Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Η ΦΡΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΙΕΡΗΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ

Σκοτεινή και μυστηριώδης η επίθεση τών οπαδών τού πρ.Σαράντου εναντίον τής Γερόντισσας. Η επιμονή τους έχει αρχίσει να εγείρει ερωτήματα σέ όλους. Ιδίως με την περίεργη σιωπή τού ηθικού υπεύθυνου αυτής τής επιθέσεως πρ.Σαράντη Σαράντου. Όσο οι επιθέσεις τών οπαδών του αυξάνονται σε ανοησία τόσο αυξάνει και η ευθύνη του. Δέν μπορεί να καταλάβει το αυτονόητο; Ότι οι οπαδοί του και τα πνευματικοπαίδια του είναι πλέον η απόδειξη τής αποτυχίας του σάν πνευματικού. Θα παραθέσουμε ξανά τον πρόλογο τού "πνευματικού" στο πονηρό βιβλίο τού τότε διάκου του.
Είναι ένα από τα τελειότερα δείγματα ναρκισσιστικής κενολογίας πού είναι δυνατόν να βρεθεί.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΚΕΝΟΛΟΓΙΑΣ !

Γερόντισσα Γαβριηλία

Κρίσεις καί Σχόλια στό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου:

“Ἀσκητική τῆς Ἁγάπης”

Γαβριηλίας μοναχῆς
Ἀθῆναι 2003

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
(π. Σαράντου Σαράντου)

Στό βιβλίο πού εὐρέως ἐκυκλοφόρησε, “Ἡ Ἀσκητική τῆς Ἀγάπης”, τῆς Γαβριηλίας μοναχῆς, ἀναφέρεται τό ὄνομά μου ὡς ἕνας ἀπό ἐκείνους πού γνώρισαν τή μοναχή. Πράγματι, εἴχαμε συναντηθεῖ μία φορά καί ἀνταλλάξαμε γιά λίγο κάποιες ἀπόψεις. Τό γεγονός αὐτό δέν μπορεῖ νά ἀποτελέσει δική μου “ἐγγύηση” γιά τό βιβλίο, πού μεταγενέστερα συνεγράφη ἀπό τήν ὁμώνυμη συγγραφέα.

Δράττομαι, λοιπόν, τῆς εὐκαιρίας νά παρουσιάσω μέ πολλή χαρά τήν κριτική τοῦ παραπάνω βιβλίου, πού ἔχει κάνει ὁ ἱερολογιώτατος Διάκονος π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος.

Εἶναι πολύ χρήσιμη ἡ ἀνάγνωση αὐτῆς τῆς κριτικῆς ἀπό τούς ἀναγνῶστες τοῦ ὀγκώδους βιβλίου τῆς Γαβριηλίας, ἀλλά καί ἀπό ὅλο τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῶν ὀρθοδόξων, γιά νά μάθουν νά ξεχωρίζουν τό σιτάρι ἀπό τό ἄχυρο, τό φῶς ἀπό τό σκοτάδι, τήν ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα.

Δυστυχῶς, ἡ πληθώρα τῶν μηνυμάτων καί τῶν ἀκαταπαύστων πληροφοριῶν τῆς “Νέας Ἐποχῆς”, ἀμβλύνουν τίς ὀρθόδοξες συνειδήσεις ὅλων μας, ἀκινητοποιοῦν τή δοτή ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό εὐθυκρισία, ἀποσκοπώντας νά παραπλανήσουν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς καί νά τούς ἐντάξουν στό γοητευτικό πανόραμα τῆς Πανθρησκείας.

Θεσμοί θεανθρώπινοι καί ἀρχές αὐταπόδεικτες μέχρι τώρα, σχετικοποιοῦνται, μέ ὕπουλους τρόπους καί τελικά ἀμφισβητοῦνται ἀπό τούς “ἄρχοντες τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ αἰῶνος τούτου”, τόσο μέσα στήν παγκόσμια κοινότητα, ὅσο καί μέσα στή φιλτάτη ὀρθόδοξη πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, τήν ὁποία ἀγωνιωδῶς πασχίζουν νά ἐκσυγχρονίσουν, ὡς δῆθεν ἀσυγχρόνιστη καί τριτοκοσμική, ξένοι καί ντόπιοι “ἐκσυγχρονιστές”.

Εἶναι πολύ λυπηρό νά ἐμπλέκονται σ’αὐτή τή νοοτροπία καί στή νεοεποχίτικη “ἱεραποστολή”, μέλη τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί δή μέλη θεσμικά ἀφιερωμένα στό Χριστό, καί μάλιστα νά προσπαθοῦν νά ἐμπλέξουν στήν παναίρεση τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς Πανθρησκείας τό πλήρωμα τῶν πιστῶν.

Μέσα στίς πεντακόσιες σελίδες τοῦ κρινομένου βιβλίου γίνεται μεθοδική προσπάθεια μέσω ἡρωοποιημένου ἱεραποστολικοῦ προσώπου, τῆς Γαβριηλίας μοναχῆς ἀπό τή Γαβριηλία μοναχή, ὑποτακτική της, νά ἰσοπεδωθεῖ ἡ ὀρθόδοξη ἀδαμάντινη, ἀληθεύουσα διδασκαλία, μέ ὅλες τίς ὑπόλοιπες κακοδοξίες ὅλων τῶν ὁμολογιῶν καί ὅλων τῶν θρησκειῶν.

Ἡ Ἁγία Μοναδικότητα τοῦ Θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἀνύπαρκτη. Ἀπό ὀρθόδοξες μοναχές περιμένει ἡ Ἐκκλησία τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία καί τό ὀρθόδοξο ἦθος πού εἶναι ἀποτυπωμένα καί τά δύο στά πρόσωπα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κάθε Ἅγιος καί κάθε Ἁγία τῆς Ὀρθοδοξίας μας δέν ὑπολείπονται καθόλου σέ ἡρωϊσμό, σέ κατορθώματα καί σέ θαύματα, τά ὁποῖα ὁ Χριστός ἐπιτελεῖ μέσω αὐτῶν γιά τό καλό, γιά τή σωτηρία, γιά τήν οἰκοδομή τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν μυρίων μελῶν της.

Ἀντίθετα, στίς πολυπληθεῖς σελίδες τοῦ βιβλίου, “Ἡ ἀσκητική τῆς Ἀγάπης”, ἀπουσιάζει ἡ ὀρθόδοξη ἄσκηση καί ταυτόχρονα παραποιεῖται ἡ ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξη Θεανθρώπινη Ἀγάπη. Ὁ συγκρητισμός δηλαδή τό ἀνακάτεμα ὅλων τῶν ξεπερασμένων ὁμολογιῶν καί θρησκειῶν, ἀκυρώνουν τό Μοναδικό, Σωτηριολογικό ἔργο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τά θαύματά Του, τή Θυσιαστική Του προσφορά, τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του καί τήν εἰς οὐρανούς Ἁγία Ἀνάληψή Του.

Ἡ ἔμμεση προβολή τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Γκουρουϊσμοῦ, ἡ ὑποτιθέμενη γλωσσολαλιά, ἡ Χορτοφαγία, ἡ ὁλιστική θεώρηση τοῦ κόσμου, τό Παγκόσμιο ἤ Συμπαντικό Πνεῦμα, τό Yama, ἡ Ἀνυπαρξία καί ἡ Νέκρωση, ὁ Διαλογισμός, ἡ Θετική Σκέψη, οἱ δεισιδαιμονίες, ἡ διαφήμιση τοῦ Ράμα Κρίσνα, τά ψευδοοράματα τῆς Γαβριηλίας μαζί μέ τό “ἰαματικό χάρισμα”, οἱ “ἐναλλακτικές θεραπεῖες”, ὁλοκληρώνουν τόν πολυβολισμό τῆς κατά πάντα δοκιμασμένης μέσα στήν ἑλληνική κοινωνία μας Ὀρθοδόξου, θεανθρωπίνης Παραδόσεώς μας, τῆς μόνης πραγματικά σωζούσης τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα.

Εἶναι ὄντως ἄξιο μεγίστης ἀπορίας τό πῶς εἶναι δυνατόν ὀρθόδοξες μοναχές νά ἀλλοτριώνουν, σέ τέτοιο βαθμό καί τέτοια ἔκταση, τήν ἐν Χριστῷ ζωή! Δέν εἶναι γιά μᾶς ἄξιο ἀπορίας τό πῶς κατάφερε νά κυκλοφορήσει σέ δεκατρεῖς ἐκδόσεις ἀφοῦ τό παραπάνω βιβλίο εἶναι πλημμυρισμένο ἀπό τό μεταπτωτικό σύνδρομο ἑνός διαχύτου συναισθηματισμοῦ, ὁ ὁποῖος παρακινεῖ τό ἀναγνωστικό κοινό στή διακίνησή του.

Ἀναρίθμητοι ὅμως ἀναγνῶστες ἀκατάπαυστα, μᾶς “ἐνοχλοῦν” μέ τήν πανομοιότυπη ἐρώτηση γιά τή γνώμη μας γι’αὐτό τό βιβλίο.

Τελικά, φαίνεται ὅτι μετά από μία νηφάλια, ἐσωτερική κριτική τῶν ἀπροκαταλήπτων ἀναγνωστῶν, διαπιστώνεται, ἄτυπα ἤ συνειδητά, τό αἱρετικό περιεχόμενο τῆς “Ἀσκητικῆς τῆς Ἀγάπης”, καί τό βιβλίο τοποθετεῖται στά πιό ψηλά ράφια τῆς βιβλιοθήκης γιά νά μή μεταδίδεται ἡ διάβρωση πού ἀρχικά προκάλεσε.

Χρειάζεται προσεκτική μελέτη τῆς καλοπροαίρετης καί ἀπόλυτα τεκμηριωμένης κριτικῆς τοῦ ἱεροδιακόνου π. Βασιλείου, ὥστε νά ἀποκτήσει ὁ ἀναγνώστης ὀρθά, Θεανθρώπινα κριτήρια, γιά νά μή παραπλανᾶται ἀπό ποταπούς, δαιμονιώδεις συναισθηματισμούς.

Ἀρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος
Ἐφημέριος Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Θα συνεχίσουμε σύντομα με τόν σχολιασμό τού μικρού κειμένου "περί εξομολογήσεως" του πνευματικού.

Αμέθυστος

4 σχόλια:

Κυριάκος είπε...

Διαβάζω καιρό τώρα το θέμα και όλη την πολεμική εναντίον της κριτικής που γίνεται για το βιβλίο της γερόντισσας Γαβριηλίας, και τολμώ να πω, ότι η αντιρρητική αυτή συμπεριφορική αρχίζει να μετατρέπεται από επιεικώς γελοία σε ύποπτη .
Μα καλά. Οι παρεξηγημένοι υποστηρικτές της γερόντισσας, δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν στην Ελλάδα και άλλοι πιστοί χριστιανοί, μορφωμένοι ή μη, εκτός του π. Σαράντου και των πνευματικών του τέκνων, οι οποίοι μπορεί να βλέπουν με καχύποπτο μάτι την προώθηση αυτού του βιβλίου (επειδή σε αυτό αναφερόμαστε);
Δλδ κριτική ικανότητα και αμφιβολίες έχουν μόνο ο π. Σαράντης και τα πνευματικά του τέκνα; Οι άλλοι απλώς χωρίζονται στους αδαής που δεν γνωρίζουν δεν απαντούν και στους έχοντες την σοφία, δηλαδή αυτούς που υποστηρίζουν τη γερόντισσα;

Άκουσον άκουσον
«Σκοτεινή και μυστηριώδης η επίθεση τών οπαδών τού πρ.Σαράντου εναντίον τής Γερόντισσας.»
Και των υπόλοιπων πιστών που έχουν τις ίδιες απόψεις, χωρίς καν να γνωρίζουν τον π. Σαράντη ή έστω δεν έχουν ενημερωθεί για τις απόψεις του; Προσωπικά γνωρίζω ανθρώπους στην Β. Ελλάδα, που μόλις τους μίλησα για το θέμα, εξέφρασαν την ίδια γνώμη χωρίς να γνωρίζουν τον π. Σαράντη. Είναι και αυτοί σκοτεινοί και μυστηριώδεις;

Άκουσον και ξανάκουσον
«Η επιμονή τους έχει αρχίσει να εγείρει ερωτήματα σέ όλους.»
Σε ποιούς όλους; Στους ινδιάνους; Στους Νιγηριανούς; Στους Οικουμενιστές; Στους περιπτεράδες ή στους γαλατάδες; Ποιοι είναι αυτοί οι όλοι; Διότι σε πιστούς Ορθοδόξους χριστιανούς αποκλείεται να αναφέρεσαι.

Για τα υπόλοιπα ας σχολιάσουν άλλοι.

Ευχαριστώ.

amethystos είπε...

Αν πάς στά σχόλια στό εγκόλπιο θα βρείς και τούς άλλους. Εσένα θα σ`αφήσουμε απέξω. Είσαι έξυπνος, έχεις κρίση, έχεις την ατομικότητά σου, είσαι ελεύθερος, δέν έχεις ανάγκη.
Νομίζω ότι και την προηγούμενη φορά μάς τήν είχες πέσει.
Ξέρεις τί λένε γιά την...τηλεόραση;
Αφού σε πειράζει γιατί δέν την κλείνεις;
Εσύ ποιόν υπερασπίζεσαι εκτός από τόν εαυτό σου;
Ή απλώς αποστρέφεσαι τον αμέθυστο.
Οπωσδήποτε υπάρχουν πιό ευγενείς άνθρωποι από τον αμέθυστο.
Γιατί να πικραίνεσαι μαζί μας;

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Δεν έχω διαβάσει τίποτα σχετικό με τη μοναχή Γαβριηλία. Ούτε φυσικά και το υπό κρίσιν βιβλίο. Αρκετά γραπτά πάντως του π. Σαράντη έχω διαβάσει.

Επειδή δεν μπορώ να τα γνωρίζω όλα και μιας και έγινε λόγος για κριτική ενός βιβλίου, είμαι περίεργος να μάθω αν ο π. Σαράντης έχει ασχοληθεί ο ίδιος ή έχει αναθέσει σε κάποιον άλλο διάκονο, να γράψει παρόμοια κριτική για βιβλίο του Ράμφου, του Γιανναρά ή κάποιου άλλου που κινείται στους γνωστούς νεοεποχίτικους άξονες της μοντέρνας Ορθοδοξίας. Τον έχει απασχολήσει τον π. Σαράντη και τα πνευματικά τέκνα του ο βιβλιογραφικός οργασμός όλων αυτών ή όχι;

Εκείνο πάντως που γνωρίζω πολύ καλά, είναι ότι στο παρελθόν Γιανναράς και π. Σαράντης διατηρούσαν άριστες σχέσεις. Ο τελευταίος μάλιστα θα τολμούσα να πω ότι ήταν, κατά κάποιο τρόπο, θαυμαστής του. Και δεν ήταν ο μόνος.

Ανώνυμος είπε...

Ελάτε ρε φίλοι, βαρεθήκαμε με τον κάθε ορθόδοξο γκουρού που δογματίζει αυτός και η σέχτα του. Δηλαδή ποιός είναι ο Σαράντης που δεν ξέρει τι του γίνεται όχι από Εκκλησία,ή Θεολογία ή Αγάπη. Ένα ψώνιο που έχοντας την ατυχία πραγματικά να αποβιώσει η παπαδιά του τον έπιασαν οι θρησκευτικές νευρώσεις και αντί να διακονεί με ταπείνωση την Εκκλησία άφησε να τον θεοποιήσουν οι ευλαβείς βλαμένοι και να θέλουν να τον κάνουν και Μητροπολίτη. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό. Κακό είναι το να μην κηρύττεις το Ευαγγέλιο και να μην θεραπεύεις τους ασθενείς. Αυτή είναι η δουλειά του παπά και του δεσπότη τα υπολοιπα είναι φούμαρα στη προσπάθεια της θεοποίησης του καθενός.
Άντε λοιπόν αλάνθαστοι "πάπες"της ορθοδοξίας αρκετά....
π. Ματθαίος