ΠΗΓΗ: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Γεννήθηκα σε μία οικογένεια φιλο-δυτικών. Μορφώθηκα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα φιλο-δυτικό. Δέχθηκα μηνύματα από ένα σύστημα «ενημέρωσης» (ή, μήπως, «προπάγάνδας»;) φιλο-δυτικό. Δούλεψα σε ένα κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον φιλο-δυτικό.
Γεννήθηκα σε μία οικογένεια φιλο-δυτικών. Μορφώθηκα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα φιλο-δυτικό. Δέχθηκα μηνύματα από ένα σύστημα «ενημέρωσης» (ή, μήπως, «προπάγάνδας»;) φιλο-δυτικό. Δούλεψα σε ένα κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον φιλο-δυτικό.
Κατά συνέπειαν, δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς από το ότι ήμουν φιλο-δυτικός. (Προσέξ’ τε το «ήμουν»!)
Ως φιλο-δυτικός είχα μάθει ότι:
Κατά την Επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων, την κρίσιμη στιγμή, η Δύση μας βοήθησε εμάς του Έλληνες ν’ αποτινάξουμε τον τουρκικό ζυγό. Έμαθα για τους Φιλέλληνες. Όι Δυτικοί μας βοήθησαν να αποτινάξουμε τον γερμανικό ζυγό (ο οποίος ήταν δυτικός, αλλά αυτό δεν το τονίζει κανείς!). Οι Δυτικοί μας βοήθησαν να σωθούμε από τον σλαβο-κομμουνισμό. Οι Δυτικοί μας έδωσαν χρήματα για να ορθοποδίσουμε μετά την γερμανική (δηλαδή, Δυτική) κατοχή και τον αποκαλούμενο, στην αρχή, «κομμουνιστο-συμμοριτοπόλεμο» και μετά «Εμφύλιο πόλεμο». Η Δύση ήταν η κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της ευημερίας, του κοινωνικού κράτους προνοίας, της ηθικής. Η Δύση αντιπροσώπευε το «δέον», την «ουτοπία», την «πρόοδο», τον «πολιτισμό», αντιπροσώπευε κάθε τι το θετικό και άξιο λόγου.
Επίσης έμαθα ότι πέραν της Δύσης δεν μπορούσαν αλλού να βρεθούν αυτά τα θετικά. Ούτε στην Ανατολή, ούτε στην Ελλάδα. Ο,τιδήποτε το Ελληνικό προβαλλόταν ως αντι-δυτικό, άρα οπισθοδρομικό, ανάξιο λόγου, βρώμικο, αναξιοπρεπές, «χωριάτικο», «επαρχιώτικο», καταπιεστικό και Ανατολικό.
Γι’ αυτό και χαιρέτησα, μαζί με πάρα πολλούς άλλους Έλληνες, την είσοδο της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ, τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Είχα πεισθεί ότι η κατά τα προαναφερόμενα αγιογραφημένη Δύση, μέσω του ημίσεώς της που λέγεται «Ευρώπη» και ταυτίζεται με την «Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ)», θα εξασφάλιζε την Ελλάδα μας και από τους Τούρκους και από επίορκους Έλληνες στρατιωτικούς, που θα τολμούσαν να αμφισβητήσουν την ηγετική θέση των Καραμανλήδων, Παπανδρέου και Μητσοτάκηδων, και όλων των παρατρεχάμενών τους. Βλέπετε, δεν είχα καταλάβει ότι για την Δύση δημοκρατία σημαίνει πως οπωσδήποτε αυτοί πρέπει να κυβερνάν ελέω Δύσης. Επίσης είχα πεισθεί ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΟΚ, μετά ΕΕ, θα εξασφάλιζε και την ευημερία και το κοινωνικό κράτος πρόνοιας στην Ελλάδα.
Κάπως έτσι έβλεπα τα πράγματα και όταν με έφεραν το ευρώ και αποχαιρετήσαμε την δραχμή.
Και φτάσαμε στο σήμερα.
Και κατάλαβα ότι με τάϊζαν προπαγάνδα τόσα χρόνια, για να εγκαθιδρύσουν την χειρότερη μορφή Κατοχής, την νέα Φραγκοκρατία.
Γι’ αυτό και πλέον δεν είμαι φιλο-δυτικός. Τους Ταλιμπάν δεν τους θέλω καθόλου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν ικανοποιούμαι βλέποντας ότι έχουν στριμώξει την Δύση. Τους Ρώσσους (με δύο «σ») δεν τους εμπιστεύομαι ακόμα (προσέξ’ τε το «ακόμα»), αλλά πλέον δεν ανατριχιάζω στη ιδέα ότι μπορεί να γίνουμε σύμμαχοί τους.
Και, κυρίως, άρχισα να εκτιμώ κάθε τι το Ελληνικό από το τσίπουρο, τέρμα το ουΐσκυ, μέχρι τον ήχο της φλογέρας του τσομπάνου.
Κι επειδή άρχισα να εκτιμώ κάθε τι το Ελληνικό ορισμένοι με λένε «εθνικιστή»!
Αν συνεχίσουν έτσι, σίγουρα θα με πείσουν κι’ εμένα, οπότε δεν θα μου αφήσουν άλλη επιλογή από τον συμπαραταχθώ με την «Χρυσή Αυγή», ιδίως εάν η «Χρυσή Αυγή» με πείσει ότι δεν έχει καμία σχέση με τους εγκληματίες Γερμανούς (Δυτικούς) της εποχής του Χίτλερ (ίσως και όχι μόνον).
Καλή Σαρακοστή! Και μην ξεχνάμε ότι μετά την Σαρακοστή ακολουθεί η Ανάσταση!
2 σχόλια:
Πραγματιστικά και ουσιώδη (βιωματικά) δεδομένα που,όμως,δεν παύουν από το να αναπαράγουν εξασθενημένους από το χρόνο (δυτικούς-//δυτικογενείς) μύθους (προπαγανδιστικούς ασφαλώς),κατά μιαν απολύτως αναληθή(προς τούτο δε και παράδοξη..) προσέγγιση των πραγμάτων του 'πολιτισμένου κόσμου της Δύσης,όπου 'στο μέσον τίθεται,βεβαίως,ανέκαθεν και πάντοτε ο,απειλούμενος,πια,ευθέως,με πρωτοφανή και ιδιότυπο στραγγαλισμό και πρωτόφαντη σύνθλιψη,συρρίκνωση,εξαφάνιση ο ελληνικός κόσμος.Ο διπολισμός,ο μανιχα'ι'σμός,η αντίθεση ήταν παλαιόθεν και αρχήθεν της ανθρωπότητας μερικές από τις (αναίτιες) αφορμές πολυδιάσπασης,πολυκατακερματισμού,διαίρεσης και διάλυσης-καταστροφής/πανωλεθρίας του ανθρωπίνου γ(Γ)ένους,της ανθρωπίνης φύσης και του κόσμου της,ολόκληρης της υφηλίου,η οποία και επιστρέφει 'στην εξωστρέφεια του εγώ της,επανέρχεται με δριμείς και ταχείς ρυθμούς 'στο μηδέν ενός αδιεξόδου,το οποίο αυτή και μόνον αυτή 'δημιούργησε με και από το (αφελές) εγώ της,έξω φρενών.Χωρίς τον Κύριο,μισώντας τον Κύριο,πολεμώντας τον Κύριο.Το κλειδί της ι(Ι)στορίας.
Ο Νεοέλλην από φθόνο αρνήθηκε την ελληνική του φύσι,όπως και την ελληνίδα του αυδή,ποθώντας να μιμηθή,κακέκτυπος και ανολοκλήρωτος ων (και μένων..),όσα ούτε 'γνώριζε αλλά και ούτε κατ'ουσίαν ήθελε πράγματι,πιεζόμενος,συμπιεζόμενος,καταπιεζόμενος από διεθνείς παράγοντες και συγκυρίες-καταστάσεις-συνθήκες και,μάλιστα,χωρίς ορίζοντα,προσανατολισμό πλεύσης για το τι πρόκειται ή το τι επρόκειτο να του δώση την αιώνια διάρκεια και σταθερότητα,ταυτοχρόνως,του ενός κάποιου αληθινού του μέλλοντος,μελλοντικού καιρού του και χρόνου,να του χαρίση την (πολυπεριπόθητη) αιώνια παιδικότητα και αθωότητα του όντως όντος του ανθρώπου,την αθανασία,την αθανασία του.Αυτό το κίνητρο,άλλως τε,δεν ήταν και δεν είναι που εξώθησε και τον Κάιν για να εισέλθη 'στην και να εξελίξη την ι(Ι)στορία,να χαράξη και εγχαράξη την ιστορική διαδρομή του του ανθρώπου,φθάνοντάς την 'στα έ(Έ)σχατα (όρια)(/''όρια'') και σημεία,άκρα και ακρότατά της με τις πιο εξελιγμένες,τις πλέον εξελιχθείσες συγκαιρινές μορφές πολέμου του -ακραίου- υποκειμένου της ν(Ν)εωτερικότητας,της νεωτερικής εποχής,της ν(Ν)εωτερικότητας και της πλήρους διάλυσης,διάλυσής της αυτού του -ακραίου- υποκειμένου,ενός υποκειμένου τελείως και παντελώς παρὰ τῇ φύσει του ανθρώπου (και εναντίον του -προφανώς εδώ-..) και του κόσμου,του ανθρώπου και του κόσμου του;
Δημοσίευση σχολίου