Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Φαρισαϊσμός Γεροντοκρατίας! Στη χθεσινή της "σύναξη" αποφάσισε την συνέχιση της κοινωνίας μετά των Οικουμενιστών!

Πε­ρ τς «­τύ­που» Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κν κα Μο­να­χν[1]

Γρά­φει ὁ Λαυ­ρέν­τι­ος Ντετ­ζι­όρ­τζι­ο,
ἐκ­δό­της τῆς πε­ρι­ο­δι­κῆς ἐκ­δό­σε­ως 
«Κο­σμᾶς Φλα­μι­ᾶ­τος»
   
Ἡ πο­λύ­φερ­νη Σύ­να­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας ―ἂν καὶ «ἄ­τυ­πη»― λει­τουρ­γεῖ ἀ­πὸ τοῦ 1997, ὁ­πό­τε καὶ συγ­κρο­τή­θη­κε μὲ ἀ­φορ­μὴ τὸ ἠ­λε­κτρο­νι­κὸ φα­κέ­λω­μα (Συν­θή­κη Σέγ­κεν, ἠ­λε­κτρο­νι­κή πα­ρα­κο­λού­θη­ση, ταυ­τό­τη­τα μὲ b­ar-c­o­dec­h­ip κ.λπ.­). Πα­ρὰ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι δη­λώ­νει «ἄ­τυ­πη» καὶ δι­α­θέ­τει χα­λα­ρὴ ὀρ­γα­νω­τι­κὴ δο­μή, ὡ­στό­σο ἔ­χει συγ­κρο­τη­μέ­νες καὶ πα­γι­ω­μέ­νες: 
(α) Ἡ­γε­τι­κὴ ὁ­μά­δα: ἡ ὁ­ποί­α «ἀ­να­δεί­χθη­κε» αὐ­θαι­ρέ­τως ἐξ ὀ­φίκ­κι­ο, χά­ριν τοῦ γε­ρον­τι­σμοῦ/γε­ρον­το­κρα­τί­ας· δὲν ἐ­κλέ­χθη­κε πο­τὲ καὶ λει­τουρ­γεῖ μὲ δε­σπο­το­κρα­τι­κὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: αὐ­τάρ­κει­α, αὐ­τα­ρέ­σκει­α καὶ αὐ­ταρ­χι­σμό.
(β) Γραμ­μα­τεί­αποὺ ἐ­πί­σης δὲν ἀ­να­δεί­χθη­κε μὲ δη­μο­κρα­τι­κὲς δι­α­δι­κα­σί­ες, ἀλ­λὰ ἐ­νερ­γεῖ ἐξ ὀ­νό­μα­τος τῆς Συ­νά­ξε­ως καὶ τῆς ἡ­γε­τι­κῆς ὁ­μά­δος της.
(γ) Ἰ­δε­ο­λο­γί­α: ποὺ ἔ­χει ἄ­ξο­να καὶ ἀ­να­φο­ρὰ τὸν ἐ­πι­σκο­πο­κεν­τρι­σμό, συ­σπει­ρώ­νον­τας ἢ ἀ­πο­βάλ­λον­τας πρό­σω­πα ἀ­να­λό­γως τῆς θε­τι­κῆς ἢ μὴ θέ­σε­ώς ἔ­ναν­τι τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας καὶ τῆς σχέ­σε­ώς τους μὲ τὴν Δε­σπο­το­κρα­τί­α.
(δ) Πο­λι­τι­κή: ποὺ κι­νεῖ­ται με­τα­ξὺ δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας καὶ συμ­βι­βα­σμοῦ, μὲ μι­νι­μα­λι­στι­κὸ σκο­πὸ («ἁ­πλῶς νὰ κα­τα­θέ­σου­με τὴν μαρ­τυ­ρί­α μας»­), ἐξ οὗ ὁ ἀ­λυ­σι­τε­λὴς καὶ ἀ­τε­λέ­σφο­ρος «χαρ­το­πο­λε­μι­κός» ἐ­παμ­φο­τε­ρι­σμός της.
(ε) Συ­νε­δρι­ά­σεις: ὅ­που κυ­ρι­αρ­χοῦν καὶ ἐ­πι­βάλ­λουν τὶς ἀ­πό­ψεις τους ―«κα­πελ­λώ­νον­τας» τοὺς πάν­τες ὄ­χι δι­ὰ τῆς πει­θοῦς καὶ τῆς ἐ­πι­χει­ρη­μα­το­λο­γί­ας τους, ἀλ­λὰ δι­ὰ τῶν βα­ρέ­ων ὀ­νο­μά­των τους καὶ τῶν ὑ­ψη­λῶν ἀ­ξι­ω­μά­των τους― ὁ π. Θε­ό­δω­ρος Ζή­σης, ὁ π. Γε­ώρ­γι­ος Με­ταλ­λη­νός, ὁ ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­νά­σι­ος ὁ Με­γα­λο­με­τε­ω­ρί­της, καὶ πα­λαι­ό­τε­ρα ὁ ἀρ­χιμ. Ἰ­ω­σὴφ ὁ Ξη­ρο­πο­τα­μι­νὸς καὶ ὁ ἀρ­χιμ. Ἀρ­σέ­νι­ος Βλι­αγ­κόφ­της, ποὺ ἐ­κτε­λοῦ­σε χρέ­η γραμ­μα­τέ­ως. Σή­με­ρα, τὸν ρό­λο τοῦ γραμ­μα­τέ­ως φαί­νε­ται νὰ ἔ­χει ἀ­να­λά­βει ὁ ἀρ­χιμ. Παῦ­λος Δη­μη­τρα­κό­που­λος, δε­ξὶ χέ­ρι τοῦ Πει­ραι­ῶς Σε­ρα­φεὶμ καὶ ἐ­πι­κε­φα­λῆς τῆς ἐ­πὶ τῶν αἱ­ρέ­σε­ων ἐ­πι­τρο­πῆς τῆς Μη­τρο­πό­λε­ως Πει­ραι­ῶς.
(στ) Δρά­σεις: ποὺ ἐ­ξαν­τλοῦν­ται σὲ κεί­με­να, ὁ­μι­λί­ες, ἡ­με­ρί­δες, συ­νέ­δρι­α, ἐκ­δό­σεις, οἱ ὁ­ποῖ­ες καὶ αὐ­τὲς γί­νον­ται ἁ­πλῶς χά­ριν ἐν­τυ­πω­σι­α­σμοῦ εὐ­καί­ρως ἀ­καί­ρως καὶ σπο­ρα­δι­κῶς, δι­ό­τι δὲν ἔ­χουν συ­νέ­χει­α, συ­νέ­πει­α, δι­άρ­κει­α, δυ­να­μι­κή· κυ­ρί­ως πραγ­μα­το­ποι­οῦν­ται ὅ­ταν συμ­βαί­νουν ἰ­δι­αι­τέ­ρως προ­κλη­τι­κὰ οἰ­κου­με­νι­στι­κὰ ἢ φι­λε­νω­τι­κὰ γε­γο­νό­τα, προ­κει­μέ­νου νὰ ἐμ­πο­δί­σουν τὴν ἐμ­φά­νι­ση ἢ νὰ ἐ­ξου­δε­τε­ρώ­σουν τὴν ἀ­νά­πτυ­ξη ἄλ­λων ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κῶν κι­νή­σε­ων καὶ δρά­σε­ων, ὥ­στε ἡ πα­ναί­ρε­ση τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ ἀ­νε­νό­χλη­τη νὰ συ­νε­χί­σει τὸ ἑ­ω­σφο­ρι­κὸ ἔρ­γο της. Τὸ 1914, δι­ὰ τοῦ ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου τοῦ Με­γα­λο­με­τε­ω­ρί­του καὶ τοῦ π. Θε­ο­δώ­ρου Ζή­ση, «κα­πέ­λω­σαν» καὶ χει­ρα­γώ­γη­σαν τὴν κί­νη­ση τῶν Ἁ­γι­ο­ρει­τῶν Πα­τέ­ρων, ποὺ ἐ­ξέ­δω­σαν τὸ τεῦ­χος «Ἅ­γι­ον Ὄ­ρος. Δι­α­χρο­νι­κὴ μαρ­τυ­ρί­α στοὺς ἀ­γῶ­νες ὑ­πὲρ τῆς Πί­στε­ως» (Ἅ­γι­ον Ὄ­ρος [Νο­έμ.] 2014), ἀ­πο­προ­σα­να­το­λί­ζον­τάς τους ―ὡς «εἰ­δή­μο­νες ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στές»― ἀ­πὸ τὴν Ἀ­πο­τεί­χι­ση, ὅ­που μὲ παρ­ρη­σί­α καὶ ὁρ­μὴ κα­τηυ­θύ­νον­το οἱ Ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες, του­λά­χι­στον δι­α­κη­ρύσ­σον­τας τὴν νο­μι­μό­τη­τά της καὶ δι­α­τυ­πώ­νον­τας τὴν ἀ­ναγ­και­ό­τη­τά της σή­με­ρα(­!­!­!­).
(ζ) Δι­βου­λί­α καὶ δι­γλωσ­σί­α: ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας μὲν τὴν πα­ναί­ρε­ση τοῦ συγ­κρη­τι­στι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ καὶ κα­ταγ­γέλ­λον­τάς την, ἀλ­λὰ ἀρ­νου­μέ­νη νὰ κα­το­νο­μά­σει τοὺς ἡ­γέ­τες της καὶ τοὺς ἐκ­φρα­στές της ἐν­τὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, ἐ­νῶ δι­α­τη­ρεῖ τὴν μνη­μό­νευ­ση-κοι­νω­νί­α της μὲ τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ αἱ­ρε­τί­ζον­τες καὶ τοὺς κοι­νω­νοῦν­τες με­τ’ αὐ­τῶν.
(η) Ἐ­παμ­φο­τε­ρι­σμοίἀ­να­ζή­τη­σε ὀρ­θο­δό­ξους ἐ­πι­σκό­πους γι­ὰ νὰ ἡ­γη­θοῦν τοῦ ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κοῦ ἀ­γῶ­να καὶ ὅ­ταν τοὺς βρῆ­κε κα­τέ­στει­λε τὸν ἀ­γῶ­να γι­ὰ νὰ μὴν τοὺς «χά­σει»­!­.­.. Ἔ­βα­λε τὸ βό­δι πί­σω ἀ­πὸ τὸ κά­ρο! Καὶ ὁ Πει­ραι­ῶς καὶ ὁ Κυ­θή­ρων μοῦ εἶ­παν τὸ ἴ­δι­ο πράγ­μα: «Δὲν ἐ­κτι­θέ­με­θα, ὥ­στε νὰ δι­α­τη­ρή­σου­με τὴν ἐ­πι­σκο­πι­κή μας θέ­ση γι­ὰ νὰ μπο­ροῦ­με νὰ μι­λᾶ­με»! Ἀλ­λὰ δὲν ὁ­μι­λοῦν, γι­ὰ μὴν ἐ­κτε­θοῦν καὶ χά­σουν τὴν ἐ­πι­σκο­πι­κή τους θέ­ση καὶ δὲν μπο­ροῦν νὰ μι­λοῦν!­!! Καὶ φυ­σι­κὰ μνη­μο­νεύ­ουν τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ κοι­νω­νοῦν με­τ' αὐ­τῶν!­.­.. Τὸν Ρά­σκας καὶ Πριζ­ρέ­νης σεβ. κ. Ἀρ­τέ­μι­ο, ποὺ ἀ­πο­τει­χί­στη­κε ―καὶ πρὶν ἀ­πο­τει­χι­στεῖ ἐ­πέ­ρων­το οἱ Συ­να­ξι­α­κοί, ὅ­τι αὐ­τὸς ὁ με­γά­λος ἱ­ε­ράρ­χης καὶ πνευ­μα­τι­κὸ τέ­κνο καὶ ἀ­νά­στη­μα τοῦ ἁ­γί­ου Ἰ­ου­στί­νου Πό­πο­βιτς ὑ­πέ­γρα­ψε τὴν «Ὁ­μο­λο­γί­α Πί­στε­ως κα­τὰ τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ» (2009)― οὔ­τε τὸν μνη­μο­νεύ­ουν οὔ­τε κοι­νω­νοῦν μα­ζί του· καὶ μά­λι­στα τὸν ἐ­πι­κρί­νουν γι­ὰ τὴν Ἀ­πο­τεί­χι­σή του ἀ­πὸ τὴν αἱ­ρε­τι­κὴ-οἰ­κου­με­νι­στι­κὴ Σύ­νο­δο τῆς Σερ­βί­ας!­.­.. Τὸ ἀ­πο­κα­λοῦν μά­λι­στα πρώ­ην Ρά­σκας καὶ Πριζ­ρέ­νης, ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας τὴν κα­θαί­ρε­σή του ἀ­πὸ τοὺς πα­ναι­ρε­τι­κοὺς οἰ­κου­με­νι­στὲς τῆς Σερ­βι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, δι­ό­τι τοὺ πα­ναι­ρε­τι­κοὺς δε­σπο­το­κρά­τες θε­ω­ροῦν Ἐκ­κλη­σί­α!­.­.. Ἀ­να­ζη­τοῦ­σαν ἐ­πι­σκό­πους καὶ βρῆ­καν δε­σπό­τες/δε­σπο­το­κρά­τες, δι­ό­τι πάν­τα αὐ­τοὺς πραγ­μα­τι­κὰ ἤ­θε­λαν!­!!

Ἡ «ἄ­τυ­πη» Σύ­να­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας μά­χε­ται λυσ­σω­δῶς κα­τὰ τῆς ἁ­γι­ο­γρα­φι­κῶς καὶ ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κῶς, ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κῶς καὶ ἱ­ε­ρο­Πα­ρα­δο­σι­α­κῶς δι­δα­σκο­μέ­νης καὶ ἐ­πι­βαλ­λο­μέ­νης Ἀ­πο­τει­χί­σε­ως, ὡς τῆς μό­νης ὀρ­θο­δό­ξου στά­σε­ως τῶν με­λῶν τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας ἐν και­ρῷ αἱ­ρέ­σε­ως, καὶ φυ­σι­κὰ κα­τὰ τῶν Ἀ­πο­τει­χι­ζο­μέ­νων. Θε­ω­ρεῖ μά­λι­στα καὶ κα­ταγ­γέλ­λει ὅ­τι ἐ­κεῖ­νοι ποὺ νο­μί­μως ἀ­πο­τει­χί­ζον­ται ―ἀ­κο­λου­θοῦν­τες τὴν ἐν­το­λὴ τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τὴν ἱ­ε­ρο­Εὐγ­γε­λι­κὴ προ­τρο­πὴ καὶ τὴν ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κὴ δι­δα­σκα­λί­α καὶ τὴν ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κὴ νο­μι­μό­τη­τα― εὑ­ρί­σκον­ται πλέ­ον «ἐ­κτὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας» καὶ ὅ­χι ὅ­τι ἐ­πι­στρέ­φουν στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ, ὅ­τι δη­μι­ουρ­γοῦν σχῖ­σμα καὶ ὄ­χι ὅ­τι ἀ­πο­τρέ­πουν τὸ σχῖ­σμα, τοὺς κα­τα­κρί­νει ἀν­τὶ νὰ τοὺς ἐ­παι­νεῖ ὅ­πως ἐ­πι­τάσ­σει καὶ προ­τρέ­πει ὁ ι­ε΄ Κα­νὼν τῆς Πρω­το­δευ­τέ­ρας Συ­νό­δου. Υἱ­ο­θε­τεῖ καὶ ὑ­πο­στη­ρί­ζει αὐ­τὲς τὶς νε­ω­τε­ρι­κὲς καὶ κα­κό­δο­ξες ἀ­πό­ψεις, δι­ό­τι ἐ­κλαμ­βά­νει ὡς «ἐκ­κλη­σί­α» τὸ ἐ­ξου­σι­ο­λα­γνι­κὸ καὶ ἐ­ξου­σι­ο­κρα­τι­κὸ κα­θε­στὼς τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας ―γε­νε­σι­ουρ­γὸ καὶ φο­ρέ­α πά­σης κα­κο­δο­ξί­ας καὶ αἱ­ρέ­σε­ως καὶ κα­κο­η­θεί­ας καὶ παν­τὸς ἠ­θι­κοῦ ἢ ἄλ­λου σκαν­δά­λου, ποὺ τα­λα­νί­ζουν τὴν ἐ­πὶ γῆς στρα­τευ­ο­μέ­νη Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ― ἡ ὁ­ποί­α Δε­σπο­το­κρα­τί­α βρί­σκε­ται ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως, ἐ­ξου­σι­ά­ζει ὑ­πε­ρά­νω τοῦ Χρι­στοῦ καὶ ἐ­πι­βάλ­λε­ται ἐ­πὶ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ὡς σῶ­μα ἀλ­λό­τρι­ο καὶ ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ δύ­να­μη κα­το­χῆς!­.­.. Αὐ­τοῦ τοῦ κα­θε­στῶ­τος οἱ ἰ­δι­οι εἶ­ναι ἡ­γέ­τες καὶ στε­λέ­χη καὶ μέ­λη καὶ θι­α­σῶ­τες καὶ πα­ρα­τρε­χά­με­νοι, ἀ­πο­λαμ­βά­νον­τες τὶς πλού­σι­ες χο­ρη­γί­ες του: ἐ­ξου­σί­α, δό­ξα, χρῆ­μα!­.­.. Καὶ ἀ­κρι­βῶς γι’ αὐ­τὸν τὸν λό­γο δὲν θέ­λουν καὶ δὲν «μπο­ροῦν» νὰ χω­ρι­στοῦν ἀ­πὸ αὐ­τό!­.­..
Στὴν πρά­ξη ἡ «ἄ­τυ­πη» Σύ­να­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, με­τὰ τῶν ―βα­ρέ­ων ὀ­νο­μά­των καὶ ὑ­ψη­λῶν ἀ­ξι­ω­μά­των καὶ σπου­δαί­ων τί­τλων φε­ρόν­των― ἐ­πι­κε­φα­λῆς της, ἔ­χει πα­γι­δεύ­σει τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ, ἰ­δι­αι­τέ­ρως τὰ σκε­πτό­με­να καὶ γρη­γο­ροῦν­τα μέ­λη τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας, καὶ ἔ­χει ἐ­ξου­δε­τε­ρώ­σει τὸν ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κὸ Ἀ­γῶ­να, δί­νον­τας «και­ρό» καὶ ἐ­πι­τρέ­πον­τας στὴν πα­ναί­ρε­ση τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ νὰ ρι­ζώ­σει, νὰ ἁ­πλω­θεῖ καὶ νὰ καρ­πο­φο­ρή­σει ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ­δη­γών­τας τὸ πλή­ρω­μά της στὴν Ἀ­πο­στα­σί­α, στὴν Παν­θρη­σκεί­α τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, ὥ­στε μέ­σα στοὺς ὀρ­θο­δό­ξους να­ούς μας νὰ λα­τρεύ­ου­με τὸν Ἀν­τί­χρι­στο!­!! Αὐ­τὴ ἡ Σύ­να­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας καὶ κα­θέ­νας ποὺ μὲ ὁ­ποι­αν­δή­πο­τε ἰ­δι­ό­τη­τα συμ­με­τέ­χει εἰς αὐ­τήν, συ­νει­δη­τὰ καὶ σκό­πι­μα καὶ στο­χευ­μέ­να ἀ­πο­τε­λεῖ ὄρ­γα­νο τοῦ συγ­κρη­τι­στι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ, τὸ ὁ­ποῖ­ο ὄ­χι μό­νον ἐκ­πο­ρεύ­ε­ται ἀ­πὸ τὴν σι­ω­νι­στι­κὴ Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­α καὶ τὴν ὑ­πη­ρε­τεῖ δι­ὰ τῆς Μα­σω­νί­ας καὶ τῆς Θε­ο­σο­φί­ας, ἐν­τε­ταγ­μέ­νο στοὺς σχε­δι­α­σμοὺς καὶ τοὺς στό­χους τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς γι­ὰ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως καὶ τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των στὸν κό­σμο, ἀλ­λὰ καὶ ὅ­πως ἀ­δι­άν­τρο­πα κα­τα­δεί­χθη­κε εἰς τὴν ἐν Κο­λυμ­πα­ρί­ῳ Κρή­της λη­στρι­κὴ Σύ­νο­δο (2016) ―καὶ στὸν βαθ­μὸ ποὺ μνη­μο­νεύ­ει καὶ κοι­νω­νεῖ μὲ τοὺς ἐξ ὀρ­θο­δό­ξων οἰ­κου­με­νι­στές― συν­τάσ­σε­ται μὲ τὴν σα­τα­νι­κὴ-ἀ­με­ρι­κα­νι­κὴ C­IA, ἡ ὁ­ποί­α προ­ώ­θη­σε καὶ χρη­μα­το­δό­τη­σε καὶ συ­νέ­βα­λε καὶ συμ­με­τεῖ­χε δι­ὰ ὑ­ψη­λο­τά­του στε­λέ­χους της σὲ καί­ρι­α θέ­ση στὴν λη­στρι­κὴ αὐ­τὴ Σύ­νο­δο!­!!

Δὲν εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο, ὅ­τι ἐ­πὶ 19 συ­να­πτὰ ἔ­τη ―πα­ρὰ τὸν κα­τὰ πε­ρι­ό­δους κα­ται­γι­στι­κὸ χαρ­το­πό­λε­μο μὲ ἄ­χρη­στα πυ­ρο­μα­χι­κὰ καὶ τὰ πε­ρι­σπού­δα­στα-μα­χη­τι­κὰ ἀλ­λὰ ἄ­σφαι­ρα συ­νέ­δρι­α― οὐ­δε­μί­αν ἐ­πι­τυ­χί­α ση­μεί­ω­σε ὁ ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κὸς Ἀ­γῶ­νας τῶν κα­θε­στω­τι­κῶν καὶ θε­σμι­κῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν», τῆς συν­τε­χνι­α­κῆς «ἀ­τύ­που» Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας. Δι­ό­τι «ἑ­νὸς ἐ­στὶ χρεί­αν»: τῆς Ἀ­πο­τει­χί­σε­ως!­!! Αὐ­τὸ καὶ μό­νον αὐ­τὸ ἁ­γι­ο­Γρα­φι­κῶς καὶ ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κῶς, ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κῶς καὶ ἱ­ε­ρο­Πα­ρα­δο­σι­α­κῶς δι­δά­σκει ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ ἱ­στο­ρί­α, καὶ ἐν­τέλ­λε­ται ἡ δι­α­χρο­νι­κὴ συ­νεί­δη­ση τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας. Ὥ­στε, ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ πα­ρα­μέ­νουν ἐ­κεῖ­νοι ποὺ ἀ­πο­τει­χί­ζον­ται ἀ­πὸ τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ αἱ­ρε­τί­ζον­τες καὶ τοὺς με­τ’ αὐ­τῶν κοι­νω­νοῦν­τες, τῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν» συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων· ἐ­κτὸςτῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Του βρί­σκον­ται ἐ­κεῖ­νοι ποὺ πα­ρα­μέ­νουν στὴν «ἐκ­κλη­σί­α» τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, μνη­μο­νεύ­ον­τες τοὺς πα­ναι­ρε­τι­κοὺς οἰ­κου­με­νι­στὲς καὶ λα­τι­νό­φρο­νες καὶ κοι­νω­νοῦν­τες με­τ’ αὐ­τῶν!­!! Αὐ­τοὶ λοι­πὸν εἶ­ναι ὄ­χι μό­νον οἱ σχι­σμα­τι­κοὶ ἀλ­λὰ καὶ οἱ αἱ­ρε­τι­κοί, δι­ό­τι γι­ὰ νὰ δι­και­ο­λο­γή­σουν τὴν στά­ση τους δι­α­στρέ­φουν καὶ πα­ρα­χα­ράσ­σουν με­τὰ- καὶ νε­ο- καὶ ἀν­τὶ-Πα­τε­ρι­κῶς τὴν ὀρ­θό­δο­ξο Πί­στη καὶ τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ ἱ­στο­ρί­α καὶ τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ συ­νεί­δη­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας!­.­..
Ἀ­κό­μη, δὲν εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο τὸ γε­γο­νός, ὅ­τι ἀ­πὸ τὴν Σύ­να­ξη αὐ­τὴ ἔ­χουν πε­ρά­σει πλῆ­θος Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν καὶ Λα­ϊ­κῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐν και­ρῷ ἔ­παυ­σαν νὰ συμ­με­τέ­χουν, κυ­ρί­ως γι­ὰ τὸ δε­σπο­το­κρα­τι­κὸ κλί­μα καὶ τὴν ἐ­παμ­φο­τε­ρί­ζου­σα «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στι­κή» στά­ση της. Σή­με­ρα συμ­με­τέ­χουν εἰς αὐ­τὴν 30-50 κλη­ρι­κοὶ καὶ μο­να­χοί, οἱ ὁ­ποῖ­οι συ­νέρ­χον­ται δυ­ὸ-τρεῖς φο­ρὲς κα­τ’ ἔ­τος· ὅ­μως ὑ­πῆρ­ξαν πα­λαι­ό­τε­ρα πε­ρί­ο­δοι ποὺ συμ­με­τεῖ­χαν ἄ­νω τῶν 200 μο­να­χοὶ καὶ κλη­ρι­κοὶ καὶ ἀρ­κε­τοὶ λα­ϊ­κοί. Ἡ συν­τρι­πτι­κὴ πλει­ο­ψη­φί­α αὐ­τοῦ τοῦ πλή­θους δὲν ἄν­τε­ξαν τὸ κα­τα­θλι­πτι­κὸ κλί­μα τῆς ἐ­ξου­σι­ο­κρα­τι­κῆς «ἡ­γε­σί­ας»· οἱ λα­ϊ­κοὶ ἐκ­βλή­θη­καν ἀ­πὸ αὐ­τὴν δι­ό­τι προ­σέ­βαλ­λαν τὸν ἱ­ε­ρα­τι­κὸ-συν­τε­χνι­α­κὸ χα­ρα­κτή­ρα της· ἄλ­λοι ἀ­πο­χώ­ρη­σαν καὶ ἀρ­κε­τοὶ κα­τέ­φυ­γαν στὸ Πα­λαι­ὸ Ἡ­με­ρο­λό­γι­ο, δι­ό­τι δὲν ἐ­φαρ­μο­ζό­ταν ἡ δι­α­κη­ρυσ­σο­μέ­νη Ἀ­πο­τεί­χι­ση· ἄλ­λοι ἀ­πο­βλή­θη­καν γι­α­τὶ ἐ­πέ­με­ναν στὴν Ἀ­πο­τεί­χι­ση ἀ­πὸ τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς κι αἱ­ρε­τί­ζον­τες ἐ­πι­σκό­πους· ὁ π. Εὐ­θύ­μι­ος Τρι­κα­μη­νᾶς «πα­ρα­κλή­θη­κε» ἀ­πὸ τὸν π. Θε­ό­δω­ρο Ζή­ση νὰ μὴ συμ­με­τέ­χει στὴν Σύ­να­ξη, γι­ὰ νὰ μὴ δι­α­σπα­στεῖ ἡ ἑ­νό­τη­τά της· στὸν θε­ο­λό­γο κ. Πα­να­γι­ώ­τη Ση­μά­τη ἐ­τέ­θη ἡ ἐ­πι­λο­γή: ἢ θὰ κά­νει ὑ­πα­κο­ὴ καὶ δὲν θὰ ξα­να­θέ­σει θέ­μα Ἀ­πο­τει­χί­σε­ως ἢ νὰ φύ­γει ἀ­πὸ τὴν Σύ­να­ξη· ὁ Λαυ­ρέν­τι­ος Ντετ­ζι­όρ­τζι­ο δι­ε­πί­στω­σε τὴν ἀ­να­πα­ρα­γω­γὴ τοῦ δε­σπο­το­κρα­τι­κοῦ κα­θε­στῶ­τος ἐν­τὸς τῆς Συ­νά­ξε­ως καὶ ὑ­πέ­στη τὶς συ­νέ­πει­ες τῆς ἀν­τι­στά­σε­ώς του σὲ αὐ­τό· ἡ Φι­λορ­θό­δο­ξος Ἕ­νω­σις «Κο­σμᾶς Φλα­μι­ᾶ­τος» (ΦΕΚΦ) πα­ρα­λί­γο νὰ δι­α­λυ­θεῖ μὲ ὑ­πό­δει­ξη τοῦ π. Θε­ο­δώ­ρου Ζή­ση καὶ ἐ­νέρ­γει­ες τῶν πα­ρα­τρε­χα­μέ­νων του στο­χο­ποι­ών­τας τὸν πρό­ε­δρό της, δι­ό­τι δὲν ὑ­πε­τά­γη στὴν πο­δη­γέ­τη­σή του!­.­..
Καὶ ἀ­κρι­βῶς αὐ­τὴ ἡ ἀν­τί­στα­ση καὶ ἀ­νε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση τῆς ΦΕΚΦ, ποὺ δὲν δέ­χθη­κε τὴν χει­ρα­γώ­γη­σή της στὴ γραμ­μὴ τῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν», ὁ­δή­γη­σε ἄ­ρον-ἄ­ρον καὶ ὅ­πω-ὅ­πως στὴν ἐ­πα­να­δρα­στη­ρι­ο­ποί­η­ση τῆς «ἀ­τύ­που» Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, ἡ ὁ­ποί­α εἶ­χε πε­ρι­έλ­θει σὲ πε­ρί­που τρι­ε­τῆ ἀ­δρά­νει­α (2005-2008), ὥ­στε ὁ π. Θε­ό­δω­ρος Ζή­σης σὲ πρω­το­σέ­λι­δο ἄρ­θρο του στὸν «Ὀρ­θό­δο­ξο Τύ­πο» νὰ γρά­ψει, ὅ­τι εἶ­ναι ντρο­πὴ ποὺ οἱ Κλη­ρι­κοὶ καὶ οἱ Μο­να­χοὶ ἀ­δρα­νοῦν ἐ­νῶ οἱ λα­ϊ­κοὶ ἀ­γω­νί­ζον­ται. Ση­μει­ω­τέ­ον, ὅ­τι σὲ αὐ­τὸ τὸ ἄρ­θρο ἐ­παι­νοῦ­σε ἐ­κεῖ­νον ποὺ λί­γους με­τὰ ἀ­πη­νῶς κα­τε­δί­ω­ξε!­!! Ἄλ­λω­στε ὑ­πὸ τὴν πί­ε­ση αὐ­τῶν τῶν λα­ϊ­κῶν καὶ βλέ­πον­τας οἱ Συ­να­ξι­α­κοὶ ὅ­τι ὁ ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κὸς ἀ­γῶ­νας ἔ­φευ­γε ἀ­πὸ τὸν ἔ­λεγ­χό τους, ἐ­νήρ­γη­σαν γι­ὰ τὴν σύν­τα­ξη τῆς «Ὁ­μο­λο­γί­ας Πί­στε­ως κα­τὰ τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ» (2009). Ὡ­στό­σο, ὅ­ταν οἱ λα­ϊ­κοὶ δι­ὰ τῆς ΦΕΚΦ ἔ­θε­σαν τὸ θέ­μα τῆς Ἀ­πο­τει­χί­σε­ως καὶ προ­σα­να­το­λί­στη­καν στὴν πνευ­μα­τι­κὴ κα­θο­δή­γη­ση καὶ σκέ­πη τοῦ π. Εὐ­θυ­μί­ου Τρι­κα­μη­νᾶ, ποὺ ἦ­ταν ἤ­δη ἀ­πο­τει­χι­σμέ­νος, δέ­χθη­καν ἀ­πὸ τοὺς «ἀν­τι-οἰ­κου­με­νι­στές» τοὺς μύ­δρους καὶ τὸν ὕ­που­λο πό­λε­μο τῶν συ­κο­φαν­τι­ῶν καὶ τοῦ δι­α­συρ­μοῦ, ποὺ ἐ­πέ­φε­ραν δρα­μα­τι­κὲς ἐ­παγ­γελ­μα­τι­κὲς καὶ κοι­νω­νι­κὲς καὶ οἰ­κο­γε­νει­α­κὲς συ­νέ­πει­ες σὲ ἐ­κεί­νους ποὺ στο­χο­ποι­ή­θη­καν, μὲ ἀ­πώ­τε­ρο σκο­πὸ νὰ τοὺς κάμ­ψουν ὥ­στε δι­α­λυ­θεῖ ἡ ΦΕΚΦ, ἐ­φό­σον δὲν μπο­ροῦ­σαν νὰ τὴν ἐ­λέγ­ξουν, νὰ τὴν χει­ρα­γω­γή­σουν καὶ νὰ τὴν πο­δη­γε­τή­σουν!­.­..

Αὐ­τὸς εἶ­ναι ὁ «ὡ­ραῖ­ος κό­σμος» τῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν» καὶ τῆς «ἀ­τύ­που» ἐκ­φρά­σε­ώς του, τῆς Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας· δη­λα­δὴ ἡ ἱ­ε­ρα­τι­κὴ-συν­τε­χνι­α­κὴ συ­σπεί­ρω­ση μι­ᾶς ἀ­νά­πη­ρης «ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς ἑ­νό­τη­τος», δι­ό­τι ὄ­χι μό­νον νε­ω­τε­ρί­ζει, κα­κο­δο­ξεῖ καὶ αἱ­ρε­τί­ζει, καὶ πα­ρα­σπον­δεῖ ἀ­πὸ τὸ ἱ. Εὐ­αγ­γέ­λι­ο καὶ τὴν ἱ. Πα­ρά­δο­ση, ἀ­πὸ τὴν ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κὴ δι­δα­σκα­λί­α καὶ τὴν ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κὴ νο­μι­μό­τη­τα, ἀλ­λὰ καὶ δι­ό­τι αὐ­το­νο­μεῖ­ται ἀ­πὸ τὸ λα­ϊ­κὸ στοι­χεῖ­ο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ· ἡ ἁ­γι­ο­μα­χι­κὴ καὶ σχι­σμα­τι­κὴ «ἄ­τυ­πη» Συ­νά­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας ―ἐ­φό­σον φέρ­νει σὲ δι­ά­στα­ση καὶ σύγ­κρου­ση τοὺς συγ­χρό­νους Γέ­ρον­τες μὲ τοὺς «μπα­ρου­το­κα­πνι­σμέ­νους» σὲ ἀν­τὶ-αἱ­ρε­τι­κοὺς ἀ­γῶ­νες ἁ­πλοὺς καὶ κο­ρυ­φαί­ους ἁ­γί­ους τῆς δι­σχι­λι­ε­τοῦς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς ἱ­στο­ρί­ας― ποὺ τε­λεῖ στὴν ὑ­πη­ρε­σί­α τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ καὶ δρᾶ ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς ὡς πέμ­πτη φά­λαγ­γα ἐν­τὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας!­!!
Ἔτ­σι εἶ­ναι ἀ­πο­λύ­τως κα­τα­νο­η­τὴ ἡ ἀρ­νη­σί­χρι­στη καὶ ἀν­τὶ-Ευ­αγ­γε­λι­κὴ καὶ ἀν­τὶ-Πα­τε­ρι­κὴ καὶ ἀν­τὶ-Κα­νο­νι­κὴ ὑ­πό­δει­ξη πρὸς τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ, τοὺς Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στι­α­νούς, ποὺ κα­τα­χω­ρεῖ­ται εἰς ἄρ­τι ἐκ­δο­θὲν τεῦ­χος. Ἀ­να­φέ­ρε­ται ὡς κα­τα­κλεῖ­δα εἰς τὸ ὑ­πὸ τοῦ ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀ­να­στα­σί­ου ὑ­πο­γρα­φό­με­νο κεί­με­νο:
«Ἂς μεί­νου­με, λοι­πόν, ὅ­λοι στα­θε­ροὶ καὶ ἀ­με­τα­κί­νη­τοι ἐν Χρι­στῷ. Ἂς ἐ­να­πο­θέ­σου­με σ’ Ἐ­κεῖ­νον τὴν ἀ­γω­νί­α καὶ τὴν ἀ­νη­συ­χί­α μας γι­ὰ τὰ τε­κε­ται­νό­με­να στὴν Ἐκ­κλη­σί­α Του. Ἂς ἐν­τεί­νου­με τὴν προ­σευ­χή μας καὶ τὴν με­τά­νοι­ά μας, τὴν ἄ­σκη­ση, τὴν ἐγ­κρά­τει­α, τὴν τή­ρη­ση τῶν ἐν­το­λῶν Του στὴν ζω­ή μας, ὥ­στε νὰ γί­νου­με δε­κτι­κοὶ τῆς χά­ρι­τος καὶ τοῦ ἐ­λέ­ους Του γι­ὰ νὰ θε­ρα­πευ­θοῦν τὰ ἀ­σθε­νῆ καὶ νὰ ἀ­να­πλη­ρω­θοῦν τὰ ἐλ­λεί­πον­τα». [2]
Δὲν γνω­ρί­ζω ἐ­ὰν συ­νέ­βη πο­τὲ ἄλ­λο­τε στὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ ἱ­στο­ρί­α, καὶ ἐν ὄ­ψει ἀ­να­λό­γων ἱ­στο­ρι­κῶν συμ­φρα­ζο­μέ­νων, νὰ δι­ε­στρά­φη ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὰ μὲ τό­σο λί­γες λέ­ξεις τὸ ἱ­ε­ρὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, ἡ ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, ἡ ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κὴ δι­δα­σκα­λί­α, ἡ ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κὴ νο­μι­μό­τη­τα, τὸ Ἁ­γι­ο­λό­γι­ο καὶ τὸ Μαρ­τυ­ρο­λό­γι­ο τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας. Ὅ­μως ἐν και­ρῷ θὰ ἐ­πα­νέλ­θου­με εἰς τὰ κεί­με­να τοῦ πρὸς μι­κρο­α­στοὺς «χρι­στι­α­νού­λη­δες» καὶ ὄ­χι πρὸς Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στι­α­νοὺς ἀ­πευ­θυ­νό­με­νο ἐν λό­γῳ ἐ­κμαυ­λι­στι­κὸ καὶ ἀ­πο­προ­σα­να­το­λι­στι­κὸ τεῦ­χος, τὸ ὁ­ποῖ­ο κι­νεῖ­ται στὴν ἀν­τὶ-Πα­τε­ρι­κὴ γραμ­μὴ ὅ­λων τῶν δη­μο­σι­ευ­μά­των καὶ ἐκ­δό­σε­ων τῆς Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, τὰ ὁ­ποῖ­α προ­έ­κυ­ψαν ἐν ὄ­ψει ἢ κα­τό­πιν ση­μαν­τι­κῶν αἱ­ρε­τι­κῶν γε­γο­νό­των, ἀ­κρι­βῶς γι­ὰ νὰ ἐμ­πο­δί­σουν καὶ ἀ­πο­δυ­να­μώ­σουν τὸν ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κὸ ἀ­γῶ­να τὴν στιγ­μὴ ποὺ οἱ συν­θῆ­κες καὶ οἱ συγ­κυ­ρί­ες ἐ­πι­τρέ­πουν καὶ ἐ­πι­βάλ­λουν τὴν ἀ­νά­πτυ­ξή του μὲ τὴν δε­σπο­το­κρα­τι­κὴ/γε­ρον­το­κρα­τι­κὴ ἐ­πι­βο­λὴ τοῦ ἀρ­νη­σι­χρί­στου ἐ­φη­συ­χα­σμοῦ!­!!
Ἐ­πι­τέ­λους, πρέ­πει νὰ εἰ­πω­θεῖ ἡ ἀ­λή­θει­α ―ἐ­δῶ ἁ­πλῶς νύ­ξη γί­νε­ται― γι­ὰ τὴν «ἄ­τυ­πη» ἱ­ε­ρα­τι­κὴ-συν­τε­χνι­α­κὴ Σύ­να­ξη Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, ποὺ εἶ­ναι ὄ­χι μό­νον μί­α τυ­πι­κὴ ἔκ­φρα­ση τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας ἀλ­λὰ αὐ­τὴ τού­τη ἡ οὐ­σί­α της· τοῦ δε­σπο­το­κρα­τι­κοῦ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ κα­θε­στῶ­τος τὸ ὁ­ποῖ­ο γεν­νᾶ, ὑ­πο­θάλ­πει καὶ καλ­λι­ερ­γεῖ πᾶ­σαν κα­κο­δο­ξί­α καὶ αἵ­ρε­ση, κά­θε ἠ­θι­κὸ καὶ οἰ­κο­νο­μι­κὸ σκάν­δα­λο ἐν­τὸς τῆς ἐ­πὶ γῆς στρα­τευ­ο­μέ­νης Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ.
Λαυ­ρέν­τι­ος Ντετ­ζι­όρ­τζι­ο


[1] Τὸ πα­ρὸν κεί­με­νο δη­μο­σι­εύ­θη­κε κα­τὰ πρῶ­τον εἰς τὸ πε­ρι­οδ. «Κο­σμᾶς Φλα­μι­ᾶ­τος», 24-25 (2015) 8-10. Ἐ­δῶ ἀ­να­δη­μο­σι­εύ­ε­ται συμ­πλη­ρω­μέ­νο καὶ ἐ­πι­και­ρο­ποι­η­μέ­νο.
[2]  «Ἡ Σύ­νο­δος τῆς Κρή­της: Ἁ­γί­α καὶ Με­γά­λη Σύ­νο­δος; Ἐ­πι­ση­μάν­σεις καὶ Σχο­λι­α­σμοὶ ἐν Συ­νει­δή­σει καὶ Ἀ­λη­θεί­ᾳ», Ἔκ­δο­ση τῆς Συ­νά­ξε­ως Ὀρ­θο­δό­ξων Ρω­μη­ῶν «Φώ­της Κόν­το­γλου», Σε­πτέμ­βρι­ος 2016, σ. 34. Στὸ τεῦ­χος δη­μο­σι­εύ­ον­ται κεί­με­νω τῶν ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀ­να­στα­σί­ου (προ­η­γου­μέ­νου τῆς Ἱ.Μ. Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου), πρω­το­πρ. Θε­ο­δώ­ρου Ζή­ση (ὁμ. κα­θηγ. Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης) καὶ κ. Δη­μη­τρί­ου Τσε­λεγ­γί­δη (κα­θηγ. Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης).


AYTOΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ. ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΜΑΤΑΙΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ.  ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΙΤΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΟΔΟΣ. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΜΟΥ. Ο ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ; ΟΠΩΣ ΤΟΣΟΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟΙ; Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Αμέθυστος

19 σχόλια:

χαλαρωσε είπε...

ο Βλιαγκοφτης ειναι μοναχος. Εκτος και αν χειροτονηθηκε προσφατα.

χαλαρωσε είπε...

Ὅ­μως ἐν και­ρῷ θὰ ἐ­πα­νέλ­θου­με εἰς τὰ κεί­με­να τοῦ πρὸς μι­κρο­α­στοὺς «χρι­στι­α­νού­λη­δες» καὶ ὄ­χι πρὸς Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στι­α­νοὺς ἀ­πευ­θυ­νό­με­νο.

ΑΥΤΟΧΡΙΣΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΛΟΡΕΤΖΟΣ. ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ.

Δὲν εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο, ὅ­τι ἐ­πὶ 19 συ­να­πτὰ ἔ­τη ―πα­ρὰ τὸν κα­τὰ πε­ρι­ό­δους κα­ται­γι­στι­κὸ χαρ­το­πό­λε­μο μὲ ἄ­χρη­στα πυ­ρο­μα­χι­κὰ καὶ τὰ πε­ρι­σπού­δα­στα-μα­χη­τι­κὰ ἀλ­λὰ ἄ­σφαι­ρα συ­νέ­δρι­α― οὐ­δε­μί­αν ἐ­πι­τυ­χί­α ση­μεί­ω­σε ὁ ἀν­τὶ-Οἰ­κου­με­νι­στι­κὸς Ἀ­γῶ­νας τῶν κα­θε­στω­τι­κῶν καὶ θε­σμι­κῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν»,

Ο ΕΤΕΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ;
Απιστευτο. Εμαλλωνανε σε ξενο αχυρωνα, τα γαιδουρια. Σανο δεν υπηρχε. Το ειχαν φαει οι μικροαστοι χριστιανουληδες με τους δεσποταδες τους. Ή ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ; ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΣΧΙΣΜΑ; ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΟ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΝΑΙ Η ΟΥ; ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΑ ΑΚΤΙΒΙΣΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ; ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; ΑΜΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΘΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΚΑΜΜΕΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΜΑΓΑΛΕΙΩΔΕΣ. ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ. ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ. ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΤΟΥΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΤΩΣΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.

amethystos είπε...

Τό κοινό τους πάθος η εξουσία. Καί όχι οποιαδήποτε εξουσία. Εξουσία τών θείων. Ολοι αυτοί οι ψευτόμαγκες υπήρξαν συνεργάτες τών ( Γερμανών) επισκόπων καί μοιράστηκαν καί γεύτηκαν καί απόλαυσαν τήν εξουσία τους. Οι αντιπρόσωποι τού θεού. Καί τώρα απαιτούν από τούς επισκόπους νά θυσιάσουν τούς θρόνους τους γιά νά τούς υπακούσουν, νά τούς βάλουν πάνω από τό κεφάλι τους. Απίστευτα πράγματα. Ετσι είναι οι άπιστοι. Οι σκέψεις τους καί οι πράξεις τους είναι απίστευτες. Ε ρέ τρικαμινάδα πού χρειάζονται νά τούς πέσει στό κεφάλι.

Ανώνυμος είπε...

ΟΥ!Γιατί δεν υπάρχει Αρχιεπίσκοπος( οι βοηθοί Επισκόπου είναι για τις ανάγκες των αποτειχισμένων στην Σερβία).Μπορεί να είναι και λάθος του Σέρβου κανονολόγου Νικόδ.Μ.(ο Άγιος Νικόδημος είναι αυθεντία σε αυτά,ο Τρικαμηνάς ξέρει τι κάνει).Δεν υπάρχει σχίσμα από τον Αρτέμιο.Σχισματικοί είναι οι Σέρβοι Οικουμενιστές.Αυτός ακολουθεί τον ΑΓΙΟ Ι.Πόποβιτς τον αποτειχισμένο(1971 Ο.Τ.).#Σχίσμα έκαναν οι Παλαιοημερολογίτες γιατί διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία για ημερολόγια ,εορτολόγια,νηστείες κ.λπ.Σχίσμα έκαναν και οι Οικουμενιστές γιατί διδάσκουν αιρέσεις.
Οι κληρικοί που εξομολογούν έχουν εξουσία από τον Χριστό.
Θεία Κοινωνία όχι στα σκυλιά και σε όσους είναι ''κανονισμένοι''.
Μπράβο στο αριστερό χέρι του Τρικαμηνά.Να αγιάσει το χέρι του!-

χαλαρωσε είπε...

ΜΑς ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙΣ ΣΚΥΛΙΑ.
Για να δουμε.

Ο χωρεπισκοπος ειναι επισκοπος;
Αυτοι οι τρεις τεσσερις, μαζι με τον Αρτεμιο, συνοδουν;

Ανώνυμος είπε...

12:00
Απόλυτη παραφροσύνη!

Ανώνυμος είπε...

Επίσκοπος είναι ΟΧΙ Αρχιεπίσκοπος( χωρίς Αρχιεπίσκοπο δεν υπάρχει Σύνοδος).Οι βοηθοί Επισκόπου υπάρχουν σε περιόδους αιρέσεων κ.λπ.( Βικιπαίδεια:"Τιτουλάριος'').Ο άγιος Επίσκοπος Αρτέμιος δεν είναι ανόητος σαν τους Γ.Ο.Χ. ψευδεπισκόπους που έκαναν ''μαγαζάκια(Μοναχός Επιφάνιος Καψαλιώτης:"Μαγαζάκια είναι οι εκκλησίες των Γ.Ο.Χ.'').Ο δυνατός Θεολόγος ΜΟΝΑΧΟΣ Επιφάνιος ( πρώην Εσφιγμενίτης) ενώνει τις δυνάμεις του με τους αποτειχισμένους Ευθύμιο,Σάββα και Παΐσιο( ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ)!Σαρώνει ο Επιφάνιος(ιστολόγιο λασπολόγου Νικόλα Μάννη ,χθές).
Σκυλιά είναι οι αιρετικοί.Κανονισμένοι είναι αυτοί που οι Θείοι Κανόνες απαγορεύουν τους κληρικούς να τους Κοινωνήσουν( το λέει ο Ουρανοφάντωρ Βασίλειος).Οι εξομολόγοι έχουν την εξουσία από τον Χριστό(το λέει ο Χρυσόστομος από την Αντιόχεια).
Ο κ.Ρίζος θα γράψει ένα άρθρο για τον Οικουμενισμό( η αίρεση που διδάσκουν οι Οικουμενιστές κ.λπ.).Μια απάντηση στον κ.Αμέθυστο και την παρέα του( άν και ''Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας,Α' Μέρος" είναι ένα βιβλίο που μας λέει για το ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ του Οικουμενισμού).-

amethystos είπε...

Γιά νά δούμε άν θά συνεχίσει νά είναι κύριος.

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο μαγκες. Καλα πατε. Εχετε τωρα και βοηθους επισκοπους για τις ανάγκες των αποτειχισμένων.
Ολα συμφωνα με το συμφερον μας. Το μοναδικο κριτηριο.

Ανώνυμος είπε...

" Ε ρέ τρικαμινάδα πού χρειάζονται νά τούς πέσει στό κεφάλι" τέλεια εικόνα! τέλειαααα!

χαλαρωσε είπε...

φιλε δεν απαντας. Αλλα θα πρεπει να μας πεις με ποιον απο τους δυο τρικαμηναδες συμφωνεις. Με αυτον που γραφεις παραπανω ή με αυτον που λεει τα παρακατω:

Σεβασμιώτατε,
Μετά τήν συνάντησί μας στό Βελιγράδι τήν 25-5-2015, ἀφοῦ ἄκουσα τίς ἀπόψεις καί θέσεις σας διά τό θέμα τῆς χειροτονίας Χωρεπισκόπων, εἰς τάς ὁποίας προσφάτως προέβητε, σᾶς ἀνέφερα ὅτι κατ’ ἀρχάς μᾶς εὑρίσκει ἀντιθέτους τό γεγονός ὅτι ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀποτειχισμένος καί ἐν ἐξορίᾳ εὑρισκόμενος, δύναται νά χειροτονήση Χωρεπισκόπους∙ Σᾶς ὑποσχέθηκα δέ νά σᾶς ἀποστείλω γραπτῶς τίς ἀπόψεις μας, ἀφοῦ ἐνημερώσω τούς ἀδελφούς καί εἰδικά τούς Παναγιώτη Σημάτη καί Λαυρέντη Ντετζιόρτζιο γιά τίς θέσεις καί προθέσεις σας, οἱ ὁποῖες σᾶς ὡδήγησαν νά προβῆτε εἰς αὐτήν τήν χειροτονία.
Οἱ θέσεις μας λοιπόν συνοψίζονται ὡς ἑξῆς:
τα υπολοιπα εδω: https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2015/06/blog-post_2.html

Λεει και το εξης αγαπητε λεοντα ο τρικαμηνας: Δι’ αὐτούς τούς λόγους, καί μέ τή σύμφωνο γνώμη τῶν ἀδελφῶν, θά διακόψωμε πρός τό παρόν τήν μεταξύ μας ἐκκλησιαστική κοινωνία, πλήν ὅμως ἡ ἀγάπη μας, ὁ σεβασμός μας πρός ὑμᾶς, καθώς καί ἡ συμπαράστασί μας εἰς τούς ἀγῶνας πού διεξάγετε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν Οἰκουμενιστῶν, θά συνεχίσουν νά ὑπάρχουν, διότι γνωρίζομε τίς ἀγαθές προθέσεις σας, ἔστω καί στίς ἐκκλησιαστικές αὐτές ἐνέργειές σας, τίς ὁποῖες ἐμεῖς κρίνουμε ὅτι εἶναι λανθασμένες.



Ανώνυμος είπε...

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αποτειχισμένοι Επίσκοποι,κ.Ανωνυμίδη 26916517,εκτός από τους ψευδεπισκόπους των γνησίων.Ο Τρικαμηνάς διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με τον πνευματικό του Επίσκοπο Αρτέμιο για αυτόν τον λόγο.Τώρα έχει πνευματικό τον πνευματικό μας!Δεν μπορεί να γράφει για τους Γ.Ο.Χ. ότι καταπατούν τους Ι.Κανόνες και να έχει πνευματικό τον αγιότατο Αρτέμιο.Οι βοηθοί Επισκόπου,οι Χωρεπίσκοποι,οι περιοδευτές Επίσκοποι,οι μοναχοί Επίσκοποι κ.λπ. είναι νόμιμοι.Ο Τρικαμηνάς λέει ότι ο Αρτέμιος είναι άγιος( δηλαδή και οι άγιοι κάνουν λάθοι,όπως ο Άγιος Νεκτάριος,ο Άγιος Κύριλλος κ.λπ.).Μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης οι Αποτείχιση των κληρικών φουντώνει,στην επόμενη ψευδοσύνοδο του παγκάκιστου και παναιρετικού Αρχοντώνη θα αποτειχιστούν και ο Αμέθυστος με την παρέα του από τον Βαρθολομαίο.

amethystos είπε...

Θά γίνει σχίσμα φίλε.Ο Τρικαμηνάς θά είναι πάλι απέξω.

Ανώνυμος είπε...

Και με τους δύο.Η διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε έναν Έλληνα Άγιο Νικόδημο και σε έναν Σέρβο Επίσκοπο Νικόδημο.Ακολουθούμε τον Νικόδημο τον Άγιο και τον Τρικαμηνά.Η διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας από τον Τρικαμηνά είναι σωστή(για να καταλάβει το λάθος του).Μπορεί να κάνουμε και λάθος.Αυτοί θα τα βρούν πάλι.
Είναι σαν την μακαρονάδα,με καρμπονάρα και με κιμά(και οι δύο νόστημες για εμάς)!
Η Τρικαμηνάδα είναι θαυμάσια γιατί τα συστατικά τις είναι :Αγία Γραφή,Άγιοι Πατέρες και Άγιοι Κανόνες!!
Ο Τρικαμηνάς ήταν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού απ'αρχής γιατί έχει αγαπηθεί από τον Κύριο και τον εξέλεξε για να σωθή με τον αγιασμό που χορηγεί το Άγιο Πνεύμα και με την πίστη στην Αλήθεια(Β' πρός Θεσσαλονικείς,κεφ.β',στίχ.13)!!!-

amethystos είπε...

Αυτά λένε όλοι οι παπάδες φίλε. Αυτή η Μεσσιανική κενοδοξία βασανίζει καί τόν Ζηζιούλα καί τόν Βαρθολομαίο. Αυτή η οίηση δέν θεραπεύται. Εχει γίνει αυτοσυνειδησία. Ολοι όσοι έχουν προβληματική προσωπικότητα διαλέγουν τήν αίρεση πού ταιριάζει στήν μεγαλομανία τους καί βεβαιώνονται ότι είναι προορισμένοι. Μέ τέτοιους ευνουχισμένους μαλάκες έχει γεμίσει η Ελλάδα τελευταίως. Πρόσεχε τόν εαυτό σου γιατί όσα προβάλλεις στόν Τρικαμηνά αποτελούν μέρος τού δικού σου προβλήματος. Τά ίδια ισχυρίζονται καί οι Τζιχαντιστές. Οτι θά διδάξουν τήν πίστη στήν άπιστη Δύση. Τήν πίστη στό Κοράνι. Ενας εξουσιαστικός παροξυσμός έχει κατακτήσει τήν οικουμένη. Είναι τό βροντερό ΝΑΙ σέ όλους τούς Εωσφορικούς πειρασμούς πού αντιμετώπισε ο Κύριος στήν έρημο.Δέν απαντούμε σέ σένα. Εσύ είσαι καμμένο χαρτί. Αλλά χάριν όσων μπορούν ακόμη νά κατανοήσουν.

χαλαρωσε είπε...

Ο Αρτεμιος ειναι μαγαρισμενος; Ή ειναι σε αλλο επιπεδο η διακοπη κοινωνιας απο οτι ειναι η διακοπη με τον Βαρθολομαιο και αρα η μαγαρισια ειναι διαβαθμισμενη; Και αυτο διοτι και στις δυο περιπτωσεις ειναι εκτος ποτηριου οι δυο επισκοποι και αρα εκτος σωτηριας; Ετσι δεν ειναι; Διοτι δεν κοινωνουν και αρα οπως λεει και ο Τρικαμηνας αμα δεν κοινωνησεις σωτηρια δεν εχει. Αν σου θυμιζει κατι αυτο θα θελαμε να μας το πεις αν οχι αφου μας απαντησεις θα θεσουμε τα παραπερα ερωτηματα μας.

Ανώνυμος είπε...

ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.Ο Τρικαμηνάς αποτειχίστηκε από τον Αρτέμιο!
( " ειναι σε αλλο επιπεδο η διακοπη κοινωνιας απο οτι ειναι η διακοπη με τον Βαρθολομαιο και αρα η μαγαρισια ειναι διαβαθμισμενη;")
Παλαιοημερολογίτες αποτειχίζονται από συνόδους του παλαιού ημερολογίου!
Η ευλογία ή ο μαγαρισμός προέρχεται από τον επίσκοπο! Τότε μαγαριζόμαστε και από προσωπικές του αμαρτίες.

amethystos είπε...

ΚΟΥΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Η πίστη είναι αοράτων υπόστασις. Δέν είναι φαινομενολογία. Αυτά πού βλέπουν τά ματάκια μας τά δυό μέσα από τά ματάκια τού Μεσσία τά δυό.

Ανώνυμος είπε...

Είναι χειρότερη και από τους οικουμενιστές, δεν υπάρχει αμφιβολία. Και κάθε νέα αποτείχιση είναι πιο τρελή από τους προηγουμένους. Τελικά όλοι θα γίνουν μια παρέα. Και θα πάνε αγκαλίτσα.