Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Λυκούργος Νάνης, ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΣΙΖΗ

6.png
Για μία ακόμη φορά ο κρίμασιν οις οίδε Κύριος διακρατών τους οίακας της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας του Χριστού ομίλησε τη γλώσσα του κόσμου τούτου, του αιώνος του καταργουμένου. Τη γλώσσα που "κληρονόμησε" από τους "μέντορές" του στον οικουμενισμό, τον Αθηναγόρα Σπύρου και το Μελίτωνα Χατζή.
Εξεφράσθη με όρους και κατηγορίες της λεγόμενης "Νέας Εποχής" και της "πολιτικής ορθότητας" και όχι με αντίστοιχους Ορθοδόξου πατερικής θεολογίας.

Ουδείς λόγος εξήλθε ποτέ από τα χείλη του, προτρεπτικός σε μετάνοια των πλανεμένων χριστιανών της Δύσεως και στην εν ταπεινώσει επιστροφή τους στη μάνδρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας από την οποία λόγω εγωισμού και οιήσεως απομακρύνθηκαν.
Ο κ.Βαρθολομαίος εδώ και πολλά χρόνια με συγκεκριμένες δηλώσεις και εκδηλώσεις του, με τις πράξεις και παραλείψεις του, ανασταυρώνει ΄και παραδειγματίζει το Θείο Δομήτορα της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Εκκλησίας και προσθέτει συνεχώς νέες πληγές στο σώμα Της τορπιλλίζοντας το δογματικό και ιεροκανονικό υπόβαθρο του εκκλησιαστικού οργανισμού.
Εγκληματεί κατά συρροήν εις βάρος της Ορθοδόξου πίστεως.
Και όμως! Κάποιοι επιεικέστατα αφελείς ισχυρίζονται, προφανώς κατόπιν διαβεβαιώσεώς τους από την πλευρά του ιδίου σε κατ ιδίαν συζητήσεις τους, ότι αυτό γίνεται "για τα μάτια του κόσμου" και η Ορθοδοξία εις ουδέν βλάπτεται!
Αν είναι δυνατόν! Προδίδουμε την Ορθοδοξία με ανήκουστες δηλώσεις και επαίσχυντες πράξεις και μετά δικαιολογούμαστε ότι αυτό που πράξαμε το καναμε "για τα μάτια του κόσμου" και ότι δεν το εννοούσαμε;
Επομένως, με την ίδια γελοία και σαθρή "λογική", ο πρωτοκορυφαίος απόστολος που την αλήστου μνήμης νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης αρνήθηκε "για τα μάτια του κόσμου" το Χριστό δικαιολογείται για αυτήν του την άρνηση! Αφού δεν αρνήθηκε μέσα του το Χριστό αλλά μόνο εξωτερικά, "για τα μάτια του κόσμου"! Μόνο που ο θειότατος Πέτρος "εξελθών εξω έκλαυσε πικρώς"! ΚΑΙ ΕΞΕΠΕΣΕ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ! Και όλα αυτά "για τα μάτια του κόσμου"!
Αλλά όταν έχεις δίπλα σου αφελέστατους συνομιλητές τότε μπορείς με το αζημίωτο να ισχυρίζεσαι ό,τι θέλεις χωρίς ουσιώδη αντίλογο και να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα, αντιδράσεως και αντιστάσεως μη ούσης...Έχει, πλέον, καταστεί ηλίου φαεινότερον ότι η κατάσταση με τον οικουμενισμό και τους οικουμενιστές έχει φθάσει στο απροχώρητο! Ουδέποτε στο πλαίσιο της νεοτέρας εκκλησιαστικής Ιστορίας είχαν σημειωθεί τόσες και τέτοιου είδους προδοσίες και με τέτοια μαζικότητα και επαναληψιμότητα όπως συμβαίνει στις ελεεινότατες ημέρες τις οποίες ζούμε! Οίστρος οικουμενιστικός έχει καταλάβει μεγάλο αριθμό κορυφαίων εκκλησιαστικών αξιωματούχων ενώ το οικουμενιστικό δηλητήριο έχει διαχυθεί σε βάθος εντός του εκκλησιαστικού σώματος τόσο σε επίπεδο κατωτέρου βαθμού κληρικών όσο και σε επίπεδο απλών μελών της Εκκλησίας. Τι δε να πει κανείς και για ικανό αριθμό επιστημόνων θεολόγων, ακαδημαικών και μη! Αντί οι τελευταίοι ταπεινώς και με βαθειά συναίσθηση της ιερής αποστολής τους να συντελέσουν στην απόκρουση της εισβολής του συγκρητισμού στον εκκλησιαστικό οργανισμό αυτοί εργάζονται για την καλλιέργεια και προαγωγή και περαιτέρω διάχυσή του στο εκκλησιαστικό σώμα! Και το χείριστον όλων! Ο οικουμενισμός εδραιώθηκε και σε επίπεδο "συνόδου"! Διότι, ναι μεν, στην περίπτωση της φαιδράς πανηγύρεως της Κρήτης δεν μπορούμε να μιλάμε για Σύνοδο αλλά για ψευδοσύνοδο, ληστρική σύνοδο, μόρφωμα συνόδου, συνοδικό έκτρωμα όπως επισταμένως έχει καταδειχθεί και σίγουρα οι αποφάσεις ενός σώματος με αντικανονική, εξ υπαρχής σύνθεση, πάσχουν ακυρότητα και ουδολως τυγχάνουν δεσμευτικές για το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας(αφήνω το γεγονός ότι απουσίαζε το μείζον τμήμα του Ορθοδόξου κόσμου), τυγχάνουν, όμως, (οι εν λόγω αποφάσεις) δηλωτικές μαζικών τάσεων, ροπών και αντιλήψεων πάνω στο οικουμενιστικό ζήτημα και πρόβλεπτικές σχετικών μελλοντικών εξελίξεων κεκαλυμμενων με συνοδικό μανδύα και ο νοών νοείτω...
Επομένως τι πρέπει να γίνει κατόπιν της οικτράς διαπιστώσεως σύμφωνα με την οποία η κατάσταση με τη μειοδοσία της Πίστεως  έχει φθάσει στο απροχώρητο, τόσο από απόψεως ποσότητος των αυτουργών της όσο και ποιότητος και μαζικότητός της;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η ενδεδειγμένη υπό τις παρούσες περιστάσεις στάση των ορθοφρονούντων ποιμένων συνίσταται στην από την πλευρά τους  διακοπή του μνημοσύνου του πατριάρχη Βαρθολομαίου  κατά το παράδειγμα της πλειοψηφίας των μονών του αγίου Όρους και των αοιδίμων τριών πεπαρρησιασιασμένων και ομολογητών ιεραρχών, πολυκλαύστων και παμποθήτων και περιποθήτων Αμβροσίου του λεοντόκαρδου, Αυγουστίνου του νεοχρυσοστόμου και Παύλου του απλού και κεχαριτωμένου οι οποίοι στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και την αρχή της δεκαετίας του 1970 μετά πολλής συνοχής της καρδίας μεν, υπείκοντες στην ύψιστη επιταγή της στιγμής δε, προέβησαν στην παύση του μνημοσύνου του πυραυλοκινήτως φερομένου, κατά τον μακαριστό Φλωρίνης Αυγουστίνο,προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών κεκοιμημένου πατριάρχου Αθηναγόρα.
Έγραψε σχετικώς ο π.Αυγουστίνος σε επιστολή του προς τον επίσης κεκοιμημένο πατριάρχη Δημήτριο: " "Παρ όλην δε την έξωθεν πίεσιν, ίνα επαναλάβωμεν το μνημόσυνον, ημείς ΕΠΕΜΕΙΝΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗΝ, καθ όσον ο προκάτοχος υμών, παρά τας εκκλήσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και τας εντόνους διαμαρτυρίας των ευσεβών χριστιανών, δεν προέβη εις διάψευσιν ή διευκρίνησιν των προς τους δημοσιογράφους δοθεισών συνεντεύξεων, αι οποίαι δυστυχώς μέχρι του θανάτου αυτού μη διαψευσθείσαι ή διευκρινισθείσαι θα παραμείνουν δυστυχώς εις το παθητικόν της ιστορίας του προκατόχου υμών, ανδρός μεν κατά τα άλλα ευφυούς και εναρέτου, δυστυχώς όμως εξ υπερβολικής αισιοδοξίας εις επικινδύνους πρωτοβουλίας και ενεργείας παρασυρθέντος από τα πνέοντα εν ταις ημέραις ημών ισχυρά ρεύματα του οικουμενισμού και του συγκρητισμού". (Βλέπε Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ σελ.134). Αν έκανε τι έκανε ο Αθηναγόρας τότε τι να πούμε για το Βαρθολομαίο!!!
Διότι πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η συγκεκριμένη ενέργεια φρέναρε σε κάποιο βαθμό τον οικουμενιστικό οίστρο του τότε πατριάρχη με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται για την εύδρομη πορεία του σκάφους της Εκκλησίας μας.
Υ.Γ.Εννοείται ότι τα φληναφήματα περί δήθεν ακυρότητος των μυστηρίων που τελούνται από αρχιερείς που διακόπτουν το μνημόσυνο του πατριάρχη τυγχάνουν ανάξια σχολιασμού και εκθέτουν εκείνους που τα εκφέρουν και διατυπώνουν... 
katanixis.

5 σχόλια:

χαλαρωσε είπε...

Μετα δε, την διακοπη απο τους τρεις παταχθηκε ο οικουμενισμος; ΟΧΙ. Αρα εδω έχουμε μια αποτυχια στο να πολεμηθει η αιρεση. Τα αιτια της απορυχιας δεν προκειται να μας τα εξηγησει ουτε ο Ζησης, ουτε ο Τσελεγγιδης ουτε οι αντιοικουμενιστες γενικοτερα. Διοτι αν ειχαν εντρυφησει θα ειχαν διαπιστωσει οτι η θεολογια ηταν απουσα απο τις κινησεις των τριων. Μονο τους οπλο ηταν η προσηλωση στην εφαρμογη των κανονων ή η μη παραβιαση τους, Ετσι ερχονται απεναντι απο τον Αποστολο Παυλο αλλα αυτα ειναι ψιλα γραμματα. ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΔΑΧΤΟΥΜΕ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΥΣ ΝΟΥΝΕΧΕΙΣ, ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΑΔΑΕΙΣ, ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΣ, ΠΑΡΟΤΡΥΝΕΙ ΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ ΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ.

Ηταν μια καθαρα παθητικη αντιδραση. Μια αμυντικη στην ουσια ενεργεια, οπως και ολες οι ενεργειες που γινονται. Ειναι ενεργειες μη πολεμιστων. Ειναι ενεργειες ου κατ επιγνωση, αλλα προς προασπιση βεβαιοτητων. Βεβαια οι βεβαιοτητες αυτες χαρακτηριζονται ως βεβαιοτητες των Πατερων, αλλα δυστυχως γι αυτους οι Πατερες πολεμουσαν για να ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ και δεν ηταν ΚΟΤΕΣ ΣΕ ΚΟΤΕΤΣΙΑ. Απο ολους αυτους κανενας δεν πολεμαει για να νικησει για τον Χριστο, ΔΙΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ. ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕς ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ. ΑΜ ΔΕ!!!!
Αν δεν μπουμε εμεις στην τρυπα φιδι δεν εχει.


Η μνημονευθεισα αποτυχια εξαπτει συν τοις αλλοις και τον παιδικο μας κομμουνιστικο χαρακτηρα. Γαυγιζουμε επιμενοντας στην συνταγη της αποτυχίας, η οποια δημιουργησε και τις προσωπικοτητες της. Κατι το οποιο συμβαινει και τωρα. Εν τελει ο επαναστατικος μας παλιμπαιδισμος ειναι ενα αριστο και πολιτικα ορθο εργαλειο στα χερια των κατασκευαστων πολιτικα ορθων προσωπικοτητων. Διοτι οι γυμνη αρνηση ειναι το πρωτο βημα προς την πολιτικα ορθη συμμετοχη στα πραγματα. Η ΚΑΤΑΦΑΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΩΣ ΦΩΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΙ ΠΑΣΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΑΝΤΙ;

amethystos είπε...

Γειά σου φίλε.Μέσα στίς επόμενες ημέρες θά αναρτήσουμε τήν εισαγωγή από τήν συλλογή κειμένων Spiritus Creator τού Μπαλτάσαρ, όπου αποκαλύπτεται ότι ο οικουμενισμός είναι ο καρπός τού κληρικαλισμού,η εξουσία τών Μυστηρίων από τό ιερατείο εις βάρος τών πιστών. Καί ασκούν τήν εξουσία τους μέ έναν απλό τρόπο. Δέν κάνουν οι ίδιοι αυτά πού απαιτούν από τούς πιστούς. Δέν εξομολογούνται, δέν προσεύχονται, δέν έχουν μετάνοια καί φόβο θεού. Είναι υπεράνω. Καί βρίσκονται έξω από τήν εκκλησία, όπως καί οι Αποτειχισμένοι, οι οποίοι αποτειχίζονται από τούς αιρετικούς.Καί δέν επιστρέφουν στήν εκκλησία αλλά απομακρύνονται περισσότερο. Ολοι τους υπήρξαν οι καλύτεροι συνεργάτες αυτών πού κατηγορούν σήμερα γιά τήν προδοσία τής πίστεως. Τέλος πάντων θά τά πούμε αύριο καλύτερα. Προχώρησε η νύχτα.

Ι.Ζ. είπε...

Δεν έχετε κατανοήσει τον σκοπό της αποτειχίσεως.Ο σκοπός της αποτειχίσεως είναι η προσωπική ασφάλεια του κάθε πιστού,εφ'όσον ο Επίσκοπος είναι λύκος και όχι ποιμήν.Επίσης ο σκοπός είναι η ενσωμάτωσις,διά της αποτειχίσεως και της και της αοομακρύνσεως από τους αιρετικούς,στην Εκκλησία την αληθινή του Συμβόλου της Πίστεως.Γιατί πρωτίστως η ενσωμάτωσις αυτή γίνεται διά της αληθινής και ορθοδόξου Πίστεως.
Δι'αυτόν τον λόγο,παντού και πάντοτε,οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν την εκκλησιαστική απομάκρυνσι από τους αιρετικούς ποιμένες.
Εσείς κατ'ουσίαν διδάσκετε την παραμονή και ενσωμάτωσι με τους αιρετικούς Επισκόπους και την διά μέσου του αιρετικού Επισκόπου ενσωμάτωσι στην Εκκλησία.Αυτό κατ'ευθείαν αντιστρατεύεται στην διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των Αγίων.
Η απόφαση της Συνόδου του 1351 που αναθεμάτισε τον Βαρλαάμ και τον Ακίνδυνο όριζε να διακόπτουμε την ΚΟΙΝΩΝΙΑ,όχι μόνο με τους αιρετικούς αλλά και με όσους κοινωνούν μαζί τους,τους οποίους αν είναι κληρικοί''πάσης ιερατικής λειτουργίας απογυμνώμεν''...''κι αν είναι λαικός την ιδίαν( ακοινωνησίαν)καθυποβάλλομεν''(π.Ι.Ρωμανίδη,Δογματική και Συμβολική Θεολογία,τ,Β',σ.271).

Λέει ο μεγαλύτερος Πατέρας της Εκκλξσίας:"Τι ποιείς,άνθρωπε(αμέθυστε);Παρεβιάσθη ο νόμος,κατεφρονήθη σωγροσύνη,πλημμελήματα τοσαύτα ετολμήθη παράτινος των ιερωμένων(Οικουμενιστών),τα άνω κάτω γέγονε,και ού φρίττεις;;...αλλά και ΚΟΙΝΩΝΕΙΣ(κ.Ιωάννη Χαλάρωσε);;;

amethystos είπε...

Aυτός είναι ακριβώς ο Νομικισμός. Αποτειχίζονται οι οργανωσιακοί. Οι οποίοι δέν ήταν ποτέ τής εκκλησίας. Νομιμοποιούν, ευκαιρίας δοθείσης τήν θέση τους. Ποιά εκκλησία φίλε; Πού βαπτίζεστε, πού παντρεύεστε, πού πεθαίνετε; Πού κοινωνάτε; Χστού, Λαμπρή; Δέν λέει η ψυχή σου μονίμως. Σήμερα μάς λές ότι πασχίζεις γιά τήν ασφάλειά μας. Μάς πουλάς προστασία σάν τούς Μαφιόζους.Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ. Τόξερες;. Καί γιά αγιασμό άφησε τόν 15ο κανόνα τής πρωτοδευτέρας. Ούτε οι Πεντηκοστιανοί δέν είναι τόσο φαιδροί.
Είστε απλώς Αγιομάχοι. Εχετε γράψει ήδη ιστορία. Στόν Τσολογιάννη γρήγορα πίσω, θά κρυώσεις.

amethystos είπε...

Φίλε Χαλάρωσε, όσο καί άν είναι απίστευτο, είμαστε πλέον μιά εκκλησία χωρίς θεολογία. Χωρίς τήν εμπειρία τού Κυρίου. Εχουμε ιστορικούς, δογματολόγους αλλά "θεολόγους" διαθέτουν μόνο οι οικουμενιστές. Τό μόνο πού κατορθώνουν μέ επιτυχία οι γηγενείς ταγοί είναι νά προσφέρουν τό τέλειο άλλοθι στούς Αντίχριστους. Πολύ θλιβερό στ' αλήθεια. Γράφουμε τό έπος τής κενολογίας μέ θυσιαστική αυτοαναφορά.