Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018

Τα βλάσφημα «τραγούδια» εξαπατούν… τους μαθητάς μας εις το μάθημα των Θρησκευτικών

Τα βλάσφημα «τραγούδια» εξαπατούν… τους μαθητάς μας εις το μάθημα των Θρησκευτικών
Γράφει ο Πρόεδρος Νικόλαος Ζαχαριάδης, Καθηγητής Θεολόγος – Συγγραφεύς
ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ Του Παραρτήματος της Πανελ. Ενώσεως Θεολόγων Ν. Ηλείας
Αγαπητοί αναγνώστες, κάθε φορά που γράφω και εκφράζω προσωπικές μου απόψεις, για τα Θρησκευτικά
και άλλα, νιώθω έντονο τον πόνο, γιατί με αυτούς τους φακέλους, εξευτελίζεται η Χριστιανική Ελληνική μας Παράδοση, αφού αυτοί προκαλούν σύγχυση στους μαθητές, με τον ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ. Η Μουσική στους φακέλους είναι μία σκέτη κοροϊδία! Τι παριστάνουν;

Η Μουσική γενικά, υπήρξε, μέσον έκφρασης, αλλά και προώθησης αντιλήψεων και συναισθημάτων. Ερωτώ. Που είναι η Βυζαντινή Μουσική στους νέους φακέλους των Θρησκευτικών; Που είναι τα Δημοτικά μας τραγούδια;
Με αυτά τα τραγουδάκια που παρουσιάζουν, αδυνατεί κάποιος να πιστέψει ότι προορίζονται για τα Θρησκευτικά. Κύριοι -σκεφτήκατε ποτέ– με ποιό σκοπό θα κατανοήσουμε την ανάπτυξη της Χριστιανικής και ΕΘΝΙΚΗΣ συνειδήσεως των Ελληνιπαίδων μας; Με τον μιμητισμό και την ξενομανία, που τείνουν να γίνουν συρμός και διασυρμός, με καταστροφικές συνέπειες για το ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ.
ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΩΣ ΜΟΥΣΙΚΗ;
1. Έπρεπε να διδάσκεται η Βυζαντινή μας Μουσική στα σχολεία, γιατί όλοι οι μεγάλοι Μουσικοσυνθέτες του κόσμου γνωρίζουν πολύ καλά αυτή (την γλώσσα) που λέγεται Βυζαντινή Μουσική. Η Μουσική αυτή έφτασε σε εμάς, από τους αρχαίους θεωρητικούς της προχριστιανικής Ελλάδας και αναπτύχθηκε σε περίτεχνη επιστήμη, από τους μελωδούς και Πατέρες της Χριστιανικής μας πίστεως. Στα 400 χρόνια της μαύρης τουρκικής σκλαβιάς, η Βυζαντινή μας Μουσική, υπήρξε η παρηγορητική φωνή στη διατήρηση της Ελληνορθόδοξης ταυτότητας του υπόδουλου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
2. Ένα άλλο σκέλος της μουσικής μας που εκλείπει από τους φακέλους των Θρησκευτικών είναι τα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, τα οποία είναι η εθνική μας κληρονομιά, είναι η ψυχή του λαού μας, είναι η ταυτότητά μας. Αυτά τα τραγούδια, σώθηκαν σαν κείμενα, από τον μεγάλο μας λαογράφο Νικόλαο Πολίτη και άξιους συνεχιστές… Σήμερα τα Δημοτικά μας τραγούδια κινδυνεύουν να χάσουν το Ελληνικό ηχόχρωμά τους, από συνθέτες τουρκογύφτικης προέλευσης, από μουσικούς της Δύσεως, που βάλθηκαν να τα εξευρωπαΐσουν. ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ…
ΒΛΑΣΦΗΜΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Ακούστε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας, τι είδους τραγούδια σερβίρονται στους φακέλους των Θρησκευτικών.
1. Μπαγάσας. Στίχοι τραγουδιού: «Ρε μπαγάσα (αναφέρεται στο Θεό) περνάς καλά εκεί πάνω… σαν σε χαζεύω, δε χαμπαριάζεις»! (Τα σχόλια δικά σας).
2. Εν «κατακλείδι» Σιδηρόπουλος: Σκέπασε όλους, τους νεκρούς ψαλμούς. (Η κρίση δική σας).
3. «Ο δικός μου Θεός», Θαλασσινός «Ο δικός μου Θεός, δε μυρίζει λιβάνι, δε φοράει στεφάνι, δε χωράει σε εικόνες! (Η αγανάκτηση όλων μας… είναι δεδομένη… Λυπητερόν! Άξιον κατακρίσεως να κοροϊδεύουν τον Κύριο και Θεό μας) «Βλέπετε – αγρυπνείτε και προσεύχεσθε (Μαρκ. κεφ. 13 στιχ. 33).
4. «Γλυκό σταφύλι», Θαλασσινός: «Κάντο γλυκό σταφύλι, για να σε φιλώ στα χείλη… κέρασέ με όσο θέλεις και μοίρασέ μου το κορμί» Προβληματιστείτε… και αφυπνιστείτε (Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος… Απ. Παύλος, Προς Ρωμαίους κεφ. 6, στιχ. 23).
5. «Καθρέφτης», Δεληβοριάς. (Εν: Μπορούν οι άνθρωποι να εικονίζουν το Θεό;): Αντανακλά αυτά που θέλουν, οι γυναίκες και έτσι τις πείθεις ότι είμαι το άλλο του μισό. Μπροστά τους γδύνονται! Τους λένε γλυκές κουβέντες πίσω από το Τζαμί – εγώ ολομόναχος κοιτάζω… (Το που παραπέμπουν αυτοί οι τελευταίοι στίχοι… αισχρόν εστι και λέγειν (Εφεσίους κεφ. 5, στιχ. 12).
«Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη έως πότε έσομαι μεθ’ ημών; Έως πότε ανέξομαι υμών;» (Ματθαίος κεφ. 17, στιχ. 17)
Που είναι οι ύμνοι της Εκκλησίας μας;
Άλλα πολλά παρουσιάζονται στους φακέλους των Θρησκευτικών, που μόνον αναγούλα σου προκαλούν! Δυστυχώς εμπαίζουν τα Θεία, τα ιερά και τα όσια της φυλής μας. Αυτά τα αχαρακτήριστα, τι παράδειγμα θα δώσουν στους μαθητές 8 – 14 ετών;
Ερωτώ. Αυτές οι μουσικές επιλογές αρμόζουν για το μάθημα των Θρησκευτικών;
Χρησιμοποιούν αυτοί οι φάκελοι, το όνομα του Θεού επί ματαίω. Μιλάνε για θρησκευτικές εμπειρίες, άλλων θρησκειών, η χριστιανική διδασκαλία, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πολτοποιείται και εξαφανίζεται… Επίσης τονίζουν όπως κατάλαβα, ότι πρέπει να ψάχνουμε από κοινού την αλήθεια και το νόημα της ζωής, να γίνεται αναθεώρηση ατομικών και κοινών απόψεων… όλα αυτά που παρέθεσα πιο πάνω από Ορθοδόξου Παραδόσεως, πρόκειται να οδηγήσουν τα παιδιά μας στα σχολεία σε δημόσια μύηση στην ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΘΕΪΑ…
Βλέπουμε και συνειδητοποιούμε ότι τη χριστιανική μας διδασκαλία και την πολιτιστική μας κληρονομιά τις ξεπάτωσαν… δεν άφησαν τίποτα όρθιο! «Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους, τον πολιτισμό τους, τα ήθη και τα έθιμα είναι προορισμένοι να πεθάνουν». Εμείς με αυτό το πρόσχημα, δεν θα πεθάνουμε! Θα υψώσουμε την φωνή μας μέχρι τα πέρατα της Οικουμένης «Χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Β Κορινθίους κεφ. 1, στιχ. 2).

Κοινοποίηση: 
Α) Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανό 
Β) Σε όλα τα παραρτήματα Π.Ε.Θ. Ελλάδας. 
Τηλ. Επικοινωνίας: 2621 044682 – 6982547160


ΣΧΟΛΙΟ: Σωστές οι καταγγελίες, αλλά άγονες. Δέν φανερώνουν τόν σκοπό αυτής τής αποβλάκωσης. Ο οποίος είναι η κατάργηση τής Συνειδήσεως καί η αντικατάστασή της μέ τήν αυτοσυνειδησία, μέ τήν εμπιστοσύνη στόν εαυτό μας, τήν γνωστή self confidence. Η δημιουργία ενός καθαρά κοσμικού ανθρώπου, αντίθετου από τήν σύσταση πού τού δίνει ο Θεός μέ τήν γέννησί του. Η κατάργηση τού διπλού ανθρώπου όπως τόν όρισε ο Απ. Παύλος. Αλλα θέλω καί άλλα κάνω. Ο σκοπός είναι η δημιουργία διά τής πλύσης εγκεφάλου τού μονοδιάστατου ανθρώπου, είτε υποκειμενικά, εσωτερικά, μέ τήν ενίσχυση τής Γνωστικίζουσας εσχατολογίας ενός αποτυχημένου, κακού θεού, είτε εξωτερικά μέ τήν κατανάλωση καί τό σκόρπισμα τής περιουσίας τού καθενός μας.

Αμέθυστος 

maria.p. είπε...
Η καθαρή αλήθεια, αγαπητοί αδελφοί, είναι ότι τα παιδιά "δεν περιμένουν" να ακούσουν αυτά τα τραγούδια στους νέους φακέλους "για να αποβλακωθούν ή να εκκοσμικευθούν" κτλ.. γιατί δυστυχώς ακούνε ήδη πολύ χειρότερα.. αμερικάνικα και ελληνικά σκουπίδια..
Όλα είναι στραβά.. και μάλιστα ισχύει η παροιμία.. "ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος.."..
Υποτίθεται ότι η "λογική" τους είναι να προσεγγίσουν τα ήδη εκκοσμικευμένα παιδιά, με σύγχρονα τραγουδάκια, και ότι η βυζαντινή μουσική και τα δημοτικά τραγούδια είναι "εκτός τόπου και χρόνου" στα σημερινά σχολεία, ιδιαίτερα σε Γυμνάσια-Λύκεια, σε παιδιά με τατουάζ σκουλαρίκια κτλ..
Ουσιαστικά δηλαδή θεωρούν ότι "σέρνονται" πίσω από μια ήδη άσχημη πραγματικότητα..
Αν λοιπόν δεν είναι σκόπιμο αυτό που γίνεται, θέλουμε να ρωτήσουμε.. δεν υπήρχε κάποιος τρόπος έστω με "μικρές δόσεις" να έρθουν σε επαφή με τα διαμάντια της βυζαντινής υμνολογίας;;
Δεν ξέρω τι να πω.. Όλα πια είναι λάθος.. Το λάθος ξεκινάει, αμέσως από την πολύ μικρή ηλικία... γιατί σπανίζουν τα υγιή πρότυπα.. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια.
Δεν μπορούμε έτσι μίζερα να καταθέσουμε τα όπλα, και να απορρίψουμε τους θησαυρούς μας με το πρόσχημα ότι δεν είναι "συμβατοί" με την σύγχρονη πραγματικότητα.

Σχόλιο:ΠΟΤΕ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΖΕΙΝ. ΑΠΕΒΛΕΠΕ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ, ΣΤΟ ΕΥ ΖΕΙΝ.   
 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς.
καὶ εἶδεν Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους.
            καὶ ἐκάλεσεν Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία.
Η Δημιουργία αφορά τό φώς καί τήν ημέρα καί τήν εσπέρα. Η νύχτα έμεινε απέξω. Ο μοντέρνος κόσμος γίνεται στήν νύχτα. Οπως τόν προσδιόρισε ο Γερμανικός Ιδεαλισμός ο οποίος έγραψε καί τούς πρώτους ύμνους στήν νύκτα. Ο ηλεκτρισμός δημιούργησε τόν σύγχρονο πολιτισμό, τήν ζωή τής νύχτας. Τό ένδυμα φωτός τού Εωσφόρου.
Αμέθυστος

1 σχόλιο:

Μαρία Π. είπε...

Η καθαρή αλήθεια, αγαπητοί αδελφοί, είναι ότι τα παιδιά "δεν περιμένουν" να ακούσουν αυτά τα τραγούδια στους νέους φακέλους "για να αποβλακωθούν ή να εκκοσμικευθούν" κτλ.. γιατί δυστυχώς ακούνε ήδη πολύ χειρότερα.. αμερικάνικα και ελληνικά σκουπίδια..
Όλα είναι στραβά.. και μάλιστα ισχύει η παροιμία.. "ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος.."..
Υποτίθεται ότι η "λογική" τους είναι να προσεγγίσουν τα ήδη εκκοσμικευμένα παιδιά, με σύγχρονα τραγουδάκια, και ότι η βυζαντινή μουσική και τα δημοτικά τραγούδια είναι "εκτός τόπου και χρόνου" στα σημερινά σχολεία, ιδιαίτερα σε Γυμνάσια-Λύκεια, σε παιδιά με τατουάζ σκουλαρίκια κτλ..
Ουσιαστικά δηλαδή θεωρούν ότι "σέρνονται" πίσω από μια ήδη άσχημη πραγματικότητα..
Αν λοιπόν δεν είναι σκόπιμο αυτό που γίνεται, θέλουμε να ρωτήσουμε.. δεν υπήρχε κάποιος τρόπος έστω με "μικρές δόσεις" να έρθουν σε επαφή με τα διαμάντια της βυζαντινής υμνολογίας;;
Δεν ξέρω τι να πω.. Όλα πια είναι λάθος.. Το λάθος ξεκινάει, αμέσως από την πολύ μικρή ηλικία... γιατί σπανίζουν τα υγιή πρότυπα.. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια.
Δεν μπορούμε έτσι μίζερα να καταθέσουμε τα όπλα, και να απορρίψουμε τους θησαυρούς μας με το πρόσχημα ότι δεν "συμβατοί" με την σύγχρονη πραγματικότητα.