tag:blogger.com,1999:blog-41707107444331689872024-03-29T15:17:17.414+02:00amethystosamethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.comBlogger54089125tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-18378085303852500262024-03-29T14:28:00.007+02:002024-03-29T14:28:59.595+02:00Πάλι και πάντα ενάντια στον ψεύτικο οικουμενισμό<p><img alt="" src="https://kajabi-storefronts-production.kajabi-cdn.com/kajabi-storefronts-production/blogs/2147489774/images/UbAXYCrtQz2Uq63XnRqI_8_Ottobre_Lamendola.jpg" style="border: 0px; box-sizing: inherit; color: #888888; display: block; font-family: "Open Sans"; font-size: 18px; height: auto; max-width: 100%;" /></p><span style="font-size: medium;"><b>του Φραντσέσκο Λαμεντόλα</b><br /><br /><span style="color: #38761d;"><b>Για τουλάχιστον μισό αιώνα υπήρχαν συγκεχυμένες ή λανθασμένες ιδέες σχετικά με τον οικουμενισμό</b></span>. <span style="color: #134f5c;"><b>Όσοι γεννήθηκαν μετά τη Β' Σύνοδο του Βατικανού -δηλαδή, στατιστικά, αυτή που είναι τώρα η πλειοψηφία των πιστών- μεγάλωσαν με την ιδέα ότι ο οικουμενισμός είναι από μόνος του καλό και σωστό πράγμα, σε κάθε περίπτωση και σε οποιαδήποτε μορφή. και ότι αν τυχαία κάποιος είχε αμφιβολίες γι' αυτό, πρέπει σίγουρα να είναι ένα στενόμυαλο και μικροπρεπές άτομο, απολιθωμένο σε ένα άκαμπτο δόγμα, σε αντίθεση με το αληθινό ευαγγελικό πνεύμα.</b></span><br /><b><br />Είναι όμως όντως έτσι;</b><br /><br /><span style="color: #990000;">Η επιστροφή των Χριστιανών στην ενότητα αντιπροσωπεύει, χωρίς αμφιβολία, έναν πολύ ευγενή και σημαντικό στόχο</span>. Και όμως - αυτό είναι το θέμα - πώς να τό πετύχουμε; <b>Είναι κάθε προσπάθεια από μόνη της καλή και αξιέπαινη; <span style="color: #cc0000;">Η καλοσύνη του σκοπού συνεπάγεται αυτόματα και την καλοσύνη των μέσων, όποια κι αν είναι αυτά;</span></b><span style="color: #cc0000;"> </span>Με άλλα λόγια: για να επιτευχθεί η ανασύσταση της πολυπόθητης και επιθυμητής ενότητας των Χριστιανών, <span style="color: #20124d;"><b>επιτρέπεται η αποτυχία στην αλήθεια και ο συμβιβασμός στο αληθινό δόγμα, που αντιστοιχεί στα κατάλληλα μέσα</b></span> για τη <span style="color: #2b00fe;"><b>σωτηρία της ψυχή</b></span>ς;;;!!!<span style="color: red;">[Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ!!!]</span><br /><br />Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια ιδεολογία μεταξύ πολλών. όπως όλες οι ιδεολογίες του κόσμου. <b>Δεν είναι καθόλου ιδεολογία. </b>Είναι η αλήθεια που αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον Θεό,<span style="color: red;"> <b>μέσω;;;[ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ....]</b></span><b> </b>του Μονογενούς Υιού Του, που αναγγέλθηκε από τους Προφήτες, <span style="color: #134f5c;"><b>επιβεβαιώθηκε και παραδόθηκε από τήν ΑΥΘΕΝΤΙΑ της Εκκλησίας που ιδρύθηκε από Αυτόν, φυλαγμένο με ζήλια και με πολύ ακριβό τίμημα</b>:</span> <span style="color: #660000;">το τίμημα του αίματος του Χριστού και πολλών χιλιάδων μαρτύρων που για να το βεβαιώσουν έδωσαν τη ζωή τους.</span> <span style="color: #0b5394;"><b>Ως εκ τούτου, κανείς δεν επιτρέπεται να το ξεπουλήσει σαν να ήταν ένα άθλιο εμπόρευμα: κάτι που αναπόφευκτα θα συνέβαινε εάν γινόταν προσαρμογές σε αυτό, που θα ισοδυναμούσαν με εκπτώσεις.<br /></b></span><br /><span style="color: #990000;">Τι είναι η έκπτωση, στην πραγματικότητα; Είναι η ακύρωση μέρους του κόστους των καρπών της ανθρώπινης εργασίας.</span> Εάν κάποιος έχει δουλέψει σκληρά για να καλλιεργήσει ένα χωράφι ή οι γονείς του έχουν εργαστεί σκληρά και στη συνέχεια πουλήσει τη σοδειά σε μειωμένη τιμή, όποιος και αν είναι ο λόγος για να το κάνει αυτό ισοδυναμεί με το να πετάξεις μέρος αυτής της δουλειάς, αυτής της προσπάθειας, αυτών των θυσιών , και να εγκαταλείψει την απόλαυση ενός θεμιτού κέρδους. <b>Αν το σπίτι των γονιών κάποιου πωλείται στη συνέχεια σε πολύ μειωμένη τιμή, είναι σαν να πετάχτηκε στα σκουπίδια η αγάπη και η δέσμευση χάρη στην οποία το έχτισαν ή με τη σειρά τους το αγόρασαν.<br /></b><br />Πέρα από τη μεταφορά, το σπίτι του Καθολικού είναι η Εκκλησία. και το να λες Εκκλησία σημαίνει να λες όλο αυτό που διδάσκει, με ομόφωνη φωνή, ανά τους αιώνες <span style="color: red;">(ή τουλάχιστον, όσα δίδασκε μέχρι το 1965)</span>, <span style="color: #800180;">όχι ως αφηρημένη φιλοσοφική αλήθεια, αλλά ως τον απαραίτητο δρόμο για η σωτηρία της ψυχής. </span>Κατά συνέπεια, οποιοσδήποτε Καθολικός - ας μην πούμε καν αγιασμένος, ή ακόμα και ποντίφικας - έχει το ιερό καθήκον να υπερασπιστεί σθεναρά αυτήν την αλήθεια, η οποία δεν είναι μια αλήθεια μεταξύ άλλων (αυτό θα ήταν μια αντίφαση από άποψη), αλλά η μόνη αλήθεια που αξίζει αυτού του πρώτου ονόματος· και κανείς, ας υπογραμμίσουμε κανείς, δεν έχει το δικαίωμα να το ξεπουλήσει, να το κάνει εκπτώσεις, να το χαρίσει, για τον απλό λόγο ότι για να μας τήν δώσει και να ανοίξει μαζί της τον δρόμο για την αιώνια ζωή, Ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε την ανθρώπινη ζωή του.<br /><b><br />Όπως λέει η Πρώτη Επιστολή του Πέτρου (1,18-21):<br /></b></span><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;"> εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου,</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Α Πε. 1</span><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">,19 ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ,</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;"> προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου, φανερωθέντος δὲ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι᾿ ὑμᾶς</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;"> τοὺς δι᾿ αὐτοῦ πιστεύοντας εἰς Θεὸν τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόξαν αὐτῷ δόντα, ὥστε τὴν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶναι εἰς Θεόν.</span></p><span style="font-size: medium;">Και ο Monsignor Pietro Palazzini, υπό τον τίτλο Οικουμενισμός στο Λεξικό της Ηθικής Θεολογίας (σκηνοθεσία Francesco Roberti, Ρώμη, Editrice Studium, 1957, σσ.485-486):<br /><br /><span style="color: #351c75;"><b>Αυτό το όνομα του οικουμενισμού ή του οικουμενικού κινήματος αναφέρεται συνήθως στη θεωρία που επινοήθηκε από διαομολογιακά κινήματα, ειδικά προτεσταντικά, για να επιτευχθεί η ένωση των χριστιανικών εκκλησιών</b></span>,<span style="color: #990000;"> <b>στη βάση ενός είδους συνομοσπονδίας.</b> (…)</span><br /><br /><span style="color: #990000;">Η Καθολική Εκκλησία, έχοντας επίγνωση ότι είναι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, δεν μπορεί να λάβει μέρος σε ένα κίνημα που επιδιώκει αυτήν την Εκκλησία, ενώ δεν σταματά να προσεύχεται για ενότητα.</span><br /><br />Ωστόσο, μπροστά στις προσπάθειες ορισμένων καθολικών, που αγωνιούν για συμφωνία και μπροστά στην παγκόσμια κοινή γνώμη, η Καθολική Εκκλησία έχει ξεκαθαρίσει τη στάση της για την ένωση σε διάφορα έγγραφα, δογματικά ειδικά στις εγκυκλίους «Mortalium animos» του SP. Pius 6 Ιανουαρίου 1928) και «Orientales omnes Ecclesias» του SP Pius XII (23 Δεκεμβρίου 1945). πειθαρχικά ιδιαίτερα στην απάντηση της 5ης Ιουνίου 1948 (...) και στην Οδηγία του Ιερού Γραφείου της 20ης Δεκεμβρίου 1949.<br /><br />Οι κανόνες που πρέπει να τηρούνται για αυτή τη συνδικαλιστική δραστηριότητα προσδιορίζονται ως εξής>: οι Συνεδριάσεις μεταξύ Καθολικών και μη Καθολικών στις δικές τους επισκοπές μπορεί να επιτρέπονται από τους Τακτικούς. Για τα διεπισκοπικά και διεθνή συνέδρια, η αρμοδιότητα ανήκει στο Ιερό Γραφείο. Η ιεραρχία έχει το δικαίωμα και το καθήκον να επαγρυπνεί, <span style="color: #660000;">γιατί ο μόνος βασιλικός δρόμος προς την ένωση είναι η προσκόλληση των μη Καθολικών στην αληθινή Εκκλησία. Οι άλλοι τύποι παρουσιάζουν σοβαρούς κινδύνους για τους ίδιους τους Καθολικούς και εννοιολογικά συχνά ανάγονται σε οικουμενιστικούς τύπους, χωρίς νόημα. (…)</span><span style="color: #2b00fe;"><b>[ΤΟΣΗ ΑΓΝΟΙΑ]</b></span><br /><br />Για να καθαρίσει το πεδίο του ψευδούς οικουμενισμού, στην εγκύκλιο Mortalium animos της 6ης Ιανουαρίου 1928, ο Πάπας Πίος ΙΔ' έγραψε επί λέξει:<br /><br /><span style="color: #cc0000;">Αλλά εκεί που, κάτω από την εμφάνιση του καλού, κρύβεται πιο εύκολα η απάτη είναι όταν πρόκειται για την προώθηση της ενότητας μεταξύ όλων των Χριστιανών.</span> Δεν είναι σωστό - επαναλαμβάνεται - ή μάλλον δεν είναι σύμφωνο με το καθήκον όσοι επικαλούνται το όνομα του Χριστού να απέχουν από αλληλοκατηγορίες και να ενωθούν μια για πάντα με τους δεσμούς της αμοιβαίας φιλανθρωπίας; Και ποιος θα τολμούσε να πει ότι αγαπά τον Χριστό, αν δεν εργάζεται με όλες του τις δυνάμεις για να πραγματοποιήσει την επιθυμία Του, <span style="color: #800180;"><b>ο οποίος προσευχήθηκε στον Πατέρα ότι οι μαθητές του «θα ήταν ένα»; </b></span>Και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν ήθελε οι μαθητές του να σημαδεύονται και να ξεχωρίζουν από τους άλλους με αυτή τη νότα αμοιβαίας αγάπης: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλον»; Και Θεού θέλοντος, προσθέτουν, ότι εάν όλοι οι Χριστιανοί ήταν «ένας». θα ήταν πολύ πιο δυνατοί στο να αποκρούσουν τη μάστιγα της ασέβειας, η οποία, σέρνεται και εξαπλώνεται όλο και περισσότερο κάθε μέρα, καί απειλεί να κατακλύσει το Ευαγγέλιο. (…)<br /><br />Οι υποστηρικτές αυτής της πρωτοβουλίας δεν σταματούν σχεδόν ποτέ παραθέτοντας τα λόγια του Χριστού: «Είθε όλοι αυτοί να είναι ένα... Θα υπάρχει μόνο μια στάνη και ένας ποιμένας», με την έννοια, ωστόσο, ότι αυτά τα λόγια εκφράζουν μια επιθυμία και μια προσευχή Ο Ιησούς Χριστός ακόμα ανικανοποίητος. <b><span style="color: #a64d79;">Στην πραγματικότητα, υποστηρίζουν ότι </span><span style="color: #2b00fe;">η ενότητα πίστης και διακυβέρνησης</span><span style="color: #a64d79;"> - χαρακτηριστικό γνώρισμα της αληθινής και μοναδικής Εκκλησίας του Χριστού - δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ πριν, ούτε υπάρχει καν σήμερα. μπορεί πράγματι να είναι επιθυμητό και ίσως στο μέλλον θα μπορούσε ακόμη και να επιτευχθεί με την καλή θέληση των πιστών, αλλά θα παρέμενε, στο μεταξύ, ένα αγνό ιδανικό. </span></b>Λένε επίσης ότι η Εκκλησία, από μόνη της ή από τη φύση της, είναι χωρισμένη σε μέρη, δηλαδή αποτελείται από πολλές συγκεκριμένες εκκλησίες ή κοινότητες, οι οποίες, χωρισμένες μέχρι τώρα, αν και έχουν κάποια κοινά σημεία δόγματος, εντούτοις διαφέρουν σε άλλα. ; ο καθένας έχει τα ίδια δικαιώματα. <b>το πολύ η Εκκλησία νά ήταν ήταν μοναδική από την αποστολική εποχή μέχρι τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους.</b> Στη συνέχεια προσθέτουν ότι, παραμερίζοντας τελείως τις διαμάχες και τις παλιές διαφορές<b> απόψεων;;; </b>που μέχρι σήμερα κράτησαν τη χριστιανική οικογένεια διχασμένη, με τα υπόλοιπα δόγματα, θα μπορούσε να διαμορφωθεί και να προταθεί ένας κοινός κανόνας πίστης, στήν ομολογία του οποίου ο καθένας δεν θά μπορεί μόνο αναγνωρίζονται, αλλά καί νά νιώθουν σαν αδέρφια? και ότι μόνο εάν ενωθούν με ένα παγκόσμιο σύμφωνο, οι πολλές εκκλησίες ή κοινότητες θα μπορέσουν να αντισταθούν έγκυρα και καρποφόρα στις προόδους της απιστίας. (…)<br /><br />Μπορεί να φαίνεται ότι αυτοί οι πανχριστιανοί, όλοι απασχολημένοι με την ένωση των εκκλησιών, τείνουν προς τον πολύ ευγενή στόχο να υποδαυλίσουν τη φιλανθρωπία μεταξύ όλων των Χριστιανών. <b>αλλά πώς θα μπορούσε η φιλανθρωπία να πετύχει εις βάρος της πίστης;</b> Κανείς σίγουρα δεν αγνοεί ότι ο ίδιος απόστολος της φιλανθρωπίας, ο Άγιος Ιωάννης (ο οποίος στο Ευαγγέλιό του φαίνεται να αποκάλυψε τα μυστικά της πιο ιερής Καρδιάς του Ιησού που πάντα ενστάλαζε στους μαθητές του τη νέα εντολή: «Αγαπάτε ο ένας τον άλλον»), έχει Απαγορεύσει απολύτως να έχεις σχέσεις με εκείνους που δεν ομολογούν ολόκληρο και αδιάφθορο τό δόγμα του Χριστού: «Εάν κάποιος έρθει κοντά σου και δεν φέρει αυτό το δόγμα, μην τον δεχτείς στο σπίτι σου και μην τον χαιρετήσεις καν». Επομένως, εφόσον η φιλανθρωπία στηρίζεται, σαν σε θεμέλιο, σε άθικτη και ειλικρινή πίστη, είναι απαραίτητο οι μαθητές του Χριστού να ενώνονται κυρίως με τον δεσμό της ενότητας της πίστης.<br /><br />Πώς θα μπορούσε λοιπόν κανείς να συλλάβει μια Χριστιανική Συνομοσπονδία, της οποίας τα μέλη, ακόμη και όταν θά επρόκειτο για το αντικείμενο της πίστης, θα μπορούσαν να διατηρήσουν ο καθένας τον δικό του τρόπο σκέψης και κρίσης, ακόμη κι αν ήταν αντίθετος με τις απόψεις των άλλων; Και πώς, παρακαλώ, θα μπορούσαν οι άνθρωποι που έχουν αντίθετες απόψεις να είναι μέρος μιας και ισότιμης Συνομοσπονδίας των πιστών; Όπως, για παράδειγμα, ποιος βεβαιώνει ότι η ιερή Παράδοση είναι η γνήσια πηγή της θείας Αποκάλυψης και ποιος την αρνείται; Ποιος κατέχει την εκκλησιαστική ιεραρχία, την αποτελούμενη από επισκόπους, ιερείς και λειτουργούς, ως θεϊκά συγκροτημένη, και ποιος ισχυρίζεται ότι εισήχθη σταδιακά από τις συνθήκες των καιρών και των πραγμάτων; Ποιος λατρεύει τον αληθινά παρόντα Χριστό στη Θεία Ευχαριστία μέσω αυτής της υπέροχης μετατροπής του άρτου και του κρασιού, που ονομάζεται<span style="color: #800180;"><b> μετουσίωση</b></span>, και ποιος ισχυρίζεται ότι το Σώμα του Χριστού είναι παρόν εκεί μόνο μέσω της πίστης ή μέσω του σημείου και της αρετής του Μυστηρίου; Ποιος αναγνωρίζει τη φύση της θυσίας και του μυστηρίου στην ίδια την Ευχαριστία και ποιος υποστηρίζει ότι είναι μόνο ανάμνηση ή ανάμνηση του Δείπνου του Κυρίου; (…)<br /><br />Επομένως, αξιότιμοι αδελφοί, είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς αυτή η Αποστολική Έδρα δεν επέτρεψε ποτέ στους πιστούς της να συμμετάσχουν σε μη Καθολικά συνέδρια. Στην πραγματικότητα, η ενότητα των Χριστιανών δεν μπορεί να προωθηθεί με άλλο τρόπο παρά μόνο με την εξασφάλιση της επιστροφής των αντιφρονούντων στη μία αληθινή Εκκλησία του Χριστού, από την οποία μια μέρα αποστασιοποιήθηκαν δυστυχώς: σε εκείνη την αληθινή Εκκλησία του Χριστού που είναι βεβαίως φανερή σε όλους και η οποία , με τη θέληση του Ιδρυτή του, πρέπει να παραμένει πάντα όπως ο Ίδιος το καθιέρωσε για τη σωτηρία όλων.<br /><br />Τελικά, το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε στους εαυτούς μας, όταν μιλάμε (και συχνά, δυστυχώς, μιλάμε πάρα πολύ και βροντοφωνάζουμε) για τον οικουμενισμό ως αυτονόητο αγαθό, είναι το εξής: <span style="color: #0b5394;"><b>υπάρχουν περισσότερα από ένα Ευαγγέλια του Ιησού Χριστού;</b></span> Ή μήπως το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι ένα και μοναδικό, και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει ούτε ένα γιώτα ( iota unum ); Στην πραγματικότητα, το πιο σημαντικό πράγμα, και αυτό που πρέπει να μας απασχολεί υπέρτατα, δεν είναι να διαφυλάξουμε τη μοναδικότητα της Καθολικής Εκκλησίας ως αυτοσκοπό, αλλά μάλλον να διατηρήσουμε τη μοναδικότητα και το λανθασμένο της αποκαλυφθείσας αλήθειας, η οποία έχει γίνει αποδεκτή και διατηρείται από την Καθολική Εκκλησία, και που είναι ο λόγος ύπαρξης της Καθολικής Εκκλησίας. Η Εκκλησία υπάρχει γι' αυτό. γι' αυτό τήν ίδρυσε ο Ιησούς και τήν εμπιστεύτηκε στον Άγιο Πέτρο και στους Αποστόλους: να διαφυλάξουν την αλήθεια, την πηγή της αιώνιας ζωής.<br /><b><br />Όπως έγραψε ο Άγιος Παύλος στην Προς Γαλάτες Επιστολή (1, 6-9):</b><br /></span><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;"><span style="background-color: #efdeb2;"> </span><span style="background-color: white;">Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον,</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Γαλ. 1</span><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">,7 ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο, εἰ μὴ τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς καὶ θέλοντες μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Γαλ. 1</span><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">,8 ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 108pt; text-indent: -108pt;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Γαλ. 1</span><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: 14pt; line-height: 28px;">,9 ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /><span style="color: #38761d;"><b>Τώρα, αν βάλουμε σέ εκπτώσεις την Αλήθεια που αποκαλύφθηκε και φυλάσσεται με τόσο υψηλό τίμημα , δεν δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας. γιατί να αγαπάς τον πλησίον σου σημαίνει να επιθυμείς το καλό του: και πώς θα ήταν καλό να δώσεις στον πλησίον σου μια μισοψημένη, αναθεωρημένη, χειραγωγημένη, νοθευμένη αλήθεια;</b></span> <span style="color: #0c343d;"><b>Μια ψεύτικη αλήθεια, λοιπόν, που δεν θα οδηγούσε τις ψυχές στη σωτηρία, αλλά στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα;</b></span> Είναι ίσως αγάπη για τις ψυχές να τις εξαπατούν στο πιο αποφασιστικό ερώτημα ή δεν είναι μάλλον απροσεξία και περιφρόνηση απέναντί τους; Ο Ιησούς Χριστός λέει, με τον πιο ξεκάθαρο και ξεκάθαρο τρόπο: Με αυτό θα ξέρουν όλοι ότι είστε μαθητές μου: εάν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλον ( Ιωάν . 13.35).</span><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><a href="https://www.brigataperladifesadellovvio.com/blog/ancora-e-sempre-contro-il-falso-ecumenismo">Ancora, e sempre, contro il falso ecumenismo (brigataperladifesadellovvio.com)</a></div><div><br /></div><div><span style="color: #660000; font-size: large;">ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΎΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟ. ΔΙΟΤΙ ΟΥΤΕ Ο ΣΟΛΟΜΩΝΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΟΥΜΕ, ΔΙΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΩΤΗΡ. ΔΕΝ ΗΛΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΟΥΜΕ.</span></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-16165603100775319002024-03-29T12:31:00.002+02:002024-03-29T12:42:48.637+02:00ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΕΥΡΗΜΑ ΤΟΥ FRANCESCO<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEipA6ndHQxudcFyuBSf2kxXf80DxqHg7BxFUaRPpPsPgrK5i0S09q12R3RvhRoSRyJb8pEY6aQICScG_65skHxZAi7CJTu5jjVMsdj8dwHJwOBsh7l0MTEm6dn7q8JE3ySWIKa0ZZ36Ev-EnzwFC8LtGjuMpj5fQRKEjZwJJAUn47Hn4VFwaLyj8PwxfNzJ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="162" data-original-width="311" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEipA6ndHQxudcFyuBSf2kxXf80DxqHg7BxFUaRPpPsPgrK5i0S09q12R3RvhRoSRyJb8pEY6aQICScG_65skHxZAi7CJTu5jjVMsdj8dwHJwOBsh7l0MTEm6dn7q8JE3ySWIKa0ZZ36Ev-EnzwFC8LtGjuMpj5fQRKEjZwJJAUn47Hn4VFwaLyj8PwxfNzJ=w400-h209" width="400" /></a></div><span style="font-size: medium;"><br /><span style="color: #cc0000;"> Η Εκκλησία είναι γυναίκα. Αν δεν ξέρουμε πώς να καταλάβουμε τι είναι μια γυναίκα, ποια είναι η θεολογία μιας γυναίκας, δεν θα καταλάβουμε ποτέ τι είναι η Εκκλησία».</span> Ο Πάπας Φραγκίσκος τό είπε κατά τη διάρκεια της ακρόασης με τη Διεθνή Θεολογική Επιτροπή, κατά τη διάρκεια της οποίας εξέφρασε τη λύπη του για τον χαμηλή παρουσία τών γυναικών στην Εκκλησία.<br /><br /><span style="color: #351c75;"><b>«Μία από τις μεγάλες αμαρτίες που έχουμε είναι να ανδροποιούμε την Εκκλησία. Αυτό είναι ένα καθήκον που σας ζητώ, να απο-ανδροποιήσετε την Εκκλησία», προτρέπει ο Πάπας.</b></span><br /><br />Χωρίς σχόλια;<br /><b><br />Τι γίνεται αν παραιτηθεί και σταματήσει να ευτελίζει;</b><br /><br />Αυτό είναι ένα πρόβλημα για τους Καθολικούς, αλλά και για το καλό γούστο.</span><p _msthash="48" _msttexthash="26706316" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.5); box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><br /></p><p _msthash="48" _msttexthash="26706316" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.5); box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; vertical-align: inherit;"><a href="https://www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog/index.php/italia/flash-news/14996-lultima-trovata-di-francesco.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp">Νέα Εθνική Εφημερίδα - Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ FRANCESCO (www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog)</a></span></p><p _msthash="48" _msttexthash="26706316" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.5); box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px;"><span style="color: #660000; font-size: large;">LATIN LOVERS ΓΑΡ. ΕΜΕΙΣ ΜΕΙΝΑΜΕ ΑΙΩΝΙΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.</span></p>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-31643120673911132172024-03-29T11:53:00.005+02:002024-03-29T14:44:06.822+02:00ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΒΑΣΙΛΑ<p> <span style="background-color: #f0f0f0; font-size: 13.2px;"> </span><span style="background-color: #f0f0f0; font-size: 13.2px;"> </span><strong style="background-color: #f0f0f0; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: large;">ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ</span></strong></p><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoxErIySpAqIZDD1KqwIqUPERGZ6chyphenhyphenwuxwDjOWJH48hObIgynbV9EKm6PMMCqK14ElKANgr8pvqyo31t2DXdG4eM6bVGlxmCQvHFc0OMXwtz2uIahteZHhoioait0Tju3FyF1WXPCNp8t/s1600/BAPTISH.png" style="clear: left; color: #194e89; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="266px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoxErIySpAqIZDD1KqwIqUPERGZ6chyphenhyphenwuxwDjOWJH48hObIgynbV9EKm6PMMCqK14ElKANgr8pvqyo31t2DXdG4eM6bVGlxmCQvHFc0OMXwtz2uIahteZHhoioait0Tju3FyF1WXPCNp8t/s400/BAPTISH.png" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="400px" /></a></div><br style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;" /><span lang="EL"><strong style="background-color: #f0f0f0; font-family: "Trebuchet MS", "sans-serif"; font-size: 13.2px;"> </strong><span style="font-size: medium;"><strong style="background-color: #f0f0f0; font-family: "Trebuchet MS", "sans-serif";"> </strong> 569 Β.<span style="color: #38761d;"><b> Ο παλαιός νόμος καθιστούσε βασιλείς όπως καί ιερείς μέ τή χρίση.</b></span></span></span><div><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #134f5c;"><b>Ο θεσμός όμως τής εκκλησίας καθιστά βασιλείς μέ τή χρίση καί ιερείς μέ τήν επίθεση τών χειρών καί τήν επίκληση τού Αγίου Πνεύματος.<br /></b></span><br /><span style="color: #660000;">Αυτό δείχνει ότι καί τό ένα καί τό άλλο φέρνουν τά ίδια αποτελέσματα καί έχουν τήν ίδια δύναμη.</span><br /><br />Έπειτα καί ώς πρός τά ονόματα συνδέονται μεταξύ τους. Χρίση ονομάζεται η χειροτονία καί κοινωνία Πνεύματος τό Χρίσμα.....τή χειροτονία τών ιερέων ονομάζουν χρίση καί αντίστροφα αυτοί πού μυούνται στό Μυστήριο τού Μύρου είναι κοινωνοί τού Αγίου Πνεύματος.....γιαυτό η τελετή ονομάζεται σφραγίδα δωρεάς Πνεύματος Αγίου.<br /><br />520 Α.</span><span style="font-size: medium;"><span> </span><span><b><span><span style="color: #741b47;">Καί αφού έτσι γεννηθούμε </span><span style="color: #2b00fe;">καί σφραγισθούμε μέ τόν Χριστό</span><span style="color: #741b47;"> σάν μέ κάποιο σχήμα καί κάποια μορφή, γιά νά μήν προσλάβουμε κανένα άλλο σχήμα, ο Ίδιος κρατά τίς εισόδους τής ζωής.</span></span><br /></b></span><br /><span>573 Α. </span><span style="color: #351c75;"><b>Τό Μύρο εισάγει τόν Ίδιο τόν Κύριο Ιησού, στόν Οποίο εναπόκειται όλη η σωτηρία τών ανθρώπων καί κάθε ελπίδα αγαθών, από τόν Οποίο έχουμε τήν κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος καί μέ τόν Οποίο οδηγούμαστε στόν Πατέρα. Γιατί, ενώ από κοινού η Αγία Τριάς πραγματοποιεί τήν ανάπλαση τών ανθρώπων, αυτουργός είναι μόνος ο Λόγος.</b></span><br /><br /><span>576 Α. </span><span style="color: #38761d;"><b>Μεταδίδεται πραγματικά λοιπόν τό Άγιο Πνεύμα. Σέ ορισμένους γιά νά μπορέσουν νά ωφελήσουν τούς άλλους καί νά οικοδομήσουν, όπως λέει ο Παύλος, τήν εκκλησία προφητεύοντας γιά τά μέλλοντα ή διδάσκοντας τά Μυστήρια τού Θεού, ή θεραπεύοντας ασθένειες μέ τό λόγο τους.....</b></span><br /><br /><span style="color: #0c343d;"><b>Υποκινήται από τό Θεό η προαίρεση γιά νά υποτάξουμε τά πάθη, νά γίνουμε φιλάνθρωποι καί δίκαιοι. Γιατί, καθώς υπάρχουν θηριώδεις κακίες στούς ανθρώπους, πού ενεργούνται από τά πονηρά πνεύματα, έτσι καί από τήν αντίθετη πλευρά υπάρχουν θείες καί πέρα από τόν ανθρώπινο νόμο αρετές, όταν κίνητρο είναι ο Θεός.</b></span><br /><br /><span style="color: #660000;">Σχόλιο </span><span>: Όπως βλέπουμε λοιπόν ενώ ο ανθρώπινος θεσμός χωρίζει τούς ανθρώπους, η εκκλησία είναι τό Μυστήριο τής ενότητος,όπως ορίζεται σήμερα </span><br /><br /><span>512 Β.</span><span style="color: #741b47;"><b> Μέ τίς πύλες τών ιερών Μυστηρίων τό παραπέτασμα καί τό μεσότοιχο καταλύθηκε καί αφανίστηκε εντελώς. Αδύνατο νά υψωθεί ξανά φραγμός, νά γίνουν θύρες, νά χωρισθούν μέ τείχος οι κόσμοι μεταξύ τους.</b></span><br /><br /><span style="color: #351c75;"><b>Πρός τί λοιπόν τά σιδερένια τείχη πού επέβαλλε στό ναό ο κληρικαλισμός;</b></span><br /><br /></span><span style="color: #660000;"><span style="font-size: medium;">Δέν μάς ξαναγυρνά στήν προ-Χριστού εποχή, υπόδουλους τού κοσμικού φρονήματος;</span><br /></span><br /><span style="color: #2b00fe; font-size: large;"><b>ΙΔΟΥ ΚΑΙΝΑ ΠΟΙΩ ΠΑΝΤΑ;!!</b></span><strong style="background-color: #f0f0f0; font-family: "Trebuchet MS", "sans-serif"; font-size: 13.2px;"><br /></strong></span><br style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;" /><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin: 0cm 0cm 0pt 18pt; text-align: justify;"><em><b><span face=""Trebuchet MS", "sans-serif"" lang="EL" style="font-style: normal;"></span></b></em><em><b><span face=""Trebuchet MS", "sans-serif"" lang="EL" style="font-style: normal;">Aμέθυστος</span></b></em></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-28092668460753476832024-03-29T11:42:00.001+02:002024-03-29T11:42:33.331+02:00 Είναι απαραίτητη η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ;<p><b><span style="color: #cc0000; font-size: medium;">από τον Don Curzio Nitoglia</span></b></p><div><div style="text-align: center;"><big><small><span style="font-style: italic; font-weight: bold;"></span></small><img alt="" src="https://translate.google.com/website?sl=it&tl=el&hl=el&client=webapp&u=http://www.unavox.it/NuoveImmagini/Diverse/Tiranno.jpg" style="height: 418px; width: 567px;" /><br /></big><b><br /></b><div style="text-align: left;"></div><div><b><big></big></b><div><span style="font-size: medium;"><b>Η φύση της τυραννίας</b><br /><br /><span style="color: #660000;">Σύμφωνα με τον Σ. ΘΩΜΑ, η ουσία της τυραννίας εκφράζεται στις εντολές που απευθύνει η Αρχή προς τους υπηκόους όχι ως υποκείμενα της κοινωνίας και εν όψει του κοινού τους προσωπικού και πνευματικού καλού, αλλά μάλλον ως δούλων </span>( Σ. Θ. , ΙΙ-ΙΙ. , q. 64, α. 1, ad 5).<b><br />Τύραννος του σφετερισμού και τύραννος της κυβέρνησης</b><br /><br />Οι σχολιαστές του Angelico, για παράδειγμα ο καρδινάλιος GAETANO (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#1_">1</a> ) και ο ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΣΟΥΑΡΕΣ (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#2_">2</a> ) κάνουν διάκριση μεταξύ ενός τύραννου του σφετερισμού και ενός τύραννου της κυβέρνησης.<br /><br />Ο Τύραννος, με τον οποίο μας απασχολεί σε αυτό το άρθρο, είναι ο τύραννος της κυβέρνησης και όχι ο σφετεριστής.<br /><b><br />Η κατάχρηση εξουσίας και η τυραννία</b><br /><br />Καμία κοινωνία δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς έναν ηγέτη που διοικεί και κατευθύνει τους υπηκόους προς το κοινό καλό. Επομένως, ο Θεός ήθελε την Κοινωνία, έχοντας δημιουργήσει τον άνθρωπο ως κοινωνικό ζώο,<b> και ως εκ τούτου ήθελε αναγκαστικά εξουσία, η οποία πηγάζει από τον ίδιο τον Θεό.<br /></b><br />Στο Μεσαίωνα πίστευαν ότι η κατάχρηση εξουσίας ήταν η κύρια περίπτωση δημιουργίας μιας τυραννίας.<b><br /><br /></b></span></div><div><span style="font-size: medium;"><b>Ο τύραννος μπορεί να καθαιρεθεί επειδή έχει γίνει παράνομος</b><br /><br />«Οι σχολαστικοί, από τον Σ. ΘΩΜΑ έως τον ΣΟΥΑΡΕΖ, δεν διστάζουν να πουν ότι το Έθνος έχει το δικαίωμα να απολύσει, να καθαιρέσει, να εκδιώξει τον τύραννο. Γιατί έχασε το δικαίωμα να κυβερνά και έγινε παράνομος. Όμως, η κατάχρηση πρέπει να είναι σοβαρή, μόνιμη και καθολική [...]. <span style="color: #990000;">Σύμφωνα με τους σχολαστικούς, η εξουσία του πεσόντος Πρίγκιπα επιστρέφει στον λαό ή το έθνος που του την εμπιστεύτηκε»</span> (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#4_">3</a> ).<br /><b><br />Το πλήθος μπορεί να καθαιρέσει τον τύραννο</b><br /><br /><span style="color: #38761d;"><b>Ο S. THOMAS στο De regjimin principum διδάσκει ότι « αν ανήκει δικαιωματικά στο πλήθος να δώσει στον εαυτό του έναν ηγέτη, μπορεί, χωρίς αδικία, να καταδικάσει τον Πρίγκιπα να εξαφανιστεί ή μπορεί να βάλει φρένο στη δύναμή του, αν τήν χρησιμοποιήσει τυραννικά. </b></span>"(<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#4_">4</a> ). <br /><br /><b>Ιδιωτική δολοφονία του τυράννου;<br /></b><br />Ωστόσο, για τον ΑΓΓΕΛΙΚΟ «ακόμα κι αν κάποιοι διδάσκουν ότι η θανάτωση του τυράννου στα χέρια οποιουδήποτε ιδιώτη είναι νόμιμη [...] είναι πολύ επικίνδυνο να επιτραπεί η ιδιωτική θανάτωση του τυράννου, γιατί οι κακοί θα θεωρούσαν τον εαυτό τους εξουσιοδοτημένο να σκοτώσουν βασιλιάδες και όχι τυράννους, σκληρούς υπερασπιστές της δικαιοσύνης [...] Ενάντια στους υπερβολικούς και αφόρητους τυράννους μπορεί κανείς να ενεργήσει μόνο χάρη στη δημόσια εξουσία » (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#5_">5</a> ). Το ίδιο δόγμα διδάσκει ο BAÑEZ (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#6_">6</a> ), BILLUART (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#7_">7</a> ), BELLARMINO (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#8_">8</a> ), ΣΟΥΑΡΕΣ (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#9_">9</a> ).<br /><br />Η σχολαστική παράδοση είναι σχεδόν ομόφωνη στην αναγνώριση του δικαιώματος της αντίστασης, που -σε ακραίες περιπτώσεις- μπορεί να οδηγήσει σε ένοπλη εξέγερση.<br /><br />Ο JUAN DE MARIANA πιστεύει ότι η τυραννοκτονία είναι επιτρεπτή ακόμη και σε ιδιωτικό δικαστήριο . Στην πραγματικότητα, αυτός που, εκτελώντας την κοινή βούληση, προσπαθεί να καταστείλει τον τύραννο δεν πρέπει να καταδικαστεί (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#10_">10</a> ).<br /><br />Δεν αρκεί μια απλή ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά χρειάζεται πρώτα μια δημόσια «καταδίκη» και μετά η «εκτέλεση» μπορεί κατ' εξαίρεση να είναι ιδιωτική<br /><br />Ωστόσο, για τόν ΜΑΡΙΑΝΑ, δεν σημαίνει ότι αρκεί απλώς η ιδιωτική πρωτοβουλία, χρειάζεται πρώτα μια δημόσια καταδίκη του τυράννου και μόνο τότε, ως extrema ratio η εκτέλεση μπορεί να είναι ιδιωτική, όταν δεν μπορεί να φτάσει η προϊσταμένη αρχή, αλλά με βάση δημόσια καταδίκη, χωρίς ρητή εντολή από τη δημόσια εξουσία (και μόνο με ερμηνευτική και εικαζόμενη εντολή) τυραννοκτονία (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#11_">11</a> ).<br /><b><br />Το Magisterium (Leo XIII / Pius XI) υπέρ της τυραννοκτονίας</b><br /><br />Το πρόβλημα της τυραννοκτονίας έχει αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα. Τον 19ο αιώνα από τον Λέοντα XIII, τον 20ο αιώνα. από τον Πίο ΙΕ και τον αιώνα. XXI από διάφορους ειδικευμένους θεολόγους ή ιστορικούς.<br /><br /><span style="color: #134f5c;"><b>Ο LEO XIII, στην Encyclical Diuturnum illud του 1881, διδάσκει ότι όταν η εντολή του πρίγκιπα είναι αντίθετη στον φυσικό και θεϊκό νόμο, « η υπακοή θα ήταν εγκληματική ».</b></span><br /><br />PIUS έθνος », δηλαδή επιτρέπεται η ενεργός αντίσταση με νόμιμα μέσα, με εξαίρεση τον κλήρο και τις ενώσεις που έχουν άμεση εντολή από τον κλήρο, όπως η Καθολική Δράση. Ο Ιησουίτης πατέρας ANDREA ODDONE έγραψε το 1944-45 ότι η παθητική αντίσταση είναι πάντα επιτρεπτή ενάντια σε έναν άδικο νόμο. Η νόμιμη ενεργός αντίσταση , σε περιπτώσεις όπου η θρησκεία τίθεται σε κίνδυνο, είναι θεμιτή, πράγματι, είναι απαραίτητο να αποδοκιμαστεί - όπως διδάσκει ο Λέων XIII στο Sapientiae christianae του 1890 - η στάση όσων αρνούνται να αντισταθούν για να μην εκνευρίσουν τους αντιπάλους τους ".<br /><br /><b>Ένοπλος ενεργός αντίσταση<br /></b><br />Η ενεργός ένοπλη αντίσταση είναι νόμιμη: εάν η τυραννία είναι συνεχής. εάν είναι προφανής ή κρίνεται ως τέτοια από τα « ανώτερα μέλη » της κοινωνίας· εάν οι πιθανότητες επιτυχίας είναι πολλές. εάν η επόμενη κατάσταση δεν είναι χειρότερη από την προηγούμενη (<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#12_">12</a> ).<br /><b><br />Παθητική αντίσταση</b><br /><br />Η παθητική αντίσταση συνίσταται στη μη εκτέλεση του άδικου νόμου , μέχρις ότου αναγκαστεί να το κάνει με τη βία. Αλλά στην περίπτωση που ο άδικος νόμος διατάσσει κάτι αμαρτωλό, «μια πράξη εγγενώς κακή από μόνη της, η αντίσταση όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά είναι πάντα υποχρεωτική. ποινικές εντολές δεν μπορούν να ακολουθηθούν» </span></div><div><span style="font-size: medium;">(<a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#13_">13</a> ).<br /><br /><b>Ανοχή</b><br /><br />Η ανεκτικότητα βασίζεται στο σεβασμό του κοινού καλού της Κοινωνίας. Εν ολίγοις, αποφεύγει κανείς να εναντιωθεί στον άδικο νόμο , γιατί αναμένεται ότι θα βλάψει το κοινό καλό πιο σοβαρά από την ανοχή του άδικου νόμου . <span style="color: #660000;">Εν ολίγοις, είναι ανεκτή, για να μην επιδεινωθεί η κατάσταση. όπως όταν έχετε πονόδοντο, αλλά υπάρχει λοίμωξη, αναγκάζεστε να ανεχτείτε το άρρωστο δόντι μέχρι να εξαλειφθεί η λοίμωξη με αντιβιοτικά και μόνο τότε μπορείτε να εξαγάγετε το χαλασμένο δόντι.</span></span><span style="color: #660000;"><br /></span><span style="font-size: medium;"><b><br />ΣΗΜΕΙΩΣΗ</b><br /><br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#1">1</a> - Συνοπτικά Th ., II-II, q. 64, α. 1, στις 3μ.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#2">2</a> - De virtutibus , διαφωνία. XIII, αι. VIII, Opera omnia, εκδ. Vives, t. XII, σελ. 759.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#3">3</a> - Δ. Θ. Γ., τόμ. 29. κολ. 1962.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#4">4</a> - De καθεστώς principum , Lib. Ι, κεφάλαιο. 6.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#5">5</a> - C. GIACON, Ο δεύτερος σχολαστικισμός. The great commentators of St. Thomas , Milan, Bocca, 1944, σελ. 98.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#6">6</a> - De jure et justitia , Liège, 1746-51, διατριβή. X, a.2, ad 3um.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#7"></a><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#7">7</a> - De jure et justitia , Liège, 1746-51, διατριβή. X, a.2, ad 3um.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#8">8</a> - De concil. auctorit ., Ingolstadt, 1586-1593, lib. II, κεφάλαιο. 19.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#9">9</a> - Defensio fidei , lib. VI, κεφάλαιο IV, §15, Κολωνία, 1614.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#10">10</a> - Βλ. De rege et de regis Institutie , Toledo, 1599, lib. Ι, κεφάλαιο. VI, σελ. 76.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#11">11</a> - Βλ. C. GIACON, ό.π. cit ., σελίδες. 271-272.<br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#12">12</a> -Βλ . 95, 1944, σσ. 329-336; Ibid., n. 96, 1945, σσ. 81-89. <br /><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http#13">13</a> - R. PIZZORNI, Natural law and positive law in S. Tommaso , Bologna, ESD, 2000, σελ. 358.</span></div></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><a href="https://www-unavox-it.translate.goog/ArtDiversi/DIV5730_Nitoglia_Resistere_al_tiranno.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp&_x_tr_sch=http">La RESISTENZA ALLA TIRANNIA è doverosa? - Articolo di Don Curzio Nitoglia (www-unavox-it.translate.goog)</a></div></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-38500328622012191362024-03-29T09:01:00.001+02:002024-03-29T09:01:43.977+02:00Roberto Pecchioli - Ο Τζορτζ Σόρος και η Ανοιχτή Κοινωνία (67)<p> Συνέχεια από: <a href="https://amethystosbooks.blogspot.com/2024/03/roberto-pecchioli-66.html" target="_blank">Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024</a></p><div><p><b style="background-color: #f0f0f0; color: #cc0000; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: large;">KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)</b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="clear: left; float: left; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="480" data-original-width="346" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhgu0FDEtihT7lxABB9s_sIH--Xl2VhzCl-woxETaUBX8Jrgc4TEHEsqO-jUtLr70R4tG80c5e7HMiww7DMlMrmJZlq7F_mFM5q5oQyso7MNSLnBoGTnsVDRi4by7KyCuB-khJjTWA2X_yaJWPw22FI-iqZDdfZav1vEK8_4_qxZp5UPjW-Np-rSkdODH9K" width="173" /></span></div><p><span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>ΕΠΙΛΟΓΟΣ</b></span></p><p><span><span style="color: red; font-size: medium;"><b>Ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ</b></span></span></p></div><div><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;"><b>"Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα". CARL VON CLAUSEWITZ (ΚΑΡΛ ΦΟΝ ΚΛΑΟΥΖΕΒΙΤΣ)</b></span></div><p><span style="font-size: medium;">Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, η ιστορία επανήλθε στην Ευρώπη. Η ρωσική ένοπλη επέμβαση στην Ουκρανία ξύπνησε ξανά αρχαίους φόβους και έφερε τους λαούς αυτού του μέρους του κόσμου αντιμέτωπους με μια μεγάλη υπενθύμιση,<span style="color: #990000;"><b> τον πόλεμο.</b></span> <span style="color: #38761d;"><b>Είχαμε από καιρό διαγράψει από τη συλλογική μας μνήμη τους δυτικούς βομβαρδισμούς της Σερβίας και του Βελιγραδίου το 1999, στους οποίους συμμετείχε η Ιταλία, με επικεφαλής τον πρώην κομμουνιστή Μάσιμο Ντ' Αλέμα και τον υπουργό Άμυνας Σέρτζιο Ματταρέλλα, σημερινό πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχοντας ξεχάσει το γιουγκοσλαβικό μακελειό της δεκαετίας του 1990, αυτή τη φορά γίνεται σοβαρό: η ρωσική αρκούδα έχει μετακινηθεί, πληγωμένη από τη συνεχή προσέγγιση στα σύνορά της του ΝΑΤΟ, της πρώην αντισοβιετικής αμυντικής συμμαχίας, της οποίας το κέντρο βάρους υποτίθεται ότι ήταν ο Βόρειος Ατλαντικός.</b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #0b5394;"><b>Οι ΗΠΑ έχουν την ίδια γεωπολιτική προσέγγιση για τη Ρωσία με τη Βρετανική Αυτοκρατορία: το ατελείωτο έθνος είναι ο εχθρός ως θεμελιώδες μέρος των δύο γεωγραφικών περιοχών ελέγχου του πλανήτη, της Heartland και της υποκείμενης Rimland.</b></span> <span style="color: #741b47;"><b>Πιο πρόσφατα, υπήρξε το λεγόμενο δόγμα Μπρεζίνσκι, το οποίο αναλύεται στο Κεφάλαιο VIII, το οποίο θεωρεί τον έλεγχο της Ουκρανίας ως βασικό στοιχείο για την απομάκρυνση της Ρωσίας από το καθεστώς της παγκόσμιας δύναμης.</b></span> <span style="color: #351c75;"><b>Η ένοπλη επέμβαση του Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά από οκτώ χρόνια πολέμου στο Ντονμπάς και μετά το πραξικόπημα του 2014, ανέτρεψε ξαφνικά τα δεδομένα. Το σενάριο είναι ρευστό και από αυτό εξαρτάται ένα σημαντικό μέρος του μέλλοντος, η ειρήνη και η ικανότητά μας να προμηθευόμαστε ενέργεια χαμηλού κόστους από τη Ρωσία. </b></span>Στο παρασκήνιο, μεταξύ άλλων μεταβλητών, υπάρχει η πιθανότητα το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), που εξάγεται με την καταστροφική τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης, να αντικαταστήσει τουλάχιστον μέρος των ρωσικών προμηθειών. <span style="color: #cc0000;"><b>Ο Τζορτζ Σόρος έχει τα δικά του οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα σε όλα αυτά.</b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #0c343d;"><b>Ο μεγάλος γέρος (Τζορτζ Σόρος) βγήκε αυτοπροσώπως στο γήπεδο στις 11 Μαρτίου 2022, εκθέτοντας τις σκέψεις του σε ένα άρθρο με την υπογραφή του που δημοσιεύτηκε στο πρακτορείο ειδήσεων του οποίου είναι ιδρυτής, το Project Syndicate.</b></span><span style="color: #990000;"> Ο Σόρος φοβάται έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και φοβάται μια ρωσο-κινεζική συμφωνία.</span> Υπενθυμίζει τη συνάντηση της 4ης Φεβρουαρίου μεταξύ του Πούτιν και του κινέζου Σι Τζινπίνγκ, το εκτεταμένο έγγραφο που υπέγραψαν οι δύο ηγέτες και εντάσσεται στην αφήγηση ότι η πολεμική κίνηση του Πούτιν συνδέεται με την εμμονή του να ανακτήσει η Μόσχα τον αυτοκρατορικό της ρόλο. Μέχρι στιγμής, τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από την απόδειξη ότι οι δυτικές ολιγαρχίες έχουν επεξεργαστεί εδώ και καιρό μια μακρόχρονη αντιρωσική στρατηγική. <span style="color: #3d85c6;"><b>Σημαντικότερη είναι η στάση υπέρ του επανεξοπλισμού της Ουκρανίας για να διεξάγει πόλεμο για λογαριασμό των δυτικών συμφερόντων και η ανοιχτή αξίωσή του ότι έπαιξε ρόλο στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.</b></span><span style="color: #45818e;"><b> "Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησα αυτό που μου αρέσει να αποκαλώ πολιτική φιλανθρωπία. Πρώτον, δημιούργησα ένα ίδρυμα στην Ουγγαρία, όπου γεννήθηκα, και συμμετείχα ενεργά στη διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. [...] Στη συνέχεια ίδρυσα ένα Ίδρυμα στη Ρωσία και στη συνέχεια έκανα το ίδιο σε κάθε ένα από τα νέα κράτη, δημιουργώντας ένα Ίδρυμα στην Ουκρανία, ακόμη και πριν αυτή ανεξαρτητοποιηθεί".</b></span> <span style="color: #a64d79;"><b>Το τέλος του άρθρου είναι δυσοίωνο: "μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι ο Πούτιν και ο Σι θα εκδιωχθούν πριν καταστρέψουν ολόκληρο τον πολιτισμό μας", δηλαδή να τερματίσουν τον αμερικανικό μονοπολισμό του οποίου αποτελεί πυλώνα.</b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #674ea7;"><b>Το άρθρο σιωπά σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισαν ο ίδιος ο Σόρος και οργανώσεις που συνδέονται με τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας στο πραξικόπημα του 2014 που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο οποίος αναγκάστηκε να διαφύγει μετά την αιματηρή εξέγερση του "Μαϊντάν" στο Κίεβο.</b></span> Αυτό υπενθυμίζεται σε άρθρο του 2014 στην εφημερίδα της Confindustria, Il Sole 24 Ore, με τον ανατρεπτικό τίτλο: <span style="color: #660000;"><b>Αν ο Σόρος και το κεφάλαιο επιλέγουν την κυβέρνηση της Ουκρανίας. </b></span>Ο Σόρος ισχυριζόταν τότε ότι ενεργούσε ως υποστηρικτής "μιας χώρας που φιλοδοξεί να φτάσει στην Ευρώπη, όπου τα πρόσωπα και οι μέθοδοι της χρηματοδότησης διαμορφώνουν την κυβέρνηση".<span style="color: #b45f06;"><b> Παραδέχεται ότι η κυβέρνηση που προέκυψε από τη βία του 2014 -στην οποία οι ανοιχτά ναζιστικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο- είναι μια μαριονέτα στα χέρια της ολιγαρχίας του χρήματος.</b></span><span style="color: #073763;"><b> Το άρθρο αποκαλύπτει ότι ένα πραγματικό "casting" φέρεται να διεξήχθη μέσω δύο εξειδικευμένων εταιρειών, της Pedersen & Partners και της Korn Ferry, για την επιλογή 185 πιθανών υποψηφίων μεταξύ των ξένων που βρίσκονται στο Κίεβο και των μελών της ουκρανικής κοινότητας στον Καναδά, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. </b></span>Μετά από συνεντεύξεις, συνεχίζει το δημοσίευμα, "οι κυνηγοί κεφαλών περιόρισαν τη δεξαμενή σε είκοσι τέσσερις υποψηφίους με τα προσόντα να εργαστούν στην εκτελεστική εξουσία ως υπουργοί ή αξιωματούχοι με υψηλά προσόντα.<span style="color: #800180;"> Η πρωτοβουλία υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Renaissence, ένα δίκτυο πολιτικών συμβούλων που χρηματοδοτείται από τον Αμερικανό επιχειρηματία Τζορτζ Σόρος".</span></span></p><p><span style="font-size: medium;">Εντυπωσιακή αναπαράσταση των πραγματικών συμφερόντων και των συντελεστών των γεγονότων πίσω από τη σημερινή τραγωδία, όπου οι στρατιώτες και των δύο πλευρών και ο άμαχος πληθυσμός είναι - για άλλη μια φορά - βορά για τα κανόνια, θύματα των αποφάσεων της εξουσίας που λαμβάνονται στα συνήθη μυστικά εξωτερικά γραφεία.<span style="color: #0c343d;"><b> Ο Σόρος βρίσκεται επίσης στην πρώτη γραμμή των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας και της έκκλησης προς τις μεγάλες βιομηχανικές, χρηματοπιστωτικές και τεχνολογικές εταιρείες να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία.</b></span> Δεν συμφώνησαν όλοι, αλλά η πίεση ήταν πολύ ισχυρή και αστραπιαία, με επικεφαλής μία από τις ΜΚΟ του γαλαξία Σόρος, <span style="color: #660000;"><b>τη Διεθνή Διαφάνεια,</b> </span>η οποία ασχολείται με την καταπολέμηση της διαφθοράς, έχει συμφωνίες συνεργασίας με όλες τις μεγάλες ΜΚΟ του δυτικού κόσμου και είναι ύποπτη για χρηματοδότηση από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #2b00fe;">Αρκετές φορές στη συζήτηση έχουμε τονίσει τους επιχειρηματικούς και προσωπικούς δεσμούς που ενώνουν τον Σόρος με την οικογένεια Ρότσιλντ και την οικονομική αυτοκρατορία της που εκτείνεται σε αιώνες.</span><span style="color: #800180;"> Είναι ενδιαφέρον να υπενθυμίσουμε ότι η εν γένει πολύ ισχυρή οικογένεια πήρε δημόσια θέση για τον ουκρανικό πόλεμο με ασυνήθιστη δύναμη και ταχύτητα</span>.<span style="color: #38761d;"><b> Από τη μία πλευρά, το όργανο του οίκου της -το εβδομαδιαίο περιοδικό The Economist- εκφράζει τον φόβο ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις και στη Δύση. Συγκεκριμένα, η ανησυχία αφορά το ενδεχόμενο να ωθηθούν η Ρωσία και η Κίνα να εφαρμόσουν ένα εναλλακτικό κύκλωμα οικονομικών πληρωμών σε σχέση με το κυρίαρχο Swift.</b></span><span style="color: #0c343d;"><b> Ο Economist είναι τρομερά σαφής: "Εφαρμόζοντας κυρώσεις σε όλο και περισσότερες χώρες τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και τώρα αυξάνοντας ακόμη και την πιθανή αυστηρότητά τους, η Δύση κινδυνεύει να ωθήσει περισσότερες χώρες από ό,τι είναι επιθυμητό να αποσχιστούν από το χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό δυτική ηγεσία.</b></span><span style="color: #45818e;"><b> Και θα πρέπει να είναι σαφές ότι οι οικονομικές κυρώσεις του καταστροφικού είδους που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Ρωσίας προορίζονται για τις χειρότερες πράξεις επιθετικότητας και πολέμου. Η Δύση έχει αναπτύξει ένα οικονομικό όπλο που μέχρι πρόσφατα ήταν δυσθεώρητο. Πρέπει να χρησιμοποιηθεί με σύνεση".</b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;">Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τη διπροσωπία που χρησιμοποιείται πάντα στις διεθνείς κρίσεις, η οικογένεια προτρέπει τη βρετανική κυβέρνηση σε μέγιστη σκληρότητα, ακόμη και σε άμεσο πόλεμο κατά της Μόσχας. Ο Ναθάνιελ Ρότσιλντ εξέφρασε ισχυρά λόγια απευθυνόμενος απευθείας στη βρετανική ηγεσία.<b><span style="color: #a64d79;"> "Η Ουκρανία είναι ένα βασικό κομμάτι που δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε στη γεωπολιτική σκακιέρα. Πρέπει να γονατίσουμε τη Ρωσία με κάθε δυνατό μέσο, για να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στους Κινέζους και για να προστατεύσουμε το παγκόσμιο σύστημα των φιλελεύθερων κανόνων και αξιών μας.</span><span style="color: #674ea7;"> </span></b><span style="color: #674ea7;"><b>Ο δρόμος που έχουμε ακολουθήσει, ελλείψει στρατιωτικής δράσης, σημαίνει ότι η Παγκόσμια Τάξη μας μοιάζει με νεκρό που στέκεται... Σας καλώ να σταθείτε πιο σθεναρά απέναντι στη Ρωσία, να εντείνετε τον πόλεμο πληροφοριών, να διορθώσετε τη γνώμη, ιδίως στο διαδίκτυο, και να στείλετε όπλα στους φίλους μας στην Ουκρανία. Χωρίς την Ουκρανία, η παγκόσμια τάξη μας δεν θα επιβιώσει". Αυτό, λοιπόν, είναι το πραγματικό διακύβευμα.</b></span></span></p><p><span style="font-size: medium;">Το σενάριο είναι σοβαρό και ένα στρατιωτικό, οικονομικό, γεωπολιτικό και δυναμικό σκάκι παίζεται στο πετσί των πληθυσμών που ζουν στο έδαφος της σημερινής Ουκρανίας που μπορεί να κατακλύσει τα πάντα.<span style="color: #0b5394;"><b> Ο Σόρος μας καλεί να υπερασπιστούμε τον «πολιτισμό μας», που για αυτόν και την ολιγαρχία στην οποία ανήκει είναι η παγκοσμιοποίηση που κυριαρχείται από χρήματα -και αμερικανικά όπλα- με το παραπλανητικό όνομα της Ανοιχτής Κοινωνίας.</b></span> <span style="color: #741b47;"><b>Γίγαντες όπως ο Τζορτζ Σόρος έχουν μπει στο γήπεδο με μια ανάπτυξη μέσων - συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης (αίτημα των Ρότσιλντ...) - που δεν έχει ξαναγίνει.</b></span><span style="color: #351c75;"><b> Δεν ξέρουμε ποιος θα κερδίσει, αλλά η ήττα των λαών είναι σίγουρη</b></span>. Για άλλη μια φορά, ο μεγάλος θεωρητικός του πολέμου Carl Von Clausewitz είχε δίκιο: "ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής (και της οικονομίας, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε) με άλλα μέσα".</span></p><div><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #990000;"> </span><span style="color: #2b00fe;"> ΤΕΛΟΣ</span></b></span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;">ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΑΦΘΟΝΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, ΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, ΔΕΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΚΑΘΟΤΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ,ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΠΟ ΤΟ ΕΩΣΦΟΡΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ. ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΨΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΓΡΙΒΑ.</span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;">ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΕΣ ΗΔΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΟΥΡΙΔΗ, ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΜΕ ΟΧΗΜΑ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΑΡΜΕΝΗ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΙΧΜΗ ΤΟΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ, ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΟΥ ΗΓΕΣΙΑ.</span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;">ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ ΕΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΥ, ΣΤΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΕΝΔΟΞΟ,ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΔΙΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.</span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;">Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΗΔΗ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ.</span></div><div><span style="color: #660000; font-size: medium;">ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑ......</span></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-54119856460191155612024-03-29T07:45:00.001+02:002024-03-29T07:45:26.030+02:00Τί κρύβεται πίσω από την ακραία ταύτιση του Μητσοτάκη με την Ουκρανία; – Κώστας Γρίβας. (βίντεο)<div><span style="font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjTTkHqmG3HhOgh39skcBsPJi8ItETGS5X4Npq9zxaUNJkONmkWoybFHRNfswaZIn2Eo49r1rIaWmmUSlpj41sGDqAPhbwA-_GkrUd1pP11KAIxiTLj3Nmy8_wYd4MumEsTj0X_M-TIoXOajBwrWRr0sB5HwEqOB5A1r-2WQEUHQQovtW7oQtElZPysivX1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="403" data-original-width="266" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjTTkHqmG3HhOgh39skcBsPJi8ItETGS5X4Npq9zxaUNJkONmkWoybFHRNfswaZIn2Eo49r1rIaWmmUSlpj41sGDqAPhbwA-_GkrUd1pP11KAIxiTLj3Nmy8_wYd4MumEsTj0X_M-TIoXOajBwrWRr0sB5HwEqOB5A1r-2WQEUHQQovtW7oQtElZPysivX1" width="158" /></a></div></span></div><span style="font-size: medium;">Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, και η Ελληνική κυβέρνηση επέδειξε μία ακραία αντι-Ρωσσική στάση και απόλυτη ταύτιση με τον δυτικό παράγοντα, εγώ με ακραία αφέλεια τότε θεώρησα ότι αυτό, ναι μεν κατά την επιστημονική άποψη είναι λάθος, γιατί όπως είπες κι εγώ θεωρώ ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μην είναι δεδομένη για κανέναν και να λειτουργεί ανάμεσα, και αυτό είναι υπέρ των εθνικών συμφερόντων, αλλά είπα … ότι έχει μία λογική αυτό το πράγμα. Στο πλαίσιο του τύπου, εγώ ταυτίζομαι ολοκληρωτικά με τον δυτικό παράγοντα,<span style="color: #a64d79;"><b> η Τουρκία που είναι επαμφοτερίζουσα και μετακινείται προς την Ασία και έχει ανοιχτούς διαύλους με την Μόσχα είναι το κακό παιδί, άρα να εμφανιστώ εγώ εδώ ως το ακρότατο όριο της δυτικής αρχιτεκτονικής, να πετάξω έξω την Τουρκία από την αμερικανική στρατηγική και να εμφανιστώ εγώ εδώ πέρα, μέσα στο δυτικό γεωπολιτικό πλαίσιο, να είμαι όμως ο κυρίαρχος παίχτης.</b></span><br /><br />Και με ακραία αφέλεια θεωρούσα ότι αυτό μάλλον σκέφτονται.<span style="color: #674ea7;"><b> Λοιπόν. Όχι μόνο δεν γίνεται αυτό το πράγμα, αντιθέτως, αυτή η απόλυτη ταύτιση με τον δυτικό παράγοντα, η ακραία ταύτιση με την Ουκρανία, -όχι με τον δυτικό παράγοντα γενικώς με την Ουκρανία, το Ουκρανικό καθεστώς ειδικώς και ο αντιρωσσισμός-, πηγαίνει πακέτο και απ’ ότι φαίνεται υποστηρίζει το ένα το άλλο, μιας πολιτικής ακραίου ενδοτισμού, και δεν θέλω να χρησιμοποιήσω πιο βαριά λέξη, έναντι της Τουρκίας.</b></span> Που την είδαμε, και με το σύμφωνο και τα λοιπά, και με τις δηλώσεις διαφόρων επισήμων, ημι-επισήμων ότι να μοιράσουμε το Αιγαίο, και αυτά εν πάση περιπτώσει που φοβόμαστε ότι θα έλθουνε.<br /><br /><span style="color: #38761d;"><b>Και φοβάμαι λοιπόν ότι αυτή η πολιτική απόλυτης ταύτισης με το, επαναλαμβάνω, με το Ουκρανικό καθεστώς, όχι τον δυτικό παράγοντα γενικώς, είναι κατά κάποιον τρόπο ένας μηχανισμός που ουσιαστικά στηρίζει την … οθωμανοποίηση της Ελλάδος με έμμεσο τρόπο.<br /></b></span><br />-Αυτό που λέγαμε φινλανδοποίηση…<br /><br /><b>Η φινλανδοποίηση ήτανε πολύ ήπιος όρος.</b><span style="color: #741b47;"><b> Πλέον υπάρχει μία υψηλή στρατηγική, αν μπορούμε να την πούμε έτσι, μια σκοτεινή υψηλή στρατηγική από ισχυρότατα κομμάτια του πολιτικού συστήματος .Κι εδώ πάει η πολύ σωστή αυτή κουβέντα που έχει πει ο Σταύρος ο Καλεντερίδης, νομίζω ήτανε εδώ σε σένα, ότι έχει δημιουργηθεί ένα άτυπο ενιαίο κόμμα. Έχει πετάξει έξω τα πατριωτικά κομμάτια από όλα τα κόμματα, έχει δημιουργήσει μία συσσωμάτωση, το οποίο ενιαίο αυτό κόμμα προωθεί ξεκάθαρα πλέον την οθωμανοποίηση της Ελλάδος.</b></span><br /><br /><span style="color: #351c75;"><b>Προσπαθεί δηλαδή να δημιουργήσει μία ιστορική αντιστροφή, μία κατάργηση ουσιαστικά του 1821 και την υπαγωγή ξανά της Ελλάδος στην σφαίρα της νεοοθωμανικής αυτοκρατορίας. Και για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί αυτόν τον φερετζέ του ακραίου υποτίθεται δυτικότροπου γεωπολιτικού προσανατολισμού και λειτουργεί έτσι.</b></span><br /><br />…. Έχουμε τους μεν που μπορεί να εμφανίζονται με πατριωτικό προσωπείο αλλά θεωρούν απ’ ότι φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι κάποιο προάστειο του Μπρονξ κι έτσι πρέπει να λειτουργεί, ή προάστειο του Κιέβου… και έχουμε και τους άλλους που θεωρούν ότι κακώς είμαστε εμείς Έλληνες και έπρεπε να ήμασταν κάτω από τον Ρωσσικό αετό ας πούμε. Οι μεν υποστηρίζουνε τους δε. Δεν είναι ‘καλοί’ και ‘κακοί’...<br /><br /><b>-Είναι αυτό που μας κυνηγάει από τότε που φτιάξαμε Κράτος, που είχαμε το Αγγλικό, το Γαλλικό, το Ρωσσικό. Δεν έχει αλλάξει τίποτα.<br /></b><br /><span style="color: #4c1130;"><b>Ακριβώς. Που πλέον έχει φτάσει σε ακραία αντεθνικά σημεία. Δηλαδή η λογική του εν πάση περιπτώσει να λειτουργήσει κάπως εθνοκεντρικά η χώρα έστω και εκατό τοις εκατό μέσα στον δυτικό γεωπολιτικό σχηματισμό, πλέον φαίνεται ότι [δεν υπάρχει] …. Με κίνδυνο να χαρακτηρισθώ συνωμοσιολόγος, φοβάμαι ότι αυτό το άτυπο, πλήν όμως υπαρκτό, ενιαίο κόμμα προωθεί την οθωμανοποίηση της Ελλάδος με εργαλείο, με φερετζέ, όπως θες πες το, μία ιδιόρρυθμη απόλυτη ταύτιση με τον δυτικό παράγοντα.</b></span></span><div><br /></div><iframe frameborder="0" height="370" src="https://youtube.com/embed/Isn-qqNRABQ?si=sr8WCDcd0K_TSrjZ" width="580"></iframe><div><br /></div><div><p style="background-color: white; border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">–<a href="https://www.youtube.com/watch?v=Isn-qqNRABQ&t=1565s" rel="noreferrer noopener" style="border: 0px; color: #067b7d; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=Isn-qqNRABQ&t=1565s</a> – <a href="https://www.youtube.com/@MilitaireNews" rel="noreferrer noopener" style="border: 0px; color: #067b7d; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Militaire News</span></a></p><p class="has-black-color has-text-color has-link-color wp-elements-bdb88d854702eda11f09a26669a8df85" style="background-color: white; border: 0px; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Απομαγνητοφώνηση<a href="https://tasthyras.wordpress.com/2024/03/28/%cf%84%ce%af-%ce%ba%cf%81%cf%8d%ce%b2%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%af%cf%83%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b9%cf%83/#more-89581"> ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ</a></p></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-32094367874371995102024-03-29T00:24:00.000+02:002024-03-29T00:24:51.738+02:00The Passion of The Christ<div><img alt="The Passion of the Christ, Jim Caviezel | THE PASSION OF THE CHRIST &mdash; I went to Catholic school. I know how it ends. &mdash; Lauren" class="primary-image__image mntl-primary-image--blurry loaded" height="640" src="https://ew.com/thmb/Am2aHhxxBFdNENedfuHiKTX3lec=/1500x0/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc():format(webp)/12915__caviezel_l_0-c08e24d0b85b4914977f3f2c56929096.jpg" style="--blurry: url('data:image/gif;charset=utf-8;base64,R0lGODlhBwAJAPUAAAABAAMBAgUBAAsGDAkIBg8LCgwLEBQLDBkPDRsTEBkUERwXER4UExwXFBwbFzAdDzAfDyQgHTApIzArMTo6PEhBJXplNmBPRX+MlYNkUJOJZpOMcKmGc62HfqKScLGRfIuPkJmMnZOTi5+diJSZn5yQnJuan56dmZOXoJGaq5edqZafqJyfrpmhrKSbnKmVnqKVpqKgo6OkqaWkrKanrKytr6mpsauut7q9zuLb4+nj1+bk8fz//wABAAABAAABACwAAAAABwAJAEUISgBVtEihQwSJFTAoFIgQIIIBGTtGPKjg4QYIHhA4fJiBokQDBAsADDjBAseBBAxs0DCR40KGDjEwvJCwQYEACzVCTBBAQIMLBwEBADs='); border: 1px solid rgb(204, 221, 238); color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px; padding: 4px;" width="480" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"> </span></div><div><span style="font-size: large;">Όταν ο Mel Gibson πρότεινε στον Jim Caviezel να πάρει τον ρόλο του Ιησού στην ταινία “The Passion of the Christ”, εκείνος τον προειδοποίησε ότι ήταν ένας εξαιρετικά δύσκολος ρόλος και ότι αν τον δεχόταν, θα περιθωριοποιηθεί ως ηθοποιός στο Χόλιγουντ.<br /> Ο Τζιμ του ζήτησε μια μέρα για να σκεφτεί.<br />Η απάντησή του ήταν: Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε αυτή την ταινία ακόμα κι αν είναι δύσκολη. Μόλις συνειδητοποίησα ότι είμαι 33 ετών, στην ηλικία του Χριστού όταν σταυρώθηκε και τα αρχικά μου είναι ίδια με τα δικά του: J.C.</span><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.69px; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: large;"> </span><div dir="auto"><span style="font-size: large;"> </span><img alt="Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα" src="https://scontent.fnic2-2.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/434704409_3763136040638421_3803372024376949231_n.jpg?_nc_cat=104&ccb=1-7&_nc_sid=5f2048&_nc_ohc=nGyaanWQKCgAX-eUNp0&_nc_ht=scontent.fnic2-2.fna&oh=00_AfA9e6Ej55tUkR2-PSybhM18QMZPrKw2igOprnWyQ0_Mhg&oe=660AFF8A" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); padding: 4px;" /></div></div><span style="font-size: large;">Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Jim Caviezel έχασε 23 κιλά. Τον χτύπησε κεραυνός, χτυπήθηκε με το μαστίγιο κατά λάθος 2 φορές που άφησε πληγή 35 εκατοστών και εξάρθρωσε τον ώμο του, εμφάνισε πνευμονία και υποθερμία από τη στιγμή που καθόταν γυμνός στο σταυρό για ώρες.<br /> Το σώμα του ήταν τόσο εξαντλημένο που χρειάστηκε να κάνει 2 επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς μετά το τέλος των γυρισμάτων.<br /> Η σκηνή της σταύρωσης διήρκεσε 5 εβδομάδες από τις συνολικά 8 εβδομάδες που διήρκεσαν τα γυρίσματα.<br /> «Δεν θέλω να με δουν οι άνθρωποι, θέλω να δουν τον Ιησού Χριστό. Μόνο έτσι θα πιστέψουν και θα προσηλυτίσουν.<br /> Ο Λούκα Λιονέλο, ο ηθοποιός που υποδύθηκε τον Ιούδα, ο οποίος ήταν άθεος πριν από την ταινία, προσηλυτίστηκε και βαφτίστηκε, αυτός και τα παιδιά του.<br /> Ένας από τους τεχνικούς, που ήταν μουσουλμάνος, εντυπωσιάστηκε κι αυτός και έγινε χριστιανός!<br /> <br /> Η ταινία κόστισε το μεγαλύτερο στην ιστορία του κινηματογράφου: 370,8 εκατομμύρια δολάρια αλλά έφερε κέρδος 611 εκατομμύρια.<br /> Πολλές ψυχές συγκινήθηκαν και σώθηκαν.<br /> Ο Μελ Γκίμπσον πλήρωσε 30 εκατομμύρια δολάρια από την τσέπη του γιατί κανένα στούντιο δεν ήθελε να δεχτεί το έργο.<br /> Ο Σατανάς προσπάθησε με κάθε τρόπο να σταματήσει αυτό το έργο, γιατί γνώριζε τη δύναμη μιας τέτοιας ταινίας να προβάλλεται στις οθόνες σε όλο τον κόσμο και πόσες ψυχές θα μπορούσαν να σωθούν. Όμως ο Θεός έχει τον τελευταίο λόγο.<br /> Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία και άγγιξε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλους τους μεσημβρινούς.<br /> «Διότι δεν ντρέπομαι για το ευαγγέλιο του Χριστού· γιατί είναι η δύναμη του Θεού για τη σωτηρία καθενός που πιστεύει».</span></div><div><br /></div><iframe frameborder="0" height="370" src="https://youtube.com/embed/K83366UdtXw?si=gTvPlpDQL8gMlIbk" width="580"></iframe>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-85143687031495713762024-03-28T23:23:00.001+02:002024-03-28T23:23:48.233+02:00Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη : Το έγκλημα των Τεμπών ως φάρος σωτηρίας μας<div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiLkV3B5GmV4dqf9VI2R10Xslc5f7L7Pka9WIF-yE5dxFgjTVgOROQSe67hd-C3cSTnnz2od8hkVpXrwhCCHDtn_JyIG2SYjCctbxssMfP1CrFh33poF5bwZnBhBAqyMEyo5ZCLSXgl927ADXZfeVBcip1X4xkbRRJ1cRgl5cPRpIvzMaJqg5YJJzue9jIe" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="375" data-original-width="696" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiLkV3B5GmV4dqf9VI2R10Xslc5f7L7Pka9WIF-yE5dxFgjTVgOROQSe67hd-C3cSTnnz2od8hkVpXrwhCCHDtn_JyIG2SYjCctbxssMfP1CrFh33poF5bwZnBhBAqyMEyo5ZCLSXgl927ADXZfeVBcip1X4xkbRRJ1cRgl5cPRpIvzMaJqg5YJJzue9jIe=w640-h344" width="640" /></a></div><br /><span style="font-size: medium;"> Αν μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή δικαίωσης των θυμάτων, στο «προμελετημένο» έγκλημα των Τεμπών, αυτή ξεδιπλώνεται σε καθημερινή πια βάση, με την προβολή του συνόλου των δεινών της πατρίδας μας, που ζητούν λύσεις. Τα Τέμπη δεν ξεχνιούνται, δεν τελειώνουν και δεν ξεθωριάζουν, παρότι πέρασε πάνω από χρόνος από την αποφράδα εκείνη στιγμή, και παρότι πολυάριθμοι υπεύθυνοι πόνταραν στη λησμονιά τους. Αντιθέτως, το έγκλημα των Τεμπών σέρνει από τα σκοτεινά υπόγεια στο άπλετο φως, όλα όσα μικραίνουν την Ελλάδα, την κάνουν να ντρέπεται, την καθιστούν έρμαιο ημεδαπών και ξένων συμφερόντων, περιορίζουν δραματικά τους ορίζοντές της, την δουλοποιούν και εξαθλιώνουν τους πολίτες της.<br /><br /><span style="color: #741b47;">Μέσα από το δράμα των Τεμπών προβάλλει μια αξιοθρήνητη Ελλάδα, που δεν αξίζει να συνεχίσει να υπάρχει, αν δεν απεμπολήσει, με όσο υψηλό τίμημα και αν χρειαστεί, το σύνολο του βόθρου, με το οποίο την έλουσαν οι διαχρονικοί της αρμόδιοι.</span><br /><b><br /></b></span><div><span style="font-size: medium;"><b>Ο ρόλος του εγκλήματος στα Τέμπη</b><br /><br />Τα Τέμπη είναι αυτά που υφαίνουν, σιγά αλλά σταθερά, τη συνειδητοποίηση της ύπαρξης μιας υποχθόνιας καθεστωτικής μορφής, που μέσα της βιώνει η χώρα μας. Ένοχες δεν είναι μόνον η Κυβέρνηση, τρέχουσα και προηγούμενες, αλλά σε κάποιο βαθμό και όλοι εμείς, που επί χρόνια ανεχόμαστε, για να μην προσθέσω και ενθαρρύνουμε τη συνέχιση αυτών των βαρύτατα αρρωστημένων καταστάσεων. Τα Τέμπη φαίνεται να έχουν αναλάβει, έτσι, το ρόλο πιστής μικρογραφίας της σαπίλας, μέσα στην οποία βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες, και η οποία μας αποτελειώνει. Τι, ακριβώς, λοιπόν, ξεσκεπάζουν τα Τέμπη:<br /><br />1. Την πλήρως ξεχαρβαλωμένη, εδώ και χρόνια, οικονομία μας, που οι εκάστοτε αρμόδιοι την «φκιασιδώνουν συνεχώς», για να μην καταρρεύσει. Με τα Τέμπη, ωστόσο, κατέρρευσε! Το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί, σήμερα, τη μοναδική χώρα στην υφήλιο (από όσο γνωρίζω), που το 2024 ουσιαστικά δεν διαθέτει σιδηρόδρομο, και που έφτασε στο έσχατο αυτό σημείο μέσα από σταδιακή, πολύμορφη και σκανδαλώδη επιδείνωση ετών, επαληθεύει αυτό το γενικότερο συμπέρασμα μου. Η κατάσταση των ελληνικών σιδηροδρόμων φωτογραφίζει το σύνολο της οικονομίας μας.<br /><br />2. Αναμφίβολα υπάρχουν υπεύθυνοι, στα όρια εγκληματιών. Αυτοί, διαχέονται παντού, και εκτός σιδηροδρόμων, στο σύνολο της κοινωνίας, της δικαιοσύνης, της οικονομίας, των θεσμών γενικότερα. Και, ακριβώς, τα Τέμπη τους ξεσκεπάζουν σε καθημερινή βάση πια, και με λεπτομέρειες, που συναγωνίζονται την πιο οργιώδη, την πιο ξέφρενη φαντασία, όπως εμπεριέχεται σε μυθιστορήματα εγκλημάτων φρίκης. Αναφέρομαι σε όσους κατηγορούνται για τα εγκλήματα στα Τέμπη, αλλά και σε όσους παραμένουν προς το παρόν στη σκιά. Συνυπάρχει μαζί τους και η σωρεία των διαχρονικών υπευθύνων, που με ενέργειες η παραλείψεις συνέβαλαν στο τωρινό κατάντημα. Οι απεγνωσμένες, και με κάθε κόστος πια, προσπάθειες τους, όχι μόνο αποβλέπουν στο να απαλλαγούν των ευθυνών τους, αλλά και επιπλέον, με ωκεανούς μικρότητας, ανεντιμότητας, ευτέλειας, αδικίας και απόπειρας στρεψοδικίας να τις φορτώσουν στους κομπάρσους του εγκλήματος, στο στιγμιαίο «ανθρώπινο λάθος». Που και βέβαια υπήρχε και αυτό, αλλά μόνον επειδή είχαν προηγηθεί σωρευτικά και εγκληματικά λάθη, παραλείψεις, εφησυχασμοί, εξυπηρέτηση συμφερόντων, συγκαλύψεις, ωδές στην υποτέλεια, και στο βάθος Μνημόνια.<br /><br />Ήδη, έρχονται με ιλιγγιώδη πια ταχύτητα στην επιφάνεια και νέες εγκληματικές ενέργειες, όπως απόκρυψη στοιχείων, αλλοίωση δεδομένων, μπάζωμα κρίσιμων για την ανάκριση χώρων, παραποίηση συνομιλιών, επίθεση εναντίον οποιασδήποτε δικαστικής προσπάθειας διερεύνησης της δυσώδους αυτής υπόθεσης κ.ο.κ. Μια και μόνο λέξη αρμόζει εδώ: ΝΤΡΟΠΗ.<br /><br />3. Εκτός από το ξεχαρβάλωμα της οικονομίας, που διαπιστώνεται αβίαστα, παρότι καμουφλάρεται κάτω από μεγαλορρημοσύνες και αυτάρεσκες δηλώσεις, χωρίς φυσικά αντίκρισμα, επιπλέον δεν υπάρχει ε χώρος στην Ελλάδα, που να μην έχει σοβαρά διαβρωθεί. Η δημόσια υγεία είναι άραγε καλύτερη ή χειρότερη σε σύγκριση με τις λιγότερο αναπτυγμένες οικονομίες της υφηλίου; Η ποιότητα της δημόσιας παιδείας, πως και γιατί έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο απελπιστικό βαθμό; Μας έχει άραγε μείνει λιμάνι, αεροδρόμιο, τράπεζα, δημόσια ιδιοκτησία που να μην έχει ξεπουληθεί; Και τι ακριβώς συνέβη στη γεωργία και στη βιομηχανία μας, που αναπτυσσόμενες με ταχείς ρυθμούς στο όχι μακρινό παρελθόν, έχουν περιπέσει σε βαθιά υπανάπτυξη; Αλλά τι γίνεται και με την ασφάλεια, καθώς δεν τολμά πια να περπατήσει βράδυ κανείς στις ελληνικές πόλεις; Και με τη βία των νέων, που ήταν ανύπαρκτη στο άμεσο παρελθόν τι ακριβώς συμβαίνει; Και, ακόμη και κυρίως, ποιοι ήταν αυτοί που τόλμησαν να καταπατήσουν τις παραδόσεις μας, τη θρησκεία, την ιστορία, την ανθρώπινη υπόστασή μας; Και που ήδη, αυτοί οι ίδιοι προσπαθούν να μας πείσουν, με καταιγιστικές και άκρως ανάρμοστες μεθοδεύσεις, ότι όσοι εξακολουθούν να σέβονται τις βάσεις της ύπαρξής μας είναι ακροδεξιοί, καθυστερημένοι, αμόρφωτοι και άλλα φαιδρά. Που, δυστυχώς, όλα τα παραπάνω είναι η συνέχεια των θλιβερών συνθηκών, με τις οποίες επιχειρήθηκε ο εορτασμός των 200 ετών από την Παλιγγενεσία, με τον ορισμό της κυβερνητικής επιτροπής Ελλάδα 21, εντός της οποίας έβριθαν τα αυγά του φιδιού. Αλλά, και πως φθάσαμε εμείς οι Έλληνες, στις καθημερινές, αφόρητες τουρκικές προσβολές και απειλές, να απαντάμε ότι…. «άλλαξε το κλίμα στις ελληνοτουρκικές», και ότι «τώρα είμαστε φίλοι»; Πως τολμήσαμε να έχουμε, ουσιαστικά, εγκαταλείψει την Κύπρο, επαναφέροντας στην πράξη το ρηθέν ότι αυτή «είναι μακριά»; Πως συμβαίνει να έχουμε αφήσει για πολλοστή φορά τη Θράκη στο έλεος όσων πολύ επικίνδυνων δρομολογούνται εκεί, με τη δικαιολογία….δεν είδαμε, δεν γνωρίζουμε; Πως δικαιολογείται να παραμένουμε απαθείς απέναντι στις εγκάρσιας πια σημασίας παραβιάσεις της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών; Και στο συνεχιζόμενο, αλλά πια χωρίς εμφανή στόχο, αιματοκύλισμα στην Ουκρανία, πως συμβαίνει εμείς να το ενθαρρύνουμε, και να το διαιωνίζουμε, αποστέλλοντας στον κ. Ζελένσκι οπλισμό, που αποστρατικοποιεί τα ευαίσθητα δικά μας νησιά; Ακόμη, πως και γιατί διαρρηγνύουμε με άκομψους και ανεγκέφαλους τρόπους τις παραδοσιακές μας σχέσεις με τη Ρωσία; Για να αποδείξουμε τι ακριβώς; Το πόσο βαθιά βαμμένοι με δυτικά χρώματα επιδιώκουμε να εμφανιζόμαστε; Και το Βυζάντιο; Ήταν και αυτό δυτικό, ή δεν θέλουμε να το ξέρουμε; Μήπως έχουμε κάποια κρυμμένη στρατηγική, που να δικαιολογεί, όλα αυτά τα παράλογα και επικίνδυνα ή όπως φαίνεται, πρόκειται μάλλον για «εμπνεύσεις φτερών στον άνεμο»;<br /><br /></span><div><span style="font-size: medium;"><b>Ανάγκη κάθαρσης και αναγέννησης</b><br /><br />Αυτή η ασύλληπτης έκτασης σήψη και εθνική παρακμή δεν είναι δυνατόν να θεραπευτεί με απλές αντιδράσεις του στενού περιβάλλοντος και των επιδιώξεων των πολιτικών κομμάτων. Απαιτείται συλλογική, πανελλαδική συνειδητοποίηση του τι μας εξαφανίζει, καθώς και ύπαρξη σοβαρού σχεδίου για την εθνική μας ανόρθωση. Ένα πρώτο θετικό βήμα προς την έναρξη της προσπάθειας για γενικότερη εξυγίανση και ομαλοποίηση θα μπορούσε, βέβαια, να στηριχτεί στην πρόταση δυσπιστίας, από τους 85 βουλευτές της αντιπολίτευσης, παρότι δεν προβλέπεται να καταλήξει σε, τουλάχιστον άμεσο και αξιόλογο αποτέλεσμα. Ωστόσο, και η κίνηση αυτή, που οριοθετείται στις συνέπειες του εγκλήματος των Τεμπών, πιθανότατα να αποδειχθεί πολύτιμη, ως έναυσμα επιστράτευσης δυνάμεων ικανών να οδηγήσουν σε γενική κάθαρση και αφύπνιση. Το πως και το πότε, αλλά και το εάν, αυτή η αρχική προσπάθεια θα συνεχιστεί, είναι προς το παρόν απαντήσεις που κινούνται στο χώρο της φαντασίας και της ελπίδας. Όμως, ήδη πολλές ενδείξεις, που πολλαπλασιάζονται καθημερινά, αναρτούν το έγκλημα των Τεμπών ως ΦΑΡΟ εθνικής αναγέννησης. Και, αν αυτό συμβεί, το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη θα περάσει στην ιστορία ως εναρκτήριος σταθμός, που οδηγεί στην επιβίωση της πατρίδας μας.<br /><br />Θέλω να πιστεύω ότι οι αδικοχαμένες 57 ψυχούλες του εγκλήματος στα Τέμπη (ίσως και περισσότερες) υπάρχουν κάπου στο άπειρο και ακόμη ότι η έναρξη σωτηρίας της Ελλάδας, εξαιτίας της δικής τους θυσίας, θα είναι μια κάποια δικαίωση τους.</span><br /><br /><a href="https://www.newsbreak.gr/apopseis/578550/to-egklima-ton-tempon-os-faros-sotirias-mas/"><span style="font-size: medium;">Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη</span></a></div><div><br /></div><div><a href="https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%ce%b3%cf%81%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%ce%ad%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1/">Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη : Το έγκλημα των Τεμπών ως φάρος σωτηρίας μας - Triklopodia</a></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-63773607736371377222024-03-28T18:36:00.004+02:002024-03-28T20:38:19.459+02:00Ανθελληνικό παραλήρημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: «Καταστρέψτε την Ελλάδα»! – Αυτούς θέλετε να κάνετε «γονείς»;<span style="font-size: medium;"><span style="color: #cc0000;"><b>Η λεγόμενη «κοινότητα» ΛΟΑΤΚΙ+ λέει ότι θέλει να καταστρέψει την Ελλάδα. </b></span>Ο αμερικανός ατζέντης των ομοφυλόφιλων Τζορτζ Τσούνης τί θέλει; <a href="https://aktines.blogspot.com/2024/03/europride.html">Ο Τσούνης θεωρεί </a>ότι η φιλοξενία του EuroPride στην Θεσσαλονίκη «αποτελεί μία παγκόσμια ευκαιρία για να λάμψει η πόλη και να φανεί ότι οι άνθρωποι της είναι ανοιχτοί και ευγενικοί….»!! <b>Αν η Ελλάδα ήταν ελεύθερη χώρα και το πολιτικό της προσωπικό αποτελούνταν από Έλληνες και όχι από διεφθαρμένους ελληνόφωνους, θα ήτανε αυτός ο άνθρωπος ακόμη εδώ;</b></span><p class="has-text-align-right" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><em><span style="font-size: large;"><strong> </strong></span></em><img alt="" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/03/431151354_354871834209884_8095244505323695894_n.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); height: auto; padding: 4px; width: 558px;" /></p><hr class="wp-block-separator has-alpha-channel-opacity" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;" /><span style="color: red; font-size: medium;"><b>«DESTROY GREECE» φώναξαν οι «queer» πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Αvant – Drag» – Κοιτίδα βλασφημίας το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Πως η αμερικανοκίνητη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα προωθεί τη παγκοσμιοποίηση και τον σατανισμό</b></span><p class="has-text-align-right has-text-color has-link-color wp-elements-5ed85658c5d942b35309dd0183987b94" style="background-color: white; color: #0c0370; font-family: Georgia, Times, serif;"><span style="font-size: medium;">Γράφει ο <strong>Ελευθέριος Ανδρώνης</strong></span></p><span style="font-size: medium;">Καιρός να αρχίσει να κατανοεί ο κόσμος καλύτερα, σε ποιες κοινότητες παρέδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα «κλειδιά» για να μπουκάρουν στο άσυλο της ελληνικής οικογένειας. <b>Ο λόγος για τη στρατευμένη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Μια πολύχρωμη και καλοπληρωμένη κουστωδία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αποτελεί την ιδεολογική αιχμή της παγκοσμιοποίησης.</b><br /><br />Σε πρόσφατο άρθρο, ασχοληθήκαμε <a href="https://www.sportime.gr/bloggers/eleftherios-andronis/adespota-kormia-mia-adespoti-ikastiki-alitia-i-vlasfimia-sta-thia-egine-to-diavatirio-epitichias-tou-kathe-atalantou/">με την κατάπτυστη αφίσα του ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα Κορμιά»</a>, που φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ήταν εκείνο το βλάσφημο έκτρωμα που παρουσίαζε μια ημίγυμνη έγκυο γυναίκα πάνω στον σταυρό.<br /><br />Πολλοί έσπευσαν να υπερασπιστούν την αφίσα, λέγοντας ότι η κακόγουστη αναπαράσταση ήταν καθαρά… συμβολικού/καλλιτεχνικού χαρακτήρα, και ότι δεν υπήρχε καμία πρόθεση να χλευάσει τον Χριστό<b>. Όμως «ξέχασαν» να δώσουν μια πειστική απάντηση για την επιγραφή «ΙΝΒΙ» (Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων), πάνω από το κεφάλι της σταυρωμένης γυναίκας.</b> Οι δικαιολογίες τους είναι πιο κακοφτιαγμένες και από τις αφίσες τους, και ο κόσμος κατάλαβε πολύ καλά τις χριστιανοφοβικές τους αναφορές.<br /><br /><span style="color: #351c75;"><b>Ζούμε όμως σε μια χώρα που η πίστη είναι υπό διωγμό και η ανωμαλία γίνεται κρατικό δόγμα. Η κυβέρνηση υπερασπίστηκε την «ελευθερία της τέχνης» σε σχετικές ερωτήσεις που έγιναν στη Βουλή, οι διοργανωτές του φεστιβάλ κάλυψαν πλήρως τη ρατσιστική αφίσα, και δυνάμεις της αστυνομίας εστάλησαν για να καταπνίξουν τις πηγαίες αντιδράσεις του ευσεβούς κόσμου.</b></span> Τα «Αδέσποτα Κορμιά» κρύφτηκαν πίσω από τον αδέσποτο ολοκληρωτισμό μιας κυβέρνησης που επιδοτεί τη βλασφημία και νομοθετεί το αφύσικο.</span><div><span style="color: #990000; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div><span style="color: #990000; font-size: medium;"><b>ΟΙ ΛΟΑΤΚΙ+ ΤΟ ΛΈΝΕ ΞΕΚΆΘΑΡΑ: </b></span></div><div><span style="font-size: medium;"><span style="color: #990000;"><b>«ΚΑΤΑΣΤΡΈΨΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ»!</b></span><br /><br />Στο ίδιο φεστιβάλ εκμαυλισμού της κοινωνίας, αυτό της Θεσσαλονίκης, παρουσιάστηκε με μεγαλοπρέπεια ένα άλλο βλάσφημο και ανθελληνικό ντοκιμαντέρ χείριστης αισθητικής:<b> το «Avant – Drag»</b>.<span style="color: #783f04;"><b> Σε αυτό το εικαστικό σκουπιδοθέαμα, 10 παρενδυτικοί άντρες που αυτοπροσδιορίζονται ως «performers», «αποδομούν το φύλο, τον εθνικισμό, το ανήκειν, την ταυτότητα, ενώ αντιμετωπίζουν την αστυνομική βαρβαρότητα, την τρανσφοβία και τον ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας», όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ.</b></span><br /><br />Όπως και στα «Αδέσποτα Κορμιά», έτσι και ο δημιουργός του «Avant – Drag» ακολουθεί όλες τις – αφόρητα προβλέψιμες – ηλιθιότητες για να προκαλέσει και να υπερκεράσει το αδιέξοδο της αταλαντοσύνης του. Ένας από τους τραβεστί πιθηκίζει κάτι που παραπέμπει στον Χριστό και φορά ακάνθινο στεφάνι. Άλλος παρενδυτικός μιμείται την Παναγία. Άλλος έχει σταυρό στο μέτωπο και φωτογραφίζεται σε στάση… προσευχής. Άλλος ντύνεται κλόουν «τσολιάς», με ανάλογη στολή. Άλλος φέρει… στηθόδεσμο με ελληνικές σημαίες. Δεν χρειάζεται να προσθέσω άλλα. Καταλάβατε το επίπεδο.<br /><br /><span style="color: #a64d79;"><b>Αυτοί που υποτίθεται ότι καταγγέλλουν «τον ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας», επιδεικνύουν έναν χυδαίο κοινωνικό ρατσισμό κατά των Ελλήνων χριστιανών, βλασφημώντας κάθε ιερό σύμβολό τους. Και μεταχειρίζονται τα ίδια μπαγιάτικα κλισέ, σαν να ξεπήδησαν από τη δεκαετία του ’80.</b></span><br /><br />Όλοι μαζί οι «performers» και οι συντελεστές αυτής της οφθαλμοπάθειας που περνιέται για «ντοκιμαντέρ», παρουσιάστηκαν στην πρεμιέρα που φιλοξένησε «υπερήφανα» το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πριν 10 μέρες. Εκεί οι παρενδυτικοί σταθήκαν δίπλα – δίπλα, και με ένα μήνυμα εξέφρασαν τις πραγματικές επιδιώξεις τους, γιατί θέλει ο ανθέλληνας να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει.<b><span style="color: #4c1130;"> Κρατώντας ένα πλακάτ, ύψωσαν τις λέξεις «DESTROY GREECE» (καταστρέψτε την Ελλάδα).</span></b><br /><br />Οι άνθρωποι το λένε καθαρά και ξάστερα.<span style="color: #660000;"> Στόχος τους είναι να ισοπεδώσουν οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα και Ορθοδοξία.</span> Τους πολιτισμικούς εκπρόσωπους της κατεδάφισης της Ελλάδας, φιλοξένησε η Βουλή στα πλαίσια της συζήτησης για το κατάπτυστο νομοσχέδιο της «ισότητας στον γάμο».<b> Η κυβέρνηση λήστεψε τη μητρότητα και τη πατρότητα από το θησαυροφυλάκιο της φύσης, και την παρέδωσε σε πολιτισμικούς τρομοκράτες και φορείς ανωμαλίας.</b> Tην Ελλάδα την μισούν, αλλά τα παιδιά της τα θέλουν. Την ελληνική οικογένεια τη μισούν, αλλά θέλουν να δημιουργήσουν κακέκτυπό της.</span></div><div><span style="color: #990000; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: medium;"><span style="color: #990000;"><b>ΠΟΙΟΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΎΝ ΡΗΤΟΡΙΚΉ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΜΊΣΟΥΣ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ;</b></span><br /><br />Με μια ματιά στο ΔΣ του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί φιλοξενούνται τέτοιες ρητορικές μίσους κατά των Ελλήνων, με την κάλυψη του κράτους. Ένα από τα «υπερήφανα» μέλη του ΔΣ <a href="https://www.sportime.gr/bloggers/eleftherios-andronis/kiria-bazaka-i-prosefchi-ke-ta-thriskeftika-sou-ftene-gia-to-chali-tis-kinonias-imarton-me-to-antichristianiko-komplex-sas/">είναι η – γνωστή μας – Θέμις Μπαζάκα</a> που είχε ζητήσει να καταργηθεί η προσευχή και τα θρησκευτικά από τα σχολεία, είχε καταγγείλει για «ρατσισμό» και «θρησκοληψία» τους χριστιανούς και είχε ζητήσει να επιβάλλει το κράτος τη «σεξουαλική εκπαίδευση» στους μαθητές, παρακάμπτοντας τους γονείς.<br /><br />Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι ο γνωστός κριτικός κινηματογράφου, <b>Ορέστης Ανδρεαδάκης</b>, ο οποίος το 2023 ήταν συντονιστής στη συζήτηση που διοργάνωσε η Mastercard στα πλαίσια του Φεστιβάλ, και αφορούσε <a href="https://www.newsbeast.gr/lifestyle/arthro/10229699/festival-thessalonikis-i-loatki-koinotita-ston-elliniko-kinimatografo-kai-tin-tileorasi-apo-ton-gianni-ton-aparadekton-sto-milky-way">«το μέλλον της αναπαράστασης της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση».</a><br /><br />Στο ΔΣ φιγουράρει και ο Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ3, <b>Φίλιος Στάγκος,</b> δίνοντας μας μια καλή ιδέα γιατί η – πάλαι ποτέ αξιέπαινη ΕΡΤ3 – τα τελευταία χρόνια έχει απομείνει ένα διεθνιστικό λείψανο της παλιάς της αίγλης. Επιπλέον γίνεται αντιληπτό πώς κινούνται παράλληλα οι εκστρατείες διαφθοράς της ηθικής, σε κινηματογράφο και τηλεόραση.<br /><br />Καταλαβαίνει κανείς ότι όχι μόνο «Avant – Drag» και άλλες «αδέσποτες» αλητείες θα βλέπουμε από εδώ και πέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο), αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στα εικαστικά εκτρώματα που έρχονται.</span></div><div><span style="color: #990000; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div><span style="font-size: medium;"><span style="color: #990000;"><b>LGBTQ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΌΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΌΣ – ΣΑΤΑΝΙΣΜΌΣ</b></span><br /><br />Έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν.<span style="color: #20124d;"><b> Μια αμερικανοκίνητη κουλτούρα που πρεσβεύει η queer κοινότητα, έρχεται να μας κηρύξει ότι θέλει να καταστρέψει την Ελλάδα. Ακριβώς διότι η woke ατζέντα είναι «ατομική βόμβα» πολιτισμικής καταστροφής. Στα ερείπια των χωρών που αφήνει πίσω της, θα χτιστεί η παγκοσμιοποιημένη δικτατορία.</b></span><br /><br /><span style="color: #4c1130;"><b>Η Βαβυλώνα του καπιταλισμού, οι ΗΠΑ, δεν μπορούν να κρύψουν πλέον ότι χρησιμοποιούν τη ΛΟΑΤΚΙ+ προπαγάνδα σαν όπλο μαζικής επιβολής σε όλους τους λαούς. Και όταν λέμε όπλο, το εννοούμε και κυριολεκτικά. </b></span>Πέρα από τα κυβερνητικά προγράμματα των ΗΠΑ που επενδύουν δισεκατομμύρια στην παγκόσμια προώθηση της Woke ατζέντας, έχουμε τους κολοσσούς της αμερικάνικης πολεμικής βιομηχανίας να βάφουν τα όπλα που αιματοκυλούν τον πλανήτη, στα χρώματα της «υπερηφάνειας». Μεταφορικά μιλώντας.<br /><br />Όλες οι μεγάλες βιομηχανίες οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ, δίνουν προτεραιότητα σε εργασιακά προγράμματα και δράσεις «συμπερίληψης», και μάλιστα συμμετέχουν και σε «Pride» παρελάσεις. Κολοσσοί όπως η <a href="https://www.lockheedmartin.com/en-us/news/features/2021/16-years-of-pride-business-resource-group.html">Lockheed Martin,</a> η <a href="https://www.rtx.com/news/2022/05/17/pride-erg">Raytheon Technologies</a> (RTX πλέον), η <a href="https://www.boeing.com/sustainability/diversity-and-inclusion#Commitment">Boeing</a> και η <a href="https://gdmissionsystems.com/careers/why-work-for-us/diversity">General Dynamics</a> έχουν εντάξει στο marketing τους τη «ΛΟΑΤΚΙ+ ισότητα», όσο γεμίζουν τον πλανήτη με ανισότητα, πολέμους και δυστυχία.<br /><br />Και όσον αφορά το μίσος που επιδεικνύουν οι οργανωμένες κοινότητες ΛΟΑΤΚΙ+ προς τον χριστιανισμό, παρουσιάζει και αυτό κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες απολήξεις. Μεγάλη απήχηση στα LGBTQ+ άτομα, έχουν και οι δύο μεγάλες σατανιστικές «εκκλησίες» που ιδρύθηκαν στην Αμερική και αναγνωρίζονται επίσημα από το αμερικανικό κράτος: Η «Church of Satan» και το «Satanic Temple», κάνουν κυριολεκτικά θραύση στην LGBTQ+ κοινότητα. Οι λόγοι είναι προφανείς. Ο Σατανάς ως σύμβολο (που μάλιστα παρουσιάζεται και ως ερμαφρόδιτος) πρεσβεύει όλες τις επαναστάσεις του ανθρώπου εναντίον των Θεϊκών και των φυσικών νόμων. Ακόμα και η ψυχωτική επίκληση των ΛΟΑΤΚΙ+ στην «αγάπη» που την χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για όλες τις ακολασίες, είναι πνευματική παρακαταθήκη του «Νόμου του Θελήματος» που επινόησε ο Εωσφοριστής Άλιστερ Κρόουλι, δηλαδή το «Love is the Law, love under will» (Η αγάπη είναι ο μόνος νόμος, η αγάπη να υποτάσσεται στο θέλημα).<br /><br /><a href="https://www.vice.com/en/article/zmv7my/how-the-satanic-temple-became-a-queer-haven">Σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Vice ο Ash Blackwood</a>, ιδρυτής ενός παραρτήματος του «Satanic Temple» στη Νέα Υόρκη, εξήγησε στην εφημερίδα ότι σε αντίθεση με πολλές οργανωμένες θρησκείες, ο σατανισμός έχει καλλιεργήσει μια «ενθουσιώδη ατμόσφαιρα αποδοχής για τα LGBTQ άτομα». Σε τέτοιο σημείο που το κίνημα του σατανισμού έχει γίνει «κόμβος» για την πολύχρωμη κοινότητα, και μάλιστα οι σατανιστές εκπροσωπούνται και επίσημα σε «Pride» παρελάσεις, ανεμίζοντας περήφανα σημαίες του Εωσφόρου με φόντο το ουράνιο τόξο.<br /><br />Ο ιδρυτής του Satanic Temple, Lucien Greaves, είχε εκτιμήσει ότι δεν θα εκπλαγεί αν περισσότερο από το ήμισυ των πιστών της «εκκλησίας» αποτελείται από LGBTQ+ άτομα. Σύμφωνα με τον Greaves, ο «Σατανικός Ναός» συμμετέχει σε παρελάσεις υπερηφάνειας σε όλη τη χώρα και είναι ορκισμένος να προστατεύει και να αγωνίζεται για την ομοφυλοφιλική κοινότητα και τα δικαιώματά της.<br /><br />Να λοιπόν πώς μπορεί να συμπληρωθεί το παζλ της ανθελληνικής και αντιχριστιανικής δράσης των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων, που έχουν διεισδύσει σήμερα στην ελληνική Βουλή, στα σχολεία, στους πολιτιστικούς φορείς, στο πνεύμα των νόμων, στη δημόσια διοίκηση. Ο καθένας μπορεί να κάνει τους συνειρμούς του και να κατανοήσει τι όλεθρος έχει εισχωρήσει στα ενδότερα του ελληνικού κράτους…</span><figure class="wp-block-image" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><span style="font-size: large;"><img alt="«DESTROY GREECE» φώναξαν οι «queer» πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Αvant - Drag» - Κοιτίδα βλασφημίας το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Πως η αμερικανοκίνητη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα προωθούν τη παγκοσμιοποίηση και τον σατανισμό." class="wp-image-6067511" height="273" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/03/431521298_354871847543216_2987755456997359251_n.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); padding: 4px;" width="400" /></span></figure><figure class="wp-block-image" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><span style="font-size: large;"><img alt="«DESTROY GREECE» φώναξαν οι «queer» πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Αvant - Drag» - Κοιτίδα βλασφημίας το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Πως η αμερικανοκίνητη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα προωθούν τη παγκοσμιοποίηση και τον σατανισμό." class="wp-image-6067512" height="190" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82-2024-03-27-212847.png" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); padding: 4px;" width="400" /></span></figure><figure class="wp-block-image" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><span style="font-size: large;"><img alt="" class="wp-image-6067520" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/03/28025100690_2e60c6f4f8_c.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); padding: 4px;" /></span></figure><figure class="wp-block-image" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><span style="font-size: large;"><img alt="" class="wp-image-6067521" height="300" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/03/zyal2zzox21b1.jpg" style="border: 1px solid rgb(204, 221, 238); padding: 4px;" width="400" /></span></figure><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 14.69px;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://tasthyras.wordpress.com/2024/03/28/%ce%b1%ce%bd%ce%b8%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bb%ce%ae%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bb%ce%bf%ce%b1%cf%84%ce%ba%ce%b9-%ce%ba%ce%bf/#more-89832" style="color: #191919; text-decoration-line: none;">πηγή</a></span></p></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-65811522844294640752024-03-28T18:14:00.003+02:002024-03-28T20:38:36.230+02:00Σφαγή της Μόσχας: ΑΝ Ο ΕΝΤΟΛΕΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΓΕΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ; di Giorgio Cattaneo<span style="font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj6a0TXWlJM4t-pLIcBf0rrmFgBWOvFje-Olv5VG4BCvvD0KujKblfWtsuaPFWr0aWY2hq-r6hJoxnBunEeiKZnsMtV3vWSxgmDfgG2bRtoXEws00MDKYrPGW_e8ImwzZNnTC6vKOXJv3esg2mDxqAtU4F25UlCr7anaKnHZr7IRYyYu9aWMAuDaZNylFDT" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="168" data-original-width="300" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj6a0TXWlJM4t-pLIcBf0rrmFgBWOvFje-Olv5VG4BCvvD0KujKblfWtsuaPFWr0aWY2hq-r6hJoxnBunEeiKZnsMtV3vWSxgmDfgG2bRtoXEws00MDKYrPGW_e8ImwzZNnTC6vKOXJv3esg2mDxqAtU4F25UlCr7anaKnHZr7IRYyYu9aWMAuDaZNylFDT" width="320" /></a></div><br /><span style="color: #2b00fe;"> Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΝΤΟΛΕΑΣ ΤΗΣ Σφαγής της Μόσχας:<br />Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΓΕΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ</span><br /><br />Υπάρχουν εικόνες που μιλούν από μόνες τους. Για παράδειγμα, η πομπή των Ρωμαίων πολιτών μπροστά από τη ρωσική πρεσβεία. Εκατοντάδες λουλούδια τοποθετήθηκαν μπροστά από τις πύλες, στη μνήμη των θυμάτων του Δημαρχείου του </span><span style="font-size: medium;">Crocus City Hall.</span><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.5); font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px;"> </span>Μια γυναίκα, συγκινημένη:<b><span style="color: #660000;"> «Έχουμε ήδη δει αυτά τα πράγματα στην Ιταλία το 1944: οι ηττημένοι Ναζί ήταν αδίστακτοι. Από θυμό, υποχωρώντας άφησαν πίσω τους ένα ίχνος σφαγών κατά του άμαχου πληθυσμού»</span>.</b> Είναι γεγονός: ο εγχώριος τρόμος εκρήγνυται στη Ρωσία τη στιγμή που ο ουκρανικός στρατός χάνει δραματικά έδαφος στο πεδίο της μάχης. <span style="color: #38761d;"><b>Άλλο ένα άμεσο γεγονός που τραβάει τα βλέμματα: στις ευρωπαϊκές μας πόλεις, δολοφόνοι του ISIS σκοτώθηκαν γρήγορα. Καμία δυνατότητα ανάκρισής τους, αποκάλυψης συνεργών και υποκινητών.</b></span><span style="color: #0c343d;"><b> Στη Μόσχα, ωστόσο, οι φερόμενοι δολοφόνοι συνελήφθησαν και σύρθηκαν στο δικαστήριο: ταλαιπωρημένοι και ξυλοκοπημένοι μέχρι θανάτου, αλλά ζωντανοί και καλά.</b></span><br /><br />Όπως πάντα, οι διαυγείς προβληματισμοί προέρχονται από έναν παρατηρητή όπως <a href="https://translate.google.com/website?sl=it&tl=el&hl=el&client=webapp&u=https://www.facebook.com/dmitry.koreshkov.98?__cft__%255b0%255d%3DAZVUK2pJrIMYskR8FMPce4qTvK5nl7W-V-Urv7UApNtfGvgm84HEw9X1NRmfOT-dfbeT37Ix9iCUJQdDvRNTVwibDQmcS3Ciq7oU-5p9xr4_qyYGLYvUmt0XWZdldbwIll-PUypV4Y8DnAZZAhfIxGkUOnBP4HnIl2e7DfIgmK0B8HW_dD8e_ysq69KSy4lYU6Y%26__tn__%3D-%255dK-R">ο Ντμίτρι Κορέσκοφ</a> : <span style="color: #800180;">«Φοβόμουν την τρομοκρατία πριν από δύο χρόνια, όταν η σύγκρουση εξερράγη στο Ντονμπάς. Αντίθετα, έρχεται τώρα, όταν η Ουκρανία δείχνει ότι δεν μπορεί πλέον να αντέξει τη ρωσική στρατιωτική πίεση».</span> Ένας άλλος αναλυτής, <a href="https://translate.google.com/website?sl=it&tl=el&hl=el&client=webapp&u=https://www.facebook.com/profile.php?id%3D100049171747522%26__cft__%255b0%255d%3DAZVUK2pJrIMYskR8FMPce4qTvK5nl7W-V-Urv7UApNtfGvgm84HEw9X1NRmfOT-dfbeT37Ix9iCUJQdDvRNTVwibDQmcS3Ciq7oU-5p9xr4_qyYGLYvUmt0XWZdldbwIll-PUypV4Y8DnAZZAhfIxGkUOnBP4HnIl2e7DfIgmK0B8HW_dD8e_ysq69KSy4lYU6Y%26__tn__%3D-%255dK-R">ο Davide Rossi</a> , υπογραμμίζει πώς οι ηγέτες της Μόσχας δεν φαίνεται να πιστεύουν στην τζιχαντιστική «γνησιότητα» της επίθεσης, δεδομένων των πάρα πολλών δυτικών σκιών πίσω από την αδιαφανή άνοδο του ISIS. <span style="color: #2b00fe;">Μέσα σε αυτό το χάος είναι δύσκολο να φτάσουμε σε βεβαιότητες.</span> <span style="color: #741b47;"><b>Αλλά στο μεταξύ εμφανίζεται ένα όνομα: αυτό της Βικτόρια Νούλαντ, της διαβόητης «πολέμαρχης» που μόλις αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. </b></span><span style="color: #674ea7;"><b>«Πέρυσι στίς 22 Φεβρουαρίου – υπενθυμίζει ο Rossi – η Nuland είχε προκαλέσει τον «ασύμμετρο πόλεμο» εναντίον της Μόσχας, για να διορθώσει τις αποτυχίες στο πεδίο της μάχης».</b></span><br /><br /><span style="color: #a64d79;"><b>Σκοτεινό προηγούμενο: η επίθεση που στοίχισε τη ζωή στην Darja Dugina, σύμφωνα με ορισμένους που αποδίδονται σε ένα περιθώριο των ουκρανικών υπηρεσιών, αν και το Κίεβο πάντα αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη.</b></span> <span style="color: #2b00fe;">«Ακόμα και πριν από αυτό: η Νούλαντ είχε επίσης ανακοινώσει ότι ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream θα καταστρεφόταν εάν η Ρωσία επιτήθετο στην Ουκρανία». </span>Πολλά στοιχεία συμπλέκονται, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στις πιο διαφορετικές κατευθύνσεις. <span style="color: #0b5394;"><b>«Ωστόσο, ένα σημείο παραμένει: η παραβίαση της ασφάλειας υπήρξε – προσθέτει ο Ρόσι – παρά τη ρητή προειδοποίηση που απηύθυναν στους Ρώσους οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι οποίες είχαν σημάνει δυνατά τον συναγερμό για την τρομοκρατία, παραπέμποντας σε μια επίθεση που ετοιμαζόταν σε θέατρα και συναυλίες».</b></span><br /><br /><span style="color: #3d85c6;"><b>«Είναι έκπληξη – συνεχίζει ο Rossi – ότι ένα αποτελεσματικό σύστημα ασφαλείας (ειδικά σε μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο αυτή τη στιγμή, όπως η Ρωσική Ομοσπονδία) θα μπορούσε να έχει αφήσει ένα κενό αυτού του είδους. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα. Αλλά οι τέσσερις εκτελεστές έδρασαν ανενόχλητοι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα».</b></span><span style="color: #660000;"> Και μιλώντας για προειδοποιήσεις: «Η ειδοποίηση που κυκλοφόρησε η Ουάσιγκτον για να βοηθήσει τη Μόσχα – σημειώνει ο Koreshkov – εγκρίνει μια υποψία: ήταν ίσως οι αμερικανοί 007 αναστατωμένα από τα σχέδια άλλων μυστικών υπηρεσιών, ίσως βρετανικών; </span>Ήταν κάποιος στον ευρωπαϊκό χώρο του ΝΑΤΟ πιθανώς διατεθειμένος να σχεδιάσει μια καταστροφική σφαγή που προοριζόταν να κάνει τον ρωσικό πληθυσμό ανήσυχο, θέτοντας έτσι το Κρεμλίνο σε δύσκολη θέση στο εσωτερικό μέτωπο αμέσως μετά την επανεκλογή του Πούτιν στο δημοψήφισμα;<br /><br />Η ημερομηνία της αιματηρής επίθεσης, η 22η Μαρτίου, έπεται εκείνης της σφαγής του ISIS που διαπράχθηκε στις Βρυξέλλες το 2016: η πρόθεση φαίνεται να είναι να αφήσουμε μια κατηγορηματική υπογραφή. Αλλά προσέξτε: <span style="color: #674ea7;"><b>«Πιστεύω ότι οι τρομοκράτες – λέει ο Koreshkov – έπρεπε να αναβάλουν την ενέδρα, λόγω των πολύ υψηλών επιπέδων ασφαλείας των προηγούμενων ημερών: αυτό αποδεικνύεται από την εκπληκτική ακύρωση της συναυλίας του τραγουδιστή Shaman, πολύ δημοφιλούς στή Ρωσία</b></span>". Η εμφάνισή του αναμενόταν στις 9 Μαρτίου, παραμονές των εκλογών.<span style="color: #741b47;"><b> «Ώστε αυτή ήταν η ημερομηνία που είχε αρχικά προγραμματιστεί για την επίθεση; Ο Shaman δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τραγουδιστής. Τα τραγούδια του είναι γεμάτα πατριωτική ρητορική. Και ο σόουμαν προστατεύεται από ένα πολύ προσεκτικό δίκτυο ασφαλείας».</b></span><br /><br /><span style="color: #38761d;"><b>Ο Ντμίτρι Κορέσκοφ επιδεικνύει απαισιοδοξία: «Στον απόηχο της σφαγής της Μόσχας, για πρώτη φορά, η Ρωσία χρησιμοποίησε έναν υπερηχητικό πύραυλο Zirkon για να χτυπήσει ένα κέντρο διοίκησης στο Κίεβο, γεμάτο με Ουκρανούς στρατιωτικούς ηγέτες. Ένα μόνο Zirkon κοστίζει 200 εκατομμύρια δολάρια: η χρήση του σημαίνει ότι θέλεις να επιδεινώσεις τη σύγκρουση»</b></span>. Ο Κορέσκοφ είναι επίσης απαισιόδοξος στο μέτωπο της τρομοκρατίας: <b><span style="color: #0c343d;">«Φοβάμαι ότι κάποιες επιθέσεις, αντί για την Ευρώπη, θα μπορούσαν να χτυπήσουν τις ΗΠΑ την παραμονή των προεδρικών εκλογών».</span><br /></b><br />Ίσως και η επιφυλακτικότητα του Πούτιν να πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση: «Δεν πιστεύει στην αυτονομία του ISIS και προκαλεί τη συνενοχή του Κιέβου, αλλά προτιμά να αποφύγει να κατονομάσει τον πραγματικό υποκινητή», υπογραμμίζει πάντα ο Koreshkov. «Μέχρι στιγμής, η επιχείρηση των Τατζίκων θα ήταν εμφανής, ενώ η στρατολόγησή τους (διαδικτυακά) θα έκανε κάποιον να σκεφτεί τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν τα ουκρανικά 007. <span style="color: #783f04;"><b>Αλλά θα μπορούσε να είναι λάθος κατεύθυνση: επειδή η Ουκρανία δεν έχει την επιχειρησιακή ικανότητα να πραγματοποιήσει μια σφαγή όπως αυτή στη Μόσχα, η οποία προετοιμάστηκε - εβδομάδες νωρίτερα - υπό τη μύτη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών»</b></span>. Με άλλα λόγια: «Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι κάποιος μηχανισμός του Κιέβου μπορεί να βοήθησε τους δολοφόνους, οι οποίοι στην πραγματικότητα προσπαθούσαν να διαφύγουν στην Ουκρανία, αλλά οι άνδρες του Ζελένσκι σίγουρα δεν μπορούν να είχαν σχεδιάσει παρόμοια επίθεση».<br /><span style="color: #351c75;"><b><br />Κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει σίγουρα σε σχέση με το παρελθόν</b></span>. Πρώτον, η αποπομπή της Νούλαντ από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Μετά η προειδοποίηση στους Ρώσους για τον κίνδυνο επιθέσεων. <span style="color: #741b47;"><b>Και στον απόηχο της σφαγής στη Μόσχα, η συγκλονιστική αποχή των ΗΠΑ για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα που ζητήθηκε από τον ΟΗΕ: μια απόφαση άνευ προηγουμένου, που εξόργισε τον Νετανιάχου.</b></span><span style="color: #2b00fe;"><b> Ergo: τα περιστέρια πέρασαν στην αντεπίθεση;</b></span> <span style="color: #3d85c6;"><b>Η αίσθηση</b></span> <span style="color: #3d85c6;"><b>είναι ακριβώς αυτή: μια δραματική και επικίνδυνη αναμέτρηση, χωρίς να γλυτώνουμε χτυπήματα.</b></span></span><div><br /></div><div><span><a href="https://www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog/index.php/italia/opinioni/16870-strage-di-mosca-se-il-mandante-fosse-una-guerra-segreta-tra-falchi-e-colombe.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp">Nuovo Giornale Nazionale - STRAGE DI MOSCA, SE IL MANDANTE FOSSE UNA GUERRA SEGRETA TRA FALCHI E COLOMBE (www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog)</a></span></div><div><span style="font-size: medium;"><span style="color: #3d85c6;"><b><br /></b></span></span></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-63116392218023719892024-03-28T15:39:00.001+02:002024-03-28T18:05:30.457+02:00Η αναίρεση του «δόγματος της αναλογίας του όντος» στο θεολογικό έργο του αγ. Γρηγορίου Παλαμά(β)<div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg4gzfLW2Cl7EZG45Nq7MZuFmfR7jeuw0d6OVWqByqcbpPCg-nIUcW7Nnmawc6Uv4p2V5nJq-rygB0PpGZVRJ8I7epHvlSgcoT8CDRGxJ2UDm_SXaNb8VtqL6igcWHzfqialVvgqlp8uUnCc7AM8_r_c34VVyqRkE7-JDi3t6bcsOqwy3FRyxpIb0UKU8xV" style="clear: left; color: #194e89; display: inline !important; float: left; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center; text-decoration-line: none;"><img alt="" data-original-height="200" data-original-width="161" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg4gzfLW2Cl7EZG45Nq7MZuFmfR7jeuw0d6OVWqByqcbpPCg-nIUcW7Nnmawc6Uv4p2V5nJq-rygB0PpGZVRJ8I7epHvlSgcoT8CDRGxJ2UDm_SXaNb8VtqL6igcWHzfqialVvgqlp8uUnCc7AM8_r_c34VVyqRkE7-JDi3t6bcsOqwy3FRyxpIb0UKU8xV" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="193" /></a></p><span style="text-align: left;"> </span><b style="color: red; font-size: large;"> π. Χρίστος Μαλάης</b></div><p style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"> <b style="text-align: center;"><span style="color: blue; font-size: large;">ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ</span></b></p><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">Η αναίρεση του «δόγματος της αναλογίας του όντος» </span></span></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">στο θεολογικό έργο του αγ. Γρηγορίου Παλαμά</span></span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><b><br /></b></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><span lang="EN-US"><b><span style="font-size: large;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α</span></b></span><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.3 Η ανασκευή των βαρλααμικών επιχειρημάτων</span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">α) Σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, οι όντως θεοφόροι μπορούν να υψωθούν πάνω από κάθε γνώση και να «αποφάσκουν» έτσι το θείο από όλα τα κτιστά, ακόμα και από εκείνα τα οποία είτε δε γνωρίζουμε, είτε δεν είναι δυνατό να γνωρίσουμε4. <span style="color: #660000;">Ο απ. Παύλος λέει ότι ο Χριστός κάθισε πάνω από κάθε όνομα, όχι μόνο από εκείνα που ονομάζονται, που είναι δηλαδή γνωστά στον παρόντα αιώνα, αλλά και από εκείνα που είναι άγνωστα και θα γίνουν γνωστά στο μέλλοντα αιώνα</span>5. Αλλού πάλι, αφού εγκωμίασε τη μεγαλοσύνη του Θεού από εκείνα που δεν είναι γνωστά σ’ αυτόν, είπε ότι κανένα από αυτά δε μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού6. Αφού απαρίθμησε όλα τα αισθητά και νοητά, τα παρόντα και τα μέλλοντα, πρόσθεσε ότι κανένα άλλο κτίσμα δε μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού,<span style="color: #800180;"> «ἐκ τῶν ὄντων καὶ τὰ μὴ ὄντα συνορῶν καὶ κατ’ εκείνων ὡς ὄντων ἀποφαινόμενος»</span>7. Πρώτα απαρίθμησε τα γνωστά όντα για να αποδείξει ότι κανένα από αυτά δεν είναι ικανό να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, και από αυτά πάλι συμπέρανε κατ’ αναλογίαν ότι και τα μη όντα είναι αδύνατο να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού. Η φράση <b>«ἐκ τῶν ὄντων καὶ τὰ μὴ ὄντα συνορῶν»</b> σημαίνει ότι από τα όντα γίνεται κατανοητό κατ’ αναλογία ότι και τα μη όντα δε μπορούν να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού, γι’ αυτό και ο απ. Παύλος διατυπώνει τη γνώμη του γι’ αυτά ως να ήταν όντα. Η αναλογία αυτή στηρίζεται στη σχέση όντων-μη όντων, γι’ αυτό και δε συνεπάγεται οποιαδήποτε σύγχυση ανάμεσα στα θεία και στα κτιστά. Αυτό δηλαδή που ισχύει για τα όντα σε σχέση με την αγάπη Θεού, ισχύει κατ’ αναλογία και για τα μη όντα σε σχέση με την αγάπη του Θεού: ότι δηλαδή κανένα από τα δύο δε μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού. Πρόκειται για μία αναλογία την οποία μόνο οι πιστοί μπορούν όχι απλά να γνωρίσουν με το μυαλό τους, αλλά και να βιώσουν μέσα από την ίδια τη ζωή τους. Διότι, μόνο αυτοί, αφού υψωθούν πάνω από τη φυσική γνώση, μπορούν να αποκτήσουν τη βεβαιότητα ότι αν και ο Θεός μπορεί να φέρει στην ύπαρξη τα μη όντα, ωστόσο η θεία αγάπη στον άνθρωπο δεν επηρεάζεται καθόλου από αυτά8. Συνεπώς, μόνο εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά μπορούν να αποφανθούν για τα μη όντα κατ’ αναλογία προς τα όντα και να κατανοήσουν έτσι ότι δεν επηρεάζουν καθόλου τη δύναμη της θείας αγάπης μέσα τους.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">β) Οι πιστοί, σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, μπορούν να κατανοήσουν από το ένα τα πολλά και από τα μερικά τα πάντα, με τον εξής τρόπο:<span style="color: #990000;"> πρώτα αναγνωρίζουν το Θεό ως αίτιο όλων, στη συνέχεια αφαιρούν Εκείνον από όλα αυτά, και τέλος προσθέτουν με την πίστη τους αυτό που υπερβαίνει τη θεογνωσία μέσω των όντων, ότι δηλαδή όλα ήλθαν στην ύπαρξη «ἐξ οὐκ ὄντων» με μόνο το λόγο του</span>9. Η σύνδεση των όντων με τα μη όντα οφείλεται άρα σε τρεις διαδοχικές πράξεις, τις οποίες μόνο οι πιστοί μπορούν να εκτελέσουν:</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">(Α) στην αναγνώριση ότι ο Θεός είναι η αιτία των πάντων,</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">(Β) στην αφαίρεση του άκτιστου Θεού από όλα τα κτιστά όντα,</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">(Γ) στην εκ πίστεως παραδοχή ότι όλα τα όντα ήλθαν στην ύπαρξη «ἐξ οὐκ ὄντων» με μόνο το λόγο του Θεού.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">γ) Αυτή η πάνω από τη σκέψη γνώση, σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, δεν παρέχει τη θεογνωσία διαμέσου των όντων ή τα μη όντων, από το σύνολο δηλαδή των κτιστών, αλλά διαμέσου του ακτίστου φωτός το οποίο είναι δόξα του Θεού και του Χριστού Θεού10. <span style="color: red;">Το άκτιστο φως, δεν παρέχει τη γνώση του Θεού κατά την αιτία ή κατ’ αναλογία, όπως παρέχεται από την καταφατική ή την αποφατική οδό</span>11. Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, για να φανερώσει τον πνευματικό και υπερ-φυσικό χαρακτήρα της θεογνωσίας που παρέχει στον άνθρωπο το άκτιστο φως, χρησιμοποιεί την αναλογία του γάμου: «Ἆρ’ εἰ καὶ μὴ γάμου τις λάβοι πεῖραν, οὐ τὴν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν οἶδε συνάφειαν, ἐπεὶ τὴν ἀναλογίαν ἐξ ἐκείνου συνορᾶν οὐκ ἔχει;»12. Για να γνωρίσει ο πιστός το μυστήριο του γάμου και της ένωσης του Χριστού με την Εκκλησία, δεν είναι απαραίτητο να δοκιμάσει εκ πείρας και το συζυγικό γάμο. Η ύπαρξη της αναλογίας ανάμεσα στον ανθρώπινο και στο θείο γάμο, δεν αποτελεί απαραίτητο όρο για να μπορέσει ο πιστός να γνωρίσει το μυστήριο της ένωσης του Χριστού με την Εκκλησία του. Ο πιστός μπορεί να γνωρίσει το γάμο της Εκκλησίας με το Χριστό, ακόμα και όταν δεν έχει πείρα του συζυγικού γάμου. Αυτό εννοεί ο απ. Παύλος, σημειώνει ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, λέγοντας ότι <b>το μυστήριο του γάμου είναι μεγάλο, αλλά αναφέρεται στο Χριστό και στην Εκκλησία</b>13. Γι’ αυτό και το μυστήριο του γάμου Θεού και Εκκλησίας, μπορεί να βιωθεί και μέσα από τον παρθενικό βίο14.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.4 Τα όρια της αναλογίας ως γνωστικής ικανότητας</span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος δεν είδε τον Υιό του Θεού να στέκεται στα δεξιά του Πατρός ούτε με νοητό τρόπο, ούτε αισθητό, ούτε αποφατικά, «μήτε κατ’ αἰτίαν ἢ ἀναλογίαν διανοούμενος τὰ θεῖα»15. Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς διακρίνει ανάμεσα σε τέσσερις διαφορετικούς τρόπους γνωστικής προσπέλασης των πραγμάτων που προσπίπτουν στην ανθρώπινη αντίληψη:</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">α) τη νοερή αντίληψη,</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">β) την αισθητή αντίληψη,</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">γ) την «ἐξ ἀποφάσεως» αντίληψη,</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">δ) την «κατ’ αἰτίαν ἢ ἀναλογίαν» αντίληψη.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #660000;">Κανένας από τους τέσσερις αυτούς φυσικούς τρόπους γνωστικής προσέγγισης όσων προσπίπτουν στην ανθρώπινη αντίληψη, δεν είναι δυνατό να ανταποκριθεί στην ενατένιση των θείων και άρρητων μυστηρίων</span>16. <span style="color: #800180;">Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι, ενώ ο Στέφανος έβλεπε τη θεία λαμπρότητα του Ιησού, οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να δουν τίποτα.</span> Σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, ο τρόπος με τον οποίο ατένισε ο πρωτομάρτυρας τον Υιό του Θεού είναι «πνευματικός και αποκαλυπτικός»17. Η ενατένιση της θείας λαμπρότητας από όποιον είναι άξιος δεν στηρίζεται σε οποιαδήποτε δικιά του διανοητική προσπάθεια, αλλά στην καθαρότητα της καρδιάς του και στην ορθή του πίστη18. Μόνο τότε θα έλθει το Άγιο Πνεύμα και θα τον καταστήσει ικανό να δει με τρόπο πνευματικό εκείνα που είναι αόρατα από το νου και τη διάνοια19.<span style="color: #990000;"> Όσοι γνωρίζουν από πείρα τα απόρρητα, προσπαθούν να διηγηθούν με αισθητά ή νοητά σύμβολα τα μυστήρια του Πνεύματος, για χάρη όσων η πίστη είναι ακόμη μέτρια και έχουν ανάγκη από καθοδήγηση</span>20. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται αισθητά ή νοητά σύμβολα για τη φραστική διατύπωση αυτού του θαύματος, δεν δηλώνει κάποια ομοιότητα ή αναλογία ανάμεσα στα άκτιστα και στα κτιστά. Τα κοινά ονόματα, που χρησιμοποιούνται τόσο για τα άκτιστα όσο και για τα κτιστά, όταν διανοούμαστε αναλογικά περί τα θεία, είναι μεταξύ τους ομώνυμα και εντελώς διαφορετικά ως προς το περιεχόμενό τους21. Τα ονόματα που χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν τα άκτιστα, δεν έχουν κάποιο περιεχόμενο το οποίο μπορεί να συμπεριλάβει μέσα στον εαυτό του οτιδήποτε ανήκει στην περιοχή του ακτίστου22. <span style="color: #674ea7;"><b>Ο χαρακτήρας τους είναι μεν αναγωγικός, οδηγητικός και δεικτικός κατευθύνσεως προς την οποία πρέπει να τείνουν τόσο ο νους όσο και οι αισθήσεις, ωστόσο δεν αντιστοιχούν με κανένα τρόπο ως προς το περιεχόμενό τους με όσα είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη αντίληψη, και γίνονται γνωστά μόνο με την επενέργεια της ακτίστου χάριτος του Αγίου Πνεύματος.</b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.5 Απόρριψη της αναλογίας ως φυσικής δυνατότητας ένωσης με το Θεό<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Η θεοποιός ενέργεια, σύμφωνα με τον Βαρλαάμ, είναι μίμηση του Θεού, η οποία αποτελεί έξη της νοερής και λογικής φύσεως, «ἀπὸ τῆς πρώτης διακοσμήσεως ἀρχομένη καὶ τοῖς ἐσχάτοις τῶν λογικῶν περατουμένη»23. <span style="color: #cc0000;">Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, αντιτείνει ότι η θεοποιός ενέργεια δεν είναι μίμηση, αλλά μάλλον αμιμησία</span>24.<span style="color: #351c75;"><b> Διότι, εάν η χάρη της θεώσεως είναι φυσική έξη, πράγμα το οποίο σημαίνει ενεργοποίηση και φανέρωση φυσικής δυνάμεως, τότε εκείνος που θεώνεται θα είναι αναγκαστικά φύσει θεός, εφόσον η θέωση γίνεται κατά φυσική δύναμη και είναι καμωμένη ώστε να εμπεριέχεται μέσα στους κτιστούς όρους της φύσεως</b></span>25. Αν ίσχυε όμως αυτό, τότε δε θα ήταν χάρη, αλλά φανέρωση της ενέργειας κατά φυσική δύναμη. Το συμβάν δε θα ήταν παράδοξο, διότι «κατὰ δεκτικὴν δύναμιν φύσεως ἡ θέωσις εἴη», δηλαδή η θεία ένωση θα συνέβαινε ανάλογα με τη δεκτική δύναμη της φύσεως26.<span style="color: #2b00fe;"> Η θέωση, έτσι, θα ήταν έργο της φύσεως και όχι δώρο του Θεού</span>27. Ο μέτοχός της συνεπώς, θα μπορούσε να ονομάζεται και κυριολεκτικά φύσει Θεός, διότι η κατά φύσιν δύναμη του κάθε όντος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η απαράβατη κίνηση της φύσεως προς την ενέργεια28. <span style="color: #741b47;"><b>Η χάρη της θεώσεως, σύμφωνα με τους πατέρες, λέει ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, βρίσκεται πάνω από την αρετή, τη φύση και τη γνώση29. Η αρετή και η μίμηση του Θεού, καθιστά κατάλληλο τον κάτοχό της προς θεία ένωση, και η χάρη είναι εκείνη η οποία τελεσιουργεί αυτή την απόρρητη ένωση</b></span>30. <span style="color: #2b00fe;"><b>Ο άνθρωπος γίνεται ένα με το Θεό μέσω της «ενυπόστατης υιοθεσίας», η οποία συμβαίνει με τη χάρη και τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος</b></span>31.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.6 Συμπεράσματα<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Στο κεφάλαιο αυτό θεωρήσαμε ότι οι απαντήσεις του αγ. Γρηγορίου Παλαμά στις θέσεις του Βαρλαάμ σχετικά με το ζήτημα της θεολογικής γνώσεως, αναφέρονται εμμέσως και στο ζήτημα της αναλογίας του όντος, <b>δεδομένου ότι η αναλογία του όντος αποτελεί το «μέσο» ενοποίησης της φυσικής με την υπερφυσική γνώση, επί της οποίας θεμελιώνεται η θεολογική σκέψη τόσο των σχολαστικών όσο και των αντιπαλαμικών θεολόγων</b>. Επικεντρώσαμε το ενδιαφέρον μας στα σημεία εκείνα, όπου ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς είτε καταφέρεται άμεσα στη χρήση της αναλογίας για την εξίσωση ανάμεσα στη φιλοσοφική και στη θεολογική γνώση, είτε τη χρησιμοποιεί ο ίδιος στην προσπάθεια του να αποδείξει ότι η φιλοσοφική και η θεολογική γνώση αποτελούν δύο εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Διαπιστώσαμε, έτσι, ότι η αναλογία αποτελεί για το Βαρλαάμ ένα διανοητικό τρόπο κατανόησης των πραγμάτων, <span style="color: #800180;"><b>με βάση τον οποίο θεωρεί ότι η σχέση των όντων προς την αιτία τους μπορεί να οδηγήσει καταφατικά στη γνώση του ίδιου Θεού.</b></span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο, και με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια γνωρίζει κανείς κάποιες πληροφορίες σχετικά με τα κτιστά όντα, τόσο περισσότερο διαφέρει από τους άλλους ως προς τη γνώση του Θεού. Ο Βαρλαάμ ισχυρίζεται ότι για να επιτευχθεί η οποιαδήποτε γνώση του Θεού, απαιτείται η άριστη γνώση όλων των όντων, ακόμη κι όταν πρόκειται για την αποφατική οδό, η οποία περιφρονεί την καταφατική γνώση των όντων ως κατώτερη της γνώσης του Θεού.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, η αληθινή θεογνωσία αποτελεί μια γνώση η οποία είναι ανώτερη από κάθε σκέψη, γι’ αυτό δεν μπορεί να αποκτηθεί διαμέσου της γνώσης των όντων ή των μη όντων (από το σύνολο δηλαδή των κτιστών), αλλά από το άκτιστο φως το οποίο είναι φυσική δόξα του Θεού. Το άκτιστο φως, δεν παρέχει τη γνώση του Θεού κατά την αιτία ή κατ’ αναλογία, όπως συμβαίνει με την καταφατική ή την αποφατική οδό, αλλά κατά τρόπο υπερ-φυσικό, θείο και πνευματικό.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς διακρίνει γενικά τέσσερις διαφορετικούς τρόπους γνωστικής προσπέλασης των πραγμάτων που προσπίπτουν στην ανθρώπινη αντίληψη, ένας από τους οποίους είναι η «κατ’ αἰτίαν ἢ ἀναλογίαν» αντίληψη. Η ενατένιση της θείας λαμπρότητας από όποιον είναι άξιος, ωστόσο δε στηρίζεται σε οποιαδήποτε δικιά του διανοητική προσπάθεια, αλλά στην καθαρότητα της καρδιάς του και στην ορθή του πίστη. Μόνο τότε θα έλθει το Άγιο Πνεύμα και θα τον καταστήσει ικανό να δει με τρόπο πνευματικό εκείνα που είναι αόρατα από το νου και τη διάνοια.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #660000;"><b>Ο Βαρλαάμ θεωρεί ότι η θεοποιός ενέργεια είναι μίμηση του Θεού, η οποία αποτελεί έξη της νοερής και λογικής φύσεως, αρχίζοντας από την πρώτη νοερή διακόσμηση και φθάνοντας έως τα τελευταία ανάμεσα λογικά όντα.</b></span> Η χάρη της θεώσεως, σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, δεν αποτελεί φυσική έξη, διότι αυτό υπονοεί κάποια ενεργοποίηση και φανέρωση φυσικής δυνάμεως. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο τότε εκείνος που θεώνεται θα είναι αναγκαστικά φύσει θεός, εφόσον η θέωση γίνεται κατά φυσική δύναμη και είναι καμωμένη ώστε να εμπεριέχεται μέσα στους κτιστούς όρους της φύσεως<span style="color: #20124d;"><b>. Το σωστό αντίθετα, είναι να πούμε ότι η αρετή και η μίμηση του Θεού καθιστά κατάλληλο τον κάτοχό της προς θεία ένωση, ενώ η άκτιστη χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι εκείνη η οποία τελεσιουργεί αυτή την απόρρητη ένωση.</b></span></span></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-43119670036053214432024-03-28T15:01:00.002+02:002024-03-28T15:01:45.627+02:00Πέρα από τον Ορθόδοξο περσοναλισμό: Νέοι προβληματισμοί για τη θεολογική σημασία του εαυτού (3)<p> Συνέχεια από: <a href="https://amethystosbooks.blogspot.com/2024/03/2.html" target="_blank">Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024</a></p><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiegvhbAR08kb0bqV-ie5m11MmfAYxWMgDMnxH8ao_V-XvQTMyflhY1tpn5pu-Z45QwNV3DVwxVIxMIR85F2g1bji5p8bcG45WNvqFkNmLeN3FgnjXvkzrmHcCWCvyAj6QrNiqmni0r6SNRQZXdZdNVMru6pPZBtVDW0lS-S9Cj6lBbDos7c-fwhql03DG3/s366/%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A4%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%95%CE%A3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiegvhbAR08kb0bqV-ie5m11MmfAYxWMgDMnxH8ao_V-XvQTMyflhY1tpn5pu-Z45QwNV3DVwxVIxMIR85F2g1bji5p8bcG45WNvqFkNmLeN3FgnjXvkzrmHcCWCvyAj6QrNiqmni0r6SNRQZXdZdNVMru6pPZBtVDW0lS-S9Cj6lBbDos7c-fwhql03DG3/w137-h200/%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A4%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%95%CE%A3.jpg" width="137" /></a><span style="font-size: medium;"><span style="color: red;"><b>ΑΝΑΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ</b></span><br /><br /><span style="color: #2b00fe;"><b>ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΠΑΝΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟ-ΔΥΤΙΚΟΥ ΕΑΥΤΟΥ</b></span></span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: medium;"><b>Παραρτήματα</b></span></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span><div style="font-size: large;"><b>1. Πέρα από τον Ορθόδοξο περσοναλισμό: Νέοι προβληματισμοί για τη θεολογική σημασία του εαυτού</b></div><div style="font-size: large;"><b><br /></b></div><div style="font-size: large;"><b>Από 15:25 και έπειτα</b></div><div style="font-size: large;"><b><br /></b></div><div style="font-size: large;"><iframe frameborder="0" height="370" src="https://youtube.com/embed/Wrm-oFzC3vc" width="580"></iframe></div><div style="font-size: large;"><br /></div></span><span style="font-size: medium;"><b><span style="color: #38761d;">Μπαίνοντας πιο συστηματικά στο θέμα μας και πιο προσωπικά, ένα βασικό θέμα και στην Τριαδολογία και στην ανθρωπολογία που </span><span style="color: red;">με</span><span style="color: #38761d;"> ενδιαφέρει είναι το θέμα του Ομοουσίου, το οποίο θεωρώ πως εξηγεί κάποια πράγματα που αλλιώς παραμένουν ανεξήγητα </span></b><span>303. Η έννοια του Ομοουσίου, κατ' αρχάς, εξηγεί ζητήματα Τριαδολογικά 304: το γιατί μιλάμε για πραγματική κοινωνία Προσώπων, την οποία ακριβώς έχουμε επειδή η ουσία δεν είναι απλά ομοιότης και κοινότης, δεν είναι απλά ένα κοινό επιβαλλόμενο ουσιακό υπόβαθρο, αλλά έχει μία δυναμική και τελεί, όπως λέγει η Μαξιμιανή παράδοση, στην κυριολεξία </span><b>«κινούμενη ἐν τῇ ἐν ἀλλήλοις χωρήσει»</b><span> 305. Η περιχώρηση των τριών Υποστατικών τρόπων υπάρξεως του Θεού είναι κάτι που επιτελείται </span><span style="color: #990000;"><b>μέσω</b> </span><span>της θείας ουσίας, δεν είναι η ουσία νεκρή ως προς την περιχώρηση,</span><span style="color: #660000;"> δεν είναι η περιχώρηση κάτι το οποίο συμβαίνει σε επίπεδο απλώς και μόνο Υποστάσεων </span><span>(και μόνο αυτή η διάκριση που κάνω βέβαια είναι ψευδής. </span><span style="color: #0b5394;"><b>Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ούτε την Τριαδολογία, ούτε και την Οικονομία χωρίς το Ομοούσιο)</b></span><span>. Όταν λέμε στην αρχή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, πως «Θεόν οὐδείς εώρακεν πώποτε· ὁ μονογενής Υἱός, ὁ ὤν ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Πατρός, αὐτός ἡμῖν ἐξηγήσατο» τι εννοούμε; Ότι «ἐξηγήσατο» τον τρόπο ακριβώς της υπάρξεως του Θεού, την ομοούσια δηλαδή περιχώρηση των Υποστάσεων τόσο καθεαυτήν, όσο και, κατ' εικόνα της, των κτιστών όντων, στη Δημιουργία. Εδώ δεν θίγεται καθόλου ο αποφατισμός, ούτε εισερχόμεθα στη γνώση της Αγίας Τριάδος, δεν εισερχόμεθα στην ενδοτριαδική ουσία ή ζωή, αλλά η αποκάλυψη αυτή του τρόπου της υπάρξεως του Θεού εξηγεί και τον τρόπο της Υιοθεσίας, και κατανοούμε γιατί κάποιοι Πατέρες ομιλούν για την ενοποίηση ακριβώς της Δημιουργίας, την ενοποίηση του κτιστού και της φύσεως ως έργου της Εκκλησίας κατ' εικόνα του Θεού, κάτι που φανερώνει την Χριστολογική μεταφορά του Ομοουσίου από την Τριαδολογία στη Δημιουργία 306.</span><span style="color: #3d85c6;"><b> Επομένως δεν μπορούμε να πούμε ότι τραυματίζει τρόπον τινά την αποφατικότητα το γεγονός ότι μεταφέρεται ο τρόπος υπάρξεως αυτός του Θεού, η ομοούσια κοινωνία των Υποστάσεων, στη Δημιουργία.</b></span><br /><br /><span style="color: #674ea7;"><b>Θέλω όμως, όπως υπόσχεται ο τίτλος της εισηγήσεώς μου, να προχωρήσω στην περιγραφή και μερικών άλλων προσωπικών συμβολών, έννοιες τις οποίες τα τελευταία χρόνια έχω επιχειρήσει να εισάγω, επιδιώκοντας να συνεχίσω την προβληματική αυτή η οποία είναι απαραιτήτως ερμηνευτική, απαραιτήτως προσωπική, απαραιτήτως υπαρξιακή και απαραιτήτως διαλογική κατά τη γνώμη μου είτε το θέλουμε είτε όχι</b></span><span><span style="color: #674ea7;"> </span>– απλώς, αν δεν το θέλουμε, παράγουμε ξύλινη θεολογία, ενώ, εάν το θέλουμε, η θεολογία ανοίγεται, με ρίσκο φυσικά, γιατί όλα τα πραγματικά ανοίγματα έχουν ένα ρίσκο και το άνοιγμα του Θεού έχει το μεγαλύτερο ρίσκο από όλα και είναι χαμένος ο Θεός πάντα,</span><span style="color: #660000;"> </span><span style="color: #351c75;"><b>γιατί ακριβώς διακινδύνευε τα πάντα του για τους δικαίως ή αδίκως αγαπώμενους</b></span><span style="color: #660000;">.</span> <span style="color: #351c75;">Συνεπώς αυτό το ρίσκο δεν μπορούμε να το χωρίσουμε από οποιοδήποτε γνήσιο, πλην ανθρώπινο, ενέργημα θεολογίας, η οποία είναι πάντοτε και τελικά, ας μην το ξεχνούμε,</span><b style="color: #351c75;"> η ίδια η διδασκαλία του Λόγου. </b><span style="color: #741b47;"><b>Ο Λόγος είναι ο Θεο-λόγος, ο Χριστός θεολογεί, η δική μας θεολογία ουσιαστικά πρέπει να συν-φωνεί με την Θεο-λογία του Χριστού και εδώ λειτουργεί επίσης και η ανθρώπινη μερικότητα,</b></span><span style="color: #351c75;"> το «εκ μέρους γινώσκομεν» και το «εκ μέρους προφητεύομεν» του Αποστόλου – οι Πατέρες μπαίνοντας με ταπείνωση και επίγνωση σε αυτή τη διαδικασία παραμένουν ωστόσο συχνότατα έξω από σοβαρά λάθη, ακριβώς διότι είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τα λάθη τους και την αναγκαστική μερικότητα των ανθρώπινων διατυπώσεων.</span><br /><br /><span style="color: #45818e;"><b>Τα τελευταία λοιπόν χρόνια προσπάθησα να εισαγάγω μια σειρά από όρους οι οποίοι κατά κάποιο τρόπο επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν αυτό το οποίο στην πραγματικότητα αποτύχαμε αυτά τα χρόνια να κάνουμε, δηλαδή να ενοποιήσουμε τη λογική θεώρηση του προσώπου με την οντολογική του θεώρηση </b></span><span>307. Σε αυτό το σημείο να πω βέβαια ότι διενεργείται ένας διάλογος, κουφών μερικές φορές, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να τα διακρίνουμε τα δύο. Από τόσους ακούμε συχνά ότι πρέπει «να γίνει ο άνθρωπος πρόσωπο» - μα ο άνθρωπος δεν είναι πρόσωπο; Φυσικά και είναι πρόσωπο ή άτομο ή υπόσταση, ούτως η άλλως, ο άνθρωπος. Αυτή είναι η λογική θεμελίωση του προσώπου που βλέπουμε στον Δαμασκηνό, στους Καππαδόκες και τον Μάξιμο Ομολογητή,</span><span style="color: #cc0000;"> οι οποίοι όντως ταυτίζουν υπόσταση, πρόσωπο και άτομο</span><span> – ο Δαμασκηνός ακόμα και για την Τριαδολογία χρησιμοποιεί τη λέξη άτομο, το οποίο βέβαια μερικούς τους ξενίζει 308. Παρατηρεί ο Βοήθιος πως όντως οι Έλληνες έχουν μια δυσκολία να αποκαλέσουν τον ποντικό, αίφνης, υπόσταση και το φυλάγουν αυτό κυρίως για λογικά όντα 309·</span><span style="color: #0b5394;"><b> δεν σημαίνει όμως ότι ο ποντικός, αν ρωτούσατε τον Δαμασκηνό, (ή το βόδι, κατά τον Μάξιμο Ομολογητή) δεν είναι πρόσωπο/υπόσταση και άτομο μιάς λογικής ουσίας </b></span><span>– αυτό είναι σωστό και αυτή η κριτική που κάνουμε εγώ, ο Larchet και άλλοι νομίζω ότι είναι σωστή.</span><b> Αυτή είναι η λογική πλευρά.</b><br /><br /><span>Η οντολογική πλευρά του προσώπου όμως είναι κάτι τελείως άλλο. Είναι μια διαδικασία όπου τίθεται το ερώτημα, μήπως, ως αποτέλεσμα της εν Χριστώ Οικονομίας, το πρόσωπο πρέπει ελεύθερα να πραγματωθεί με τον τρόπο ακριβώς της πληρότητας του θεανθρώπινου προσώπου.</span><span style="color: #cc0000;"><b> Πως ο Χριστός εκφράζει υπαρξιακά το γεγονός του προσώπου; </b></span><span style="color: #20124d;"><b>Ο Χριστός συνάγει, με τον θυσιαστικό τρόπο του Σταυρού, τα διεστώτα</b></span><span>. Αν είναι έτσι, τότε και εμείς εισερχόμαστε, ως μέλη του Σώματός του, στη διαδικασία της συναγωγής των διεστώτων διά του Σταυρού της ανιδιοτελούς αυτο-διάθεσης – δεν είμαστε στον θρόνο της θεολογίας εκείνη τη στιγμή, αλλά υφιστάμεθα πραγματική σταύρωση, ασχέτως του αν θα γίνει θεολογία αυτό τελικά ή όχι. </span><span style="color: #38761d;"><b>Η διαδικασία λοιπόν με την οποία κανείς περιχωρεί τους άλλους και αποκαθιστά την κομματιασμένη φύση στην ομοούσια πληρότητά της, αυτό μοιάζει να αφορά στην οντολογία του προσώπου.</b></span><span> Εάν αυτό το ενδεχόμενο κατόρθωμα το συγχέουμε ή ακόμη χειρότερα, το αντιπαραθέτουμε στη λογική διάσταση του προσώπου, θεωρώντας την ως δήθεν αναιρούμενη από την ίδια την οντολογική της πιθανή έκφραση, όπως κάνουμε σήμερα, τότε κάνουμε διάλογο μεταξύ κουφών, που έχουν και οι δύο δίκιο και, ταυτόχρονα, και οι δύο άδικο. </span><span style="color: #0c343d;"><b>Υπάρχει τρόπος να τα συνδέσουμε τα δύο, δηλαδή τη λογική θεμελίωση του προσώπου –να σεβαστούμε το γεγονός ότι το πρόσωπο είναι υπόσταση και άτομο, ούτως ή άλλως– με τη δυνατότητα μιάς οντολογικής κατανόησης αυτού του γεγονότος.</b></span><span> Αυτό, εάν γίνει, θα γίνει απαραιτήτως με έναν τρόπο που περιλαμβάνει και διάλογο με τη σημερινή σκέψη και την παλιότερη φιλοσοφία, ψυχολογία και τα συναφή. Γιατί; Ήμουνα πριν λίγα χρόνια στη Μόσχα, σε ένα συνέδριο για τον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο και παρουσίασα μια εισήγηση με τίτλο «Ο αφανιζόμενος εαυτός και το αποσπασμένο του σώμα: Η επιθυμία στην ψυχανάλυση και τον Συμεών»310, και μου επετέθησαν κάποιοι και μου λένε «πως βάζετε την ψυχανάλυση με τον άγιο Συμεών μαζί;». Και απαντώ σε κάποιον: </span><span style="color: #cc0000;">«Ο άγιος Συμεών ξέρει τι θα πεί επιθυμία αλλά τον τρόπο με τον οποίο εσύ καταλαβαίνεις την επιθυμία, μπορεί η ψυχολογία να σε βοηθήσει να τον καταλάβεις καλύτερα».</span><span> Σήμερα με τον όρο επιθυμία δεν υπονοείται πλέον ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Συμεών με την ίδια ή κάποια παρεμφερή λέξη, αφού τα καταιγιστικά πολιτιστικά και ανθρωπολογικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τους νεωτερικούς χρόνους έχουν δημιουργήσει μια μεγάλη διαφορά στην κατανόηση της επιθυμίας – όπως συμβαίνει άλλωστε, αίφνης, και με την έννοια της ηδονής. Πρόσφατα στο Cambridge μίλησα για την ηδονή στον Μάξιμο, σε σχέση με τις σημερινές της κατανοήσεις. </span><span style="color: #0b5394;"><b>Δεν είναι λοιπόν η ηδονή σήμερα αυτό που ήταν τότε για τον Μάξιμο, σήμερα υπάρχουν μορφές ηδονής που είναι ακόμη και τελείως ανήδονες, υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις της φιλαυτίας και του ναρκισσισμού σήμερα που δεν χρειάζονται καν την πραγματικότητα της ηδονής, κάτι αδιανόητο για την εποχή του Μαξίμου </b></span><span>311.</span><span style="color: #660000;">[ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΗΔΟΝΗ; ΤΗΝ ΦΙΛΑΡΧΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ; ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ; ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ; Η ΗΔΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΥΝΗ. Η ΑΝΗΔΟΝΗ ΗΔΟΝΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΥΤΙΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΟΔΥΝΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ. ΣΤΟ ΘΥΜΑ. ΣΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ. </span></span></div><div><span><span style="color: #660000; font-size: large;">ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΩΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ; ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ ΤΟΥ ΕΥΝΟΥΧΟΥ;ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΘΟΝΟΣ; Η ΖΗΛΕΙΑ;Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΜΙΣΟΣ; Η ΕΚ-ΔΙΚΗΣΗ;]</span><br /><br /><span><span style="font-size: medium;">Λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα των νέων συνθηκών που ουσιαστικά μας συνέχουν, μπορούμε να συνεχίσουμε την προβληματική αυτή και το optimum είναι να συνδέσουμε αρμονικά τη λογική και την οντολογική πλευρά του προσώπου. Πρέπει να πάμε επιτέλους σήμερα λίγο παραπέρα, να αφήσουμε το θέμα της διελκυστίνδας φύση-πρόσωπο κ.λπ κατά μέρος, μια και στη διεθνή κοινότητα των ειδικών έχει τελειώσει η συζήτηση αυτή,</span><span style="color: #990000; font-size: large;"> και να οδεύσουμε προς μία άρθρωση νέων δυνατοτήτων έκφρασης της πραγματικότητας του εαυτού -</span><b><span style="color: #990000; font-size: large;">γιατί περί αυτού ομιλεί η θεολογική έννοια του </span><span style="color: #2b00fe; font-size: large;">ενουσίου</span><span style="color: #990000; font-size: large;">;;;; και</span><span style="color: #2b00fe; font-size: large;"> μη</span><span style="color: #990000; font-size: large;"> υπερβατικού προσώπου;;;-</span></b><span style="color: #990000; font-size: large;"> αξιοποιώντας τον Πατερικό ολισμό, αυτόν τον θαυμαστό ολισμό που δεν αποδέχεται προτεραιότητα, όπως ειπώθηκε σωστά, ούτε προσώπου, ούτε φύσεως.</span></span></span></div><div><br /></div><div><span style="font-size: medium;"><b>Σημειώσεις</b></span></div>303. Βλ. Τα έργα μου Church in the Making: An Apophatic Ecclesiology of Consubstantiality, New York: St Vladimir's Seminary Press, 2016. (Πρόκειται για την αναθεωρημένη και επαυξημένη Αγγλική έκδοση του Ελληνικού βιβλίου μου Η Αποφατική Εκκλησιολογία του Ομοουσίου: η αρχέγονη Εκκλησία σήμερα, Αθήνα: Αρμός 2002). Βλ. Επίσης, το έργο μου Ορθοδοξία και Εκσυγχρονισμός: Βυζαντινή Εξατομίκευση, Κράτος και Ιστορία στην Προοπτική του Ευρωπαϊκού Μέλλοντος, Αθήνα: Αρμός 2006, 62-86, και Ν. Loudovikos, Analogical Identities: The Creation of the Christian Self. Beyond Spirituality and Mysticism, in the Patristic Era, Brepols 2019.<br />304. N. Loudovikos, "Consubstantiality beyond Perichoresis: Personal Threeness, Intra-divine Relations, and Personal Consubstantiality, in Augustine's, Thomas Aquinas', and Maximus the Confessor's Trinitarian Theologies", Studia Patristica 89, 2017, 33-46.<br />305. Βλ. Ν. Loudovikos, "Maximus the Confessor in a Systematic Perspective" in The Oxford Handbook of Orthodox Dogmatics, Oxford: Oxford University Press, υπό έκδοση.<br />306. N. Loudovikos, Church in the Making: An Apophatic Ecclesiology of Consubstantiality, New York: St Vladimir's Seminary Press, 2016.<br />307. Για τη διάκριση αυτή βλ. Ορθοδοξία και Εκσυγχρονισμός..., ο.π., 61ε.<br />308. Βλ. τα σχετικά χωρία, στο παραπάνω βιβλίο.<br />309. Liber de Persona et duabus naturis, contra Eutychen et Nestorium, 3.<br />310. N. Loudovikos, "A Fading Self and its Fragmented Body: St Symeon the New Theologian and J. Lacan on the Dialectics of Desire", Revue Roumaine de Philosophie 60, issue 2, 2016, 221-228.<br />311. Βλ. την σχετική συζήτηση στο N. Loudovikos, "Narcissism Without Pleasure, and Inter-subjectivity Without Meaning: Reading Maximus the Confessor, Gregory Palamas, and Thomas Aquinas today", στην Analogia, 6, 2019, 37-58.<div><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="color: #660000; font-size: large;">ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ. </span><br /><div><br /></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-366761178827560402024-03-28T14:44:00.001+02:002024-03-28T18:05:40.207+02:00Η αναίρεση του «δόγματος της αναλογίας του όντος» με βάση τα συγγράμματα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά(α)<p> <span style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"> </span><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="color: red; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: large; text-align: center;">π. Χρίστος Μαλάης</span></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-676130023391703470" itemprop="description articleBody" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 1.4; position: relative; width: 840px;"><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Η αναίρεση του «δόγματος της αναλογίας του όντος» με βάση τα συγγράμματα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUak80XXByIBR5XoS_GpvYVXo0VVVVd4Rzr7r5NIHwNdqbnXgjP9w6gRx57ZhIeqQ9GuuRlutoscqhRO9iwVgnMnEFcX9TwZD5-4bzuWaNhxy1_e3JHgpDSM41lXWoe7Lyz7Ba8Jf3I4Q/s1600/gregory-palamas.jpg" style="clear: left; color: #194e89; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUak80XXByIBR5XoS_GpvYVXo0VVVVd4Rzr7r5NIHwNdqbnXgjP9w6gRx57ZhIeqQ9GuuRlutoscqhRO9iwVgnMnEFcX9TwZD5-4bzuWaNhxy1_e3JHgpDSM41lXWoe7Lyz7Ba8Jf3I4Q/w161-h200/gregory-palamas.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="161" /></a></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ</div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011<br /><div class="MsoNormal"><b><span style="color: blue; font-size: large;">ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ</span></b></div><div class="MsoNormal"><b><span style="color: blue; font-size: large;">Η αναίρεση του «δόγματος της αναλογίας του όντος» </span></b></div><div class="MsoNormal"><b><span style="color: blue; font-size: large;">στο θεολογικό έργο του αγ. Γρηγορίου Παλαμά</span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><b><span style="font-size: large;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α</span></b><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: large;">2.1 Βαρλαάμ και Αναλογία</span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Η θεολογική σύγκρουση ανάμεσα στον άγ. Γρηγόριο Παλαμά και στον Καλαβρό Βαρλαάμ,<span style="color: #990000;"> αφορούσε πρωτίστως στο ζήτημα των ορίων ανάμεσα στη θεολογική και στη φιλοσοφική γνώση</span>1.<span style="color: #351c75;"> Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς θεωρεί ότι ο Βαρλαάμ συντάσσει εκείνο που βρίσκεται πέρα από κάθε γνώση μαζί με την κτιστή γνώση, συγκρίνοντας έτσι το άκτιστο με το κτιστό, ως να ήταν κι αυτό κάποιο είδος της καθόλου γνώσεως</span>2.<span style="color: #674ea7;"><b> Μία από τις μεγάλες θεολογικές πλάνες στις οποίες τον οδηγεί η άγνοια της ριζικής διάκρισης ανάμεσα στη γνώση των κτιστών και στη γνώση των ακτίστων, σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, είναι και η πεποίθηση ότι ο κτιστός νους μπορεί εκ φύσεως να δει το Θεό, είτε κατ’ αναλογία, είτε κατ’ αιτία, είτε κατά απόφαση</b></span>3.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.1 Η «βαρλααμική» θεωρία περί αναλογίας:</span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Ο Βαρλαάμ, αφού βρήκε ως πρόφαση τους ησυχαστές για να επιτεθεί ενάντια σ’ όλους τους πατέρες και στους προφήτες, αυτοδιορίζεται έπειτα εξηγητής των μυστικών λόγων του ευαγγελίου, σημειώνει ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, και αξιώνει να διδάσκει με ποιο τρόπο οι καθαροί στην καρδιά βλέπουν το Θεό και πώς μαζί με τον Πατέρα έρχεται ο Υιός και κατασκευάζει κατοικία σ’ αυτούς4. Σύμφωνα με το Βαρλαάμ, «οἱ κεκαθαρμένοι τὴν καρδίαν ὁρῶσι τὸν Θεὸν οὐκ ἄλλως, ἀλλ’ ἢ κατὰ ἀναλογίαν ἢ κατ’ αἰτίαν ἢ κατὰ ἀπόφασιν»5. Ο Βαρλαάμ, διακρίνει ανάμεσα σε τρεις τρόπους θέασης του Θεού: (α) κατά αναλογία, (β) κατά την αιτία, (γ) κατά απόφαση6. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα στους τρεις αυτούς τρόπους, όπως διαπιστώνεται από τα λεγόμενα του Βαρλαάμ, είναι ότι καθιστούν «θεοπτικώτερον» εκείνον που γνωρίζει τα περισσότερα ή τα ανώτερα από τα μέρη του κόσμου,<b> πολύ περισσότερο μάλιστα εκείνον που θεωρεί την ίδια τη γνώση ως ανώτερη από τα πράγματα που γνωρίζει</b>7. «Θεοπτικώτατος» όλων είναι εκείνος που γνωρίζει τόσο τις εμφανείς όσο και τις αφανείς δυνάμεις του κόσμου, τις σχέσεις (συμπάθειες) ανάμεσα στα διάφορα στοιχεία του κόσμου, τις εναντιοπάθειες μεταξύ τους, τις διαφορές, τις ιδιότητες, τις κοινωνίες, τις ενέργειες, τις συνάφειες, τις εφαρμογές, τις αρμονίες και γενικά τις ρητές και άρρητες σχέσεις όλων αυτών8.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">«Ταῦτα πάντα θεωρεῖν, ἐκεῖνος καὶ ὡς τούτων πάντων αἴτιον τὸν Θεὸν γινώσκειν δύναται καὶ ἐκ τούτων πάντων ἀναλογιζόμενος αὐτὸν γινώσκει καὶ τούτων πάντων ὑπερτιθεὶς δι’ ἀποφάσεως αὖθις ὑπὲρ πάντ’ ἐπίσταται αὐτόν»9. <span style="color: #990000;">Ο Βαρλαάμ θεωρεί ότι όποιος κατάφερε να τα γνωρίσει καλά όλα αυτά, αυτός μπορεί να γνωρίσει και το Θεό ως αιτία τους με δύο τρόπους:</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">α) κατανοώντας το Θεό επί τη βάσει της αναλογίας προς αυτά,<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><b>β) τοποθετώντας το Θεό πάνω από όλα αυτά αποφατικά.</b><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #2b00fe;">Η οδός της θεογνωσίας, σύμφωνα με το Βαρλαάμ, στηρίζεται στην αρχή της αιτιότητας, με βάση την οποία αφού πρώτα κανείς κατανοήσει το Θεό κατ’ αναλογία προς τα όντα, κατόπιν προβαίνει στην αφαίρεσή τους κατ’ απόφαση, φτάνοντας έτσι στο αποκορύφωμα της θείας γνώσεως</span>. <span style="color: #990000;">Η αναλογία αποτελεί συνεπώς, ένα φυσικό τρόπο κατανόησης, με βάση τον οποίο η σχέση των όντων προς την αιτία τους μπορεί να οδηγήσει καταφατικά στη γνώση του Θεού.</span> Ο λόγος για τον οποίο ο Βαρλαάμ οδηγείται στην πλανεμένη αυτή θεωρία, σύμφωνα με τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά, είναι το γεγονός ότι «τῶν μυστικοτάτων τοῦ εὐαγγελίου ρημάτων ἐξηγητὴν ἑαυτὸν προκαθίζει και διδάσκειν ἀξιοῖ», χωρίς να στηρίζεται στους λόγους των πατέρων ή στη χάρη και στο φωτισμό του Αγίου Πνεύματος10.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">«Ἐπεί γάρ ἐκ τῶν ὄντων μόνων ὁ Θεός γινώσκεται, οὐκ ἐξ ὧν δήπου ἀγνοεῖ τις, ἀλλ᾿ ἐξ ὧν μόνων γινώσκει γνώσεται Θεόν»11. <span style="color: #660000;">Ο Βαρλαάμ υποστηρίζει ότι ο Θεός γνωρίζεται μόνο μέσα από τα όντα. Από αυτά πάλι, δε γνωρίζεται από όσα αγνοεί κανείς, αλλά διαμέσου των γνωστών προχωρά στη γνώση του Θεού.</span> «Ὥστε ὅσῳ πλείω τις γινώσκει καὶ σεμνότερα καὶ ἀκριβέστερον, τοσούτῳ διαφέρει τῶν ἄλλων πρὸς τὸ γινώσκειν τὸν Θεόν»12. <span style="color: #351c75;">Δηλαδή, όσο περισσότερο, και με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια γνωρίζει κανείς όλα τα πράγματα σχετικά με τα κτιστά όντα, τόσο περισσότερο διαφέρει από τους άλλους ως προς τη γνώση του Θεού.</span> <span style="color: #741b47;">Παρατηρούμε άρα, ότι ακόμη και ο αποφατικός τρόπος θεογνωσίας, ο οποίος φαίνεται ότι περιφρονεί τη γνώση των όντων σε σχέση με τη γνώση του Θεού, δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί χωρίς τη γνώση όλων των όντων</span>13. Ο Βαρλαάμ ισχυρίζεται ότι για να επιτευχθεί η οποιαδήποτε γνώση του Θεού, απαιτείται η άριστη γνώση όλων των όντων, ακόμη κι όταν πρόκειται για την αποφατική οδό, η οποία περιφρονεί την καταφατική γνώση των όντων ως κατώτερη της γνώσης του Θεού14. <b>Η αποφατική οδός προϋποθέτει την κατά την αιτία και κατ’ αναλογία πρόσβαση στη γνώση του Θεού. </b>Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό, λέει ο Βαρλαάμ, είναι ότι «ὧν γάρ τὰς ὑπάρξεις γινώσκομεν, τούτων μόνων χωρεῖ καὶ τὰς ἀναιρέσεις γινώσκειν»15. Σκέφτεται δηλαδή, ότι για να μπορέσει κανείς να αρνηθεί αποφατικά την ύπαρξη κάποιου πράγματος, πρέπει οπωσδήποτε πρώτα να γνωρίσει κάτι για αυτό. <span style="color: #660000;">Συνεπώς,<b> η κατά την αιτία και κατ’ αναλογία μέθοδος πρόσβασης στη γνώση του Θεού</b>, αποτελεί το πρώτο στάδιο της αποφατικής οδού, γι’ αυτό και αποτελεί βασικό συστατικό της στοιχείο.</span><span style="color: #2b00fe;">[ Η ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ]</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Η «βαρλααμική» θεωρία περί αναλογίας μπορεί να οριστεί συνεπώς:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">α) ως βασικός τρόπος θέασης του Θεού,<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">β) ως μέθοδος διανοητική, σύμφωνα με την οποία η μελέτη της σχέσης των όντων<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">προς την αιτία τους μπορεί να αποφέρει κάποια γνώση για τον ίδιο Θεό,<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">γ) ως φυσική γνώση του Θεού διαμέσου της άριστης γνώσης όλων των όντων,<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">δ) ως συστατικό στοιχείο της αποφατικής οδού πρόσβασης στη γνώση του Θεού.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">2.1.2 Η αναίρεση της «βαρλαμικής αναλογίας» από τον άγ. Γρηγόριο Παλαμά:<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Επιχειρήματα κατά της «βαρλααμικής αναλογίας»:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">α) Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, θεωρεί ότι <span style="color: #351c75;">εάν κάποιος θεολογεί αποφατικά μόνο κατ’ αναλογίαν προς αυτά τα οποία κατανοεί, τότε θα πρέπει να είναι κι αυτός θεός, αφού του Θεού μόνον είναι ιδίωμα το «εἰδέναι τὰ πάντα»</span>16.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">β) Ο άγ. Γρηγόριος Παλαμάς, υποστηρίζει ότι σύμφωνα με τη θεωρία του Βαρλαάμ,<span style="color: #2b00fe;"><b> από αυτό που αγνοεί κανείς είναι αδύνατο να του αφαιρέσει το θείο.</b></span> <span style="color: #741b47;">Συνεπώς, αν κάποιος αγνοεί κάτι, αυτό το αποδέχεται για Θεό</span>17.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">γ) Αν κανείς δέχεται το Θεό ως αίτιο μόνο εκείνων τα οποία γνωρίζει, τότε δε θα θεωρεί το Θεό αίτιο εκείνων των οποίων του διαφεύγει η γνώση18. Λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το Βαρλαάμ η μέγιστη γνώση που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος προέρχεται από τα κτιστά όντα, συνεπάγεται όπως λέει ο άγ. ΓρηγόριοςΠαλαμάς, ότι «συμμετρήσει τῳ κόσμῳ τὴν θείαν δύναμιν»19. Εκείνος δηλαδή ο οποίος θέλει να γνωρίσει το Θεό ως αίτιο μόνο εκείνων τα οποία γνωρίζει, θα προσπαθήσει να περιορίσει τη θεία δύναμη στα πλαίσια του κτιστού κόσμου, καθιστώντας έτσι τα άκτιστα σύμμορφα και ανάλογα με τα κτιστά.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Συνεχίζεται</span></div></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-43833330715133501552024-03-28T12:13:00.005+02:002024-03-28T18:04:27.374+02:00Αναγκαίες διευκρινίσεις περί τής θεολογικής πρωτοτυπίας "Κοινωνία Προσώπων" (4)<span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0; clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><p style="font-size: x-large;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSU2SIhH3MTrmGw1qXtScE4VdOTMLCI3HTaA9iD4y-gdpro--FP" style="clear: left; color: #194e89; display: inline; float: left; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="Related image" border="0" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSU2SIhH3MTrmGw1qXtScE4VdOTMLCI3HTaA9iD4y-gdpro--FP" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" /></a></p><strong style="font-size: large;"><span style="color: blue;">Η καταστροφική αφαιρετική θεολογία του Λεοντίου του Βυζάντιου.</span></strong><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Ενώ λοιπόν η διδασκαλία περί της Αγίας Τριάδος είχε κάπως διασαφηνιστεί, φτάνουν οι Χριστολογικές έριδες για να ανατρέψουν τα κατεκτημένα και να γυρίσουν τα πράγματα από την αρχή!</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Στο προσκήνιο εμφανίζονται οι δύο Λεόντιοι! Ο Λεόντιος ο Ιεροσολυμίτης και ο Λεόντιος ο Βυζάντιος, ιδιαιτέρως δε ο δεύτερος. Απορροφημένος από τις Χριστολογικές έριδες και με μεγάλη αγάπη για την αφηρημένη φιλοσοφική σκέψη. Πριν από τον Λεόντιο βεβαίως<span style="color: blue;"><b> ο Κύριλλος</b></span> είχε ανοίξει την πόρτα της αφαίρεσης, <b>καθώς εννόησε το ομοούσιος με την έννοια του ομογενής</b>.<span style="color: #990000;"><b> Έτσι ο Υιός είναι ομογενής του Πατρός, δηλαδή ομοούσιος. </b></span><b>Ο Υιός, ο οποίος έρχεται από την ουσία του Θεού Πατρός δεν μπορεί να είναι έτερος, ξένος απ' Αυτόν που τον γέννησε, αλλά είναι ομοούσιος μ' Αυτόν, με καλές σχέσεις και ομοφυής.</b> Οπωσδήποτε η ταυτότης τής ουσίας παίζει και εδώ τον ρόλο της, αλλά αυτή η αλήθεια εξαρτάται πλέον από μια αφαίρεση,<span style="color: red;"><b> έρχεται σαν </b></span></span><span style="color: red; font-size: large;"><b><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">συμπέρασμα</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"> και δεν δίνεται κατευθείαν από τον όρο ομοούσιος, όπως στην εποχή του Μ. Αθανασίου.</span></b></span><br /><span style="font-size: large;"><br /></span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span style="font-size: large;">Τοιουτοτρόπως το ομοούσιος αρχίζει να χρησιμοποιείται στην Χριστολογία!</span><span style="color: blue; font-size: large;"><b> «Ομοούσιος με τον Πατέρα όσον αφορά την θεότητα και ομοούσιος με μας όσον αφορά την ανθρωπότητα». </b></span><span style="font-size: large;">Ο Κύριλλος ξανά, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το ομοούσιος στον ίδιο λόγο, για να εκφράσει τόσο την ταυτότητα της ουσίας με τον Θεό, όσο και την ομοιότητα της ουσίας με τους ανθρώπους.</span><b><span style="font-size: large;"><span> </span><span>Το ομοούσιος γίνεται ένας όρος γενικός, για κάθε χρήση.<span style="color: red;">[ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑΣ]</span></span></span></b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><b><span style="color: #990000;">Οι δύο Λεόντιοι </span><span style="color: blue;">αφομοιώνουν την Τριαδική θεωρία στην ενσάρκωση </span><span style="color: #990000;">και φέρνουν μια σημαντική αλλαγή στην σημασία της ουσίας</span></b>. Ο Λεόντιος Βυζάντιος γράφει πως η λέξη υπόσταση δείχνει ένα άτομο, <b>αλλά η λέξη ενυπόστατος (αντικείμενο) δείχνει την ουσία, </b>φανερώνοντας πως δεν πρόκειται για ένα συμβεβηκός που υπάρχει και σε άλλα αντικείμενα, όπως είναι οι ιδιότητες. Μια ιδιότης δεν είναι ουσία, δηλαδή πράγμα που διαθέτει αντικειμενική ύπαρξη, αλλά είναι κάτι που φανερώνεται στην σχέση του με μια ουσία, <b>αλλά μια ουσία χωρίς αντικειμενικότητα είναι ένα πράγμα αδύνατον.</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Εννοεί πως μια ουσία, καθώς είναι η καθολικότης συγκεκριμένων αντικειμένων, πρέπει να υπάρχει μέσα σε κάθε αντικείμενο από αυτά. Γνωρίζει πολύ καλά τις διακρίσεις του Αριστοτέλη ανάμεσα στις ιδιαίτερες ουσίες και στην μοναδική κοινή ουσία που σχετίζεται με συγκεκριμένα αντικείμενα.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="color: #990000; font-size: large;"><b>Η έννοια της ουσίας την οποία χρησιμοποιεί συνεχώς είναι η λογική σημασία του “ουσιώδους”. Ένα “ουσιώδες” το οποίο ταυτίζεται με το “καθόλου”, με την καθολικότητα.</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><b>Έτσι λοιπόν φροντίζει να μας θυμίσει ότι το γένος, η τάξη και το είδος συμβάλλουν στην ουσία ενός ιδιαιτέρου αντικειμένου και γι' αυτό τον λόγο ονομάζονται “ουσιώδεις”,</b> όμως </span><strong style="font-size: large;">ποιότης</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"> και συμβεβηκός είναι “επουσιώδη”. Συνεχίζει λέγοντας πως οι παράγοντες που καθορίζουν την Φύση ενός αντικειμένου συμβάλλουν στην ουσία του, ενώ οι παράγοντες που καθορίζουν την υπόσταση ανήκουν στην κατηγορία των συμβεβηκότων.</span><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><span style="color: red;"><b>Γι' αυτό, λόγου χάριν προκειμένου περί ενός ανθρώπου, η ουσία του καθορίζεται από τους όρους ζωήν έχων, λογικόν, θνητόν, αλλά η υπόστασίς του καθορίζεται από την “μορφή”, το χρώμα, τις διαστάσεις, το γένος, την μόρφωση, την εργασία.</b></span> <span style="color: blue;"><b>Προχωρώντας ακόμη περισσότερο στην αφαίρεση της Χριστολογίας από την θεολογία, </b></span><b>δηλώνει πως στους πατέρες η ουσία έχει την ίδια σημασία με την Φύση, πως και οι δύο όροι εκφράζουν την ίδια έννοια που οι εθνικοί φιλόσοφοι δείχνουν με τον όρο είδος.</b> Είδος δε είναι ο όρος ο οποίος χρησιμοποιείται σε μια πολλαπλότητα διαφορετικών αντικειμένων. Αντιθέτως η υπόσταση έχει την ίδια σημασία μ' αυτό που οι φιλόσοφοι ονομάζουν “ατομική ουσία”.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Φαίνεται ξεκάθαρα από τα λίγα αυτά η ροπή προς την εγκατάλειψη ορισμένων διακρίσεων που είναι ουσιώδεις στην Φιλοσοφία. <b>Έτσι ενώ δέχεται πλήγματα η θεολογία διότι στο απλό εισέρχεται το σύνθετο και η φιλοσοφία με την σειρά της πάσχει, διότι οι θεολογικές ταυτότητες επιβάλλονται και στις φιλοσοφικές έννοιες!</b> <span style="color: #cc0000;"><b>Διότι δεν είναι φιλοσοφικά ακριβές να λέμε πως υπόσταση και πρόσωπο έχουν την ίδια σημασία, παρότι θεολογικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οι δύο όροι στο ίδιο αντικείμενο (πράγμα)</b></span>. <b>Είναι χονδροειδές να δηλώνουμε πως οι θεολόγοι χρησιμοποίησαν τον όρο ουσία με την έννοια του είδους. Ενώ θα ήταν αληθές αν λέγαμε πως ουσία και υπόσταση είναι συνώνυμα!</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><b>Στην Χριστολογία λοιπόν η αφαιρετική σκέψη προξενεί βαρειές καταστροφές!</b><span style="color: #990000; font-weight: bold;"> Γιατί είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα από την μέχρι τότε παράδοση, όταν ομιλούμε για τις δύο ουσίες του Χριστού μ' έναν τέτοιο τρόπο που η ανθρώπινη ουσία να μην σημαίνει πλέον το σύνολο, το όλον της φυσικής ουσίας όλου του ανθρωπίνου είδους</span><span style="color: blue;"><b> αλλά την ανάλυση της ατομικής ανθρωπότητος του Χριστού!</b></span></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Το ίδιο καταστροφικό είναι και το γεγονός πως η θεία ουσία δεν σημαίνει πλέον το περιεχόμενο του Θεού, αλλά την μεταφυσική ανάλυση του Χριστού στην θεία του πλευρά. <b>Στην Χριστολογία λοιπόν και στην σχέση της με την Τριάδα, η ουσία δεν δείχνει πλέον ένα αντικείμενο (πράγμα) αλλά μια ανάλυση. </b>Ο Λεόντιος Βυζάντιος φτάνει μάλιστα μέχρι του σημείου να πει πως <span style="color: #990000;"><b>στην περίπτωση των προσώπων της Τριάδος η ταυτότης της ουσίας ενώνει, ενώ η διαφορά των υποστάσεων χωρίζει. Ενώ στην περίπτωση της ενανθρωπήσεως η διαφορά της ουσίας χωρίζει και η ταυτότης των υποστάσεων ενώνει!</b></span></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><b>Χάνεται λοιπόν η αξία της Ορθοδόξου Τριάδος, η οποία είχε επιτευχθεί με τόσο κόπο και η οποία δίδασκε πως η Τριάδα από την μεριά τής πραγματικότητος είναι ένα μοναδικό αντικείμενο εις εαυτόν και από την μεριά της αντικειμενικότητος είναι τρία αντικείμενα καθ' εαυτά!</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Η σημασία της ουσίας που κυριαρχούσε σ' αυτούς τους “ορισμούς” δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στις δύο φύσεις του Χριστού.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><b><span style="color: #990000;">Αρχίζουν λοιπόν οι Λεόντιοι να ομολογούν πως το Μυστήριο της Τριάδος είναι ακριβώς </span><span style="color: blue;">το αντίθετο </span><span style="color: #990000;">τού μυστηρίου της ενσαρκώσεως.</span></b> «Στην περίπτωση της Αγίας και άυλης Τριάδος ενότης υποστάσεων σε μία μοναδική Φύση, στην περίπτωση της Αγίας και αρρήτου ενσαρκώσεως, ενότης Φύσεων σε μία μοναδική υπόσταση». Αυτή η νόστιμη φράση όμως, αφήνει απ' έξω την ταυτότητα της συγκεκριμένης ουσίας. <b>Αφήνει εύκολα να εννοηθεί πως τρία πρόσωπα σε μία ουσία δεν σημαίνει τίποτε άλλο από τρία πρόσωπα σε μία Φύση.</b> Συνεχίζουν να επεκτείνουν όλο και περισσότερο την επιθυμία τους να εξισώσουν τα δύο δόγματα, τις δύο διαφορετικές διδασκαλίες με τον σκοπό να πετύχουν μια </span><strong style="font-size: large;">ομοιότητα</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"> στις εκφράσεις! <span style="color: #990000;"><b>Φτάνουν να πουν πως αν είναι νόμιμο να ομολογήσουμε πως τρεις υποστάσεις είναι ενοούσιοι σε μία μοναδική ουσία, είναι νόμιμο επίσης να δεχθούμε πως δύο φύσεις είναι ενυπόστατες σε μία μοναδική υπόσταση.</b></span> Παρόλα αυτά ο τρόπος με τον οποίο εννοούσαν την φύση και επομένως και την ουσία δεν ήταν εντελώς αφαιρετικός. Είναι ξεκάθαροι πάνω στο γεγονός πως μόνον με την σκέψη μπορούμε να χωρίσουμε μία Φύση από ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Δεν μπορεί να υπάρξει στην ατμόσφαιρα της αφαιρέσεως.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000;"><b>Ισχυρίζονται λοιπόν πως οι δύο φύσεις του Χριστού είναι υποστασιασμένες σε μία υπόσταση ταυτόσημη και κοινή: όχι με την έννοια πως καθεμία υπάρχει ανυπόστατος σ' αυτή, αλλά με την έννοια πως και οι δύο είναι ενυπόστατες σε σχέση μ' αυτή την υπόσταση.</b></span> Αυτό επιτρέπει στον Λεόντιο Βυζάντιο να προσφέρει μια ικανοποιητική εξήγηση της ενσαρκώσεως. Όταν όμως φθάνει να μιλήσει για την Τριάδα, εφαρμόζει σ΄ αυτή την περίπτωση έναν τύπο ορισμού που συγκεντρώνει στην υπόσταση ο,τιδήποτε ήταν καθορισμένο σε όλη του την σύνθεση, λογαριάζοντας την Φύση σαν συγκεκριμένη μόνον επειδή εξαρτάται από την υπόσταση, έτσι ώστε η θεωρία του να μην γλιτώνει κατ' ουδένα τρόπο τον τριθεϊσμό.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;">Ο αφαιρετικός τρόπος με τον οποίο εννοούσε την φύση δεν θα πείραζε εάν είχε κρατήσει την παραδοσιακή σημασία της,<b> κατά την οποία η ουσία εκφράζει μια συγκεκριμένη οντότητα, μια πρώτη ουσία!</b> <span style="color: blue;"><b>Το πρόβλημα γεννήθηκε από την εξίσωση ουσίας και φύσεως,</b></span> η οποία εξίσωση δεν μειώνει την ουσία σε δεύτερη ουσία, γιατί θα καταλήγαμε κατευθείαν στον τριθεϊσμό, αλλά την μειώνει σε μια </span><strong style="font-size: large;">αφαίρεση</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: large;"> <span style="color: #990000;"><b>η οποία μπορεί να κινηθεί ανάμεσα στην ταυτότητα και στην ομοιότητα της ουσίας.</b></span></span></span><span style="color: #2b00fe; font-size: large;"><b>ΟΛΗ Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ.</b></span><br /><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0; clear: left; float: left; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span style="color: #990000;"><b><br /></b></span></span></span>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-78684706776274272632024-03-28T10:59:00.002+02:002024-03-28T18:04:47.257+02:00Αναγκαίες διευκρινίσεις περί τής θεολογικής πρωτοτυπίας "Κοινωνία Προσώπων" (3)<p> <span style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"> </span><b style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: large; text-align: center;">ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Η ΘΕΙΑ ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ</b></p><div style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Και ότι ως προς τον Θεόν διδαχθήκαμε ότι <span style="color: #990000;"><b>υπάρχει διάκρισις, όχι μόνον κατά τις υποστάσεις, αλλά και κατά τις κοινές προόδους και ενέργειες,</b></span> και ότι παραλάβαμε να φρονούμε αυτόν άκτιστον τόσο κατά την ένωσιν όσον και κατά την διάκρισιν, έστω και αν τούτο δεν αρέσει στον Βαρλαάμ και τον Ακίνδυνο.</span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-evvBZePdovM/WWuderv8khI/AAAAAAAAbhU/TbfUuYX2xn8JaiiWdvDXDrjJdAmCcNxWwCLcBGAs/s1600/palamas.jpg" style="clear: left; color: #777777; float: left; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="text-align: left;"><br /></span></a></div></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXpMu5_ncRqeseFAf2j9LHmIyJlCIV72Hehmc3cqHWRjRhQufa3RYgzuImP5cKq456l4blbxlhCMdWKv5BlOcfTE8QYYEXVLsAjRVkkVxL5ScMOohvl3X8h5Q5uO7bcpp4Grx_sVKNkVoHiEu793iOsxWfw3tGvUhBjPp3I7hyGtu0UM6fqaRBVDmbmJLd/s320/image.png" style="clear: left; color: #194e89; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="229" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXpMu5_ncRqeseFAf2j9LHmIyJlCIV72Hehmc3cqHWRjRhQufa3RYgzuImP5cKq456l4blbxlhCMdWKv5BlOcfTE8QYYEXVLsAjRVkkVxL5ScMOohvl3X8h5Q5uO7bcpp4Grx_sVKNkVoHiEu793iOsxWfw3tGvUhBjPp3I7hyGtu0UM6fqaRBVDmbmJLd/w143-h200/image.png" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="143" /></a></div><span style="font-size: medium;">13. <b>Επιπλέον το μετεχόμενο αναγκαίως προϋπάρχει των μετεχόντων.</b> Οι δε μετοχές μετέχονται από όλα τα κτίσματα˙ επομένως<span style="color: blue;"><b> προϋπάρχουν</b></span> όλων των κτισμάτων δηλαδή είναι άκτιστες. Και όμως κανένα κτίσμα δεν είναι υπέρ τα όντα. <b>Τις μετοχές δε αυτές και αρχές και θείες δωρεές, αν και τις ονομάζει<span style="color: blue;"> όντα</span> ο μέγας Διονύσιος, όμως σε πολλά σημεία (των συγγραμμάτων του) λέγει ότι είναι υπέρ τα όντα. </b>Αλλά και παραδείγματα των όντων είναι αυτές προϋπάρχοντας στον Θεό καθ’ υπερούσιον ένωσιν. Πώς λοιπόν θα ήταν δυνατόν να είναι αυτές κτίσματα;<span style="color: #990000;"><b> </b>Στην συνέχεια δε διδάσκων και τί είναι αυτά τα παραδείγματα επιλέγει˙ «παραδείγματα δε λέγομε ότι είναι οι στον Θεό (εν Θεώ) ουσιοποιοί και ενιαίως<b> προϋπάρχοντες λόγοι των όντων,</b> τους οποίους η θεολογία καλεί προορισμούς, καθώς επίσης και θεία και αγαθά θελήματα καθοριστικά και ποιητικά των όντων, σύμφωνα με τους οποίους ο υπερούσιος δημιουργός <b>προώρισε και παρήγαγε όλα τα όντα».</b></span> <b>Πώς λοιπόν οι προορισμοί και τα θεία θελήματα, τα ποιητικά των όντων, είναι δυνατόν να είναι κτιστά; </b>Και πώς δεν φανερώνονται ότι <span style="color: blue;"><b>καταβιβάζουν την πρόνοια του Θεού</b></span> σε κτίσμα όσοι θεωρούν κτιστές τις προόδους και ενέργειας αυτές; Διότι η ουσιοποιός και ζωοποιός και σοφοποιός, και απλώς η ποιητική και συνεκτική των κτιστώς όντων ενέργεια είναι αυτά ακριβώς τα θεία θελήματα και οι θείες δωρεές της αγαθότητος, αιτίας των πάντων, οι ουσιώσεις, οι ζωώσεις, οι σοφοποιήσεις.</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: medium;">14. Ας μαρτυρήσει δε με εμάς ο θείος Μάξιμος, ο οποίος γράφει στα Σχόλια ότι <b>η ποιητική πρόνοια των όντων είναι οι πρόοδοι αυτές του Θεού</b>˙<span style="color: #990000;"><b> «είναι δε κοινές της τρισυποστάτου διακεκριμένης ενάδος οι δημιουργικές πρόνοιες και αγαθότητες», δηλαδή οι ουσιώσεις, οι ζωώσεις, οι σοφοποιήσεις</b>.</span> Με το να βεβαιώσει ότι αυτές είναι πολλές και διακεκριμένες έδειξε ότι αυτές δεν είναι η ουσία του Θεού διότι αυτή είναι μία και εντελώς αδιαίρετος.<span style="color: red;"> Επειδή δε επιβεβαίωσε και ότι είναι <b>κοινές</b> τής τρισυποστάτου διακεκριμένης ενάδος, παρέστησε σε εμάς ότι δεν είναι ούτε ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα˙</span><span style="color: blue;"><b> διότι κανένα από αυτά δεν είναι κοινή ενέργεια των τριών.</b></span> Με το ότι δε δεν ονόμασε αυτές μόνον πρόνοιες και αγαθότητες, αλλά και δημιουργικές, έδειξε ότι είναι άκτιστες. <span style="color: #cc0000;"><b>Αλλιώς, το δημιουργικό θα είναι δημιουργημένο, επομένως θα είναι δημιουργημένο από άλλο δημιουργικό και εκείνο πάλι από άλλο, </b></span>και τούτο προχωρούν στο έσχατο σημείο ουτοπίας δεν θα σταματήσει να βαδίζει προς <b>το άπειρον.</b><span style="color: blue;"><b>[</b></span><span style="color: blue;"><b>Εδώ βρίσκεται φωτισμένη η νέα αίρεση τού spiritus creator]</b></span></span></div></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-evvBZePdovM/WWuderv8khI/AAAAAAAAbhU/TbfUuYX2xn8JaiiWdvDXDrjJdAmCcNxWwCLcBGAs/s1600/palamas.jpg" style="clear: left; color: #777777; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="266" data-original-width="190" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-evvBZePdovM/WWuderv8khI/AAAAAAAAbhU/TbfUuYX2xn8JaiiWdvDXDrjJdAmCcNxWwCLcBGAs/w143-h200/palamas.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="143" /></span></a></div><span style="font-size: medium;">24. <b> Αφού τώρα προτάξαμε σύντομο έκθεση περί της θείας ενώσεως, όπως διδαχθήκαμε από τους μυσταγωγούς της ευσεβείας, ας διασαφήσουμε κατά δύναμιν και <span style="color: red;">τα περί της θείας διακρίσεως.</span></b> Θα παρατηρήσει κανείς ότι και η θεία διάκριση είναι τριττή, αν επιστήσει την προσοχή του στην θεόπνευστο θεολογία. Πράγματι το υπερούσιο όνομα και πράγμα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι διακεκριμένα, δεν δύναται δε να υπεισέλθει σε αυτά καμμία αντιστροφή ή γενικώς κοινότης, <b>αλλά η ιδιότης εκάστης υποστάσεως φυλάσσεται ακίνητος,<span style="color: #990000;"> </span></b><span style="color: #990000;">όχι μόνον κατά το ότι στην μεταξύ των μονήν και περιχώρησιν διατηρούνται αμιγείς και ασύγχυτες προς αλλήλες, αλλά και κατά το αίτιο και το αιτιατό˙ διότι μόνη αρχή και πηγή και ρίζα του Υιού και του Πνεύματος είναι ο Πατήρ.</span></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;">25.<span style="color: blue;"> Αυτά τα πράγματα λοιπόν, αν και λέγονται από εμάς, πάντως είναι υπεράγνωστα και υπεράρρητα, τόσον τα της ουσιώδους ενώσεως και τα της υποστατικής διακρίσεως, όσον και τα της εντελώς αμιγούς και ασυγχύτου συμφυΐας.</span><span style="color: #cc0000;"> Είναι δε τοιαύτα, επειδή είναι και τελείως αμέθεκτα. Διά τούτο και δεν είναι δυνατόν ούτε υπόδειγμά τους να ευρεθεί στην κτίση<b>. </b></span>Πράγματι περί μεν της ουσίας τί πρέπει να πούμε, αφού δεν είναι δυνατόν ούτε να την περιγράψουμε ούτε καθόλου να την θεωρήσωμε; Από εδώ δε καθίσταται δυνατόν να αντιληφθούμε το τελείως ακατάληπτο της αλληλουχίας και διακρίσεως των υποστάσεων. Πατήρ και υιός υπάρχουν και μεταξύ ημών, διαθέτοντες μεν μία ουσία, αλλά χωρίς να είναι αχώριστοι απ’ αλλήλων ούτε να ευρίσκονται εν αλλήλοις. <b>Θα παραλληλίσει όμως κανείς τα καθ’ ημάς με ήλιο και ακτίνα και φώς ή με νουν και λόγον και πνεύμα; Αλλ' έκαστον των πραγμάτων τούτων είναι αχώριστο από τα άλλα, δεν διαιρείται δε από τον γεννώντα τα παρ' αυτού προϊόντα διά των υποστάσεων.</b></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;">26. Το ίδιο πράγμα ακριβώς διατυπώνοντας και ο επώνυμος της θεολογίας Γρηγόριος λέγει, <span style="color: #990000;">«ενεθυμήθην ήλιο και ακτίνα και φώς˙ αλλά φοβούμαι μη τυχόν τον μεν Πατέρα θεωρήσουμε φορέα της ουσίας, τα δε άλλα δεν τα θεωρήσουμε υποστάσεις, αλλά τα καταστήσουμε δυνάμεις του Θεού<b> ενυπάρχουσες </b>σε αυτόν χωρίς προσωπική υπόσταση»</span>. Δια τούτο και ο μέγας Διονύσιος, αφού πραγματεύτηκε περί τούτων, έπειτα επισφραγίζοντας τον λόγον λέγει,<span style="color: blue;"><b> «αυτές λοιπόν είναι οι κατά την άρρητον ένωσιν ενώσεις και διακρίσεις»˙ διότι δεν είναι δυνατόν να ονομάσει κανείς αυτές από τα κτίσματα.</b></span> <span style="color: #660000;">Δια τούτο το θείον είναι υπεράνω αριθμού περισσότερο από την μονάδα,</span><b style="color: #660000;"> διότι δεν συναριθμείται με το πλήθος˙ και υπεράνω της μονάδος περισσότερο από τον αριθμόν, καθ' όσον ούτε διά της διαιρέσεως δεν προσλαμβάνει τίποτε άλλο από τα εκτός˙ μάλλον δε είναι και εν, υπεράνω του εις τα όντα ενός, </b><span style="color: #660000;">διότι είναι μονώτατον και κυρίως εν ως υπερηνωμένον, και αριθμείται διαιρούμενο υπέρ πάντα τα ενικώς διηρημένα, μόνον υπέρ πάντα νουν και λόγον επιβεβαιώνοντας πάντοτε τόσον την των ηνωμένων διάκρισιν όσον και την των διακεκριμένων ένωσιν</span><b><span style="color: #660000;">.</span><span style="color: #2b00fe;">[ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΥΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ]</span></b></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;">27. Πράγματι ο μέγας Διονύσιος, αφού είπε, <b>«αυτές μεν οι κατά την άρρητον ένωσιν καί ύπαρξιν ενώσεις και διακρίσεις», προσθέτει τα έξης- «</b><span style="color: #351c75;">εάν δε η αγαθοπρεπής πρόοδος είναι και θεία διάκρισις, καθώς η θεία ένωσις από αγαθότητα πληθύνει και πολλαπλασιάζει ηνωμένως εαυτήν,</span><b> οι άσχετες μεταδόσεις είναι ενωμένες κατά την θείαν διάκρισιν».</b><span style="color: #674ea7;"><b> Επομένως η κατά ταύτα διάκριση είναι διαφορετική από αμφότερες τις προηγούμενες</b></span>˙ <span style="color: #cc0000;">διότι εκτός από τις υπεραρρήτους εκείνες διακρίσεις υπάρχει θεία διάκριση επίσης κατά τις προόδους ταύτες και φανερώσεις και ενέργειες του Θεού,<b> κατά τις οποίες είναι μεθεκτός σε όλα τα όντα.</b> Δια τούτο κατ’ αυτές και νοείται και ονομάζεται εκ των μετεχόντων</span>. Περί της διακρίσεως πάλιν ταύτης ο μέγας Διονύσιος μετά την παράθεση ρήσεων του θεοφάντορος Ιεροθέου λέγει, «αρκετές είναι αυτές οι ρήσεις, ας προχωρήσουμε δε προς τον σκοπό της πραγματείας, <span style="color: blue;"><b>αναπτύσσοντες κατά το εφικτό τα κοινά και ηνωμένα ονόματα της θείας διακρίσεως».</b></span> <span style="color: red;">Πώς κοινά και ηνωμένα; Κατά το ότι είναι κοινά των τριών προσώπων˙ διότι ταύτα έχει ενιαίως ο Πατήρ και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα.</span> <b>Αλλά είναι και από αυτά φανερό ότι όλος ο σκοπός των λόγων του και όλη η πρόθεσις της “Περί θείων ονομάτων” πραγματείας δεν είναι περί της θείας ουσίας και της κατ' αυτήν ενώσεως ούτε περί της υποστακτικής διακρίσεως, αλλά περί της θείας διακρίσεως κατά τις κοινές προόδους και φανερώσεις.</b> Και τούτο είναι ακόμη περισσότερο φανερό από την συνέχεια. Διότι προσθέτει <span style="color: #cc0000;">«και για να ορίσουμε σαφώς όλα τα επόμενα,<b> διάκρισιν θείαν καλούμε τις αγαθοπρεπείς προόδους της θεαρχίας.</b> Διότι αυτή, δωρίζουσα σε όλα τα όντα με περίσσεια τις μετουσίες όλων των αγαθών, ηνωμένως μεν διακρίνεται, πληθύνεται δε ενικώς και πολλαπλασιάζεται από το εν ανεκφοιτήτως».</span> <b> Δεν λέγει τα κτίσματα προόδους και φανερώσεις, όπως εξέλαβαν ασύνετα ο Βαρλαάμ και ο Ακίνδυνος, αλλά τις θείες ενέργειες,<span style="color: #2b00fe;"> των όποιων αποτέλεσμα είναι τα κτίσματα.</span></b></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: #f0f0f0; clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;">28. Τί σημαίνει το ηνωμένως διακρίνεσθαι διασαφήσαμε λίγο παραπάνω. Πώς δε η θεαρχία πληθύνεται ενικώς και πολλαπλασιάζεται από το εν ανεκφοιτήτως, διασαφεί ο μέγας Διονύσιος γράφοντας στη συνέχεια˙ «λέγεται ότι πολλαπλασιάζεται το έν εκείνο όν διά της εξ αυτού παραγωγής των πολλών όντων». <b>Πολλά δε όντα λέγει τώρα τις ουσίες των κτισμάτων, τις οποίες παρήγαγε ο Θεός εκ του μη όντος πολλές και διαφόρους, ενώ αυτός κρατεί το εν ανεκφοιτήτως, δηλαδή κατ' ουσίαν.</b><span style="color: #990000;"><b> Άραγε λέγεται ότι το θείον πολλαπλασιάζεται, καθώς προστίθενται σε αυτόν τα κτίσματα;</b></span> Κάθε άλλο˙ διότι πώς είναι δυνατόν να συναριθμηθούν τα κτιστά με το άκτιστον;<b> Διά τούτο ο πολύς εις τα θεία Μάξιμος, καθιστώντας εκδηλότερο τον πολλαπλασιασμό τούτο, λέγει˙ «λέγεται ότι πληθύνεται ο Θεός με το καθ' έκαστον βούλημα προς παραγωγή των όντων πολλαπλασιαζόμενος κατά προνοητικές προόδους, ότι μένει δε αμερίστως έν, καθώς ο ήλιος ο όποιος εκπέμπει πολλές ακτίνες και μένει στην ενότητα»</b>.<span style="color: #990000;"> Εκ τούτου και ο μέγας Διονύσιος δεν είπε ότι πολλαπλασιάζεται το θείον με την προσθήκη των πολλών όντων,<b> αλλά με την παραγωγή,</b> έτσι καλέσας από τα παραχθέντα την προνοητική πρόοδον και την θεία βούλησιν</span>. Από αυτά, καθώς είναι πολλά και διάφορα, <b>δεικνύεται και το διακεκριμένο και διάφορο των θείων προόδων και δυνάμεων, τις οποίες ο μέγας ανέφερε ανωτέρω σε πληθυντικό αριθμό, καλέσας αυτές μετοχές και παραδείγματα των όντων προϋφιστάμενα εις τον Θεόν, <span style="color: #674ea7;">λόγους ουσιοποιούς και θεία θελήματα καθοριστικά και ποιητικά των όντων, επίσης δε άσχετες και αμειώτες μεταδόσεις, και θεοπρεπείς δωρεές και προόδους.</span></b><span style="color: #674ea7;"> </span>Προσέτι καθιστώντας σαφέστερο το διακεκριμένο τούτων και την διαφορά μεταξύ τους απένειμε σε εκάστη ιδιαιτέρα ονομασία, λέγοντας,<span style="color: #990000;"><b> «οι ουσιώσεις, οι ζωώσεις, οι σοφοποιήσεις», διά των οποίων καθώς και δι’ άλλων όχι ολίγων έδειξε συγχρόνως ότι αυτές είναι άκτιστες και διάφορες της θείας ουσίας. </b></span><span style="color: blue;"><b>Έδειξε ότι είναι άκτιστες μεν, επειδή προϋφίστανται των όντων, και είναι υπέρ τα όντα και ποιητικές των όντων</b></span>˙ μη ουσία δε, διότι είναι πρόοδοι και διότι είναι πολλές, ενώ εκείνη είναι μία, και διότι διαφέρουν προς αλλήλες˙ διότι δεν είναι δυνατόν τα διαφέροντα προς άλληλα να είναι μη διάφορα προς εν άλλο.</span></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-43944676578698124072024-03-28T10:52:00.002+02:002024-03-28T18:04:59.706+02:00Αναγκαίες διευκρινίσεις περί τής θεολογικής πρωτοτυπίας "Κοινωνία Προσώπων" (2)<p><a href="" style="background-color: #f0f0f0; clear: left; color: #194e89; display: inline; float: left; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="Image result for John Philoponus" border="0" height="320" src="" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="160" /><span style="background-color: transparent;"> </span></a></p><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0; font-size: large;"><strong><span style="color: red;">Περιχώρησις</span></strong><br /></span><br style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;" /><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0; font-size: medium;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Μαζί με τα προβλήματα τού Μονοφυτισμού προέκυπταν και προβλήματα τριθεϊσμού. Πρωταγωνιστής τού τριθεϊσμού στην διάρκεια του έκτου αιώνος υπήρξε ο Φιλόπονος. Ο τριθεϊσμός του βασιζόταν στις διδασκαλίες του Κυρίλλου.<b> Διέκρινε αποφασιστικά το γενικό νόημα και το ειδικό της Φύσεως, σύμφωνος κατ’ αρχάς με την παράδοση.</b><span style="color: #990000;"> <b>Στην πρώτη της σημασία γράφει πως είναι μια αφαίρεση. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς δεν υπάρχει καθ’ εαυτή: υπάρχει μόνον εφόσον είναι ενσωματωμένη σε μια Ιδιαίτερη Φύση, δηλαδή σε μια πραγματική περίπτωση. Γι’ αυτό συνεπέρανε, η Φύσις είναι το ίδιο πράγμα με την υπόσταση και η ύπαρξη μιας φύσεως υποχρεώνει και την ύπαρξη μιας αντίστοιχης υποστάσεως</b>.<b> </b></span><b>Εάν λοιπόν δεχθούμε πως ο Χριστός είχε δύο Φύσεις, αναγκαίως θάπρεπε να έχει και δύο υποστάσεις, αλλά καθότι άτοπο, συμπεραίνεται πως ο Κύριος είχε μόνον μία Φύση. «Μία και μοναδική Φύσις ενσαρκωμένη του Θεού Λόγου».</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Η απάντηση δόθηκε όπως είδαμε ήδη από τον ψευδο-Κύριλλο, ο οποίος όχι μόνον ξαναοδηγεί την θεολογία στην αληθινή και συγκεκριμένη θεολογία τής ταυτότητος τής ουσίας αλλά της προσφέρει και έναν πολύτιμο όρο για να εκφράσει την αμοιβαία διείσδυση των τριών προσώπων του ενός μέσα στο άλλο.<span style="color: blue;"><b> Την περιχώρηση!</b></span> Στα Λατινικά circumincessio.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Αυτή η ίδια η διδασκαλία περί περιχωρήσεως τών προσώπων ήταν αρχαία και στην πραγματικότητα περιέχεται ήδη στην διδασκαλία της ταυτότητος τής ουσίας η οποία εκφράζεται σε καθένα από τα πρόσωπα. <b>Υπονοείται εξάλλου στην ανάπτυξη τής ιδέας σύμφωνα με την οποία αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε <span style="color: #cc0000;">ψυχολογικό κέντρο τού θεού πρέπει να αναζητηθεί στην κοινή ουσία παρά στα πρόσωπα! </span>Ιδέα η οποία εκφράζεται όταν ομολογούμε την μοναδικότητα τής θελήσεως και ενέργειας.</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Μ’ αυτή την έννοια επίσης και ο Μ. Αθανάσιος σημειώνει πως ο Υιός είναι πανταχού παρών επειδή είναι μέσα στον Πατέρα και ο Πατήρ είναι μέσα στον Υιό. Κάτι που δεν ισχύει για τα κτίσματα, τα οποία μπορούν να βρίσκονται μόνον σε μέρη ξεχωριστά και συγκεκριμένα!</span></span><div><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: medium;"><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Οι πατέρες του τετάρτου αιώνος είχαν υπογραμμίσει με δύναμη το γεγονός πως ο Πατήρ είναι μέσα στον Υιό και ο Υιός στον Πατέρα <b>και το Πνεύμα και στα δύο μαζί![</b><span style="color: #cc0000;"><b>Καί τά δύο είναι μέσα στό Αγιο Πνεύμα</b></span><b>]</b> Η γλώσσα που χρησιμοποιείτο ήταν της Αγίας Γραφής, ώσπου ο Μ. Βασίλειος στο (περί του Αγίου Πνεύματος, 63) κάνει ένα βήμα μπρος, παρότι ανακριβές, χρησιμοποιώντας την έκφραση<span style="color: blue;"><b> "</b></span></span><strong><span style="color: blue;">συνείναι</span></strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span style="color: blue;"><b>"</b></span> για να περιγράψει την περιχώρηση! Αντί του παραδοσιακού "</span><strong>ενείναι</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">", για να περιγράψει τις σχέσεις των θείων προσώπων.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><b>Παρόλα αυτά η πρόθεση "εν, μέσα" και όχι "συν, μαζί" επειδή ήταν βαθειά ριζωμένη στην Αγία Τριάδα και στην παράδοση επικράτησε τελικώς παρά το αρχικό λάθος του Μ. Βασιλείου, ώσπου φτάνουμε στον Κύριλλο ο οποίος επέμεινε ιδιαιτέρως στην ενότητα των προσώπων.</b> <span style="color: #990000;"><b>Ομολογεί (θησαυρός, 32, 284Ε) ότι ο Υιός κατέχει μία μοναδική ουσία με τον Πατέρα και έτσι κατοικεί (ενυπάρχει) στην ταυτότητα της Φύσεως με (προς) αυτόν που τον Γένησε.</b></span></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Αλλού γράφει πως επειδή ακριβώς ο Υιός ανήκει στην ουσία του Πατρός φορεί ολόκληρον τον Πατέρα στον εαυτό του και είναι και ο ίδιος ολόκληρος μέσα στον Πατέρα. Αυτή η σχέση είναι συνέπεια της ταυτότητος της ουσίας.</span></span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Ο Κύριλλος προσθέτει ακόμη πως η Αγία Τριάδα είναι περιπεπλεγμένη (αναπλέκεσθαι δι’ εαυτής) και σχηματίζει μια μοναδική θεότητα μέσω της ταυτότητας της Ουσίας, διότι μόνον η θεία Ουσία είναι το απόλυτο Αγαθό.</span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Ο Γρηγόριος Νύσσης όμως αναπτύσσει με εκπληκτικό τρόπο αυτή την ιδέα! Εάν ο Πατήρ είναι τέλειος και καλύπτει τα πάντα, τί άλλο μπορεί να χωρέσει τον Υιό, που είναι και αυτός τέλειος; <b>Ο Πατήρ και ο Υιός λοιπόν είναι χωρητικοί ο ένας στον άλλον και έτσι περιέχονται ο ένας στον άλλον, είναι ίσοι και ως προς την έκταση και την επέκταση.</b></span><br /><br /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Ο ένας περιέχεται από τον άλλον όχι όμως όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, </span><strong>όπου</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"> η ουσία που περιέχει έχει έναν </span><strong>κενό </strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">χώρο μέσα στον οποίο περιέχει, χωρεί την περιεχόμενη ουσία (</span><em>όπως δίδαξε ο Γερμανικός Ιδεαλισμός επηρεασμένος από τον Βουδισμό και έφτασε να μιλήσει για το τίποτα ή το κενό μέσα στον Θεό</em><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">). Κάθε πρόσωπο λοιπόν είναι ουσιωδώς μέσα στο Άλλο. Το όνομα που δόθηκε σ' αυτή την συγκατοίκηση των προσώπων είναι λοιπόν η περιχώρησις!</span></span></span></span></div><div><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="font-size: medium;"><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><b>Ανήκει ξανά στον ψευδο-Κύριλλο η έμπνευση να χρησιμοποιήσει τον όρο περιχώρησις μ’ αυτή την σημασία στην Αγία Τριάδα, όπου εφαρμόζει τέλεια, ενώ στην Χριστολογία άφηνε πολλά κενά, λόγω των διαφορετικών φύσεων! Εκφράζει τέλεια την ενότητα των τριών προσώπων του Θεού.</b> Όπως είναι φανερό οι δύο όροι ουσία και υπόστασις είναι απολύτως απαραίτητοι για το δόγμα της Αγίας Τριάδος όπως επίσης είναι και απολύτως συγκεκριμένοι.<span style="color: #cc0000;"><b> Που σημαίνει πως το δόγμα για να είναι ολοκληρωμένο πρέπει να μπορεί να δίνει την ενότητα είτε από τον ένα όρο είτε από τον άλλο</b></span>. Από το μέρος τής ουσίας και τής ταυτότητος τής ουσίας η ενότης φανερωνόταν ξεκάθαρα και ο Μονοθεϊσμός δεν κινδύνευε. Από την μεριά των υποστάσεων όμως ο κίνδυνος του τριθεϊσμού παραμόνευε!</span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Έτσι ο ορισμός που θα εξασφάλιζε από τον τριθεϊσμό βρέθηκε με την βοήθεια της περιχωρήσεως. <span style="color: blue;"><b>Τρία πρόσωπα τα οποία κατοικούν το ένα μέσα στο άλλο με μια μοναδική ουσία.</b></span></span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Έτσι ο ψευδο-Κύριλλος ξανά (στο κεφ. 9 του έργου του) λέει πως καθένα από τα πρόσωπα έχει μια τέλεια υπόσταση, αλλά υποστηρίζουμε πως υπάρχει μία μοναδική ουσία, απλή και συγκεκριμένη, τέλεια σε τρεις τέλειες υποστάσεις. Εμείς δίνουμε στην Αγία Τριάδα το όνομα του Μοναδικού Θεού.<span style="color: #cc0000;"><b> Οι υποστάσεις είναι ενωμένες αλλά χωρίς σύγχυση, αλλά συνενωμένες (έχεσθαι) η μία μέσα στην άλλη και μπορούν να υπάρχουν η μία μέσα στην άλλη χωρίς σύγχυση και χωρίς ανακάτεμα. Αυτό σημαίνει ο λόγος του Κυρίου «Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας είναι μέσα μου».</b></span></span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Η περιχώρησις λοιπόν δεν σημαίνει πια το ένα “</span><strong style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;">προς</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">” το άλλο, αλλά “</span><strong style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;">μέσα</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">” στο άλλο. Η πρώτη σημασία ήταν η παραδοσιακή, φιλοσοφική, η οποία χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς στην Χριστολογία και στην Οικονομία! Στην Αγία Τριάδα όμως η περιχώρησις τού ενός “</span><strong style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;">προς</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">” το άλλο (όπως διδάσκουν σήμερα οι Ρώσοι θεολόγοι και η σχολή του Ζηζιούλα ακολουθούμενη ή ακολουθώντας τις φιλοσοφίες του Rahner περί Αγία τριάδος ) <span style="color: #990000;"><b>θα μπορούσε να εμπλέξει την ιδέα πως τα πρόσωπα θα μπορούσαν να είναι ισοδύναμα, ισότιμα ή εναλλασσόμενα!</b></span></span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">Η περιχώρησις του ενός “</span><strong style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;">μέσα</strong><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif">” στο άλλο σημαίνει πως τα πρόσωπα συνορεύουν και έχουν κοινή έκταση. Είναι η αντιστροφή της ταυτότητος της ουσίας. Η χρήση της μιας έννοιας της περιχώρησης ή της άλλης φέρνει εντελώς διαφορετικές θέσεις όπως έδειξε και η αίρεσις του Σαβέλλιου, ο οποίος “δίδαξε” πως οι θείες υποστάσεις μεταμορφώνονται και υποκαθιστούν η μία την άλλη!</span><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif"><span style="color: blue;"><b>Ο Ιωάννης Δαμασκηνός</b></span> έβαλε την σφραγίδα του στον απίστευτο κόπο των πατέρων να διατηρήσουν την Σωτηρία του ανθρώπου, υπογραμμίζοντας στην “ακριβή έκδοση της ορθοδόξου πίστεως 1,14” την μονή και ίδρυση των υποστάσεων της μιας μέσα στην άλλη!</span></span></span></div><span style="font-size: medium;"><br />Από κει κι έπειτα δεν παρατηρήθηκε καμμία “αναγέννηση” των ψεύτικων αναλογιών του Λεόντιου Βυζάντιου. Όλοι οι Έλληνες θεολόγοι προφυλάχθηκαν από τον κίνδυνο να ανταλλάξουν τις ανθρωπομορφικές ή φυσικές μεταφορές του Ευαγγελίου με κάτι παραπάνω από κείνο που ήθελαν να είναι! Οι Αρειανοί έπεσαν στην παγίδα και χάθηκαν, όμως τα παιδιά του Μ. Αθανασίου έμειναν ελεύθερα!</span>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-36633650943432897982024-03-28T10:31:00.005+02:002024-03-28T18:05:09.681+02:00Αναγκαίες διευκρινίσεις περί τής θεολογικής πρωτοτυπίας "Κοινωνία Προσώπων" (1)<p> <strong style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-size: medium;">Απόσπασμα από το βιβλίο του George Prestige: God in Patristic Thought. Το τέλος του XI κεφαλαίου "Ταυτότης ουσίας".</span></strong></p><a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Saint_Augustine_by_Philippe_de_Champaigne.jpg/250px-Saint_Augustine_by_Philippe_de_Champaigne.jpg" style="background-color: #f0f0f0; clear: left; color: #777777; float: left; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" height="314" id="il_fi" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjhxXVJI-hV6iM-jfD3RKNZzNJ0pP2_3JRP9i-pyJ9YhTIz812xEJutNl65ZkAB8gWQ4QaVuXjqJT35qCCGnYA61K45F1SAwVkBXt064b8teCz_w5mjp6-snyVZ1_P-bhTvo4CPF3h7OtsVRuc0HzcA7tgmtEy_D0E4f6nafFCivrzUelIFDcBSiY_oe7_q3PRMhItdkj4z6ATX4CaW8QIDnaJkUZvONZIe9Sco-4WyoDxNrdKdUvwJKoFc0ShIoIT3gt2MN7bD8K839bCczUz_caSONHxnCNBRhbzP=s0-d" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 8px 8px 8px 5px; position: relative;" width="250" /></span></a><br style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;" /><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Για τους Έλληνες ο Θεός είναι μια μοναδική αντικειμενική ύπαρξη παρότι είναι ακόμη επίσης τρία αντικείμενα.</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Αυτή η πίστη διαφέρει από την πίστη των Λατίνων για τους οποίους ο Θεός είναι ένα μοναδικό αντικείμενο και τρία υποκείμενα (una substantia, tres personae). Ούτε η Λατινική γλώσσα ούτε ο κοινός νους των Λατίνων μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις λεπτές πτυχές της Ελληνικής θεολογίας. <span style="color: #741b47;">Η Λατινική θεολογία ακολούθησε τον δικό της δρόμο και ο Αυγουστίνος προσπάθησε, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να συνδέσει τα τρία υποκείμενα μέσω της αναλογίας υποκειμένου, αντικειμένου και σχέσεως (De Trinitate, βιβλίο 9) παρουσιάζοντάς την μέσω του παραδείγματος του Νοός, της γνώσεως που έχει για τον εαυτό του ο Νους και της αγάπης με την οποία ο Νους αγαπά τον εαυτό του και τη γνώση του!</span></span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><b><span style="color: #351c75;">Προσπάθησε και μια πιο σίγουρη μέθοδο στο βιβλίο 10, με το ψυχολογικό παράδειγμα του συντονισμού ανάμεσα στη μνήμη, στη νόηση και στη θέληση μέσα στα πλαίσια της ενωμένης συνειδήσεως του ανθρώπου</span>!</b> Έχοντας δε σαν αφετηρία τη νοητική δομή του ανθρώπου, της κορυφαίας δημιουργίας του Θεού, απέδειξε την ύπαρξη μιας πιο αντικειμενικής πολλαπλότητος μέσα στον Δημιουργικό ΝΟΥ. <b>Τοιουτοτρόπως η προσοχή επικεντρωνόταν στην ουσιώδη ενότητα της θείας Τριάδος και ετοιμαζόταν ο δρόμος για την ερμηνεία των τριών προσώπων σαν σχέσεις!</b></span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Ανάμεσα στους Λατίνους, όσοι διέθεταν αληθινά βαθειά σκέψη κατανοούσαν πολύ καλά το γεγονός πως το Ελληνικό Δόγμα περί της Αγίας Τριάδος ήταν βασικώς διαφορετικό από το δικό τους. Αναγνώριζαν πως είναι παράδοξη η προσπάθεια, παρότι αναγκαία, της πεπερασμένης ανθρωπίνου νοήσεως να θέλει να εκφράσει την φύση του απείρου μυστηρίου του Θεού!</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Αυτό τους βοήθησε να κατανοήσουν πως οποιοδήποτε δόγμα περί Θεού δεν είναι παρά μια απλή ανθρώπινη αλληγορία, τόσο αληθινή όσο παρουσιάζει μια πιστή απεικόνιση της αποκαλύψεως που μας έδωσε ο Θεός, ώστε να μάθει ο άνθρωπος όλα όσα είχε ανάγκη για την σωτηρία του, όμως απολύτως ακατάλληλη να περιγράψει αυτό που είναι ο Θεός στην τέλεια πραγματικότητά του.</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Σ' αυτή τη βάση ήταν έτοιμοι να δεχθούν πως δύο διαφορετικοί ορισμοί της Ουσίας του Θεού, μπορεί να είναι το ίδιο πιστοί στην θεϊκή πραγματικότητα. Και οι δύο έτσι κι αλλιώς στηρίζονται στην αναλογία και οι αναλογίες δεν μπορούν να είναι αναλυτικές σε όλες τις λεπτομέρειες, πέρα από το σημείο εκείνο το οποίο έχουν πρόθεση να εκφράσουν.</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;">Έτσι ο Αυγουστίνος δεν έδειξε καθόλου προβληματισμένος, ούτε έκπληκτος όταν επιβεβαίωνε πως οι Έλληνες ερμήνευαν την Τριάδα διαφορετικά από τους Λατίνους:<span style="color: #990000;"><b> «Προσπαθώντας να περιγράψουμε πράγματα άρρητα (De Trinitate 7, 4) και προκειμένου να εκφράσουμε με κάποιο τρόπο αυτό που δεν θα μπορέσουμε ποτέ μας να εκφράσουμε ολοκληρωτικά, οι Έλληνες φίλοι μας μας μίλησαν για μία Φύση και τρεις Ουσίες, ενώ οι Λατίνοι για μία Φύση ή Ουσία και για τρία Πρόσωπα»</b></span>. Και η μία και η άλλη μέθοδος είναι νόμιμες, εφόσον οι εκφράσεις αυτές γίνονται κατανοητές “μέσα στο μυστήριο”, καθότι τον Θεό κατανοούμε πιο αυθεντικά απ' όσο μπορούμε να τον εκφράσουμε και υπάρχει πιο αυθεντικά απ' όσο μπορούμε να τον κατανοήσουμε, η υπερβατικότης της θεότητος ξεπερνά τις δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσης.</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span style="color: #990000;"><b>Τέσσερις αιώνες αργότερα η διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και στους Λατίνους, ανακαλύπτεται ξανά από τους Ιρλανδούς σοφούς. Κατανόησαν εύκολα πως υπόσταση, παρότι “θεολογικά” ισάξια με τον Λατινικό όρο πρόσωπο, δεν σήμαινε στην πραγματικότητα υποκείμενο, αλλά αντικείμενο</b>. </span>Έτσι ο Giovanni Scoto, ο οποίος μετέφρασε στα Λατινικά τον Αρεοπαγίτη και τον Μάξιμο τον Ομολογητή σκέφτεται με τους Ελληνικούς όρους: «Προκειμένου η νόηση των πιστών να διαθέτει κάτι για να σκεφτεί και να εκφράσει γύρω από το άρρητο και άγνωστο μυστήριο της πίστεως, οι άγιοι θεολόγοι μας μετέφεραν την ομολογία πίστεως πως ο Αγαθός Θεός υπάρχει σαν τρία αντικείμενα (Substantiae), μιας μοναδικής φύσεως (essentia)».</span><span face="arial, tahoma, helvetica, freesans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><span style="color: #990000;"><b>Ο Θωμάς Ακινάτης (Summa Theol. 1,29,3) κατάλαβε πολύ καλά το λάθος του Αυγουστίνου, </b></span>ο οποίος ερμήνευσε την υπόσταση με την αφηρημένη έννοια Substantia και ομολόγησε πως οι δύο λέξεις σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Παρόλα αυτά, επειδή ο όρος Substantia μπορούσε να εκφράσει ταυτόχρονα και την αφηρημένη έννοια και τη συγκεκριμένη, κατήγγειλε τη χρησιμοποίηση του όρου αυτού για τη μετάφραση της υποστάσεως και προτίμησε την λέξη Subsistentia στην θέση του, τον οποίο όριζε σαν αυτό που υπάρχει καθ' εαυτό και όχι ως προς άλλο, «Per se existit, et non in alio». <strong>Αυτή ήταν ακριβώς η σημασία του όρου υπόστασις</strong>. Αλλά ούτε και ο Ακινάτης απέδειξε πως κατανόησε μέχρι τέλους την αληθινή σημασία της διαφοράς. Καθότι σκεφτόταν πως υπόστασις σήμαινε απλώς “μοναδικό άτομο” όπως και ο Λατινικός όρος Persona (και θα μπορούσε να συμπληρώσει αλλά δεν το έκανε) και ο Ελληνικός όρος Πρόσωπον. Η μόνη διάκριση που έκανε ο Ακινάτης ανάμεσα στο πρόσωπο και την υπόσταση ήταν το ότι νόμισε πως υπόσταση σήμαινε ένα μοναδικό αντικείμενο ανάμεσα σε οποιοδήποτε είδος αντικειμένων, ενώ περιόριζε την έννοια του προσώπου σε ένα μοναδικό αντικείμενο «in genere rationalium substantiarum» δηλαδή σ' ένα άτομο του ανθρωπίνου είδους.</span>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-88226274772818545512024-03-28T07:37:00.002+02:002024-03-28T07:44:00.618+02:00Πρώτη εορτή της Αγία Γαβριηλίας και το πνευματικό της κληροδότημα!<p><span style="font-size: medium;"> <a class="author_name" href="https://www.pemptousia.gr/author/stelios-koukos/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person" style="background-color: white; font-family: "Open Sans";"><span itemprop="name">Στέλιος Κούκος</span></a></span></p><div class="wp-caption alignleft" id="attachment_200581" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; display: inline; float: left; line-height: 18px; margin-bottom: 20px; margin-right: 24px; margin-top: 4px; max-width: 590px !important; padding: 4px; width: 324px;"><span style="font-family: Open Sans;"><span style="background-color: #f1f1f1; border-color: initial; border-image: initial; border-style: initial; font-size: 13px;"><img alt="" class="wp-image-200581" height="389" sizes="(max-width: 314px) 100vw, 314px" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2018/08/Gerontissa-Gavriilia-363x450.jpg" srcset="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2018/08/Gerontissa-Gavriilia-363x450.jpg 363w, https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2018/08/Gerontissa-Gavriilia.jpg 600w" style="border: 0px; margin: 5px 5px 0px; max-width: 580px !important;" width="314" /></span></span><b>Αγία Γαβριηλία (1897-1992).</b></div><p><span style="font-size: medium;"><span style="color: #38761d;"><b>Ένας λαός που γεννά αγίους είναι ανίκητος! Ανίκητος γιατί ο άγιος είναι ταυτισμένος με την ταπείνωση! Και η ταπείνωση «ου γινώσκει ηττηθήναι υπό τίνος» -για να παραφράσουμε τον αββά Ισαάκ τον Σύρο! Δεν μπορεί, δηλαδή, να ηττηθεί από κανέναν! Άλλωστε η ταπείνωση έχει αδελφάκι της την αγάπη και αυτό υπερδιπλασιάζει την δύναμη και την έντασή της!</b></span><br /><br />Και ορίστε το πρόσωπο της αγάπης και της ταπείνωσης η Αγία Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992) να ασκεί την θεοπρεπή της υπέρβαση με τις αρετές αυτές σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης.<b> Μια ιδιαίτερα ξεχωριστή περίπτωση! Πάντα έτοιμη για την επόμενη αποστολή της. Να περιμένει να δεχτεί την κλήση του Θεού.</b><br /><br />Χωρίς να επιτρέπει στον εαυτό της να αρνηθεί!<br /><br /><span style="color: #660000;">Έλεγε πάντα «ναι» σε ό,τι της ζητούσαν και άφηνε στον Θεό την έκβαση και την εξέλιξη της δικής προθυμίας! Ένα ναι, λοιπόν, όπως αυτό που αναφέρει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στον Ξεπεσμένο του δερβίση: «Το Ναι το ήμερον, το ταπεινόν, το πράον, το Ναι το φιλάνθρωπον».</span><br /><br />Κωνσταντινουπολίτισσα αρχόντισσα η ίδια η οποία έπεσε οικειοθελώς στα πόδια του Χριστού και έτσι «αγόταν και φερόταν» σαν φτερό ή κλαράκι και καλύτερα λουλουδάκι στον άνεμο της θείας χάριτος! Είχε καταλάβει και, μάλιστα, το δίδασκε πως όταν αφεθούμε ελεύθεροι στα χέρια του Θεού <b>«θα μας πλάσει όπως Εκείνος θέλει να είμαστε».<br /></b><br />Και η αγία μας παραδόθηκε στην φωνή του Κυρίου την οποία προσπαθούσε συνέχεια να ακούει, ενώ βρισκόταν συγχρόνως πλάι στον πονεμένο συνάνθρωπό της. Με τα χέρια της που μιλούσαν ή ακόμη έκαναν θαύματα, αφού ασκούσε την φυσιοθεραπεία προσευχόμενη. Πώς να μην γίνονται θαύματα!<br /><br />Ένα παράδειγμα και μια ομολογία γι’ αυτό ήταν η περίπτωση ενός δημοσίου υπαλλήλου από την Κρήτη ο οποίος είχε πόνους στα πόδια και κατέφυγε κοντά της. Κάποια στιγμή και, ενώ σταμάτησε να πηγαίνει για τις θεραπείες του, επισκέφτηκε την αγία ο αδελφός του και της είπε ότι βρισκόταν ψυχιατρείο. Και μάλιστα αρνιόταν να φάει και τους είπε, πως θα φάει μόνον, όταν τον επισκεφθεί η «κυρία με τα χέρια που προσεύχονται και προσευχηθεί για μένα»! Και πράγματι ο ψυχικά ασθενής μετά από την επίσκεψή της άρχισε να τρώει!<br /><br />Μια Ελληνίδα που έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό, μέσα σε ιδιαίτερα σκληρές και αντίξοες συνθήκες, όπως στο βομβαρδισμένο Λονδίνο κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις Ινδίες και την Αφρική, προσφέροντας με μόνη «ανταμοιβή» την φιλοξενία και την πληρωμή των ναύλων της! Έτσι, πώς να μην εντυπωσιάζονται οι αλλόθρησκοι και οι αλλόδοξοι με την άνεσή της να προσφέρεται και να προσφέρει! Μια αγία προσφορά!<br /><br />Η μικροκαμωμένη μοναχή Γαβριηλία είχε το χάρισμα της εμψυχώτριας των ανθρώπων καθοδηγώντας τους πνευματικά. Και, βεβαίως, δεν τους φούσκωνε το εγώ και το υπερεγώ τους, όπως μπορεί να κάνει ένας κατά κόσμον εμψυχωτής, όπου στο τέλος ο καθοδηγούμενος μπορεί και να εξωκείλει εντελώς και να φτάσει στην απόγνωση και την απελπισία ή ακόμη και την παραφροσύνη.<br /><br />Ξεχωριστό ενδιαφέρον με τα πιο πάνω παρουσιάζει η εξέλιξη της ψυχικής υγείας του δημοσίου υπαλλήλου ο οποίος κλείστηκε στο ψυχιατρείο. Ας ακούσουμε όμως την Αγία Γαβριηλία:<br />«Και τότε δυστυχώς, οι ιατροί [οι ψυχίατροι] δεν συνιστούσαν τίποτε, φυσικά, που έχει σχέση με τον Θεό. Έτσι, μετά την ψυχιατρική θεραπεία που του κάναν, του συνέστησαν ακριβώς τον ίδιο τρόπο ζωής που ζούσε και πριν, κι αυτός συνέχισε να ζει την ζωή του, χωρίς φρένο…».<br /><br />Και όταν μετά από αρκετά χρόνια η Αγία Γαβριηλία ρώτησε να μάθει τι κάνει τα νέα γι’ αυτόν ήταν απελπιστικά…<br /><br />Η Αγία Γαβριηλία ασκούσε αγιοπνευματική καθοδήγηση και ήξερε ποια ήταν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινηθεί ο άνθρωπος για να είναι ο εαυτός του, να μην σπάσει, αλλά να ανεβαίνει συνεχώς την κλίμακα των αρετών. Η ταπείνωση και η αγάπη ήταν η δική της «διαλεκτική», όπως και το άφημα στα χέρια του Θεού -που προαναφέραμε. Κάτι στο οποίο ασκήθηκε και η ίδια ιδιαίτερα δίνοντας μεγάλες και επίπονες εξετάσεις υπομονής και εγκαρτέρησης! Αυτό κιόλας την χαρίτωσε!<br /><br />Έτσι, το εγώ της τέθηκε στην υπηρεσία του Θεού και των ανθρώπων σε μια ιδιόμορφη άκρα ταπείνωση! Με την όλη δράση της και αρχικά διά μέσου των χεριών της και της φυσιοθεραπείας αποσκοπούσε στην καρδιά του ανθρώπου, ενώ όταν προχώρησε στην πνευματική ζωή απέβλεπε κατευθείαν στην καρδιά, κερδίζοντας την ψυχή του ανθρώπου, τον όλο άνθρωπο.<br /><br />Και βεβαίως, ποτέ δεν αποσκοπούσε σε κάτι προσωπικό και σε οποιοδήποτε δικό της κέρδος.<br /><br />Η αγία ήταν ένας ιδιαίτερος πόλος έλξης για πολλούς ανθρώπους και ιδιαίτερα για νέους οι οποίοι ενθουσιάζονταν με την προσωπικότητά της, την χάρη, δηλαδή που εξέπεμπε. Και πώς να μην εκπέμπει την θεία χάρη αφού νοιαζόταν και προσευχόταν για τους συνομιλητές της!<br /><br />Έτσι η Εκκλησία μας απέκτησε ακόμη μία αγία, έναν ακόμη μεσίτη ανάμεσα στην γη και τον ουρανό, μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού.<br /><br /><span style="color: #741b47;">Σήμερα τιμάται για πρώτη φορά η μνήμη της μετά την αγιοκατάταξή της από τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου τον Οκτώβριο του 2023.</span><br /><br />Ο λαός του Θεού το πλήρωμα της άκτιστης Εκκλησίας, όπως θα έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, χαίρει και πάλιν χαράν μεγάλη! Σαν να νιώθει πως η αλυσίδα η μετάγουσα από την γη στον ουρανό πυκνώνει πιο πολύ και γίνεται πιο σταθερή και ευρύχωρη για όσους θέλουν να κάνουν αυτό το υπέροχο ταξείδι της πνευματικής αναψυχής! Της σωτηρίας της ψυχής!<br /><br />Σήμερα, ίσως, να πανηγυρίζουν πιο πολύ οι γυναίκες! Σίγουρα, όμως, μαζί και όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας και όσοι έζησαν την Αγία Γαβριηλία από κοντά. Όσοι δέχτηκαν την πνευματική της εμψύχωση, την ευλογία και την χάρη του Θεού που απέπνεε!<br /><br />Η Ελλάδα, η χώρα και πατρίδα μας, η πρωτεύουσα του οπού γης ελληνισμού που γεννά αγίους μπορούμε να πούμε πως ταυτίζεται με τον λαό του Θεού; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αφού αρχίσαμε το κείμενό μας με την φράση, «Ένας λαός που γεννά αγίους είναι ανίκητος»!<br /><br />Μπορεί, λοιπόν, η πατρίδα μας να ταυτίζεται με τον λαό του Θεού για να είναι ανίκητη και να μην αλώνεται συνεχώς από ποικίλα δεινά και περιστάσεις και να σπαράσσει «ένεκα των αμαρτιών του γένους ημών»; Το ερώτημα μένει ανοικτό…<br /><br />Δι’ ευχών της νέας αγίας μας, Αγίας Γαβριηλίας, και των λοιπών αγίων του καιρού της, δηλαδή τους αγίους του 20ού αιώνα, ας εντρυφήσουμε στο ποικίλο πνευματικό τους κληροδότημα και ας αναδειχθούμε και εμείς γνήσια παιδιά τους, ευλογημένα, χαριτωμένα!<br /><br />Παιδιά του Θεού, όπως υπήρξαν και οι ίδιοι, όπως τους είδαμε, τους γνωρίσαμε και τους ψηλαφίσαμε! Άλλωστε και οι «Έλληνες αεί παίδες εισίν</span><span style="font-family: Open Sans;"><span style="background-color: white; font-size: 13px;">»!</span></span></p><p><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/proti-eorti-tis-agia-gavriilias-ke-to-pnevmatiko-tis-klirodotima/">Πρώτη εορτή της Αγία Γαβριηλίας και το πνευματικό της κληροδότημα! | Πεμπτουσία (pemptousia.gr)</a></p>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-6703827037157959162024-03-28T00:42:00.001+02:002024-03-28T07:28:39.766+02:00Αντικατάσταση πληθυσμού-Η σιωπηρή άλωση της Ελλάδας_Λαυρέντζος<iframe frameborder="0" height="370" src="https://youtube.com/embed/SRwIJbDsc_o?si=_K8Tt-6LTGJ8lq-P" width="580"></iframe><div><br /></div><div><a href="https://www.youtube.com/watch?v=SRwIJbDsc_o">Αντικατάσταση πληθυσμού-Η σιωπηρή άλωση της Ελλάδας_Λαυρέντζος (youtube.com)</a></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-12919310817278019412024-03-27T21:29:00.002+02:002024-03-28T00:13:44.239+02:00Όταν επί Όθωνα φυλάκιζαν όποιον γιόρταζε την 25η Μαρτίου<h4 style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px; margin: 0px; position: relative; text-align: center;"><img height="401" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/03/basiliko-diatagma-SLpress-825x517.jpg" style="background: rgb(255, 0, 0); border: 1px solid rgb(51, 0, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px;" width="640" /><a href="https://slpress.gr/author/d.stathakopoulos/" style="color: red; text-decoration-line: none;"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/03/stathakopoulos-50x50.jpg" style="background: rgb(255, 0, 0); border: 1px solid rgb(51, 0, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" />ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</a></h4><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><span style="font-size: medium;">Ο Όθων, πιεζόμενος και αναγκαζόμενος από τους ζώντες Φιλικούς, Ιερολοχίτες, Αγωνιστές και το Λαό, με τη συνδρομή της Εκκλησίας, κατόπιν εισηγήσεως του Γ. Γλαράκη (βλ. τις δύο φωτό εξώφυλλου και στο τέλος του κειμένου*), υπογράφει το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ορίστηκε ως Εθνική Εορτή η 25η Μαρτίου 1821 (αρχικά).<br /><br />Μόλις επί Γεωργίου του Α’ η 25η Μαρτίου ορίστηκε ως Εθνική Επέτειος, μετά το 1865, όπως και “ο ύμνος στην Ελευθερία” του Διονυσίου Σολωμού (σε μελοποίηση Ν. Μάντζαρου, ως Εθνικός ύμνος). Δηλαδή το βασιλικό διάταγμα όρισε ως Εθνική Εορτή, την ημερομηνία που είχε ορίσει ο Υψηλάντης και η Φιλική Εταιρεία ήδη από το 1820 και επικυρώθηκε στη Συνέλευση της Βοστίτσας/ Αιγίου στις 26-30 Ιανουαρίου 1821.</span><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><div style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px; text-align: center;"><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%92%CE%94-%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%BD%CE%B1-1938.jpg" style="background: rgb(255, 0, 0); border: 1px solid rgb(51, 0, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px;" width="450" /></div><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><span style="font-size: medium;">Ο Όθων και πιο πριν, η Αντιβασιλεία του, όχι μόνον δεν ήθελαν να ακούν για μυστικές εταιρείες (Φιλική), Υψηλάντηδες, Καποδίστρια, <a href="https://slpress.gr/idees/to-mystiko-schedio-toy-kolokotroni-gia-ellinotoyrkiko-kratidio-stin-peloponniso/">Κολοκοτρώνη</a>, Μακρυγιάννη κ.α. και επαναστάσεις με τη συνδρομή των παπάδων και των μοναστηριών, αλλά αντιθέτως, οι Βαυαροί, τους κυνήγησαν όλους απηνώς – δίκες, φυλακίσεις, δολοφονίες, εκτελέσεις αγωνιστών, κλείσιμο περίπου 400 Μονών και δήμευση εκκλησιαστικής περιουσίας. Από το 1832 μέχρι το 1838, ως Εθνική Εορτή, οι Βαυαροί τιμούσαν την Πρωτοχρονιά και τα γενέθλια του Όθωνα την 1η Ιουνίου!</span><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><div style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px; text-align: center;"><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%9F-%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82--651x1024.jpg" style="background: rgb(255, 0, 0); border: 1px solid rgb(51, 0, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px;" width="407" /></div><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><span style="font-size: medium;">Ο λαός όμως τιμούσε την 25η Μαρτίου στους δρόμους, οι δε εκκλησίες έκαναν δοξολογίες ανήμερα του Ευαγγελισμού. Από την Αυλή, ουδείς συμμετείχε σε αυτές τις γιορτές μνήμης. Το 1838, με μεγάλη δυσφορία, έγινε επίσημος εορτασμός την 25η Μαρτίου, με κανονιοβολισμούς από το Λυκαβηττό, δοξολογία στην Αγία Ειρήνη, παρέλαση μαθητών και δεξίωση στο Παλάτι (βλ. φωτό προγράμματος 1838).<br /><br />Όμως, από το 1839 η κατάσταση επανήλθε στα προηγούμενα. Δηλαδή μια απλή δεξίωση στο Παλάτι και καμία δημόσια λαϊκή εορτή. Τουναντίον απαγορευόταν (!) – μάλιστα το 1841, κάποιοι φοιτητές τόλμησαν να γιορτάσουν δημόσια την 25η Μαρτίου και συνελήφθησαν (βλ. φωτό, απολογία Ορφανίδη).<br /><br />Η Αυλή δεν εμφανιζόταν στις κηδείες των αγωνιστών και δεν εμφανίστηκαν ούτε στην κηδεία του Κολοκοτρών<a href="https://www.militaire.gr/h-kideia-toy-theodoroy-kolokotroni-5-fevroyarioy-1843-dr-dim-stathakopoylos/">η το 1843.</a> Δεν έδωσαν οι Βαυαροί αποζημιώσεις αποκατάστασης των αγωνιστών, παρά τις Επιτροπές που συνέστησαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για αυτό και οι αγωνιστές <a href="https://www.mixanitouxronou.gr/pos-vgike-i-ekfrasi-quot-pethane-sti-psatha-quot-kai-ti-schesi-echei-me-toys-agonistes-toy-1821-o-prokritos-poy-edose-oli-toy-tin-perioysia-kai-pethane-pamftochos/">πέθαιναν “στην Ψάθα”.</a><br /><br />Η ιστορική αλήθεια.</span><div><span style="font-size: medium;">Εν κατακλείδι και εν συντομία: Δεν επέβαλαν την 25η Μαρτίου 1821, ως Εθνική Επέτειο οι Βαυαροί και η Επίσημη Εκκλησία, αλλά συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Την επέβαλαν οι ζώντες το 1838, Φιλικοί, Ιερολοχίτες, Αγωνιστές και ο λαός με τους λαϊκούς ιερείς και Αρχιερείς, παρά τους διωγμούς που υφίσταντο από το 1831 μέχρι και το 1838, ακόμα και το 1841, ενώ η Αυλή ούτε αποκατέστησε τους αγωνιστές (χιλιάδες τα αιτήματά τους στο Αρχείο Αγωνιστών 1821, στην Εθνική Βιβλιοθήκη – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), ούτε καν στις κηδείες τους πήγαινε (ούτε καν στη κηδεία του Κολοκοτρώνη). Η εορτή επανήλθε με το 1845, βλ. φωτό προγράμματος εορτασμού.<br /><br />Ειδικότερα: Το χρυσό στέμμα, το σκήπτρο και το ξίφος του Όθωνα, δηλαδή τα σύμβολα της εξουσίας του ελληνικού βασιλείου, παραγγέλθηκαν το 1835 στον παρισινό οίκο Fossin et Fills, για να χρησιμοποιηθούν στη στέψη του νεαρού βασιλιά, κατά την ενηλικίωσή του την 1η Ιουνίου 1835 (γενέθλια ημέρα του). Δεν έφτασαν όμως εγκαίρως για την τελετή που έγινε στ’ ανάκτορα, άνευ ιερολόγησης και επίσημης στέψης, λόγω της άρνησης του επισκόπου Αθηνών Νεόφυτου (Νικόλαου) Μεταξά, να στέψει τον καθολικό βασιλιά στην Αγία Ειρήνη• κάτι που αποδέχθηκε ο Όθωνας, αφού με την επίσημη Ορθόδοξη στέψη (εάν συνέβαινε) θα θεωρείτο από τους Ρώσους αυτοδικαίως Ορθόδοξος, δηλαδή κάτι που δεν ήθελε, ούτε θα του επέτρεπαν οι άλλες μεγάλες δυνάμεις, αφού τέτοιου είδους συμβολισμοί θα σήμαιναν προορισμό την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, που ούτε να ακούσουν/ήθελαν οι μεγάλες δυνάμεις.<br /><br />Εξάλλου, ήδη από τις 7 Μαΐου 1830, με την “Türk Amerikan Dostluk, Ticaret ve Seyr-i Sefâin Antlaşması / Τουρκοαμερικανική συμφωνία φιλίας, για το εμπόριο και την ναυσιπλοΐα”, οι Αμερικανοί Henry Eckford και Foster Rhodes άρχισαν (1832) να “build/κτίζουν” (κατασκευάζουν) πλοία στο ναυπηγείο που τους είχε παραχωρήσει ο Σουλτάνος Mahmud στο Aynalıkavak, δηλ. στον αυτοκρατορικό ταρσανά/ναυπηγείο Tersâne-i Âmire (μέσα στον Κεράτιο Κόλπο) με την εποπτεία εκ μέρους του Σουλτάνου, του Kaptan-ı Deryalık Çengeloğlu Tahir Paşa, βετεράνου και επιζώντα του Ναβαρίνου.<br /><br />Ο Νεόφυτος (Νικόλαος) Μεταξάς, ενθρονίστηκε Μητροπολίτης Αθηνών το 1833 και το 1850 ισόβιος Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ερχόμενος αντιμέτωπος με τον Όθωνα για την Εκκλησιαστική και Μοναστηριακή περιουσία, αφού ο Όθωνας είχε κλείσει πάνω από 400 μοναστήρια και τους είχε πάρει όλη την περιουσία, μέχρι και τα καντήλια. Σημειωτέον πως, το 1833 η Αντιβασιλεία του Όθωνα, είχε διακηρύξει την ανεξαρτησία της Ελλαδικής Εκκλησίας, ακολουθώντας τη γραμμή του λόγιου κληρικού Θεόκλητου Φαρμακίδη και ενάντια στη βούληση του Μητροπολίτη Αθηνών Νεόφυτου (Νικολάου) Μεταξά. Το Πατριαρχείο αρνείτο την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος, μέχρι και το 1850.<br /><br />Επομένως, με τους ζώντες Φιλικούς και Ιερολοχίτες παραγκωνισμένους, τους αγωνιστές στη φυλακή ή εκτελεσμένους, χωρίς αποζημιώσεις και πάμπτωχους, τα μοναστήρια να κλείνουν και να απαλλοτριώνεται η περιουσία τους, με ρήξη μεταξύ Εκκλησίας- Όθωνα, είναι εντελώς αυθαίρετο και έωλο το επιχείρημα πως τάχα, την 25η Μαρτίου την επέβαλαν ως Εθνική Εορτή ο Όθων και η κατεστημένη Εκκλησία με το Βασιλικό Διάταγμα του 1838!<br /><br />Ο λαός επέβαλε την 25η Μαρτίου.</span><div><span style="font-size: medium;">Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Ο λαός επέβαλε την 25η Μαρτίου ως Εθνική Εορτή, εις ανάμνηση της απόφασης της Φιλικής Εταιρείας (από το 1820) ως κοινή ημερομηνία μνήμης της Επανάστασης του ’21, κάτι που (ορθώς) συναίνεσε ο Νεόφυτος (Νικόλαος) Μεταξάς, Μητροπολίτης Αθηνών.<br /><br />Η Βαυαρική Μοναρχία την αρνείτο, γιατί θύμιζε επανάσταση, λαϊκά δικαιώματα, δημοκρατία, Σύνταγμα και αφού αναγκαστικά την γιόρτασε το 1838, την αρνήθηκε ως δημόσια πανήγυρη το 1839, 1840, 1841 (έπεσε ξύλο και έγινε δίκη κατά φοιτητών που γιόρτασαν την επέτειο), 1842, 1843 ( ο Όθων δεν πήγε ούτε στην κηδεία του Κολοκοτρώνη, ενώ την 3η Σεπτεμβρίου, με κίνημα του ζητήθηκε Σύνταγμα), το 1844 και τελικά ξαναβρίσκουμε πρόγραμμα δημοσίου εορτασμού της 25ης Μαρτίου, το 1845.<br /><br />Ως Εθνική Επέτειος (και όχι απλή εορτή), η 25η Μαρτίου ορίστηκε επί Γεωργίου του Α’, μαζί με την αποκατάσταση της μνήμης των αγωνιστών (όπως του Οδυσσέα Ανδρούτσου) και την καθιέρωση του ύμνου στην Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού, σε μελοποίηση Ν. Μάντζαρου, ως εθνικού ύμνου. Μέχρι τότε ακουγόντουσαν κάτι μουσικές της Βαυαρικής μπάντας, ο δε λαός θεωρούσε εθνικό του ύμνο το: “Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια”</span><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><i style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;">*Επισυνάπτονται σε πλήρη οι δύο φωτογραφίες εξώφυλλου από την εισήγηση του Γ. Γλαράκη στον Όθωνα για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.............................</i><div><i style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;"><br /></i></div><div><span face="Verdana, Geneva, sans-serif" style="background-color: white; color: #330000; font-size: 17.6px;">ΠΗΓΗ:https://slpress.gr/istorimata/otan-epi-othona-filakizan-opoion-giortaze-tin-25i-martiou/?fbclid=IwAR3zNNAOtp5XtV7NGpeXyKrE5pA_oq7eddZud1Cz9jTckrpfQSvCoefhYN4#google_vignette</span><br style="background-color: white; color: #330000; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 17.6px;" /><span face="Verdana, Geneva, sans-serif" style="background-color: white; color: #330000; font-size: 17.6px;">Ανάρτηση από:<a href="http://geromorias.blogspot.com">geromorias.blogspot.com</a></span></div></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-24614732026084027352024-03-27T18:03:00.003+02:002024-03-28T00:27:07.022+02:00ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟ SHAKEPEARE, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗ ΦΕΝΤΑΝΥΛΗ (FENTANYL) <p><span face=""Open Sans", sans-serif" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.5); box-sizing: border-box; font-size: 16px; font-weight: bolder;">Roberto PECCHIOLI</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiX2qUzb0JUpFhIhM6Z2_vAFZ56VoGTND-7pwFYpMUooEQ26wMhz-CJRXHPavbiZxrzAvwY_OIq-cGJQjyU8yzb4ofI1moxmEPyo2rcE4uhC2NL-u0m3m547FBsA-JLrsnTy_PYJEItMcp1g5uJUwjsB44GCyEBIWNJ11OwRdRUWg8t5cPjHpYkWbaODhDQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="191" data-original-width="264" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiX2qUzb0JUpFhIhM6Z2_vAFZ56VoGTND-7pwFYpMUooEQ26wMhz-CJRXHPavbiZxrzAvwY_OIq-cGJQjyU8yzb4ofI1moxmEPyo2rcE4uhC2NL-u0m3m547FBsA-JLrsnTy_PYJEItMcp1g5uJUwjsB44GCyEBIWNJ11OwRdRUWg8t5cPjHpYkWbaODhDQ=w400-h290" width="400" /></a></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;"><span style="color: #990000;"> Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να καταλάβουμε στο κουβάρι του χρόνου που μας βρήκε.</span> <span style="color: #351c75;"><b>Και δεν μιλάμε μόνο για μεγάλα συστήματα, για μεγάλα ζητήματα νοήματος, στα οποία η συγχρονικότητα σιωπά.</b></span><span style="color: #38761d;"><b> Η εντυπωσιακή εξάπλωση των ναρκωτικών είναι ακατανόητη</b></span>. Ένας καθηγητής κλασικού γυμνασίου από το Μιλάνο μας εκμυστηρεύτηκε μια βαθιά ανησυχία όταν αντιμετώπισε μαθήματα στα οποία η πλειοψηφία καταναλώνει χάπια, κοκτέιλ ουσιών ή ακόμα χειρότερα. <span style="color: #0c343d;"><b>Το εντυπωσιακό δεν είναι μόνο η έκταση του φαινομένου, αλλά και το γεγονός ότι, μισό αιώνα αφότου τα ναρκωτικά άρχισαν να μολύνουν γενιές -προηγουμένως επηρέαζε μειονότητες ακατάλληλων και «καταραμένων» καλλιτεχνών- δεν ωφελεί αυτό που όλοι γνωρίζουν πολύ καλά. Ότι ορισμένες ουσίες προκαλούν εθισμό, βλάπτουν, καταστρέφουν τη ζωή και συχνά οδηγούν σε θάνατο.</b></span><br /><br /><span style="color: #a64d79;"><b>Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία πραγματική πρόληψη από την πλευρά των θεσμών, ούτε σοβαρές δημόσιες πολιτικές. Η νομοθεσία έχει ομαλοποιήσει τη χρήση και την κατοχή των λεγόμενων «μέτριων ποσοτήτων» στο όνομα της παρεξηγημένης ελευθερίας και συχνά παραιτείται από τη δίωξη μικρών συναλλαγών, πλανόδιων συναλλαγών, των οποίων οι πρωταγωνιστές είναι επίσης καταναλωτές ή άνεργοι μετανάστες, μικροεγκληματίες που θέτουν σέ συναγερμό τόν πληθυσμό και πικραίνουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.</b></span><span style="color: #2b00fe;"><b> Είναι η παράπλευρη ζημιά της ανοιχτής κοινωνίας.</b></span> <span style="color: #0b5394;"><b>Ανοιχτή σε τι, συγκεκριμένα; Στα ναρκωτικά, σε άλλους ολέθριους εθισμούς, στον σχετικισμό για τον οποίο κάθε επιλογή πρέπει να γίνει αποδεκτή και ίσως να εξυψωθεί σε μοντέλο. Ανοιχτός στο μύθο του χρήματος, της επιτυχίας, σε μια ελευθερία χωρίς προοπτικές.</b></span> Δεν είμαστε χαρούμενοι, δείχνοντας ότι η ευημερία (ή μάλλον η ευ-κατοχή) και η χαρά της ζωής δεν πάνε μαζί.<br /><br />Συμβαίνει ο παμφάγος αναγνώστης να βρίσκει <b>δύο ειδήσεις</b> στο Διαδίκτυο που ανοίγουν ματιές, αν όχι κατανόησης, τότε τουλάχιστον προβληματισμού. <span style="color: #660000;"><b>Στην Αγγλία και τις ΗΠΑ τα μεγάλα πανεπιστήμια έχουν αρχίσει να αποσύρουν βιβλία που ορίζονται ως διχαστικά, προκλητικά, επικίνδυνα. </b></span>Συμβαίνει στο American Ivy League - το παρατσούκλι των πιο διάσημων πανεπιστημίων - και στο βρετανικό σιρκουί του Russell University, Cambridge, Oxford, London School of Economics, King's College. <span style="color: #351c75;"><b>Η πρόθεση είναι συγκλονιστική: η προστασία των μαθητών, δηλαδή της μελλοντικής άρχουσας τάξης. </b></span>Μεταξύ των συγγραφέων που ορίζονται ως «ανησυχητικοί» υπάρχει ο Σαίξπηρ, ένας παγκόσμιος γίγαντας, μυθιστοριογράφοι του διαμετρήματος του Κάρολου Ντίκενς και της Τζέιν Όστεν. Ο νικητής του βραβείου Πούλιτζερ Colson Whithead δεν σώζεται, του οποίου το The Underground Railroad αντιμετωπίζει το ευαίσθητο ζήτημα του φυλετικού διαχωρισμού. Κάτω αντίχειρες για τον Σουηδό θεατρικό συγγραφέα August Strindberg: Η Signorina Giulia θα οδηγούσε στην αυτοκτονία. <span style="color: #660000;">Το Πανεπιστήμιο του Aberdeen καλεί τους φοιτητές να μην συμμετάσχουν στο μάθημα για τον Geoffrey Chaucer, τον μεγαλύτερο μεσαιωνικό Άγγλο συγγραφέα </span><b>(The Canterbury Tales)</b> <span style="color: #660000;">καθώς «μπορεί να είναι μια συναισθηματική πρόκληση».<br /></span><br /><span style="color: #351c75;"><b>Δεν είναι γνωστό ποιες συναισθηματικές προκλήσεις είναι αποδεκτές.</b></span> Ανησυχητικό είναι το επίθετο που επιφύλαξαν οι απόστολοι του πολιτισμικού μηδενισμού ακόμη και για την Αγκάθα Κρίστι, συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων.<span style="color: #b45f06;"><b> Τίποτα δεν ξεφεύγει από τους λογοκριτές της Illuminated Inquisition (Φωτισμένης Ιεράς Εξέτασης), που έχει δεσμευτεί να διαγράψει τη γνώση και να εκδώσει προειδοποιήσεις ενεργοποίησης σε όσους διαβάζουν, μελετούν ή βλέπουν οπτικοακουστικό περιεχόμενο.</b></span><b><span style="color: #4c1130;"> Δεν διαμορφώνει, αλλά παραμορφώνει γενιές, εκτεθειμένες στην ασθένεια του μηδενισμού, το τελικό αποτέλεσμα της θριαμβευτικής άγνοιας.</span><span style="color: #2b00fe;"> </span></b><span style="color: #2b00fe;"><b>Τι συμβαίνει με τα μαζικά ναρκωτικά; </b></span><span style="color: #cc0000;">Έχει να κάνει πολύ με αυτό, κατά τη γνώμη μας. Η παράλληλη είδηση είναι στην πραγματικότητα η παραβίαση ενός συνθετικού ναρκωτικού, της φαιντανύλης ή της φεντανύλης, στις αμερικανικές εκλογές.</span> Η μάστιγα αυτής της ουσίας (και άλλων) δηλητηριάζει τη χώρα εκ των έσω. <b>Λόγος του Ντόναλντ Τραμπ,</b> δύσκολο να αρνηθεί κανείς, καθώς μέσα σε τέσσερα χρόνια σχεδόν τριακόσιες χιλιάδες Αμερικανοί έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα λήψης οπιούχων.<span style="color: #073763;"><b> Ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς. Η σφαγή δεν γλυτώνει καμία τάξη και ηλικία και κοντεύει να φτάσει τους τριακόσιους θανάτους την ημέρα.</b></span> Μια εθνική έκτακτη ανάγκη που αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου για διάφορα τμήματα του πληθυσμού. Ολόκληρες γειτονιές είναι γκέτο απελπισμένων ανθρώπων που έχουν καταστραφεί από το Fentanyl.<br /><br />Είναι ένα συνθετικό οπιοειδές εκατό φορές πιο ισχυρό από τη μορφίνη, που χρησιμοποιείται ως αναλγητικό σε τερματικούς καρκίνους και ως αναισθητικό σε επεμβατικές χειρουργικές επεμβάσεις. <span style="color: #134f5c;"><b>Οι πρόδρομοί του προέρχονται από την Κίνα – κάτι που μας κάνει να σκεφτόμαστε μεθόδους υβριδικού πολέμου μεταξύ υπερδυνάμεων </b></span>– είναι εύκολο να παραχθεί και έχει ιδιαίτερα χαμηλή τιμή στην αγορά. Η τελευταία έρευνα - κατά προσέγγιση από προεπιλογή - δείχνει ότι οι ετήσιοι θάνατοι που σχετίζονται με τα ναρκωτικά στις ΗΠΑ είναι πάνω από εκατόν έντεκα χιλιάδες.<b> </b><span style="color: #6aa84f;"><b>Οι προειδοποιήσεις της επίσημης κουλτούρας -δηλαδή της άρχουσας τάξης- αφορούν ωστόσο την ανάγνωση του Σαίξπηρ, η οποία δεν συνιστάται, διχαστική, επικίνδυνη, </b></span>καθώς ο βάρδος θα ήταν αντισημίτης (Σάιλοκ, ο έμπορος της Βενετίας), ρατσιστής (Οθέλλος, ο Μαυριτανός της Βενετίας), σοβινιστής (Ο εξημερωτής της στρίγγλας και ο χαρακτήρας της Λαίδης Μάκβεθ), επιρρεπής στη βία και τον πόλεμο, εχθρός των αναπήρων (ο κακός Richard III) και των πρωτόγονων (ο άγριος Caliban της Τρικυμίας).<br /><br /><span style="color: #45818e;"><b>Η τέχνη απαγορεύεται ή προηγούνται αυστηρές προειδοποιήσεις σχετικά με «στερεότυπα φύλου και φυλής». Ναρκωτικά όμως αγοράζονται σχεδόν ελεύθερα σε κάθε δρόμο. </b></span><span style="color: #990000;">Κάτι δεν λειτουργεί στην ελεύθερη, χωρίς αποκλεισμούς, φωτισμένη Δύση που ξεφορτώνεται το βάρος χιλιετιών πολιτισμού. Ίσως υπάρχει μια σχέση μεταξύ της έλλειψης κουλτούρας και της ζωής που πέταξαν εκατομμύρια άνθρωποι με χάπια, σκόνες, αλκοόλ και άλλα.</span> <span style="color: #20124d;"><b>Στερημένη νοήματος - η γνώση, η τέχνη, η σοφία της κοινότητας, το πνεύμα, η θρησκεία δίνουν σκοπό, κατεύθυνση - η ύπαρξη χάνει την ελκυστικότητα σε σημείο να γίνεται το «κακό της ζωής»</b></span>. Ο Eugenio Montale το συνάντησε στη «θεϊκή αδιαφορία», την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι, να αποδεχτεί την κατάστασή του και να ξεπεράσει τη «νύστα το απόγευμα».<span style="color: #674ea7;"><b> Πριν, ο πολιτισμός επένδυσε στον εαυτό του, έχτισε ένα σύστημα πεποιθήσεων, εθίμων, τρόπων ζωής. Αναγνώρισε την υπέρβαση, καθιέρωσε σύμβολα, επινόησε τελετουργίες για να συνοδεύσει τους ανθρώπους στην περιπέτεια της ζωής.<br /></b></span><br />Τώρα σκορπίζει άγνοια, ασυνειδησία, φόβο, υποβάλλει τα πάντα στο ανέφικτο δικαστήριο του παρόντος. Ο ανθρωπος θεός διπλωμένος στά δύο, <span style="color: #a64d79;"><b>ο Νάρκισσος που μπερδεύει την εικόνα με την πραγματικότητα, νιώθει βασανιστικά τη δική του ανεπάρκεια, αλλά δεν βρίσκει άλλο στήριγμα.</b></span> Η επιφάνεια της μετανεωτερικότητας είναι τραχιά, λεία. Κάθε εμπόδιο απομακρύνεται και γενιές, εύθραυστες σαν νιφάδες χιονιού, μπορούν να βρουν καταφύγιο μόνο στην πραγματική κόλαση σε τεχνητούς παραδείσους, έτοιμες να γίνουν νέες δραματικές άβυσσοι. <span style="color: #134f5c;"><b>Καταναλώνουμε λοιπόν κοκαΐνη, το ναρκωτικό της απόδοσης, της επίδοσης στον ανταγωνισμό στην αγορά, και όλα είναι στην αγορά.</b></span><span style="color: #38761d;"><b> Έπειτα, υπάρχει η μάζα των οπιούχων και των χαπιών που καταπραΰνουν το άγχος της ψυχής, τα φάρμακα που σε κάνουν να νιώθεις παντοδύναμος και αυτά που παράγουν παραισθήσεις. </b></span>Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, εμφανίστηκε ο μύθος του «ταξιδιού», του οραματικού, παραισθησιακού ταξιδιού του λυσεργικού οξέος και άλλων ουσιών που συνιστούσαν γκουρού, μουσικοί και οριακά διανοούμενοι , μερικοί από τους οποίους αργότερα αποδείχτηκαν πράκτορες της CIA. Δύναμη δηλαδή.<span style="color: #660000;"> Οι νέοι της εποχής έδειχναν ανταγωνισμό και μισαλλοδοξία: έπρεπε να εξουδετερωθούν. Τίποτα καλύτερο από τα ναρκωτικά, από τον εθισμό.</span><br /><br /><span style="color: #20124d;">Τον 19ο αιώνα, ο ιμπεριαλισμός διεξήγαγε πολέμους για τη διάδοση του οπίου στην Ανατολή. Τον εικοστό αιώνα προμήθευε τους νέους της με χημικά φάρμακα, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη και καθιστώντας αβλαβείς ολόκληρες γενιές.</span><span style="color: #a64d79;"><b> Στον 21ο αιώνα η παραβολή τελειώνει με τη γενίκευση της χρήσης ναρκωτικών, που είναι δημοφιλή στη μαζική φαντασία.</b></span> Τέλος πάντων -<span style="color: #674ea7;"><b>πολλοί νομίζουν- σταματάω όταν θέλω. Αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού ακόμη και η ισχυρότερη θέληση υποχωρεί στη βιολογική δυναμική που πυροδοτείται από ουσίες που τροποποιούν τον οργανισμό.</b></span> Όπως δεν είναι αλήθεια ότι η απόδοση - επαγγελματική, γνωστική, σεξουαλική - βελτιώνεται με τη λήψη ορισμένων ουσιών. Το αποτέλεσμα είναι φευγαλέο, ο πήχης ανεβαίνει, ο εθισμός προκύπτει σχεδόν άθελά του. Πολύ γρήγορα στην περίπτωση του Fentanyl.<br /><br />Η αλήθεια είναι άσχημη, αλλά πρέπει να ειπωθεί: τα ναρκωτικά σε κάνουν να νιώθεις καλά, γι' αυτό είναι τόσο εύκολο να μπεις στο παιχνίδι. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση συμβαδίζει με την πεποίθηση ότι άλλες χημικές ουσίες, άλλα φάρμακα, θα μας απαλλάξουν από τις αρνητικές επιπτώσεις. Άλλη μια ψευδαίσθηση. Πώς όμως μπορεί να διαλυθεί η καλλιέργεια των ναρκωτικών εάν η ίδια η καλλιέργεια διαγραφεί; <span style="color: #cc0000;">Πώς μπορούμε να δεχτούμε την απαγόρευση -ή την προειδοποίηση- αν ταυτίζεται με αυταρχισμό, με υποχρέωση, με το λουρί που επιβάλλεται στον υποκειμενισμό μας, με τη δικτατορία του εγώ;</span><span style="color: #351c75;"><b> Είμαι ο μόνος κύριος του εαυτού μου, οπότε κάνω αυτό που θέλω. Είναι η καταστροφή της σαγηνευτικής πρόσκλησης που λανθασμένα με την ελευθερία: κάνε ό,τι θέλεις.</b></span> Λειτουργεί σε λογοτεχνικά παραμύθια, σε ουτοπικά μέρη όπως το αβαείο της Thelème που επινόησε ο Rabelais, αλλά καταλήγει στα παραλήρημα του κάτω κόσμου ενός Aleistar Crowley και χιλίων κακών δασκάλων.<br /><br />Κανένα από αυτά, έχει σημασία, δεν λογοκρίνεται από τα πανεπιστήμια ή δεν στοχεύει την κουλτούρα ακύρωσης. Σβήσιμο σημαίνει αφαίρεση, εξάλειψη, απόκρυψη γνώσης, αποκλεισμός κρίσης. <span style="color: #990000;">Από σβήσιμο σε σβήσιμο, οι γενιές στερούνται την τροφή του πνεύματος και τη συγκεκριμένη γνώση. </span><span style="color: #134f5c;"><b>Ακόμα και τα επιστημονικά και τεχνικά: υπάρχει το Διαδίκτυο, είναι άχρηστο και ενοχλητικό να μελετάς.</b></span> Πώς θα μπορούσαν αυτοί που στερούνται σημεία αναφοράς, άγκυρες της κοινότητας και πνευματικές απαντήσεις να αντισταθούν στους εθισμούς; Αν ο Σαίξπηρ είναι επικίνδυνος ή διχαστικός, αν δεν χρειάζεται πια να ξέρουμε ποιοι είμαστε, αν η μουσική του Μπετόβεν είναι η κραυγή ενός βιαστή, αν γίνουμε tabulae rasae , <span style="color: #20124d;">γιατί να δει κανείς κάποιο νόημα στην ύπαρξη, να διακρίνει το καλό από το κακό. λάθος, εκτός από την ευχαρίστηση ή το ενδιαφέρον;</span><br /><br />Σταματάω όποτε θέλω, αλλά θέλω να δοκιμάσω κόκα και να πίνω αλκοόλ και χάπια. Το ρήμα είναι να ανεβαίνω ψηλά, δηλαδή να ξεπερνάω, να υπερστρέφω σαν κινητήρας που οδηγείται στην υπερβολή, να βγαίνουμε από τον εαυτό μας<span style="color: #783f04;"><b>. Όσοι δεν ξέρουν ποιοι είναι, όσοι φοβούνται τα ερωτήματα της ζωής, όσοι πλησιάζουν στην άβυσσο, νιώθουν τρόμο και πρέπει να βρουν μια λύση, βγαίνουν από τον εαυτό τους.</b></span> <b><span style="color: #45818e;">Οι ανθρώπινοι πολιτισμοί είναι απόπειρες να δοθεί νόημα στο «παράξενο μεσοδιάστημα» που είναι η ζωή. Αν η επίσημη κουλτούρα - εξουσία - μας διατάξει να σβήσουμε, να μην ξέρουμε,</span><span style="color: #990000;"> να ζήσουμε μόνο τη στιγμή και τον Εαυτό,</span><span style="color: #45818e;"> αν η γνώση γίνει πηγή διχασμού, φόβου, η λύση είναι να ξεφύγουμε, να γεμίσουμε με κάθε τρόπο το τίποτα που έρχεται. σε μας επιβάλλεται.</span></b><br /><br />Ο Φράνσις Μπέικον, πατέρας της επιστημονικής επανάστασης, έγραψε ότι η γνώση είναι δύναμη. <b>Επομένως, το να αγνοείς σημαίνει να είσαι, ή χειρότερα, να γίνεις ανίκανος. </b>Είναι το αποτέλεσμα της κουλτούρας ακύρωσης (πολιτισμός;) <span style="color: #3d85c6;"><b>Το κενό παράγει απόγνωση, απώλεια ταυτότητας. Αν δεν ξέρουμε πλέον ποιοι είμαστε, μπορούμε μόνο να αναζητήσουμε εναλλακτικές. Είναι τρομερό που το φάρμακο, η τρομερή Fentanyl, είναι μια λύση, ένας τρόπος να νιώσεις καλά για μια στιγμή.</b></span> Αγνοώντας, επειδή η γόμα έχει σκουπίσει τον μαυροπίνακα, προστατευμένοι από την πραγματικότητα στο βαμβάκι που μας έχουν τυλίξει, είμαστε διαθέσιμοι σε οτιδήποτε, ακόμα και για να καταστρέψουμε τον εαυτό μας.<span style="color: #0c343d;"><b> Όσοι αποθαρρύνονται από το να στοχάζονται δεν ξέρουν - ούτε καν υποψιάζονται - ότι η εξουσία το θέλει έτσι, ένα άτομο που οδηγείται από ένστικτα, ορμές, φόβους.<br /></b></span><br />Ο Σαίξπηρ λέει στον Άμλετ ότι υπάρχουν περισσότερα πράγματα στον ουρανό και τη γη από όσα μπορεί να ονειρευτεί όλη η φιλοσοφία. <b>Θέτει καθοριστικά ερωτήματα: να είσαι ή να μην είσαι;</b> Μπορεί να είναι τόσο διχαστικό όσο η ζωή, αλλά εξηγεί σε όσους έχουν χάσει το δρόμο τους ότι ακόμη και ο χειμώνας της δυσαρέσκειάς μας μπορεί να γίνει ένα ένδοξο καλοκαίρι χωρίς Fentanyl και άλλα παρασκευάσματα θανάτου. <span style="color: #741b47;"><b>Πάνω απ 'όλα, εγείρει την υποψία ότι ζεις στον κόσμο όπου οι τρελοί οδηγούν τους τυφλούς. Τυφλοί στερημένοι από το φως της γνώσης, τρελοί που κυριαρχούνται από τη θέληση για εξουσία.</b></span> Το κακό μας, η άγνοιά μας είναι το ενέχυρο της δύναμής τους.<span style="color: #674ea7;"><b> Στον κόσμο που έχει αναποδογυριστεί, το Fentanyl κερδίζει. Αλίμονο σε αυτούς που κρύβουν ερήμους, γιατί θα δημιουργήσουν άλλες ερήμους.</b></span></span><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><a href="https://www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog/index.php/italia/opinioni/16853-arriviamo-a-proibire-shakepeare-ma-non-il-fentanyl.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp">Nuovo Giornale Nazionale - ARRIVIAMO A PROIBIRE SHAKEPEARE, MA NON IL FENTANYL (www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog)</a></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-85207340250097118672024-03-27T14:54:00.003+02:002024-03-28T01:07:28.260+02:00Δεύτερη Πολιτεία του Πλάτωνα. Angelo Giubileo<span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><div><span face="Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif" style="background-color: #f0f0f0;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiju3HAHWd9Z5ph1AnuPq8PBflRojp5WkOiBBhIyHZKIzvPDDNhhd3G3fIr9wusixg-V5aJ10Kualw-BbuPMA4_xEKfDIiay7psg1Q18WREpEX4cPDSdiIkEaJrKNYcKWPv73rDaeIsH-PeVUqGEy4um_Fs8e7HYvWeOV4BrTCO_QPWopJS2OqTQtNF34Hy" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="205" data-original-width="246" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiju3HAHWd9Z5ph1AnuPq8PBflRojp5WkOiBBhIyHZKIzvPDDNhhd3G3fIr9wusixg-V5aJ10Kualw-BbuPMA4_xEKfDIiay7psg1Q18WREpEX4cPDSdiIkEaJrKNYcKWPv73rDaeIsH-PeVUqGEy4um_Fs8e7HYvWeOV4BrTCO_QPWopJS2OqTQtNF34Hy=w400-h333" width="400" /></a></div><br /></div></span></div>Ο Ηρόδοτος γράφει ότι «ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα κοινωνικό ζώο, και αυτός που δεν είναι, είναι λιγότερο ή περισσότερο από έναν άνθρωπο». Αλλά τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και επομένως να είσαι λιγότερο ή περισσότερο από άνθρωπος; Ο Αυγουστίνος της Ιππώνος θα πει ότι ξέρει ότι είναι άνθρωπος (qualis), αλλά τι (quid) είναι ένας άνθρωπος είναι γνωστό μόνο από τον Θεό. Η χριστιανική σύνθεση λοιπόν θα προσπαθήσει – για άλλη μια φορά και με τα ίδια εναλλασσόμενα αποτελέσματα – να πετύχει να συνυπάρχει, σε αυτό που ονομάζεται «άνθρωπος»,<span style="color: #660000;"> μια διπλή φύση, ανθρώπινη και θεϊκή, και επομένως το κοινωνικό ζώο με το «τι» (τὸ χρεὼν) αφορά περισσότερους από έναν ανθρώπους.<br /></span><br /><span style="color: #38761d;"><b>Στον απόηχο της ρήσης του Ηροδότου, ο Αριστοτέλης προσθέτει στα Πολιτικά ότι «είναι προφανές ότι η πολιτεία κατάγεται από τη φύση και ότι ο άνθρωπος από τη φύση του είναι κοινωνικό ζώο».</b></span> Και έτσι, σύμφωνα με την κρίση, ο άνθρωπος θα ήταν ένα κοινωνικό ζώο ικανό να κατασκευάσει και να πειραματιστεί κατά τη διάρκεια της ζωής του διαφορετικά μοντέλα ή σχήματα, θεωρητικά και επομένως πρακτικά, «κοινωνικής» οργάνωσης ή κοινής ζωής.<br /><br />Συγκεκριμένα, ήταν οι Έλληνες που ασχολήθηκαν με αυτό που ονομάζουμε <b>«επιστήμη και πράξη της πολιτικής»,</b> αλλά δεν συμφώνησαν όλοι – τόσο οι φιλόσοφοι / κυβερνήτες όσο και οι πολεμιστές και οι παραγωγοί, σύμφωνα με την τυπική κρατική οργάνωση του Πλάτωνα – για το τι ήταν ή είναι η καλύτερη δυνατή μορφή ή καθεστώς διακυβέρνησης: τυραννία, μοναρχία, αριστοκρατία, ολιγαρχία, δημοκρατία και τελικά αναρχία. <span style="color: #660000;">Ωστόσο: Ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας συμφωνούν ότι η δημοκρατία, ως αποτέλεσμα της υπερβολικής και υπέρμετρης χρήσης εκφυλισμένων εθίμων από τους πλούσιους ή τους φτωχούς ή και τους δύο, οδηγεί σε τυραννία.</span><br /><br />Έτσι, στην ανάπτυξη του ορθολογικού λόγου, το ζήτημα της «γνώσης και σκέψης της πραγματικότητας» (Πλούταρχος, Ίσις και Όσιρις, 351 Ε) <b>παίρνει μια «ηθική» διάσταση, δηλαδή συνδέεται με τον προσδιορισμό της ποιότητας (qualis) της ζωής του ανθρώπου και του κράτους.<span style="color: #cc0000;"> </span></b><span style="color: #cc0000;">Και όμως, ο Πλούταρχος διευκρινίζει αμέσως στο απόσπασμα που παρατέθηκε ότι «αν η γνώση και η σκέψη της πραγματικότητας αποτύγχανε, η αθανασία δεν θα ήταν πλέον ζωή, αλλά χρόνος».</span><br /><br />Και έτσι η αθανασία – που σύμφωνα με τους κοινούς θνητούς θα ανήκε αποκλειστικά στους θεούς – <span style="color: #a64d79;"><b>για τον Πλούταρχο και όλους όσους γνωρίζουν είναι αντίθετα η κληρονομιά της ζωής των ανθρώπων που γνωρίζουν και σκέφτονται την πραγματικότητα ή «τι» (τὸ χρεὼν), επαναλαμβάνει ο Παρμενίδης «είναι και δεν είναι δυνατόν να μην είναι». </b></span><span style="color: #674ea7;"><b>Δηλαδή: το «τι είναι αυτό που είναι» (quid) της γήινης ζωής που ανακαλύπτεται ή αποκαλύπτεται, με τον τρόπο του Heidegger, από τη γνώση και τη σκέψη της πραγματικότητας. Έτσι, αν η γνώση και η σκέψη της πραγματικότητας αποτύγχανε, η αθανασία δεν θα ήταν πλέον ζωή, αλλά χρόνος.</b></span><br /><br />Την 1η Μαρτίου, ο Neri Pozza δημοσίευσε μια επανέκδοση των Επιστολών του Πλάτωνα του Giorgio Pasquali, που δημοσιεύθηκε το 1938. Εν συντομία, ο μεγαλειώδης μελετητής του Πλάτωνα υπογραμμίζει πώς, υπό το φως των ιστορικών γεγονότων που τον είδαν εν μέρει ως πρωταγωνιστή, η σκέψη του δασκάλου του άλλαξε εν μέρει το νόημα και επομένως το νόημα όσων ειπώθηκαν και γράφτηκαν σε νεαρότερη ηλικία. Ουσιαστικά, τα γεγονότα αφορούν την κρίση ότι ο Πλάτωνας αρχικά υποστήριξε την πραγματοποίηση του ιδανικού του καλού μέσω της κυριαρχίας του Δίωνα και, μετά από μια διαλυμένη ειρήνη και έναν επανεμφανιζόμενο πόλεμο, στη συνέχεια πρότεινε μια συνεννόηση μεταξύ του ίδιου του Δίωνα, του Καλλίππου, και του τυράννου Διονυσίου Β'.<br /><br />Ο συγγραφέας Pasquali, πιστοποιώντας την αλήθεια των Επιστολών VII και VIII ως έργο του Πλάτωνα, κατά τη διάρκεια της ανάλυσής του κάνει μια ακριβή παρέκβαση σχετικά με τη θεωρία της γνώσης που συνέθεσε ο Πλάτωνας.<span style="color: #990000;"> Είναι τότε ένας τρόπος ή «μια ορθολογική, διαλογική διαδικασία (το τελευταίο μέρος της οποίας) θα μπορούσε να ταξιδέψει μόνο με φυγή, χάρη σε μια μυστικιστική (όχι υπερβατική) φώτιση» </span>(εκδ. 2024, σ. 116). Υπάρχουν πέντε βήματα ή βαθμοί γνώσης: όνομα, <a href="https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82" style="color: #194e89; text-decoration-line: none;">λόγος</a>, εικόνα, γνώση και, πέμπτον, «αυτό που είναι το αντικείμενο της γνώσης και πραγματικά είναι» (ό.π., σ. 125). Και τέλος: <b>"</b>... «Χίλιες ομιλίες μπορούν ακόμα να γίνουν για καθέναν από τους τέσσερις βαθμούς, καθώς ο καθένας είναι ασαφής»· τέσσερις, επειδή η γνώση, αν προκύπτει από μια σύνθεση των τριών πρώτων, αντανακλά τις ελλείψεις τους. «Αλλά το πιο σοβαρό πράγμα (...) είναι ότι, αφού υπάρχουν δύο πράγματα, το τι και το οποίο, ενώ η ψυχή επιδιώκει να μάθει όχι το ποιο, αλλά το τι (quid), καθένα από τα τέσσερα προσφέρει στην ψυχή με λόγια και έργα αυτό που δεν αναζητά, παρουσιάζοντας το καθένα στις αισθήσεις ως εύκολο να αντικρούσει αυτό που λέγεται και εμφανίζεται κάθε φορά, γεμίζει τους πάντες, ας πούμε, με κάθε αμηχανία και αφάνεια». <b>Επομένως, ενώ η ψυχή ζητά το τι (quid), τα μέσα της γνώσης προσφέρουν τό ποιό..."</b> (ό.π., σ. 131).<br /><br />Έτσι ώστε ο Πλάτωνας – ένας άνθρωπος που έγινε κάτι περισσότερο από άνθρωπος – συμβουλεύει όλους να βάλουν τα χέρια τους στους Νόμους. «Και πάντα να ελπίζεις ότι ο Θεός (rectius: μοίρα), όταν οι θλίψεις έρχονται στα αγαθά που δίνει, θα κάνει αυτούς τους πόνους ελαφρύτερους και θα κανονίσει αλλαγές στις παρούσες συνθήκες προς το καλύτερο, και ότι, αντίθετα, όσον αφορά τα αγαθά που είναι αντίθετα με αυτά, είναι όλα πάντα παρόντα σε αυτούς με καλή τύχη (και) ότι, όπως το καλό και το κακό είναι ακόμη και στον ουρανό (αν και το κακό εδώ σε μικρότερη ποσότητα από το καλό), Η ζωή είναι μια μάχη μεταξύ καλού και κακού» (ό.π., σελ. 178-188).<br /><br />Όσο για τη σκέψη του Πλάτωνα, ο Pasquali καταλήγει:<span style="color: #cc0000;"> «Ο δυϊσμός, ας πούμε δαιμονολογικός, που το γράμμα VII έχει κοινό με το δέκατο βιβλίο των Νόμων, είναι μια ακόμη ένδειξη ότι το γράμμα είναι πραγματικά έργο του παλαιού Πλάτωνα και όχι ενός μιμητή» (ό.π., σ. 188).</span></span><p _msthash="61" _msttexthash="276356028" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Quattrocento Sans"; font-size: 17.908px; margin: var(--paragraph-margin,0 0 var(--paragraph-margin-bottom,var(--spacing-md))); padding: var(--paragraph-padding,0); width: var(--paragraph-width,auto);"><a href="https://www.pensalibero.it/la-seconda-repubblica-di-platone/" style="color: #194e89; text-decoration-line: none;">Δεύτερη Πολιτεία του Πλάτωνα » Pensalibero.it</a></p>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-73616650846364192242024-03-27T14:36:00.001+02:002024-03-28T07:30:11.812+02:00Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΗΣ. (1)<p> <span style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;"> </span><b style="background-color: #f0f0f0; color: blue; font-family: "times new roman", serif;">Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΗΣ. </b></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-8652771643667311318" itemprop="description articleBody" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.52px; line-height: 1.4; position: relative; width: 840px;"><div dir="ltr" trbidi="on"><div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;"><span style="color: red;"><b>Του </b></span></span><span lang="IT" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;"><span style="color: red;"><b>Giovanni Reale.</b></span><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="IT" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: medium; line-height: 21.4667px;"><br /></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;"><b><span lang="IT" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;">1. </span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;">Πρόλογος στο πρόβλημα το οποίο αφορά την έννοια τής ψυχής (</span><span lang="IT" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;">psychè</span></b><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; line-height: 21.4667px;"><b>) σαν δημιουργία τών Ελλήνων.</b><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: medium; line-height: 21.4667px;"> </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-U3T0uiJau0U/UwBxVFXmuPI/AAAAAAAAYJU/nKoElOtLliwmAbV8iTqyqlvOcd5kEU4PwCPcBGAYYCw/s1600/Platon.jpg" style="clear: left; color: #194e89; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="150" src="https://4.bp.blogspot.com/-U3T0uiJau0U/UwBxVFXmuPI/AAAAAAAAYJU/nKoElOtLliwmAbV8iTqyqlvOcd5kEU4PwCPcBGAYYCw/s1600/Platon.jpg" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" /></span></a></div><span style="font-size: medium;"> <br />Η θεωρητική φιγούρα τής ψυχής συνιστά-κάτω από πολλές απόψεις-την πιό δυνατή έννοια και με την πιό δυνατή επιρροή, τής σκέψης τών Ελλήνων, την οποία διαπραγματεύτηκαν οι περισσότεροι φιλόσοφοι με κορυφαίους τον Πλάτωνα και τον Πλωτίνο. Στους Πλατωνικούς διαλόγους ο όρος ψυχής συναντάται 1143 φορές, στις Ενεάδες 1509 φορές. Ο Αριστοτέλης τον χρησιμοποιεί 785 φορές, αλλά το έργο του "περί ψυχής" αποτελεί ένα απο τα θεμελιώδη κείμενα<b> και ο Hegel το θεωρούσε την καλύτερη πραγματεία στο θέμα αυτό που γράφτηκε μέχρι τους χρόνους του!</b><br />Πολλοί θεωρούν την έννοια τής ψυχής τυπική τής Χριστιανικής σκέψης, διαπράττοντας ένα ιστορικο-ερμηνευτικό λάθος αληθινά σημαντικό. Είναι αλήθεια ότι οι Χριστιανοί προσπάθησαν να οικειοποιηθούν αυτή την έννοια. Αλλά στα κείμενα τής Κ.Δ ο όρος ψυχή, όχι μόνον εμφανίζεται λίγες φορές, αλλά πάνω απ'όλα με την σημασία τής "ζωής" και με μία διαφορετική σημασία απο εκείνη των Ελλήνων.<br /><span style="color: #990000;"><b>Απο καιρό μερικοί μελετητές τόνισαν το γεγονός ότι "η αθανασία τής ψυχής" με την Ελληνική σημασία και η "ανάσταση των νεκρών" με την ακριβέστατη σημασία του Χριστιανικού μηνύματος είναι κάτω απο πολλές απόψεις αντίθετες μεταξύ τους και πάντως συμφωνούν με έναν ιδιαιτέρως προβληματικό τρόπο. </b></span><b>Πιό συγκεκριμένα, οι Έλληνες σε συνάρτηση τής έννοιας τής "αθανασίας τής ψυχής" ερμήνευσαν και αναπαρέστησαν την εμπειρία και το μέγεθος τού θανάτου μ'έναν τρόπο ιδιαιτέρως μειωτικό! </b>Αρκεί να σκεφθούμε την περιγραφή τού θανάτου τού Σωκράτη στις τελευταίες σελίδες τού Φαίδωνος και την περιγραφή τού θανάτου τού Χριστού στα Ευαγγέλια<b>. Ο Πλάτων και ο Παύλος-έλεγε ο O.Culmann-είναι καθαρά σε αντίθεση!</b><br />Όταν αναφερόμαστε στην προβληματική τής ψυχής είναι αναγκαίο να διακρίνουμε τρείς πλευρές τού θέματος, διαφορετικές ανάμεσά τους!<br />α) Μπορούμε να υπολογίσουμε την ψυχή στις λειτουργίες της, και επομένως μπορούμε να την χειριστούμε με την πρακτική-λειτουργική σημασία!<br />β)Μπορούμε επίσης να την υπολογίσουμε στην φύση της, και επομένως με την οντολογική και μεταφυσική σημασία!<br />γ) ή μπορούμε ακόμη να την υπολογίσουμε απο την εσχατολογική οπτική γωνία, στο πεπρωμένο της στο επέκεινα και επομένως με την θρησκευτική σημασία.<br /><b>Η έννοια της ψυχής με την δεύτερη και τρίτη σημασία επηρέασε ιδιαιτέρως την φιλοσοφία και την Θεολογία.</b> Με την πρώτη σημασία-την πρακτική λειτουργική-επηρέασε βαθειά και τις ανθρωπιστικές σπουδές με διάφορους τρόπους: ας σκεφτούμε την ψυχολογία, την ψυχανάλυση, την ψυχοθεραπεία στις διάφορες ενδοχές της, για να κατανοήσουμε τον βαθμό αυτής τής επιρροής.<br /><br /></span><div><span style="font-size: medium;"><b>2. Μερικές επισημάνσεις σχετικά με την επιρροή τής έννοιας τής ψυχής στον δυτικό πολιτισμό γενικώς και στις ανθρωπιστικές επιστήμες ειδικώς.</b><br /><br /></span><div><span style="font-size: medium;">Ο Umberto Galimberti στο βιβλίο του "το σώμα" υποστηρίζει ότι αυτή ακριβώς η εξάρτηση τής ψυχολογίας απο την ελληνική έννοια τής ψυχής θα πρέπει να είναι αυτό που πρέπει να εγκαταλειφθή, με μία ριζική αντιστροφή τής τοποθετήσεως : "εάν δέν σκεφθούμε την ψυχολογία ενάντια στην αναπαράσταση που είναι δοσμένη απ'αρχής, απο εκείνη την ελληνική αυγή στην οποία ξεκίνησε η αυτοονομασία τής ψυχής, η ψυχολογία όχι μόνον δέν θα φθάσει ποτέ στην κατανόηση τής πρωτότυπης εκφραστικότητος τού σώματος, αλλά θα υποχρεωθεί στην περιπλάνηση, διότι αγνοεί το λάθος το οποίο βρίσκεται στην βάση τής επιστημονικής της θεμελίωσης, της γέννησής της σαν επιστήμης".<br /><b>Ο Galimberti δείχνει ακριβώς στον πλάτωνα την πηγή αυτού τού λάθους :</b> με την υπερβατική μεταφυσική, ο φιλόσοφος αντικατέστησε, την καταγωγική συμβολική αμφιθυμία, με την δισθενή ψυχή, η οποία βασίζεται στην λογική αποδεσμεύοντας τό "φυσικό" απο το "υπερφυσικό" και επομένως αφομοιώνει την πραγματικότητα στην αξία"!<br />Ο Galimberti γράφει:<span style="color: #990000;"><b> "Έτσι ο Πλάτων θεμελιώνει την κουλτούρα, τον πολιτισμό τής Δύσεως, εκεί όπου η αξία, η ιδέα, το πνεύμα, και μπορούμε να προσθέσουμε η συνείδηση, η αίσθηση, η ουσία, η μορφή είναι η αληθινή πραγματικότης και σε σχέση με τα οποία η ύλη, τα πράγματα, τα σώματα, στο παιχνίδι τών διαφορών τους, απογυμνώνονται απο την σημασία τους η οποία είναι πάντοτε "αλλού", στο γενικό ισοδύναμο που τα μετρά".</b></span><br />Αλλά ακριβώς η πρόσκληση την οποία απευθύνει ο Galimberti στην ψυχολογία "να σκεφθεί τον εαυτό της ενάντια στην ίδια", καταργώντας το σχίσμα ανάμεσα σε "ψυχή" και "σώμα" και η ίδια λογική δομή τού λόγου του <span style="color: blue;"><b>προϋποθέτουν με έναν αναπόφευκτο τρόπο ακριβώς εκείνες τις έννοιες ενάντια στις οποίες θα'πρεπε να πορευθούμε! </b></span>Η ίδια η έννοια στην οποία στοχεύει ο Galimberti-δηλαδή η έννοια εκείνης τής αμφιθυμίας σαν ανοίγματος τού νοήματος, η οποία θέτει σε αμφισβήτηση όλες τις σημασίες οι οποίες απο καταγωγής, <b>δηλαδή απο πρίν απο την διαχωριστική λογική την οποία εισήγαγε ο Πλάτων, ήταν συμβολικώς συγκεχυμένα και ανακατωμένα,</b> δέν είναι και δέν είναι δυνατόν να ξαναπροταθεί στην "πρωτότυπη" σημασία!<span style="color: #cc0000;"><b> Διότι η έννοια τής αμφιθυμίας επανασχεδιάζεται χρησιμεύοντας σε μία σκληρή ελεγκτική συζήτηση (ανασκευαστική με την κλασσική σημασία) ενάντια στην εννοιολόγηση τού ανθρώπου η οποία γεννήθηκε στην Ελλάδα και η οποία κράτησε όλη την ιστορία τού Δυτικού πολιτισμού,</b></span> <b>αλλά ταυτοχρόνως, επιχειρείται με συστηματικό τρόπο στο φώς αυτής, με την επανατοποθέτηση στην διαμάχη ακριβώς εκείνες τις έννοιες! </b><span style="color: #990000;"><b>Χωρίς το "δισθενές" με την διάκριση τής σημασίας,ο Galimberti δέν θα μπορούσε να εκφράσει έναν λεπτομερέστατο λόγο, τόσο λεπτό και συνεπή, όπως έκανε στην αμφιθυμία, σαν "αδιάκοπη κυκλοφορία νοήματος και σαν αντιστροφή τών εναλλαγών τών δισθενών δομών, οι οποίες προέρχονται απο το πλατωνικό σχίσμα!</b></span> [<span style="color: blue;"><b>το οποίο επινόησε ο Καρτέσιος].</b></span><br />Συνεπώς, με οποιονδήποτε τρόπο και άν αξιολογήσουμε την επιρροή τής Ελληνικής έννοιας τής ψυχής-και ιδιαιτέρως στην διατύπωση που τής έδωσε ο Πλάτων -παραμένει μία απο τις βάσεις στην οποία θεμελιώνεται ο δυτικός πολιτισμός στις διάφορες εκδοχές του!<br /></span><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: medium; line-height: 21.4667px;"><br /></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">Συνεχίζεται</span></div><b><span style="font-size: medium;"><span style="color: red;"><div><b><br /></b></div>ΣΧΟΛΙΟ</span>: Ας έχουμε κατά νού ότι η γερμανική έννοια Πρόσωπο αντικατέστησε τήν Ψυχή. Στήν προσπάθεια τής Δύσεως, μέ πρωτεργάτη σήμερα τόν Χάιντεγκερ καί τήν θεσμοθέτησή της από τήν Β' Βατικάνειο Σύνοδο διά τής συνδρομής τής Ρωσικής Θεολογίας, νά απελευθερωθεί από τήν Ελληνική της κληρονομιά. Στήν Ελλάδα ενεργοποιούνται, γιά τήν κατάργηση τής ψυχής, οι μαθητές τού Ζηζιούλα, ανάμεσά τους καί ο Λουδοβίκος καί ο Γιανναράς, αντικαθιστώντας την μέ τό σύνθετο ψυχής καί σώματος, πολεμώντας τόν Νού, τό θείο στοιχείο στόν άνθρωπο καί καταδικάζοντας ολόκληρη τήν Πατερική μας Παράδοση σέ μιά ύπουλη εξορία στά μουσεία τών βιβλιοθηκών τής οικουμένης.</span></b></div><div><span style="font-size: medium;"><b>Σήμερα ακούμε τούς οπαδούς τού Ρωμανίδη, όπως τόν Ι. Βλάχο, νά λέει μέ θράσος ότι εμείς έχουμε λογική καί νοερή ενέργεια. Τό όργανο τής λογικής είναι τά μάτια μας. Τής νοερής ενέργειας ποιό είναι;. Θά αρκούσε νά μάς πείς πώς τήν απέκτησες άνθρωπε. Αντί νά μάς </b><b>κοροϊδεύεις</b><b>.</b><br /></span><div class="MsoNormal" style="font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Αμέθυστος. </span></div></div></div></div></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-82449434422953656192024-03-27T13:26:00.003+02:002024-03-28T07:31:08.423+02:00Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ (1)<p> <span style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"> </span><b style="color: blue; font-family: georgia, serif; font-size: 14pt;">Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ </b></p><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><span style="color: red;"><b>Στον Αριστοτέλη και στην Χριστιανική σκέψη.</b></span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><br /></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><b>Με αφορμή ένα νέο κείμενο του ΑΡΕΘΑ.</b><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><br /></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><span style="color: #990000;"><b>Του ΛΙΝΟΥ Γ. ΜΠΕΝΑΚΗ.</b></span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; color: black; margin-bottom: 0.5em; margin-left: auto; margin-right: auto; padding: 5px; position: relative; text-align: center;"><tbody><tr><td><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Si2Tn5fHB4s/XrVeAvUVUkI/AAAAAAAAeIo/8FstInxbMfA6PCxWSAhK8l7ZZllH6H9SgCLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%25A3%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B8%25CE%25B1%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD%2B%25CE%259B%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%252C%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%2B%25CF%2584%25CE%25B1%2B%25C2%25AB%25CE%25B5%25E1%25BC%25B0%25CF%2582%2B%25E1%25BC%2591%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BD%25C2%25BB%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%2591%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.%2B%25CE%259F%25CE%25B9%2B%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AD%25CF%2582%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BF%2B%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CF%258C%2B%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9%2B%25CE%25BF%25CE%25B9%2B%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585..png" style="color: #194e89; margin-left: auto; margin-right: auto; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="126" data-original-width="330" height="151" src="https://1.bp.blogspot.com/-Si2Tn5fHB4s/XrVeAvUVUkI/AAAAAAAAeIo/8FstInxbMfA6PCxWSAhK8l7ZZllH6H9SgCLcBGAsYHQ/s400/%25CE%25A3%25CF%2587%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B8%25CE%25B1%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD%2B%25CE%259B%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%252C%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%2B%25CF%2584%25CE%25B1%2B%25C2%25AB%25CE%25B5%25E1%25BC%25B0%25CF%2582%2B%25E1%25BC%2591%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BD%25C2%25BB%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%2591%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.%2B%25CE%259F%25CE%25B9%2B%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2582%2B%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AD%25CF%2582%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BF%2B%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2584%25CF%258C%2B%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9%2B%25CE%25BF%25CE%25B9%2B%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585..png" style="background: transparent; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 0px 0px 0px; padding: 0px; position: relative;" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="font-size: 10.56px;"><span style="font-size: small;"><span face="sans-serif" style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; text-align: left;">Σχόλιο τού Αρέθα στόν </span></span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82" style="background: none rgb(248, 249, 250); color: #0b0080; font-family: sans-serif; font-size: medium; text-align: left; text-decoration-line: none;" title="Λουκιανός">Λουκιανό</a><span face="sans-serif" style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; font-size: small; text-align: left;">, στο</span><span face="sans-serif" style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; font-size: small; text-align: left;"> οποίο αναφέρει τα «</span><i style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: medium; text-align: left;">εἰς ἑαυτόν</i><span face="sans-serif" style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; font-size: small; text-align: left;">» του </span><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%91%CF%85%CF%81%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82" style="background: none rgb(248, 249, 250); color: #0b0080; font-family: sans-serif; font-size: medium; text-align: left; text-decoration-line: none;" title="Μάρκος Αυρήλιος">Μάρκου Αυρηλίου</a><span face="sans-serif" style="background-color: #f8f9fa; color: #202122; font-size: small; text-align: left;">. Οι πρώτες άμεσες αναφορές στο έργο αυτό είναι οι δικές του.</span></td></tr></tbody></table><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Η πρόσφατη πρώτη κριτική έκδοση των μικρών κειμένων του Αρέθα (850-944) μας κάνει προσιτή και την προς Νικήταν επιστολήν του βυζαντινού σοφού. Θέμα τής επιστολής είναι το πρόβλημα τής ενανθρωπήσεως τού “λόγου του Θεού”.<b> </b><b><span style="color: #660000;">Θέση τού Αρέθα ότι η ανθρώπινη φύση του Χριστού υπήρξε εξ αρχής τελεία και κύριο επιχείρημα του :</span><span style="color: #2b00fe;"> ότι τελεία ταίς των ανθρώπων γενέσεσιν η λογική ψυχή παραγόμενη υπό θεού τω διαπλασσομένω εισκρίνεται,</span><span style="color: #660000;"> και ούχ ώς αριστοτέλει δοκεί.</span></b><span style="color: #cc0000;"> </span>Δυστυχώς τα χάσματα του κώδικα μάς στερούν ακριβώς τα τμήματα τής επιστολής όπου διατυπώνεται η κριτική τής Αριστοτελικής διδασκαλίας. Διαθέτουμε μόνον τους τίτλους τών κεφαλαίων, εν είδει περιεχομένων: ε’ προς Αριστοτέλη και τους λέγοντας φυτική δυνάμει το έμβρυον εν τη μήτρα διοικείσθαι και θ. <span style="color: #38761d;"><b>Ότι τελεία η λογική ψυχή εν τη συλλήψει δίδοται και ουδέν η του οργάνου ατέλεια ταύτην παραβλάπτει!</b></span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"> Η διδασκαλία του Αριστοτέλη που κρίνεται εδώ απολήγει στην πολυσυζητημένη λύση <span style="color: #800180;">τού θύραθεν νού.</span><b> Ειδικότερα η κριτική εντοπίζεται στο θέμα του χρόνου εισόδου της λογικής ψυχής στο σώμα κατά την γένεση τού νέου ανθρώπου. </b><span style="color: #990000;">Η αριστοτελική διδασκαλία στο περί ζώων γενέσεως συνοψίζεται στο ότι για την δημιουργία τού νέου ανθρώπου ο Πατέρας προσφέρει την μορφή και η μητέρα την ύλη.</span><span style="color: purple;"> Εφ’όσον η μορφή είναι η ψυχή, πρέπει οι ψυχικές ιδιότητες να προέρχονται από τον Πατέρα.</span> Αυτές περιέχονται στο σπέρμα και γίνονται στο έμβρυο η κινητική δύναμη που τού χαρίζει τελικά την μορφή τού νέου ανθρώπου. <span style="color: blue;">Εξ άλλου εφ’όσον γίνεται δεκτό ότι η ψυχή ή τουλάχιστον ένα τμήμα της <b>προϋπάρχει,</b> πρέπει το τμήμα αυτό τής ψυχής-το λογικό τμήμα,<b> ο νούς-</b> να εισέρχεται στο έμβρυο από έξω και μάλιστα σε χρόνο δύσκολα προσδιορίσιμο.</span> Οπωσδήποτε η διαδικασία τής αυξήσεως τού εμβρύου και τής γενέσεως τού ανθρώπου (φυτική-αισθητική-λογική ψυχή) είναι βραδεία και ο νούς μένει για πολύ αδρανής (είναι παρών δυνάμει) (τον προσδιορισμό του χρόνου εισόδου τής λογικής ψυχής κατά την αριστοτελική διδασκαλία πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ο </span><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><b>Franz Brentano</b></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><b>,</b> ο οποίος χρησιμοποιεί το χωρίο 737 </span><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">b </span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">10, τέλειον δ’ήδη τοτ’εστίν το (ζώον) όταν το μέν άρρεν ή το δε θηλύ των κυημάτων. <span style="color: #4c1130;"><b>Στον χρόνο δηλαδή τής διακρίσεως τού φύλου του εμβρύου συντελείται χάρις στην ιδιαίτερη συνέργεια τού Θεού η θύραθεν είσοδος της λογικής ψυχής, που ολοκληρώνει την μορφοποίηση τού νέου ανθρώπου.</b></span> Ο </span><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Brentano </span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">πολέμησε και την άποψη τού </span><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Zeller</span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">, ότι κατά τον Αριστοτέλη ο Νους υπάρχει στο σπέρμα τού Πατέρα ήδη πρίν από την γονιμοποίηση).<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"> Από το κείμενο του Αρέθα προκύπτει πρώτα έμμεσα, σε απόλυτη συμφωνία στο σημείο αυτό με όλη την Πατερική και την μεταγενέστερη βυζαντινή σκέψη-η απόκρουση τής θύραθεν εισόδου τής λογικής ψυχής (σε χρόνο, όπως πιστεύεται ότι δέχεται η εθνική φιλοσοφία γενικά μεταγενέστερο τής διαμορφώσεως του σώματος):<b> Μιχαήλ Ψελλός, Διδασκαλία παντοδαπή 59:</b> τών Ελλήνων οι πρόκριτοι μετά την τελείωσιν του φυσικού οργάνου και την αποκύησιν τούτου ενσπείρουσι ταύτην (την ψυχήν) τω σώματι πλήν ότε μέν έσωθεν ή κατερριζωμένον το έμβρυον την φυσικήν ψυχήν τούτω διδόασιν, εξελθόντι δε την λογική, και προϊόντι την νοεράν. <b>Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος, περί της λογικής και ανθρώπινης ψυχής</b>, δεύτερον : αλλά και τών υστέραν του σώματος την ψυχήν δοξασάντων ποτέ και θύραθεν εισιούσαν… κακείνων το ψεύδος η σοφωτάτη των διδασκάλων θέσις εκπέφευγε. </span><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Deuvres completes 1, 489, 13-16!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="IT" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"> <u><span style="color: #990000;"> </span></u></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><u><span style="color: #990000;">Εφ’ όσον λοιπόν η θύραθεν αυτή είσοδος τής ψυχής συνδέεται με την προϋπαρξή της</span></u> (Ας δούμε τον τίτλο του κεφ. ‘ε: Προς τους λέγοντας, εί τελεία η λογική τή κυήσει καταπέμπτεται, ανάγκη προϋπαρξιν ψυχών πρεσβεύειν, 343,26 και την φράση: επάν γάρ τίνες… ενδιαβάλλειν πειρρώνται τήν της ψυχής τελειότητα, επί προϋπαρξιν αυτήν αναφέρειν αδολεσχούντες τους εντελή δογματίζοντας ταύτη την εις γένεσιν προόδου… 351,8…). Η κυρίως όμως κριτική και άμεση θέση τού Αρέθα<b> αναφέρεται στον χρόνο εισόδου τής λογικής ψυχής στο σώμα του νέου ανθρώπου.<span style="color: #cc0000;"> </span></b><span style="color: #cc0000;">Και εδώ ο Αρέθας δεν ακολουθεί την κοινή πατερική παράδοση και την επίσημη διδασκαλία τής Εκκλησίας,<b> αλλά την διδασκαλία τού Γρηγορίου Νύσσης,</b> που απετέλεσε εξαίρεση και προβλημάτισε πολύ και τους πλησιέστερους και τους απώτερους μεταγενέστερους του.</span> [Είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστική η ανταλλαγή σχετικών με το θέμα κειμένων μεταξύ του Θεοφανούς Μηδείας και του Σχολάριου. Ο πρώτος (λόγος αποδεικνύων ότι του ανθρωπίνου σπέρματος αψύχου καταβληθέντος, τη δε σπερματική αυτού δυνάμει συμπήξαντος εν τη μήτρα το έμβρυον, ενοήσιν αυτώ την ψυχήν ο Θεός, αφού ρητά δηλώσει ότι η παρά του αγιοίς πατρός Γρηγορίου του Νύσσης εισαγομένη περί τούτου του ζητήματος γνώμη απηγορεύεται παρά της Εκκλησίας, <span style="color: #2b00fe;">ως συμβαίνουσα τή ωριγενιακή φλυαρία τη προΰπαρξιν υποτιθεμένη της ψυχής </span>τω φασκειν έμψυχον είναι το σπέρμα και την ψυχήν εκ των άνω του γένους έλκειν προγόνων,<b> εκθέτει την προσπάθεια του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού να ερμηνεύση συμβιβαστικά την διδασκαλία του Γρηγορίου</b> : Ο δε γε τα Θεία σοφός Μάξιμος, δεινόν ηγησάμενος υπάγεσθαι τη ώριγενειακή αιρέσει τον ενδοξότατον εν θεολογία…. Ευγνωμόνως τα του Γρηγορίου εις την ευσεβή βιαζόμενος δόξαν… αλλ’ούκ εξεγένετο αυτώ ικανώς τούτο ποιήσας… Ο Σχολάριος στις απαντήσεις του χαρακτηρίζει μετριωτέρους περί το ψεύδος τους την ψυχήν συγκαταβάλλεσθαι τω σπέρμα τι πεφρονηκότας, επειδή ούτε το σπέρμα της λογικής ψυχής αίτιον εδόκουν ούτε τον σπείραντα (εκείνο γάρ από του ανδρός ταύτην δε από Θεού), περί τον της παραγωγής χρόνον τε και τρόπον σφαλλόμενοι… και βρίσκει τρόπους να δικαιολογήση την ασύμφωνη προς την “κοινήν και αληθή γνώμην των διδασκάλων της πίστεως” διδασκαλία του Γρηγορίου εν ώ μέν ούν λόγω δοκεί τουναντίον λέγειν ο Θείος Γρηγόριος τούτον ένιοι τη προς εκείνον αίδοι ψευδεπίγραφον είναι λέγουσιν… ούκ εμφαινομένην έχει καθαρώς τα των λόγων ρήματα την ευσεβή του Μαξίμου διανοίαν, ή αυτοίς επιτίθησιν, αλλ’εί και αληθώς ην αυτή δόξα του Ιερού Γρηγορίου, θαυμάζειν ού χρή… έλεγε γάρ, ιδία γνώμη στοιχών, πρίν εξετασθήναι ταύτην εν ταις μετά ταύτα συνόδοις. Και φανερώς αποδοκιμασθήνας. Ακόμη πιο θερμά υπερασπίζεται η γενική διδασκαλία του Γρηγορίου στο δεύτερο λόγο (486, 6 -504,37), όπου και η εξής συμβιβαστική κρίση του Γενναδίου: Εί δε που και δόξειαν ούτοι (οι πατέρες) προς τον μέγαν εκείνον διίστασθαι των διδασκάλων χορόν, πρώτον μέν, ει και καθάπαξ διίσταντο, θαυμαστόν ουδέν αν ήν… ούτε δόγμα της Ιεράς τούτο πίστεως, ζήτημα δε φιλοσοφία και Θεολογία προσήκον, κάν τοις τοιούτοις οικείως τη δυνάμει κρίνουσιν έκαστοι….!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><br /></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Συνεχίζεται<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="background-color: #f0f0f0; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><br /></span><span lang="EL" style="color: #cc0000; font-family: georgia, serif; font-size: large; line-height: 19.26px;">Γιά διευκρίνηση ίσως μπορούμε νά κάνουμε χρήση τού λόγου τού Αγίου Ιωάννου τού Δαμασκηνού, ο οποίος μάς λέει ότι ο Θεός δέν εγκατέλειψε τόν άνθρωπο στήν πτώση του καί φύτεψε μέσα στόν άνθρωπο τήν βεβαιότητα τής ύπαρξής Του. Τό θείο στοιχείο μέσα μας, τόν Νού.</span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: large; line-height: 19.26px;"><span style="color: #2b00fe;"> <b>Τό οποίο ενσπείρεται ταυτόχρονα μέ τήν σύλληψη καί είναι η ψυχή τής ψυχής</b>. </span></span><span lang="EL" style="color: #cc0000; font-family: georgia, serif; font-size: large; line-height: 19.26px;">Οπως λέει ο Αγιος Μάξιμος : η ψυχή γεννητή αγέννητος, νούς υπάρχουσα κατά τήν δύναμιν αυτής. Ωστε ο νούς νά δίνεται ταυτόχρονα καί νά βρίσκεται εν δυνάμει.</span><br /><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;"><br /></span><span lang="EL" style="font-family: georgia, serif; font-size: 14pt; line-height: 19.9733px;">Αμέθυστος.</span></div>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4170710744433168987.post-51164573267522556562024-03-27T13:19:00.005+02:002024-03-28T07:32:07.676+02:00Η λογική του Χέγκελ μέσα στην ιστορία της φιλοσοφίας<p><a href="https://www.pemptousia.gr/author/sergios-troumpetskoi/"><span style="color: black;"><span style="text-decoration-line: none;"><span style="font-family: Open Sans;"><span><span><span style="font-size: large;">Σέργιος
Τρουμπετσκόϊ</span></span></span></span></span></span></a></p>
<h1 class="western" style="border: none; font-style: normal; margin-bottom: 0in; margin-top: 0in; orphans: 2; padding: 0in; widows: 2;">
<span><span face="Jura-Regular"><span style="color: #741b47; font-size: large;">Η
λογική του Χέγκελ μέσα στην ιστορία της
φιλοσοφίας</span></span></span><a href="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2013/06/H_01-copy1.jpg" style="font-weight: normal;"><img align="BOTTOM" alt="H_01 copy" border="0" height="383" name="graphics1" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2013/06/H_01-copy1.jpg" vspace="6" width="633" /></a></h1><span style="font-size: medium;">Το παρόν κείμενο του πρίγκηπος Σεργίου Τρουμπετσκόϊ μεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική. Είχε περιληφθεί στην μνημειώδη έκδοση υπό την επιγραφή “Προβλήματα ιδεαλισμού”. <br /><b><br /> Μετάφραση Δημήτρης Μπαλτάς </b><br /><br /> 11. <br /><br /><span style="color: #38761d;"><b> Η επιστημονική μελέτη της φιλοσοφίας συνδέεται με την γενική εξέλιξη των ιστορικών και των φιλολογικών γνώσεων, αλλά στο επίπεδο της αυτοτελούς επιστήμης έχει αναχθεί για πρώτη φορά από τον Χέγκελ.</b></span> <span style="color: #0c343d;"><b>Ο στοχαστής αυτός προσπάθησε για πρώτη φορά να δικαιολογήσει την ιστορία έναντι της φιλοσοφικής σκέψεως και να κατανοήσει την ιστορία ως processus της ολοκληρωμένης και λογικά διαδοχικής εξελίξεως, όλες οι στιγμές της οποίας είναι λογικές και απαραίτητες στον συσχετισμό τους, στο σύνολο. </b></span><br /><br /><span style="color: #a64d79;"><b> Στην «Λογική» του ο Χέγκελ προσπαθεί να εξαγάγει a priori από την καθαρά σκέψη το σύνολο των πιο γενικών εννοιών η «κατηγοριών», μέσω των οποίων σκεπτόμεθα και γιγνώσκουμε ο,τι υπάρχει, δείχνει μάλιστα ότι όλες αυτές οι «κατηγορίες» αποτελούν ένα λογικά συνδεδεμένο σύνολο: [σ. 499] Δεν μπορούμε να απολυτοποιήσουμε μία από αυτές, ερήμην των άλλων. </b></span><br /><br /> Όταν φθάνουμε σε κάποια από τις κατηγορίες, λ.χ. της υποστάσεως, της ενότητας κ.α. και την ορίζουμε ανεξαρτήτως μεν των άλλων, αλλά σε λογική σύνδεση με αυτήν, τότε ένας τέτοιος ορισμός αναπόφευκτα αυτοαναιρείται.<span style="color: #351c75;"><b> Η σκέψη μέσω της αρνήσεως μεταβαίνει στον τρίτο ανώτατο ορισμό που περιλαμβάνει την σύνθεση του πρώτου με τον αντίθετό του</b></span>. <span style="color: #741b47;"><b>Έτσι, από ορισμό σε ορισμό, από την μία αφηρημένη κατηγορία στην άλλη, οικοδομείται όλο το σύστημα των καθαρών εννοιών της «Λογικής» του Χέγκελ.</b></span> Και όλη αυτή η ιστορία της φιλοσοφίας εξηγείται από την άποψη αυτής της «Λογικής»: <span style="color: #38761d;"><b>η ανθρώπινη σκέψη, στο σύνολό της, τελεί τον ίδιο κύκλο, μεταβαίνοντας από την μία αφηρημένη έννοια στην άλλη. </b></span><br /><br /><span style="color: #134f5c;"><b> Στην μάχη των φιλοσοφικών διδασκαλιών, στις αντιθέσεις τους, στην διαδοχική εναλλαγή εκδηλώνεται η λογική νομοτελειακή κίνηση που έχει ως τελικό σκοπό της την αυτογνωσία της καθαράς διάνοιας: έκφραση τέτοιας αυτογνωσίας ήταν για τον Χέγκελ το δικό του σύστημα. </b></span><br /><br /> Εδώ δεν είναι ο χώρος για να προβή κανείς στην κριτική αποτίμηση των αξιών και των ελλείψεων της διδασκαλίας αυτής, η δόξα της οποίας δεν θα μπορούσε να συγκριθεί [σ. 500] παρά μόνον με την σχεδόν γενική λήθη και απουσία κατανοήσεως, την οποία υφίσταται σήμερα. <span style="color: #660000;">Ο «Πανλογισμός» του Χέγκελ- η διδασκαλία του για την απόλυτη ταύτιση τού σκέπτεσθαι και του είναι, για την ταύτιση του αληθούς με την λογική σκέψη από την οποία προσδιορίζεται, πάσχει από πλήρη αφαίρεση.<b> </b></span><span style="color: #674ea7;"><b>Ο Χέγκελ αποκάλυψε υπέροχα την ψευδή αφαίρεση όλων των μερικών ορισμών που καθιερώνονται ως κάτι απόλυτο· αλλά και η δική του η σύλληψη, η «έννοια όλων των εννοιών» είναι η ίδια αφαίρεση, την οποία περίμενε η μοίρα όλων των αφαιρέσεων- η διαλεκτική διάσπαση.</b></span> Αυτή η έλλειψη της διδασκαλίας του Χέγκελ αποτυπώθηκε και στην αντίληψή του για την φιλοσοφία εν γένει και στην εκ μέρους του ερμηνεία της ιστορίας της, η οποία επίσης αποδείχθηκε ελλειπής ως προς την αφαίρεσή της, <b>παρά το εξαιρετικό χάρισμα της ιστορικής αντιλήψεως του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου. </b><br /><br /><span style="color: #45818e;"><b> Η ιστορία της φιλοσοφίας δεν είναι processus διαλεκτικής εξελίξεως της αφηρημένης σκέψεως και δεν προσδιορίζεται μόνον από την κίνηση των καθαρών εννοιών.</b></span> Οι μεμονωμένες φιλοσοφικές διδασκαλίες αποτελούν, αναμφίβολα, κάτι πιο συγκεκριμένο, παρά η εξέλιξη της μιας η της άλλης κατηγορίας. Κατά την μελέτη των μεμονωμένων συστημάτων η διδασκαλιών πρέπει πρώτα να επιδιώξουμε να κατανοήσουμε αυτό που είναι το πιο πολύτιμο για τους ίδιους τους δημιουργούς τους,<span style="color: #800180;"> την δική τους φιλοσοφία, την δική τους μορφή του Αληθούς. </span><br /><br /> Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό: το processus εξελίξεως της φιλοσοφικής σκέψεως είναι στενά συνδεδεμένο με το γενικό processus της πολιτισμικής εξελίξεως, το οποίο συχνά καθυστερεί. [σ. 500]<b> <span style="color: #3d85c6;">Γι’ αυτό, οι μεμονωμένες διδασκαλίες, παρά την πραγματική φιλοσοφία που ενυπάρχει σ’ αυτές, είναι κατ’ ουσίαν ιστορικές στιγμές γνώσεως του Αληθούς και δεν μπορούν να εξετάζονται ως καθαρώς λογικές στην κίνηση κάποιας απρόσωπης σκέψεως. Αντιθέτως, έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα και κατά την ερμηνεία τους ο ιστορικός αναγκάζεται να λάβει υπ’ όψιν του όλες τις συνθήκες του τόπου και του χρόνου και της προσωπικότητας του δημιουργού τους</span>. <br /></b><br /> Τέλος, θα πρέπει να υποδείξει κανείς την στενή εξάρτηση της φιλοσοφικής σκέψεως από τον βαθμό της εξελίξεως της επιστημονικής γνώσεως και της πνευματικής κουλτούρας- της ηθικής και της θρησκευτικής συνειδήσεως. <span style="color: #0c343d;"><b>Διότι στην επιδίωξη της σχέσεως της ανθρώπινης γνώσεως και της καθολικής κοσμοαντιλήψεως η φιλοσοφία πρέπει, ούτως ή άλλως, να υπολογίζει και την επιστήμη και την θρησκεία και την ηθική συνείδηση. </b></span><br /><br /> Κάποτε η φιλοσοφία περιελάμβανε την επιστήμη, και τώρα, όταν η επιστήμη χειραφετήθηκε από την φιλοσοφία, κανείς δεν θα αμφισβητήσει την στενή σχέση τους. Βεβαίως και στην επιστήμη μπορεί να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη των φιλοσοφικών ιδεών. Αλλά η επιστήμη έχει τις δικές της μεθόδους γνώσεως των φαινομένων. <br /><br /><span style="color: #0b5394;"><b> Η επίδραση των φιλοσοφικών ιδεών εκδηλώνεται αποφασιστικά και στις θρησκευτικές διδασκαλίες- στην σφαίρα της θεολογίας. </b></span>Όμως, δεν ορίζει η φιλοσοφία το συγκεκριμένο περιεχόμενο της θρησκευτικής συνειδήσεως, αντιθέτως μάλιστα, αυτή η τελευταία υποτάσσει και τα φιλοσοφικά στοιχεία της θεολογίας. [σ. 502] Αυτό, όμως, δεν καταργεί διόλου την σημασία της καθαρώς φιλοσοφικής ερμηνείας των εννοιών που βρίσκονται στις βάσεις των μεμονωμένων συστημάτων και στην διαλεκτική τους. <span style="color: #660000;">Αυτό μας αναγκάζει να αναζητούμε την ιστορική μελέτη της φιλοσοφίας και να μην επιτρέπουμε την a priori οικοδόμηση της ιστορίας της.</span></span><p align="JUSTIFY" class="western" style="font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.22in; margin-bottom: 0.31in; margin-top: 0.31in; orphans: 2; widows: 2;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Open Sans;"><span><a href="https://www.pemptousia.gr/2013/06/i-logiki-tou-chegkel-mesa-stin-istoria-t/">Η λογική του Χέγκελ μέσα στην ιστορία της φιλοσοφίας | Πεμπτουσία (pemptousia.gr)</a></span></span></span></p>amethystoshttp://www.blogger.com/profile/10739409640674793441noreply@blogger.com0