Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΠΡΕΒΕΖΗΣ;!!!

Σε μια διεύθυνση του Internet, Ενοριακό Αγ. Ιωάννη Πρεβέζης, υπάρχει μια ανακοίνωση με τίτλο: «Γιατί χρησιμοποιούμε την Δημοτική!» Ανακοινώνεται πως τα δύο τελευταία χρόνια στην Μητρόπολη Πρεβέζης χρησιμοποιείται ευρέως η δημοτική μετάφραση των Ακολουθιών και Λειτουργιών. Διαβεβαιώνεται δε πως η απόφαση είναι λογική και «πατάει» θεολογικά!

Ας ξεκινήσουμε αυτό τον δυσάρεστο σχολιασμό με την εξής παρατήρηση. Σε μία Μητρόπολη της οποίας ο Επίσκοπος είναι γνωστός για το εξαιρετικό του βιβλίο περί της 5ης οικουμενικής συνόδου, παίρνονται τόσο σοβαρές αποφάσεις χωρίς συνοδική έγκριση! Φυσικά καταλαβαίνουμε ότι το «θεολογικό» πάτημα της πρωτοβουλίας είναι ανύπαρκτο!

Ας δούμε την λογική της αλλαγής! Έχουμε να μάθουμε πολλά! Καταρχάς πως αληθινοί Χριστιανοί είναι όσοι γίνονται Χριστιανοί συνειδητά και από απόφαση! Πρωτότυπο οπωσδήποτε αλλά δυστυχώς για μας περιγράφει τον χριστιανισμό του κλήρου! Ο κληρικός ακολουθεί σήμερα το διακόνημα αυτό συνειδητά και αποφασισμένα! Κάτι που δεν έχει σχέση με την πίστη. Υποτίθεται πως πρέπει να είναι ήδη πιστός. Η πίστη όμως δεν ενδιαφέρει την Μητρόπολη. Διότι αμέσως πιστοποιεί πως δεν αποτελείται από συνειδητούς Χριστιανούς η πλειοψηφία των πιστών. Είναι μάλλον ασυνείδητοι Χριστιανοί.

Επισκέπτονται τον ναό στις μεγάλες γιορτές ή στις προσωπικές ευκαιρίες. Και έρχεται το μάθημα: ο Κύριος μας έχει προειδοποιήσει “Δέν είναι δικός μου ο καθένας πού με φωνάζει Κύριε, Κύριε...” Ο κλήρος βρίσκεται εντέχνως απ' έξω. Σύμφωνα με την γνωστή τακτική του κληρικαλισμού, ο κλήρος είναι σωσμένος ήδη λόγω της χειροτονίας και γι αυτό ο κληρικός νουθετεί, απειλεί και προειδοποιεί τον μη σωσμένο λαό. Τουλάχιστον κάθε Κυριακή μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτό το παραλήρημα κατακρίσεως από τον κλήρο στο λαό!

Αφού η μόνη μας διαφορά και απόσταση από την Σωτηρία είναι η χειροτονία, γιατί να μην χειροτονηθούμε όλοι μας να ησυχάσουμε;

Να πως φαίνεται ο κληρικός, ο αλλοτριωμένος κληρικός ! «Χριστιανός είναι αυτός πού έχει τον Χριστό “αφεντικό” στη ζωή του και τηρεί το θέλημα του Θεού». Χριστός και Θεός δύο διαφορετικά πράγματα! Ποτέ δεν παρουσιάστηκε ο Κύριος σαν αφεντικό. Άπαγε κακομαθημένε. Αφεντικό είναι ο Δεσπότης, του κλήρου, τον οποίο ελέγχει με την μισθοδοσία, και τον υποχρεώνει να τηρεί τις εντολές του. Δεν “τηρείται” το Θέλημα του Θεού. Είναι τόσο τυφλωμένος ο κλήρος μας από το πάθος της εξουσίας, ώστε δεν ξέρει τι λέει! Η προσευχή μας είναι: Γεννηθήτω το θέλημά Σου...

Δυστυχισμένε δεν είναι επιλοχίας ο Κύριος. Μια και μόνη αλήθεια γνωρίζει ο Χριστιανός, την οποία αγνοεί ο κλήρος: Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε! Αλλοίμονο στους συνειδητούς Χριστιανούς, στους θεολόγους και στους κληρικούς, που νομίζουν πως μπορούν να τηρήσουν το θέλημα του Θεού! Το ασυνείδητο γεννά το συνειδητό και είναι καταδικασμένα τα δύο σε αιώνια σχέση. Γι αυτό το συνειδητό εξουσιάζεται πάντοτε από το ασυνείδητο. Ποτέ το συνειδητό δεν μπορεί να υπερβεί το ασυνείδητο! Αποκόπτεται μόνον ακολουθώντας τις σειρήνες της εξουσίας! Αλλά ακόμη και τότε εξουσιάζει ασυνειδήτους. Για να διατηρηθεί στην εξουσία λοιπόν το συνειδητό αυτό, είναι υποχρεωμένο να διατηρεί τους εξουσιαζόμενους σε ασυνείδητη κατάσταση. [Μεταφράζοντάς τους π.χ. τις Γραφές για να καταλαβαίνουν οι καημένοι, ή φορολογώντας τους πολίτες διότι η εξουσία δεν είναι ποτέ υπεύθυνη για την ανεπάρκειά της].

Λοιπόν για τους αγαπητούς μας κληρικούς η απομάκρυνση του λαού από την Εκκλησία, οφείλεται στην υποκρισία της διπλής ζωής (ηθικής και ανήθικης) κάποιων από τους κληρικούς. Στις προσωπικές απόψεις των πιστών, του λαού, οι οποίες στηρίζονται στην ημιμάθεια και μυθοπλασία που κυριαρχεί στην γκρίζα ζώνη από όπου όλοι μας αντλούμε γνώμες και η οποία ονομάζεται κοινή λογική. Κάτι ολωσδιόλου ανύπαρκτο. Υπάρχει μόνο Κοινός Νούς και αυτός είναι σπάνιος. Και τέλος οφείλεται στην τηλεόραση, η οποία ψυχαγωγεί τον λαό με μία γλώσσα διαφορετική της γλώσσας της εκκλησίας, κάτι που μας υποχρεώνει να προσαρμόσουμε την γλώσσα της Εκκλησίας στην γλώσσα της ψυχαγωγίας.

Και ο κλήρος απειλεί και “προφητικά” προειδοποιεί. Αν δεν μπορέσουμε να καταλάβουμε και να ζήσουμε τα τελούμενα στη Θ.Λειτουργία δεν θα γίνουμε ποτέ Χριστιανοί! (Όπως έγινε ο κλήρος).

Μήπως τελικά και ο πάπας είναι μια κάποια λύση μπρός στην απόλυτη αναρχία των επισκόπων της ορθοδοξίας, οι οποίοι ενσαρκώνουν πλέον εδώ και αιώνες, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τον τούρκο πασά που φιλοδοξεί να γίνει σουλτάνος στην Πόλη;

Για την γλώσσα δεν μιλήσαμε διότι ακολουθήσαμε το κείμενο! Είναι ξεκάθαρο πως με την αδιαφορία μας και την άγνοιά μας, εγκαταλείψαμε στην τύχη της την Εκκλησία και τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τα τέρατα που έχουν δημιουργηθεί εν τη απουσία μας!

Το Τζουράσικ Πάρκ ωχριά μπρος στην τρομακτική διάσταση του κληρικαλισμού!

Αμέθυστος

1 σχόλιο:

Ιωάννης είπε...

Υπάρχει(ή εγώ κάνω λάθος?) και το εξής μαργαριτάρι:

Η προσευχή, λέει το κείμενο, "είναι…«παιδικό ψέλλισμα» στον Πατέρα που μας αγαπά και θυσιάστηκε για μας."!

Καλή χρονιά!