ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΛΠΙΔΙΟΣ: Τι θα γίνει μετά την επέμβαση στη Συρία;

Πραγματικά ανατριχίλα προκαλούν τα όσα προβλέπει ο πατέρας Ελπίδιος για τον ερχομό του Αντίχριστου. Οι δραματικές εξελίξεις στην Αίγυπτο, η επικείμενη εισβολή στη Συρία, καθώς και η εμπλοκή του Ισραήλ και του Ιράν, σύμφωνα με τον πατέρα Ελπίδιο, θα σταθούν το προπαρασκευαστικό στάδιο για την έλευση του ψευδοπροφήτη που θα φέρει, υποτίθεται, την παγκόσμια ειρήνη.

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα από την πρόσφατη ομιλία του πατέρα Ελπίδιου στις 6 Αυγούστου (δηλαδή πολύ πριν γίνει γνωστή η πρόθεση των ΗΠΑ για εισβολή στη Συρία), που κυριολεκτικά τα λέει όλα:
«Μέσα σε αυτή την ανακατωσούρα τέσσερα κράτη μεγάλα θα δημιουργήσουν τον πανικό του ερχόμενου γενικευμένου πολέμου. Και αυτά τα τέσσερα κράτη είναι το Ισραήλ, το Ιράν, η Αίγυπτος και η Συρία.

Αυτά τα τέσσερα (4) κράτη θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα για την τελική εμφάνιση του Αντίχριστου. Ο Αντίχριστος μέσα από δικούς του ηγέτες θα κάνει δύο καινούργια κράτη στα οποία θα ηγούνται πεισματάρηδες και δυνατοί ηγέτες που θα συγκρουστούν. Τα δύο κράτη θα συγκρουστούν και μέσα από τα δύο αυτά κράτη θα αρχίσει να κλιμακώνεται ο πόλεμος και θα επεκτείνεται τόσο που θα αγγίξει τους μεγάλους.

Τα δύο μεγάλα κράτη μπροστά στην απειλή που τότε θα βλέπουνε, θα αναγκασθούν πλέον να αρχίσουν να συζητάνε για την ειρήνη. Και τότε από το πουθενά, από την Ανατολή θα ‘ρθει, θα εμφανιστεί ένα πρόσωπο τόσο δυνατό, τόσο έξυπνο, τόσο σατανικά σοφό, τόσο γοητευτικό, τόσο σε οικονομικό επίπεδο δυνατό, που θα το βάλουν σαν διαπραγματευτή. Και αυτό το πρόσωπο σαν διαπραγματευτής θα καταφέρει να ισορροπήσει τις αντιδράσεις των Κρατών και θα έρθει η πρώτη ειρήνη.

Όταν θα έρθει αυτή η πρώτη ειρήνη και το Ισραήλ θα υποφέρει. Σας είπα σε αυτή την σύγκρουση τέσσερα (4) κράτη θα παίξουν ρόλο για τον ερχομό του Αντίχριστου. Η Συρία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και το Ιράν. Και από εκεί θα εξαπλωθεί η αντίδραση και στα υπόλοιπα κράτη και από το πουθενά θα έρθει ο Αντίχριστος, ο οποίος θα είναι όλα αυτά που σας είπα, απόλυτα γοητευτικός, με πολύ χιούμορ, με πολύ δήθεν καλοσύνη και τότε θα καταφέρει να σταματήσει τον πόλεμο.

Και θα τον αποδεχθούν σαν πρίγκιπα της ειρήνης, τα ΜΜΕ και όλοι οι ηγέτες των κρατών τότε θα τον αποδεχθούν σαν κορυφαία προσωπικότητα. Και θα τον φωνάζουν σε όλα τα κράτη για ομιλίες, να τον γνωρίσουν και να υποταχθούν σε αυτόν. Τότε θα τον προωθούν σιγά – σιγά για παγκόσμιο ηγέτη.
Οι Εκκλησίες θα βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση που και αυτές ρημαγμένες από πολλά σκάνδαλα και από πολλές συγκρούσεις θα τον φωνάξουν και θα γίνουν ένα με τον Αντίχριστο. Έτσι ο ψευδοπροφήτης θα υποτάξει όλο τον κόσμο λέγοντας πως αυτός είναι ο πραγματικός Ηγέτης.

Ο Αντίχριστος θα έρθει τότε να κηρύξει όχι την θρησκεία του Θεού αλλά του ανθρώπου. Ανθρωπιστική θρησκεία θα κηρύξει. Θα τονίζει δηλαδή υπερβολικά όχι την έννοια του Θεού αλλά την έννοια του ανθρώπου. Θα μιλήσει για την έννοια του ανθρώπου που μπορεί να γίνει Θεός.

Και θα πει εγώ είμαι ο Θεός. Εγώ είμαι ο αρχηγός. Θα αποδεχθεί όλα εκείνα τα άσεμνα που δεν υπάρχουν στην Αγία Γραφή, θα τον αποδεχθούνε όλοι σαν βασικό στέλεχος και ηγέτη και ο ψευδοπροφήτης θα ζητήσει από όλους τους πιστούς που θα έχει υποτάξει και τις υπόλοιπες Εκκλησίες, να υποταχθούν σε αυτόν.

Ο Αντίχριστος τότε θα παραδώσει στο Βατικανό την απόλυτη εξουσία σε όλες τις άλλες Εκκλησίες, σε όλες τις Θρησκείες και σε όλα τα Δόγματα.
Τότε θα ξεκινήσει ο μεγαλύτερος διωγμός που υπέστη ποτέ ο Χριστιανισμός». 

elora.gr

 nefthalim.

Παγκόσμιοι απατεώνες! Η Τέλεγκραφ αποκαλύπτει ότι ο Κέρι χρησιμοποίησε φωτογραφία από το Ιράκ για να συκοφαντήσει την Συρία!!

Το ίδιο έκανε και το BBC!

Συγκεκριμένα ο Κέρι στην “πύρινη” ομιλία του όπου προανήγγειλε επίθεση στην Δαμασκό, ξεκίνησε χρησιμοποιώντας την συγκεκριμένη φωτογραφία για να δείξει το “μέγεθος της σφαγής” στην πρόσφατη επίθεση με χημικά από το καθεστώς”!

Για κακή τους τύχη όμως, ο φωτογράφος που είχε τραβήξει την φωτογραφία …ζούσε και οργισμένος εξέδωσε ανακοίνωση που τους κατακεραυνώνει για την απάτη.

Συγκεκριμένα ο Ιταλός Marco di Lauro εκτός εαυτού αποκάλυψε ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε στο Ιράκ το 2003!

Ποσά μέσα άραγε θα μεταδώσουν την απάτη;

The BBC is facing criticism after it accidentally used a picture taken in Iraq in 2003 to illustrate the senseless massacre of children in Syria.
Photographer Marco di Lauro said he nearly “fell off his chair” when he saw the image being used, and said he was “astonished” at the failure of the corporation to check their sources.
The picture, which was actually taken on March 27, 2003, shows a young Iraqi child jumping over dozens of white body bags containing skeletons found in a desert south of Baghdad.

olympia.gr

 sociologyalert.

H Συριακή τηλεόραση διέκοψε το πρόγραμμα της και πλέον μεταδίδει εμβατήρια..

ΠΗΓΗ: Eglimatikotita

- Από λεπτό σε λεπτό ο Μπάρακ Ομπάμα θα κάνει ανακοινώσεις
Όπως μεταδίδει η έγκυρη ισραηλινή ιστοσελίδα DEBKA files το υπουργείο πληροφοριών της Συρίας διέταξε την τηλεόραση της χώρας να διακόψει το πρόγραμμα της και να μπει σε κατάσταση πολέμου.

Πλέον μεταδίδονται μόνο πατριωτικά τραγούδια και εμβατήρια αναμένοντας την επίθεση της επόμενες ώρες.

Όλα δείχνουν πως η επέμβαση στη Συρία είναι θέμα χρόνου. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα από λεπτό σε λεπτό θα απευθύνει νέο διάγγελμα στο οποίο αναμένεται να κάνει σχετικές ανακοινώσεις...  Κάποιοι έσπευσαν να πουν ότι πρόκειται για πολεμικό διάγγελμα. Ωστόσο, μια πηγή στο Λευκό Οίκο την οποία επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ανέφερε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα ανακοινώσει νεότερα στοιχεία σχετικά με τις αποφάσεις του για το πώς θα προχωρήσει, και όχι ότι επίκειται άμεσα η έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Ορισμένα αμερικανικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι «πλησιάζει η ώρα» της επίθεσης κατά του καθεστώς της Συρίας, μετά την αποχώρηση των επιθεωρητών του ΟΗΕ και κάποια άλλα αναφέρουν ότι ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει ακόμη αποφασίσει και με την αποψινή δήλωσή του θα γνωστοποιήσει τις επόμενες κινήσεις της Ουάσινγκτον.

Ο ηρωικός Συριακός λαός, όπως και ο λαός της Αιγύπτου έδειξαν τον δρόμο.

ΠΗΓΗ: Olympia

Αυτή την στιγμή στα παρασκήνια του λευκού οίκου επικρατεί χάος. Δυο ιστορίες που θεωρούντο τελειωμένες, γκρεμίστηκαν από την λαϊκή αντίσταση και την πάλη των πολιτών απέναντι στον παγκόσμιο φασισμό και τα μαντρόσκυλα του.
Σε λίγο θα έλθει και η σειρά μας να αποδείξουμε εάν θα υποταχθουμε στον σουλτάνο τοκογλυφο και τις
ισλαμοφασιστικές ορδές του.
Δεν υπάρχουν ούτε σωτήρες, ούτε μπαμπούλες. Εχθρός και λύση είναι ξεκάθαρα.

ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ (6)

Συνέχεια από ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 30 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2013

Henri de Lubac

Ο ΝΙΤΣΕ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΗΣ (ΜΥΣΤΙΚΟΣ)

Ο Λάϊμπνιτς, προσπαθώντας να ανατρέψει την έννοια του σοφού του Σπινόζα και της ευτυχίας, έγραφε: " Ο Σπινόζα φαντάζεται πώς ξεκινώντας από την ημέρα κατά την οποία ο άνθρωπος γνωρίζει πώς τα γεγονότα είναι το προϊόν της ανάγκης, το πνεύμα του βρίσκεται αμέσως επαρκώς στερεωμένο. Παρ'όλα αυτά λόγω αυτής ακριβώς της υποχρεώσεως, δεν ευχαριστεί πλέον την καρδιά του ασθενούς και αυτός δεν αισθάνεται λυτρωμένος από το δικό του κακό". Μ' αυτόν τον τρόπο όμως δεν διείσδυσε βαθειά στην σκέψη του φιλοσόφου και έτσι δεν υπήρξε δυσκολία να αποδειχθεί πώς μία τέτοια ανασκευή έμενε απλώς στην επιφάνεια. Στην πραγματικότητα όταν ο σοφός του Σπινόζα ανυψώνεται μέχρι να θεωρήσει την καθολική Ανάγκη, δεν το επιτυγχάνει μέσω μίας συνηθισμένης επιστήμης, η οποία εκτός των άλλων θα τον άφηνε στην μίζερη κατάστασή του: χάρη σε μία αρετή ενός συγκεκριμένου είδους διαισθήσεως, δεν είναι πλέον ο "ασθενής", για τον οποίο συνεχίζει να μιλά ο Λάϊμπνιτζ. Το όν που δέχεται την γνώση του τρίτου βαθμού -εάν αυτή δεν είναι ψεύτικη- δεν είναι πλέον καθεαυτό ένα από τα άπειρα στοιχεία από τα οποία συνίσταται η natura naturata (η δημιουργημένη Φύσις) : Μετέχει στην natura naturans (στην δημιουργό Φύση).

          Όπως φαίνεται είναι μία ανάλογη ιδέα με του Νίτσε. Από την μία στην άλλη, όμως, υπάρχει μία διαφορά, η οποία εξασφαλίζει την απομάκρυνση ακόμη περισσότερο από την πρώτη, από την ανασκευή του Λάϊμπνιτς: Βεβαίως δεν αναφερόμαστε στον χαρακτήρα του Πάθους, τόσο αντίθετο με την απρόσωπη ειρήνη, για να μην πούμε την ψυχρότητα, μίας σκέψης η οποία προοδεύει με τον γεωμετρικό κανόνα. Ότι, κάτω από εκείνη την φαινομενική ψυχρότητα, έκαιγε ίσως μία φλόγα, είχε γίνει κατανοητό ήδη. Ο Σπινόζα ήταν "μεθυσμένος του Θεού, εκστασιασμένος" . Στον Νίτσε όμως δεν υπάρχει ίχνος της Natura naturans. Καμμία Θεότης, καμμία αντικειμενική ουσία, καμμία αιώνια ιδέα. Τίποτε που να μοιάζει μ 'έναν πλατωνικό κόσμο. Επομένως και καμία οντολογία. Όσο αυστηρή και άκαμπτη μπορεί να είναι γι' αυτούς που την υπομένουν η ανάγκη που γεννιέται από την Μοίρα (Fatum), είναι καθαρή τυχαιότης, καθότι είναι καθαρή επινόηση: παιχνίδι των κύβων, θεία φαντασία, χορός στο κέντρο ενός άδειου ουρανού… Και όταν ο Ζαρατούστρα ανακαλύπτει πώς συμπίπτει με μία τέτοια αρχή, ανακαλύπτει μάλλον, πώς δέν υπήρχε καμμία ανώτερη αρχή στην οποία ήταν απαραίτητο να αναφέρεται: ο νόμος του κόσμου είναι στην ολότητα του, κάθε στιγμή, μία παραγωγή της προαιρέσεως του. Νίκησε κάθε πνεύμα της βαρύτητος. Είναι καθ'αυτός αιώνιος και όχι λόγω συμμετοχής. Ή καλύτερα γίνεται αιώνιος. Κάθε αξία προέρχεται από την Βούλησή του.  Όλη του η γνώση είναι δημιουργική. 

          
Υπέρτατο άστρο του Είναι.

Κλίμακα αιωνίων Δημιουργιών (Διθύραμβοι στον Διόνυσο)

Η Νιτσεϊκή ιδέα δεν παρουσιάζει τόσο αναλογίες με την σκέψη του Σπινόζα, όσο με τον Βουδισμό. Ο ΝΙΤΣΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΙΔΡΥΣΕΙ ΕΝΑΝ "ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΟΥΔΙΣΜΟ". Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς υμνεί την ζωή, δεν την ευνουχίζει. Ψάχνει το κεντρικό σημείο από όπου ξεπηδά ολόκληρη η ζωή, και όχι το κεντρικό σημείο όπου κάθε ζωή σβύνει. Παρ'όλα αυτά τραγούδησε μ'έναν έξοχο τρόπο το μυστήριο της νύχτας και τον ύπνο, αγαπητή μεταφορά στον Ινδικό μυστικισμό. Δεν εορτάζει "την καταστροφή του σπιτιού" αντιθέτως, τραγουδά την αιώνια επαναοικοδόμηση. Και όμως η σύλληψή του, του υπερανθρώπου, παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με την σύλληψη του Βούδα, του φωτισμένου ανθρώπου ο οποίος, ακριβώς γι'αυτό, είναι περισσότερο από άνθρωπος. Αυτού ο οποίος γνωρίζει χάρις σε μία μυστηριώδη έμπνευση, όχι το μυστικό ενός όντος που δεν υπάρχει, αλλά το μυστικό του συμπαντικού γίγνεσθαι "Δεν είμαι ένας άνθρωπος, δεν είμαι ένας Θεός: γνώρισε πώς είμαι ένας Βούδας". Έτσι θα μπορούσε να μιλήσει ο Ζαρατούστρα: όπως ο Σακυαμούνι, πρωταγωνιστής ενός μυστικισμού χωρίς Θεό. Και εξίσου με τον Σακυαμούνι, δεν απαιτεί να φτάσει στον βαθμό του, στην κοσμική σειρά των μεγάλων φωτισμένων. Αυτή η σκέψη ενδύεται μία μορφή καθαρά Βουδιστική: "Σε καθέναν από τους επόμενους κύκλους της ανθρώπινης ιστορίας, υπάρχει πάντοτε μία στιγμή στην οποία, για έναν απομονωμένο άνθρωπο, και στην συνέχεια για πολλούς, ύστερα δε για όλους, υψώνεται ο δυνατός λόγος περισσότερο από κάθε άλλον, της Αιώνιας Επιστροφής όλων των πραγμάτων. Τότε ηχεί κάθε φορά για την ανθρωπότητα η ώρα του μεσουρανήματος".

          Η αναλογία όμως πάει παραπέρα: δυναμώνει ακριβώς χάρη σ'αυτό που οι πολλοί, ανάμεσα τους και η Λού Σαλομέ, είδαν μόνον σάν μία αντίθεση. Για τον Νίτσε, λέει η Λού Σαλομέ, "ο σκοπός της πιο υψηλής ηθικής φιλοδοξίας δεν είναι η απελευθέρωση από την υποχρέωση της επιστροφής, αλλά η χαρούμενη μεταστροφή σ'αυτή, δεν είναι το Νιρβάνα, αλλά το Σαμσάρα, το όνομα του μέγιστου ιδανικού". Αυτό είναι αλήθεια. Η νιτσεϊκή αιωνιότης βρίσκεται όλη στο γίγνεσθαι, τόσο μάλιστα που άδειασε από κάθε ουσία και πέρασε ολόκληρη στον αντίθετο όρο. Αυτό είναι που επιτρέπει στον Νίτσε να πεί πώς ακόμη και στην πνευματική σφαίρα, πιστεύουμε αποκλειστικώς στο γίγνεσθαι". Δεν πρέπει να ξεχνούμε πώς ούτε για τον Βουδισμό υπάρχει μία ανεξάρτητη αιωνιότης. Η Βουδιστική σωτηρία είναι καθαρή ελευθερία. Δεν συνίσταται καθόλου από το πέρασμα από την σφαίρα του Σαμσάρα, σε μίαν άλλη σφαίρα. Στο τέλος της εκφράστηκε σ'ένα δόγμα, το οποίο ο Νίτσε θα θαύμαζε με σιγουριά, εάν είχε την δυνατότητα να το γνωρίσει: το δόγμα του mahayama, του νιρβάνα που δεν είναι το σταμάτημα.

          Είναι γνωστό πώς σύμφωνα με το Μεγάλο Μονοπάτι, ο Μποντισάτβα εξαιτίας ενός όρκου φιλανθρωπίας, καθυστερεί επ' άπειρον την είσοδο του στο νιρβάνα, παρότι έχει ήδη πραγματοποιήσει όλες τις συνθήκες για να εισέλθει. Μιλώντας μ' αυτόν τον τρόπο όμως, ομιλούμε με τον τρόπο της φαινομενικότητος. Όταν εξαφανίζεται κάθε "κλείσιμο" τότε κατακτάται η "Βουδιτά". Ο σοφός μπορεί ακόμη να πάει και να γυρίσει, να σκεφτεί και να πράξει, να κηρύξει και να αφιερωθεί, να γεννηθεί και να πεθάνει, όσο υπάρχει ο κόσμος, επ' άπειρον. "Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμμία διαφορά ανάμεσα στην παραγωγή και την εξαφάνιση της προσωπικότητος, ανάμεσα στο Σαμσάρα και το Νιρβάνα"(Nagarjuana. E Asanga). Αυτό δεν του περιορίζει την ελευθερία. Δεν βρίσκεται σ'ένα ξεχωριστό Νιρβάνα, αλλά δεν είναι πλέον στην Φυλακή του Σαμσάρα. Καθότι γι'αυτόν, ο οποίος είδε τα μετόπισθεν των πραγμάτων "για το νιρβάνα είναι το σαμσάρα, και το σαμσάρα είναι το νιρβάνα, ανάμεσα δε στα δύο δεν υπάρχει καμία διαφορά". Δεν αντικατέστησε μία ψευδαίσθηση με μίαν άλλη ψευδαίσθηση. Έφτασε εκείνη την σημασία της καθολικότητος, στην οποία "το νιρβάνα και το σαμσάρα έχουν μία μοναδική γεύση". Το νιρβάνα του είναι το νιρβάνα που δεν είναι το σταμάτημα, το μοναδικό αληθινό νιρβάνα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την νιτσεϊκή αιωνιότητα, annulus aeternitatis. Δεν είναι ξεχωριστή σε σχέση με το γίγνεσθαι. Δεν είναι καθόλου άλλο πράγμα σε σχέση με την αιώνια επανάληψη, ένα άλλο όνομα του συμπαντικού σαμσάρα. Και από το ένα μέρος λοιπόν και από το άλλο δεν έχουμε ένα δόγμα της αιωνιότητος μέσα στην στιγμή; Όχι σε μία στιγμή που μισοανοίγει και χάνεται για να αφήσει να εμφανιστεί μία αιωνιότης έτοιμη, δομημένη έξω από αυτόν. Όχι σε μία στιγμή προνομιούχο στην οποία θα αναποδογυριζόταν η ανθρωπότης, αλλά στην στιγμή καθεαυτή, φορτωμένη με την γεύση της αιωνιότητος "Η αποτύπωση στο Γίγνεσθαι, τον χαρακτήρα του Είναι: αυτή είναι η υπέρτατη θέληση για δύναμη".

          Εκπληκτική αναλογία, που μας δείχνει γι'ακόμη μία φορά, πώς το πνεύμα δεν επινοεί ποτέ λύσεις εξ'ολοκλήρου άγνωστες και ανέκδοτες. ο "ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ" του Νίτσε, είναι παρ'όλα αυτά, αρκετά διαφορετικός από τον Βουδισμό του Βούδα ή του Asanga. Μάλιστα η έμπνευση των δύο δογμάτων είναι σχεδόν στους αντίποδες. Επι πλέον δε ο Μυστικισμός του Νίτσε έχει απηχήσεις που εκείνος των μεγάλων Γιόγκι δεν γνωρίζει. Ποτέ από αυτόν τον μυστικισμό δεν απελευθερώνεται εκείνο το "τρέμουλο χαράς ανακατεμένο με δάκρυα", που είναι μία ειδική ιδιαιτερότης του Νίτσε. Θέλοντας να βρούμε μίαν άλλη ινδική αναλογία, συμπληρωματική στην Βουδιστική αναλογία, μπορούμε να την έχουμε στον χορό του Σίβα. Το παθητικό στοιχείο έρχεται μ'αυτόν τον τρόπο, να επαναεισαχθεί - προς όφελος όμως, μίας πιο χλιαρής ζωτικότητος και ρισκάροντας να επιστρέψει και να εδραιώσει την αρχική αντίφαση. Δεν υπάρχει ένα απολύτως κατάλληλο σύμβολο. Το ίδιο το πρόσωπο του Ζαρατούστρα, έτσι όπως το σχεδίασε ο Νίτσε, δεν εκφράζει την εμπειρία του εις βάθος. Δεν φέρει μαζί του όλη την τραγωδία που προαναγγέλλει. Ο Νίτσε λοιπόν, θα επιστρέψει, προτιμώντας -από το 1885- το σύμβολο της νιότης του, στον Διόνυσο. "Ο μεγάλος διφορούμενος" θα επιστρέψει να παρουσιάζεται πλέον σ'αυτόν σε κάθε του βήμα. Θα ονειρευτεί να προσφέρει μία σύνθεση της σκέψης του, εκθέτοντας την "φιλοσοφία αυτού του Θεού". Και ο Θεός της εκστάσεως και της οργιαστικής ζωής θα του παρουσιαστεί σαν πιο κατάλληλος να ορίσει την Φρενετική του αντίθεση σ' Αυτόν, η εικόνα του οποίου δεν θα πάψει να τον βασανίζει μέχρι το τέλος. Ο Ζαρατούστρα εναντιωνόταν στον προφήτη της Γαλιλαίας. Ο Διόνυσος, στο μυστικό του πάθος, αντιτίθεται στον εσταυρωμένο του Γολγοθά.

          Συμπλήρωμα: Ο ύμνος στο μυστήριο της νύχτας και του ύπνου, βρίσκεται στην χαρούμενη επιστήμη, με τον τίτλο: "το μυστηριώδες πλεούμενο" 

…..Ξαφνικά βυθίζονται αισθήσεις και σκέψεις 
σε μία αιώνια μονοτονία, 
και μία Άβυσσος χωρίς σύνορα 
ανοίγει…..

….Τί ήταν ; Μήπως αίμα;-

Τίποτε δεν συνέβη: Όλοι εμείς στον ύπνο, στον ύπνο 
είμαστε-τόσο υπέροχα, τόσο υπέροχα.

          Αγαπά επίσης να προσεγγίζει τις εικόνες του ήλιου και της Νύχτας (Δόξα και αιωνιότης) και ένα από τα ωραιότερα ποιήματα του είναι "ο νυχτερινός ύμνος", στο 2ο βιβλίο του Ζαρατούστρα 
"Φώς εγώ είμαι Αχ, να ήμουν νύχτα. Όμως αυτή είναι η μοναξιά μου, πώς είμαι μία μάντρα φωτός! Αχ να ήμουν σκοτεινός και νυχτερινός. Πώς θα ήθελα να βυζάξω από τα στήθη του Φωτός…. Είναι νύχτα: θα'πρεπε να είναι Φώς! Και δίψα νυχτερινή! Και μοναξιά". 
Τέλος στον επίλογο του "πέραν του Καλού και του Κακού" γράφει !

          Ήλθε ο φίλος ο Ζαρατούστρα, ο φιλοξενούμενος των φιλοξενουμένων. Γελά τώρα ο κόσμος, το αποτρόπαιο κάλυμα σκίζεται: έφτασαν οι γάμοι για το φώς και το σκότος…

          Συνεχίζεται

          Αμέθυστος.  

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ. ΓΙΑΤΙ “ΒΡΗΚΑΜΕ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ” ΑΦΟΥ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΔΝΤ;

lalipouli.

ΝΕΟ - ΠΑΛΑΙΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ

  ΝΕΟ - ΠΑΛΑΙΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ:

Αποτειχισι: ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ, οι Μεθυσμενοι ή οι Αμεθυστοι, που ουτε ενοχλεισθε, ουτε διαμαρτυρεσθε, μαλιστα κατηγορειτε οσους πραττουν τα ορθα και πρεποντα, και κοινωνατε στα ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ "αγια ποτηρια" οπου μνημονευεται ο Αρχιαιρεσιαρχης Βαρθολομαιος, αισθανεσθε ορθοδοξοι; Οχι δεν ειστε Ορθοδοξοι, αφου ταυτιζεσθε με την Πιστι του Αρχιαιρεσιαρχου και το ομολογειτε δια της μνημονευσεως του..

πηγή Αποτειχιση 

  ΣΧΟΛΙΟ : Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΩΝ ΘΕΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ, ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ "ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ".

Αμέθυστος

Εγώ. Το παιχνίδι της ζωής (29)

Συνεχίζεται: Κυριακή, 25 Αυγούστου 2013

ΕΓΏ-Μέρος Πρώτο

Η βελτίωση της ζωής
Ο κάθε άνθρωπος γίνεται manager του εγώ του

Πολιτική α

Πως να εγκλωβίζεις κράτη 

Σχεδόν δυο δεκαετίες μετά την έκδοση του «Frankenstein» της Mary Shelley, η φαντασία μας είχε εξασκηθεί στην εμφάνιση τεράτων. Έμοιαζαν με τον Boris Karloff, το Godzilla ή το «Alien» του Ridley Scott. Έπαιρναν την όψη των φόβων που κυκλοφορούσαν. Και αν οι φόβοι ήταν χωρίς κάποια μορφή, τότε τα τέρατα αυτά ενσάρκωναν, όπως τα πλάσματα κάτω από το ατομικό νέφος, την γενετική μετάλλαξη των φόβων.

Ο καπιταλισμός της πληροφορίας είχε εκκολάψει ένα πλάσμα, το γενετικό υλικό του οποίου πολλαπλασιαζόταν ακράτητα μέσα στα «τοξικά έγγραφα», που στην πραγματικότητα ήταν ηλεκτρονικά σήματα. Το πλάσμα αυτό δεν είχε πια την συνήθεια να καταστρέφει γειτονιές και ολόκληρες πόλεις. Αντί αυτού έχει αφήσει ένα σημάδι, από νέα σπίτια και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, οι ανθρώπινοι κάτοικοι των οποίων είχαν εκδιωχθεί.

Αυτοί, που όπως και οι άναυδοι μικροεπενδυτές, έβλεπαν στις οθόνες πως εξαφανίζονται οι οικονομίες που έκαναν για τα γηρατειά τους, αντιλήφθηκαν ίσως για πρώτη φορά πως δεν ζούσαν στο Seattle ή Solingen, αλλά σε μια μεγάλη μηχανή.

Ένας από τους πρωτοπόρους του καπιταλισμού της πληροφορίας, ο Nicholas Negroponte, είχε πριν από δέκα χρόνια γράψει: «θα κοινωνικοποιούμαστε στις ψηφιακές γειτονιές, ο φυσικός χώρος των έχει γίνει αδιάφορος, και όπου ο χρόνος παίζει ένα εντελώς νέο ρόλο¹⁸³».

Και αυτό που συνέβη ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που σχεδιάστηκε: είχε μείνει μόνο ο εικονικός χώρος.

Ο νέος Big Brother, όπως μερικοί χωρίς καθόλου φαντασία ονόμασαν το θηρίο, έκανε ακριβώς αυτό που είχε προβλέψει ο Zygmunt Bauman: η δουλειά του ήταν να εκτελεί αποκλεισμούς. «Πρέπει να μυριστεί τους ανθρώπους που δεν ταιριάζουν στον τόπο, πρέπει να τους διώξει από εκείνο τον τόπο, και να τους πάει εκεί όπου ανήκουν. Ακόμα καλύτερο θα ήταν να μην τους αφήσει να πάνε οπουδήποτε.

Ο νέος Big Brother προμηθεύει τις υπηρεσίες μετανάστευσης με λίστες ανθρώπων, τους οποίους δεν πρέπει να αφήσουν να μπουν στην χώρα, και τους τραπεζίτες με λίστες ανθρώπων τους οποίους δεν πρέπει να αποδεχθούν στην κοινότητα των αξίων για να πάρουν δάνειο.¹⁸⁴»

Παντού έχουμε την δυαδική απόφαση περί αποκλεισμού ή αποδοχής: από τα αποτελέσματα αναζήτησης της google μέχρι τα κοινωνικά δίκτυα, από τις νομαδικές πόλεις του κινήματος Occupy μέχρι το «σπίτι που λέγεται Ευρώπη», το οποίο απειλεί με εκδίωξη μεμονωμένων ενοικιαστών, και η νεολαία του οποίου μεταναστεύει προς τον βορρά.

Το να έχεις μια ψευδαίσθηση σημαίνει να βγάλεις μια επιταγή υποθηκεύοντας κάτι που δεν κατέχεις, και να αγοράσεις με αυτήν κάτι ενώ δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα - ακριβώς αυτό δημιούργησε την φούσκα ακινήτων στις ΗΠΑ. Αυτά τα σπίτια διαταράσσουν την πραγματικότητα, παρόλο που οι ιδιοκτήτες τους είναι γραμμένοι στο κτηματολόγιο. Τα σπίτια αυτά ήταν (και αυτό τα καθιστά κήρυκες της νέας εποχής) όχι μόνο προϊόντα των οικονομικών μαθηματικών, αλλά και της πολιτικής οικονομίας. Δεν ήταν μόνο ένα οικονομικό πείραμα, αλλά ταυτόχρονα και ένα κοινωνικό.

Ένας trader, που έκανε την subprime φούσκα να σπάσει, εξέφρασε με σαφήνεια την κατάσταση: «Πως δίνεις στους φτωχούς αίσθημα ευμάρειας, ενώ οι μισθοί πέφτουν; Τους δίνεις φτηνά δάνεια.¹⁸⁵»

Οι Αμερικανοί κάτοχοι σπιτιών, οι οποίοι ψώνιζαν με χρήματα που είχαν αποκτήσει με δάνεια τα οποία πήραν αποθηκεύοντας τα σπίτια τα οποία δεν τους ανήκαν, έκαναν λογικά σωστές κινήσεις μέχρι να ξεσπάσει η κρίση. Όχι μόνο οι τράπεζες, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης, επιστήμονες και νομπελίστες τους ενθάρρυναν. Ότι έκαναν συμφωνούσε με την θεωρία του καπιταλισμού της πληροφορίας.

Η υποτιθέμενη ‘κοινωνία της γνώσης’ έχει προωθήσει παγκοσμίως ένα ‘ξεγύμνωμα’ (dismantling) από τους φυσικούς περιορισμούς των επιχειρήσεων, θεσμών αλλά και των μεμονωμένων ατόμων. Το μέρος των άυλων αγαθών και εικονικού κεφαλαίου αυξάνεται διαρκώς. Η Naomi Klein, έχει περιγράψει στο σημαντικό βιβλίο της ‘No Logo’, μια οικονομία η οποία δεν παράγει πια, αλλά κάνει leasing, ενοικιάζει και δανείζει αξίες και ανθρώπους. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που μερικοί λένε πως οι μελλοντικοί καταναλωτές θα βρίσκουν την έννοια της ‘ιδιοκτησίας’ παλιομοδίτικη. 

Η έννοια όμως αυτής της ‘απογύμνωσης’ δεν αφορούσε τους νέο-άστεγους. Ξαφνικά όμως βρέθηκαν στην πραγματικότητα, άνθρωποι γυμνοί και χωρίς στέγη πάνω από το κεφάλι τους. Οι υπερχρεωμένοι Αμερικανοί πελάτες του εμπορίου των υποθηκών, είχαν κάνει τρόπο συμπεριφοράς τους προτάσεις όπως ‘να χρησιμοποιείς το κεφάλαιο αλλά να μην το κατέχεις’, που εκστομίζονταν από μεγάλης επιρροής συμβούλους επιχειρήσεων (Rifkin). Προτάσεις οι οποίες γίνονταν αποδεκτές με θαυμασμό σε όλα τα συνέδρια πρωτοπόρων, παντού στον κόσμο. Ως συνέπεια της στάσης αυτής προκύπτει και το εξής: «χρησιμοποίησε τον υπάλληλο, αλλά μην του δώσεις θέση εργασίας»(ενοικίασε τον), και τέλος: «χρησιμοποίησε το κεφάλι σου, αλλά μην το κατέχεις».

Με τα παραπάνω εννοείται ένα εγχείρημα με σοβαρές συνέπειες, βάσει του οποίου η «νέα οικονομική σκέψη» οργανώνει μια εργατική, στην οποία «ταυτότητα» και «προσωπικότητα» έχουν πια απορριφθεί.

Ένα περιβόητο μανιφέστο της ιδεολογίας του ίντερνετ συνοψίζει σε μια πρόταση όλες αυτές τις τοποθετήσεις: «οι ταυτότητες μας δεν έχουν σώμα… επομένως δεν υπάρχει και κανένας φυσικός εξαναγκασμός.»186

Αν θέλει κανείς να φτιάξει καλή διάθεση σε ανθρώπους που ζουν σε κάποιο κλουβί, πρέπει να ισχυρισθεί ότι ο κόσμος έξω από το κλουβί δεν υπάρχει. Ας αφήσουμε να αιωρείται το ερώτημα: ήταν η κατάσχεση των αμερικάνικων σπιτιών που δεν ανήκαν στους ιδιοκτήτες τους, τον Αύγουστο του 2007, ένα σφάλμα στην θεωρία ή στην πραγματικότητα; Τότε δεν ήταν δυνατό να απαντηθεί το ερώτημα, γιατί τα πράγματα εξελίσσονταν αστραπιαία.

Αυτό που είχε συμβεί ακούγεται πολύ μοιρολατρικό αν το περιγράψουμε ως «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Και πολύ σύντομα είχε φανεί, πως η άρνηση του σώματος και της φύσης, παρόλα τα διανοητικά πακέτα μυών που πρόσφερε ο υπολογιστής, είχε το όριο της (η άρνηση) εκεί που ο άνθρωπος έχει το όριο αυτό. Η γενιά των ανθρώπων που κατείχε τις πιο έξυπνες μηχανές δεν ήξερε τι συνέβαινε. Και τότε, και τότε απλά σταμάτησε. Τότε ήρθε εκείνο το περίεργο ανασήκωμα των ώμων, η αδυναμία να δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση, εκείνη η διαφωνία των γιατρών στο κρεβάτι του αρρώστου, εκείνη η πολιτική συσκότιση, και η πρόταση: «ελπίζω ότι θα λειτουργήσει…»

Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της κρίσης, που χτυπούν συναγερμό, είναι ότι στην εποχή της νέας λογικής δεν υπάρχουν πια λογικές απαντήσεις. Αν δούμε πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε, πως η οικονομική κρίση, με τους αστρονομικούς της αριθμούς, που ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη ή πολιτική δυνατότητα κατανόησης, μας έχει κάνει κατοίκους (φυλακισμένους) των υπολογιστών, όπου έκπληκτοι κοιτάμε τις αλυσίδες των αριθμών και κωδικών που περνούν από μπροστά μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αυτό πρέπει να είναι το αίσθημα στο εσωτερικό του μάτριξ. Μετά την κατάρρευση της Lehman, για κάποιο χρονικό διάστημα, ούτε οι τράπεζες ούτε οι επιτροπές ελέγχου ήταν σε θέση να διακρίνουν αυτό που η τράπεζα είχε από αυτό που θα έπρεπε να έχει. «Το να είσαι μέσα στην παγίδα», είναι μια από τις πιο συχνές εκφράσεις, που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την οικονομική και ευρωπαϊκή κρίση, τα αδιέξοδα που αφορούν την ρευστότητα αλλά και το σύνταγμα.

Συνεχίζεται
Αμέθυστος

Σημειώσεις

183. Nicholas Negroponte, Being Digital, σ. 7.

184. Zygmunt Bauman, Wasted Lives: Modernity and Outcasts, σ. 132.

185. Lewis, The Big Short, σ. 14.

186. John Perry Barlow, ‘A Declaration of the Independence of Cyberspace’.

Αναδιάταξη και λήψη θέσης μάχης των πυραυλικών συστημάτων της Συρίας

Οι συριακές ένοπλες δυνάμεις προχώρησαν κατά την διάρκεια της νύχτας σε αναδιάταξη των επάκτιων πυροβολαρχιών P-800 Yakhont και ολοκλήρωσαν την διασπορά των πυροβολαρχιών των κινητών εκτοξευτών SCUD-B/C αναφέρουν πηγές από την Δαμασκό.
Την ίδια στιγμή οι βρετανικές ομάδες των SAS απαγκιστρώνονται και αποχωρούν από την Συρία μετά την απόφαση του βρετανικού Κοινοβουλίου να μην μετάσχει η Βρετανία στην επιδρομή που ετοιμάζουν οι ΗΠΑ στην χώρα.
Η κίνηση αυτή έκανε πιο εύκολη την αναδιάταξη και διασπορά των συριακών πυραυλικών συστημάτων που πλέον δεν κινδυνεύουν από τους Βρετανούς SAS, αν και είναι βέβαιο ότι στην χώρα έχουν ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσονται αμερικανικές ειδικές δυνάμεις προκειμένου να προχωρήσουν στον εντοπισμό και την στοχοποίηση των πλέον επίφοβων συριακών πυραυλικών συστημάτων.
Από την άλλη πλευρά κατά την διάρκεια της νύχτας μετακινήθηκαν κοντά σε περιοχές-στόχους των αμερικανικών Tomahawk τα αντιαεροπορικά και cruise-killer συστήματα Pantsir S1 (συνολικά διαθέτει 50 κινητους εκτοξευτές η Συρία) προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή προστασία από την επικείμενη βροχή των Tomahawk.
Η μονομαχία Tomahawk-Pantsir σε επιχειρησιακό επίπεδο ίσως είναι η πλέον ενδιαφέρουσα, επιχειρησιακά, στιγμή της επιχείρησης.
Στο μεταξύ απειλούν με "ισοδύναμο τετελεσμένο" οι συριακές Ένοπλες Δυνάμεις στην επίθεση που ετοιμάζεται κατά της χώρας τους και το ερώτημα είναι με ποιο τρόπο.
"Περιμένουμε επίθεση ανά πάσα στιγμή κατά του εδάφους της από τις δυτικές δυνάμεις" δήλωσε πριν λίγο στο Γαλλικό Πρακτορείο ανώτατος αξιωματικός των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας.
"Αναμένουμε μία επίθεση ανά πάσα στιγμή και είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε ισοδύναμα ανά πάσα στιγμή", επεσήμανε η ίδια πηγή.
Ο στρατός της χώρας μας είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει αποφασιστικά οποιαδήποτε μορφή στρατιωτικής επίθεσης, δήλωσε ο ίδιος Σύρος υπουργός Άμυνας, Φαχντ Γιάσεμ αλ Φράιτζ, τονίζοντας ότι "θα βρεθούν προ εκπλήξεων οι πάντες". Τι εννοεί και αν έχουν την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μια "τιμωρητικού" χαρακτήρα επιχείρηση είναι το ζητούμενο.
Αλλά εναντίον ποίου; Κατά του Ισραήλ, θα ήταν καθαρή ανοησία να στραφούν.
Το Ισραήλ έχει κρατήσει εξαιρετική στάση, δεδομένων των συνθηκών, απέναντι στο συριακό καθεστώς. Το να επιτεθούν στο Ισραήλ, σημαίνει ότι θα ανοίξουν την πόρτα για να τους επιτεθεί και το Ισραήλ που τώρα μένει εκτός σύγκρουσης.
Κατά της Τουρκίας είναι μια καλή λύση. Μια "βροχή SCUD" στις περιοχές συγκέντρωσης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θα έδινε μια σωστή απάντηση στον Ρ.Τ.Ερντογάν που θέλει μια επιχείρηση τύπου "Κόσσοβο" και όχι μια περιορισμένης διάρκειας και ισχύος κίνηση κατά της Συρίας...
Την ίδια στιγμή πηγές του συριακού υπουργείου Εξωτερικών χαρακτηρίζουν τις αποδείξεις των ΗΠΑ, πως η Συρία χρησιμοποίησε χημικά όπλα, ως «αβάσιμες» και πως στηρίζονται στα «ψεύδη των τρομοκρατών».
«Η αξιολόγηση των πληροφοριών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, που παρουσίασε ως αποδεδειγμένη τη χρήση χημικών όπλων από τη συριακή κυβέρνηση εις βάρους του ίδιου της του λαού, είναι αβάσιμη και βασίζεται σε ψέματα των τρομοκρατών και σε υπερβολές των μέσων ενημέρωσης», ανέφερε η πηγή του υπουργείου.
Μία ιρανική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία αναχώρησε σήμερα, Σάββατο, για τη Συρία και τον Λίβανο, προκειμένου «να εξετάσει την κατάσταση στη Συρία και να καταδικάσει τη χρήση χημικών όπλων από τους τρομοκράτες», ανακοίνωσε σήμερα ανώτατο κοινοβουλευτικό στέλεχος.
«Στόχος αυτής της επίθεσης είναι να εξετάσει την κατάσταση στη Συρία, να καταδικάσει τη χρήση χημικών όπλων από τρομοκρατικές ομάδες και να επιμείνει στην ανάγκη να εξευρεθεί μία πολιτική λύση στη συριακή κρίση», δήλωσε ο Χοσεΐν Σεϊχολισλάμ στον ιστότοπο του ιρανικού Κοινοβουλίου.
Σύμφωνα με άλλη κοινοβουλευτική πηγή, η τριμελής αντιπροσωπεία υπό τον πρόεδρο του προέδρου της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου Αλαεντίν Μπουρουζερντί θα συναντηθεί και με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ.
 Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε για ποιό λόγο μας φέρανε τα μνημόνια

ΠΗΓΗ: DefenceNet

Συνασπισμός επτά σκανδιναβικών χωρών πρότειναν στην ελληνική κυβέρνηση πριν υπογράψει το μνημόνιο με την Τρόικα, χρηματική ενίσχυση 250 δισ. ευρώ σε βάθος 5 ετών με δόσεις, με αντιπαροχή να τους δοθεί η έγκριση έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο.
Υπενθυμίζουμε ότι η πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση έγινε από τον οργανισμό Scandec Org (ή Scandic Org) που είναι μία εμπορική - οικονομική - πολιτική ένωση των επτά σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας, Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας.
Ο Scandec Org πρότεινε δωρεάν μελέτη έρευνα εξόρυξη και εμπορία των κοιτασμάτων με αναλογία κέρδους 80% προς 20% (το 20% στην Ελλάδα, το 80% στον διεθνή οργανισμό), προκειμένου να αποπληρωθεί σε βάθος χρόνου το ποσό των 250 δισ. ευρώ που θα έδινε στην Ελλάδα.
Παράλληλα δεσμευόταν για μεταφορά κάλυψη του 90% των εργασιακών δραστηριοτήτων του μόνο από Έλληνες εργαζόμενους και οποιαδήποτε συμφωνία ναυπήγησης του ορυκτού πλούτου που θα βρίσκονταν να γίνεται αποκλειστικά από την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ στο έγγραφο αυτό του οργανισμού, ενώ λίγο καιρό μετά ο οργανισμός των σκανδιναβικών κρατών έλαβε ειδοποίηση από μια κοινοπραξία ΗΠΑ και Ισραήλ ότι έχουν αναλάβει αυτοί το συγκεκριμένο θέμα.
Τον Ιούνιο του 2010 το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικών Ερευνών δημοσιοποίησε διεθνώς μια έρευνα - μελέτη του, που αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Γαύδο. Η έρευνα έγινε σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η μελέτη αυτή ανέφερε ότι υπάρχει πλούσιο κοίτασμα μεθανίου καθαρού κατά 99%, δηλαδή δεν χρειάζεται καν επεξεργασία, τονίζοντας ότι το πολύτιμο μεθάνιο ρέει ελεύθερο στη θάλασσα, όπου και χάνεται, εδώ και εκατομμύρια χρόνια και όσοι περνάνε από τα συγκεκριμένα σημεία το βλέπουν και με γυμνό οφθαλμό.
Τον Ιούλιο του 2010 το Γαλλικό Ινστιτούτο ζήτησε και πάλι άδεια από την ελληνική κυβέρνηση για θαλάσσιες έρευνες για πιθανή εξόρυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή νότια της Πελοποννήσου.
Και πάλι όμως η ελληνική κυβέρνηση ήταν αρνητική τοποθετώντας μάλιστα τις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος (Απούλεια Λεκάνη, Λεκάνη Ηροδότου και Λεκάνη Σύρτης) σε γκρίζες ζώνες από μόνη της, βάζοντας όμως έτσι ουσιαστικά χωρίς λόγο στο παιχνίδι εκμετάλλευσης κοιτασμάτων Τούρκους και Λίβυους! Από όλα αυτά βγαίνει το συμπέρασμα ότι Τούρκοι, Λίβυοι, και Ισραηλινοί κλέβουν φυσικό αέριο από την Ελλάδα, στην οποία ανήκουν μεγάλα κομμάτια των κοιτασμάτων στις Λεκάνες Απούλειας, Ηροδότου και Σύρτης.
Η αναφορά της νορβηγικής εταιρείας TGF-MoR, που κάνει σεισμικές έρευνες για ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου μιλάει για κοίτασμα 6 δισ. βαρελιών φυσικού αερίου μόνο στην Κρήτη, όσο δηλαδή τρεις φορές της Αλάσκας και μισή φοράς του συνόλου της Σιβηρίας.
Παράλληλα η ίδια εταιρεία μετά από έρευνες που έχει κάνει στο Ιόνιο μιλάει για ύπαρξη 900.000 βαρελιών φυσικού αερίου ετησίως στην περιοχή της Κεφαλονιάς, 1.200.000 βαρελιών ανοικτά του Κατάκολου, 800.000 βαρέλια στη Ζάκυνθο και περίπου 2.500.000 βαρέλια στους Οθωνούς.
Οι αποκαλύψεις αυτές, γνωστές σε ευρωπαϊκές τράπεζες και πετρελαϊκές εταιρείες της Αμερικής δίνουν το προφίλ μιας Ελλάδας, που θα μπορούσε με τον ορυκτό της πλούτο να είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.
Δρ. Ευαγγελία Ε. Γκόλια
Χημικός, Γεωπόνος ΜΔΕ στη Διασφάλιση Ποιότητας
Διδακτορικό Δίπλωμα στη Ρύπανση Εδαφών
Εργαστηριο εδαφολογίας Τμήμα ΓΦΠ ΚΑΙ ΑΠ (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
Πηγή  Hellas-Now.gr

Οι 5 μεγάλοι κίνδυνοι από μια επίθεση στη Συρία

Τους πέντε μεγάλους  κινδύνους που ελλοχεύουν για τις ΗΠΑ σε περίπτωση επίθεσης στη Συρία αναφέρει σε άρθρο της η αμερικανική εφημερίδα USA Today.
Έτσι με το ερώτημα "εάν οι ΗΠΑ επιτεθούν στη Συρία πρόκειται να συμβεί μετά;" ο αρθρογράφος της εφημερίδας αναφέρει πέντε συγκεκριμένους κινδύνους όπου η κατάσταση δεν εξελιχθεί ομαλά. Η φρασεολογία βέβαια είναι άκρως συντηρητική οπότε μην σας ξενίσουν  φράσεις και κλισέ  που προορίζονται για το μέσο αδαή Αμερικανό που δεν έχει ιδέα όχι που πέφτει η Συρία αλλά η Ευρώπη ολόκληρη.
1 Αποτυχία
Η επίθεση αποτυγχάνει στο βασικό της σκοπό αυτόν δηλαδή του να αποτρέψει τον δικτάτορα Assad (όπως τον αποκαλεί), να συνεχίσει να σφαγιάζει αμάχους για να καταστείλει την εδώ και δύο χρόνια εξέγερση. Μια τέτοια εξέλιξη ίσως αναγκάσει τις ΗΠΑ να αυξήσουν την στρατιωτική εμπλοκή τους στη Συρία ξεπερνώντας κάποιες κόκκινες γραμμές.
2 Αντίποινα
Η Συρία εξαπολύει επιθέσεις εναντίον του γειτονικού Ισραήλ σε μια προσπάθεια να προκαλέσει  μια απάντηση από το Ισραήλ και ένα ρήγμα στην αραβική συμμαχία με χώρες όπως η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία ή τα ΗΑΕ των ΗΠΑ που δεν θα ήθελαν να εμφανιστούν στην δική τους γνώμη ότι υποστηρίζουν το Ισραήλ.  
3 Ο ρόλος του Ιράν
Το Ιράν έχει απειλήσει συχνά να χρησιμοποιήσει το Ναυτικό του για να διακόψει την κίνηση των πετρελαιοφόρων στα στενά του Ορμούζ από όπου περνά το 20% της παγκόσμιας διακίνησης πετρελαίου. Αυτό θα αναγκάσει τις ΗΠΑ να επέμβουν στρατιωτικά για να ανοίξουν τα στενά κάτι που σημαίνει βέβαια πόλεμο.
4 Τρομοκρατικές επιθέσεις
Τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Hamas ή η Hezbollah εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους όπως είναι η ναυτική βάση του 5ου Στόλου στο Bahrain.
5 Κερδισμένη η Ρωσία
Η Ρωσία ή οποία κάτω από την ηγεσία του Vladimir Putin έχει αυξήσει την καταστολή μέσα στη χώρα και σταθερά κερδίζει σε επιρροή στο εξωτερικό γίνεται ο μεγάλος παίχτης στη Μέση Ανατολή βοηθώντας τη Συρία να αντέξει στην επίθεση. Το παραπάνω μπορεί να ενισχύσει τον αντι-αμερικανικό άξονα του Ιράν και της Συρία ωθώντας την περιοχή σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση με σημαντικές όμως απώλειες στον οικονομικό τομέα; Για τον δυτικό κόσμο.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΒΡΑΜΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ. Διαβάστε την με μεγάλη προσοχή.

ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και Υπεύθυνος θεμάτων Εξωτερικής Πολιτικής στο Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών Γαβριήλ Αβραμίδης, αναφορικά με τις εξελίξεις στην Συρία, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Είναι ολοφάνερο πια, ότι η Συρία επιλέχτηκε ως το επόμενο θύμα των “ανθρωπιστικών επιχειρήσεων”, δια των οποίων προωθείται η παγκόσμια Νέα Τάξη. Ανεξάρτητα από την έκθεση που θα συντάξουν οι εμπειρογνώμονες του Ο.Η.Ε., αναφορικά με την πλευρά που προέβη σε χρήση χημικών όπλων, οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες της σχεδιαζόμενης επίθεσης, κινούμενοι με τη γνωστή μεθοδολογία, προετοίμασαν ήδη το έδαφος: Ένα απεχθές έγκλημα, και η παγκόσμια ατμόσφαιρα ανθρωπιστικής επέμβασης, ανοίγουν
και πάλι το δρόμο στο πλαίσιο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας περί «Σύγκρουσης Πολιτισμών και Θρησκειών» του Σάμιουελ Χάντιγκτον…
Καμιά αναφορά στα τεράστια συμφέροντα, που αφορούν τις πηγές και τους δρόμους της ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή, ούτε και στους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στην “αραβική άνοιξη” που αποδείχτηκε “αραβικός χειμώνας”. Δυστυχώς όμως, για τους αρχιτέκτονες της επερχόμενης τραγωδίας, όλα τα στοιχεία στη χώρα της Μέσης Ανατολής, παραπέμπουν σε σκηνικό όμοιο με την προβοκάτσια στο Σεράγεβο, που άνοιξε το δρόμο για την «ανθρωπιστική επέμβαση» στη Βοσνία. Ίδιο με τα επεισόδια στην «επικράτεια της ηρωίνης», που χρησίμευσαν ως άλλοθι για την επέμβαση στο Κόσοβο. Πανομοιότυπα με τη μεθοδευμένη άνοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία του Αφγανιστάν, και σατανικά ολόιδια με την υπόθεση των όπλων μαζικής καταστροφής, που δήθεν διέθετε το Ιράκ, επί Σαντάμ Χουσεΐν, τα οποία ακόμη αναζητούνται!…
Τούτη την ώρα, που πληθαίνουν διεθνώς, ακόμη και στις Η.Π.Α., οι φωνές της σύνεσης, που αντιτάσσονται με ακλόνητα επιχειρήματα, στη μεθοδευμένη νέα παραφροσύνη, η Ελλάδα οφείλει να σταθμίσει με σωφροσύνη τις επιλογές της με γνώμονα το διεθνές δίκαιο και τα εθνικά της συμφέροντα. Η χώρα μας οφείλει να στηρίξει ενεργά, τις δυνάμεις εκείνες, που απορρίπτουν απερίφραστα τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, με πρώτες τη Ρωσία και την Κίνα, που αγωνίζονται να διασώσουν το όποιο κύρος απέμεινε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. στη μεταψυχροπολεμική εποχή. Στο πλαίσιο αυτό, τα μέλη του -περιορισμένης ευθύνης και προσωρινής διάρκειας- κυβερνητικού συνεταιρισμού, οι εκλεκτοί της ¨τρόικας¨, που ηγούνται μιας κυβέρνησης, αυτο-περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν πως η ενθουσιώδης ένταξή τους στη νέα «Συμμαχία των Προθύμων», με θερμότερο υποστηρικτή τον κ. Βενιζέλο, καθώς και οι αβασάνιστες τοποθετήσεις για την επιβαλλόμενη «αναλογική επίθεση» κατά των δυνάμεων που παραμένουν πιστές στην κυβέρνηση της Δαμασκού, ούτε πανανθρώπινες αξίες υπηρετούν, ούτε στη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής συμβάλλουν, ούτε τη χώρα μας θα ωφελήσουν.
Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και να μην επιτραπεί η χρησιμοποίηση ελληνικού εδάφους στα επιθετικά σχέδια της νέας “Συμμαχίας των Προθύμων” που δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του συριακού λαού». 
olympia

Ο Μ.Ομπάμα δίνει το σήμα για επίθεση σε πολεμικό συμβούλιο ενώ ο κόσμος αγωνιά...

Σε λίγα λεπτά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την επίθεση των ΗΠΑ καρά της Συρίας, μια σύγχρονη μάχη μεταξύ Δαυίδ και Γολιάθ ακριβώς στα εδάφη που έγινε η βιβλική μονομαχία.
Στις 21.00 (ώρα Ελλαδας), ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα ανακοινώνει την επίθεση και μέχρι στιγμής σε ένα άτυπο πολεμικό συμβούλιο που έχει οριστεί οι ΗΠΑ δεν έχουν παρουσιάσει ούτε ένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό τους (υποτίθεται ότι έχουν ενημερωθεί μέλη του Κογκρέσου για τις "πληροφορίες").
Αύριο θα βρίσκεται κοντά στις συριακές ακτές το αντιτορπιλικό USS Stout κλάσης Arleigh Burke το οποίο όπως και όλα τα σκάφη της κλάσης μεταφέρει 40 βλήματα Tomahawk, άρα οι ΗΠΑ μαζί με τα άλλα τέσσερα αντιτορπιλικά της ίδιας κλάσης (Mahan, Ramage, Barry και Gravely) έχουν συνολικά 200 έτοιμα προς εκτόξευση βλήματα συν τα βλήματα 1-4 υποβρυχίων που βρίσκονται στην Α.Μεσόγειο τα οποία μεταφέρουν περίπου 30 βλήματα το καθένα.
Επιπροσθέτως, πολλά σκάφη του 26ου εκστρατευτικού σώματος των Πεζοναυτών βρίσκονται επί του παρόντος σε ένα λιμάνι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ενώ τα αεροπλανοφόρα CVN Harry Truman και Nimitz πλέουν στον Kόλπο ή στις παρυφές του Κόλπου στο βόρειο Ινδικό Ωκεανό.
Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που εμφανίζεται διατεθειμένη να συμμετάσχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, η Γαλλία, έχει στη Μεσόγειο ελικοπτεροφόρες φρεγάτες ενώ το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle βρίσκεται στο λιμάνι της Τουλόν. Το Παρίσι έχει επίσης πολεμικά αεροσκάφη στο Τζιμπουτί (επτά Mirage 2000) και στο Άμπου Ντάμπι (έξι Rafale).
Η Τουρκία, η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ, θα μπορούσε επίσης να κληθεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε μια επιχείρηση εναντίον της Συρίας.
Η Άγκυρα θεωρητικά θα ήταν δυνατόν να διαθέσει το σύνολο των ενόπλων δυνάμεών της, δηλαδή 510.000 άνδρες και 354 μαχητικά αεροσκάφη.
Η Σαουδική Αραβία, η οποία στηρίζει τους αντάρτες που μάχονται τον Άσαντ, έχει θέσει σε επιφυλακή τις ένοπλες δυνάμεις της ενόψει μιας ενδεχόμενης στρατιωτικής επέμβασης της Δύσης.
Το επίπεδο ετοιμότητας των σαουδαραβικών ενόπλων δυνάμεων τέθηκε στο "2" από "5" που ήταν μέχρι πρόσφατα, είπε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς μια στρατιωτική πηγή που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Το ανώτατο επίπεδο είναι το "1". "Είναι αναγκαίο, κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί", πρόσθεσε ο αξιωματούχος αυτός.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή και άλλες χώρες της περιοχής, όπως η Ιορδανία, η Τουρκία και το Ισραήλ, έχουν αυξήσει το επίπεδο ετοιμότητας των ενόπλων δυνάμεών τους.
Μια δεύτερη πηγή διευκρίνισε ότι ο στρατός της Σαουδικής Αραβίας τέθηκε σε ετοιμότητα από την περασμένη εβδομάδα και όλες οι άδειες των στρατευσίμων ανακλήθηκαν.
Στην Συρία, όλοι είναι έτοιμοι για την καταιγίδα που αναμένεται να ξεσπάσει το αργότερο μέχρι την Κυριακή.
Μεγαλύτερη σημασία έχει να επιβιώσει το κυβερνητικό σύστημα και να μην πληγούν τα βασικά οπλικά συστήματα.
Σίγουρα θα δώσουν μάχη όσο το επιτρέπουν οι συγκριτικά μικρές τους δυνάμεις. Οι Χριστιανοί και ειδικά οι Ελληνορθόδοξοι της χώρας με κομμένη την ανάσα περιμένουν το αποτέλεσμα της μάχης και ελπίζουν ότι η κυβέρνηση θα αντέξει και δεν θα πέσει στα χέρια των ισλαμιστών η Συρία.
Σε 48 ώρες από τώρα ίσως ξέρουμε και το αποτέλεσμά αυτής της άνισης μάχης.
Ο Θεός μαζί τους...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ (5)

Συνέχεια από Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Henri de Lubac

Ο ΝΙΤΣΕ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΗΣ (ΜΥΣΤΙΚΟΣ)

          Σε μία σελίδα του νέου του βιβλίου στον Νίτσε, που διορθώνει κάπως το προηγούμενο δοκίμιο του, ο Daniel Halevy προσπαθεί να το καθορίσει. Σ'αυτό βρίσκει, δεμένη σ'έναν μύθο αρχαίο, μία νέα μεταφυσική:

          "Όλα επιστρέφουν, έλεγαν οι αρχαίοι, στους οποίους δεν ήταν οικεία ακόμη η έννοια της αιωνιότητος. Όλα επιστρέφουν ασταμάτητα γράφει ο Νίτσε. Είναι σαν να λέει: αιωνίως. Την ίδια στιγμή που υπάρχει επιστροφή, υπάρχει αιώνια επιστροφή. Αυτή είναι η έκφραση που θα χρησιμοποιεί πάντοτε, και σ'αυτή την έκφραση τονίζεται το Αιώνιο. Η χρήση του Εβραϊκού όρου, αγνώστου στους Έλληνες ανανεώνει τον πρωτόγονο μύθο. Από εποχή σε εποχή, ανακοίνωναν οι Έλληνες, ή ανθρωπότης θα υφίσταται κάποιες επιστροφές. Ο Νίτσε μιλά με διαφορετικό τρόπο: Κάθε στιγμή που ζούμε, προορισμένη να επιστρέψει άπειρες φορές, φέρει το ίχνος της αιωνιότητος, αυτή η ίδια είναι ένας Αιών".

          Εάν δεν την προεκτείνουμε πάρα πολύ, αυτή η ανάλυση φαίνεται σωστή, αλλά είναι ακόμη ανεπαρκής. Είναι αλήθεια πώς ο Νίτσε έχει μίαν ιδέα της αιωνιότητος που δεν υπήρχε σ'εκείνη την μορφή, ανάμεσα στους αρχαίους, όπως είναι επίσης είναι αλήθεια πώς η ένωση την οποία συλλαμβάνει, ανάμεσα στο γίγνεσθαι και την αιωνιότητα, έχει τον τόνο στον δεύτερο όρο:

          Λάμπει πάνω μας άστρο δίπλα σε άστρο, Ολόγυρά μας τρέμει ριγώντας η αιωνιότης (Αφιερωμένο στην Λου Σαλομέ μαζί με την χαρούμενη επιστήμη, 1882).

          Είναι αλήθεια επίσης πώς αυτή η επιμονή προέρχεται από έναν βαθύ πόθο "…Γιατί σ'αγαπώ Αιωνιότητα!" (Διθύραμβοι στον Διόνυσο, Δόξα και Αιωνιότης). 

Αυτές οι συνειδητοποιήσεις όμως παρ'όλα αυτά δεν λύνουν το κεντρικό σημείο: Με ποιόν τρόπο κατανοεί ο Νίτσε την σχέση ανάμεσα στα δύο στοιχεία που φαίνονται ενωμένα; Με ποιόν τρόπο γι'αυτόν η Αιωνιότης υπερτερεί του Γίγνεσθαι; Με ποιόν τρόπο κάθε μία στιγμή, που ο τροχός του κοσμικού γίγνεσθαι επαναφέρει αόριστα, μπορεί στα μάτια του, να είναι στ'αλήθεια αυτή η ίδια ένας αιών;

          Εδώ νομίζουμε πώς βρίσκεται το ουσιώδες της νιτσεϊκής εμπνεύσεως. Εδώ Αιώνια επιστροφή και Υπεράνθρωπος θα αποδειχθούν αλληλέγγυα, σαν δύο μυστήρια σφηνωμένα τό ένα στο άλλο!

          Ο Νίτσε απέχει (είναι τόσο φανερό) από την αισιοδοξία της αγαθής και απλοϊκής ανθρωπότητος, η οποία μπορούσε να δεί στην επιστροφή χωρίς τέλος των εποχών, ένα μέσον για να ξαναρχίζει πάντοτε από την αρχή μία ζωϊκή ύπαρξη, η οποία θα συμπύκνωνε γι'αυτή όλα τα αγαθά. Μίας ανθρωπότητος η οποία θα είχε μόνον μία αγωνία, ότι θα αδυνάτιζε η κοσμική δύναμη ανανέωσης, και μία μοναδική ανησυχία, να εξασφαλίζει μέσω των τελετουργικών της την αιώνια επανάληψη. Γνωρίζει πώς εδώ υπάρχει μία αντιφατική πραγματικότης. Δεν του διαφεύγει πώς σύμφωνα με τους τρόπους που αποκτάται η συνείδηση, η αιώνια επιστροφή μπορεί νά φανεί τόσο η πιο ενθουσιώδης των αληθειών ή αντιθέτως, όσο και η πιο καταπιεστική. Αυτή η επιστροφή, είναι στην πραγματικότητα ένας κύκλος: και αυτός που το κατανοεί μπορεί να βρεθεί αυτός ο ίδιος στο κέντρο του ή στην περιφέρειά του. Μπορεί να παρασυρθεί παθητικά, σε μία απέραντη και απελπιστική περιστροφή, ή αντιθέτως να συμμετάσχει στην κυρίαρχη δύναμη που κινεί μ'αυτόν τον τρόπο ολόκληρο τον κόσμο. Μπορεί να διασταλλεί στον θρυμματισμό μίας διάρκειας χωρίς τέλος που πάντοτε ξαναρχίζει ή αντιθέτως να βρεθεί συγκεντρωμένος στην στιγμή που γεννά όλη την διάρκεια. Μπορεί να υποστεί τον νόμο του Χαλκού, της συμπαντικής αιτιοκρατίας, αλλά μπορεί και να είναι αντιθέτως, στην ελευθερία, αυτός ο ίδιος ο νόμος. Στην πρώτη περίπτωση συντρίβεται, στην δεύτερη θριαμβεύει. Δεν υπάρχει πιο τρομακτικό κενό, ούτε πιο υπερχειλίζουσα πληρότης.

          Να αγαπήσουμε το μοιραίο είναι μόνον μία υποχώρηση, χωρίς καμμία αμφιβολία ανεφάρμοστη από εκείνον που απελπισμένα προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή. Μία μετριοπαθής παράδοση πολύ λίγο ειλικρινής. Αντιθέτως γι'αυτόν που υψώνεται μέχρι να συμπέσει μ'αυτή, είναι στ'αλήθεια η αγάπη για την υπέρτατη ελευθερία. Εάν δέχεται σαν ένα μοναδικό και τέλειο δώρο όλα όσα του φέρει η ζωή…είναι επειδή έγινε αυτός ο ίδιος η πηγή και το κέντρο της ζωής [όπως ισχυρίζεται τελευταίως ο Ράμφος: "Αυτοσχεδιάζω"] Δεν έχει ανάγκη πλέον να γονατίσει απέναντι στην μοίρα, καθότι ύψωσε το μπόϊ του μέχρι του ύψους της μοίρας…Στο ίδιο φύσημα δημιουργεί και συντηρεί. Σ'αυτόν, όπως στον Θεό, ανάγκη και ελευθερία συμπίπτουν. Για ένα παρόμοιο όν ο τροχός του Χαλκού γίνεται ένα χρυσό δαχτυλίδι. Το Fatum (η μοίρα), ολοκληρώνει ο Νίτσε, είναι μία ενθουσιώδης σκέψη για οποιονδήποτε έχει κατανοήσει πώς αποτελεί μέρος του αυτός ο ίδιος. Amor Fati. Ego Fatum.

          Αυτή είναι ακριβώς η εμπειρία του Νίτσε (θα δούμε στην συνέχεια τι μπορούμε να σκεφθούμε για την αυθεντικότητα της ). Αυτή είναι επίσης μιά μυστικιστική εμπειρία με την αληθινή της σημασία. Γράφει ο Henri Delacroix. "Ο μυστικός παραστέκεται στην γέννηση  των πραγμάτων, τοποθετείται δίπλα στην αρχή και αφήνεται σ'αυτή, διατρέχει λοιπόν όλες τις μορφές του Είναι χωρίς να εγκαταλείπει το Είναι. Παράσταση, αφήνομαι να μεταφερθώ. Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν μας λένε πολλά: ο Νίτσε αισθάνεται μέσα του την δύναμη που δημιουργεί κάθε πράγμα και η οποία ξαναβρίσκεται ακέραιη, αμετάβλητη, ελεύθερη και κυρίαρχη σε κάθε στιγμή του συμπαντικού γίγνεσθαι. Η ύπαρξη γι'αυτόν είναι ένας κύκλος του οποίου το κέντρο είναι στ'αληθινά "Παντού" Τίποτε δεν τον βαραίνει, καθότι σε κάθε στιγμή αρχίζει το Είναι. Μ'αυτή την έννοια πρέπει να κατανοήσουμε την πετυχημένη έκφραση του Marie Anne Cochet "Τον μήνα αύγουστο του 1881, κοντά στον μονόλιθο του Surlej ο Νίτσε δέχεται το βάπτισμα της αιωνιότητος του".

          Παρ'όλα αυτά η ερμηνεία του συγγραφέως αυτού παραμένει ίσως λίγο περισσότερο, τουλάχιστον σ'αυτή την σελίδα, στο πλαίσιο της κλασσικής νοησιαρχίας. Σύμφωνα μ'αυτή την ερμηνεία η σκέψη στριφογυρίζει γύρω από τον εαυτό της πιστεύοντας πώς προχωρεί σε μιάν ευθεία, όπως τα τυφλωμένα άλογα του παρελθόντος που γύριζαν τους τροχούς των Λούνα Πάρκ. Και πώς αυτό θα είναι ελεύθερο και κυρίαρχο του εαυτού του μόνον την στιγμή κατά την οποία θα γνωρίσει την πραγματικότητά του. Μία παρόμοια γνώση, όμως, είναι διπλής όψεως. Είναι ένα υπερβολικό πλησίασμα του κόσμου τού γίγνεσθαι και του κόσμου του Είναι. Ναι, αλλά όμως εάν στεκόμαστε από το μέρος του γίγνεσθαι, δεν υπάρχει τίποτε πιο τρομακτικό, το επαναλαμβάνουμε, από το νιτσεϊκό όραμα του κόσμου και ο Νίτσε είναι ο πρώτος που αποκτά την εμπειρία αυτή και ο πρώτος που το είπε: Εάν στεκόμαστε όμως από το μέρος του Είναι, είναι μία Θεία ευτυχία: Lux mea crux,-crux mea lux.

          Έτσι λοιπόν η πρώτη εμπειρία του Νίτσε είχε ακόμη μία κάποια αβεβαιότητα. Τουλάχιστον ας πούμε πώς η έκστασή του δεν υπήρξε επαρκής για να του αφαιρέσει τις αμφιβολίες, φορτωμένες αγωνία για την προσωπική του κατάσταση. Ο ρόλος τού οράματος του Rapallo θα είναι να εκδιώξει αυτές τις αμφιβολίες. Σ'αυτό το όραμα ο Νίτσε παίρνει την σιγουριά πώς είναι πλέον πραγματικά με το μέρος τού Είναι. Συμμετέχει ενεργά, ελεύθερα στο Fatum. Αποτελεί μέρος του ο ίδιος. Η έμπνευση του επομένως δεν τον αφήνει, ένα σιχαμερό άτομο, σε μία σκλαβιά η οποία καθίσταται ακόμη πιο βαρειά από την συνειδητοποίησή της. Γνωρίζει πώς είναι ο υπεράνθρωπος. Αυτός ο οποίος με την θέλησί του και χωρίς τον Νόμο γεννά τους κόσμους. Αυτό που αντελήφθη, αυτό είναι. Η σκέψη του, από το Sils Maria και μετά, όχι μόνον έλαβε σώμα, αλλά έλαβε και το καθοριστικό της νόημα: Αφαιρέθηκε κάθε αμφισημία. Κάθε αμφιβολία, κάθε αγωνία, έχουν χαθεί. Μπορεί να πεί επιτέλους στ' αλήθεια : amor Fati, διότι μπορεί να πεί, κατ'αρχάς χωρίς κανένα δίσταγμα Ego Fatum. Ο νέος προφήτης έλαβε λοιπόν το χρίσμα. Ξεφεύγει από την κοινή ανθρωπότητα. Υψώνεται επομένως, είναι έτοιμος να ανακοινώσει το καινούργιο του Ευαγγέλιο, το οποίο προσκαλεί σε μία καινούργια μετάνοια για να εισέλθουμε σ'ένα νέο βασίλειο. Το οποίο εξίσου με το άλλο, και ακόμη περισσότερο από το άλλο, είναι ταυτοχρόνως ο αποκαλύπτων και το αντικείμενο, το μήνυμα και ο Θεός. "Μεσημβρία, η ώρα της πιο κοντής σκιάς, το τέλος του μεγάλου λάθους, το απώγειο της ανθρωπότητος! INCIPIT ZARATHUSTRA (Το Λυκόφως των Ειδώλων).

Συνεχίζεται

Αμέθυστος.