ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΜΕΣΚΟΣ

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ

Νομίζουμε πως είναι ο πλέον πετυχημένος τίτλος για το εν λόγω βιβλίο. Σοκ και Δέος μπρος στην άβυσσο της απιστίας και της μεγαλομανίας. Ελάχιστα σχόλια είναι αρκετά για να φωτίσουν τα σκοτάδια του παλληκαριού! Γιατί τον ονομάζουμε παλληκάρι; Επειδή πιστεύει πως είναι παλληκαριά να αρνηθεί την θεότητα του Κυρίου, δείγμα χειραφετήσεως και ελευθερίας! Δεν γνωρίζει επαρκώς τι σημαίνει ο λόγος του αγίου Γρηγορίου! "Ξεπερνάς σ' αυτό (στην άρνησή σου) και τους ίδιους τους Δαίμονες, γιατί αυτοί είναι απολύτως σίγουροι για την θεότητα του Κυρίου"!

Γνωστός Γέροντας του Αγίου Όρους, "απελπισμένος" από την αρνητικότητά του απέναντι στην θεολογία, τον είχε συμβουλέψει να γίνει παπάς. Και έγινε. Χωρίς να κατανοήσει ποτέ του την αλήθεια της συμβουλής. Η οποία τον έριχνε να κολυμπήσει στα μυστήρια του Χριστιανισμού, (να κολυμπήσει) στην "ουσία" του, πέρα από τις αμφιβολίες του ασθενικού του μυαλού. Δεν κατόρθωσε ποτέ του να επιπλεύσει, πνίγηκε στην αδιαλλαξία του. Κράτησε την μεγαλομανία του σαν το λεπτό της χήρας! Ούτε στη ζωή του ούτε στα κείμενά του υπάρχει ίχνος των Μυστηρίων του Χριστού. Τα υπηρέτησε σαν ευνούχος, χωρίς συμμετοχή!

Από τις πρώτες σελίδες συγχέει την γνώμη με την πίστη! Μεγαλύτερο λάθος και από αυτό της Δύσεως η οποία συνεχίζει να συγχέει και να ταυτίζει την γνώση με την πίστη! Αγνοεί παντελώς πως στην Εκκλησία δεν ζει η πίστη αλλά η κλήση! Όσες φορές ο Κύριος είπε στα Ευαγγέλια "η πίστη σου σέσωκέ σε", ποτέ του δεν προέτρεψε τον θεραπευμένο να τον ακολουθήσει σαν μαθητής του!

Στην συνέχεια με επίδειξη ημιμάθειας ταυτίζει την μεταφυσική με την οντολογία! Δεν έχει καμμία δυνατότητα να κατανοήσει καν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, η οποία δεν υπήρξε ποτέ της ούτε μεταφυσική ούτε οντολογία, πόσο μάλλον την ορθόδοξη θεολογία! Και για να φέρει τα πάντα στα μέτρα του, σαν ορθοδόξους θεολόγους εννοεί τύπους Πέτρου Βασιλειάδη! Έλεος, παλληκάρι!

Στην σελίδα 47 ξεγυμνώνεται και από τις επιστημονικές του απαιτήσεις! Γράφει: "Οι ισχυρισμοί της κάθε μεταφυσικής πατούν σε κάποια εμπειρικά δεδομένα με βάση τα οποία προσπαθεί να μιλήσει για όλα εκείνα στα οποία ο άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση. Το κενό το καλύπτει με την χρήση της αυστηρής λογικής"!

Ο Γαλιλαίος, ο μεγαλύτερος πλατωνιστής της εποχής του, πραγματοποίησε την επιστημονική του επανάσταση, η οποία ρύθμισε τον σύγχρονο τρόπο ζωής και σκέψης, ποδοπατώντας ακριβώς τα εμπειρικά δεδομένα. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι και θα υπάρχουν για πάντα, οι οποίοι πιστεύουν πως ο ήλιος γυρίζει γύρω από την γη!

Τέλος η μαύρη τρύπα βρίσκεται στη σελίδα 297, στη σημείωση 31. Κατ' αρχάς καλεί στην τάξη τον κ. Γιανναρά ο οποίος δεν μπορεί να διακρίνει την εμπειρία από την ερμηνεία της! Και αμέσως μετά μας αποκαλύπτει την θανατηφόρο ασθένεια της εποχής μας! "Το υποκείμενο που βιώνει την εμπειρία, και άρα εμπιστευόμαστε και δεχόμαστε την αλήθεια όσων μας λέει, είναι το ίδιο με αυτό που απολυτοποιεί την εμπειρία του και αδυνατεί να εκφραστεί αληθινά γι' αυτό που βίωσε".

Ας ξεκινήσουμε επισημαίνοντας πως τόσο ο κ. Γιανναράς αλλά πολύ περισσότερο ο κ. Μέσκος, λόγω της απολύτου άγνοιάς των της ενσαρκώσεως του Κυρίου, του μυστηρίου του Προσώπου του Κυρίου, των δυο φύσεων σε μια υπόσταση, δεν μπορούν να διανοηθούν καν πως άλλο είναι το υποκείμενο που ζει την εμπειρία και άλλο είναι το υποκείμενο που την εκφράζει. Δεν την ερμηνεύει, την εκφράζει! Γι' αυτό και δεν μπορεί να συλλάβει ξεκάθαρα πως άλλο είναι το βίωμα και άλλο η εμπειρία! Τα βιώματα και οι ερμηνείες τους, πράγματι ανήκουν στο ίδιο υποκείμενο!

Ακαλλιέργητος και ημιμαθής, δεν κατανοεί την διαφορά ζωής και νοήματος της ζωής, την ταυτότητα κάλλους και αλήθειας! Δεν μπορεί να κατανοήσει την άβυσσο που χωρίζει τον εγκέφαλο από τον Νου. Την απόλυτη διαφορά της συνειδήσεως η οποία μπορεί μόνον να ερμηνεύει και της εκφράσεως η οποία μπορεί μόνον να εμπνέει, να καλεί με την σειρά της στην ομορφιά! Σαν αγράμματος χωριάτης δεν καταλαβαίνει ούτε το Μυστήριο της ποιήσεως, αλλά και σαν ανέραστος, ούτε το Μυστήριο του έρωτος!

Μας μιλά για την ασάφεια διακρίσεως και την σχετικότητά της (της διακρίσεως) μεταξύ κτιστού φωτός και ακτίστου. Δεν κατανοεί ούτε την διαφορά ποιότητος η οποία μας εισάγει σιγά-σιγά στην διάκριση της αλήθειας από το ψέμα. Ας πάρουμε λοιπόν δυο κείμενα γραμμένα από "αγίους" που απέκτησαν την εμπειρία του Φωτός, μέσα σε διαφορετικές "θρησκείες"! Τα ποιήματα του Ρουμί και τα ποιήματα του Συμεών του Ν. Θεολόγου! Μόνον ένας βάρβαρος δεν καταλαβαίνει την διαφορά! Ακριβώς την διαφορά κτιστού και ακτίστου, έπαρσης και αγάπης!

Μιλά η αυτού βαρβαρότης για τα θαύματα! Δεν γνωρίζει ο δυστυχής ότι η ανθρωπότης έχει ξεκαθαρίσει το θέμα εδώ και αιώνες! Πρώτος ο Pico della Mirandola ξεκίνα την τόσο τιμημένη από όλους Αναγέννηση, ομολογώντας πως ο άνθρωπος και η αξιοπρέπειά του είναι το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής. Αυτή η σύνδεση λοιπόν αξιοπρέπειας και θαύματος μας υποχρεώνει να σκεπτόμαστε πως όπου λείπει η αξιοπρέπεια θαύμα δεν υφίσταται.

Και η ορθόδοξη παράδοση μας δεν κουράζεται να μας επαναλαμβάνει πως ένας ταπεινός άνθρωπος είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων, το θαύμα των θαυμάτων. Μυστήριο άρρητο για την μεγαλομανία του Μέσκου.

Οι εφαρμογές των λανθασμένων αρχών πάνω στις οποίες στηρίζεται η άνοιά του είναι ακόμη πιο φρικαλέες! Δεν νομίζω πως είμαστε υποχρεωμένοι να φάμε περισσότερο από το άνοστο “φαΐ” του!

Ο Θεός να μας ελεεί γιατί δεν το αξίζουμε οι άτιμοι!

Αμέθυστος!