Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Παραλειπόμενα της ημερίδας του ΑΠΘ για τον θεολογικό διάλογο

Κατά ένα μυστηριώδη τρόπο ξέφυγαν από την προσοχή μας οι δύο “Έλληνες” Καθολικοί ομιλητές! Οι κύριοι Σπιτέρης και Σαλάχας!

Και οι δυο τους πατούν στο στέρεο έδαφος της Ιστορίας, αφού είναι και το παιδί της Καθολικής Εκκλησίας. Σ' αυτή την Ιστορία καλούμαστε και εμείς να μπούμε επιτέλους. Διότι τοιουτοτρόπως θα αποκτήσουμε και εμείς το διάσημο “Ιστορικό” επιχείρημα. Διότι με την βοήθειά της αποδεικνύονται τα πάντα. Είναι μια μαγική οντότης η οποία μπορεί να μας δώσει ό,τι ζητήσουμε. Όλες μας οι γνώμες μπορούν να βρουν τις αποδείξεις που χρειάζονται και να αναβαθμιζόμαστε αμέσως στο κύρος των επιστημόνων.

Πως ξέφυγε αυτή η περίπτωση από το Ελληνικό “δαιμόνιο”; Ποτέ δεν είναι αργά όμως.

Ο κ. Σπιτέρης λοιπόν μετά από βαθειές Ιστορικές μελέτες ανακαλύπτει δύο ερμηνείες για την θέση του πρωτείου στην Ιστορία της Εκκλησίας. Μια στάση Βυζαντινή και μια Δυτική.

«Το Βυζάντιο ανεγνώριζε ξεκάθαρα στον Επίσκοπο Ρώμης μια εξουσία και ένα πρωτείο που δεν ήταν απλό πρωτείο τιμής.

Σύμφωνα με την Δυτική στάση τώρα, η Εκκλησία είναι το σώμα και ο Χριστός η κεφαλή του (φοβερό...). Σ' αυτό το σώμα πρέπει να υπάρχει μια κεφαλή όχι μόνο στη μυστικιστική της υπόσταση (ο Χριστός) αλλά και στην ορατή της διάσταση (φοβερό...). Αυτή η κεφαλή λοιπόν είναι ο Πάπας, όπως διέταξε και ο Απόστολος Πέτρος (φοβερό...μπρρρ. Προχωρά σαν θρίλερ. Μπράβο. Σαν να περπατάμε στον δρόμο με τις λεύκες ...μπρρρ. Σώματα ακέφαλα, κεφαλές ασώματες ...μπρρρ).
Έτσι λοιπόν η Καθολική Εκκλησία είναι η Μητέρα όλων των Εκκλησιών».

Ολοκλήρου της πενταρχίας και βάλε!

Τι συγκίνηση. Επιτέλους στον πατέρα βρίσκουμε Μητέρα! Επιτέλους. Δάκρυα κυλούν από τα μάτια μας. Δεν είναι καλό και ποτέ δεν ήταν να αφήνουμε τον Θεό Πατέρα μόνον, χωρίς Μητέρα. Σε ευχαριστούμε Ιστορία. Μας ολοκλήρωσες!

Στην συνέχεια ο Αρχιδιάκονος του κ. Βαρθολομαίου Βγενόπουλος (επειδή βγαίνει συχνά πυκνά για διάφορες διακονίες) λέει πειστικά πως δεν μπορούμε να υπάρχουμε χωρίς τις κεφαλές της Ευχαριστίας (μπρρρ...)! Γιατί ναι μεν λαμβάνουμε μυστηριακώς το σώμα και το αίμα του Κυρίου, αλλά την κεφαλή του; Πώς την λαμβάνουμε; Mε τον πρώτο της Ευχαριστίας ο οποίος απλώς παρίσταται.

Χρειαζόμαστε λοιπόν δυο πρώτους, έναν σε παγκόσμιο επίπεδο και έναν σε ορθόδοξο. Δεν πρέπει να ανησυχούμε εμείς οι ορθόδοξοι! Ο δικέφαλος αετός ξαναπαίρνει τον δρόμο του! Αθάνατη ορθοδοξία! «Αυτό είναι το θέλημα του θεού για τις δομές της εκκλησίας Του».

Ο κ. Σαλάχας παίρνει έναν άλλο σπουδαίο χρησμό από την Ιστορία «Ιστορικά στην πρώτη χιλιετία ο επίσκοπος Ρώμης ήταν πρώτος μεταξύ των πατριαρχών και η εκκλησία Ρώμης η προκαθήμενη της αγάπης». Ο κ. Σαλάχας δεν αγαπά τα θρίλερ όπως ο κ. Σπιτέρης, προτιμά τα παραμύθια, την Σταχτοπούτα π.χ., την προκαθήμενη της αγάπης. Πόση αγάπη δεν έδειξε στ' αλήθεια ο τρυφερός πάπας! Τί να πρωτοθυμηθούμε; Τους Βοργίες, την Ιερά εξέταση, τα συγχωροχάρτια, το αλάθητο, τους εκατονταετείς πολέμους, τις σταυροφορίες; Πόσα δώρα Αγάπης στην Ιστορία! Γι' αυτό και η Ιστορία τον τιμά σαν κοσμοκράτορα όπως του αξίζει!

Πόσο σεβασμό έδειξε στον Πρώτο κ. Σαλάχα, ο Μέγας Φώτιος, όταν τον κατήγγειλε για το Φιλιόκβε; Με πόση αγάπη ανταποκρίθηκε στον έλεγχο η μητερούλα; Στην δεύτερη χιλιετία τί συνέβη και ο πρώτος κατέληξε τελευταίος, ο μεγαλύτερος δολοφόνος της Ιστορίας μέχρι σήμερα; Αυτός πού επινόησε τούς θρησκευτικούς πολέμους; Και τώρα στην Τρίτη χιλιετία ξανάγινε καλός; Αγαπητικός; Δεν πρέπει να μάθουμε την αιτία των αλλαγών πριν τον εμπιστευθούμε; Τί είναι, η μέρα και η νύχτα της Δημιουργίας; Η διαλεκτική κτιστού και ακτίστου; Πώς το 'λεγε παλιά και ο Σαββόπουλος; «κι η τροχιά του έρωτά μας μπαινοβγαίνει απ' το φούρνο στη κατάψυξη!» Τί είναι αυτό; Σχέση!; Πάντως δεν είναι εκκλησία κ. Σαλάχα!

Ας θυμηθούμε σε αυτό τό σημείο με πόση επιμονή ο κύριος Ζηζιούλας επιμένει πως δεν μπορούμε να αρνηθούμε την αγάπη στους αδελφούς μας. Αρχίζουμε σιγά σιγά να παίρνουμε γεύση αυτής της αγάπης όλοι μας. Και τα κείμενα των αδελφών μας ξεχειλίζουν απ' αυτήν την αγάπη. Και όμως δεν είναι εντελώς καινούργια. Υπάρχει από την εποχή του Κυρίου και λόγω του Κυρίου. Και τί είπε γι' αυτή την αγάπη ο Κύριος! “Ιούδα, φιλήματι τον υιόν του ανθρώπου παραδίδως;”


Αμέθυστος

Πηγή των κειμένων:
http://religiousnet.blogspot.com/2009/06/to.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου