Λάβαμε και διαβάσαμε εμβρόντητοι το περιοδικό που εκδίδει ο κ. Οδυσσέας Τσολογιάννης! Ας ξεκινήσουμε από τον επιτάφιο θρήνο στον Σάββα Αγουρίδη. Εμείς μάθαμε για πρώτη φορά για το Δαιμονικό του τέλος! Τι κρίμα, τι δυστυχία! Μείναμε πραγματικά παγωμένοι μπρος στην πνευματική γύμνια της θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης! Εμβρόντητοι αληθινά καταλάβαμε την ευλογία της καταργήσεως του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία! Δεν πρέπει να αποφοιτούν πολλοί Χριστιανοί πλέον από τις θεολογικές μας σχολές!
Διαβάσαμε την θαρραλέα αποκάλυψη της δειλίας του κλήρου μας από τον κ. Ιωάννη Κορναράκη. Ο κλήρος μας είχε στα χέρια του την Εκκλησία και την έχασε, επειδή μετεβλήθη σε εξουσία, σε κληρικαλισμό και βεβαίως γι' αυτό θα δώσει λόγο, λόγο βαρύ! Το κείμενο του κ. Κορναράκη τα λέει όλα από μόνο του.
Θα θέλαμε μόνον να τονίσουμε την διαφθορά της Εκκλησιαστικής συνειδήσεως:
“Σας παρακαλούμε... να προσυπογράψετε το κείμενο, προκειμένου να χαροποιήσουμε έτσι και να καθησυχάσουμε τους πιστούς, που αγωνιούν για τα τεκταινόμενα και αναμένουν λόγους αληθείας”!
Αυτός ο τρόπος σκέψης ανήκει στην πολιτική επιστήμη και ονομάζεται, ανησυχία για το πολιτικό κόστος. Ουδεμία σχέση έχει με την Εκκλησία!
Διαβάσαμε επίσης και τον σχολιασμό της συνεντεύξεως του νυν Αρχιεπισκόπου στην καθολική εφημερίδα Avennire! Καταλάβαμε από τα συμφραζόμενα πως ο αληθινός Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι ο κ. Ζηζιούλας! Πως ο κ. Ιερώνυμος έχει υποταχθεί πλήρως στις προσταγές του! Πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους μας πως ο κ. Ζηζιούλας εκτός των άλλων μέσων πιέσεως επιβάλλεται στους αγράμματους σαν τέρας μορφώσεως! Ο κ. Ιερώνυμος είναι ένας μικρός χωριάτης που συνετρίβει στο αριστοκρατικό στυλ του κ. Ζηζιούλα, το οποίο στυλ σημειωτέον “κρύβει” ή “φανερώνει”, ανάλογα με τα μάτια, πολλά προσωπικά δεδομένα.
Ας τελειώνουμε με ένα παράδοξο που προκύπτει από την ανάγνωση του εξαιρετικού περιοδικού! Οι ορθόδοξοι διοικούντες μάχονται με πάθος για το δικαίωμά τους στον διάλογο και αρνούνται να κάνουν διάλογο με τους ορθοδόξους πιστούς! Απίστευτο!
Αμέθυστος
Διαβάσαμε την θαρραλέα αποκάλυψη της δειλίας του κλήρου μας από τον κ. Ιωάννη Κορναράκη. Ο κλήρος μας είχε στα χέρια του την Εκκλησία και την έχασε, επειδή μετεβλήθη σε εξουσία, σε κληρικαλισμό και βεβαίως γι' αυτό θα δώσει λόγο, λόγο βαρύ! Το κείμενο του κ. Κορναράκη τα λέει όλα από μόνο του.
Θα θέλαμε μόνον να τονίσουμε την διαφθορά της Εκκλησιαστικής συνειδήσεως:
“Σας παρακαλούμε... να προσυπογράψετε το κείμενο, προκειμένου να χαροποιήσουμε έτσι και να καθησυχάσουμε τους πιστούς, που αγωνιούν για τα τεκταινόμενα και αναμένουν λόγους αληθείας”!
Αυτός ο τρόπος σκέψης ανήκει στην πολιτική επιστήμη και ονομάζεται, ανησυχία για το πολιτικό κόστος. Ουδεμία σχέση έχει με την Εκκλησία!
Διαβάσαμε επίσης και τον σχολιασμό της συνεντεύξεως του νυν Αρχιεπισκόπου στην καθολική εφημερίδα Avennire! Καταλάβαμε από τα συμφραζόμενα πως ο αληθινός Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι ο κ. Ζηζιούλας! Πως ο κ. Ιερώνυμος έχει υποταχθεί πλήρως στις προσταγές του! Πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους μας πως ο κ. Ζηζιούλας εκτός των άλλων μέσων πιέσεως επιβάλλεται στους αγράμματους σαν τέρας μορφώσεως! Ο κ. Ιερώνυμος είναι ένας μικρός χωριάτης που συνετρίβει στο αριστοκρατικό στυλ του κ. Ζηζιούλα, το οποίο στυλ σημειωτέον “κρύβει” ή “φανερώνει”, ανάλογα με τα μάτια, πολλά προσωπικά δεδομένα.
Ας τελειώνουμε με ένα παράδοξο που προκύπτει από την ανάγνωση του εξαιρετικού περιοδικού! Οι ορθόδοξοι διοικούντες μάχονται με πάθος για το δικαίωμά τους στον διάλογο και αρνούνται να κάνουν διάλογο με τους ορθοδόξους πιστούς! Απίστευτο!
Αμέθυστος
"Οι ορθόδοξοι διοικούντες μάχονται με πάθος για το δικαίωμά τους στον διάλογο και αρνούνται να κάνουν διάλογο με τους ορθοδόξους πιστούς!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος και να το έγραψε αυτό είναι αλήθεια φίλε. Επιχείρησα να συνομιλήσω μέσω δικτύου με ορθόδοξους και ούτε ένας δεν φιλοτιμήθηκε να μου απαντήσει. Μιλάω για σελίδες σοβαρές που φαίνεται ότι οι ιδιοκτήτες τους σχετίζονται με πνευματικούς ανθρώπους.
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, μπορεί και να βαρέθηκαν...
Όχι ότι και οι κοσμικοί είναι καλύτεροι. Ούτε κι εκείνοι απαντούν. Δεν ξέρω τί μπορεί να συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε ρωτήσω κάτι; Θα μπορούσες εσύ π.χ. να αναλάβεις την ευθύνη και να υποστείς τον κόπο να κάθεσαι να απαντάς στις διάφορες ερωτήσεις του κόσμου και μάλιστα χωρίς να πληρώνεσαι;
Ακόμη και δημοσιογράφοι που ανοίγουν ιστοσελίδες δεν έρχονται σε επαφή πλέον και κοινωνία με τον κόσμο, ποιός ξέρει γιατί...
Αγαπητέ αδελφέ, κατά τη γνώμη μας κανείς σήμερα στην Ελλάδα δεν απαντά γιατί δεν μπορεί να απαντήσει. Οι Έλληνες σήμερα φτάνουν στις απόψεις τους χωρίς ερώτηση, χωρίς έρευνα. Πιστεύουν στις γνώμες τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να απαντήσει κάποιος πρέπει πριν να έχει εξασκηθεί στην ερώτηση και αυτό το σπορ δεν εξασκείται πλέον στις μέρες μας.
Στις μέρες μας προσπαθούμε να μάθουμε κατ' ευθείαν τις απαντήσεις αλλά αγνοούμε τις ερωτήσεις δυστυχώς.
Δυστυχώς πολλές φορές το διαπίστωσα κι εγώ αυτό που λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τσακίζει το γεγονός...
Άλλοτε πάλι νομίζω ότι σαν να υπάρχει ένα είδος κορεσμού σε μυαλά, ψυχές και σώματα, που υποβάλλει τον καθένα να σιωπά.
Μακάρι να πρόκειται για κατάσταση πληρότητας και -γιατί όχι- μακαριότητας.
Τί θα γίνει όμως με τους αδαείς και όσους δεν γνωρίζουν βασικά πράγματα;
Μπορείς εσύ (γιατί μου μιλάς σε πρώτο πληθυντικό) να αφιερώσεις ένα ποστ στο θέμα συνείδηση;
Από το δαιμόνιο του Σωκράτη για παράδειγμα, μέχρι τους δαίμονες του χριστιανισμού.
Ακόμα θα ήθελα να μου πεις, πώς μπορεί να ξέρει κανείς ότι βαδίζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και όχι του διαβόλου και γιατί πολλοί συνανθρωποί μας τελικά δεν τα καταφέρνουν με την διαχείριση των διανοητικών και ηθικών προβλημάτων και φτάνουν στο σημείο να στερούν τη ζωή από τον διπλανό τους;
Υπάρχει μια πρακτική συνείδηση με την οποία μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτά που ήδη κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορούμε όμως μ' αυτή τη συνείδηση να ξεχωρίσουμε το σωστό από το λάθος, το καλό από το κακό. Γι' αυτό υπάρχει στην παράδοσή μας η φράση “στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα” όπου πριν το θάνατο συνειδητοποιούμε την ματαιότητα της ζωής μας.
Υπάρχει και μια άλλη συνείδηση η οποία είναι η καρδιακή συνείδηση. Αυτή την συνείδηση την περιγράφει ο Απ. Παύλος σαν τον νόμο τον γραμμένο μέσα στην καρδιά μας. Αυτή η συνείδηση, όπως την περιγράφει ο Σωκράτης και όπως αποκαλύπτεται και στον δεκάλογο, λέει ου, όχι, είναι αποτρεπτική.
Αρνούμενοι να ακούσουμε τη φωνή αυτής της συνειδήσεως παίρνουμε τον δρόμο της επιθυμίας.
Αν κάνουμε τα αντίθετα απ' αυτά που λέει αυτή η φωνή βαδίζουμε τον δρόμο του διαβόλου.
Το θέλημα του Θεού είναι η κλήση του. Το κάλεσμά του. Αν ο άνθρωπος, ακόμη κι αν ζει στον κόσμο, γευτεί την ματαιότητα του κόσμου τούτου τότε μπορεί να ακούσει την κλήση.
Ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν μόνο σκοτισμένη καρδιά άλλα έχουν και σκοτισμένο μυαλό. Τότε οδηγούνται στο έγκλημα.
Πάντοτε όμως η εσωτερική φωνή είναι η φωνή του Θεού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τότε άνθρωποι με ανώτερη πνευματικότητα συμβουλεύονται πάντα έναν άλλον;
Έναν πιο φωτισμένο;
Αν ήταν σίγουροι, θα έκαναν αυτό που άκουγαν και θα πορεύονταν μόνοι τους, έτσι δεν είναι;
Γιατί λένε ακόμα ότι στα έσχατα χρόνια δύσκολα θα βρίσκουν διάκριση οι πιστοί και ακόμα δυσκολότερα οι άνθρωποι μακράν του Θεού;
Η εσωτερική φωνή είναι η φωνή του Θεού, αλλά είναι η φωνή της συνειδήσεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό στο οποίο αναφέρεσαι παρακάτω “Γιατί τότε ... έτσι δεν είναι;” αφορά την Θεία Χάρη, όχι πλέον την συνείδηση.
Στους έσχατους καιρούς οι χριστιανοί δεν θα έχουν πλέον Δασκάλους και όχι γιατί δεν θα μπορεί να φτιάξει Δασκάλους ο Θεός, αλλά επειδή δεν θα μπορούν να τους δεχτούν οι πιστοί. Γιατί όπως λέει και ο Αγ. Σεραφείμ του Σάρωφ τους τελευταίους καιρούς οι πιστοί δεν θα μπορούν να ξεχωρίζουν το δαιμονικό από τον Θεϊκό.
φίλοι μου πολύ ωφέλιμος ο διάλογος σας. πιστεύω ότι η πραγματική ταπείνωση είναι ο δρόμος για την σωτηρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι είναι φυσικό επακόλουθο ακόμα και οι πιο φωτισμένοι
πνευματικά να ρωτούν και να ακολουθούν γνώμες άλλων
φωτισμένων λόγω αυτής της ταπείνωσης.
μπορεί να πει κάποιος ότι έτσι αποποιείσαι την ευθύνη των σκέψεων και πράξεων σου βεβαια. όμως δεν το πιστεύω αυτό διότι η πράξη μας είναι και αυτή που μας κρίνει-ελέγχει τελικά.
όμως το να γνωρίζεις ότι δεν γνωρίζεις τίποτε όπως έκανε και ο Σωκράτης και να ψάχνεσαι διαρκώς είναι και αυτό μια φωτισμένη κατάσταση, γενικά η ερευνα που σε κρατάει ζωντανό και δίνει ενδιαφέρον και όρεξη για ζωή. και οι ερωτήσεις να πέφτουν βροχή και να μαθαίνουμε συνεχεια, να γνωρίζουμε νέα πράματα. και πολλές φορες οι σημαντικότερες απαντήσεις θα βρίσκονται στη σιωπή!
@ zoro
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε χαιρόμαστε με την χαρά σου και τον ενθουσιασμό σου.