Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

DONATIO PIPINI (Η ΔΩΡΕΑ ΤΟΥ ΠΙΠΙΝΟΥ 754-756)

Δια της δωρεάς ταύτης παραχωρούνται στον πάπα πόλεις και επαρχίες των Λογγοβάρδων και ο επίσκοπος Ρώμης περιβάλλεται και το βασιλικό διάδημα οπλισμένος και με τον σταυρό και με το ξίφος, επιθυμώντας να δεσπόζη και στις ψυχές και στα σώματα όλων των φυλών και εθνών, πιστών και απίστων. [Μέτα την σημαντική αυτή δωρεά, η οποία καθόρισε το θριαμβευτικό μέλλον, μέχρι σήμερον, της παποσύνης, οι παπικοί δείχνουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στα πιπίνια].

Ο πάπας θείω δικαίω πλέον είναι αυτός ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος (δια μεταμψυχώσεως και μετενσαρκώσεως ταυτόχρονα), με τον οποίον βρίσκεται σε άμεση καθημερινή σχέση, όπως αποδεικνύεται και από την επιστολή του Στεφάνου Β' προς τον Πιπίνον, δια της οποίας ζητά την βοήθειά του. Την επιστολή αυτή έγραψε ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος, στον παράδεισο, (αφήνοντας για λίγο τα κλειδιά του παραδείσου στον απόστολο Παύλο) και την παρέδωσε στον πάπα ιδιοχείρως στο γραφείο του!

«Πέτρος ο ονομασθείς Απόστολος του Ιησού Χριστού Υιού του θεού του ζώντος, προς τους εκλεκτούς, Πιπίνον, Κάρολον, Καρλομάνον, τρεις βασιλείς, μαζί δε με αυτούς και προς όλους τους επισκόπους, ηγουμένους, ιεράρχες, μοναχούς και όλους τους δούκες, κόμητες και βαρώνους (αυτοί οι τελευταίοι αποτελούν τον Λαό του θεού, είναι οι νέοι χαρισματούχοι της νέας εκκλησίας). Επειδή η Ρωμαϊκή εκκλησία, της οποίας επίσκοπος είναι ο Στέφανος, εθεμελιώθη από εμένα επί της πέτρας, σας παρακαλώ, η δε Υπεραγία παρθένος Μαρία μετά πάντων των αγγέλων, μαρτύρων και αγίων (όπως βλέπουμε δεν ξέχασε κανέναν καθότι θυρωρός του παράδεισου) σας εξορκίζει μαζί με μένα, να μην συγχωρήσετε για να μην γίνη η πόλις μας η Ρώμη και ο λαός μας θύματα Λογγοβάρδων.

Εάν υπακούσετε και εξαφανίσετε τους εχθρούς σας, θα αποκτήσετε μεγάλη αμοιβή στην παρούσα ζωή (το πρώτο joker της ιστορίας μάλλον), θα ζήσετε πολλά ευτυχισμένα χρόνια και θα απολαύσετε τα επίγεια αγαθά (θα σας επιτρέπουμε ακόμη και να χαιδεύετε την γυναίκα σας), και επιπλέον θα απολαύσετε και την αιώνιο ζωή!

Εάν όμως δεν υπακούσετε, μάθετε ότι δια της εξουσίας της παναγίας τριάδος και της δικής μου Αποστολικής αξίας θα στερηθείτε της βασιλείας του θεού»

Η επιστολή αυτή είναι ο καθρέφτης όπου καθρεφτίζεται σε όλη του την καθαρότητα ο παπικός χαρακτήρας και η ακάθεκτη ορμή των παπών προς την εξουσία!

Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου «Μελέτη περί των αιτιών του σχίσματος» το οποίο προτείνουμε να μελετήσουν οι Έλληνες επίσκοποι πριν αναγνωρίσουν το “πρωτείο τιμής του πάπα” διότι είναι στην πραγματικότητα “πρωτείο ατιμίας”.

Το πνεύμα με το οποίο μεταφέρονται εδώ οι πληροφορίες ουδεμία σχέση έχει με το πνεύμα του Αγίου Νεκταρίου!

Συνεχίζει δε ο Άγιος Νεκτάριος: Ποιος ερωτά πλέον περί των πρωταιτίων του σχίσματος; Η ενότης διεσπάσθη ήδη εσωτερικώς, ο ηθικός δεσμός απεκόπη, το χάσμα σαν πληγή άνοιξε και το απόστημα, το διαχωρίζον την ρωμαϊκήν της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, είναι τεράστιο. Οι πάπες έγιναν Ρωμαίοι αυτοκράτορες, ο πάπας θεάνθρωπος. Όλη η δύσις προσπεσούσα προσεκύνησεν αυτόν, αλλ’ η ανατολή δεν υποτάχθηκε (μέχρι σήμερον των ημερών του κ. Βαρθολομαίου, του εφιάλτου του Βοσπόρου)!

Η Εκκλησία του Κυρίου διανύει τις τελευταίες της δυο εβδομάδες προδομένη από αγράμματους, κενόδοξους, χωριάτες και άπιστους επισκόπους και έναν υποδουλωμένο ακόμη στην Δεσποτεία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας “λαό του θεού”.

Ζήτω η ατιμία! Στην νέα “Εκκλησία” οι Έλληνες έχουν ξανά το προβάδισμα, λόγω πονηρείας! Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε Πάπες, εμπρός για τη δόξα ξανά, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, η Πάπισσα Ιωάννα μας περιμένει!

ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΣΥ ΠΑΠΑΣ, ΜΠΟΡΕΙΣ.

Αμέθυστος

2 σχόλια:

  1. Αγαπητέ αμέθυστε,όλα σου τα άρθρα τα παρακολουθώ με περίσσειο ενδιαφέρον.
    Πλήρους ορθόδοξης μεστότητας και συνοχής, δίνουν το αντιοικουμενιστικό στίγμα της πολυγραφότατης γραφίδας σου.
    Εδώ όμως έχω μια μικρή ένσταση.
    Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν περιφρουρήθηκε από τους προγενεστέρους Φαναριώτες Αρχιερείς από το 1920 και εντεύθεν.
    Οταν αναγνώρισαν τις αιρετικές "εκκλησίες" ως αδελφές βάζοντας την θεμέλιο λίθο πρακτικά της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού.
    Από εκείνη την επάρατο χρονική στιγμή όλοι οι Πρωθιεράρχες υπήρξαν θιασώτες του Οικουμενισμού στην πράξη.
    Απλά σήμερα η ωρίμανση και κορύφωση της αιρετίζουσας ιεραρχίας έχασε κάθε μέτρο επισκίασης της αναισχυντίας.
    Συνέχισε να δίνεις τον καλό αγώνα της αμώμητης Ορθοδοξίας,και.....έχεις πολλούς συνοδοιπόρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος1/10/09 8:39 μ.μ.

    « Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, η Πάπισσα Ιωάννα μας περιμένει »!! :)))

    Δεν μπορώ να συγκαταλεγχθώ αυτόκλητα στους συνοδοιπόρους, σίγουρα όμως είμαι ένας απ΄ τους καθημερινούς αναγνώστες σου.

    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή