Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η πατριαρχική εγκύκλιος περιέχει την νέα εκκλησιολογία, ήδη ολοκληρωμένη και Ιστορικά κατοχυρωμένη, τα πνευματικά δικαιώματα τής οποίας ανήκουν στόν κ. Βαρθολομαίο και στους συνεργάτες του. Μία μεγάλη ομάδα που αποθέωσε τον κληρικαλισμό και πέταξε έξω από την Εκκλησία ολοκληρωτικά τον Κύριο. Η νέα Εκκλησία έχει σάν αντίπαλό της την παλαιά Εκκλησία του κληρικαλισμού η οποία προσκολλημένη στο παρελθόν έχει εγκατελειφθεί ήδη απ'ο την πρόοδο της Ιστορίας σαν ανεπίδεκτη μαθήσεως. Ο σκοπός του Κυρίου και τών αγίων του είναι να προστατεύουν και να εξασφαλίζουν την επιβίωση της Εκκλησίας. Η οποία είναι κάτι πολύτιμο, σάν μία κιβωτός που ταξιδεύει μέσα στον Χρόνο και παρ’ όλες τις αντιξοότητες συνεχίζει να υπάρχει. Θα μπορούσε να είναι, όπως και είναι μία κιβωτός που κρύβει στα σπλάχνα της ένα Ιερό βιβλίο βάση του οποίου ερμηνεύουμε και δίνουμε απαντήσεις στα υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπου.

Ένα σύγχρονο μαντείο των Δελφών εγκαταστημένο στο πλοίο τής αγάπης, τιμονιέρης του οποίου είναι ο ατρόμητος και πολύπαθος Βαρθολομαίος. Ξεκουράζεται μόνον αφήνοντας το τιμόνι για λίγο στον έμπειρο κ. Ζηζιούλα. Γράμματα, Κανόνες, Ερμηνείες. Δεν αποτελείται από ανθρώπους. Αλλά από χρυσές στολές, πανηγυρικούς λόγους, πανηγυρικές συν-ομιλίες. Λόγω τής εσωτερικότητος που επικράτησε στον Δυτικό πολιτισμό, το πανηγύρι μετεφέρθη στο εσωτερικό του Ναού. Ο μόνος που κρατά το ανθρώπινο δικαίωμα φαίνεται να είναι ο Επίσκοπος. Και δεν φαίνεται να είναι ακριβώς άνθρωπος, είναι πρόσωπο. Kαι αυτό γεμάτο διακρίσεις, Κανόνες, Εικόνα τού απόντος Θεού, εκ-πρόσωπος. Μ' αυτό τον όρο διαφοροποιείται ο σύγχρονος θριαμβεύων κληρικαλισμός, από τον παλαιό, του οποίου αποτελεί την πρόοδο. Ο παληός κληρικός ήταν αντι-πρόσωπος του Θεού.

Η ανακαινισμένη εκκλησία, αντί για την διαρκή μνήμη των κανόνων ή της αμαρτίας, που είναι το ίδιο (μιά μνήμη που αντικατέστησε την διαρκή Μνήμη Κυρίου) θα «ευρίσκεται εις διαρκή διάλογον με τον κόσμον» όπως ακριβώς το υποκείμενο με το αντικείμενο.

Η εκκλησία δεν αποτελείται πλέον από ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν στον κόσμο και ακολούθησαν την κλίση του Θεού. Αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι αφού νίκησαν τα συγγνωστά πάθη ντύθηκαν τούς ιερούς θεσμούς, τούς ενσάρκωσαν, και συνεχίζουν την ζωή τους σε διαρκή διάλογο, είτε με τα προβλήματα της εποχής, είτε με την αμαρτία της εποχής.

Νομίζουμε πως η Ρομποτική θα είχε πολλά να διδαχθεί από τον κληρικαλισμό της εποχής μας.

Μας άρεσε όμως ο τρόπος με τον οποίο κατανοεί τους παληούς του συναδέλφους ο κ.Βαρθολομαίος. «Ωρισμένοι κύκλοι που διεκδικούν δια τον εαυτόν των αποκλειστικώς τον τίτλον του ζηλωτού και υπερασπιστού της ορθοδοξίας»

Λένε μερικοί πως Λειτουργία σημαίνει το έργο του Λαού.

Αφού ο Λαός αντικατεστάθη από Τιτουλάριους, πώς πρέπει να ονομάσουμε την νέα Λειτουργία, την Ευχαριστιακή Εκκλησιολογία; Ποιό είναι το έργο των Τιτουλάριων; ΤΙΤΟΥΛΑΡΓΕΙΑ;

Αμέθυστος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου