▼
▼
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Είμαι επιφυλακτικός στην υποκρισία της σοφίας.
Σύντομοι και περιεκτικοί λόγοι Σύγχρονων Αγιορειτών
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου
Αγάπησε Αυτόν που σε αγάπησε.
Τόσα χρόνια που μένεις με χαρούμενη υπομονή στον ίδιο τόπο είναι μεγάλο θαύμα.
Πάσχουμε γιατί δεν αγαπάμε.
Όποιος δεν αγαπά δεν έχει ειρήνη.
Ο αδελφός μας είναι η ζωή μας.
Να προσεύχεσαι για τον κόσμο είναι σαν να χύνεις αίμα.
Με τον πολύ ύπνο παχαίνει ο νους.
Λογικός άνθρωπος είναι μόνο ο ταπεινός.
Όσο πιο πνευματικός είσαι τόσο λίγα ζητάς από τη ζωή.
Ο Θεός δεν προορίζει μα προγνωρίζει.
Τη φλυαρία σου να τη στρέψεις σε κουβέντα με τον Θεό.
Δεν είναι ελευθερία το να πούμε στους ανθρώπους πως όλα επιτρέπονται, μα σκλαβιά.
Ο άνθρωπος γεννήθηκε για τη χαρά, όχι για τη θλίψη.
Η πιο μεγάλη αμαρτία είναι η αχαριστία.
Με τη μελέτη πλουτίζει ο νους, γλυκαίνει η γλώσσα και θερμαίνεται η ψυχή.
Όπου γλυκαίνεται ο νους εκεί μένει.
Η υπερηφάνειά μας κάνει κουφό τον Θεό.
Μέχρι να ταπεινωθούμε θα ταλαιπωρούμαστε και θα ταλαιπωρούμε.
Η υπομονή αποκτιέται δεν αγοράζεται.
Οι άνθρωποι φοβούνται περισσότερο τα γαβγίσματα των σκύλων παρά σέβονται τον Θεό.
Οι «καλοί» είναι πιο κακοί.
Η μετάνοια τον τελευταίο τον κάνει πρώτο.
Αγαπώ όσους επιμένουν ν’ αρνούνται να ψυχαγωγηθούν φθηνά.
Χαίρομαι όσους δεν ρίχνουν λάδι στο καντήλι της περιέργειας και προτιμούν το μυστικό φως της προσευχής: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Η υγεία τους πολλούς του αποκοιμίζει.
Η αγρυπνία δεν έχει καμία σχέση με την αϋπνία, όπως η νηστεία με τη δίαιτα.
Ο ταπεινός δεν φοβάται να πέσει, γιατί είναι χάμω.
Είμαι επιφυλακτικός στην υποκρισία της σοφίας.
Οι αρετές είναι ως άνθη που καψαλίζονται από την πολυλογία.
Η εξωτερική ησυχία σιγά-σιγά γίνεται εσωτερική.
Ένα πλήθος ανθρώπων μασκοφορεί επικίνδυνα.
Είναι ντροπή να μιλάς γι’ αυτά που ποτέ δε γεύθηκες.
Να ψάχνουμε να βρίσκουμε τις αιτίες των αιτιών της έλλειψης χαράς.
Δίχως μόχθο και πόνο δεν υπάρχει αρετή κι ελευθερία.
Η Ελλάδα καθημερινά πλουταίνει φτωχαίνοντας.
Το Άγιον Όρος κυρίως είναι αυτό που δεν φαίνεται.
Η Ευρώπη πεινά και διψά για φως.
Καλύτερα να διψάς, παρά να ξεδιψάς με απόνερα.
πηγη: Τρελο-Γιάννης
Δυστυχώς ,όπως και πολλοί άλλοι,έτσι και ο μοναχός Μωυσής,με τον "εσωτερικό" αδιαπραγμάτευτο τίτλο του αγιορείτη,αρέσκεται στο να διδάσκει..ευχόμαστε και να πράττει τα όσα μετά παρρησίας διδάσκει..κάπου -κάπου και να θυμάται την μοναχική του ιδιότητα,και να μη ξεπερνάει τον εαυτό του στίς φλυαρίες..Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί που έχουν πείρα Ορθοδοξίας και μπορούν να κρίνουν τα αυτάρεσκα κείμενα και τα φλύαρα,αλλά και τα κενά κείμενα,όπου αυτά παρουσιάζονται..
ΑπάντησηΔιαγραφή