Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΔΙ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΔΩΜΑ

“Ας προσθέσουμε ακόμα μερικά εκατομμύρια”

Πως η γερμανική βιομηχανία επωφελήθηκε εδώ και δεκαετίες από το διεφθαρμένο ελληνικό σύστημα 

Spiegel, 10.5.10
Jörg Schmitt

Η μίζα και το φακελάκι είναι τα δυο λιπαντικά που κρατούν την οικονομία της Ελλάδος σε απαλή κίνηση. Το φακελάκι το χρειάζεται κανείς όταν θέλει ιατρική περίθαλψη ή όταν έχει προβλήματα με την εφορεία.

Η μίζα αντίθετα είναι λεφτά που δεν χωράνε σε ένα φάκελο, μάλλον σε μια βαλίτσα, ή λεφτά που πηγαίνουν κατευθείαν σε λογαριασμό σε κάποιο φορολογικό παράδεισο. Χωρίς μίζα δεν μπορεί σχεδόν καμιά επιχείρηση του εξωτερικού να κάνει δουλειές στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα τρωτά στην μίζα: μεγάλα κρατικά έργα.

Μέσω επιχειρήσεων-ταχυδρομικών κιβωτίων που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, πάνε τα λεφτά πίσω στους βιομηχάνους, δημόσιους υπαλλήλους, στρατιωτικούς και πολιτικούς. Στα βιβλία της βιομηχανίας συνήθως αναφέρονται ως προμήθεια διαμεσολάβησης. Και πολύ μπροστά στο μεγάλο μονοπώλιο της μίζας: η γερμανική βιομηχανία.

Η εγχώρια οικονομία είναι βασικός εμπορικός μέτοχος της Ελλάδας. Τον περασμένο χρόνο η Γερμανία εξήγαγε στην Ελλάδα αγαθά αξίας 6,7 δισεκατομμυρίων. Από την Ελλάδα εισήγαγε αγαθά αξίας 1,9 δισεκατομμυρίων. Με ποια μέσα όμως επιτεύχθηκε αυτή η τεράστια διαφορά;

σύμφωνα με την αμερικάνικη υπηρεσία επιτήρησης των χρηματιστηρίων, SEC, η Daimler πλήρωσε μίζα για να πουλήσει αυτοκίνητα στην Ελλάδα. Και προφανώς η Deutsche Bahn μπόρεσε να μπει στο παιχνίδι για την κατασκευή του Μετρό, πριν την έναρξη των Ολυμπιακών το 2004, μόνο με την βοήθεια της μίζας. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να μεταφέρθηκε ποσό εξαψήφιο, μέσω ενός συμβούλου σε ένα φορέα επιφορτισμένο με την απόφαση για το έργο. Η Transparency International χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης.

Ακόμα και με μίζα υπάρχει κέρδος. “Όποιος λαδώνει σε κάποιο κρατικό έργο, μπορεί να προσθέσει στο κέρδος ακόμα μερικά εκατομμύρια”, λέει ένας της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, “οι φουσκωμένες τιμές επιβαρύνουν τους φορολογούμενους.”

Ο άνθρωπος αυτός πρέπει να το ξέρει, αφού διεξήγαγε για χρόνια την έρευνα στην περίπτωση της Siemens. Διψήφιος αριθμός εκατομμυρίων είχε εισρρεύσει στην Ελλάδα. Με τέτοια ποσά, ο αντιπρόσωπος της εταιρίας στην Αθήνα πρέπει να κινούσε μέχρι το 2006 τις δουλειές. Μεταξύ άλλων πρόκειται για συμβόλαια με την κάποτε κρατική εταιρία τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ, για τεχνολογίες παρακολούθησης και ασφάλειας στους Ολυμπιακούς, καθώς και για το Μετρό.

Από την επεξεργασία του σκανδάλου της Siemens προέκυψε πως το αναγκαίο λάδωμα κόστιζε γύρω στα 15 εκατομμύρια τον χρόνο. Μόνο για ένα 500 εκατομμυρίων συμβόλαιο με τον ΟΤΕ στα τέλη της δεκαετίας του 90, πήγαν γύρω στα 35 για μίζα. Στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας στο Μόναχο, μιλούσαν για πολλά χρόνια με σεβασμό για τμήμα που έδρευε στην Αθήνα. Σχεδόν καμιά άλλη εταιρία τη χώρας είχε τέτοιους εντυπωσιακούς αριθμούς.

Κέρδος πρέπει να έβγαλε και η πολιτική ηγεσία της Αθήνας. Μέχρι και 2% του τζίρου του τμήματος των τηλεπικοινωνιών, σύμφωνα με μαρτυρίες των εμπλεκομένων μάνατζερ, πήγαν στα δυο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Κανείς δεν ξέρει στην Αθήνα ποιο κόμμα και για πόσο είναι στην εξουσία. Και τα δυο κόμματα αρνήθηκαν πως πληρώθηκαν.

Το ίδιο καλά όσο η Siemens τα πήγε και η γερμανική βιομηχανία όπλων. Η Αθήνα δίνει κάθε χρόνο περίπου 3 με 4 δισεκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές όπλων. Ένα τρελό ποσό για το μέγεθος της χώρας. Οι μεγαλύτεροι κερδισμένοι είναι οι Γερμανοί κατασκευαστές, που την περίοδο 2004-2008 συμμετείχαν στο ένα τρίτο των ελληνικών εισαγωγών όπλων. Η εισαγγελία του Μονάχου ερευνά εάν στην πώληση των τεσσάρων υποβρυχίων ήταν όλα νόμιμα.

Ο όγκος της συναλλαγής ήταν 3 δισεκατομμύρια, τα δυο έπρεπε να προπληρωθούν, πράγμα ασυνήθιστο γι' αυτές τις δουλειές.

Η πληρωμή ενός δήθεν συμβούλου ενίσχυσε την δυσπιστία των διωκτικών αρχών. Έτσι πριν μερικά χρόνια, κάποιος Έλληνας θα πρέπει να ζήτησε από τη Ferrostaal που εδρεύει στην πόλη Essen, ποσό που ανερχόταν σε διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, και είχε σχέση με τα υποβρύχια. Όταν αυτοί αρνήθηκαν να πληρώσουν, ο άνδρας απείλησε με μήνυση. Το 2006 βρέθηκαν μπρος σε ένα δικηγόρο στην Ζυρίχη, για διαιτησία. Λίγο μετά η Ferrostaal κατέθεσε 11 εκατομμύρια. Για ποιο λόγο, θέλει να το μάθει η εισαγγελία στο Μόναχο, που κινείται εναντίον μάνατζερ της εταιρίας. Ακόμα και ο πρώην διευθυντής της εταιρίας, που επίσης κατηγορείται, πρέπει να γνώριζε για την πληρωμή.

Στο μεταξύ ενδιαφέρονται και οι ελληνικές αρχές για την υπόθεση των υποβρυχίων. Εξετάζονται πληρωμές που εκτελέστηκαν μέσω Αυστρίας, Καραϊβικής, Λιβερίας και Κύπρου. Αποδέκτης άγνωστος.

¨Ένα τυπικό παράδειγμα για τέτοιες δουλειές είναι και η πώληση 170 τεθωρακισμένων που η Krauss-Maffei-Wegmann(KMW) πούλησε στους Έλληνες. Η εταιρία θα έπρεπε να πάρει 1,7 δισ.

Σε τέτοιου είδους συμφωνίες κατά κανόνα πάνε εκατομμύρια για υπηρεσίες συμβούλων. Το τι συμβουλεύεται και γιατί οι εταιρίες βρίσκονται συνήθως σε φορολογικές οάσεις, είναι άγνωστο. Οι μυστικές εταιρίες ανήκουν συνήθως σε Έλληνες “μεσάζοντες”, συχνά έντιμους βιομηχάνους. Αυτοί μετά, αυτή είναι η υποψία, μοιράζουν τα λεφτά σε όσους φέρουν την ευθύνη των αποφάσεων.

Στην περίπτωση της KMW, ένας Έλληνας εφοπλιστής δημιούργησε μια εταιρία-γραμματοκιβώτιο στο νησί Νέβις στης Καραϊβικής. Αυτή έκλεισε δυο συμβόλαια: ένα συμβόλαιο διαμεσολάβησης με την KMW και ένα με την Evaston Group Ltd που εδρεύει στο British Virgin Islands. Αυτή έπρεπε να λάβει 60 για την δήθεν “απόκτηση των δυνατοτήτων Offset.“

Πως μια εταιρία-γραμματοκιβώτιο θα προσέφερε μια τέτοια υπηρεσία στην Αθήνα; Όταν οι συμφωνίες, οι οποίες λόγω της “πολιτικής τους φύσης” κρατούνταν μυστικές, δημοσιοποιήθηκαν, άρχισαν οι έρευνες από τους διώκτες στο Μόναχο-μάταια όμως, από τα Virgin Islands δεν πήραν νομική στήριξη.

Αλλά και στην Ελλάδα οι έρευνες δεν οδήγησαν πουθενά. Δεν είναι θαυμαστό, σε μια χώρα όπου κανένα από 450 σημαντικά σκάνδαλα διαφθοράς δεν καταδικάστηκε. Η Ferrostaal όπως και η KMW αρνούνται πως λάδωσαν.

Στο μεταξύ η εταιρία παρέδωσε και τα 170 Leopard2, αλλά από τις πληρωμές 180 εκατομμύρια είναι ακόμα σε εκκρεμότητα.

Όσο για τα υποβρύχια τα λεφτά έρχονται από το 2005 με το σταγονόμετρο. Το ελληνικό κράτος χρωστάει μέχρι σήμερα 321 εκατομμύρια. Και η Siemens περιμένει ακόμα 20 εκατομμύρια για τα συστήματα ασφαλείας των Ολυμπιακών.

Μερικοί μάνατζερ της βιομηχανίας όπλων στράφηκαν επομένως προς την γερμανική κυβέρνηση. Αν η Γερμανία βοηθά τους Έλληνες, ας πληρώσουν τουλάχιστο αυτά που χρωστάνε.

Μετάφραση : Πέτρος

Αμέθυστος
.