Γιατί τέτοια υπεράσπιση στο Βγενόπουλο;

                                                                 
Βλέπουμε να διογκώνεται ένα κύμα υπεράσπισης του Βγενόπουλου.

Το βασικό υπερασπιστικό επιχείρημα είναι ότι ο Βγενόπουλος ξεσκέπασε τους πολιτικούς και τον …στοχοποιήσανε οι μηχανισμοί προβοκάτσιας  ! ! !

Συνοπτικές παρατηρήσεις:

Πρώτη παρατήρηση:

Αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν πολλοί ότι ο Βγενόπουλος αποτελεί πρωτογενές στοιχείο της καπιταλιστικής εξουσίας, στην πλέον επιθετική αιχμή του: Τραπεζικό κεφάλαιο.

Βρίσκεται μέσα στο «ληστές» της κερδοσκοπικής αναισχυντίας.

Δεύτερη παρατήρηση:

Μεταξύ των αρπακτικών του κεφαλαίου υπάρχουν σίγουρα ανταγωνισμοί και σήμερα άγριος πόλεμος.

Είναι δυνατόν, λοιπόν, και λογικό, κάποιες δυνάμεις, οικονομικές και πολιτικές (με τα παρακρατικά τους όργανά και μηχανισμούς) να τον στοχοποίησαν με την προβοκάτσια που έγινε εναντίον της λαϊκής οργής.

Το αλληλοφάγωμα όμως των «αρπακτικών» είναι το δευτερεύον στοιχείο και εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε να στηρίζουμε το ένα «γεράκι» εναντίον του άλλου.

Αυτό δεν σημαίνει απλώς ότι πιστεύουμε στο σύστημα των γερακιών, αλλά και ότι υπάρχουν και καλά γεράκια που δεν τρώνε σάρκες.

Παρατήρηση τρίτη.

Ότι μπορεί μέσα σ’ αυτόν τον πόλεμο μεταξύ των γερακιών του χρήματος να στοχοποιήθηκε ο Βγενόπουλος (το πιο πιθανό) ΔΕΝ σημαίνει καθόλου ότι απαλλάσσεται από τις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ευθύνες, από τη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ πολιτική του συμπεριφορά που δεν διαφέρει σε τίποτα από τη συμπεριφορά της εξουσίας του τραπεζικού κεφαλαίου.

Ποια είναι αυτή η συμπεριφορά;

Είχε την τράπεζά του ανοικτή μέσα σε καυτή ζώνη και σε μια εκρηκτική περίοδο που οι τράπεζες είναι ο στόχος της λαϊκής οργής.

Ο Βγενόπουλος, ο «καλός» ώθησε με την εξουσία του τούς υπαλλήλους του σε απεργοσπαστική κίνηση και τους εξανάγκασε να βρίσκονται στην τράπεζα σε μια εκρηκτικά εμπόλεμη κατάσταση.

Αυτή η εξουσιαστική και απεργοσπαστική λογική του εγκλώβισε τα θύματα και τα έστειλε στο θάνατο…

Αυτό καμία αλχημεία και υποκριτική αγανάκτηση εναντίον του κράτους δεν μπορεί να το ξεπλύνει.

Αν δε γνωρίζει ο Βγενόπουλος ότι το κράτος είναι σουρωτήρι των μυστικών υπηρεσιών και ότι οι άγριες προβοκάτσιες σήμερα βρίσκονται στην ημερησία διάταξη, τότε μάλλον είναι ηλίθιος και κάτι τέτοιο δεν είναι.


Επίσης, επειδή είναι ευφυής και μέσα στα μεγάλα παιχνίδια, δεν μπορεί να υποτίμησε σε τέτοιο βαθμό τους «αντιπάλους» ανταγωνιστές του και να ήταν ήσυχος ότι δεν θα τον στοχοποιήσουν…

Δεν δικαιολογείται, λοιπόν, τέτοιο έλλειμμα πολιτικής σκέψης και οξυδέρκειας.

Ο πόλεμος μεταξύ των «ληστών» είναι ανηλεής, χωρίς δισταγμούς και μεταξύ τους και εναντίον των λαών…

Πηγή :ΡΕΣΑΛΤΟ


Σχόλιο:

Η επιβίωση είναι ένας βαθμός πολιτισμού, σήμερα ονομάζεται ο πολιτισμός αυτός κουλτούρα. Οι άνθρωποι καλύπτουν μόνοι τους τις ανάγκες τους αναπτύσουν βιοτεχνία και εμπόριο. Σε αυτόν το βαθμό πολιτισμού ανήκει και η συνέχεια του είδους. Πέρα απο αυτόν τον πρώτο βαθμό πολιτισμού υπάρχει Ο πολιτισμός, της πόλεως. Εδώ καλιεργούνται στη θέση της Γής τα ταλέντα. Η πολιτική ενώνει αρμονικά τις δύο πλευρές πολιτισμού και το έθνος ζεί αξιοκρατικά. Στην Ελλάδα δέν έχουμε το δεύτερο επίπεδο πολιτισμού, της πόλεως. Διότι δέν έχουμε Νόμο και όσα προσφέρει ο νόμος. Το μόνο χρέος της πολιτικής. Οι Ελληνες μεταφερμένοι στην πόλη μετέφεραν και την επιβίωση τους, λόγω απουσίας πολιτισμού. Οι Έλληνες δέν έχουμε πολιτικούς. Στη θέση τους έχουμε πλούσιους. Αυτοί οι πλούσιοι φυλακίζουν την πολιτική στα δεσμά της εξουσίας και μειώνουν την κουλτούρα σε ζωώδη επιβίωση. Μεταμορφώνουν το λαό σε αγέλες και τους πολιτικούς σε πρωτοπαλήκαρα. Η Ελλάδα καταδυναστεύεται απο τους πλούσιους και απο τις φιλοδοξίες των πληρωμένων πολιτικών να γίνουν και αυτοί πλούσιοι. Ακόμη και η τέχνη και τα ταλέντα ελέγχονται απο τους πλούσιους. Και όμως σήμερα τα πρωτοπαλήκαρα αυτών των πλουσίων κατηγορούν τους Έλληνες για ομαδικό πνεύμα. Την κουλτούρα και το λαϊκό πολιτισμό, τα μόνα που λειτουργούν στην Ελλάδα.

Αμέθυστος