ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ (2)

O AK ΣΥΝΕΧΊΖΕΙ :               (Συμπληρωμένο)
---------------------------------
Λέει η κριτική: Δίδασκε σε οπαδούς της αιρέσεως των Κουακέρων, για τους οποίους επιμελώς αποκρύπτεται ότι είναι αιρετικοί, ερμηνεία του Ευαγγελίου.
--------------------------------
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Δεν το ξέραμε πως το να διδάσκεις αλλοδόξους είναι έγκλημα. Καιρός να το μάθουμε και αυτό. Δηλαδή ενώ ο συγγραφέας της κριτικής αλλού γράφει πως η Γερόντισσα δεν κατηχούσε στην ορθοδοξία και δεν νοιαζοταν στο να φέρει στην Εκκλησία ανθρώπους, εδώ λέει το ανάποδο πάλι σαν μειονέκτημα! Δηλαδή το να διδάξεις Ορθόδοξα το Ευαγγέλιο σε Κουακέρους και να τους κατηχήσεις με αυτό τον τρόπο (ισως έτσι γίνουν Ορθόδοξοι) είναι αρνητικό; Με ποια λογική του παραλόγου είναι αυτο;

Το σχόλιο πως "απέκρυψε" το ότι είναι αιρετικοί είναι απο την φαντασία του συγγραφέα της κριτικής. Απο την στιγμή που το βιβλίο δεν είναι εγχειρίδιο δογματικής δεν γράφει τα πάντα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αποκρύπτεται κάτι σκόπιμα. Πρόκειται για αναπόδεικτη δήλωση..

------------------------------
λέει η κριτική:" Τηρούσε αυστηρά τους κανόνες της χορτοφαγίας, μιας χορτοφαγίας μάλιστα ούτε τυχαίας ούτε “υγιεινής” αλλά μιας, ινδουιστικής προελεύσεως χορτοφαγίας, – αυτό αποδεικνύεται στη μελέτη μας (προσκλήσεις σε συνέδρια Χορτοφαγίας, κατηγορίες για όσους τρώνε ακρίδες, ψάρια η βακαλάο και ταραμάδες, ταύτιση του Θεού με το σύμπαν κ.ο.κ). "
------------------------------
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Για την χορτοφαγία είπαμε στο προηγούμενο: http://amethystosbooks.blogspot.com/2010/06/blog-ant.html

"Ταυτιση του Θεού με το σύμπαν" δεν υπάρχει στο βιβλίο απ'όσο γνωρίζουμε.


Ας γράψουμε όμως κάτι άλλο που το λέει στο βιβλίο ομιλεί η Γερόντισα. Η...φίλη των Γκουρου:
.....................
"...o γκουρού είναι ενσάρκωσις θεού, τότε... Αυτό τo παιδάκι, αυτόν τον σκοπό είχε. -προσπαθούσε να γίνει σαν τον γκουρού. Τι έπαθαν οι Πρωτόπλαστοι; Θέλησαν να γίνουν θεοί. Τι παθαίνουν κι αυτά τα παιδιά; Θέλουν να γίνουν θεοί κι επομένως είναι πολύ φυσικό να φύγει το μυαλό.

Κατάλαβες τι γίνεται; Θυμάσαι τότε που μίλησα σ' εκείνο το άλλο παιδάκι και τον ρώτησα: «Ποιος είναι εκείνος που όταν κάνεις περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση, σε οδηγεί μέσα σου για το θέλημα του Θεού, για να κόψεις τις κακίες που έχεις μέσα σου; Ποιος σε οδηγεί για όλα αυτά»; Και είπε: «Ο γκουρού, εκείνον σκέφτομαι, εκείνον βλέπω, εκείνο κάνω»... αν, Τ μου, αν τον ανθρώπινο γκουρού τον είχε βάλει κατά μέρος και έβλεπε με την ίδια αγάπη, με την ίδια προσπάθεια, τον Χριστό και το Πρόσωπό Του, αυτό το παιδί σήμερα θα ήταν ένας από τους εκλεκτούς δούλους του Χριστού και εργάτης Του. Αλλά το παιδάκι έπαθε αυτό τώρα, και είναι πολύ δύσκολο... Γιατί χρειάζεται πάρα πολλή προσευχή εκ μέρους των Χριστιανών. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από την μητέρα του πρώτα, προ πάντων από την μητέρα του, γιατί η μητέρα του το ξέρει από παιδί, πώς μεγάλωσε, τι είχε στο παρελθόν, τι παιδικά χρόνια πέρασε, τι αντιλήψεις είχε, πώς ήθελε να διασκεδάζει, πώς ήθελε να μελετά... Όλη την ψυχή του παιδιού, η μητέρα την ξέρει. Λοιπόν η μητέρα εάν προσπαθήσει τώρα, χωρίς να κάνει «διδαχή», να του δείχνει μία απεριόριστη αγάπη, και χωρίς να τον αφήσει να καταλάβει ότι είναι άρρωστο, το θεωρήσει ότι είναι γερό κι αν πάει σε μία Εκκλησία και παρακαλέσει τον Ιερέα να διαβάσει τους Εξορκισμούς του Αγ. Βασιλείου - είναι περίφημοι Εξορκισμοί που διαβάζονται σε όλες τις Εκκλησίες- και να έχει το όνομα του παιδιού, και αν την ώρα εκείνη και η ίδια με μεγάλη πίστη και ευλάβεια παρακαλέσει τον Χριστό να συγχωρήσει αυτό το παιδάκι... Γιατί σίγουρα υπάρχουν σφάλματα και της μητέρας σ' αυτή την υπόθεση. Γιατί καμιά φορά, με το να πεις «απόψε έχω ραντεβού να πάω σε κάποιο Σύνδεσμο ή κάπου»... και το παιδί εκείνη τη στιγμή έχει ανάγκη από της μητέρας την συμβουλή μπορεί να γίνει κάτι στην ψυχή του παιδιού. Είναι τόσο λεπτό πράγμα η ψυχή... Και να φροντίσει προπαντός να βρει Χριστιανό Γιατρό. (σελ 210)"


---------------
Λέει η κριτική: Διάβαζε μανιωδώς και εξίσωνε τα γκουρουϊστικά βιβλία με το άγιο Ευαγγέλιο και οδηγούσε τους ανθρώπους σε γκουρού τους οποίους προέβαλλε ως αγιασμένα γεροντάκια.
---------------
ΑΠΑΝΤΗΣΉ:

Φαντασιώσεις.

Ας αρχίσουμε ανάποδα. Οδηγούσε τους ανθρώπους σε Γκουρού, λέει η κριτική.

Περιγράφεται η περίπτωση του Αλαν. Ο Αλαν ήταν Δυτικός που ήρθε στην Ινδία να βρει γκουρού. Δεν ήθελε να ακούσει τίποτα για τον Χριστιανισμό. Ευτυχώς στο βιβλίο περιγράφεται πως τελικά η εγωϊστική συμπεριφορά του Γκουρού ( ο οποίος ήθελε "δώρα"...) αηδίασε τον Αλαν. Όμως ο Αλαν δεν ήθελε να ακούσει τίποτα για Χριστιανισμό, όσο και να προσπαθούσε η Γερόντισσα. Τι έκανε τότε εκείνη; Αντί να τον αφήσει να πάει σε κάποιον άλλον Γκουρού που θα τον κατέστρεφε τον πήγε σε κάποιον που όπως λέει στο βιβλίο "δεν έκανε προσηλυτισμό".

Δηλαδή επιβράδυνε με αυτό τον τρόπο την επιρροή του ινδουισμού πάνω του. Προτίμησε το "μικρότερο κακό" ώστε να κερδίσει χρόνο και να σωθεί το παιδί. Και πράγματι. Στον κατάλληλο χρόνο και μετά από προσευχή ο Άλαν γύρισε προς την πίστη και μάλιστα βαπτίστηκε Ορθόδοξος. Αφήνω στην κρίση του αναγνώστη αν έπραξε καλώς η κακώς. Το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από εμφανές.

Που λέει πως διάβαζε μανιωδώς Ινδουϊστικά βιβλία; (... όταν μάλιστα στις σελ 421-522 και 428-430 του βιβλίου, η Γερόντισσα επικρίνει όσους πηγαίνουν στην Ινδία. Και λέει πως αντί να διαβάζουμε τα της Ινδικής Φιλοσοφίας, θα έπρεπε να διαβάζουμε τους Πατέρες.)

Λέει πως διάβαζε κάποια ποιήματα του ινδουϊσμού (ανάλογα έχουμε και εμείς την Ιλιάδα η την οδύσσεια) αλλά απ'ότι φαίνεται για λογοτεχνικούς σκοπούς μόνο. Δεν τα εξίσωνε με το Ευαγγέλιο. Όταν κάνεις Ιεραποστολή πρέπει να γνωρίζεις τα πάντα για την περιοχή στην οποία βρίσκεσαι.


-----------------------
λέει η κριτική: "Στή σελ. 42, ο “θρασύς συγκρητισμός” ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια, καθώς , όπως διαβάζουμε, η Αυρηλία, η γερόντισσα ως λαϊκή, φεύγοντας για την Ινδία, πήρε μαζί της μόνο δύο βιβλία. Τό ένα ήταν το Ευαγγέλιο και το άλλο ένα βιβλίο τού γκουρού Sivananda[4]. Καί ενώ για το Ευαγγέλιο ούτε λόγος γίνεται, το βιβλίο τού γκουρού την ενθουσιάζει τόσο πολύ, που ψάχνει απεγνωσμένα το συγγραφέα του. Αυτός με τή σειρά του “ως εκ θαύματος”, την ακολουθεί παντού και την βοηθά πολύ περισσότερο στο ξεκίνημά της στην Ινδία[5], για να μας αποδείξει, άτυπα έστω, πόσες δυνάμεις κρύβονται στον Ινδουισμό και στους γκουρού, τις οποίες αν και αγνοούμε, μπορούμε όμως σταδιακά να ανακαλύψουμε και να ευεργετηθούμε απ’ αυτές."
--------------------------
Η φαντασιοπληξία συνεχίζει. Για το Ευαγγέλιο, μιλάει σε ολόκληρο το βιβλίο. Λέει πως κάθε ημέρα το διάβαζε!

Κατ’ αρχάς το ότι κάτι σου κάνει εντύπωση, δεν σημαίνει πως εγκρίνει και το περιεχόμενο. Εντύπωση μου κάνει και το βιβλίο «ο Αγών μου» του Αδόλφου Χίτλερ. Αλλά σας διαβεβαιώ πως δεν είμαι Ναζιστής.

Αλλά να δούμε λίγο πως ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ το κείμενο. Στην σελ 43 , λέει συγκεκριμένα, πως δεν ήταν το βιβλίο που την εντυπωσίασε αλλά «Ο Θαυμασμός του Καθηγητή γι’αυτό».

Επίσης στην σελ 42 αναφέρει πως πήρε το βιβλίο του Γκουρού, απλά γιατί κάποια φίλη της , της το έδωσε. Δεν μας αναφέρει ΚΑΝ αν το διάβασε.

Απλά το πήρε ως αφορμή πως έπρεπε να πάει εκεί και να κηρύξει την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

Και αυτό έκαμε. Στη σελ 51-52 μας λέει πως δρούσε ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΑ , προσπαθώντας να αποτρέψει , όσους ερχόντουσαν να γίνουν Ινδουιστές. Μάλιστα αποκαλεί αυτούς τους ανθρώπους (που πήγαιναν στους ινδουιστές )«απολωλότα πρόβατα».

Επίσης στην σελ 53 ο Sai baba , αποκαλείται Μάγος. Στην σελ 54 οι Γκουρού κατηγορούνται επειδή επιτρέπουν να λατρεύονται ως Θεοί.


--------------------------
Βρήκα τελικά και που νομίζουν πως μιλάει για ταύτιση του Θεού με το σύμπαν. Είναι εξαιρετικό δείγμα του "κόψε ράψε" για να αλλάξεις το νόημα.
---------
σελ. 199: Η ίδια λέει: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ' όλης της ψυχής και εξ όλης της καρδίας σου και εξ' όλης της διανοίας σου, το Σύμπαν δηλαδή».
--------------
Εδώ, απομονωμένο απο το υπόλοιπο κείμενο, μοιάζει άκρως...Ινδουϊστικό! Οταν το είχα πρωτοδιαβάσει στην κριτική νομιζα πως είχε δίκιο ο συγγραφέας της.

Όμως η λέξη "Συμπαν" δεν αναφέρεται στην λέξη Θεός, αλλα στο "εξ'όλης της διανοίας σου". Δεν χρησιμοποιεί την λέξη σύμπαν για να δηλώσει ολη την κτίση.

Χρησιμοποιεί την λέξη σύμπαν, για να τονίσει πως πρέπει ΑΠΟΛΥΤΑ να δώσουμε ΟΛΑ στον Θεό. Ολο μας το είναι!

Το εξηγεί, στην αμέσως επόμενη φράση: "Όλο μας το είναι τον αγαπά"

Την φράση αυτή ο συγγραφέας της κριτικής βέβαια δεν την αναφέρει. Ίσως γιατί ξέρει πως θα του "χαλάσει το μαγείρεμα".

Αραγε ο συγγραφέας της κριτικής...είναι αγραμματος;; Δεν νομίζω. Αλλά σίγουρα η Γερόντισσα ήταν μορφωμένη και ήξερε να κάνει πολύ καλή χρήση τόσο των νέων Ελληνικών όσο και των Αρχαίων και της καθαρεύουσας.

Απο το "Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης" του Ι. Σταματάκου, εκδ. Φοινιξ, 1972:

"το σύμπαν=το όλον ομού, το σύνολον της υποθέσεως- τό σύμπαν και ως επιρρ. καθόλου, γενικώς, εν γένει, ολοτελώς, καθ'ολοκληρίαν, εντελώς"

Η λέξη σύμπαν λοιπόν δεν χρησιμεύει για να ταυτίσει τον Θεό με την κτίση, αλλά αντίθετα για να δείξει την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΉ αφιέρωση στον Θεό.

Είναι όμως μια αριστοτεχνική παραχάραξη κειμένου.

A.K.

Αμέθυστος