Πηγή : Αντίφωνο
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Όλοι μιλάνε για την επανάσταση! Όλοι επικαλούνται τον λαό! Όλοι προτείνουν σχέδια!
Όλοι μάς συμβουλεύουν! Όλοι υπόσχονται....όλοι ετοιμάζονται....όλοι προσδοκούν!
Μέσα στο χάος αυτό της απάτης, της βλακείας, της αλαζονείας, του ναρκισσισμού, μέσα στη δίνη του καιροσκοπισμού, της ίντριγκας, της υστεροβουλίας τρεις κουβέντες καθαρές μου φτάνουν.
Ελπίζω και προσεύχομαι να φτάνουν και σε σας.
Πρώτη καθαρή κουβέντα:
Πρέπει να προσπαθήσουμε ν' αποφύγουμε την πτώχευση ή δεν πρέπει; Έχει σημασία η αποφυγή της πτώχευσης ή δεν έχει οπότε “να κι αν πτωχεύσουμε να κι αν δεν πτωχεύσουμε”;
Θέλω να σας ακούσω όλους να παίρνετε θέση πάνω σε αυτό το “απλό” ερώτημα. Μικροί και μεγάλοι, επαναστάτες και μη, αγανακτισμένοι και υπομονετικοί, καθηγητάδες, παπάδες, λαϊκοί! Όλοι πρέπει να απαντήσετε στο ερώτημα αυτό. Γιατί πρέπει να ξέρουμε ΜΕΤΑ τί καπνό φουμάρει ο καθένας, τί λογής είναι το κριτήριό του και αν θα πρέπει και τότε να μας συμβουλεύει κι αν θα πρέπει και τότε να τον ακούμε.
Πρώτος εγώ, λοιπόν, απαντώ: Ναι, πρέπει με νύχια και με δόντια να αποφύγουμε την πτώχευση!
Δεύτερη καθαρή κουβέντα:
Όπως κι αν απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα τίθεται ένα δεύτερο.
Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και στην προσπάθεια της αποφυγής της πτώχευσης και -πολύ περισσότερο- στην περίπτωση της πτώχευσης; Πρέπει και τις δύο κακουχίες να τις περάσουμε σαν έθνος ενωμένο απειλούμενο με καταστροφή; Κι όταν λέμε “έθνος”, εννοούμε “όλους τους Έλληνες” ή τους μόνο “δικούς μας”, εκείνους που εμείς θεωρούμε “Έλληνες”; “Εκδίδουμε” τα σχετικά πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων με βάση τη συμφωνία μας στα πολιτικά, με βάση την καημό μας να απαλλαγούμε από το πολιτικό σύστημα ή με βάση την ημετέρα παιδεία;
Πρώτος εγώ απαντώ: Ναι, πρέπει να είμαστε ενωμένοι ως έθνος!
Στο έθνος χωράνε όλοι. Καλοί και κακοί! Συμπαθείς και αντιπαθείς. Φίλοι και αντίπαλοι. Γενναίοι μαχητές τις δημοκρατίας και τυχάρπαστοι λακέδες της φαυλοκρατίας. Αρκεί να συντάσσονται με την Πνευματική Ανασυγκρότηση του Έθνους, με την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Ελλάδας!!!
Φυσικά χωράνε και οι “πολιτικοί”. Δεν χωράνε – ίσως- εκείνοι που υπονομεύουν την εθνική ενότητα επικαλούμενοι τάχα το έθνος και την πατρίδα. Κυρίως δεν χωράει το πνεύμα του διχασμού, της διαίρεσης, του ανταγωνισμού!
Τρίτη καθαρή κουβέντα:
Όλοι μιλάμε για το “πολιτικό σύστημα”. Ο καθένας το εννοεί διαφορετικά. Οπότε, “μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε”. Οπότε, κάνουμε ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας, ό, τι κάναμε, δηλαδή, και πριν την λεγόμενη εξέγερση. Για να αρχίσουμε να συνεννοούμεθα, λοιπόν, πάνω στο τι επιτέλους θέλουμε να καταστρέψουμε, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος; Τί είναι εκείνο που το κάνει κακό πολιτικό σύστημα ώστε να μισείται τόσο;
Η δική μου απάντηση είναι εξής: Είναι η άνευ όρων και αρχών πάλη για την κατάχτηση και διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας! Επομένως, εκείνο που πρωτίστως πρέπει να καταστραφεί, ν' ανατραπεί, να εκλείψει, δεν είναι μόνο το “πολιτικό σύστημα” αλλά το πνεύμα του, η άνευ όρων κι αρχών αυτή πάλη για την κυβερνητική εξουσία.
Όποιος αγνοεί τις επιπτώσεις των λόγων του και των έργων, όποιος δεν νοιάζεται για τις συνέπειες τις όποιας “ανατρεπτικής” του πολιτικής, όποιος δεν αναφέρεται ρητώς στα δυσμενή σενάρια που μπορεί να αντιμετωπίσει το έθνος στη μια ή στην άλλη περίπτωση ώστε να είναι έτοιμος ο λαός, αυτός είναι ήδη “πολιτικό σύστημα”! Όποιος αγωνίζεται χωρίς όρους και αρχές για την κατάχτηση της κυβερνητικής εξουσίας μετέχει ήδη του “πολιτικού συστήματος” αφού ενσαρκώνει το “πνεύμα” του! Και είτε είναι τμήμα του παλιού πολιτικού συστήματος που μυρίστηκες τις επερχόμενες καταιγίδες και μεταλλάχτηκε έγκαιρα είτε είναι “νέο” πολιτικό σύστημα που “αναδείχνεται” στις πλατείες και προαλείφεται για νέες περιπέτειες στ' αχνάρια και στα χούγια του παλιού.
Συμπέρασμα:
Πάρτε θέση! Όλοι και όλες! Εδώ και τώρα! Για το Τώρα και το Μετά!
Αφήστε τα παχιά λόγια για “άμεση”, “πραγματική”, και “τρέχα γύρευε” δημοκρατία και πάρτε θέση άμεσα και πραγματικά για τα καίρια αυτά ζητήματα!
Η άμεση, η πραγματική, Δημοκρατία είναι αυτό ακριβώς το πράγμα: να ξέρω εγώ τί λες εσύ και εσύ να ξέρεις τί λέω εγώ! Να ξεραινόμαστε δηλαδή πολιτικά και να μιλάμε στα ίσια και ανοιχτά και όχι πίσω από φερετζέδες, κόλπα και τεχνάσματα.
Αφήστε, για λίγο, τα παχιά λόγια για Συντακτικές Εθνοσυνελεύσεις, για ομοσπονδιακά συντάγματα, για δημοψηφίσματα, γκάλοπ, και εκλογές, για δίκες εσχάτης προδοσίας, για τιμωρίες υπευθύνων κι ανευθύνων.
Γίνετε υπεύθυνοι!
Αυτό που χρειάζεται η Πατρίδα και το Έθνος από τους Πολίτες είναι τρεις καθαρές πολιτικές κουβέντες, για Τώρα και για ΜΕΤΑ!!!
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Όλοι μιλάνε για την επανάσταση! Όλοι επικαλούνται τον λαό! Όλοι προτείνουν σχέδια! Όλοι μάς συμβουλεύουν! Όλοι υπόσχονται....όλοι ετοιμάζονται....όλοι προσδοκούν!
Μέσα στο χάος αυτό της απάτης, της βλακείας, της αλαζονείας, του ναρκισσισμού, μέσα στη δίνη του καιροσκοπισμού, της ίντριγκας, της υστεροβουλίας τρεις κουβέντες καθαρές μου φτάνουν.
Ελπίζω και προσεύχομαι να φτάνουν και σε σας.
Πρώτη καθαρή κουβέντα:
Πρέπει να προσπαθήσουμε ν' αποφύγουμε την πτώχευση ή δεν πρέπει; Έχει σημασία η αποφυγή της πτώχευσης ή δεν έχει οπότε “να κι αν πτωχεύσουμε να κι αν δεν πτωχεύσουμε”;
Θέλω να σας ακούσω όλους να παίρνετε θέση πάνω σε αυτό το “απλό” ερώτημα. Μικροί και μεγάλοι, επαναστάτες και μη, αγανακτισμένοι και υπομονετικοί, καθηγητάδες, παπάδες, λαϊκοί! Όλοι πρέπει να απαντήσετε στο ερώτημα αυτό. Γιατί πρέπει να ξέρουμε ΜΕΤΑ τί καπνό φουμάρει ο καθένας, τί λογής είναι το κριτήριό του και αν θα πρέπει και τότε να μας συμβουλεύει κι αν θα πρέπει και τότε να τον ακούμε.
Πρώτος εγώ, λοιπόν, απαντώ: Ναι, πρέπει με νύχια και με δόντια να αποφύγουμε την πτώχευση!
Δεύτερη καθαρή κουβέντα:
Όπως κι αν απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα τίθεται ένα δεύτερο.
Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και στην προσπάθεια της αποφυγής της πτώχευσης και -πολύ περισσότερο- στην περίπτωση της πτώχευσης; Πρέπει και τις δύο κακουχίες να τις περάσουμε σαν έθνος ενωμένο απειλούμενο με καταστροφή; Κι όταν λέμε “έθνος”, εννοούμε “όλους τους Έλληνες” ή τους μόνο “δικούς μας”, εκείνους που εμείς θεωρούμε “Έλληνες”; “Εκδίδουμε” τα σχετικά πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων με βάση τη συμφωνία μας στα πολιτικά, με βάση την καημό μας να απαλλαγούμε από το πολιτικό σύστημα ή με βάση την ημετέρα παιδεία;
Πρώτος εγώ απαντώ: Ναι, πρέπει να είμαστε ενωμένοι ως έθνος!
Στο έθνος χωράνε όλοι. Καλοί και κακοί! Συμπαθείς και αντιπαθείς. Φίλοι και αντίπαλοι. Γενναίοι μαχητές τις δημοκρατίας και τυχάρπαστοι λακέδες της φαυλοκρατίας. Αρκεί να συντάσσονται με την Πνευματική Ανασυγκρότηση του Έθνους, με την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της Ελλάδας!!!
Φυσικά χωράνε και οι “πολιτικοί”. Δεν χωράνε – ίσως- εκείνοι που υπονομεύουν την εθνική ενότητα επικαλούμενοι τάχα το έθνος και την πατρίδα. Κυρίως δεν χωράει το πνεύμα του διχασμού, της διαίρεσης, του ανταγωνισμού!
Τρίτη καθαρή κουβέντα:
Όλοι μιλάμε για το “πολιτικό σύστημα”. Ο καθένας το εννοεί διαφορετικά. Οπότε, “μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε”. Οπότε, κάνουμε ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας, ό, τι κάναμε, δηλαδή, και πριν την λεγόμενη εξέγερση. Για να αρχίσουμε να συνεννοούμεθα, λοιπόν, πάνω στο τι επιτέλους θέλουμε να καταστρέψουμε, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος; Τί είναι εκείνο που το κάνει κακό πολιτικό σύστημα ώστε να μισείται τόσο;
Η δική μου απάντηση είναι εξής: Είναι η άνευ όρων και αρχών πάλη για την κατάχτηση και διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας! Επομένως, εκείνο που πρωτίστως πρέπει να καταστραφεί, ν' ανατραπεί, να εκλείψει, δεν είναι μόνο το “πολιτικό σύστημα” αλλά το πνεύμα του, η άνευ όρων κι αρχών αυτή πάλη για την κυβερνητική εξουσία.
Όποιος αγνοεί τις επιπτώσεις των λόγων του και των έργων, όποιος δεν νοιάζεται για τις συνέπειες τις όποιας “ανατρεπτικής” του πολιτικής, όποιος δεν αναφέρεται ρητώς στα δυσμενή σενάρια που μπορεί να αντιμετωπίσει το έθνος στη μια ή στην άλλη περίπτωση ώστε να είναι έτοιμος ο λαός, αυτός είναι ήδη “πολιτικό σύστημα”! Όποιος αγωνίζεται χωρίς όρους και αρχές για την κατάχτηση της κυβερνητικής εξουσίας μετέχει ήδη του “πολιτικού συστήματος” αφού ενσαρκώνει το “πνεύμα” του! Και είτε είναι τμήμα του παλιού πολιτικού συστήματος που μυρίστηκες τις επερχόμενες καταιγίδες και μεταλλάχτηκε έγκαιρα είτε είναι “νέο” πολιτικό σύστημα που “αναδείχνεται” στις πλατείες και προαλείφεται για νέες περιπέτειες στ' αχνάρια και στα χούγια του παλιού.
Συμπέρασμα:
Πάρτε θέση! Όλοι και όλες! Εδώ και τώρα! Για το Τώρα και το Μετά!
Αφήστε τα παχιά λόγια για “άμεση”, “πραγματική”, και “τρέχα γύρευε” δημοκρατία και πάρτε θέση άμεσα και πραγματικά για τα καίρια αυτά ζητήματα!
Η άμεση, η πραγματική, Δημοκρατία είναι αυτό ακριβώς το πράγμα: να ξέρω εγώ τί λες εσύ και εσύ να ξέρεις τί λέω εγώ! Να ξεραινόμαστε δηλαδή πολιτικά και να μιλάμε στα ίσια και ανοιχτά και όχι πίσω από φερετζέδες, κόλπα και τεχνάσματα.
Αφήστε, για λίγο, τα παχιά λόγια για Συντακτικές Εθνοσυνελεύσεις, για ομοσπονδιακά συντάγματα, για δημοψηφίσματα, γκάλοπ, και εκλογές, για δίκες εσχάτης προδοσίας, για τιμωρίες υπευθύνων κι ανευθύνων.
Γίνετε υπεύθυνοι!
Αυτό που χρειάζεται η Πατρίδα και το Έθνος από τους Πολίτες είναι τρεις καθαρές πολιτικές κουβέντες, για Τώρα και για ΜΕΤΑ!!!
Σχόλιο: Η Ελλάδα πρίν το Ευρώ, της δραχμής, ήταν άσχημη. Οργανωμένη με τους κανόνες του ομαδικού πνεύματος, δηλ. με το νόμο του αίματος. Η Ελλάδα του Ευρώ άλλαξε, έγινε μοντέρνα, εκπορνεύτηκε. Οργανώθηκε με τους κανόνες του σπέρματος και μετεξελίχθη στον σημερινό πολιτισμό της πίπας. Εμείς οι επαρχιώτες τις αλλαγές τις βλέπουμε πρώτοι, αντιθέτως απο τους Αθηναίους οι οποίοι τις αλλαγές τις βιώνουν σαν πρόοδο. Βεβαίως σήμερα συνυπάρχουν και οι τρείς "πολιτισμοί". Δέν προφθάσαμε να δημιουργήσουμε μια δική μας παράδοση, όπως οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης, οι οποίες διαθέτουν ακόμη συντηρητικό κοινωνικό ιστό και γι'αυτό είμαστε οι πρώτοι που ακουλουθούμε την Αμερικάνικη μόδα, διότι και η Αμερικάνικη κοινωνία δέν βασίζεται σε ανθρώπινες αρετές. Αντιθέτως απο ότι πιστεύουμε οι περισσότεροι, μένει ακόμη να δημιουργήσουμε παράδοση, διότι δυστυχώς και ο χώρος της Εκκλησίας εκπορνεύτηκε και πολιτεύεται. Διότι παράδοση δέν υπάρχει.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου