Πηγή : AHDONI
Ήταν το 1994 όταν η Δήμητρα έμεινε έγκυος με πολύ χαρά …θα έφερνε το πρώτο παιδάκι μετά το γάμο της με το Σάκη…..Εκείνος έκανε το Διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου….Εκείνη καθηγήτρια αγγλικών πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος…
ευλογημένα παιδιά πολύ καλοσύνη και αγάπη μέσα τους. Σχέση με την εκκλησία δεν είχαν ιδιαίτερη …απλά σεβότανε τα ιερά και όσια της φυλής μας αλλά πάντα κρατούσαν τις νηστείες που καθόριζε το τυπικό της Εκκλησίας.
Η εγκυμοσύνη δεν πήγε πολύ καλά και δυσκολεύτηκε η Δήμητρα να γεννήσει…αλλά και η μετά περίοδος ήταν πιο βασανιστική γιατί την έπιασε η μελαγχολία μετά τη γέννα..
Το μυαλό της είχε κολλήσει ότι κάτι κακό θα πάθαινε το παιδί της , ο άντρας της, εκείνη και όλο υπέφερε η καημένη από ανησυχία και ανασφάλεια!!! Έχασε τη χαρά της , την αισιοδοξία της και σαν κυνηγημένο πουλί κοίταζε πως θα βρει παρηγοριά και καταφύγιο αλλά???
Με κάλεσαν στο σπίτι τους για να δω το όμορφο και χαριτωμένο παιδάκι τους ….αλλά η Δήμητρα ήταν μονιμως με θλίψη και ανασφάλεια…
Μιλήσαμε για το πρόβλημα αλλά γρήγορα ο άντρας της γύρισε τη συζήτηση σε άλλα θέματα για να ξεχαστεί…..
Πέρασαν 3 μέρες και δέχομαι ένα τηλέφωνο στις 9 το βράδυ από την τρελαμένη πια Δήμητρα…δεν άντεχε η δόλια τη πίεση της κατάθλιψης…ένοιωθε ότι όλα θα χαθουν..το παιδάκι της που με τόση χαρά έφερε στο κόσμο θα πεθάνει….και έτσι μου ζήτησε αν γνωρίζω ένα ιερέα να το σαραντίσει …είχε ακουστά ότι καλό θα είναι να σαραντίσουν το παιδί…αλλά μέσα στη αγωνία της ήθελε όσο γίνεται γρηγορότερα …δηλαδή τώρα όπως μου είπε….αν και ήταν αργά και χειμώνας… Φλεβάρης μήνας…βρέθηκε ένας ο παπαΓιωργης να ανοίξει την εκκλησία και να το σαραντίσει…
Έτσι πήγαμε μαζί εκεί στο χωριό λίγο πιο έξω από τη Μυτιλήνη και έγινε η καθιερωμένη σαράντιση ώστε αν πεθάνει όπως η καημένη ένοιωθε να μη χαθεί το παιδάκι της…
Πέρασαν 2 μέρες και δέχομαι ένα τηλέφωνο από τη Δήμητρα η οποία ήταν εντελώς αλλαγμένη και πολύ χαρούμενη…..στη δική μου απορία στο τι άλλαξε και ήταν τόσο γρήγορα καλύτερα μου πρότεινε να πάω στο σπίτι της να μου τα πει….έτσι την ίδια μέρα βρέθηκα σπίτι τους όπου και μου είπε τα παρακάτω…
Όταν γύρισαν από την εκκλησία αυτό το βράδυ της σαράντισης έπεσαν να κοιμηθούν αφήνοντας όλα τα φώτα του σπιτιού ανοιχτά από το φόβο της και παίρνοντας το παιδάκι της αγκαλιά κοιμήθηκε δίπλα στον άντρα της….κάποια στιγμή με δυσκολία τη πήρε ο ύπνος …αλλά από μια φασαρία ξυπνά και βλέπει στα πόδια του κρεβατιού της ένα κοντό ιερέα με ράσα να στέκεται και να την κοιτάζει με πολύ αγάπη και συμπόνια….
Ακούει να της μιλεί λέγοντας χαρακτηριστικά….απαπαπα βρε ευλογημένη ..πως κάνεις έτσι…μη φοβάσαι όλα καλά θα πάνε…δεν έχεις τίποτα απλά φταίνε οι ορμόνες και γρήγορα θα περάσει…δε βλέπεις τους άλλους πόσο ήρεμα κοιμούνται??? Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε…ακόμα και ο άντρας σου που δυσκολεύεται να πάρει το διδακτορικό του με τον συγκεκριμένο καθηγητή θα βοηθηθεί από το καλό Θεό και θα τον βοηθήσει ένας άλλος καλός καθηγητής και θα του το δώσει όταν ο περίεργος καθηγητής θα είναι σε άδεια……νοιώθει την στιγμή αυτή όλη η κακιά ενέργεια της κατάθλιψης να φεύγει από τα πόδια της και να ελευθερώνεται!!
Η Δήμητρα τα έχασε….κάποια στιγμή έρχεται στα καλά της και σκέπτεται λογικά…ποιος είναι Εκείνος που βρέθηκε μέσα στο δωμάτιο της χωρίς να του ανοίξουν??? Και πως ξέρει τόσα για εκείνη???
Και τότε ακούει από πίσω της βροντερή φωνή……ο Γέροντας Παισιος!!!!!
Δεν τον είχε ξανακούσει αλλά αυτό που τις έκανε εντύπωση ήταν το πρόσωπο Του….ήταν και νέου και ηλικιωμένου….ήταν πολύ φωτεινό σαν προβολέας…
Γυρνά στον άντρα της να τον ξυπνήσει για να δει και εκείνος το παράξενο άνθρωπο που τη γέμισε πολύ χαρά αλλά και που της πήρε το πρόβλημα….
Ξυπνά ο Σάκης και το μόνο που είδε ήταν κάτι σαν πάχνη να διαλύεται αλλά το Γέροντα δεν τον είδε!!!!
Πρέπει να αναφερθεί ότι ο Γέροντας δεν είχε ακόμα κοιμηθεί …
Μου πρότεινε η Δήμητρα να ρωτήσω ποιος είναι ο Γέροντας Παισιος και αν είναι Άγιος και της εμφανίστηκε…αλλά προσθέτοντας ότι δεν την ενδιαφέρει , εκείνη τον πιστεύει γιατί την λύτρωσε από το πολύ δυνατό πόνο της ψυχής της !!!!
...ρωτώντας Γέροντα πεπειραμένο στα πνευματικά μου είπε ότι …δοκίμασε να της δείξεις διάφορες άλλες Φώτο με καλόγερους να δούμε αν θα Τον αναγνωρίσει….
Και όντως έτσι έγινε….στην αρχή μπερδεύτηκε με το Γέροντα Ισαάκ τον υποτακτικό Του, αλλά σε μια πιο κοντινή τον αναγνώρισε και με πολύ χαρά και συγκίνηση τον ασπάστηκε ευχαριστώντας Τον για την ευεργεσία που της έκανε….
Μάλιστα δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Σάκης πήρε το διδακτορικό του όπως το είπε ο Παππούλης….είχε πάρει εκπαιδευτική άδεια το καθηγητής που τον παρακολουθούσε αλλά ταυτόχρονα τον δυσκόλευε χωρίς σημαντικό λόγο…και ένας άλλος καθηγητής χωρίς να γνωρίζονται πολύ τον πλησίασε λέγοντας…εσύ πότε περιμένεις να τελειώσεις…άντε έλα να το περάσουμε να ξεμπερδεύεις!!!! Και έτσι έγινε!!!
Η Δήμητρα από τότε έκανε αλλά 2 παιδάκια και όλοι τους είναι μια χαρά….και σε μια ερώτηση μου αν θυμάται το Παππούλη που απάντησε…όταν νοιώθω άσχημα και δυσκολεύομαι για κάποιο λόγο τον φωνάζω…Γέροντα τρέχα βοήθα με…και αμέσως νοιώθω πολύ καλύτερα!!!!
Ο Γέροντας που ρώτησα για την περίπτωση των φωτογραφιών θυμάμαι που μου είπε ….μάλλον ο Γέροντας θα μας φύγει γιαυτο πια η αγιοσύνη Του δεν μπορεί πια να κρυφτεί!!!! Ξεχειλίζει ….μάλιστα την ίδια εποχή είχε παρουσιαστεί και σε άλλη μια κυρία στη Καβάλα βοηθώντας την!!!
Πολλά θαύματα έχουν γίνει απο τον Άγιο Γέροντα Παίσιο...που δεν είναι γραμμένα στα τόσα βιβλία που έχουν γραφεί για Εκείνον...Ένας Άγιος όπως ο Παπούλης εχει προσωπική σχέση με τον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα της πνευματικής του κατάστασης...γιατί απλά έχει γίνει μέσα από τη ζωή Του ...εις τύπον Χριστού...δηλαδή μόνο Αγάπη ..άδολη και αρχοντική!!
Γέροντα μη μας ξεχνάς…έχουμε τα χάλια μας αλλά εσύ που βίωσες τόσο πολύ τον ανθρώπινο πόνο, μεσίτευε στο Κύριο να μας ελεήσει …….αν και δεν το αξίζουμε!!!
πηγη: http://ahdoni.blogspot.com/
Ήταν το 1994 όταν η Δήμητρα έμεινε έγκυος με πολύ χαρά …θα έφερνε το πρώτο παιδάκι μετά το γάμο της με το Σάκη…..Εκείνος έκανε το Διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου….Εκείνη καθηγήτρια αγγλικών πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος…
ευλογημένα παιδιά πολύ καλοσύνη και αγάπη μέσα τους. Σχέση με την εκκλησία δεν είχαν ιδιαίτερη …απλά σεβότανε τα ιερά και όσια της φυλής μας αλλά πάντα κρατούσαν τις νηστείες που καθόριζε το τυπικό της Εκκλησίας.
Η εγκυμοσύνη δεν πήγε πολύ καλά και δυσκολεύτηκε η Δήμητρα να γεννήσει…αλλά και η μετά περίοδος ήταν πιο βασανιστική γιατί την έπιασε η μελαγχολία μετά τη γέννα..
Το μυαλό της είχε κολλήσει ότι κάτι κακό θα πάθαινε το παιδί της , ο άντρας της, εκείνη και όλο υπέφερε η καημένη από ανησυχία και ανασφάλεια!!! Έχασε τη χαρά της , την αισιοδοξία της και σαν κυνηγημένο πουλί κοίταζε πως θα βρει παρηγοριά και καταφύγιο αλλά???
Με κάλεσαν στο σπίτι τους για να δω το όμορφο και χαριτωμένο παιδάκι τους ….αλλά η Δήμητρα ήταν μονιμως με θλίψη και ανασφάλεια…
Μιλήσαμε για το πρόβλημα αλλά γρήγορα ο άντρας της γύρισε τη συζήτηση σε άλλα θέματα για να ξεχαστεί…..
Πέρασαν 3 μέρες και δέχομαι ένα τηλέφωνο στις 9 το βράδυ από την τρελαμένη πια Δήμητρα…δεν άντεχε η δόλια τη πίεση της κατάθλιψης…ένοιωθε ότι όλα θα χαθουν..το παιδάκι της που με τόση χαρά έφερε στο κόσμο θα πεθάνει….και έτσι μου ζήτησε αν γνωρίζω ένα ιερέα να το σαραντίσει …είχε ακουστά ότι καλό θα είναι να σαραντίσουν το παιδί…αλλά μέσα στη αγωνία της ήθελε όσο γίνεται γρηγορότερα …δηλαδή τώρα όπως μου είπε….αν και ήταν αργά και χειμώνας… Φλεβάρης μήνας…βρέθηκε ένας ο παπαΓιωργης να ανοίξει την εκκλησία και να το σαραντίσει…
Έτσι πήγαμε μαζί εκεί στο χωριό λίγο πιο έξω από τη Μυτιλήνη και έγινε η καθιερωμένη σαράντιση ώστε αν πεθάνει όπως η καημένη ένοιωθε να μη χαθεί το παιδάκι της…
Πέρασαν 2 μέρες και δέχομαι ένα τηλέφωνο από τη Δήμητρα η οποία ήταν εντελώς αλλαγμένη και πολύ χαρούμενη…..στη δική μου απορία στο τι άλλαξε και ήταν τόσο γρήγορα καλύτερα μου πρότεινε να πάω στο σπίτι της να μου τα πει….έτσι την ίδια μέρα βρέθηκα σπίτι τους όπου και μου είπε τα παρακάτω…
Όταν γύρισαν από την εκκλησία αυτό το βράδυ της σαράντισης έπεσαν να κοιμηθούν αφήνοντας όλα τα φώτα του σπιτιού ανοιχτά από το φόβο της και παίρνοντας το παιδάκι της αγκαλιά κοιμήθηκε δίπλα στον άντρα της….κάποια στιγμή με δυσκολία τη πήρε ο ύπνος …αλλά από μια φασαρία ξυπνά και βλέπει στα πόδια του κρεβατιού της ένα κοντό ιερέα με ράσα να στέκεται και να την κοιτάζει με πολύ αγάπη και συμπόνια….
Ακούει να της μιλεί λέγοντας χαρακτηριστικά….απαπαπα βρε ευλογημένη ..πως κάνεις έτσι…μη φοβάσαι όλα καλά θα πάνε…δεν έχεις τίποτα απλά φταίνε οι ορμόνες και γρήγορα θα περάσει…δε βλέπεις τους άλλους πόσο ήρεμα κοιμούνται??? Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε…ακόμα και ο άντρας σου που δυσκολεύεται να πάρει το διδακτορικό του με τον συγκεκριμένο καθηγητή θα βοηθηθεί από το καλό Θεό και θα τον βοηθήσει ένας άλλος καλός καθηγητής και θα του το δώσει όταν ο περίεργος καθηγητής θα είναι σε άδεια……νοιώθει την στιγμή αυτή όλη η κακιά ενέργεια της κατάθλιψης να φεύγει από τα πόδια της και να ελευθερώνεται!!
Η Δήμητρα τα έχασε….κάποια στιγμή έρχεται στα καλά της και σκέπτεται λογικά…ποιος είναι Εκείνος που βρέθηκε μέσα στο δωμάτιο της χωρίς να του ανοίξουν??? Και πως ξέρει τόσα για εκείνη???
Και τότε ακούει από πίσω της βροντερή φωνή……ο Γέροντας Παισιος!!!!!
Δεν τον είχε ξανακούσει αλλά αυτό που τις έκανε εντύπωση ήταν το πρόσωπο Του….ήταν και νέου και ηλικιωμένου….ήταν πολύ φωτεινό σαν προβολέας…
Γυρνά στον άντρα της να τον ξυπνήσει για να δει και εκείνος το παράξενο άνθρωπο που τη γέμισε πολύ χαρά αλλά και που της πήρε το πρόβλημα….
Ξυπνά ο Σάκης και το μόνο που είδε ήταν κάτι σαν πάχνη να διαλύεται αλλά το Γέροντα δεν τον είδε!!!!
Πρέπει να αναφερθεί ότι ο Γέροντας δεν είχε ακόμα κοιμηθεί …
Μου πρότεινε η Δήμητρα να ρωτήσω ποιος είναι ο Γέροντας Παισιος και αν είναι Άγιος και της εμφανίστηκε…αλλά προσθέτοντας ότι δεν την ενδιαφέρει , εκείνη τον πιστεύει γιατί την λύτρωσε από το πολύ δυνατό πόνο της ψυχής της !!!!
...ρωτώντας Γέροντα πεπειραμένο στα πνευματικά μου είπε ότι …δοκίμασε να της δείξεις διάφορες άλλες Φώτο με καλόγερους να δούμε αν θα Τον αναγνωρίσει….
Και όντως έτσι έγινε….στην αρχή μπερδεύτηκε με το Γέροντα Ισαάκ τον υποτακτικό Του, αλλά σε μια πιο κοντινή τον αναγνώρισε και με πολύ χαρά και συγκίνηση τον ασπάστηκε ευχαριστώντας Τον για την ευεργεσία που της έκανε….
Μάλιστα δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Σάκης πήρε το διδακτορικό του όπως το είπε ο Παππούλης….είχε πάρει εκπαιδευτική άδεια το καθηγητής που τον παρακολουθούσε αλλά ταυτόχρονα τον δυσκόλευε χωρίς σημαντικό λόγο…και ένας άλλος καθηγητής χωρίς να γνωρίζονται πολύ τον πλησίασε λέγοντας…εσύ πότε περιμένεις να τελειώσεις…άντε έλα να το περάσουμε να ξεμπερδεύεις!!!! Και έτσι έγινε!!!
Η Δήμητρα από τότε έκανε αλλά 2 παιδάκια και όλοι τους είναι μια χαρά….και σε μια ερώτηση μου αν θυμάται το Παππούλη που απάντησε…όταν νοιώθω άσχημα και δυσκολεύομαι για κάποιο λόγο τον φωνάζω…Γέροντα τρέχα βοήθα με…και αμέσως νοιώθω πολύ καλύτερα!!!!
Ο Γέροντας που ρώτησα για την περίπτωση των φωτογραφιών θυμάμαι που μου είπε ….μάλλον ο Γέροντας θα μας φύγει γιαυτο πια η αγιοσύνη Του δεν μπορεί πια να κρυφτεί!!!! Ξεχειλίζει ….μάλιστα την ίδια εποχή είχε παρουσιαστεί και σε άλλη μια κυρία στη Καβάλα βοηθώντας την!!!
Πολλά θαύματα έχουν γίνει απο τον Άγιο Γέροντα Παίσιο...που δεν είναι γραμμένα στα τόσα βιβλία που έχουν γραφεί για Εκείνον...Ένας Άγιος όπως ο Παπούλης εχει προσωπική σχέση με τον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα της πνευματικής του κατάστασης...γιατί απλά έχει γίνει μέσα από τη ζωή Του ...εις τύπον Χριστού...δηλαδή μόνο Αγάπη ..άδολη και αρχοντική!!
Γέροντα μη μας ξεχνάς…έχουμε τα χάλια μας αλλά εσύ που βίωσες τόσο πολύ τον ανθρώπινο πόνο, μεσίτευε στο Κύριο να μας ελεήσει …….αν και δεν το αξίζουμε!!!
πηγη: http://ahdoni.blogspot.com/
ΕΜΕΝΑ ΘΑ ΜΟΥ ΑΝΑΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΕΡΑΚΙ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχαια συναντήθηκα με τον φίλο μου, "πάμε για κανενα καφε;" με ρωτησε.
"Οχι", απάντησα, "το βραδυ θα παω στην Αγρυπνία του Γερ. Παισίου στην Σουρωτή".
-"Θα μου ανάψεις τότε ενα κεράκι;".
-"Και το ρωτάς; Πολυ ευχαρίστως".
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ Μυρμι να σκεφτεσαι ΤΙ ΥΠΟΣΧΕΣΑΙ!
---------------------------------
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ!
Υπέθεσα οτι θα εχει κοσμο, αν και είπα μεσα μου: εχει τοση ζεστη αυτες τις μερες, ο κοσμος φεύγει για τις παραλιες της Χαλκιδικής, να κανει τα μπάνια του - "σιγά μην θυμηθει κανεις να παει στο Μνημόσυνο".
Σκεφτηκα πολύ αν θα πρεπει να γραψω αυτο το κείμενο, διοτι ποιος ειμαι εγω που θα μιλησω για τον Γέρ. Παίσιο;
Είμαι "ολος μεσα στην αμαρτία ειμαι" -
-απλα ηθελα να επιβεβαίωσω το σύντομο σχόλιο σε αλλη ανάρτηση για τους 'χιλιάδες ανθρωπους' που επισκεπτονται αυτην την ημερα το Μοναστηρι!
ΟΤΑΝ λοιπον αντίκρυσα αυτην την ΚΟΣΜΟΘΑΛΑΣΣΑ, τα παρκαρισμενα ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ...δεν πιστευα στα ματια μου!
Τόσο πολυ κόσμο συναντάς μονο σε αθλητικους αγώνες, στα μεγαλα ποδοσφαιρικά γήπεδα, με 30 και 40.000 φιλάλθους!
Αφου πάρκαρα, και αρχισα να ανηφοριζω τον δρομο προς το Μοναστηρι, δεν το κρύβω, συγκινήθηκα, και γιατι όχι, 'δάκρυσα' - και ευτυχως που ητανε βραδυ και δεν με ειδε κανείς!
ΖΕΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ!
ΖΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!
Δόξα Σοι ο Θεός!
--------------------------------
Τι να πρωτοπεριγράφω;
Για κατι τετοιες στιγμες θα ευχόμουνα να ειχα το τάλαντο της 'συγγραφικής πένας' για να μπορεσω να αποδωσω τα γεγονότα όπως ακριβως έγιναν!
Δεκαδες παρκαδόροι, για να δινουνε οδηγιες στα χιλιαδες αυτοκινητα που να παρκάρουνε!
Περιπολικά της Αστυνομιας, αστυνομικοί στην πύλη εισοδου για το Μοναστηρι, να προσφερουνε και αυτοι την βοηθεια τους.
Ασύρματοι, 'ρακαλάκια', κινητα τηλεφωνα, για να συννενοηθουνε οι 'σεκιούριτι' πως να συμβουλεψουνε τους Πιστους να ανεβουνε στο Μοναστηρι χωρις να υπαρχει 'στρίμωχμα'.
Λεωφορεια να ανεβαζουνε τον κοσμο, και λεωφορεια να κατεβαζουνε τον κοσμο, μιας που το παρκγινγκ μπροστα στο Μοναστηρι ητανε γεματο, και δεν επιτρεπανε σε κανεναν την εισοδο!
Ή περιμενες να ερθει καποιο λεωοφορειο να σε ανεβασει στο μοναστηρι, ή επαιρνες ολον τον ανηφορικο δρομο με τα ποδια!
Να βλεπω παρα πολυς κοσμο να ανεβαινει με τα πόδια, αν και ειχε θεση στα λεωφορεια!
Μαλλον ηθελαν ως ελαχιστο φόρο τιμης προς τον Γέροντα, να 'κουραστούνε' λιγο, πριν πανε να προσκυνήσουνε στον τάφο του!
Ηλικιωμενοι ανθρωποι, γιαγιάδες με το μπαστουνάκι, μάνες με μικρα παιδια, να ανηφορίζουνε...μεσα στο σκοτάδι...με ελπιδα;
Την πίστη στην Ορθοδοξία;
Για ενα θαύμα του Γέροντα;
Ποιος ξερει τι πρόβλημα βασάνιζε τον καθε πιστό που ανεβαινε για το Μοναστήρι! Τι 'μυστικες' προσευχες ψελίζανε τα χείλη τους;
----------------------------------
Κάποια στιγμή, φτανω και εγω στο Μοναστηρι - ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ!
Ειμαι 42 ετων, πιστευω αρκετα λογικος άνθρωπος, με 'τετραγωνη' λογικη, που δύσκολα θα 'εντυπωσιαστει' απο 'φιλοσοφικες κουβεντες και θαυματα'!
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ...και ειδικα σε 'θεολογικο γεγονος' ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ!
Δεν χωρουσε ουτε μυρμήγκι!
Δεν υπηρχε ουτε ενα εκατοστό για να σταθεις κάπου!
Καλά, δεν μιλαω για τον Ναό, εκει δεν μπορουσες με τίποτα να μπείς μεσα!
Ολος ο προαύλιος χωρος του Ναου, ολος ο ελευθερος και πρασινος χωρος του Μοναστηριου - ητανε γεματος απο κοσμο! Γυρω γυρω απο το μοναστηρι, εχει 'απεραντες εκτασεις' για να καθησεις, να ξαποστασεις, να περπατησεις.
ΟΛΑ ΓΕΜΑΤΑ ΜΕ ΚΟΣΜΟ!
Σημειωτόν περπατουσες...με αργο βημα, μηπως βρεις καπου, να σταθεις!
Ανδρες και γυναικόπαιδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήεκει θυμήθηκα - και μονο αυτό μπορεσα να φερω στο νου μου - εκει θυμήθηκα το περιστατικο που περιγραφουνε τα Ευαγγέλια,
..οταν ο Κύριος βγήκε να κηρύξει στην ερημο, και ο κοσμος, τον ακολουθησε!!!
Μα ητανε αληθεια τοσοι πολλοι, αυτοι που βγηκανε στην Ερημο; ή μηπως υπερβάλλουν οι Ευαγγελιστες;
Εχτες θυμηθηκα επισης το θαυμα με τον παραλυτικό, που δεν χωρουσε να μπει στο σπιτι και επρεπε να γκρεμισουνε την σκεπή!
Αυτό παντα μου ητανε ενα μυστηριο. Μα μηπως και εδω υπερβαλλουν οι μαθητες; Μα δεν ητανε δυνατον να κανουνε λιγο στην ακρη οι ανθρωποι και να περασουνε τον παραλυτικό μεσα;
ΘΑ ΜΟΥ ΑΝΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΕΝΑ ΚΕΡΑΚΙ; - αντηχουσε η ερωτηση του φίλου στα αυτιά μου!
----------------------------------
Εκατσα σχεδον τρεις ωρες!
Εννοειται οτι δεν αναψα στον φιλο μου κερακι...διοτι δεν αναψα ουτε για μενα!
Και δεν το εκανα, διοτι δεν μπορουσα!
Τοσος κοσμος εμπαινε μεσα στην Εκκλησια, περιμενε στην 'σειρά' - ελεγα μεσα μου: "Δεν μπορει, θα τελειωσει καποια στιγμή αυτη η 'ουρα', μετα θα παω να αναψω και εγω".
Και οσο περνουσε η ωρα, πλησίαζαν τα μεσανυχτα, αντι να τελειωνει η ουρά, όλο και μεγαλωνε!
--------------------------------
Το καλύτερο το αφηνω για το τελος!
Αφου δεν μπορω να αναψω ενα κερακι, τουλαχιστον να προσκυνήσω τον τάφο του Γεροντα - ειχα μηνες να παω.
Οτι και να πω...θα ειναι λιγο!
Πιστοι χριστιανοι,"παρατεταγμένοι' σε 20 σειρές απεναντι απο τον ταφο, σε βαθος 100 μετρων...
περιμενανε υπομονετικά να ερθει η σειρα τους να προσκυνήσουνε!
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΟΣΜΟ!
ΗΘΕΛΕΣ ΩΡΕΣ για να ερθει η σειρα σου να ασπαστείς τον τάφο του Γεροντα!
Λεω "δεν ειναι δυνατον αυτο που βλεπω, να μου το περιγραφανε, δεν θα το πιστευα"!
-------------------------------
Υπόψιν, ουτε τα ΜΜΕ μιλησανε για το Μνημοσυνο του Γεροντα, ουτε οι εφημεριδες, ουτε τα καναλια!
Δεν 'επεσε' διαφημιση για το Μνημόσυνο, ο κόσμος πως το ηξερε;!
ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!
Πως λεμε "βουλιαξε η Χαλκιδικη απο κόσμο που πήγε για μπάνια;" - ε, εχτες δεν ειναι υπερβολη αν πω: "Βουλιαξε η Σουρωτή απο κόσμο"!
-------------------------
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Στον Επιτάφιο του Κυρίου μας, αν περιμενεις μισή ωρα, μετα θα ερθει η σειρά σου να προσκυνήσεις και εσυ!
Στον τάφο του Παίσιου...πεντε ωρες να περιμενες...ακομα δεν μπορουσες να προσκυνήσεις!
"Ο εγω ποιώ κακεινος ποιησει ΚΑΙ ΜΕΙΖΟΝΑ ΤΟΥΤΩΝ ΠΟΙΗΣΕΙ"!
Μια ακομα φραση-σκάνδαλο του Κυριου μας - μα πως ειναι δυνατον ενας ανθρωπος να ΠΟΙΗΣΕΙ ανωτερα του ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ;
ΕΙΝΑΙ!
Στο προσωπο του Γεροντα Παίσιου καταλαβα και αυτον τον λογο του Χριστού...και οχι μονο με αφορμη το χτεσινό περιστατικο!
ΕΠΙΣΗΣ:
Πολυ θετικη εντυπωση μου εκανε ο νεαρός κοσμος!
Παντου εβλεπες νέους ανθρωπους, αγορια-κοριτσια, ηλικιες 18-25....ητανε γεματο το μοναστηρι απο νεους ανθρωπους!
ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ!
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΨΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!
Εχτες θυμηθηκα αλλον εναν λογο του Κυριου μας: "Πολυς ο θερισμος, ολιγαι αι εργαται" - τοσος κοσμος που περιμενε να ακουσει εναν θεολογικο λογο, τοσος πιστός κοσμος, νέος κοσμος που εχει εναποθεσει τις ελπιδες του πια στην Ορθοδοξη Εκκλησια!
Και τελος, εκει που 'χαζευα' το πληθος, και ακουγα τις καλογριες να ψελνουνε με κατανύξη το εορταστικο κοντάκιο της Αγιας Ευφημιας, εκει μου εκανε ΚΛΙΚ:
Μα η Αγία Ευφημία ητανε η αγαπημένη αγία του Γέροντα!
'Αφία Ευφημούλα μου" την έλεγε!
Κοιτα να δεις, σκεφτηκα, ο Γερ. Παίσιος εφυγε μια μερα μετα την εορτη της αγαπημενης του Αγίας!
Γιορτασε την Αγία και μετα εφυγε!
Τυχαίο;
Δεν νομιζω!
Συγχωρεστε με για την πολυλογια
Τις ευχες του Γεροντα να εχουμε!
Μυρμιδόνας
"Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε…ακόμα και ο άντρας σου που δυσκολεύεται να πάρει το διδακτορικό του με τον συγκεκριμένο καθηγητή θα βοηθηθεί από το καλό Θεό και θα τον βοηθήσει ένας άλλος καλός καθηγητής και θα του το δώσει όταν ο περίεργος καθηγητής θα είναι σε άδεια…"
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!!!!
;-)
12 Ιουλίου με το νέο ημερολόγιο είναι 29 Ιουνίου, μνήμη Πέτρου και Παύλου με το πάτριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα στο Αγιο Όρος, γιόρτασαν Πέτρο και Παύλο.
Βοήθεια για όλους οι μεγάλοι Απόστολοι.
@ Ανώνυμος 12/7/11 9:41 μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
"Εγώ πατήρ, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος. Παν όπερ αν θέλης εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστής. Εγώ δουλεύσω. Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ. Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σε και αλήτης δια σε, επί σταυρού δια σε, επί τάφου δια σε, άνω υπέρ σού εντυγχάνω τω Πατρί. Κάτω υπέρ σού πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός. Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος. Τι πλέον θέλεις;"
(Αγ. Ιωάν. Χρυσόστομος)
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά!