Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Μέλη καί Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Πηγή: Αναβάσεις

ρθοδοξία μας
π.ντώνιος λεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

στ) Μέλη καί Κεφαλή τς κκλησίας (σελ.256-258)

σωτηρία το κόσμου συντελέσθηκε μέ τήν νσάρκωση το Υο καί Λόγου το Θεο, μέ τήν πί γς ζωή Του, μέ τόν θάνατο καί τήν νάσταση, μέ τήν νάληψη καί τήν ποστολή το γίου Πνεύματος κατά τήν πεντηκοστή· χι μόνο μέ τή θυσία το Χριστο.

Τό
γιο Πνεμα συνάγει καί πάλι τόν διεσκορπισμένο λαό το Θεο καί συγκροτε τό Σμα το Χριστο, τήν κκλησία, χαρίζοντάς της τήν πρώτη γνότητα καί καθαρότητα.

Κεφαλή τς κκλησίας εναι Χριστός καί μέλη της ο πιστοί πού καθαρίζονται στό λουτρό το γίου βαπτίσματος. « Χριστός εναι κεφαλή τς κκλησίας καί ατός εναι σωτήρας το σώματος.....
γάπησε τήν κκλησία καί παρέδωσε τόν αυτό Του γι’ ατήν, γιά νά τήν γίασει, φο τήν καθαρίσει μέ τό λουτρό το δατος, διά το λόγου, γιά νά παραστήσει στόν αυτό Του νδοξο τήν κκλησία, χωρίς νά χει κηλίδα ρυτίδα τίποτε λλο πό τά τοιατα, λλά νά εναι γία καί μωμη» (φεσ. ε΄ 24-27).

Μέ τό λουτρό το «δατος» διά το βαπτιστικο λόγου λοιπόν γιαζόμαστε καί ντασσόμαστε στό σμα πό τήν μία κεφαλή, τόν Χριστό. «Ατός πάρχει πρίν π’ λα καί λα δι’ ατο συγκροτονται στήν παρξη· ‘‘καί ατός στιν κεφαλή το σώματος τς κκλησίας’’.
Ε
ναι ρχή, πρωτότοκος κ τν νεκρν, γιά νά γίνει ατός πρτος σέ λα, γιατί ες ατόν εαρεστήθηκε νά κατοικήσει λο τό πλήρωμα (το Θεο), καί δι’ ατο νά συμφιλιώσει μετά το αυτο του τά πάντα, τόσο τά πίγεια, σο καί τά πουράνια, φο φερε τήν ερήνη μέ τό αμα το σταυρο Του» (Κολ. α΄ 17-20).
« Χριστός λαβε τό Σμα τς κκλησίας καί τήν κκλησία τήν κανε Σμα Του», λέγει γιος ωάννης Χρυσόστομος. ταν λοιπόν μιλομε γιά τό Σμα το Χριστο, τήν κκλησία, δέν ννοομε μόνο τό λαό το Θεο, χωρίς τόν Χριστό, μόνο τόν Κύριο χωρίς τό Σμα λλά καί τά δύο μαζί, τόν Χριστό μαζί μέ τό λαό το Θεο, δηλαδή τήν κεφαλή τς κκλησίας μαζί μέ τά λοιπά μέλη της , πού εμαστε μες. «Καί λα πέταξε κάτω πό τά πόδια Του καί Ατόν δωκε Κεφαλή περάνω λων στήν κκλησία, πού εναι τό σμα Του, τό συμπλήρωμα («πλήρωμα»). κείνου πού πληρο τά πάντα» (φεσ. α΄ 22-23).

καθένας μπορε νά γίνει μέλος το Σώματος το Χριστο· ρκε νά «παραλάβει τόν Χριστό» καί νά ζήσει «ριζωμένος καί οκοδομημένος ν Ατ» (Κολ. β΄ 6-7).

Τό σμα εναι να, μως τά μέλη εναι πολλά καί λα τά μέλη το σώματος, παρ’ λον τι εναι πολλά, ποτελον να σμα. Τό διο συμβαίνει καί μέ τόν Χριστό· «διότι ες να Πνεμα βαπτισθήκαμε λοι μες καί γίναμε να σμα, ετε δολοι, ετε λεύθεροι.
Καί
λοι μέ να Πνεμα βαπτισθήκαμε λοι μες καί γίναμε να σμα, ετε δολοι, ετε λεύθεροι. Καί λοι μέ να Πνεμα ποτισθήκαμε. Τό σμα δέν εναι να μέλος, λλά πολλά» (Α΄Κορ. ιβ΄ 12-14, πρβλ. Γαλ. γ΄28. φεσ. δ΄ 4-13. Κολ. γ΄11).

πρόσληψη το νθρώπου στήν κκλησία εναι «ζωή κ νεκρν» (Ρωμ. ια΄ 15) καί μβολιασμός πό τήν «κατά φύσιν γριέλαιον» (γριελιά) στήν «καλιέλαιον» (ρεμη λιά), δηλαδή στό Σμα το Χριστο. Μέ τόν «μβολιασμό» ατό νθρωπος γίνεται «συγκοινωνός τς ρίζης καί τς ποιότητος τς λαίας», δηλαδή μέτοχος τς ζως το Χριστο (Ρωμ. ια΄ 17-24).

Χωρίς ατό τόν «γκεντρισμόν» στό Σμα το Χριστο, χωρίς τήν ναγέννηση μέσα στήν κκλησία (ω. γ΄ 3-5), νθρωπος μένει στήν «παλαιά ρίζα», πού τον φήνει λύτρωτο στό βασίλειο τς φθορς καί το θανάτου. Γι’ ατό τό λόγο ναφέρεται πώς ληθινή ζωή εναι κρυμμένη «σύν Χριστ ν τ Θε» (Κολ. γ΄ 3) καί τι «κενος πού χει τόν Υό χει τήν ζωή, κενος μως πού δέν χει τόν Υό το Θεο, δέν χει τήν ζωή» (Α΄ ω. ε΄ 12, πρβλ. ω. ια΄ 25, ιδ΄6).

Γιά νά ζήσει κανείς πρέπει νά νταχθε στό Σμα το Χριστο, πό τήν Κεφαλή, πού ζωοποιε τά μέλη.

πόσπασμα πό τό βιβλίο :
«
ρθοδοξία μας».
τος 1994
σελίδες
256 -258

Εκδόσεις Διάλογος
Τ
ς πηρεσίας νημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμο τς ρχιεπισκοπς θηνν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια
νωση Γονέων διά τήν Προστασία
το
λληνορθόδοξου Πολιτισμο, τς Οκογενείας καί το τόμου.

http://anavaseis.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου