πηγή : Αναβάσεις
Ἐμφάνιση τῶν ἁγ. Ἰωάννου καί Παντελεήμονος.
Κατά τό ἔτος 1923 ἕνα πνευματικοπαίδι του ἐξαιρετικῶς ἀγαπημένο ἀπό τόν γέροντα, ἄνθρωπος γεμᾶτος ἀπό ὑγεία καί δράση, ἔπαθε διάρρηξη σκωληκοειδίτιδος καί ἔζησε ὀκτώ ἡμέρες. Μέσα σ' αὐτές τίς λίγες ἡμέρες ὁ ἅγ. Νικόλαος «κατέβασε» τόν οὐρανό στή γῆ, ἀπό τήν ἀδιάκοπη καί ἐγκάρδια προσευχή γιά νά ζήσει τό ἀγαπημένο του παιδί.
Τό βράδυ, ὅταν πῆγε στό σπίτι του, λέει καταλυπημένος στούς δικούς του: «Ὁ Ἠλίας θά πεθάνει, μοῦ τό εἶπαν ὁ ἅγ. Ἰωάννης καί ὁ ἅγ. Παντελεήμων».
Πέρασαν τρεῖς μῆνες, ὥσπου νά μπορέσει ἡ ἀδελφή τοῦ θανόντος -λόγῳ τοῦ πένθους- νά τόν ρωτήσει πῶς ἀκριβῶς εἶδε τήν ὀπτασία. Τῆς λέγει, λοιπόν, ὅτι «τήν ὥρα πού λειτουργοῦσα, εἶδα ἀπέναντι, ὄπισθεν τῆς ἁγ. Τραπέζης, τόν ἅγ. Ἰωάννη καί τόν ἅγ. Παντελεήμονα καί μοῦ εἴπανε: "Διαβιβάσαμε τήν αἴτησή σου στόν Δεσπότη Χριστό, ὁ Ὁποῖος μᾶς εἶπε ὅτι θά πεθάνει". Ἀνωτέρα διαταγή, μοῦ εἴπανε».
Δέν πατάει στή γῆ.
Δύο μικροί φίλοι, καθώς βάδιζαν στό δρόμο, συνάντησαν τόν ἅγ. Νικόλαο. Ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο ἦταν τύπος ἀγαθός· καί ἐπειδή ἦταν ἀγαθός οἱ φίλοι του τόν ἔλεγαν βλάκα, ἀλλά δέν συνέβαινε αὐτό, ἦταν ἁπλῶς ἀθῶος καί πολύ θρησκευόμενος.
Στό δρόμο πού συνάντησαν τόν ἅγ. Νικόλαο, λέει ὁ ἀγαθός στόν φίλο του: «Κοίταξε νά δεῖς, ὁ παπᾶς δέν πατάει στή γῆ»! Καί ὁ μέν ἀγαθός ἔβλεπε τόν Ἅγιο 30 πόντους πάνω ἀπό τό ἔδαφος, ὁ δέ ἄλλος δέν μποροῦσε νά τόν δεῖ.
Ἐπάνω σέ σύννεφο.
Τό 1920, τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, λειτουργοῦσε ὁ ἅγ. Νικόλαος στόν Ἱ. Ναό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου Βουλιαγμένης. Κοινώνησε μιά δεκαπεντάχρονη ὀνόματι Ἰουλία καί μιά κυρία κοινώνησε τό βρέφος της, καί μετά τό δίνει στήν Ἰουλία γιά νά κοινωνήσει καί ἡ ἴδια. Παίρνοντας τό βρέφος ἡ Ἰουλία στά χέρια της, γυρίζει τό βλέμμα της πρός τόν ἱερέα καί παραλίγο νά τῆς φύγει τό παιδί ἀπό τά χέρια. Τῆς λέει τότε ἡ κυρία: «Πρόσεξε, τί ἔπαθες;». Καί ἡ Ἰουλία τῆς ἀπαντᾶ: «Βλέπω τόν παπᾶ νά στέκει πάνω σ' ἕνα σύννεφο».
Χαίροις ὁ τῆς Νάξου θεῖος βλαστός καί τῶν Ἱερέων ὁ ἐν πᾶσιν ὑπογραμμός, ἐλεημοσύναις, νηστείαις, ἀγρυπνίαις καί προσευχαῖς σχολάζων, πάτερ Νικόλαε.
ἀρχιμ. Ἀλέξανδρου Μοστράτου
Πρωτοσυγκέλλου Ἱ. Μητροπόλεως
ekatontapyliani.gr
Κατά τό ἔτος 1923 ἕνα πνευματικοπαίδι του ἐξαιρετικῶς ἀγαπημένο ἀπό τόν γέροντα, ἄνθρωπος γεμᾶτος ἀπό ὑγεία καί δράση, ἔπαθε διάρρηξη σκωληκοειδίτιδος καί ἔζησε ὀκτώ ἡμέρες. Μέσα σ' αὐτές τίς λίγες ἡμέρες ὁ ἅγ. Νικόλαος «κατέβασε» τόν οὐρανό στή γῆ, ἀπό τήν ἀδιάκοπη καί ἐγκάρδια προσευχή γιά νά ζήσει τό ἀγαπημένο του παιδί.
Τό βράδυ, ὅταν πῆγε στό σπίτι του, λέει καταλυπημένος στούς δικούς του: «Ὁ Ἠλίας θά πεθάνει, μοῦ τό εἶπαν ὁ ἅγ. Ἰωάννης καί ὁ ἅγ. Παντελεήμων».
Πέρασαν τρεῖς μῆνες, ὥσπου νά μπορέσει ἡ ἀδελφή τοῦ θανόντος -λόγῳ τοῦ πένθους- νά τόν ρωτήσει πῶς ἀκριβῶς εἶδε τήν ὀπτασία. Τῆς λέγει, λοιπόν, ὅτι «τήν ὥρα πού λειτουργοῦσα, εἶδα ἀπέναντι, ὄπισθεν τῆς ἁγ. Τραπέζης, τόν ἅγ. Ἰωάννη καί τόν ἅγ. Παντελεήμονα καί μοῦ εἴπανε: "Διαβιβάσαμε τήν αἴτησή σου στόν Δεσπότη Χριστό, ὁ Ὁποῖος μᾶς εἶπε ὅτι θά πεθάνει". Ἀνωτέρα διαταγή, μοῦ εἴπανε».
Δέν πατάει στή γῆ.
Δύο μικροί φίλοι, καθώς βάδιζαν στό δρόμο, συνάντησαν τόν ἅγ. Νικόλαο. Ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο ἦταν τύπος ἀγαθός· καί ἐπειδή ἦταν ἀγαθός οἱ φίλοι του τόν ἔλεγαν βλάκα, ἀλλά δέν συνέβαινε αὐτό, ἦταν ἁπλῶς ἀθῶος καί πολύ θρησκευόμενος.
Στό δρόμο πού συνάντησαν τόν ἅγ. Νικόλαο, λέει ὁ ἀγαθός στόν φίλο του: «Κοίταξε νά δεῖς, ὁ παπᾶς δέν πατάει στή γῆ»! Καί ὁ μέν ἀγαθός ἔβλεπε τόν Ἅγιο 30 πόντους πάνω ἀπό τό ἔδαφος, ὁ δέ ἄλλος δέν μποροῦσε νά τόν δεῖ.
Ἐπάνω σέ σύννεφο.
Τό 1920, τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, λειτουργοῦσε ὁ ἅγ. Νικόλαος στόν Ἱ. Ναό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου Βουλιαγμένης. Κοινώνησε μιά δεκαπεντάχρονη ὀνόματι Ἰουλία καί μιά κυρία κοινώνησε τό βρέφος της, καί μετά τό δίνει στήν Ἰουλία γιά νά κοινωνήσει καί ἡ ἴδια. Παίρνοντας τό βρέφος ἡ Ἰουλία στά χέρια της, γυρίζει τό βλέμμα της πρός τόν ἱερέα καί παραλίγο νά τῆς φύγει τό παιδί ἀπό τά χέρια. Τῆς λέει τότε ἡ κυρία: «Πρόσεξε, τί ἔπαθες;». Καί ἡ Ἰουλία τῆς ἀπαντᾶ: «Βλέπω τόν παπᾶ νά στέκει πάνω σ' ἕνα σύννεφο».
Χαίροις ὁ τῆς Νάξου θεῖος βλαστός καί τῶν Ἱερέων ὁ ἐν πᾶσιν ὑπογραμμός, ἐλεημοσύναις, νηστείαις, ἀγρυπνίαις καί προσευχαῖς σχολάζων, πάτερ Νικόλαε.
ἀρχιμ. Ἀλέξανδρου Μοστράτου
Πρωτοσυγκέλλου Ἱ. Μητροπόλεως
ekatontapyliani.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου