Ιδού διατί η Εκκλησία μετά
την περίοδον των μαρτυρίων επεξετάθη προς την έρημον. Εκεί ευρίσκεται η
τελειότης Αυτής, η πηγή του φωτός Αυτής και η κυρία δύναμις της στρατευομένης
Εκκλησίας. Ποίοι ήσαν ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Επιφάνιος, οι
Μητροπολίται Μόσχας Αλέξιος και Φίλιππος,και δια μιας λέξεως πάντες οι Άγιοι
ποιμένες; Ουχί δε μόνον εις την αρχιερατικήν, αλλά
και εις την απλήν μοναχικήν τάξιν υπήρχε πλήθος φωστήρων, από του Μεγάλου
Αντωνίου και του Ιωάννου του Δαμασκηνού μέχρι του Σεργίου του Ραντονέζ και του
Γεωργίου του Εγκλείστου. Ούτοι εστερέωσαν την πίστιν. Κατήγγειλαν και συνέτριψαν
τας αιρέσεις. Άνευ των μοναχών θα εξηφανίζετο ο
Χριστιανισμός εν τω κόσμω. Ιδού οπόσον απαραίτητος είναι δια την
Εκκλησίαν του Χριστού η τελειότης, άνευ της οποίας και η σωτηρία μετ’ αυτής
ταύτης της πίστεως δύνανται ευκόλως να απολεσθούν, διότι απαιτούνται “αισθητήρια
δια την έξιν γεγυμνασμένα προς διάκρισιν καλού τε και κακού” (Εβρ. ε’ 14).
Εις την τελειότητα ταύτην
έφθασαν εν τη πρώτη Εκκλησία οι ασκηταί, οι μάρτυρες και εν συνεχεία οι μοναχοί.
Η αγαμία, η ακτημοσύνη, η νηστεία, ο κόπος, η
αγρυπνία, η εν έργω αγάπη, είναι μόνον όπλα, μέσα προς απόκτησιν της
τελειότητος, ουχί όμως αυτή αύτη η τελειότης …
Ίσως είπη τις ότι είναι εξαιρέτως τολμηρά μία τοιαύτη
γνώμη περί του μοναχισμού, αποκαλύπτουσα υπερηφανίαν καρδίας. Αλλ’ όπως εντός
σκοτεινού δωματίου πλείστη όση ρυπαρότης μένει απαρατήρητος, ενώ εντός δωματίου
φωτισμένου υπό των λαμπρών ακτίνων του ηλίου και η ελαχίστη κόνις διακρίνεται
και ενοχλεί τον οικοδεσπότην, ούτω και το Άγιον Πνεύμα, ο διδάσκαλος της
ταπεινώσεως, φωτίσαν ως άλλος ήλιος την καρδίαν του ανθρώπου, “υπερντυγχάνει
στεναγμοίς αλαλήτοις” και δεικνύει εις τον άνθρωπον την μηδαμινότητα της
δικαιοσύνης αυτού, ως λέγει ο Ησαΐας: “η δικαιοσύνη ημών ως ράκος αποκαθημένης”
(Ησ. ξδ’ 5). Η πραγματική διαβολική υπερηφανία είναι να αρνήται τις την υπάρχουσαν δωρεάν του
Θεού, ως μη υπάρχουσαν».
Εάν δεν θέλωμεν να απολέσωμεν την ζέσιν της εφέσεως ημών
προς την τελειότητα, κατά την προς ημάς εντολήν του Χριστού «έσεσθε ουν υμείς
τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστι» (Ματθ. ε’ 48), τότε
οφείλομεν να μη παρεκκλίνωμεν εκ της περί μοναχισμού συνειδήσεως της
υποδεικνυομένης υπό των Αγίων Πατέρων. Όντως, εάν συγκεντρώσωμεν την
προσοχήν ημών εις τας εκδηλώσεις της εξωτερικής μόνον πλευράς της εκκλησιαστικής
καθημερινότητος, τότε ευκόλως δυνάμεθα να καταβληθώμεν τω πνεύματι, έτι δε και
να «σκανδαλισθώμεν». Όταν όμως φέρωμεν εν εαυτοίς την βαθείαν συνείδησιν περί
της ουσίας της Εκκλησίας και περί της εν Αυτή δοθείσης εις ημάς Θείας ζωής, τότε
οιαδήποτε εξωτερική κατάστασις, οσονδήποτε και εάν είναι ενίοτε δύσκολος και
αποκρουστική, ουδόλως θα δυνηθή να μεταθέση ημάς από της πέτρας της αγάπης του
Χριστού, κατά τον λόγον του Προφήτου Δαβίδ: «Ειρήνη πολλή τοις αγαπώσι τον νόμον
Σου, Κύριε, και ουκ έστιν αυτοίς σκάνδαλον» (Ψαλμ. σιθ’ 165).
πηγή: "Άσκησις και Θεωρία"
Ο μοναχισμός δεν είναι ο λόγος που διεσώθη η Εκκλησία, είναι αστείο να το λέμε,διότι "πύλαι άδου ού κατισχύσουσιν", είναι μία αίρεση, που από σχήμα ταπεινώσεως μέσα στην Εκκλησία έγινε έξουσία, την οποίαν συν τω χρόνω σήμερα εκπαραθύρωσαν οι ομοφυλόφιλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αυτή ειναι η πραγματικότητα. ΗΕκκλησία αυτή δεν είναι η εκκλησία που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός, το Άγιο Πνεύμα,οι Απόστολοι. Είναι ένα μορφωμα που σ΄αυτό ο Χριστός κατά την δευτέρα παρουσία του δεν θα αναγνωρίσει την αυθεντικότητα της σωτηριώδους παρουσίας του.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ιδίως όταν διαβάζουμε τούς ασκητές, τούς μοναχούς, δέν μιλάτε γιά τήν ίδια εκκλησία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γέροντας μιλάει γιά τήν Εκκλησία τού Χριστού. Μάλλον δέν γνωρίζετε ακριβώς ποιά είναι η Εκκλησία τού Χριστού. Δέν πειράζει, δέν είστε ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.
Μάλλον αγνοείτε παντελώς τούς Πατέρες.
καρδιογνώστα αδερφέ, χαίρω που εσυ όλα τα γνωρίζεις και μόνον οι αναγνώστες σου είναι μονίμως αδιάβαστοι, αγράμματοι, βλάκες και αδαείς. Πάλι καλά που έχουμε τη δική σου σοφία και κάτι βλέπουμε οι ταλαίπωροι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆν μπορείς αλλάξέ το. Τίποτε δέν κρύβεται ούτε στόν γραπτό, ούτε στόν προφορικό Λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς αυτό λέω και γώ,οτι τίποτα δεν κρύβεται, και όποιος σνομπάρει και κράζει συνέχεια τους άλλους ΠΙΘΑΝΟΝ κάτι πρόβλημα να έχει ο ίδιος και όχι οι άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς εξετάσετε και αυτό το ...απίθανο ενδεχόμενο!
Μάθε μικρέ ανόητε ότι η ηχώ είναι ο λόγος τού νάρκισσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός ανέστη! Αυτήν η θεώρηση είναι παραπλανητική.Απορώ για το κείμενο του Πατρός Σωφρονίου. Εκείνος γνώριζε τη μοναχική ζωή,πίστευε ότι σώζει την ψυχή του ανθρώπου.Καλώς.'Οσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε τη μοναχική ζωή,μπορούμε να πούμε με παρρησία ότι είναι ακριβώς η ίδια οδός με την έγγαμη ζωή,στο μέγιστο μέρος της,κι επομένως ότι οποιαδήποτε "εξιδανίκευση" στην Εκκλησιαστική ζωή κ άσκηση,είναι μάλλον υποδεέστερη της πραγματικότητος. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορροφημένη πλήρως από τον άλλον τον οποίο αντανακλά, η Ηχώ δεν είναι πια κανείς....ερωτευμένος με τη σκιά του ο Νάρκισσος παύει να υπάρχει...
ΑπάντησηΔιαγραφή..............
στο μάτι του καθρέφτη πολλά υπάρχουν που μπορεί να δει και να καταλάβει κανείς αρκει να έχει την προαίρεση να δει και να μάθει...
Oλα αυτά τα περισπούδαστα είναι ένα.Καί δυστυχώς η ενότης χρειάζεται πνεύμα καί το πνεύμα απαιτεί πράγματα πού δέν διαθέτει η σύγχρονη ημιμάθεια.Μήν αναταράζεσαι ματαίως σαν βρυκόλακας στόν τάφο σου.Είσαι πολύ έξυπνος, το έλεγε καί η μαμά.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πνεύμα το έχεις κατά πάσα πιθανότητα μόνο εσύ, κατά αυτοαναφερόμενη δήλωσίν σου,αλίμονο, αδερφέ σε όλους τους άλλους, να εύχεσαι γι αυτούς να αποκτήσουν τον υμέτερον φωτισμόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΛΑΙΚΟΙ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΠΡΟΠΟΛΛΟΥ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΕΚΛΕΙΨΕΙ. ΒΛΕΠΕΙΣ, ΚΑΠΟΙΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗ "ΒΡΩΜΙΚΗ"ΔΟΥΛΕΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΜΥΡΜΙΔΟΝΑ;
Eννοούμε το ανθρώπινο πνεύμα φίλε, μήν κουράζεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος 1/5/12 12:22 μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ αδελφέ, θυμήσου τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Τί βρήκε όταν περπάτησε ανάμεσα στους Έλληνες κηρύσσοντας τον Λόγο του Κυρίου. Ο Γερο Σοφρώνιος εννοεί τους γεροντάδες και τους Αγίους, γύρω απο τους οποίους περιστέφεται παραδοσιακά ο Ορθόδοξος μοναχισμός. Σήμερα και ο μοναχισμός πήρε την κατιούσα του κληρικαλισμού. Κανόνες, προσευχές, διακονήματα, υπακοή στον Ηγούμενο. Και όλα αυτά στην τύχη, χωρίς να υπάρχει στο κέντρο της μοναχικής ζωής πλέον έμπειρος. Τη θέση του πήραν οι μορφωμένοι.
Καταρχήν η Εκκλησία υπήρχε προ του μοναχισμού. Όλοι οι μοναχοί (ιδίως οι αγιορείτες) όταν θέλουν τα..extra τους, που πηγαίνουν; Μα...στις ενορίες εν των κόσμω, για να το παίξουν άγιοι και να τσιμπήσουν το μπακίρι. Μη διαβάζετε τέτοια αιρετικά κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τον μοναχισμό έχεις λίγο θολό τό τοπίο φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί τό Άγιον Όρος διαθέτει πεζοδρόμια. Καλύτερα νά περπατούσες καί νά περπατάς στό κέντρο τού δρόμου καί στό Άγιον Όρος. Προσοχή
γιατί μερικοί άνθρωποι ακούν παράφωνα, όπως άλλοι τραγουδάν παράφωνα; είναι θέμα άξιο για επιστημονική διερεύνηση. Ακούν παράφωνα σημαίνει μεταφράζουν λάθος αυτά που ακούν από τους άλλους. Γιατί τόσο λάθος μετάφραση; γιατί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσοι ψάλλουν παράφωνα δέν έχουν καλή ακοή. Οσοι ακούνε παράφωνα,ακούνε τήν παραφωνία του άλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφή1/5/12 2:38 μμ
με ρωτας αν συμφωνω.
Δεν καταλαβα σε τι ακριβως;
Αν γινεις λιγο πιο σαφής, θα σου απαντησω!
Μυρμιδόνας
Αυτό είπα και γω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι ψάλλουν(φθέγγονται-απαντούν) παράφωνα, δεν έχουν καλή ακοή, δηλαδή, δεν αποκωδικοποιούν σωστά τα ακούσματα που έλαβαν.
Ο παράφωνος δέν ακούει τόν ίδιο,τήν φωνή του.Δέν έχει σχέση μέ αποκωδικοποιήσεις.Μόνον εμείς οι άλλοι ακούμε τήν παραφωνία εκείνος ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή