Ο Λαρισαίος Κ. Θεοδώρου ταξίδεψε με δικά του έξοδα στο Ανκορατζ, όπου ύστερα από τρεις εβδομάδες σκληρής εργασίας αγιογράφησε ένα μέρος του πρώτου και μοναδικού ορθόδοξου ναού στην πολιτεία των ΗΠΑ
Οι Ελληνες του Ανκορατζ στην Αλάσκα έβαλαν σκοπό να κατασκευάσουν την πρώτη ορθόδοξη εκκλησία στην περιοχή και ο Κ. Θεοδώρου ανταποκρίθηκε με χαρά στην έκκλησή τους
Η Πλατυτέρα Παναγία καλύπτει εδώ και λίγες ημέρες μια ελληνική εκκλησία στο βορειότερο άκρο του κόσμου, στη μακρινή Αλάσκα. Η Πλατυτέρα, όπως και άλλες μορφές αγίων, αγιογραφήθηκε από τον Λαρισαίο Κώστα Θεοδώρου, ο οποίος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση που απηύθυναν μέσω της δημόσιας τηλεόρασης τα μέλη της πολύ δραστήριας ελληνικής κοινότητας της πόλης Ανκορατζ.
Ταξίδεψε με δικά του έξοδα, έμεινε περίπου 3 εβδομάδες στο Ανκορατζ και αγιογράφησε ένα μέρος του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, της πρώτης και μοναδικής ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας στην 49η πολιτεία των ΗΠΑ.
«Ηταν μια εμπειρία μοναδική. Συγκινήθηκα όταν είδα ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση όπου Ελληνες από την Αλάσκα ζητούσαν προσφορές για την αποπεράτωση του ναού. Επικοινώνησα μαζί τους και τους είπα πως όταν η εκκλησία τελειώσει, ευχαρίστως θα πήγαινα να προσφέρω ένα μέρος της αγιογραφίας.
Για τρεις εβδομάδες εργαζόταν σχεδόν όλη την ημέρα, πάνω σε μια πανύψηλη σκαλωσιά, σε θερμοκρασίες σχεδόν φθινοπωρινές, «ο καιρός ήταν σαν τον δικό μας Οκτώβριο», ενώ τα βράδια δεν προλάβαινε να αποδέχεται προσκλήσεις για να γευτεί την? ελληνική κουζίνα σε κάποιο από τα δεκάδες εστιατόρια που διατηρούν ομογενείς.
Ψυχή της ελληνικής κοινότητας του Ανκορατζ -της μεγαλύτερης πόλης της Αλάσκας, αν και πρωτεύουσα είναι το Τζούνο- που αριθμεί 70 ελληνικές οικογένειες σε μια πόλη 250.000 κατοίκων είναι η πρόεδρός της Μαρία Μπάσκου. Με καταγωγή από το Καστόρι Λακωνίας, η κ. Μπάσκου σπούδασε Παιδαγωγικά στη Βοστόνη και διδάσκει στο ελληνικό σχολείο του Ανκορατζ, στο οποίο φοιτούν περίπου 30 παιδιά.
Η κ. Μπάσκου είχε απευθύνει πριν από περίπου έναν χρόνο δημόσια έκκληση για την ολοκλήρωση της εκκλησίας. Τότε ανταποκρίθηκαν πολλοί Ελληνες από όλα τα μέρη του κόσμου και έστειλαν τις προσφορές τους, ενώ ο κ. Θεοδώρου της ζήτησε να τον κρατά ενήμερο για το πότε μπορεί να πιάσει δουλειά.
Οι εργασίες για την κατασκευή του ναού κράτησαν δύο χρόνια, ενώ αυτό το διάστημα διαμορφώνεται η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και ένας χώρος αναψυχής, στο ισόγειο.
Οι ομογενείς
Από την Πελοπόννησο στο Ανκορατζ
Από την Πελοπόννησο στο Ανκορατζ
«Θεωρούμε χρέος μας να διατηρήσουμε το ελληνικό στοιχείο στην Αλάσκα, σε αυτήν την άκρη του κόσμου που βρεθήκαμε και να το μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, ώστε να διατηρήσουν με τη σειρά τους τον πλούσιο, ελληνικό πολιτισμό», δήλωσε η κ. Μπάσκου.
Εκτός από το ελληνικό σχολείο, στο Ανκορατζ λειτουργούν τμήματα εκμάθησης ελληνικών, παραδοσιακών χορών με την ευθύνη της χορογράφου Νταϊάνα Πράιζ, ενώ κάθε χρόνο στις 18 Αυγούστου διοργανώνεται ένα μεγάλο φεστιβάλ με ελληνικά φαγητά, χορούς και τραγούδια που συγκεντρώνει θεατές από πολλές αμερικανικές πολιτείες.
Οι Ελληνες του Ανκορατζ έφτασαν στην Αλάσκα τη δεκαετία του 1980 και οι περισσότεροι έχουν καταγωγή από την Πελοπόννησο.
Ασχολούνται με τον χώρο της εστίασης, διαθέτουν εστιατόρια με ελληνική κουζίνα, υπάρχουν επίσης κάποιοι γιατροί και λίγοι έμποροι και επιχειρηματίες.
Οι ίδιοι καλύπτουν όλα τα έξοδα της κοινότητας, ασχολούνται δραστήρια με αυτήν και μιλούν ελληνικά σε όλες τις εκδηλώσεις. Μέχρι τώρα για τις θρησκευτικές τους ανάγκες χρησιμοποιούσαν ένα ειδικά διαμορφωμένο οίκημα, ενώ σύντομα θα εγκαινιαστεί ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Σκοπεύουν μάλιστα τα εγκαίνια να συμπέσουν με το Ελληνικό Φεστιβάλ για να συγκεντρώσουν χρήματα, ενώ μεταξύ άλλων, μέσω της κοινότητας, πωλείται και ένα βιβλίο μαγειρικής, με ελληνικές συνταγές που κάνει θραύση στις Αμερικανίδες νοικοκυρές.
Η μια φωτογραφία που δείχνετε λέει: "Ο Πρώτος Ορθόδοξος Ναός στην Αλάσκα." Μα σοβαρολογούμε; Αυτή είναι μεγάλη ανακρίβεια. Στην Αλάσκα υπάρχουν δεκάδες ορθόδοξοι ναοί, ορισμένοι εκ των οποίων είναι εκεί από τον 18ο αιώνα, δηλαδή απ το καιρό που η Αλάσκα άνηκε ακόμη στην Ρωσία, όπου και είχαν σταλεί ιεραπόστολοι για να βαπτίσουν τους Εσκιμό. Δείτε μόνοι σας:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://oca.org/parishes/diocese/AK
Οι κατά πολύ αργότερα εισελθόντες στην Αλάσκα Έλληνες μετανάστες αποφασίσανε, στην συνηθισμένη τους εθνοφυλετική έξαρσι, να αποσκισθούν απ' τις ήδη υπάρχουσες ορθόδοξες ενορίες του τόπου, και να κτίσουν δικόν τους ναό, τον οποίον τώρα και βαπτίζουν τον "πρώτο" της Αλάσκας. Αχ, ελληνικά μυαλά! Τυχαίο είναι που η Ελλάς πάει τόσο πίσω;
Έχεις δίκαιο αλλά ή γλώσσα είναι μεγάλο εμπόδιο. Οι Ρώσοι έχουν διαφορετικό τυπικό καί διαφορετική μουσική. Είναι πολυφωνική καί τό Πάτερ ημών ψέλνεται μέ μουσική Τσαϊκόβσκι. Αυτά είναι αληθινά προβλήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηγαίνετε σε μια ελληνορθόδοξη εκκλησία στην Αμερική και θα δείτε σημεία και τέρατα. Αρμόνια, πολυφωνίες κτλ κτλ. Τουλάχιστον η Ρωσική πολυφωνία είναι πολύ πιο σοβαρή, κομψή, και περιθάλπει την προσευχή, χωρίς τα αρμόνια και τα άλλα τραγικά που διακρίνουν την ελληνοαμερικανική λατρεία. Επίσης, οι Ρώσοι κρατούν την παράδοσι της νηφάλιας ορθοστασίας την ώρα της προσευχής, σε αντίθεσι με τους Έλληνες, που έχουν μπάσει καρέκλες και πάγκους κτλ στον χώρο λατρείας και κάθονται κει σα να είναι σε καμμιά παράστασι. Τέλος, το τυπικό το ρωσικό είναι πολύ πιό πιστό στην παραδοσιακή σειρά, ενώ το ελληνικό είναι ένα μάτσο μπαλώματα (δες π.χ. τί γίνεται στον όρθρο). Αυτά. Κατά τα άλλα, όμως, συγχαρητήρια για την σελίδα σος. Απ' τις καλύτερες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί σ'αυτό έχετε δίκαιο. Φαίνεται πλέον απελπιστικά η έλλειψη μορφώσεως. Εμείς σταματήσαμε νά χρησιμοποιούμε τή λέξη Έλληνες γιά τον σημερινό πληθυσμό. Χρησιμοποιούμε μόνο τήν έκφραση ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ. Γι' αυτό καί κατανοούμε πώς στό βάθος ταιριάζουν απόλυτα στούς νεοέλληνες, η νεορθοδοξία καί ο οικουμενισμός μέ τόν γηγενή κληρικαλισμό. Είμαστε ένας πληθυσμός ημιμάθειας. Νεόπλουτος. Ημιβάρβαρος. Καί η αυτοαναφορά είναι η θρησκεία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή