Σχολιασμος επιστολής μητροπ. Πειραιώς κατά "Φλαμιάτου"

Ο σχολιασμός του Φλαμιάτου βρίσκεται στο blog Πατερική παράδοση. Εμείς θα προσθέσουμε ελάχιστα επ'αυτού.

«Ὀ­φεί­λω βέ­βαι­α νὰ ἐκ­φρά­σω τὸν δί­και­ον πα­ρα­πι­κρα­σμόν μου, δι­ό­τι δι­ὰ τῶν δη­μο­σι­ευ­μά­των πα­ρα­βι­ά­ζε­ται ἡ ὑ­πὸ τοῦ Κυ­ρί­ου μας τα­χθεῖ­σα δι­κο­νο­μί­α ἐ­λέγ­χου τῶν πα­ρε­κτρε­πο­μέ­νων ἀ­δελ­φῶν ὡς ἐν τῷ Ἱ­ε­ρῷ Εὐ­αγ­γε­λί­ῳ ἀ­να­φέ­ρε­ται (Ματθ. ι­η΄ 15-17)­.­... Ἐ­ὰν εἶ­χε τη­ρη­θῇ αὕ­τη θὰ εἶ­χα τὴν δυ­να­τό­τη­τα νὰ ἀν­τεί­πω εἰς τὰς Ὑ­με­τέ­ρας αἰ­τι­ά­σεις.­.­.­».

«Θε­ω­ρῶ ἀ­τυ­χὲς τὸ γε­γο­νὸς τῆς ἐ­να­σχο­λή­σε­ως ἑ­νὸς Θρη­κευ­τι­κοῦ Ἱ­ε­ρα­πο­στο­λι­κοῦ ἐν­τύ­που μὲ Ἐ­πί­σκο­πον ὅ­ταν δὲν κη­ρύσ­σει ἢ δὲν συ­νερ­γεῖ εἰς τὴν κα­κο­δο­ξί­αν δι­ό­τι οὐ­δέ­να οἰ­κο­δο­μεῖ ἡ ὁ­ποι­α­δή­πο­τε θε­τι­κὴ ἢ ἀρ­νη­τι­κὴ κρί­σις δι’ ἓν πρό­σω­πον».

«Εἰς τὰ θέ­μα­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ τῆς Πί­στε­ως οἱ ἅ­γι­οι Ἀ­πό­στο­λοι, οἱ σε­πτοὶ Πα­τέ­ρες καὶ οἱ Ἅ­γι­οι ἐ­βά­δι­ζον τὴν μέ­σην καὶ Βα­σι­λι­κὴν ὁ­δὸν τῆς ἀ­λη­θεί­ας καὶ τῆς ἀ­κρι­βεί­ας δι­ό­τι τὰ ἄ­κρα συ­νά­πτον­ται με­τὰ τῆς πλά­νης».

«Οἱ Ἅ­γι­οι οὐ­δέ­πο­τε ἐ­μί­ση­σαν τοὺς κα­κο­δό­ξους καὶ αἱ­ρε­τι­κούς. Στη­λί­τευ­σαν ὅ­μως τὴν κα­κο­δο­ξί­αν καὶ τὴν αἵ­ρε­σιν με­τὰ θυ­σι­α­στι­κῆς πι­στό­τη­τος ἔ­χον­τες ὡς γνώ­μο­να τὴν βα­σι­λί­δα τῶν ἀ­ρε­τῶν, τὴν δι­ά­κρι­σιν».

«Ἐ­πὶ τῶν πραγ­μα­τι­κῶν πε­ρι­στα­τι­κῶν ποὺ δι­α­στρε­βλω­μέ­να ἑρ­μη­νεύ­ε­τε, .­..ση­μει­ῶ ὅ­τι μὲ αἰ­τι­ᾶ­σθε ὅ­τι ὁ­μι­λῶ ἐ­ναν­τί­ον τοῦ Τε­κτο­νι­σμοῦ καὶ ὄ­χι ἀρ­κούν­τως κα­τὰ τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ. Δι­ε­ρω­τῶ­μαι ἀ­γνο­εῖ­τε ὅ­τι πη­γὴ καὶ μή­τρα τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ τυγ­χά­νει ἡ Μα­σω­νί­α, ποὺ προ­ω­θεῖ δι’ αὐ­τοῦ τὴν παγ­κό­σμι­α θρη­σκεί­α τοῦ Ἑ­ω­σφο­ρι­σμοῦ, ὅ­πως καὶ τῆς Μα­σω­νί­ας πη­γὴ καὶ μή­τρα εἶ­ναι ὁ φρι­κώ­δης δι­ε­θνὴς Σι­ω­νι­σμός;».

«Ἀ­να­πο­δεί­κτως μὲ κα­τη­γο­ρεῖ­τε ὅ­τι ὑ­πε­δέ­χθην μὲ τι­μὰς τὸν «οἰ­κου­με­νι­στὴ» Μη­τρο­πο­λί­την Δη­μη­τρι­ά­δος κ. Ἰ­γνά­τι­ον.­.. Ἡ ἀ­λή­θει­α εἶ­ναι ὅ­τι ὁ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­της Δη­μη­τρι­ά­δος κ. Ἰ­γνά­τι­ος τυγ­χά­νει κα­νο­νι­κὸς Ἐ­πί­σκο­πος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Κα­θο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, .­..καὶ μοῦ ἐ­ζή­τη­σε τὴν κα­νο­νι­κὴν ἄ­δει­αν νὰ προ­στῇ εἰς τοὺς Χαι­ρε­τι­σμούς.­.. Δι­ε­ρω­τῶ­μαι μὲ ποί­αν ἁρ­μο­δι­ό­τη­τα καὶ μὲ ποῖ­ον ἐ­πι­χεί­ρη­μα θὰ ἠ­δυ­νά­μην νὰ τοῦ ἀ­πα­γο­ρεύ­σω τὴν τέ­λε­σιν τῶν Χαι­ρε­τι­σμῶν κα­τὰ τοὺς ὁ­ποί­ους εὑ­ρι­σκό­μην εἰς ἕ­τε­ρον Να­ὸν τῆς Μη­τρο­πο­λι­τι­κῆς μου Πε­ρι­φε­ρεί­ας; Μή­πως θε­ω­ρεῖ­τε ὅ­τι ἡ Ἱ. Μη­τρό­πο­λις Πει­ραι­ῶς εἶ­ναι ἰ­δι­ο­κτη­σί­α μου; Ἢ μή­πως ἔ­χω τὴν ἁρ­μο­δι­ό­τη­τα ὑ­πὸ τοῦ Θε­οῦ ἢ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Του νὰ συγ­κρο­τῶ με­τὰ τοῦ ἑ­αυ­τοῦ μου Σύ­νο­δον νὰ ἀ­πο­φαί­νο­μαι καὶ νὰ κα­τα­δι­κά­ζω;».

«Ἐν ταυ­τῷ μὲ κα­τη­γο­ρεῖ­τε ὅ­τι κα­τὰ τὴν ἐν τῇ Ἱ. Μο­νῇ Φι­λο­θέ­ου Ἁγ. Ὄ­ρους τέ­λε­σιν τῆς Ἱ. Πα­νη­γύ­ρε­ως αὐ­τῆς ἐ­πὶ τῇ ἑ­ορ­τῇ τοῦ Εὐ­αγ­γε­λι­σμοῦ τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου ἐ­ξέ­φρα­σα εὐ­χα­ρι­στί­ας εἰς τὸν Πα­να­γι­ώ­τα­τον Οἰ­κου­με­νι­κὸν Πα­τρι­άρ­χην κ.κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ον, τὸν καὶ ἐ­πί­σκο­πον τοῦ Ἁ­γι­ω­νύ­μου Ὄ­ρους δι­ὰ τὴν πα­ρα­σχε­θεῖ­σαν μοι κα­νο­νι­κὴν ἄ­δει­αν τε­λέ­σε­ως τῆς Ἱ. Πα­νη­γύ­ρε­ως ἐν τῇ κα­νο­νι­κῇ Αὐ­τοῦ δι­και­ο­δο­σί­ᾳ. Δη­λα­δὴ ἐ­ὰν μὲ φι­λο­ξε­νή­σε­τε εἰς τὴν Ὑ­με­τέ­ραν οἰ­κί­αν ἀ­να­μέ­νε­τε νὰ εὐ­χα­ρι­στή­σω Ὑ­μᾶς δι­ὰ τὴν φι­λο­ξε­νί­αν ἢ νὰ ὑ­βρί­σω;­».

«Ὡ­σαύ­τως μὲ κα­τη­γο­ρεῖ­τε δι­ὰ τὴν ἀ­πὸ 28/2/2012 ἐ­πι­στο­λήν μου πρὸς τὸν Πα­να­γι­ώ­τα­τον Οἰ­κου­με­νι­κὸν Πα­τρι­άρ­χην κ.κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ον τῆς ὁ­ποί­ας ἀ­πο­κρύ­πτε­τε δο­λί­ως καὶ ἀ­πα­ρα­δέ­κτως καὶ ἀ­νη­θί­κως δι­ὰ χρι­στι­α­νοὺς ὁ­μο­λο­γη­τὰς τῆς πί­στε­ως, τὴν οὐ­σί­αν, ἡ ὁ­ποί­α δὲν ἐ­ξην­τλεῖ­το εἰς λό­γους ἀ­βρο­φρο­σύ­νης πρὸς τὸ πρό­σω­πον τοῦ Πα­να­γι­ω­τά­του ἀλ­λὰ ἐ­στό­χευ­ε εἰς τὴν ὑ­π’ Αὐ­τοῦ ἐκ­κί­νη­σιν με­τὰ δώ­δε­κα αἰ­ώ­νας τῆς δι­α­δι­κα­σί­ας πα­νορ­θο­δό­ξου ἀ­να­γνω­ρί­σε­ως ὡς Η΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου τῆς ὄν­τως Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου τοῦ 879-880 ἐ­πὶ Ἁ­γί­ου Φω­τί­ου τοῦ Με­γά­λου, Πα­τρι­άρ­χου Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως. Νο­μί­ζε­τε ὅ­τι τὸ τα­πει­νόν μου αἴ­τη­μα θὰ εἶ­χε αἰ­σί­αν ἔκ­βα­σιν ἐ­ὰν ἀν­τὶ τῶν ἀ­να­φε­ρο­μέ­νων εἰς τὸ Ὑ­μέ­τε­ρον κεί­με­νον πε­ρι­εῖ­χε ὕ­βρεις καὶ ἀ­πει­λάς;­».

«Εἰ­ρή­σθω δὲ ἐν τῷ ση­μεί­ῳ τού­τῳ ὅ­τι ἀν­θρω­πί­νως ἐ­πει­δὴ καὶ δι’ αὐ­τὸ μὲ κα­τη­γο­ρεῖ­τε, χρε­ω­στῶ ἰ­δι­αι­τέ­ραν εὐ­γνω­μο­σύ­νην εἰς τὸ πρό­σω­πον τοῦ Πα­να­γι­ω­τά­του Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­άρ­χου κ.κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου δι­ό­τι με­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας καὶ Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου μὲ ἐ­ξέ­λε­ξαν Ἐ­πί­σκο­πον Χρι­στι­α­νου­πό­λε­ως με­τὰ πρό­τα­σιν τοῦ Σεβ. Ἀρ­χι­ε­πι­σκό­που Αὐ­στρα­λί­ας κ.κ. Στυ­λι­α­νοῦ, χω­ρὶς νὰ ἔ­χω δι­α­κο­νή­σει ἐ­π’ ἐ­λά­χι­στον εἰς τὸν Πάν­σε­πτον Οἰ­κου­με­νι­κὸν Πα­τρι­αρ­χεῖ­ον καὶ ἐ­πι­προ­σθέ­τως, ὅ­τε δι­ερ­ρά­γη ἡ κα­νο­νι­κή μου σχέ­σις με­τὰ τῆς Ἱ. Ἀρ­χι­ε­πι­σκο­πῆς Αὐ­στρα­λί­ας ἐ­χο­ρη­γή­θη μοι Κα­νο­νι­κὸν Ἀ­πο­λυ­τή­ρι­ον δι­ὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­αν τῆς Ἑλ­λά­δος ἐξ ἧς προ­ερ­χό­μην καὶ σή­με­ρον ἠ­λε­ή­θην ὑ­πὸ τοῦ Δο­μή­το­ρος Αὐ­τῆς Κυ­ρί­ου νὰ ἔ­χω τὴν δυ­να­τό­τη­τα ἀρ­θρώ­σε­ως ἐ­πι­στη­ρι­κτι­κοῦ λό­γου τῆς ἀ­μω­μή­του ἡ­μῶν Πί­στε­ως».

«Κρί­νον­τες καὶ αὖ­θις κα­τ’ ὄ­ψιν μὲ αἰ­τι­ᾶ­σθε ὡς συ­νι­ε­ρουρ­γή­σαν­τα με­τὰ τῶν Σεβ. Μη­τρο­πο­λι­τῶν Σύ­ρου κ. Δω­ρο­θέ­ου καὶ Μεσ­ση­νί­ας κ. Χρυ­σο­στό­μου. Ἀ­γνο­εῖ­τε ὅ­μως ὅ­τι με­τὰ τῶν συγ­κε­κρι­μέ­νων Μη­τρο­πο­λι­τῶν συν­δέ­ο­μαι ἀρ­ρή­κτως με­τὰ δε­σμῶν φι­λί­ας καὶ ἀ­γά­πης συ­νυ­πη­ρε­τή­σας με­τ’ αὐ­τῶν ἐν τοῖς Γρα­φεί­οις τῆς Ἱ. Συ­νό­δου ἐ­πὶ ἱ­κα­νὰ ἔ­τη καὶ προ­σέ­τι, ὅ­τι ὁ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­της Σύ­ρου κ. Δω­ρό­θε­ος ἐ­προ­μά­χη­σε καὶ ἐ­πρω­το­στά­τη­σε εἰς τὴν ἔκ­δο­σιν τοῦ ἀ­να­κοι­νω­θέν­τος τῆς Ἱ. Συ­νό­δου τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος τοῦ Ὀ­κτω­βρί­ου 2010 ὅ­ταν δι­ά­φο­ροι φω­ναὶ ἐ­πε­δί­ω­κον τὴν κα­τα­δί­κην μου καὶ τῶν συ­νυ­πο­γρα­ψάν­των Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων τὴν «Ὁ­μο­λο­γί­αν πί­στε­ως κα­τὰ τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ». Ὁ δὲ Σεβ. Μεσ­ση­νί­ας κ. Χρυ­σό­στο­μος δι­ε­κή­ρυ­ξε ἐν Συ­νό­δῳ τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας ὅ­τι ὁ Πα­πι­σμὸς τυγ­χά­νει αἵ­ρε­σις καὶ κα­κο­δο­ξί­α καὶ ὅ­σον ἀ­φο­ρᾶ εἰς τὸ τε­θὲν θέ­μα τῆς δι­η­ρη­μέ­νης Ἐκ­κλη­σί­ας ἐν Συ­νό­δῳ καὶ πά­λιν δι­ε­κή­ρυ­ξε τὴν πί­στιν του εἰς τὴν Μί­αν, Ἁ­γί­αν, Κα­θο­λι­κὴν καὶ Ἀ­πο­στο­λι­κὴν Ἐκ­κλη­σί­αν. Ὀ­φεί­λω δὲ νὰ δι­ευ­κρι­νή­σω ὅ­τι ἡ φι­λί­α καὶ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ κοι­νω­νί­α με­τὰ τῶν ἀ­δελ­φῶν Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων δὲν μοῦ κλεί­ουν τὸ στό­μα ὡς εὐ­χε­ρῶς ἐκ τῶν κει­μέ­νων μου ἐμ­φαί­νε­ται».

«Ὅ­σον ἀ­φο­ρᾶ τέ­λος εἰς τὸ θέ­μα τῆς ἀ­παν­τή­σε­ώς μου εἰς τὸν Θε­ο­λό­γον κ. Πα­να­γι­ώ­την Ἀν­δρι­ό­που­λον δι­ὰ τὴν ὑ­πὸ τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ. Μη­τρο­πό­λε­ως βρά­βευ­σιν τῆς Ὑ­με­τέ­ρας Ἐλ­λο­γι­μό­τη­τος οὐ­δό­λως ἐ­ψεύ­σθην ἢ ἐ­δι­και­ο­λο­γή­θην δῆ­θεν «συλ­λη­φθεὶς κλέ­πτων ὀ­πώ­ρας» ἀλ­λὰ εἶ­πον τὴν ἀ­λή­θει­αν δι­ό­τι δὲν συμ­φω­νῶ οὐ­δό­λως μὲ τὰ ἀ­να­φε­ρό­με­να κα­κό­δο­ξα εἰς τὴν Ὑ­με­τέ­ραν πε­ρι­ο­δι­κὴν ἔκ­δο­σιν πε­ρὶ ἀ­πο­τει­χί­σε­ως δι­ὰ τῶν ὁ­ποί­ων προ­βάλ­λε­ται ὁ ὁ­σι­ολ. Μο­να­χὸς Εὐ­θύ­μι­ος Τρι­κα­μη­νᾶς, ὅ­στις πα­ρερ­μη­νεύ­ει ἀ­πο­λύ­τως τὸν 15ον Κα­νό­να τῆς Πρω­το­δευ­τέ­ρας Συ­νό­δου τῆς ἐ­πὶ Μ. Φω­τί­ου συγ­κλη­θεί­σης ὅ­πως εἰς λί­αν ἐμ­πε­ρι­στα­τω­μέ­νη με­λέ­την τοῦ Γρα­φεί­ου ἐ­πὶ τῶν Αἱ­ρέ­σε­ων καὶ Πα­ρα­θρη­σκει­ῶν τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ. Μη­τρο­πό­λε­ως ἀ­πο­δει­κνύ­ε­ται καὶ τὴν ὁ­ποί­αν συ­νυ­πο­βάλ­λω ὀ­λί­γον πρὸ τῆς ἐκ­δό­σε­ως καὶ κυ­κλο­φο­ρή­σε­ως αὐ­τῆς».

Θεσ­σα­λο­νί­κη 15 Σε­πτεμ­βρί­ου 2012

Γι­ὰ τὴν Φι­λορ­θό­δο­ξο Ἕ­νω­σι «Κο­σμᾶς Φλα­μι­ᾶ­τος»

ὁ Γραμ­μα­τέ­ας, Ση­μά­της Πα­να­γι­ώ­της

ἀ­να­θέ­σει καὶ ἐγ­κρί­σει τοῦ Προ­έ­δρου, Λαυ­ρεν­τί­ου Ντετζιόρτζιο

 Πηγή : Πατερική παράδοση

Σχόλιο: Ας επισημάνουμε κατ'αρχάς ότι ο Πειραιώς πιστεύει ακράδαντα στην αποστολική διαδοχή των Επισκόπων. Κάτι το οποίο έχει αποκλειστεί παντελώς από την Πατερική μας παράδοση στο σύνολο της. Φανερώνεται επίσης ο μάταιος αγώνας εναντίον του Οικουμενισμού, ο οποίος στηρίζεται στην παράβαση των κανόνων. Και το μάταιο μιας αποτειχίσεως η οποία στηρίζεται στην παράβαση των κανόνων. Η αποτείχιση μπορεί να έχει κάποιο νόημα μόνον εάν ακολουθήσει την πλήρη δογματική επεξεργασία της αιρέσεως. Κάτι που εμποδίζεται στην Ορθοδοξία σήμερα απο την εσφαλμένη προσκόλληση στους κανόνες. Οι κανόνες δέν είναι θεόσδοτοι, είναι ιστορικώς επιβεβλημένοι. Η ομολογία πίστεως των αστείων όπως απεδείχθη ταγών της Ορθοδοξίας, επειδή ακριβώς εστηρίχθη στους κανόνες απέτυχε παταγωδώς και οι ταγοί βγήκαν απο αυτή την περιπέτεια χειρότεροι αιρετικοί απο τους καταγγελλόμενους. Όλα υπηρέτησαν την αναγνώριση. Ο παπα Σαράντης μάλιστα εξαργύρωσε την αναγνώριση που έλαβε με το γνωστό ίδρυμα πατερικών μελετών. Ο Πειραιώς θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα απο όλους την προειδοποίηση του Κυρίου: Εάν αγαπάς τους φίλους σου περισσότερο απο εμένα, δέν είσαι δικός μου. Αν αγαπάς αυτούς που σε τίμησαν, τί αγάπη είναι αυτή.

Αγαπητέ Πειραιώς. επειδή σιχαινόμαστε και το ψέμα και τους ψεύτες, αντίθετα με την αγάπη την δική σου, οι Πατέρες δέν θα είχαν κανένα λόγο να εκμηδενίσουν δογματικά την κάθε αίρεση που εμφανίστηκε στην ιστορία μας, εάν ο μοναδικός εχθρός είναι ο διάβολος, όπως ισχυρίζεσαι για τον πόλεμο τον δικό σου. Ο Οικουμενισμός αγαπητέ Επίσκοπε, κατέστρεψε ήδη την δογματική ακεραιότητα και αλήθεια της Εκκλησίας μας. Δέν παραβιάζει μόνο κανόνες. Και γνώριζε και τούτο: Φίλος ο Πλάτων, αλλά μεγαλύτερη φίλη η αλήθεια. Για να προσέχεις να μήν το παίζεις πνευματικός. Έχεις ένα ισχυρότατο κοσμικό φρόνημα όπως και η υπόλοιπη ιεραρχία.

Αμέθυστος