Ο σύγχρονος οικουμενιστικός μύθος αναζητά, χάριν τής ενότητος και της Ειρήνης τής ανθρωπότητος, το ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ όλων τών θρησκειών και όλων τών Εκκλησιών. Ο μεγαλοπρεπής βασιλιάς Αρθούρος είναι χωρίς αμφιβολία ο πάπας. Ας δούμε λοιπόν σιγά σιγά τον σύγχρονο Μύθο.
Κατ’αρχάς ο πρωταρχικός μύθος είναι το βασικό Έπος που δημιούργησε, με τα τραγούδια τών τροβαδούρων, την Ευρωπαϊκή συνείδηση, όπως τα Ομηρικά Έπη δημιούργησαν την Ελληνική.
Στην στρογγυλή λοιπόν τράπεζα του πάπα, Banco di santo spirito, ή του Αγίου Πνεύματος, όπου υπάρχει όλος ο αγιασμός τού Σταυρού, συνωστίζονται οι δυνατοί του κόσμου. Όμως λείπει η αθανασία, διότι η οικολογική καταστροφή λόγω υπερπληθυσμού, απειλεί την ελεύθερη κατανάλωση των δυνατών τής γής! Πρέπει να βρεθεί το κοινό ποτήριο, δηλ. ένα νόμισμα, μια κυβέρνηση, κάτι που θα πετύχει μόνον εάν επηρεαστεί το ασυνείδητο των ανθρώπων, το οποίο γεννά την συνείδηση. Τον αγώνα αυτόν λοιπόν ξεκινούν όλοι οι γενναίοι Ιππότες, οι πατριάρχες, οι επίσκοποι. Αγνά παλληκάρια της φακής, όπως ο Ζηζιούλας με τον στρατηγό Γιαγκάζογλου και τα τάγματα της Ακαδημίας Βόλου, και τον Καλαϊτζίδη με τις ανίκητες αμαζόνες του, τις υστερικές φεμινίστριες.
Ο Βασιλειάδης με τους πεζοναύτες τής Θεολογικής Θεσσαλονίκης. Ο δε Ζηζιούλας, σαν τον αρχαίο Λάνσελοτ, κλέβει την καρδιά τού Βατικανού, αλλά δεν θα δεί τελικά την γη Χαναάν, την μεγαλεπήβολη ένωση, διότι ανακηρύσσει στο μεταξύ τον εαυτό του είδωλο προσευχής. Κάτι που θα πετύχει τελικώς ο Πάρσιφαλ, ο Αντίχριστος.
Μεγάλοι Ρωσοι και Έλληνες τροβαδούροι τραγουδούν και υμνούν τον Ιερόν Αγώνα. Ανάμεσά τους και ο δικός μας Λουδοβίκος, ο οποίος τραγουδά ακούραστα τους πόνους της αγαπημένης του Θεολογίας στα Μ.Μ.Ε, η οποία θεολογία, σαν την αρχαία Πηνελόπη, περιμένει την επιστροφή τής Χαμένης ενότητος. Το κοινό ποτήριον, Ίνα όλοι ώσιν έν.
Εάν υπάρξει ενδιαφέρον, μπορούμε να συνεχίσουμε την πληροφόρηση για την Οδύσσεια των Ιερών προσώπων στην ποθητή αναζήτηση. Της Βασιλείας τών ουρανών επί τής Γής!
Αμέθυστος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδείκνυται για και φαντάζει ως θρησκευτικό μυθιστόρημα άριστα περιπεπλεγμένο αυτή σου η ανάρτηση,όμως,κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι.Είναι η ακόμψευτη,αβίαστη,γυμνή αλήθεια (περί) των πραγμάτων,που,όμως,έχει καλυφθή από σωρούς και υπό τόνους μελάνης-στάκτης ψεύδους-αληθοφάνειας-υπόκρισης.Συνήθως το έγκλημα,τόσο εκείνο που συντελείται ακόμη,εκείνο που ‘βρίσκεται ‘σε εξέλιξη,’σε δυναμική προόδου,προοδευτική,το εν δυνάμει,το δυνατό,όσο και το,ήδη,συντελεσθέν αλλά ουδέποτε,ως συνήθως,ομολογούμενο και κατονομαζόμενο(γι’αυτό και ανέκαθεν πάντοτε σχεδόν επικαλυπτόμενο και αλληλοσυγκαλυπτόμενο..)αποκαλύπτεται και εκδιπλώνεται βαθμηδόν και βήμα-βήμα,βήμα προς βήμα και νήμα προς νήμα χωρίς και,πάλι,να φανερωθή και να φανερώνεται ‘σε ολόκληρο το βάθος,εύρος,μήκος,πλάτος,ύψος του και ‘σε όλες του τις διαστάσεις(εν προκειμένω δε και προκειμένου για και πόσω μάλλον για τη λύτρωση του ανθρώπου ομιλώντας και συζητώντας και εκφραζόμενοι εδώ όπου έχει κατακρημνισθή-μας έχουν κατακρημνίση το σύμπαν κυριολεκτικότατα και κατ’απόλυτη κυριολεξία καθώς και…"προτεραιότητα"-sic..- χωρίς ούτε καν να υπάρχουν και να υπάρξουν υποψίες και υποψία -ελάχιστα δυνατά σημεία..- αλλά και αυτή η συνείδηση αυτού τούτου του συντελεσθέντος και τελεσιουργηθέντος -επιτευχθέντος κατά πολύ έως τώρα..- εγκλήματος..).
‘Θέλοντας και μη,δηλαδή,εκόντες-άκοντες,μας απογυμνώνει η συγχορδία,η παρέλαση αυτή της βλακείας,της μωρίας του κόσμου.Θεός φυλάξοι.Μας στερεί την ελπίδα που έχουμε και που διαφυλάττουμε προς τον Κύριο,προσφέροντάς μας κατ’απόλυτη κυριολεξία,σωστή ωμή βορά ‘στα χέρια του Αντιχρίστου,του Κοσμοκράτορα του αιώνα μας αυτού.Πόσο μακρόθυμος,πόσον απείρως μακρόθυμος θα πρέπει να είναι ο Κύριος με όλους αυτούς εδώ,τις έχιδνες και τους κόρ(λ)ακες,δηλαδή..
ΑπάντησηΔιαγραφή