Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΕΥΤΕΛΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΩΣ (11)

Συνέχεια από Δευτέρα, 1η Απριλίου 2013 

Σχετίζεται η απομυθοποίηση με την Εσχατολογία; Απολύτως. Και οι δυο θεολογίες είναι απαραίτητες για την απελευθέρωση του Ιησού από τον Χριστό. Για την απελευθέρωσή μας από τις εντολές του Ευαγγελίου. Διότι η απομυθοποίηση, εκτός της θεότητος του Κυρίου, την οποία αντικαθιστούν εύκολα οι προτεστάντες με την θεολογία του προσώπου, καταργεί και την Ανάσταση του Κυρίου σαν μύθο. Καθιστώντας αυτομάτως την πίστη μας μάταιη.

Και τί νόημα έχει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, χωρίς την Ανάσταση;

Για τους Χριστιανούς το νόημα διδάσκεται από τον Απ. Παύλο, στις δύο επιστολές του προς Θεσσαλονικείς. Δεν είναι τυχαίο πως η ενέργεια του Σατανά συγκεντρώθηκε με τόση μανία στην Θεσσαλονίκη, και δια των πολιτικών και δια της θεολογικής σχολής η οποία κυριαρχήθηκε από τον Αγουρίδη και τις αγέλες του. Για τους αντίχριστους, όπως ο Ζηζιούλας, η εσχατολογία, είναι το όπλο που καταστρέφει την Βασιλεία των Ουρανών και την Μετάνοια.

Η εκκοσμίκευση κυριαρχεί παντού απολύτως. Ο Γιαγκόζογλου καθησυχάζει τους πιστούς, όπου βρεθεί, λέγοντάς τους: Δεν πρέπει να φοβόμαστε την εκκοσμίκευση. Θα βρούμε πίστη και μέσα στους βάλτους της. Ο Χριστός τελικώς μας δίδαξε το μεγαλείο του ανθρώπου, κάνοντάς μας την τιμή να ενσαρκωθεί.

Η Βατικάνειος σύνοδος, κηρύσσει επίσημα το τέλος της καθολικής Εκκλησίας και την γέννηση της εκκοσμικευμένης ενωμένης Εκκλησίας του Αντιχρίστου. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και το Φανάρι. Κατήργησε ήδη επίσημα, όπως ακούσαμε όλοι μας στην στέψη του νέου κοσμοκράτορος την ορθοδοξία και συνεχίζει με τις τελευταίες του δυνάμεις ο άρχοντας του Φαναρίου, να κτίζει το Φανάρι σαν κράτος εν κράτει και να ετοιμάζει την πρώτη Φαναριώτικη σύνοδο. Και οι κωμικοί ορθόδοξοι γιόρτασαν μετά από λίγες ημέρες την Κυριακή της Ορθοδοξίας. 

Το Ελληνικό πνεύμα είχε πάντοτε προτίμηση στην Σάτυρα!

Ο ίδιος μεγάλος προτεστάντης θεολόγος, ο Μπούλτμαν, κήρυξε με πάθος και την εσχατολογία και την απομυθοποίηση. Δεν είναι δε τυχαίο πως η Ακαδημία Βόλου ακολουθεί τα χνάρια του!

Που στηρίζεται όμως αυτή η διαστροφή; Ποιο είναι το θεμέλιο που επέτρεψε την οικοδομή της μοντέρνας Βαβέλ; Διότι η μοντέρνα Βαβέλ δεν αντιστοιχεί στην αρχαία. Παρότι και η αρχαία υπάρχει και ενεργεί και συνυφαίνεται με τη σύγχρονη. Διότι είναι σε όλους μας φανερό ότι δεν καταλαβαίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον. Αυτή η ακατανοησία εξελίχθηκε με την βοήθεια του Νομικίστικου πνεύματος, που κυριαρχεί στους λογισμούς μας σήμερα: Εκφράζεται τέλεια,  στίς ταινίες του Χόλυγουντ, την στιγμή της συλλήψεως των υπόπτων για παρανομίες, από την αστυνομία! "Από εδώ και πέρα ό,τι πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου". 
Έτσι καί ότι έχει πεί ο Κύριος (ο Λόγος Του) στό Ευαγγέλιό Του χρησιμοποείται εναντίον Του.

Στηρίζεται λοιπόν στην εσωτερικότητα που εγκαθίδρυσε ο Αυγουστίνος. Η οποία γέννησε το αληθινό Εγώ και στην συνέχεια το υποκείμενο. Και πώς κατέκτησε και διέλυσε το Ευαγγέλιο; Δια της διδασκαλίας ότι η Βασιλεία των Ουρανών είναι μέσα μας. Μεγάλος αντιπρόσωπος αυτής της κακοποιήσεως είναι ο Ράμφος, στον οποίο οφείλουμε και την ανάπτυξη των συνεπειών της. Στο κείμενό του "Ο καημός του Ενός", στην σελίδα 16 γράφει: Η Βασιλεία βρίσκεται εντός ημών και όχι ανάμεσά μας (Λουκά 17,21), είναι δηλαδή ΑΤΟΜΙΚΗ, διότι αυτό σημαίνει εσωτερικότης. Προϊόντος όμως του χρόνου επικράτησε η ομάδα, δηλαδή η ερμηνεία της Βασιλείας σαν το πρόσωπο του Κυρίου. Η Βασιλεία είναι ο Ίδιος ο Κύριος για την Εκκλησία, και μόνον, λέει, στον δέκατο αιώνα αναδύεται πάλι η εξατομίκευση και η ερμηνεία της εσωτερικότητος. Στον Μεσαίωνα, που είναι το Βυζάντιο και η αποκορύφωση του Αγιασμού, δεν ευδοκίμησε η ανθρωπολογική σκέψη (διότι αρνήθηκαν τότε οι Χριστιανοί τον διάλογο με τους λογισμούς, που γεννά την σκέψη, οι ανόητοι και αγίασαν). Ενδιέφερε μόνον η οικονομία της θείας ενανθρωπήσεως, (ο κ. Ράμφος έχει πολλά ενδιαφέροντα ο άνθρωπος), η εσχατολογία της οποίας ως αίτημα εσωτερικής μεταμορφώσεως έχανε την επαφή με την ιστορικότητα.

Η Μετάνοια, σαν αλλαγή ή στροφή του ΝΟΥ, δεν έχει σχέση με την εσωτερικότητα βεβαίως και δεν χάνει την επαφή της με την Ιστορία, όπως δεν την έχασαν οι Απόστολοι και οι Άγιοι. (Το Σχίσμα είναι απώλεια της Ιστορικότητος άραγε ή τό αντίθετο;) 

Ο Νους είναι έξω από την ψυχή. Και είναι η πνοή ζωής, το κατ' εικόνα, το οποίο χάθηκε στην πτώση. Έκτοτε το κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, λειτουργεί σαν εικόνα (όχι κατά τήν εικόνα, αυτονομήθηκε σέ έναν τύπο πού είναι σάν εικόνα). Δημιουργώντας την εικονική πραγματικότητα που ζούμε σήμερα. Ακόμη και οι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι καθάρισαν λίγα τμήματα αυτού του αμαυρωμένου Νοός, αλλά ούτε αυτή η προσπάθεια ευδοκίμησε, όπως γνωρίζουμε. Οι άνθρωποι προτιμούν να ζουν σαν α-νόητοι. Όπως ο Ράμφος, όπως μας δηλώνει.

Η Εσχατολογία λοιπόν ανήκει στην οικονομία της θείας ενανθρωπήσεως. Μετατοπίζεται το κέντρο της Σωτηρίας μας από την Ανάσταση, στα Έσχατα.  Εγκαταλείποντας τα παρόντα στην ειδωλολατρεία, στην σύγχρονη ανθρωπολογία, η οποία ποιεί εαυτόν είδωλον. Και η Εκκλησία γίνεται μια ανάμνηση του μέλλοντος, στα χέρια του Ζηζιούλα, ο οποίος σαν τον εξολοθρευτή του Σβαρτσενέγκερ, έρχεται από το μέλλον για να εμποδίσει την Σωτηρία των Χριστιανών. Ο θάνατος έχει τους αποστόλους του, θέλει να τους πάρει όλους στον τάφο. Και σήμερα οι διανοούμενοι εκσυγχρονιστές, σαν τους Βρυκόλακες, θέλουν να μας πάρουν στον δικό τους τάφο.

Η οικονομία της Σωτηρίας όμως δεν είναι ένας νέος μηχανισμός που προστίθεται στον παλαιό. Οι Χριστιανοί δεν περιμένουν τα έσχατα για να σωθούν. Ο Κύριός μας είναι ο ερχόμενος, ο γνωριζόμενος, αυτός που μας ακουμπά και μας αγκαλιάζει, ελευθερώνοντάς μας ήδη από τώρα, από την φυλακή του θανάτου. Εάν το θέλουμε. Στη δευτέρα του παρουσία θα αναστήσει τους κεκοιμημένους. Οι αδελφοί του, οι Άγιοι, που κατοικούν ήδη στην Βασιλεία των Ουρανών, μαζί Του, σαν σώμα Του, δεν θα πεθάνουν ποτέ, δεν πεθαίνουν ποτέ, γνωρίζουν την πρώτη τους Ανάσταση. Και στην Θ. Ευχαριστία δεν περιμένουμε τα έσχατα, ακριβώς, αλλά θέλουμε από τον Κύριο την περιποίηση που πρόσφερε στους Αγίους Του. Και αγωνιζόμαστε για να γίνουμε άξιοι μιας τέτοιας περιποιήσεως. Μετά δε την κλήση του Μ. Κων/νου, στον αγώνα μας και στην ευθύνη μας ανήκει και ο πολιτικός βίος.

Ας δούμε τι λέει ο Απόστολος Παύλος, το μεγάλο κεντρί, στα σχέδια του Οικουμενισμού και της εκκοσμικεύσεως και πως απαντά στην βασική θέση, η οποία γέννησε την Βιβλική επιστήμη : Μπούλτμαν : «Το πρόβλημα με την εσχατολογία ανέκυψε από το γεγονός ότι το αναμενόμενο τέλος του κόσμου δεν επήλθε, ο Υιός του ανθρώπου δεν εμφανίστηκε επί των νεφελών του Ουρανού και η Ιστορία συνεχίσθηκε».

Σαν άλλος Ιωνάς, σαν αντίστροφος Ιωνάς, ο Μπούλτμαν δεν πιστεύει στην φιλανθρωπία του Θεού, ο οποίος δεν τιμωρεί τους άπιστους, διότι βρίσκονται ακόμη ανάμεσά τους πιστοί, όπως ο Απόστολος Παύλος, οι οποίοι με την πίστη τους, κερδίζουν ακόμη χρόνο στην αναγγελθείσα τιμωρία, την αιώνιο πλέον τιμωρία, των απίστων και των προδοτών, της αποστασίας. Πρώτοι αποστάτησαν οι Εβραίοι, ας μην το ξεχνούμε και τους έσωσε ο Απόστολος Παύλος, ας μην το ξεχνούμε! Και ο Μπούλτμαν με το σκυλολόι του, κατέληξαν ξανά στην κοιλιά του κήτους της απιστίας , για πάντα. Χωρίς καμία ελπίδα μετανοίας, εφόσον πιστεύουν σε έναν αδύναμο ή και αποτυχημένο θεό.

Προς Θεσσαλονικείς Α’ (1,9): «Επιστρέψατε από τα είδωλα προς τον Θεόν, ώστε να δουλεύετε Θεόν ζωντανόν και αληθινόν, και να αναμένετε από τους Ουρανούς τον Υιόν του, τον οποίον ανέστησε από τους νεκρούς, τον Ιησούν, ο οποίος μας σώζει από την ερχόμενην οργήν».

Προς Θεσσαλονικείς Α’ (2,4): «Σεις αδελφοί, ακολουθήσατε το παράδειγμα των Εκκλησιών του Θεού εν Χριστώ Ιησού, που είναι εις την Ιουδαίαν, διότι επάθατε και σεις τα ίδια από τους ομοεθνείς σας καθώς και εκείνοι από τους Ιουδαίους, οι οποίοι και τον Κύριον Ιησούν εσκότωσαν και τους προφήτας των, και εμάς κατεδίωξαν και εις τον Θεόν δεν είναι αρεστοί και είναι ενάντιοι προς όλους τους ανθρώπους, διότι μας εμποδίζουν να κηρύξωμεν εις τα έθνη για να σωθούν»!

Σήμερα με τον Οικουμενισμό θα κηρύξουν οι Εβραίοι στα Έθνη για να μην σωθούν.

Προς Θεσσαλονικείς Β’ (2,3): «Δεν θα έλθει η Ημέρα εκείνη εάν δεν έλθει πρώτα η αποστασία και φανερωθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο οποιός επαναστατεί και υπεραίρεται (υψώνει το κεφάλι) επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθίσει σαν θεός στον ναό του Θεού με την αξίωση να είναι αυτός θεός… Και τώρα ξέρετε εκείνο που τον εμποδίζει να φανερωθεί πριν από τον καιρό του, διότι η ανομία ήδη ενεργεί μυστικά, εώς ότου φύγει από το μέσον εκείνος που τώρα εμποδίζει, και τότε θα φανερωθεί ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θα καταστρέψη με το πνεύμα του στόματός του και θα τον καταρήσει με την επιφάνεια της παρουσίας του.

Η έλευσις του ανόμου θα γίνει δια της ενεργείας του Σατανά με πάσαν δύναμιν και με ψευδή σημεία και τέρατα και με κάθε είδους απάτης του κακού μεταξύ των ανθρώπων που χάνονται, διότι δεν εδέχθησαν να αγαπήσουν την αλήθεια ώστε να σωθούν. Δια τούτο ο Θεός θα στείλει σε αυτούς μια παραπλανητική ενέργεια, ώστε να πιστέψουν στο ψεύδος, ινά κριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες τη αληθεία, αλλ’ ευδοκήσαντες εν τη αδικία».

Ας έχουν το νου τους λοιπόν οι κάθε Καλαϊτζίδες, Μεσογαίοι, Ιγνάτιοι, Αναστάσιοι, που διαβρώνουν την χριστιανική θέληση υπηρετώντας δύο Κυρίους.

(Συνεχίζεται)

Αμέθυστος