Τρόπους περαιτέρω προσέγγισης με τη Ρώμη εξέτασαν Βαρθολομαίος και Ιερώνυμος

Ποιοί λόγοι κατέστησαν αναγκαία την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στο Φανάρι

Του Διονύση Μακρή

Πολλοί αναρωτιούνται ποιά ή ποιές ήταν οι αιτίες της πρόσφατης ανεπίσημης επίσκεψης του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Ποιό άραγε να ήταν το γεγονός εκείνο που προκάλεσε τούτη την επίσκεψη; Ποιό το αντικείμενο των συνομιλιών των δύο Προκαθήμενων; Γιατί δεν μπορούσαν να συζητήσουν και να επιλύσουν το θέμα τούτο δια τηλεφώνου;

Βέβαια οι δύο πλευρές διέρρευσαν, χωρίς φυσικά να γίνουν από κανέναν πιστευτές, ότι αντικείμενο της συζήτησης τους ήταν δήθεν ο κίνδυνος ρήξης στις σχέσεις Ιεροσολύμων και Δαμασκού εξ αφορμής της εκλογής Αρχιερέα για το Κατάρ και το θέμα των μεταθέσεων Ιεραρχών στις λεγόμενες Νέες Χώρες (Βόρεια Ελλάδα). Μάλιστα δημοσιεύματα σύνδεσαν το θέμα των μεταθέσεων με την αναζήτηση μίας «φόρμουλας» δήθεν σεβασμού από την Εκκλησία της Ελλάδος στους όρους που περιλαμβάνονται στο κείμενο παραχώρησης του 1928!

Η ταυτόχρονη παρουσία ωστόσο στην Κωνσταντινούπολη, του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, προέδρου από πλευράς Ορθοδόξων στον καταδικασμένο σε αποτυχία διπλωματικό διάλογο με τη Ρώμη και τη δυτική χριστιανική κοινότητα, μαρτυράει και εμμέσως αποκαλύπτει ότι το αντικείμενο των συνομιλιών είχε κυρίως να κάνει με την ενίσχυση του νοσηρού οικουμενισμού! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι αλήθεια ότι επιθυμεί διακαώς να αναθερμάνει τον «διπλωματικό και οικονομικό», όπως αποδεικνύεται στην πράξη στόχο του διαλόγου με το Βατικανό, ιδιαίτερα τώρα που ο νέος πάπας Φραγκίσκος ο Α’ λόγω των δυσκολιών που αναφύοντα από τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα των υψηλά ισταμένων Καρδιναλίων παρουσιάζεται ανοικτός σ’ όλα!!!

Γιατί ας μην κρυβόμαστε πλέον στο βάθος του διαλόγου κρύβονται τα ευρωπαϊκά κονδύλια για δήθεν αντιμετώπιση της φτώχειας, την Αφρική, την ανάδειξη πολιτιστικών θεμάτων, θρησκευτικού τουρισμού κ.ο.κ. Και τα λεφτά είναι πολλά, όπως λέγει, η λαϊκή ρήση και δεν αφήνουν κανέναν, μα κανέναν πιστέψτε με αδιάφορο... Το ζήτημα λέγεται ότι έχει να κάνει με τη μοιρασιά, ισχυρίζονται όσοι γνωρίζουν τα θέματα τούτα καλά. Ως εκ τούτου η αναγκαιότητα της επίσκεψης ήταν απόλυτα επιβεβλημένη, μιας και τα τηλέφωνα εύκολα σήμερα παρακολουθούνται.

Κι ήταν επιβεβλημένη γιατί το ανοικτό φλερτ του Πατριάρχη Βαρθολομαίου με το Βατικανό δεν είναι αποδεκτό από το σύνολο σχεδόν των συνειδητών πιστών Ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών στην Ελλάδα, κάτι που εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους για το Φανάρι και τις προσδοκίες του. Και αυτό ακριβώς το απαράδεκτο υποκριτικό φλερτ του Πατριάρχη τροφοδοτεί ένα έντονο και πρωτοφανές αντι-πατριαρχικό και αντι-οικουμενιστικό κλίμα στην Ελλάδα, το οποίο όχι μόνο δεν περνά απαρατήρητο από το Φανάρι αλλά προκαλεί και έντονες ανησυχίες. Γιατί η αυξανόμενη αντι-οικουμενιστική τάση αντιτίθεται της προσπάθειας κοσμικού εναγκαλισμού του και συμπόρευσης του ψεύδους της Δύσης με την αλήθεια της Ανατολής. Επιπλέον όμως αποτελεί εμπόδιο και στις προσδοκώμενες βουτιές στο προγραμματισμένο εκ των Βρυξελλών πακτωλό των ευρώ και των δολαρίων! Για να καταλάβατε τι εννοούμε σας αναφέρουμε ότι η Ε.Ε. διαθέτει κονδύλια ενός δισεκατομμυρίου περίπου ευρώ μέσω κυρίως της ιεραποστολής για να αποτρέψει ένα κύμα Αφρικανών μεταναστών στην Ευρώπη!!! Τα χρήματα αυτά τα διαχειριζόταν αποκλειστικά μέχρι πριν από λίγα χρόνια το Βατικανό.

Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν το Φανάρι βολιδοσκόπησε και εν συνέχεια ως φημολογείται αναζήτησε να βρει συμπαράσταση στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, επιστήθιου φίλου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Σύμφωνα μάλιστα με αξιόπιστες πηγές στη συζήτηση των δύο ανδρών εξετάστηκαν τρόποι μείωσης των αντιφρονούντων στα ενωτικά σχέδια με το Βατικανό και καταλλαγής του αντι-οικουμενιστικού ρεύματος... τόσο στους κύκλους της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, όσο και στον ιερό κλήρο και στο χριστεπώνυμο ποίμνιο αυτής. 

Ο ορατός κίνδυνος εξάλλου χρεοκοπίας των Οικονομικών Υπηρεσιών της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΕΚΥΟ) κάνει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ιδιαίτερα ευάλωτο και άρα συνεργάσιμο ακόμη και στις πιο ακραίες απαιτήσεις του Φαναρίου... Άλλωστε το Φανάρι δύναται να εγγυηθεί και να προσφέρει χάρη της αρίστης οικονομικής του κατάστασης την αναγκαία ρευστότητα έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες. Μία τυχόν χρεοκοπία της ΕΚΥΟ είναι βέβαιο πως θα αποδυνάμωνε παντελώς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πιθανόν να τον εξανάγκαζε ακόμη και σε παραίτηση... Κάτι τέτοιο φυσικά σ’ αυτήν την δύσκολη περίοδο δεν θα βόλευε πολλούς και ιδιαίτερα το Φανάρι.

Είναι αλήθεια ακόμη ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσδοκά και επιθυμεί διακαώς να έχει εξασφαλίσει για πολλούς λόγους τη συνεργασία της Αθήνας και των Ιεροσολύμων στα σχέδια προσέγγισης του με το Βατικανό. Άλλωστε η συμμετοχή του στην ενθρόνιση του νέου Πάπα Φραγκίσκου του Α’ de facto φανερώνει, όπως υποστηρίζουν καλά ενημερωμένες εκκλησιαστικές πηγές ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει ως το τέλος, αυτό που δεν μπόρεσαν λόγω της σθεναρής αντίδρασης του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού να κάνουν το 1439 οι Βυζαντινοί Ιεράρχες που είχαν αποδεχθεί μέσα από κάθε λογής πιέσεις την ένωση με τη Δύση! Η παρουσία του Πατριάρχη στην ενθρόνιση πέραν της εκκοσμίκευσης και των στόχων του εντυπωσιασμού αποτελούσε σαφέστατη ένδειξη του διαρκώς αυξανόμενου εναγκαλισμού του Φαναρίου με την αίρεση και την κακοδοξία, υποστηρίζουν εκκλησιαστικοί κύκλοι.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό θεολογικοί δυτικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρουσιάζεται πλέον πρόθυμος προς την αποδοχή ενός σχεδίου επανένωσης με βάση τις οκτώ Οικουμενικές Συνόδους. Και εν συνέχεια οι δύο πλευρές «ενωμένες και αδελφωμένες» να αναζητήσουν την επίλυση στα προβλήματα που έχουν ανακύψει και στις μετέπειτα διαφορές!!! «Θα μας ενώνει η κοινή συμπόρευση στην αλήθεια επί οκτώ αιώνες. Τα υπόλοιπα θα τα βρουν οι θεολόγοι μας. Λίγη καλή θέληση και διάθεση κι από τις δύο πλευρές θέλει το όλο ζήτημα για να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του παρελθόντος...» τόνιζαν οι ίδιοι κύκλοι!

Εκ των ανωτέρω λοιπόν φαίνεται ότι στο Φανάρι πνέει ο ίδιος άνεμος που έπνεε το 1439, όταν η απειλή των Οθωμανών και η οικονομική κρίση του Βυζαντίου οδηγούσε σε απεγνωσμένες διπλωματικές κινήσεις... Τώρα υπάρχουν και απειλές (ρωσική Εκκλησία) και κρίσεις (πνευματική) αλλά και προκλήσεις (οικονομικές) που οδηγούν τον Πατριάρχη στο απαράδεκτο γεγονός των συνεχών εκπτώσεων από την αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης. Άλλωστε ο φαρισαϊσμός με τη μορφή της στυγνής συνδιαλλαγής και της διαπραγμάτευσης ανέκαθεν ταλαιπωρούσαν την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Και ο φαρισαϊσμός τούτος είναι γνωστό ότι άνοιξε διάπλατα τις πύλες σε ποικίλες μορφές εκκοσμίκευσης, οι οποίες στηρίζονται σε μασωνικά πρότυπα και θεωρίες περί αρχιτέκτονα του σύμπαντος και λοιπών σατανιστικών ιδεολογιών του σκότους!

Το ζήτημα είναι λοιπόν στο τι θα πράξει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και τι είδους δεσμεύσεις ανέλαβε απέναντι στον επιστήθιο φίλο και στήριγμά του, τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Θα ήταν τραγικό για την Εκκλησία της Ελλάδος λ.χ. να αρχίσει να προωθεί στην αρχιερωσύνη κληρικούς φίλα προσκείμενους στα ανωτέρω σχέδια. Θα ήταν επίσης τραγικό να εκπροσωπείται σ’ αυτούς τους ανούσιους ψευτο-διαλόγους από πρόσωπα «ευάλωτα» και θεολογικά φτωχά! Θα ήταν επίσης τραγικό να προωθούνται κοινά προγράμματα μέσω των ΜΚΟ με το Βατικανό με διάφορα προσχήματα... Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δυστυχώς παγιδεύτηκε με αυτά και το πλήρωσε ακριβά. Ελπίζουμε ο νυν Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να μην προβεί στις ίδιες .... εκπτώσεις και στα ίδια λάθη!

Πηγή 
 trelogiannis.

ΣΧΟΛΙΟ : Τά χρήματα είναι πολλά αλλά ο οικουμενισμός δέν γεννήθηκε από τά χρήματα. Απλώς τά χρήματα πού σκορπίστηκαν ακόμη καί στήν Ελληνική εκκλησία πάγωσαν οποιαδήποτε αντίδραση. 
Σήμερα γίνεται λόγος πολύς γιά "αποτείχιση" σάν αντίδραση. Όμως τό βάρος τό επωμίζονται λαϊκοί, οι οποίοι στή συνέχεια περιθωριοποιούνται, διότι η εκκλησία, μέ τήν συγκάλυψη τών πιστών, ανήκει στόν κλήρο. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ! Ο κλήρος είναι ταυτισμένος μέ τήν εκκλησία μέ πάθος ασυνειδητοποίητο από τούς πολλούς, όπως τό κράτος είναι ταυτισμένο μέ τήν κυβέρνηση.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ  ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ. 
  Κατά ένα μυστηριώδη τρόπο σήμερα απαιτούμε από τούς επισκόπους νά αποτειχισθούν, αλλά εξαιρούμε από τήν απαίτησή μας τούς δικούς μας. 
Στή Λάρισα καί στήν Αττική έπεσαν οι μάσκες τών πιστών καί  "πιστοί" θρηνούν ακόμη αδικίες πού έγιναν γύρω από τό αξίωμα τού επισκόπου χωρίς νά συνειδητοποιούν ότι τήν ίδια εποχή, λόγω τού οικουμενισμού, τό αξίωμα αυτό είχε ήδη εκπέσει. Καί είναι εκμηδενισμένο ακόμη μέχρι σήμερα.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ.
Αμέθυστος