Η παντελής έλλειψη σχεδίου των λεγόμενων σωτήρων (των πιστωτριών χωρών και της τρόικας - Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΚΤ και ΔΝΤ) έχει αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο».
Τα παραπάνω τονίζει στην προσωπική του ιστοσελίδα ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος, ο Heiner Flassbeck, επικεφαλής της Διεύθυνσης για την παγκοσμιοποίηση και την ανάπτυξη στρατηγικών της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD).
Σχολιάζοντας τους ελέγχους που επιβλήθηκαν στην κυκλοφορία κεφαλαίων από την Κύπρο, σημειώνει ότι τίθεται μαζί σε αμφισβήτηση όχι μόνο η ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων αλλά και αυτό που είναι γνωστό ως ελεύθερο εμπόριο.
«Ούτε τολμά να σκεφτεί κανείς, συνεχίζει, τη διαρκή πολιτική ζημιά που έχει γίνει και γίνεται με τα μνημόνια των πιστωτριών χωρών και που ζητά την αυστηρή τους εφαρμογή η Γερμανία. Για να μην αναφέρουμε τον ανθρώπινο πόνο που προκαλούν τα μέτρα που επιβάλλονται. Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι δεν μπορούν να εκπληρωθούν οι υποσχέσεις που δόθηκαν και σύμφωνα με τις οποίες, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα περάσει ο λαός την κοιλάδα των δακρύων και όλα θα είναι καλύτερα και πάλι. Αυτό δεν μπορεί να γίνει για όσο διάστημα επικρατεί η σημερινή "λογική διάσωσης" η οποία οδηγεί όλο και βαθύτερα στην κρίση».
Σημειώνει ακόμη, ότι η Κύπρος δεν μπορεί μέσα σε μια νύχτα να μειώσει τον τραπεζικό της τομέα σε κάποιο κανονικό επίπεδο (το γερμανικό ή το βρετανικό). Ακριβώς, όπως το Λουξεμβούργο, δεν θα μπορούσε το μοντέλο με το οποίο έχει δημιουργήσει το σύνολο της οικονομικής του ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια να το αλλάξει μέσα σε μια νύχτα.
«Στην περίπτωση της Κύπρου, επισημαίνει, ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να δώσουν ένα μάθημα στους Ρώσους επενδυτές στην Κύπρο και να καθαρίσουν μια για πάντα με τη μικρή αυτή χώρα. Το γεγονός ότι καταστρέφεται το πιο σημαντικό πράγμα που έχει να κάνει με ένα καλό νόμισμα, η εμπιστοσύνη δηλαδή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αυτό δεν δείχνουν να κατανοούν ούτε οι κυβερνήσεις ούτε η ΕΚΤ».
Σημείωση: Όσον αφορά την Ελλάδα αναφέρει ο Heiner Flassbeck (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013) τα παρακάτω:
Δεν θεωρώ ότι η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στο δρόμο της ανάκαμψης. Για να υπάρξει ανάπτυξη, πρέπει να υπάρχουν θετικά κίνητρα για την ελληνική οικονομία. Δεν βλέπω κανένα θετικό κίνητρο, αλλά αντιθέτως βλέπω να αυξάνονται όλο και περισσότερο τα αρνητικά. Θα υπάρξουν νέες περικοπές τόσο από την κρατική μεριά όσο και από τη μεριά των μισθών, που θα μειώσουν περαιτέρω τη συνολική δαπάνη. Οπότε από πού θα προκύψει η ανάπτυξη; Ο ντόρος που γίνεται για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας εξαιτίας της μείωσης του μοναδιαίου κόστους εργασίας σημαίνει απλώς ότι η Ελλάδα έχει μειώσει ελαφρώς τα μειονεκτήματά της έναντι της Γερμανίας και άλλων χωρών, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα σε θέση απόλυτου πλεονεκτήματος. Οπότε δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι αυτή που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη. Τα μέτρα λιτότητας βυθίζουν την ελληνική οικονομία σε όλο και βαθύτερη ύφεση. Και αυτό θα συνεχίσει να ισχύει, όπως και για τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, στο βαθμό που συνεχίζει να επιμένει η Ε.Ε. στην ίδια οικονομική πολιτική… Οι Βρυξέλλες και κάποιες πρωτεύουσες είναι πεπεισμένες ότι όσο περισσότερο πόνο αισθανθεί κανείς, τόσο καλύτερα θα νιώσει αργότερα. Δυστυχώς, αυτό δεν αληθεύει στα οικονομικά. Μια καταρρέουσα οικονομία δεν διαθέτει κάποιο φυσικό πάτο που θα πιάσει και στη συνέχεια θα ανακάμψει αυτόματα. Αλλά ακόμα και αν πιάσει πάτο, χρειάζεται πολύς χρόνος για να επανέλθει σε επίπεδα εισοδήματος και απασχόλησης που είναι αποδεκτά από το λαό. Το κρίσιμο ερώτημα εδώ είναι το εξής: Πώς θα επιβιώσει πολιτικά μια χώρα μέσα από μια τέτοια δοκιμασία, χωρίς να καταστραφεί η δημοκρατία;
Πηγή: Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου