Η προχθεσινή ημερομηνία, η 23η
Σεπτεμβρίου 2013, θα γραφτεί στις «σελίδες» της ιστορίας της χώρας με τα
πιο μαύρα γράμματα καθώς η Ελλάδα μπορεί να λέει ότι πτώχευσε και
επίσημα.
Αυτό συνηγορεί η απόφαση των Συγκλήτων, για κλείσιμο των δύο μεγαλυτέρων
πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, το Εθνικό και Καποδιστριακό
Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, καθώς σε
ανακοινώσεις τους αναφέρουν ότι με τη διαθεσιμότητα των υπαλλήλων τους
δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν.
Η απόφαση αυτή των Συγκλήτων, των δυο μεγαλύτερων και ιστορικότερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, αποτελεί καίρια «μαχαιριά» στην πολιτική των μνημονίων που επέβαλαν οι δανειστές της χώρας και εφάρμοσαν λανθασμένα και χωρίς παρεκκλίσεις (διαπραγματεύσεις) οι κυβερνήσεις της χώρας από το 2010 έως και σήμερα.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, χωρίς χρόνο, χωρίς κάποιο διαπραγματευτικό χαρτί, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε στις επιταγές της τρόικα που ζητά εξορθολογισμό τους κράτους σήμερα χωρίς κανένα ουσιαστικά κριτήριο. Η εφαρμογή της διαθεσιμότητας, σε όλο τον δημόσιο τομέα, γίνεται κυριολεκτικά στο «πάρα πέντε» χωρίς κανένα ουσιαστικά σχεδιασμένο και – δυστυχώς – με κλειστά μάτια.
Η κατάρρευση όμως της δημόσιας παιδείας, μετά και την κατάρρευση του συστήματος της δημόσιας υγείας ουσιαστικά συνηγορούν την πραγματική και ουσιαστικά πτώχευση του κράτους με την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο να έχουν «εστιάσει» στο πλεόνασμα αδιαφορώντας επί του παρόντος για οτιδήποτε άλλο. Και βεβαίως μέσα σε όλα αυτά το «τέρας» της ανεργίας συνεχίζει να καταβροχθίζει τους πολίτες της χώρας οι οποίοι μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον επιλέγουν το εξωτερικό ως έσχατη λύση για τους ίδιους, αλλά και τις οικογένειες τους.
Tου Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ στο newsnow.grΗ απόφαση αυτή των Συγκλήτων, των δυο μεγαλύτερων και ιστορικότερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, αποτελεί καίρια «μαχαιριά» στην πολιτική των μνημονίων που επέβαλαν οι δανειστές της χώρας και εφάρμοσαν λανθασμένα και χωρίς παρεκκλίσεις (διαπραγματεύσεις) οι κυβερνήσεις της χώρας από το 2010 έως και σήμερα.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, χωρίς χρόνο, χωρίς κάποιο διαπραγματευτικό χαρτί, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε στις επιταγές της τρόικα που ζητά εξορθολογισμό τους κράτους σήμερα χωρίς κανένα ουσιαστικά κριτήριο. Η εφαρμογή της διαθεσιμότητας, σε όλο τον δημόσιο τομέα, γίνεται κυριολεκτικά στο «πάρα πέντε» χωρίς κανένα ουσιαστικά σχεδιασμένο και – δυστυχώς – με κλειστά μάτια.
Η κατάρρευση όμως της δημόσιας παιδείας, μετά και την κατάρρευση του συστήματος της δημόσιας υγείας ουσιαστικά συνηγορούν την πραγματική και ουσιαστικά πτώχευση του κράτους με την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο να έχουν «εστιάσει» στο πλεόνασμα αδιαφορώντας επί του παρόντος για οτιδήποτε άλλο. Και βεβαίως μέσα σε όλα αυτά το «τέρας» της ανεργίας συνεχίζει να καταβροχθίζει τους πολίτες της χώρας οι οποίοι μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον επιλέγουν το εξωτερικό ως έσχατη λύση για τους ίδιους, αλλά και τις οικογένειες τους.
Μια ετερόκλητος,ετερόνομος,ανομοιογενής σκιά και συνομάδωσι σκιάς-//σκ(α)ιών ‘στο άγνωστο μέλλον μας που μας επιφυλάττουν έχουμε γίνη.Ἐν ἀπογνώσει καὶ ἀγνοίᾳ μας.Ἐρήμην μας.Κατά την αήθεια και αφέλεια της καταναλώσεως και αυτοκαταναλώσεως.Αδύναμοι,ανίκανοι να σταθούμε καταλλήλως (και) ‘στο ύψος των νέων,των απαιτουμένων,των προκυψασών περιστάσεων ενός πολέμου στοχοποιήσεως,εκμαυλισμού,εκφαυλισμούμας.Ἁπλῶς,Ν ε ο έ λ λ η ν ε ς.
ΑπάντησηΔιαγραφή