Το δολάριο σημειώνει πτώση και μια παρατεταμένη κρίση θα μπορούσε να
βλάψει τις καταναλωτικές δαπάνες, την εμπιστοσύνη και τη στάση της Κίνας
ως προς το χρέος των ΗΠΑ. Ο Guardian απαντά σε βασικά ερωτήματα,
σχετικά με το πώς η μερική διακοπή λειτουργίας της αμερικανικής
κυβέρνησης θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία.
Πώς αντέδρασαν οι χρηματοπιστωτικές αγορές στην είδηση του κλεισίματος;
Οι
αμερικανικές αγορές ήταν κλειστές τη στιγμή που άρχισαν να βγαίνουν οι
επίσημες ανακοινώσεις για την αναστολή των δραστηριοτήτων των κρατικών
φορέων. Αλλά στις διεθνείς αγορές, κατά διάρκεια της νύχτας και το πρωί
της Τρίτης, το δολάριο έχει χάσει περίπου το μισό τοις εκατό της αξίας
του, ωθώντας τη λίρα στα 1,6238 δολάρια – το υψηλότερο επίπεδο από τις 3
Ιανουαρίου 2013. Το ευρώ έχει ανέλθει στα 1,357 δολάρια, το υψηλότερο
επίπεδο από τις αρχές Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, οι διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές έμεινα σε μεγάλο βαθμό ασυγκίνητες από την κρίση – οι γαλλικές και οι γερμανικές μετοχές, για παράδειγμα, σημείωσαν άνοδο περίπου 0,5 % – με τους περισσότερους επενδυτές να εκτιμούν ότι η διακοπή θα είναι βραχύβια και ο αντίκτυπος θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ. Ορισμένοι αναλυτές είπαν ότι οι επενδυτές μπορούν επίσης να σκεφτούν πως η κρίση θα μπορούσε να καθυστερήσει τη λεγόμενη μείωση της πολιτικής της ποσοτικής χαλάρωσης της Federal Reserve, που βοηθά στην αύξηση των τιμών των μετοχών με την άντληση φθηνού χρήματος στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Ο Ilya Spivak, στρατηγικός αναλυτής ισοτιμιών στην Daily FX , δήλωσε: «Η κάπως αντι-διαισθητική αντίδραση φαίνεται να αντικατοπτρίζει τη συνεχή ανησυχία των επενδυτών για την κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ. Μέσα από αυτό το πρίσμα, η διακοπή και οι αρνητικές επιπτώσεις για την ανάπτυξη των ΗΠΑ θεωρούνται ως μια καθυστέρηση στην μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης στις αγορές περιουσιακών στοιχείων, η οποία φαίνεται να οδηγεί σε μια διόγκωση της διάθεσης για ανάληψη κινδύνου».
Ωστόσο, οι διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές έμεινα σε μεγάλο βαθμό ασυγκίνητες από την κρίση – οι γαλλικές και οι γερμανικές μετοχές, για παράδειγμα, σημείωσαν άνοδο περίπου 0,5 % – με τους περισσότερους επενδυτές να εκτιμούν ότι η διακοπή θα είναι βραχύβια και ο αντίκτυπος θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ. Ορισμένοι αναλυτές είπαν ότι οι επενδυτές μπορούν επίσης να σκεφτούν πως η κρίση θα μπορούσε να καθυστερήσει τη λεγόμενη μείωση της πολιτικής της ποσοτικής χαλάρωσης της Federal Reserve, που βοηθά στην αύξηση των τιμών των μετοχών με την άντληση φθηνού χρήματος στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Ο Ilya Spivak, στρατηγικός αναλυτής ισοτιμιών στην Daily FX , δήλωσε: «Η κάπως αντι-διαισθητική αντίδραση φαίνεται να αντικατοπτρίζει τη συνεχή ανησυχία των επενδυτών για την κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ. Μέσα από αυτό το πρίσμα, η διακοπή και οι αρνητικές επιπτώσεις για την ανάπτυξη των ΗΠΑ θεωρούνται ως μια καθυστέρηση στην μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης στις αγορές περιουσιακών στοιχείων, η οποία φαίνεται να οδηγεί σε μια διόγκωση της διάθεσης για ανάληψη κινδύνου».
Αυτό σημαίνει ότι είναι απλά μια μικρή, τοπική δυσκολία για τους Αμερικανούς;
Και
ναι και όχι. Το άμεσο οικονομικό πλήγμα μπορεί να είναι σχετικά μικρό:
οι αναλυτές του οίκου αξιολόγησης Moody θεωρούν ότι μια εβδομαδιαία
διακοπή θα μπορούσε να κόψει ένα σχετικά διαχειρίσιμο 0,3 % από το ΑΕΠ.
Αλλά ένα σοβαρό πλήγμα στην εμπιστοσύνη θα μπορούσε να φέρει αναταραχή
στους καταναλωτές και τους επενδυτές σε μια κρίσιμη στιγμή.
Η ανάκαμψη των ΗΠΑ παραμένει εύθραυστη, όπως τόνισε η Fed τον περασμένο μήνα, όταν αποφάσισε να συνεχίσει την αγορά ομολόγων αξίας 85 δις το μήνα, αντί να μειώσει την ποσοτική χαλάρωση. Μια μεγάλη ταλάντευση, που θα έβαζε και πάλι στο επίκεντρο την υγεία των δημόσιων οικονομικών των ΗΠΑ, είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η ανάκαμψη. Και θα μπορούσε επίσης να επιδεινώσει το άγχος των αγορών στην αγωνιώδη συζήτηση για την αύξηση του ανώτατου ορίου του προϋπολογισμού της κυβέρνησης στα μέσα Οκτωβρίου.
Η ανάκαμψη των ΗΠΑ παραμένει εύθραυστη, όπως τόνισε η Fed τον περασμένο μήνα, όταν αποφάσισε να συνεχίσει την αγορά ομολόγων αξίας 85 δις το μήνα, αντί να μειώσει την ποσοτική χαλάρωση. Μια μεγάλη ταλάντευση, που θα έβαζε και πάλι στο επίκεντρο την υγεία των δημόσιων οικονομικών των ΗΠΑ, είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η ανάκαμψη. Και θα μπορούσε επίσης να επιδεινώσει το άγχος των αγορών στην αγωνιώδη συζήτηση για την αύξηση του ανώτατου ορίου του προϋπολογισμού της κυβέρνησης στα μέσα Οκτωβρίου.
Πως θα επηρεαστεί ο κόσμος;
Οποιαδήποτε
παρατεταμένη διακοπή θα αρχίσει σύντομα να πλήττει τις καταναλωτικές
δαπάνες των ΗΠΑ, όπως και τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον
δημόσιο τομέα που έχει παγώσει ο μισθός τους. Και αυτό θα βυθίσει τη
ζήτηση της Αμερικής για εισαγωγές από τον υπόλοιπο κόσμο.
Στο περιθώριο, η εξασθένηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και η υποτίμηση του δολαρίου που είναι μέχρι στιγμής ο κύριος οικονομικός αντίκτυπος από τη διακοπή, θα μπορούσαν επίσης να επιβραδύνουν την ροή κεφαλαίων στις ΗΠΑ, που ήταν μία από τις βασικές τάσεις στις διεθνείς αγορές κατά τη θερινή περίοδο.
Η μετάβαση από τις πιο επικίνδυνες αγορές στην ασφάλεια της Αμερικής ώθησε τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τις αποδόσεις των ομολόγων σε πολλές αναδυόμενες οικονομίες, αναγκάζοντας τις κεντρικές τράπεζες σε πολλές χώρες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία, να αναλάβουν επείγουσα δράση. Μια ανανεωμένη αίσθηση της κρίσης στις ΗΠΑ είναι πιθανό να ανακόψει αυτή τη ροή, ιδιαίτερα αφού η Fed έχει ήδη θέσει ερωτήματα σχετικά με την υγεία της οικονομίας των ΗΠΑ, όταν αρνήθηκε να μειώσει την ποσοτική χαλάρωση τον Σεπτέμβριο.
Στο περιθώριο, η εξασθένηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και η υποτίμηση του δολαρίου που είναι μέχρι στιγμής ο κύριος οικονομικός αντίκτυπος από τη διακοπή, θα μπορούσαν επίσης να επιβραδύνουν την ροή κεφαλαίων στις ΗΠΑ, που ήταν μία από τις βασικές τάσεις στις διεθνείς αγορές κατά τη θερινή περίοδο.
Η μετάβαση από τις πιο επικίνδυνες αγορές στην ασφάλεια της Αμερικής ώθησε τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τις αποδόσεις των ομολόγων σε πολλές αναδυόμενες οικονομίες, αναγκάζοντας τις κεντρικές τράπεζες σε πολλές χώρες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία, να αναλάβουν επείγουσα δράση. Μια ανανεωμένη αίσθηση της κρίσης στις ΗΠΑ είναι πιθανό να ανακόψει αυτή τη ροή, ιδιαίτερα αφού η Fed έχει ήδη θέσει ερωτήματα σχετικά με την υγεία της οικονομίας των ΗΠΑ, όταν αρνήθηκε να μειώσει την ποσοτική χαλάρωση τον Σεπτέμβριο.
Τι πιστεύει η Κίνα;
Η
στάση του Πεκίνου είναι το κλειδί για μια από τις πιο λεπτές πιθανές
επιπτώσεις αυτής της πρόσφατης διαφωνίας για τον προϋπολογισμό. Η Κίνα
κατέχει πάρα πολλά αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία, ως επί το πλείστον
ομόλογα, ουσιαστικά χρεόγραφα από την Ουάσιγκτον – το υποπροϊόν της
διαχείρισης τεράστιων εμπορικών πλεονασμάτων κατά την τελευταία δεκαετία
και μια σκόπιμη πολιτική για να κρατήσει το κινεζικό νόμισμα, το γουάν,
φθηνό.
Ωστόσο, οι κινέζοι πολιτικοί έχουν επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία τους τα τελευταία χρόνια σχετικά με τους αυξανόμενους κινδύνους αυτής της μεγάλης έκθεσης προς τις ΗΠΑ, καθώς η Ουάσιγκτον αδυνατεί όλο και περισσότερο να ελέγξει την πολιτική φορολογίας και δαπανών. Όταν αφαιρέθηκε από τις ΗΠΑ το ΑΑΑ της πιστοληπτικής ικανότητας από την Standard & Poors τον Αύγουστο του 2011, μετά από έναν κομματικό διαπληκτισμό που προηγήθηκε για την αύξηση του ανώτατου ορίου του χρέους της κυβέρνησης – ένα πρόβλημα που δεν υφίσταται στα αυταρχικά μονοκομματικά κράτη- η Κίνα αντέδρασε με οργή. Το Xinhua, το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων, έγραψε: «Οι ημέρες που ο καταχρεωμένος θείος Σαμ μπορούσε να χαραμίζει με τον απεριόριστο εξωτερικό δανεισμό φαίνεται να είναι μετρημένες. Για να θεραπεύσουν τον εθισμό τους στο χρέος, οι ΗΠΑ πρέπει να αποκαταστήσει την αρχή της κοινής αίσθησης, ότι κάποιος θα πρέπει να ζει με τα δικά τους μέσα».
Ωστόσο, οι κινέζοι πολιτικοί έχουν επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία τους τα τελευταία χρόνια σχετικά με τους αυξανόμενους κινδύνους αυτής της μεγάλης έκθεσης προς τις ΗΠΑ, καθώς η Ουάσιγκτον αδυνατεί όλο και περισσότερο να ελέγξει την πολιτική φορολογίας και δαπανών. Όταν αφαιρέθηκε από τις ΗΠΑ το ΑΑΑ της πιστοληπτικής ικανότητας από την Standard & Poors τον Αύγουστο του 2011, μετά από έναν κομματικό διαπληκτισμό που προηγήθηκε για την αύξηση του ανώτατου ορίου του χρέους της κυβέρνησης – ένα πρόβλημα που δεν υφίσταται στα αυταρχικά μονοκομματικά κράτη- η Κίνα αντέδρασε με οργή. Το Xinhua, το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων, έγραψε: «Οι ημέρες που ο καταχρεωμένος θείος Σαμ μπορούσε να χαραμίζει με τον απεριόριστο εξωτερικό δανεισμό φαίνεται να είναι μετρημένες. Για να θεραπεύσουν τον εθισμό τους στο χρέος, οι ΗΠΑ πρέπει να αποκαταστήσει την αρχή της κοινής αίσθησης, ότι κάποιος θα πρέπει να ζει με τα δικά τους μέσα».
Έκτοτε, η Κίνα έχει κάνει το γουάν εσκεμμένα πιο μετατρέψιμο στις
διεθνείς αγορές, που θα της επέτρεπε να εκτιμήσει και να μειώσει την
ανάγκη να συσσωρεύονται δυνητικά επικίνδυνα χρέη των ΗΠΑ – μια πολιτική
που, μακροπρόθεσμα, θα μπορούσε να βγάλει τον μεγαλύτερο αγοραστή του
χρέους των ΗΠΑ από τις αγορές, ενδεχομένως καθιστώντας την πολύ πιο
δαπανηρή για να δανειστεί η Αμερική. Ο Simon Derrick, της BNY Mellon,
σχολίασε ότι η έλλειψη εξοργισμένων παρατηρήσεων για το σημερινό
αδιέξοδο του προϋπολογισμού μπορεί να υπονοεί ότι «η κινεζική κυβέρνηση
έχει ήδη αποφασίσει για το τι πρέπει να κάνει και δεν βλέπει το νόημα
για περαιτέρω διαμαρτυρίες» .
Πηγή : Sociology alert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου