Περί τού μολυσμού τής Θ.Κοινωνίας

Απόσπασμα από τήν ανάρτηση τής Πατερικής Παραδόσεως

Ο ΜΟΛΥΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

Κατωτέρω οἱ Πατέρες ἀναφέρουν τά ἑξῆς: «Εἰ γὰρ τὸ ἁπλῶς χαίρειν εἰπεῖν, κοινωνίαν δίδωσι τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, πόσον ἡ διάτορος αὐτοῦ μνημοσύνη καὶ ταῦτα αὐτῶν τῶν θείων μυστηρίων φρικτῶς προκειμένων». Ἐδῶ διδάσκουν οἱ Πατέρες, ἑδρασμένοι στερεῶς ἐπί τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅτι διά τῆς μνημονεύσεως ἔχουμε κοινωνία μέ τήν αἵρεσι καί εἶναι σά νά τήν ἀποδεχώμεθα κι ἐμεῖς πού μνημονεύουμε τόν αἱρετικό Ἐπίσκοπο. Αὐτό συμβαίνει, διότι ἡ Θ. Λειτουργία εἶναι μυστήριο ἑνότητος μέ τόν Χριστό ἀοράτως καί μέ τήν ὁρατή κεφαλή πού εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος. Μέ τόν Χριστό ἑνωνόμεθα κατά τήν προαίρεσι καί τόν προσωπικό μας ἀγῶνα, ὅπως ἀνωτέρω ἀναφέραμε, ἐνῶ μέ τήν ὁρατή κεφαλή ἑνωνόμεθα καί ἐνσωματούμεθα ἀναγκαίως, διότι ἡ μνημόνευσις τοῦ Ἐπισκόπου σημαίνει ὅτι τόν ἀποδεχόμεθα ὡς ὁρατή κεφαλή καί ὡς ὁμόπιστο μέ ἐμᾶς. Δι’ αὐτό οἱ Πατέρες μᾶς δίδουν νά κατανοήσωμε τό θέμα τοῦ μολυσμοῦ τοῦ μυστηρίου καί τῆς συμμετοχῆς μας εἰς αὐτόν τόν μολυσμό. Διότι μέσα στό ἅγ. Ποτήριο εἶναι σάν νά βάζωμε μία ἀκαθαρσία (ἡ αἵρεσις εἶναι χειρότερη ἀπό ἀκαθαρσία), τήν ὁποία μάλιστα ψευδόμενοι ὄχι σέ ἀνθρώπους ἀλλά στόν ἴδιο τόν Χριστό τήν παρουσιάζομε σάν διαμάντι Ὀρθοδόξου πίστεως.

ΣΧΟΛΙΟ : Η εκκλησία στήν οποία αναφέρεται η θλιβερή αποτείχιση, είναι η εκκλησία η οποία ξεκίνησε τήν ύπαρξή της από τούς Στουδίτες, μετά τήν ήττα τής εικονομαχίας. Είναι η εκκλησία τού κληρικαλισμού. Αυτό σημαίνει ότι η Θ. Λειτουργία είναι Μυστήριο ενότητος μέ τόν Χριστό ΚΑΙ μέ τόν Επίσκοπο.
Αυτή η έννοια τής εκκλησίας δεν ανήκει στήν Πατερική μας Παράδοση. Βασίζεται στήν παραδοχή ότι υπάρχει θριαμβεύουσα καί στρατευμένη εκκλησία.
Είναι τέτοια η διαστροφή τού ορθοδόξου φρονήματος από τόν κληρικαλισμό ώστε φτάνουν νά καταντήσουν τήν Θ.Ευχαριστία τό αντίστοιχο τής ομελέτας πού μαγαρίζεται όπως χρησιμοποιείται σαν παράδειγμα καί από τόν Συμεών τόν Νέο Θεολόγο, γιά νά περιγραφεί η καθαρή συνείδηση τού μετανοούντος, η οποία μπορεί να κηλιδωθεί ακόμη καί από μιά δεκάρα πού θα κρατήσουμε γιά τον εαυτό μας.
Ο ΙΔΙΟΣ ΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ.
Όταν ο Άγιος Συμεών προφητεύει ότι θά διανύσουμε τεράστιες αποστάσεις γιά νά κοινωνήσουμε, αναφέρεται στήν εποχή τού αντιχρίστου.
Δυστυχώς οι αντιοικουμενιστές παραλογίζονται περισσότερο καί από τούς οικουμενιστές.
Η αντίσταση στήν αίρεση πρέπει νά λάβει χώρα μέσα στούς Ναούς. Όχι έξω από τούς Ναούς. Οι Ναοί είναι τά σπίτια τών Αγίων μας, τά κελιά μας. Μόνον ο εωσφόρος καίγεται γιά νά τούς εγκαταλείψουμε.
Αμέθυστος

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις με ετικέτα:

Ψευδοσωτήρες στην Εκκλησία - Περί Αποτειχίσεως