Ουκρανία: Και όμως ήταν προσχεδιασμένο!

ΠΗΓΗ: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Λίγους μήνες μόλις πριν την διοργάνωση των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων από την Ρωσία, οι κινήσεις και οι σχεδιασμοί ήταν πολύ προσεκτικά αποτυπωμένοι  και έτοιμοι για εφαρμογή. Ο σκοπός απ' όσο φάνηκε, ήταν η Ουκρανία.

Το ιστορικό ξεκινάει από τη στιγμή της  έντασης των τρομοκρατικών χτυπημάτων από Τσετσένικες ομάδες που με μια σειρά βομβιστικών δράσεων σε κτίρια και οχήματα, κατάφεραν να αποσπάσουν  την προσοχή του κόσμου αλλά και των κυβερνήσεων, ειδικά της Ρώσικης κυβέρνησης. 

Υπενθυμίζω  πως με δημοσίευμα στον Αμερικάνικο Τύπο, δόθηκαν στοιχεία για χρηματοδότηση των οργανώσεων όπως αυτή των Τσετσένων Dagestan, περίπου 2,7 εκατομμύρια δολάρια από φόρους προς διάφορες ΜΚΟ οι οποίες στηρίζουν αυτές τις ομάδες (πηγή).

Ενδιαφέρον είναι επίσης  το γεγονός πως οι προειδοποιήσεις για μεγάλο χτύπημα στην Ολυμπιάδα είχαν στρέψει το βλέμμα της Ρώσικης υπηρεσίας πληροφοριών και της κυβέρνησης σε μια μονόπλευρη και μονοδιάστατη επικέντρωση του γεγονότος  (λογικό αφού η σκηνή δράσης είχε μεταφερθεί εντός εδάφους της Ρωσικής επικράτειας). 

Αν κάποιος για παράδειγμα κάνει μια έρευνα  στο Google για τέτοιες ειδοποιήσεις σε διάστημα 2-3 μηνών πριν, θα βρει τίτλους όπως "ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΟΛΓΚΟΓΚΡΑΝΤ'', ''Ανησυχία για τρομοκρατικό χτύπημα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι",  ''Χτύπημα στο Σότσι από τους Τσετσένους φοβάται ο Πούτιν κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων" και αυτά είναι τίτλοι μόνο από τον Ελληνικό διαδικτυακό χώρο. Υπάρχουν φυσικά ακόμη περισσότεροι αντίστοιχοι τιτλοι  που είχαν κατακλύσει και το διεθνές διαδικτυακό τοπίο. Το θέμα είχε φτάσει να συζητιέται ακόμη και σε forum  ασφαλείας  καθώς και σε αντίστοιχα σεμινάρια με θέμα την τρομοκρατία. 

Η Ψ.ΕΠ (Ψυχολογική επιχείρηση) όμως είχε στηθεί από όσο φαίνεται πάρα πολύ καλά και τα σημεία φάνηκαν  παρά μόνο όταν ήταν ήδη αργά.  Σε όλο αυτό το σκηνικό  είχε τεθεί-προστεθεί  ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Ρωσία (ίσως όχι άδικα, αλλά σίγουρα ο χρονισμός και η μαζική κλίμακα προκάλεσε  ενδιαφέρον). Ομοφυλόφιλοι, μειονότητες, φεμινιστικά κινήματα και λοιπά, όλα μέσα από ΜΚΟ και αντίστοιχες οργανώσεις που πάντα αποτελούν "πολιορκητικό κριό" για τέτοιου είδους  καταστάσεις

 (πηγή).

Όλα μαζί τα παραπάνω γεγονότα αποπροσανατόλισαν, για ελάχιστο διάστημα μεν αλλά ικανό δε, την Ρώσικη υπηρεσία πληροφοριών που δεν είδε παρά μόνο  πολύ αργά την κινητοποίηση κάποιων στοιχείων στην Ουκρανία. Οργανισμοί όπως η FreedomHouse, Human Rights House Foundation και άλλοι έκαναν συνεχή διαβήματα προς μια κυβέρνηση  που δεν είχε την απαραίτητη ισχύ, ίσως και ικανότητα να ανταπεξέρθει σε μια τέτοια σφοδρή επίθεση "ανθρωπιστικών δικαιωμάτων" που κατέλυσαν ακόμα και ισχυρά δικτατορικά καθεστώτα.

Κατάφεραν μ' αυτό τον τρόπο να περάσουν νομοθετικό διάταγμα ( !!!! ) που να προστατεύει τους "ειρηνικούς διαδηλωτές"  παρ' όλες τις εκθέσεις που έδειχναν πως η ακροδεξιά της χώρας ήδη έχει δημιουργήσει δικούς της θύλακες εντός της δυτικής Ουκρανίας (έκθεση "The extreme Right in Ukraine by Mridula Ghosh - 2012").

Η εναρκτήρια αφορμή για  όλο αυτό το  σκηνικό ξεκίνησε με την σύναψη συμφωνίας με την Ρωσία για προμήθεια δανειακής βοήθειας των 15δις δολαρίων και μείωση της τιμής αερίου κατά 35% χωρίς μεγάλες απαιτήσεις αλλαγών στον δημόσιο τομέα, ενώ απορρίφθηκε η ταμειακή βοήθεια της Ε.Ε. και ΔΝΤ της τάξης των 20 δις ευρώ που συνοδευόταν όμως από ισχυρές μεταρρυθμίσεις (πηγή ForeignPolicy.com).

Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς. Εκείνο όμως που παραμένει ως προσωπικό μου συμπέρασμα είναι πως έχουμε περάσει ήδη σε ένα νέο ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Κάτι που δεν θα περάσει χωρίς συνέπειες όπως θέλουν να πιστεύουν αρκετοί. Ειδικά όταν Ρωσία και Κίνα δείχνουν να συμπλέουν πλέον σε αρκετά πράγματα (ενεργειακό, στρατιωτικό) και οι ΗΠΑ να εντείνουν τις παρασκηνιακές δράσεις τους με σύμμαχο την Ε.Ε και τα δικά τους συμφέροντα. 

Η διπλωματική νίκη του Λαβρόφ στο πεδίο της Συρίας, η συμμαχία και συμφωνία με το Ιράν που δείχνει  να μην συμμορφώνεται με τις υποδείξεις Ομπάμα (σ.σ. κάτι που στο Geopolitics & Daily News, το είχαμε αναφέρει από την πρώτη στιγμή πως δύσκολα θα σταθεί ), το γεγονός πως η Κίνα είχε ήδη φτάσει μέχρι την Τουρκία με εξοπλιστικά προγράμματα ενώ έχει κυριαρχήσει κατασκευαστικά σε όλη σχεδόν την Βόρειο Αφρική, είναι πράξεις που απειλούν πολλά συμφέροντα της Δύσης.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το χτύπημα στο δολάριο με το "ξεφόρτωμα" των 47 δις δολαρίων αποθεματικό από την Κίνα, προκαλώντας έντονες σκέψεις στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ (πηγή).

Η συμμαχία της Κίνας και της Ρωσία  τόσο εδώ όσο και στο πλαίσιο των BRICS είχε εξωθήσει την διπλωματία των ΗΠΑ στην γωνία, κάνοντας πολλούς να θεωρούν πως η συγκεκριμένη έχει πλέον υποχωρήσει λόγω αδυναμίας. Κάτι που πολλοί αμφισβητούσαν (και ο γραφών) και ανέφεραν πως πρόκειται για τακτική αναδίπλωση και όχι για υποχώρηση.

Το τι γίνεται σήμερα στην Ουκρανία είναι η τρανταχτή απόδειξη της μη υποχώρησης των ΗΠΑ, καθώς η προσχώρηση της χώρας σε ΝΑΤΟ και γενικότερα στην Δύση, ανοίγει κερκόπορτα στην αμυντική και οικονομική σχεδίαση της Ρωσία, στο πλαίσιο της Ευρασιατικής Κοινοπολιτείας που ήθελε να διαμορφώσει, όπως και το ότι μια απώλεια της Ουκρανίας προς δυτικά, αποδυναμώνει και την εικόνα της Άρκτου και σε άλλες χώρες που θα ήθελε να προσεγγίσει. Αν δεν μπορεί άλλωστε να προστατέψει και να στηρίξει χώρες και πληθυσμό που έχουν κατά το ήμισυ, φιλική διάθεση προς την Ρωσία, τότε πώς μπορεί να στηριχθεί μια άλλη χώρα στα λόγια της, τόσο στο "εγγύς εξωτερικό" της Ρώσικης Κοινοπολιτείας, όσο και προς την Μεσόγειο (χαρακτηριστικά παραδείγματα  Κύπρος και Ελλάδα). 

Προσωπική μου άποψη είναι πως το όλο σκηνικό θα ενταθεί ακόμη περισσότερο, αρχικά  διπλωματικά και στη συνέχεια οικονομικά. Διπλωματικά, οι αντιθέσεις θα γίνουν τεράστιες μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ-Δύσης, πάνω σε συμφωνίες όπου τα συμφέροντα πλέον θα υπερασπίζονται απόλυτα. Οικονομικά, κυρίως δια των απαιτήσεων της Ρωσίας που θα θελήσει μεγάλη αποπληρωμή χρέους για φυσικό αέριο. Κάτι που αναγράφεται και στα πλαίσια συμφωνίας με Ε.Ε. και Ουκρανία. Σαν τελευταία λύση θα μείνει η στρατιωτική δράση. 

Καθαρά άποψη μου και σκέψη μου πως είναι αναπόφευκτο, το τελευταίο κομμάτι ειδικά όσον αφορά την Κριμαία. Το αναφέρει με έντονη μάλιστα μορφή ο Alexander Dugin μιλώντας για  την περιοχή (πηγή).

Η Δύση φοβάται μια στρατιωτική επέμβαση, γι' αυτό  και οι προειδοποιήσεις για μη χρήση στρατευμάτων από Ρωσία, αν και γνωρίζουν πως λόγω εγγύτητας η Ρωσία αν κινηθεί με αυτό τον τρόπο, θα έχει κερδίσει μια "πύρρειο" νίκη χωρίς πολύ δυσκολία. " Πύρρειο" διότι μια στρατιωτική δράση θα απομονώσει ακόμα περισσότερο την Ρώσικη διπλωματία αφού δεν θα φέρει "επίσημη σφραγίδα" από Η.Ε. και συμβούλιο ασφαλείας.

Το μόνο σίγουρο είναι πως στην πλανητική σκακιέρα, οι αναγνωριστικές κινήσεις τελείωσαν και έχουν αρχίσει οι επιθετικές.

Για το Geopolitics.com.gr

Αλέξανδρος Νίκλαν

Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου