Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===========

Η εναρκτήρια ομιλία του Παναγιότατου στο Φανάρι δείχνει τι ακριβώς επιδιώκει με τη Σύναξη των Προκαθημένων. 

Φανερώνει επίσης τις πραγματικές του προθέσεις για τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας.

Η Σύναξη των Προκαθημένων βασικό στόχο έχει την οριστικοποίηση της σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αλλά και τον καθορισμό του τρόπου λειτουργίας της.

Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
_________

Ο Παναγιότατος μίλησε για συμμετοχή αντιπροσώπων όλων των Θρόνων, ενώ είναι γνωστή η θέση του Πατριαρχείου Μόσχας ότι στη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο πρέπει να εκπροσωπούνται όλοι οι επαρχιούχοι επίσκοποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή τουλάχιστον οι αποφάσεις να λαμβάνονται ομόφωνα, αν συγκληθεί μόνον με την παρουσία εκπροσώπων των Θρόνων.

Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι καμία απόφαση δεν θα μπορεί να ληφθεί χωρίς την συγκατάθεση της Εκκλησίας της Ρωσίας, είτε επειδή η Εκκλησία της Ρωσίας έχει την απόλυτη πλειοψηφία των ανά την Οικουμένη Ορθοδόξων επισκόπων, είτε διότι θα μπορεί με την άσκηση του βέτο να αποτρέπει την λήψη οποιωνδήποτε αποφάσεων δεν την βρίσκουν σύμφωνη.

ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
_________
Αλλωστε και μόνη η απουσία εκπροσώπων της Εκκλησίας και Σλοβακίας από τη Σύναξη, αλλά και η μέχρι διασπάσεως των ακουστικών τυμπάνων απουσία του Πατριάρχη Αντιοχείας, δείχνει ότι κανένα ουσιαστικό πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί με τη Σύναξη ή με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.

Ποια καλύτερη ευκαιρία από τη Σύναξη των Προκαθημένων να λυθεί η εκκρεμότητα της δικαιοδοσίας του Κατάρ ή η κανονικότητα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Τσεχίας και Σλοβακίας;

Και όμως!

ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
________

Ως προς το θεματολόγιο είναι σαφές ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έβαλε νερό στο κρασί του για να καταστεί δυνατή η σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου, αφού υποχώρησε στις απαιτήσεις του Πατριαρχείου Μόσχας το οποίο ήθελε μεν να συγκληθεί η Μεγάλη Σύνοδος πλην όμως μόνον για τα θέματα που υπάρχει συμφωνία και όχι για όσα υπάρχει διαφωνία.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ Ο ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ
__________

Τι σημαίνει αυτό; 

Οτι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν θα αγγίξει τις εθνοφυλετικές εξάρσεις. Η Εκκλησία της Ρωσίας λ.χ. θα συνεχίσει να αναγνωρίζει ως Αυτοκέφαλες Εκκλησίες την OCA και την Εκκλησία της Κίνας χωρίς αυτό να γίνεται δεκτό από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και άλλες -ίσως όχι όλες- τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. 

Αρα γιατί θα συγκληθεί η Σύνοδος, αφού δεν θα λύσει τα προβλήματα που διαιρούν τις Ορθόδοξες Εκκλησίες και αφού δεν θα άρει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον εθνοφυλετισμό;

Συνήλθε ποτέ στην Ιστορία της Εκκλησίας Σύνοδος για να εκφράσει τις ανησυχίες της για τα τρέχοντα ιστορικά γεγονότα -οσονδήποτε τραγικά και αν ήταν για την Εκκλησία ή για τους πιστούς- και όχι για να καθορίσει τους όρους της πίστεως ή για να θεσπίσει Κανόνες για ηθικά και διοικητικά θέματα ή για θέματα λατρείας;

ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
_________

Οι Σύνοδοι συνέρχονταν, όχι για να καταδικάσουν την δεδομένη και αναμενόμενη εκκοσμίκευση της συνειδητά απομακρυσμένης από τον Χριστό κοινωνίας, αλλά την εκκοσμίκευση των μελών της Εκκλησίας -κληρικών, μοναχών και λαικών.

Προκαλεί πολλά προβλήματα η θέση που εξέφρασε ο Παναγιότατος ότι είναι νομικισμός η θέσπιση Κανόνων που διέπουν τη ζωή των μελών της Ορθοδοξίας επειδή αυτή κανονίζεται από τον καθένα ξεχωριστά με τον πνευματικό του. 

Η θεωρία αυτή προσκρούει κατάφωρα προς την πράξη των Οικουμενικών Συνόδων, εκατοντάδες των κανόνων των οποίων καθορίζουν με λεπτομέρεια τον τρόπο της ζωής των πιστών (κληρικών, μοναχών και λαικών). 

Η θεωρία αυτή επίσης αφήνει ορθάνοιχτο το πεδίο για την καθιέρωση “θεωρίας περιεκτικότητας” για θέματα ηθικής άγνωστη στη ζωή και στην παράδοση της Εκκλησίας.

Αλίμονον αν η ζωή των πιστών αφεθεί, όχι στο Ευαγγέλιο όπως το εκφράζουν οι Κανόνες της Εκκλησίας, αλλά στην αυθαιρεσία του κάθε πιστού που θα μπορεί να διαλέγει και να παίρνει ότι θέλει από το Ευαγγέλιο προστρέχοντας σε πνευματικούς με ελαστική συνείδηση που αυθαιρετούν εις τα της πίστεως.

Οτι αυτό πολλές φορές συμβαίνει την πράξη είναι τοις πάσιν γνωστό. Αλίμονον όμως αν νομιμοποιηθεί με την έγκριση της Εκκλησίας ως ο νόμιμος τρόπος αθλήσεως των πιστών και η ορθή ποιμαντική διακονία των κληρικών.

Οι πνευματικοί μόνον οικονομία μπορούν να εφαρμόζουν για τη ζωή των πιστών κατά περίπτωση, αλλά οικονομία που βασίζεται στις διατάξεις των Ιερών Κανόνων, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν το Ευαγγέλιο στη ζωή των πιστών. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
_________

Η εμμονή του Παναγιότατου στην Αποστασία του μ. Πατριάρχη Αθηναγόρα και η αυστηρή κριτική του σε όσους διατυπώνουν αντίθετη με τον Οικουμενισμό άποψη, δείχνει την εξωπραγματική εικόνα της διάγνωσής του.

Ο Παναγιότατος γνωρίζει ότι δεν είναι οι χωρίς αντίκρυσμα φωνασκίες των παραδοσιακών πιστών που δεν επιτρέπουν την πρόοδο στο διάλογο με τους Παπικούς. 

Το πρώτο εμπόδιο είναι η άτεγκτη εμμονή του Παπισμού -ιδιαίτερα μετά την άνοδο του Ιησουίτη Πάπα Φραγκίσκου- στις αποφάσεις της Β΄Βατικάνειας Συνόδου που θέλει οπωσδήποτε να μας καταστήσει Ουνίτες. 

Παράλληλα υπάρχουν οι γνωστές διαφωνίες του Πατριαρχείου Ρωσίας οι οποίες δεν επιτρέπουν την πραγμάτωση των οικουμενιστικών σχεδιασμών του Φαναρίου.

Αντί, λοιπόν, να αναφερθεί σε αυτά τα θέματα που είναι τα πραγματικά αγκάθια στην πρόοδο του διαλόγου, ο Παναγιότατος προτίμησε να εκτραπεί σε μια ανέξοδη και εξωπραγματική κριτική των παραδοσιακών πιστών που διαφωνούν με τα οικουμενιστικά ανοίγματα. 

Λες και οι φωνασκίες, οι διαμαρτυρίες και τα επιχειρήματά μας θα μπορούσαν στην πράξη να αναχαιτίσουν την οικουμενιστική πλημμυρίδα αν υπήρχε διαλλακτικό πνεύμα εκ μέρους του Βατικανού και αν η Εκκλησία της Ρωσίας συμφωνούσε με τους σχεδιασμούς του Φαναρίου!

Ζωηρώς αμφιβάλλω ότι ο Παναγιότατος αναφέρθηκε στο θέμα λόγω άγνοιας ή αδυναμίας να κάνει ορθή διάγνωση. Η επίθεσή του εναντίον των παραδοσιακών επισκόπων, άλλων κληρικών, μοναχών και λαικών εξηγείται μάλλον με την γνωστή παροιμία ότι "όποιος δεν μπορεί να δείρει τον γάιδαρο δέρνει το σαμάρι." 

Θα επανέλθουμε -συν Θεώ- όταν θα είναι πιο ολοκληρωμένη η εικόνα της Σύναξης μετά τις προσφωνήσεις άλλων Προκαθημένων και μετά τις αποφάσεις που θα λάβει η Σύναξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου