Ο Στέλιος Ράμφος στο MEGA Σαββατοκύριακο (1 06 14)

Ο Στέλιος Ράμφος προσκεκλημένος στην εκπομπή Μega Σαββατοκύριακο αναλύει με τον τρόπο του τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών.

10.24 Ράμφος: …Ποιο είναι τo κρίσιμο πρόβλημα στην περίπτωση εδώ. Στην περίπτωση εδώ και σ αυτό διαφέρει κάπως από το 81 ότι εδώ έχουμε μία πολιτική κίνηση η οποία συνθηματολογεί με όρους επιθυμίας χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη την πραγματικότητα. Δηλαδή τι θέλω να πω. Λέει ( Ο Σύριζα ) θα διαπραγματευτώ πολύ σκληρά το χρέος και δεν πρόκειται να φύγω από την Ευρώπη, και του λέει ο άλλος, κι αν πούνε όχι αυτοί τι θα κάνεις; Και λέει: η θα φύγω, η δεν λέει, η δεν ξέρει τι λέει. Δηλαδή θέλω να πω, η δυσκολία αυτού του κόμματος, και αυτό ζητάνε οι ψηφοφόροι να αποσαφηνίσει, έγκειται στο γεγονός ότι δεν έχει ισορροπία μεταξύ επιθυμιών, συνθημάτων και πραγματικοτήτων, όταν αυτό συμβεί θα πάρει την εξουσία.

11.46 Ράμφος: Προχθές είδαμε κάτι ενδιαφέρον, τι είδαμε; είδαμε την ομάδα των παιδιών της Νομικής Σχολής να κερδίζει στη Βέρνη το Harvard, δεν ξέρω αν το είδατε, και τι είδαμε; και κάτι άλλο, ότι όλοι μετά δήλωσαν ότι πάνε στο εξωτερικό για σπουδές. Αυτό είναι το Ελληνικό πρόβλημα. Η ευφυΐα και ικανότητα ενός λαού και το μέλλον του εκτός Ελλάδος.

Δημοσιογράφος : Όταν τα νέα τα παιδιά είναι πολίτες του κόσμου τι σημασία έχει αν πηγαίνουν στο εξωτερικό η αν μένουν εδώ;

Ράμφος: Δεν είναι θέμα πολίτης του κόσμου, είναι που βρίσκει ότι το ταλέντο του μπορεί να καλλιεργηθεί. Γιατί δεν σκέφθηκε ποτέ ένας φοιτητής του Harvard να πάει να κάνει μεταπτυχιακά σε μια άλλη χώρα; Έχει σημασία να καταλάβουμε πιο είναι το Ελληνικό πρόβλημα. … Επειδή μιλάμε για το ανατρέψιμο των πραγμάτων, σημαίνει ότι πρώτα ανατρέπουμε εμείς τον εαυτό μας. Και σημαίνει για να το πούμε επί της ουσίας ότι αυτή τη στιγμή εξ ίσου κρίσιμο με τα θέμα της οικονομικής ας πούμε αποκαταστάσεως των πραγμάτων, είναι το θέμα της παιδείας και του πολιτισμού. …Το οικονομικό έρχεται να στηρίξει μια κοινωνία, πως θα στηρίξει η κοινωνία τον εαυτό της εάν οι δυνάμεις της εσωτερικά είναι ακαλλιέργητες; … Στο πεδίο της παιδείας και του πολιτισμού φαίνεται τι συνείδηση έχει ένας τόπος για τα προβλήματά του. … Όμως οι αξίες οι οικονομικές και οι υλικές που είναι πάρα πολύ σημαντικές, υπάρχουν για να στηρίζονται οι ηθικές αξίες, οι αξίες ενός τόπου, για να κρατιούνται οι ψυχές όρθιες, αυτό το συμπληρώνει το πεδίο του πολιτισμού και της παιδείας. … Το ερώτημα του τόπου που μας βασανίζει από το 1821 δεν το θέσαμε και που έχει φέρει πέντε πτωχεύσεις μέχρι τώρα, και απανωτούς ας πούμε εμφυλίους πολέμους από το 1923 μέχρι το 1946. Το ερώτημα είναι, που είναι το πρόβλημα το Ελληνικό. Που δεν μπορεί η Ελλάδα να κρατήσει τον εαυτό της. Ας πούμε το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ως θέμα του ένα από τα σοβαρά του θέματα το φεστιβάλ Αθηνών. Δεν έχει θέμα του, που έχουμε μείνει ανανάπτυκτοι, υποανάπτυκτοι ως ατομικότητες ως άνθρωποι σ αυτή την κοινωνία, η που υπάρχουν τα δομικά προβλήματα της κοινωνίας μας. Αυτό είναι η παιδεία, αντιστοίχως πως διαμορφώνεται ένας τύπος ικανός να κρατήσει τον ψυχισμό της παραδόσεως του, και ταυτοχρόνως να ενταχθεί δημιουργικά στα δεδομένα, ας πούμε των Ευρωπαϊκών ανεπτυγμένων χωρών. Αυτά είναι τα μεγάλα προβλήματα, αν τώρα γίνει μια ας πούμε ουσιαστική, ένας ανασχηματισμός, η μια ανάταξη της πολιτικής ας το πούμε, πρέπει να βάλει δίπλα παιδεία πολιτισμό και οικονομικά. … Η ανάγκη για πολιτισμό και για παιδεία, είναι η ανάγκη για νόημα και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη, το γεγονός ότι έχουμε αύξηση της ακροδεξιάς οφείλεται στο ότι οι διαδικασίες έχουν αντικαταστήσει τα νοήματα, δηλαδή οι αξίες, οι υλικοπρακτικές, έχουν αντικαταστήσει τα ηθικά, και το ηθικό στοιχείο το υφαρπάζουνε οι πονεμένοι, αλλά δεν είναι ηθική ο πόνος, ηθική είναι η υπέρβαση του πόνου σε κάτι καλλίτερο σε κάτι υψηλότερο. … Το κριτήριο δεν είναι οι ταμπέλες στις ανόδους, το κριτήριο είναι ποιό είναι το νόημα που φέρνουν οι ταμπέλες. … Η κρίση η οποία υπάρχει σήμερα, οφείλεται σε αυτό ακριβώς το γεγονός, ότι η μεγάλη ανάπτυξη του υλικού στοιχείου στον πολιτισμό τείνει να βάλει στο περιθώριο το νόημα για το οποίο υπάρχουμε… Αυτή τη στιγμή η κρίση, η αδυναμία ας πούμε διεξόδου δημιουργεί πολώσεις, οι πολώσεις φέρνουν στην επιφάνεια τα σκουπίδια, πάντα εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι οι συνθέσεις. Όποιος διεκδικεί για τον εαυτό του αποκλειστικότητα διεκδικεί καταστροφή και αυτοκαταστροφή, εκείνος που συνθέτει έχει σημασία.

27.28 Ράμφος : Όταν ο επιλογές σου χονδρικά, όχι ολοκληρωτικά γίνονται με βάση συναισθήματα και με βάση επιθυμίες, τότε η πραγματικότης δεν παίζει κανένα ρόλο, οπότε ότι και να συμβαίνει εσύ κρατάς τις θέσεις σου. Δηλαδή εδώ τι πρόβλημα έχουμε στην πολιτική μας ζωή, ότι στις εκλογές ο λαός εκφράζει τη βούλησή του, δεν εκφράζει όμως την κρίση του. Αυτό είναι το δύσκολο στοίχημα της ωριμάνσεως ενός λαού.

Δημοσιογράφος: Δηλαδή με συγχωρείτε εσείς πιστεύετε ότι ψηφίζουν χωρίς συνείδηση οι άνθρωποι δηλαδή;

Ράμφος: Με απόλυτη συνείδηση, η οποία είναι υποταγμένη στο συναίσθημά τους η δεν είναι.

Δημοσιογράφος: Με απόλυτη συνείδηση.

Ράμφος : Με απόλυτη ναι, αλλά η συνείδηση αυτή είναι συνείδηση μιας πίστεως η οποία μπορεί να είναι και παρανοϊκή.

Δημοσιογράφος: Ψευδής δηλαδή;

Ράμφος : Βέβαια απολύτως, κάθε ιδεολογική συνείδηση είναι ψευδής, αυτό ισχύει για όλες τις παρατάξεις. Δηλαδή μπορεί να ψηφίζεις Νέα Δημοκρατία επειδή είσαι τοποθετημένος οπωσδήποτε εκεί και ότι και να συμβαίνει θα ψηφίζεις αυτό η κάτι άλλο αντίστοιχο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ψηφοδέλτιο βγαίνουν οι ποδοσφαιριστές στη θέση πολύ ωρίμων ανθρώπων, οι οποίο ξέρουν καλά τα Ευρωπαϊκά θέματα, εκεί η βούληση έχει υποχωρήσει μπροστά στη κρίση. … Εάν το σχολείο μαθαίνει στους ανθρώπους να πολλαπλασιάζουνε την ακρισία τους, τότε βεβαίως όταν θα φτάσει η ώρα της πολιτικής θα έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.

30.17 Ράμφος : Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο μεγάλος κίνδυνος πολλές φορές που υπάρχει, ο μεγάλος κίνδυνος που μπορεί να έρχεται από μια ακραία δεξιά τύπου Χρυσής αυγής, η μια ακραία αριστερά, η δεν ξέρω τι, έγκειται στο γεγονός ότι η πολιτική του σκόπευση είναι η μίξη κράτους και κοινωνίας, δεν μπορεί να υπάρξει, αυτό είναι η εγγύηση του αυταρχισμού, πρέπει πάντα να έχουμε ξεχωριστό το κράτος από την κοινωνία. Για να τα έχουμε αυτά τα πράγματα ξεχωριστά, η πολιτική οργανώνεται με διαφορετικούς τρόπους. Όσο η ανάμειξη στην κοινωνία του κράτους γίνεται απόλυτη, τόσο ο ολοκληρωτισμός είναι δεδομένος. Πες τε μου μια πολιτική αριστεράς που να μην βλέπει να μην λαχταράει, η δεξιάς, που να μην λαχταράει την ανάμειξη του κράτους με την κοινωνία. Έχει μεγάλη σημασία να τα καταλάβουμε αυτά τα πράγματα.

34. Ράμφος : Το πρόβλημα της αριστεράς είναι ότι ενδιαφέρεται για τις δομές και όχι για τους ανθρώπους. Αυτή είναι όλη της η ιστορία. Ενδιαφέρεται για την ιστορικότητα και όχι για τη ζωή των ανθρώπων. Αυτή είναι και η αιτία όλης της παρακμής. Επομένως πρέπει να βρούμε ένα τρόπο οι δομές να υπάρχουν και καλώς να υπάρχουν, αλλά να υπάρχουν μέσα στο νόημα. Στο νόημα αναβαπτίζονται οι άνθρωποι. … Να μάθουμε όμως ποιο είναι το κέντρο των προβλημάτων, δεν είναι πως κατανέμονται τα ποσά, που είναι πολύ σημαντικό ας πούμε, αλλά είναι και τι θέλουμε απ την Ευρώπη, επί παραδείγματι τι θα κάνουμε με τους Νοτίους και του Βορείους, με τους προηγμένους Βορείους, και τους Νοτίους που είναι προβληματικοί μονίμως. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο δεν έχει τεθεί στη Ευρώπη καθόλου η τουλάχιστον δεν έχει τεθεί ουσιαστικά και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα.

36. Ράμφος: Η σημασία του ποσού για την παιδεία επειδή ανήκω στους φοιτητές τότε που ήταν του 15% δεν έγκειται στο ποσόν, έγκειται στο πρόγραμμα. Ν ακούσουμε λοιπόν ένα πρόγραμμα αυτή τη στιγμή για την παιδεία είμαι έτοιμος να το ακούσω το οποίο να έχει ένα ελάχιστο ενδιαφέρον.

Δημοσιογράφος: Αξιοκρατία.

Ράμφος: Οι δάσκαλοι που δεν δέχονται αξιολόγηση τι αξιοκρατία να κάνουνε;

Δημοσιογράφος: Αυτό είναι το πρόβλημα στην παιδεία σήμερα.

Ράμφος: Και όχι μόνο, και προσανατολισμός, υπάρχει άγνοια του ελληνικού προβλήματος, και το ελληνικό πρόβλημα που κρατάει αιώνες τώρα είναι ότι δεν αναπτύχθηκε ομαλά η προσωπικότης του Έλληνα. Πολλούς αιώνες τώρα είναι ένα πράγμα ένα πρόβλημα ριζικό.

Δημοσιογράφος : Να αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει αυτό το πράγμα.

Ράμφος: Από την κατανόηση του προβλήματος, και από την αναγνώριση ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Και λέμε εάν εμείς αυτή τη στιγμή έχουμε μεγάλη ανάγκη από την Ευρώπη δεν την έχουμε μόνο επειδή θα μας δώσει λεφτά να ξελασπώσουμε, την έχουμε ανάγκη γιατί θα μας βοηθήσει επίσης να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα που η ντόπια Ελίτ, που η κοινωνία μας δύο αιώνες τώρα δεν μπορεί να θέσει ούτε να λύσει.

Δημοσιογράφος : Εσείς είστε αισιόδοξος ότι μπορεί να λυθεί η να κατανοηθεί.

Ράμφος: Όταν καταλαβαίνουμε κάτι λύνεται. Κάθε πρόβλημα λύνεται από τη στιγμή που το κατανοούμε.

Δημοσιογράφος: Συμφωνούμε υπό την προϋπόθεση ότι μαζί με τα λεφτά που θα δώσει η Ευρωπαϊκή ένωση δεν θα ζητήσει να πάρει την ταυτότητά μας, γιατί αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Μας το δίνει αλλά την ίδια στιγμή μας λέει τσάπ την ταυτότητά σας κύριοι.

Ράμφος: Μια στιγμή, ξέρετε πολύ καλά ότι η Ευρωπαϊκή ένωση δεν ακουμπάει την παιδεία, ακουμπάει τα οικονομικά και άλλα τέτοια θέματα. Τι σημαίνει, (αυτό;) δεν έχει πρόβλημα για την ταυτότητά μας. Εμείς έχουμε πρόβλημα πως θα συνδυάσουμε την δική μας ταυτότητα με την ταυτότητά τους. Υπάρχει δηλαδή ένα θέμα πολύ βαθύ και ουσιώδες, πως πετυχαίνεται η σύνθεση Βορά και Νότου. Αν δεν λυθεί αυτό θα διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα τέτοιο.

…Μιλάμε για το επίπεδο του πολιτισμού οι καταναλωτές ότι τους δίνεις κάνουνε, δεν μας ενδιαφέρει αυτό, μας ενδιαφέρει με πιο τρόπο η κουλτούρα που έχεις, που είναι ας πούμε η κουλτούρα ενός συναισθήματος, μπορεί να οργανωθεί και να ταιριάξει με μια κουλτούρα που έχει πολλή λογική. Πως μπορείς δηλαδή να κρατήσεις την ψυχή σου και να οργανώνεις καλά τη δουλειά σου. Αυτό σας λέω, αυτό αν δεν λυθεί, ο νότος θα φύγει από τη Ευρώπη.

Δημοσιογράφος: Είναι θέμα δικό μας;

Ράμφος: Και όλων είναι. Όλων, όλων , όλων είναι θέμα, αλλά εμείς πρώτοι πρέπει να το καταθέσουμε με έμφαση και με σχετικές λεπτομέρειες σ ένα πρώτο στάδιο, πρέπει να μιλήσουμε με τους Νοτίους, αυτή είναι η δουλειά των Ευρωβουλευτών, να το μιλήσουμε με τους Νοτίους ,να φτιαχτεί να διαμορφωθεί κάτι, και αυτό ως συνολική πρόταση να συζητηθεί πια στα όργανα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. … Έχει σημασία να καταλάβουμε ότι το μεγάλο δημόσιο χρέος, είναι ημών προς εμάς.

43.02 Ράμφος: Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης οι τρομερές δομές δυσπιστίας, οι οποίες υπάρχουν και αποκλείεται να οδηγήσουν σε ομαλή πολιτική ζωή … Όμως έχει σημασία όταν κάνουμε ανασχηματισμούς, όταν κάνουμε πολιτική, όταν μπαίνουμε σε δημόσια διαβούλευση, πολύ σοβαρά θέματα, πρέπει να επιμείνουμε σ αυτό πολύ, και με αγάπη προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι αποκλείοντας έναν υπέρ ενός άλλου, έχει μεγάλη σημασία να το κάνουμε αυτό, πρέπει να κερδηθεί η εμπιστοσύνη, η αρρώστια μας είναι η δυσπιστία, είναι πάρα πολύ σοβαρό. Όταν λοιπόν στη Βουλή βλέπουν οι άνθρωποι να γρονθοκοπούνται για το τίποτα οι πάντες, μέσα τους μια τρομερή ανασφάλεια απλώνεται, και η ανασφάλεια αυτή γυρνάει σε μίσος. Ε! ιδού η Χρυσή Αυγή.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΡΑΜΦΟΣ