Πήγαν ως το Παρίσι για να μας πουν ότι χρειαζόμαστε νέο δάνειο και νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Δηλαδή νέα κόλαση.
Το ρεπορτάζ των δημοσιογράφν του Capital.gr και συγκεκριμένα ο Γιάννης Αγγέλης και η Δήμητρα Καδδά αποκαλύπτουν την ωμή αλήθεια: Το νέο τρίτο κατά σειρά δάνειο που θα χρειασθεί η Ελλάδα, είτε μείνει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ μέχρι την άνοιξη του 2016, είτε η Ευρώπη εξαγοράσει το υπόλοιπο του δανείου και το ΔΝΤ “βγει” από το ελληνικό πρόγραμμα, είναι μία δανεική πράξη η οποία δεν έχει ακόμα καθαρά χαρακτηριστικά, αφενός γιατί δεν έχει προσδιορισθεί το ποσό και οι όροι παροχής του και αφετέρου δεν έχει αποφασισθεί αν αυτό θα δοθεί μέσω του EFSF/ESM ή όχι.
Oπως όλα δείχνουν μέχρι το 2016 οι ανώτατοι μισθοί του Δημοσίου και ατυχώς και του Ιδιωτικού Τομέα θα είναι στα 450 ευρώ.
Οσο για τις συντάξεις ανώτατο όριο σ΄ αυτές θα είναι τα 200 ευρώ!
Μόνο μέσα από αυτόν τον αργό θάνατο θα μπορούσε να γίνει η αποπληρωμή μέρους του χρέους. Αλλά μ΄αυτούς τους μισθούς πως να αποπληρώσουν οι Έλληνες πολίτες τα 120 δις ευρώ στεγαστικά τους δάνεια;
Πως θα αποπληρώσουν τα 70 δις που χρωστάνε στην Εφορία;
Πως θα αποπληρώσουν τα 20 δις που χρωστάνε στο ασφαλιστικά ταμεία;
Πόσες γενιές θα χρειασθεί να ανακυκλωθούν ώστε να βγει ότι έχει απομείνει από την Ελλάδα από τον ίλιγγο του θανάτου;
“Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι θα μαζέψουν, τι θα ξοδέψουν και πόσα ακόμα θα χρειασθούν στην Ελλάδα...”, αυτή είναι η καρδιά της συζήτησης στο Παρίσι, διευκρίνισε στο “Κ” αρμόδιο στέλεχος της τρόικα που παρακολουθεί με “απορία” τα όσα διαρρέουν από την πλευρά της κυβέρνησης στελέχη της που ετοιμάζονται να ταξιδέψουν με πλήθος συμβούλων στο Παρίσι για την συνάντηση στις 2 με 4 Σεπτεμβρίου.
“Είναι παράδοξο που οι συναρμόδιοι υπουργοί ακολουθούν μία λογική τμηματικών προτεραιοτήτων (σ.σ. αιτήματα για επι μέρους θέματα) στα όσα λέγονται εν όψη της συνάντησής μας στο Παρίσι” εξηγούν από την πλευρά της Κομισιόν. Και επιμένουν ότι στις συζητήσεις που θα γίνουν στην έδρα του ΔΝΤ στην γαλλική πρωτεύουσα το μείζον ζήτημα είναι να υπάρξει “κατανόηση για το που ακριβώς βρίσκεται συνολικά η κατάσταση με το ελληνικό πρόγραμμα” και να συμφωνήσουν κατ΄ αρχήν “το πως θα αντιμετωπίσουμε στην βάση των αποφάσεων του Eurogroup του Ιουνίου” την χρηματοδότηση της Ελλάδας από το 2015 και μετά...
Για τον λόγο αυτό όπως εξηγείται αρμοδίως από υπηρεσιακά στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εμπλέκονται στην παρακολούθηση του ελληνικού προγράμματος, θα πρέπει να εξετασθούν όλα τα ανοικτά θέματα τα οποία “έχουν δημοσιονομικό αντίκτυπο” και επηρεάζουν το μέγεθος της οικονομικής ανάγκης από 1/1/2015 που διαχωρίζεται ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από εκείνο του ΔΝΤ καθώς:
• Θα έχουν τελειώσει οι εκταμιεύσεις των δόσεων του δανείου από το EFSF και θα έχει ολοκληρωθεί η απόδοση του δανείου των 144,6 δισ. ευρώ.
• Θα εξακολουθεί η εκταμίευση των υπόλοιπων δόσεων από το ΔΝΤ προς την Ελλάδα (μέχρι την άνοιξη του 2016), αλλά θα τρέχει ταυτόχρονα και η αποπληρωμή του δανείου από την Ελλάδα προς το ΔΝΤ.
Με άλλα λόγια από 1/1/2015 θα πρέπει να έχει ξεκαθαριστεί το πως η Ευρωζώνη σύμφωνα με τις αποφάσεις του Νοέμβρη του 2012 και του Ιούνη του 2014, θα εξασφαλίσει την δυνατότητα της Ελλάδας να μπορεί να αποπληρώνει το ΔΝΤ μέχρι το 2016 και θα προχωρήσει στην συνέχεια στην μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους
Αυτό είναι το “κλειδί” των αποφάσεων από τούδε και στο εξής.
Και τα πρώτα συμπεράσματα για τις τελικές αποφάσεις που θα παρθούν με αριθμούς και ποσά μέχρι τον Νοέμβριο, θα πρέπει να αρχίσουν να συζητούνται στο Παρίσι, μία συνάντηση την οποία για διαφορετικούς λόγους (καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας) ζήτησε και πέτυχε η ελληνική Κυβέρνηση.
Για να γίνει όμως με πραγματικούς όρους αυτή η συζήτηση στο Παρίσι πρέπει να παρουσιάσει η ελληνική Κυβέρνηση και συγκεκριμένα οι τέσσερις υπουργοί που θα συμμετάσχουν στην συνάντηση, συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσεων που θα καλύπτει όχι μόνο τον υψηλό στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος (1,5% του ΑΕΠ φέτος και 3% του ΑΕΠ το 2015), αλλά “θα απαντά με συγκεκριμένες δεσμεύσεις στην κάλυψη του δημοσιονομικού και του χρηματοδοτικού κενού σε συνδυασμό βέβαια με τα αποτελέσματα του stress test των τραπεζών...”.
Αυτά λένε από την Κομισιόν και επιμένουν ότι “η πρέπει να δείξει με ένα δικό της πρόγραμμα από 1/1/2015 πως θα εξασφαλίσει όσα δεσμευτεί ότι θα κάνει και έτσι να διαμορφωθεί το ποσό των χρημάτων που θα χρειασθεί επιπλέον ως στήριξη στο πρόγραμμα αυτό...”.
Η τρόικα είναι ενήμερη για το Πρόγραμμα που έχει αρχίσει να ετοιμάζει το οικονομικό επιτελείο του Πρωθυπουργού (Πτωχός, Λαζαρίδης, Παπασταύρου) σε συνεργασία με το Υπ. Οικονομικών (Χαρδούβελης, Αναστασάτος, Στεφανάδης), αλλά επισημαίνουν οτι μια τέτοια συμφωνία με την τρόικα “είναι ένας κύβος σταθερός, αλλά με πολλές πλευρές οι οποίες πρέπει να προσδιορισθούν επακριβώς μέσα στο δίμηνο Οκτωβρίου – Νοεμβρίου ...”.
Τα εργαλεία χρηματοδότησης
Το νέο τρίτο κατά σειρά δάνειο που θα χρειασθεί η Ελλάδα, είτε μείνει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ μέχρι την άνοιξη του 2016, είτε η Ευρώπη εξαγοράσει το υπόλοιπο του δανείου και το ΔΝΤ “βγει” από το ελληνικό πρόγραμμα, είναι μία δανεική πράξη η οποία δεν έχει ακόμα καθαρά χαρακτηριστικά, αφενός γιατί δεν έχει προσδιορισθεί το ποσό και οι όροι παροχής του και αφετέρου δεν έχει αποφασισθεί αν αυτό θα δοθεί μέσω του EFSF/ESM ή όχι.
Τα εργαλεία που διαθέτει η Ευρωζώνη μέσω του EFSF είναι δύο, το Precautionary conditioned credit line (PCCL) και το Enhanced conditions credit line (ECCL). Και τα δύο έχουν δημιουργηθεί με βάση αντίστοιχα προγράμματα του ΔΝΤ, γι΄ αυτό συνοδεύονται από μνημονιακού τύπου όρους που αποτελούν καταστατική δέσμευση της διοίκησης του EFSF προκειμένου να τα παράσχει.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε μέχρι στιγμής κανείς δεν τα έχει χρησιμοποιήσει, ούτε και η Πορτογαλία στην οποία προτάθηκαν προκειμένου να στηριχθεί η πρώτη μετά το μνημόνιο χρονική περίοδος, αλλά αρνήθηκε να τα δεχθεί.
Οι σκέψεις που υπάρχουν προς το παρόν είναι να δημιουργηθεί ένα νέο ad hoc δανειακό εργαλείο, αν η Ελλάδα δεν δεχθεί να δανειοδοτηθεί με ανάλογους όρους. Αλλά σε κάθε περίπτωση το τρίτο δάνειο θα συνοδεύεται από ρήτρες διασφάλισης αποπληρωμής. Η συζήτηση για το θέμα αυτό παραμένει σε στενά τεχνικό επίπεδο προς το παρόν, αν και επ΄ αυτού φαίνεται να έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και των κ.κ. Ρέγκλιγκ (EFSF) και Γιουνκέρ (Κοσμιόν).
Ο ρόλος Γιουνκέρ στο ελληνικό πρόγραμμα
Διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες, σημειώνουν με έμφαση ότι η διαπραγμάτευση για το πως θα καταλήξει το ελληνικό πρόγραμμα θα εξαρτηθεί κατά προτεραιότητα από δύο παράγοντες:
• Την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης, πρώτο βήμα της οποίας είναι η συνάντηση στο Παρίσι
• Την εγκατάσταση της νέας Επιτροπής υπό την κ. Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ και τις πρωτοβουλίες που θα αναπτύξει στο θέμα αυτό.
Όσον αφορά τον πρώτο παράγοντα, η δύσκολη συζήτηση δεν θα γίνει στο Παρίσι αλλά στην Αθήνα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου, στο οποίο η Κυβέρνηση θα πρέπει να προσέλθει με το προσχέδιο του Προγράμματος που έχει αρχίσει να ετοιμάζεται, αλλά κυρίως με αποτελέσματα και αυστηρές δεσμεύσεις για το 2015 – 2016.
Ο δεύτερος παράγοντας αν και θεσμικά δεν συνδέεται με το ελληνικό πρόγραμμα, εντούτοις θα παίξει καθοριστικό ρόλο καθώς η ανάληψη της προεδρίας της Κομισιόν από τον Γιουνκέρ θα δώσει ισχυρότερα πολιτικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπιση της ελληνικής εκκρεμότητας. Καλά ενημερωμένοι διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες επιμένουν ότι το “κρυφό χαρτί” Σαμαρά στις εξελίξεις από τον Νοέμβριο και μετά θα είναι η “βοήθεια” που θα έχει σε ευρωπαϊκό αλλά και ελληνικό επίπεδο από τον ισχυρό πολικό και οικονομικό ρόλο που αναλαμβάνει ως πρόεδρος της Κομισιόν ο Λουξεμβούργιος κ. Γιουνκέρ.
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 30ης Αυγούστου.
sociologyalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου