Μέγας Αθανάσιος
Ο θυμός (όταν σωστά τον χειρίζεται ο άνθρωπος) είναι το νεύρο της ψυχής, διότι τονώνει στην προσπάθεια των καλών έργων.
Ο θυμός που εκδηλώνεται όταν πρέπει και όπως πρέπει, ισχυροποιεί την υπομονή και την εγκράτεια. Όταν όμως ενεργεί αντίθετα προς τον ορθό λόγο, γίνεται τρέλα.
Θυμός είναι έξαψη και απότομο ξέσπασμα του πάθους, ενώ οργή είναι μόνιμη λύπη και διαρκή ορμή για την ανταπόδοση αυτών που προκάλεσαν τη λύπη (δηλαδή εν θερμό εκδίκηση).
Κανείς να μη επιτιμά με εμπάθεια τους αμαρτάνοντες. Διότι το να ελέγχει κανείς με θυμό και οργή τον συνάνθρωπό του δεν σημαίνει ότι τον ελευθερώνει από την αμαρτία, αλλ’ ότι πέφτει ο ίδιος σε σφάλματα.
Μπορεί να κατορθώσει κάποιος να μη οργίζεται, όταν πιστεύει ότι βλέπει πάντοτε με τη σκέψη του τον Θεό και τον πάντοτε παρόντα Κύριο. Διότι ποιος υπήκοος μπροστά στον άρχοντα τολμά ποτέ να κάνει κάτι που τον δυσαρεστεί;
Μέγας Βασίλειος
"Oταν ελέγχεις με θυμό και οργή τον συνάνθρωπο δεν τον ελευθερώνεις από την αμαρτία.." Μ. Βασίλειος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μεγάλη αλήθεια αυτή..
Οχι μόνο δεν τον ελευθερώνεις αλλά γίνεσαι αιτία να προσκολληθεί περισσότερο στο λάθος.
Αυτό το περιγράφει πολύ ωραία ένας πρώην μάρτυρας της Σκοπιάς σ ένα βιβλίο του στην ΟΟΔΕ..Εφταναν στο σημείο κάποιοι υποτιθέμενοι "χριστιανοί" να τους προπηλακίζουν με βλασφημίες...αναφέροντας το όνομα της Παναγίας μας και του Κυρίου..Αυτή η συμπεριφορά τον έκανε ακόμα πιο φανατικό και όπως λέει έκλεισε οριστικά την πόρτα της εξόδου για άλλους "μαρτυρες".
Ο χριστιανικός κόσμος βρίσκεται σε αδιέξοδο..Λυπάμαι πολύ που θα το πω, αλλά οι άθεοι και ειδικά κάποιοι αριστεροί συγκεκριμένου χώρου, έχουν συντροφικότητα, αλληλεγγύη, και ήθος, που θα ζηλεύαμε πολλοί από μας..Αυτή είναι μια πολύ θλιβερή διαπίστωση.
Και φυσικά χαροποιεί ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τον Εωσφόρο ο οποίος θέλει να δυσφημίζεται το όνομα του Κυρίου.
Μ.Π.