«Πήγαινε, και για δώρο φέρε την Αλήθεια στις λυπημένες ψυχές μας....».

Του Αθανάσιου Θεοδωράκη

«Πήγαινε, και για δώρο φέρε την Αλήθεια στις λυπημένες ψυχές μας....»
Διονύσιος Σολωμός*

Η αναγκαιότητα μιας άλλης πολιτικής αντίληψης είναι προϋπόθεση για την ουσιαστική αλλαγή πορείας. Ο τρόπος άσκησης της πολιτικής παραμένει ένα επίμαχο θέμα. Θεσμοί, κόμματα, ενώσεις, πολίτες και επιχειρήσεις πρέπει να

ενστερνιστούν μια σύγχρονη αντίληψη που θα αφορά όλα τα στάδια, από την σύλληψη και την επεξεργασία των προτάσεων μέχρι την υλοποίηση των δράσεων. Δεν πρόκειται μόνο για την αυτονόητη ανάγκη οργάνωσης και προγραμματισμού, πρόκειται για κάτι βαθύτερο: την απαίτηση εμπλουτισμού της δημοκρατίας με τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν τον πολίτη ενεργό και όχι παροπλισμένο παράγοντα του δημοσίου βίου.

Με αυτή την έννοια η αλήθεια σημαίνει γνώση των δεδομένων, δυνατότητα σωστής εκτίμησης, αναγνώριση των ορίων συναίνεσης, ορθή απόφαση. Ο ρόλος των τεχνοκρατών είναι σημαντικός, αλλά δεν πρέπει να υποκαθιστά τον ρόλο των πολιτών. Ο πολίτης είναι το βασικό κύτταρο της δημοκρατίας, η πηγή της πολιτικής εξουσίας. Αυτός αποφασίζει κι αυτός έχει την ευθύνη της εκχώρησης εξουσίας προς τους αντιπροσώπους του. Γι αυτό πρέπει να γνωρίζει τί συμβαίνει, ώστε να είναι σε θέση να εκτιμήσει με και τις συνέπειες των επιλογών του. Αλήθεια σημαίνει ευθύνη.

Ο τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης από την παραδοσιακή πολιτική δράση είναι ενδεικτικός. Η αναπόφευκτη αλλαγή της πολιτικής ζωής συνδέεται με την αναγκαιότητα απάντησης στην κρίση. Συνεπώς η νέα προσπάθεια δεν μπορεί να θεωρηθεί μια διαδικασία ξεκομμένη από το τεράστιο αυτό θέμα. Αυτό είναι το κύριο και όχι άλλα, όπως το θέμα της πολιτικής επιβίωσης των διαφόρων πολιτικών προσώπων ή και κομμάτων. Εδώ που φτάσαμε, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να μιλούμε για κάτι το πραγματικά νέο, ριζοσπαστικό, αυθεντικό και γνήσιο. Το ποιοί θα το εκφράσουν θα φανεί, οι καιροί απαιτούν τεκμηριωμένες προτάσεις, σοβαρότητα και υπευθυνόπτητα, ενώ οι κρίσεις συνήθως δημιουργούν απρόβλεπτες καταστάσεις.

Η αλήθεια ως οδηγός δράσης της Πολιτείας, είναι η πολιτική σταθερά που περιορίζει τον λαϊκισμό, ενισχύει την διαφάνεια, διασφαλίζει τη συμμετοχή των πολιτών, εμπνέει την εμπιστοσύνη, εκπαιδεύει τη νέα γενιά στις αρετές της δημοκρατίας. Η αλήθεια δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, ενώ αντίθετα η απόκρυψη στοιχείων αφήνει τη φαντασία και τη φημολογία να δράσει σε βάρος του ορθολογισμού, του διαλόγου, της καλόπιστης αντιπαράθεσης επιχειρημάτων. Κι αυτό έχει να κάνει τόσο με το πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ, όσο και με το πώς θα προετοιμάσουμε το μέλλον. Ο Διονύσιος Σολωμός είχε πει ότι «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό»...

*«Γύρω στον Σολωμό», του Λίνου Πολίτη, έκδοση του ΜΙΕΤ, Αθήνα 1985)

Πηγή:  huffingtonpost.gr

 

 hassapis-peter.

 

ΣΧΟΛΙΟ:  «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό»..

 O Σολωμός ήταν βαθειά επηρεασμένος από τόν Γερμανικό Ιδεαλισμό. Φίλοι του τού μετέφραζαν τά έργα τού Φίχτε καί τού Σέλλινγκ.  Ο Χέγκελ είχε διατυπώσει τό τέλος τού Ελληνικού Πνεύματος μέ τήν φράση:"ό,τι είναι λογικό είναι αληθινό". Η μέθοδος καί η οργάνωση είναι πολύτιμη στήν καί γιά τήν πραγματικότητα, αλλά δέν μπορούν νά αντικαταστήσουν τό περιεχόμενο, όπως συμβαίνει σήμερα, ένεκεν τού οποίου επινοούνται. Τό περιεχόμενο είναι η αλήθεια. Σήμερα ο τύπος έχει επικρατήσει όχι μόνον στήν ζωή, αλλά καί στήν πολιτική, καί στήν εκκλησία. Καί τό περιεχόμενο δέν είναι νόημα. Καί τό νόημα ανήκει στήν νίκη τού τύπου επί τής ζωής.

Αμέθυστος