Έλαβα από τον π.
Αναστάσιο Γκοτσόπουλο το παρακάτω «ΣΧΟΛΙΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ» ως απάντηση στην ανάρτηση «ΕΙΣ
ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ ΤΟΥ Α΄ - Στυλιανός
Ροΐδης» (http://anastasiosk.blogspot.gr/2015/10/blog-post_556.html).
Προ της δημοσιεύσεως
της παρεμβάσεως του π. Αναστασίου μία αναγκαία διευκρίνιση. Δεν έχω μελετήσει
τεκτονικά περιοδικά, έχω άλλα
ενδιαφέροντα. Το σχόλιο το έλαβα με mail από την θυγατέρα του συντάκτη η οποία μου έγραψε:
«κ. Κωστόπουλε
χαίρετε!
Διάβασα προ
καιρού στο ιστολόγιό σας αναφορές δια τον αείμνηστον Πατριάρχην Αθηναγόρα.
Επειδή ο πατέρας
μου Στυλιανός Ροΐδης είχε την τιμή να συνεργαστεί μαζί του, αν κρίνετε χρήσιμο, μπορείτε να δημοσιεύσετε
στο ιστολόγιό σας παλαιότερη ομιλία του εκφωνηθείσα την 30ην Μαΐου 1973, εις την αίθουσα του εν Αθήναις Φιλολογικού
Συνδέσμου Παρνασσός, και δημοσιευθείσα στο περιοδικό του Ιδρύματος Πατερικών
Μελετών (έδρα Θεσσαλονίκη) Κληρονομία,
Ιούλιος 1973, σ. 446-450.
Με εκτίμηση.»
Και τώρα ο λόγος
σε σας π. Αναστάσιε.
Θέλω ν’ αγιάσω, αλλά…
Θέλω ν’ αγιάσω, αλλά δεν μ’ αφήνεις, αγαπητέ
Αναστάσιε,
με προκαλείς και μετά οι καλοί μου “φίλοι” θα λένε ότι εγώ είμαι ο κακός, ο ασεβής, ο σκανδαλοποιός…
Τι ήταν αυτό που δημοσίευσες «ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ ΤΟΥ Α΄» (anastasiosk.blogspot.gr/2015/10/blog-post_556.html); Ήμαρτον, Κύριε! Κύριε,
ελέησον!
Όσοι εκ των αναγνωστών ενθουσιαστήκατε με την
ανάρτηση αυτή, παρακαλώ, διερωτηθείτε: Ποιος είναι ο συντάκτης του άρθρου; Πού
εκφωνήθηκε η ομιλία αυτή; Πού
δημοσιεύθηκε; Είναι, πράγματι, προς
τιμήν ή μήπως – φευ! – προς όνειδος του «μεγάλου» καθ’
υμάς Αθηναγόρου; Μήπως είναι
προτιμότερο για τη μνήμη του Πατριάρχου
να ζητήσετε από τον ιστολόγο να κατεβάσει αυτή την ανάρτηση; Ή μήπως θέλετε, αν
εμμένετε στην ανάρτηση, να σας δώσω και άλλα παρόμοια κείμενα;
Αγαπητοί αναγνώστες, όσοι εξ ημών σκανδαλίζεσθε
εύκολα από τα κείμενά μου, και τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία που παραθέτω, παρακαλώ
ιδιαιτέρως, να μη συνεχίσετε την ανάγνωση, εν εναντία περιπτώσει να γνωρίζετε
ότι για τον βέβαιο σκανδαλισμό σας αναλαμβάνετε εσείς την ευθύνη…
το άρθρο αυτό (anastasiosk.blogspot.gr
/2015/10/blog-post_556.html)
με τους τόσους ύμνους προς τον Αθηναγόρα, για το οποίο αναγνώστες τινες
ενθουσιάστηκαν, είναι απόσπασμα από την
ομιλία που εκφωνήθηκε στο τεκτονικό “μνημόσυνο” που τέλεσαν οι μασόνοι των
Αθηνών εις μνήμην του Πατριάρχη Αθηναγόρα!
Ομιλητής ήταν ο τέκτων Στυλ. Ροΐδης, από την Κωνσταντινούπολη παλαιός
συνεργάτης του Αθηναγόρα (μετά τον Μελισσαρόπουλο, άλλος ένας από τους
πολλούς μασόνους συνεργάτης και υμνητής του αθηναγορείου οικουμενιστικού ήθους!)
Όπως προκύπτει από τη στήλη
«ΕΡΓΑΣΙΑΙ Σ... Σ... ΣΤ... ΣΤ... [σημ. συντ: Σεβασμίων
Στοών]»
του επισήμου μασονικού περιοδικού Τεκτονικό
Δελτίο, έτ. 23(1972), τ. 104, σ. 232, (που επισυνάπτω σε
φωτογραφίες),
το τεκτονικό “μνημόσυνο” τελέστηκε στη «Σ... Στ... «Αρμονία»,
υπ’ αριθ. 118, εν Αν... Αθηνών».
Γράφει, λοιπόν, το
Τεκτονικό Δελτίο επί λέξει: «Την
12.10.1972, εις μνήμην του εις την Αιων. Αν.
[σημ. συντ: Αιωνία Ανατολή, έτσι αναφέρονται στους
κεκοιμημένους τέκτονες]
εκδημήσαντος αειμνήστου Πατριάρχου κυρού Αθηναγόρου του Α΄, εγένετο ομιλία εν τη
Στοά του Αδ. Ρητ. Στυλιανού Ροΐδη. Ταύτην παραθέτομεν αυτουσίαν».
Μετά τη δημοσίευση της ομιλίας
του μασόνου «Αδ. Ρητ. Στ. Ροΐδη»,
απόσπασμα της οποίας δημοσιεύθηκε στο
ιστολόγιο, το Τεκτονικό Δελτίο μάς πληροφορεί ότι :
«Μετά τον Αδ. Ρητ. ο Αδ. Σεβ. [σημ. συντ. ο Αδελφός Σεβάσμιος
είναι ο υπεύθυνος της Στοάς] αναγινώσκει σελίδα από εργασίαν διακεκριμένου
Ιεράρχου, αναφερομένην εις σκέψεις εκφρασθείσας κατά καιρούς από τον Πατριάρχην
διά την ψυχήν της Ρωμιοσύνης, διά τας ευθύνας των καιρών, διά τους ορίζοντας
της αδελφοσύνης, διά τας προσωπικάς του συγκινήσεις και τους διαλόγους του με
τα εκατομμύρια των μορφών, που καλύπτουν τας σκέψεις του και διά τας νυκτερινάς
προσευχάς του εις τον Νάρθηκα της Εκκλησίας.
Κατόπιν τούτων
οι αδελφοί, καλούμενοι, εγείρονται και εις σιγήν κατανύξεως, αποδίδουν τον
φόρον τιμής εις μνήμην της Α. Θ. Παναγιότητος, ενώ χορός εξ αδελφών της Στοάς ψάλλει τον εξόδιον ύμνον» (Τεκτονικό
Δελτίο, έτ. 23(1972), τ. 104, σσ. 236).
Από το δημοσίευμα του
Τεκτονικού Δελτίου δεν προκύπτει ότι στη
μασονική Στοά «Αρμονία» στις 12.10.1972 τηρήθηκε το τελετουργικό κανονικού
τεκτονικού “μνημοσύνου” που προβλέπει τη διακόσμηση της Στοάς με
ανθρώπινα μηριαία οστά σε σχήμα χιαστί και επάνω τους ανθρώπινα κρανία και
τελετή με ραντισμό του κενοταφίου του αειμνήστου με κρασί, γάλα και νερό, με επικλήσεις
στον Μ.Α.Τ.Σ. κοκ! Πιθανόν οι μασόνοι
των Αθηνών στις 12.10.1972 για τη μνήμη του Αθηναγόρα τήρησαν το «Τυπικό Λευκής Τελετής Μνημοσύνου» (έκδ. Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, Αθήναι
1953), στην οποία, τελετή, μπορούν και συμμετέχουν και μη τέκτονες.
Αγαπητοί μου, ας
αναλογισθούμε:
το Άγιο Όρος και ορισμένοι επίσκοποι διέκοψαν το
μνημόσυνο του Αθηναγόρα λόγω της οικουμενιστικής του πολιτικής. Του έκαναν όμως
“μνημόσυνο” οι τέκτονες στη μασονική
Στοά !
Οι σύγχρονοι Άγιοι, λόγω της
οικουμενιστικής του πολιτικής, τον εγκαλούν. Οι μασόνοι όμως τον εξυμνούν!
Ο Άγ. Παΐσιος χρησιμοποίησε
φοβερότατους χαρακτηρισμούς στην περίφημη επιστολή του στον Ορθόδοξο Τύπο, ενώ ο Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς, λόγω της
οικουμενιστικής του πολιτικής, τον
χαρακτήριζε «φλωρεντιανό» (δηλ. λατινόφρονα, παπόδουλο, από την
Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας,) – σύμφωνα με πληροφορία του Μ. Πρωτοσυγκέλου του
Οικουμ. Πατριαρχείου, π. Γεωργ. Τσέτση! Οι μασόνοι όμως, ακριβώς λόγω της
οικουμενιστικής του πολιτικής, τον
εκθειάζουν ως «μέγα» και ως «Μεγάλο Ιεράρχη και οραματιστή της ενότητος των Χριστιανών»!
Η αθηναγόρειος οικουμενιστική
πολιτική για τους Αγίους είναι όνειδος,
για τους μασόνους καύχημα και δόξα!
Αγαπητοί, διαλέξτε… αλλά με νηφαλιότητα και ψυχραιμία…
Πάτρα 30.10.2015
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Ο Αναστάσιος δεν γνώριζε βέβαια την τεκτονική ιδιότητα του Στυλιανού Ροίδη. Τώρα όμως που αυτή έγινε γνωστή μετά τη συγκλονιστική αποκάλυψη του π.Αναστασίου οφείλει άμεσα να αφαιρέσει τη σχετική ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή