Ένα σύντομο σχόλιο στη
"Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού" (ομοφυλοφιλία)
Δρ. Ταγαράκης Χρήστος
Με αφορμή ένα γραπτό
του π. Βασιλείου Θερμού για την ομοφυλοφιλία (1) προέκυψε ένας έντονος διάλογος
– αντίλογος στο διαδίκτυο. Ακολούθησε η "Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού"
(2). Επειδή τόσο στο κείμενο του ιδίου, όσο και στα σχόλια ορισμένων
αναγνωστών, παρουσιάζεται ο π. Βασίλειος Θερμός, λίγο πολύ ως
ο
"αδικημένος, κυνηγημένος, νηφάλιος και γνήσιος εκφραστής της Ορθοδοξίας,
τον οποίο προσπαθούν να λυντσάρουν οι "φανατικοί" αντίπαλοι του, οι
οποίοι ανήκουν στον "σκληροπυρηνικό-φονταμενταλιστικό
χώρο" "
προτείνω
προς κάθε ενδιαφερόμενο, όποια άποψη κι αν έχει, να διαβάσει τις απαντήσεις του
Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεου (Βλάχου) (3, 4) και του π. Θωμά Βαμβίνη (5), σε
ένα παλαιότερο κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού (6). Θέματα τα οποία συζητούνται
είναι οι μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων, ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός
και η λεγόμενη
"μεταπατερική θεολογία".
Τόσο
ο Σεβ. Ιερόθεος, όσο και ο π. Θωμάς Βαμβίνης καταδεικνύουν πολύ καθαρά τη
διαφορά, η οποία υπάρχει ανάμεσα στον Ορθόδοξο και στο μη Ορθόδοξο τρόπο
σκέψης, ανάμεσα στο λόγο, ο οποίος είναι καρπός της φώτισης του Θεού και σε
αυτόν, ο οποίος είναι προϊόν της ανθρώπινης φαντασίας. Μόνο όταν κάποιος
κατανοήσει αυτές τις βασικές διαφορές, είναι σε θέση να καταλάβει το ποιός
είναι ο πραγματικός σκληροπυρηνικός
και φονταμενταλιστής, ποιός φέρνει το φως και ποιός σκορπίζει τη σύγχυση και το
σκοτάδι (όσο νηφάλιος, ευφράδης, προσηνής και πολιτισμένος κι αν παρουσιάζεται
ο τελευταίος). Εξ άλλου ο φανατισμός και η εθελοτυφλία έχουν ποικίλους μανδύες.
Δεν είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα μόνο κάποιων "οπισθοδρομικών"
αλλά και ορισμένων "προοδευτικών".
Πολύ
σημαντική για την κατανόηση του όλου προβλήματος είναι η συμβολή του π.
Αντώνιου Αλεβιζόπουλου:
Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΣΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΩΡΕΣ,
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
(+)
Για όποιον φαίνονται
αυτά τα κείμενα δυσνόητα, πολύπλοκα ή "προχωρημένα μαθηματικά",
υπάρχουν μερικοί ασφαλείς οδηγοί, οι οποίοι παρουσιάζουν την Αλήθεια του Θεού
ποιο απλά, όπως τα βιβλία των Αγίων Παϊσίου, Πορφυρίου και άλλων παλαιότερων
αλλά και σύγχρονων Αγίων και Γερόντων.
Παραπομπές
1) ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ: ΕΝΑ
"ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ" ΠΡΟΒΛΗΜΑ, σελ. 149-179, κεφάλαιο
στο βιβλίο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Συλλογικό έργο, Εκδόσεις ΕΝ
ΠΛΩ, Μάρτιος 2015.
2) Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού.(Πηγή: http://www.anastasiosk. blogspot.gr/2016/02/blog-post_ 804.html, Δευτέρα, 22 Φεβρουαρίου 2016).
3) Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος απαντά στον π. Βασίλειο Θερμό. (Πηγή: https://neaproia. wordpress.com, Νέα Πρωία 20/09/2010).
4) Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: “Νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή «θεολογία». (Πηγή: http://www.romfea.gr/, Δευτέρα, 02 Αυγούστου 2010).
5) Nέο κύμα διαλόγου
γιά τήν λειτουργική γλώσσα. Καταιγιστική απάντηση του π. Θωμά Βαμβίνη στόν π. Βασ.
Θερμό. (Πηγή: http://klision.blogspot.com/2010/07/n_15.html,
Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010).
6) Οι λαϊκοί αδελφοί μας στη Λατρεία, του Πρωτ.π.Βασιλείου Θερμού. (Πηγή: http://www.amen.gr/article/oi- laikoi-adelfoi-mas-sti-latreia , 14 Ιουλίου 2010)
Γράφει ο π.Βασίλειος Θερμός στη σελίδα 150 του επίμαχου βιβλίου: "Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να ανιχνεύσει το πελώριο ζήτημα της ομοφυλοφιλίας, φυσιά ούτε και να το μελετήσει σε βάθος. Αυτή η διαπραγματευση θα αποτελέσει, αν επιτρέψει ο Θεός, αντικείμενο εκτεταμένης εργασίας που ήδη ετοιμάζω , πρκειμένου να αντιμετωπίσω την παντελή έλλειψη θεολογικού προβληματισμού για το θέμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΏστε "υφίσταται παντελής έλλειψη θεολογικού προβληματισμού για το θέμα" και ανέλαβε ο π.Βασιλειος Θερμός να αναπληρώσει το υπάρχον κενό! Τι να σχολιάσει κανείς!
Στις σελίδες 157-158 γράφει τα εξής: "και τώρα ας επισκοπήσουμε την κατάσταση ως προς τον εκκλησιαστικό χώρο. Εκείνο που εκπλήσσει κατ αρχήν είναι η απύθμενη άγνοια. Ποιμένες τοποθετούνται δημοσίως με κατηγορηματικότητα χωρίς να έχουν διαβάσει ουσιαστικά τίποτε, χωρίς να έχουν συμβουλευθεί κάποια βιβλιογραφία, δίχως να έχουν μιλήσει με ειδικούς, αναμασώντας παρωχημένα επιχειρήματα, αγνοώντας δηλαδή πλήρως τι σημαίνει ομοφυλοφιλία από πλευράς ανθρωπολογικής (με την ψυχολογική έννοια). Η μέθοδος αυτή, δυστυχώς, είναι "δοκιμασμένη" από πλήθος άλλων πεδίων δημόσιου διαλόγου: οι κληρικοί εμφανιζόμαστε να έχουμε γνώμη για την οικονομία, τη βιολογία, την ιστορία, εν ολίγοις για τα πάντα, χωρίς την παραμικρή γνώση των πολυσύνθετων θεμάτων.
Κάνουμε αυτό ακριβώς που μας ενοχλεί όταν το πράττουν οι αθεολόγητοι δημοσιογράφοι εις βάρος της Εκκλησίας και για το οποίο εύλογα τους κατηγορουμε.
Το χειρότερο: αυτές οι στάσεις πανικού υστερούν θεολογικά, όπως θα αποδείξω στη συνέχεια. Είναι καρπός της διάχυτης νοοτροπίας "ό,τι δεν κατανοώ αποτελεί κακό, από απλό κίνδυνο έως κάτι δαιμονικό". Θα εξετάσουμε κάποια πολεμικά κατά της ομοφυλοφιλίας κείμενα (επισκόπων και πρεσβυτέρων), ως αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας νοοτροπίας. Δεν θα παραθέσω ονόματα επειδή εδώ ο στόχος μου είναι η κριτική επισκόπηση νοοτροπιών".
Ώστε "απύθμενη άγνοια" χαρακτηρίζει τις τοποθετήσεις των ποιμένων! Όχι απλώς άγνοια αλλά "απύθμενη" κι όλας! Και γιατί όλο αυτό το κακό; Μα επειδή δεν έχουν διαβάσει τη σχετική βιβλιογραφία (δε μας λέει ποια) και δεν έχουν ρωτήσει τους "ειδικούς" πιο πριν! Ίσως εννοεί τον ίδιο και κάποιους συναδέλφους του, του αυτού φρονήματος!
Τους λεγόμενους "ψυχοθεολόγους" προφανώς! Και έτσι υστερούν οι τοποθετήσεις τους από "ανθρωπολογικής πλευράς (με την ψυχολογική έννοια)"!
Το γεγονός, βέβαια, ότι κάποιοι από αυτούς είναι εγκρατείς της Βίβλου, της πατερικής γραμματείας που την ερμηνεύει, των ιερών κανόνων αλλά και της θύραθεν παιδείας, εδράζοντας τις τοποθετήσεις πάνω σε αυτά τα βάθρα δε μας αγγίζει! Αφού δε διαβασαν τα "πορίσματα" των ψυχολογικών θεωριών και δε συμβουλεύθηκαν τους "ψυχοθεολόγους" δεν έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε δημόσιες τοποθετήσεις κατά της ομοφυλοφιλίας!
Στις σελίδες 153-154 διαβάζουμε τα εξής; " Παραμένει ένα ιστορικό παράδοξο πώς φθάσαμε σε αυτό το σημείο: ο μεν εκκλησιαστικός χώρος, γνωστός για τη μακραίωνη καταπίεση του σώματος, να μιλά κατά της ομοφυλοφιλίας στο όνομα της σωματικότητας, ο δε ομοφυλόφιλος χώρος, ριζικά συνδεδεμένος με το σώμα και τις αναζητήσεις του, να σχετικοποιεί τη σημασία της σωματικής κατασκευής προκειμένου να μιλήσει για το φύλο".
Πόθεν τεκμαίρεται ότι ο εκκλησιαστικός χώρος "είναι γνωστός για τη μακραίωνη καταπίεση του σώματος"; Ποια είναι τα στοιχεία που τεκμηριώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό; Ομόφωνα η πατερική γραμματεία αποφαίνεται πως οι αληθινοί χριστανοί είναι "παθοκτόνοι και ου σωματοκτόνοι"! Πού το βρήκε αυτό ο π.Βασίλειος και γράφει για "μακραίωνη καταπίεση του σώματος";
Τό ζητούμενο φίλε καί αδελφέ είναι νά ακουστεί λόγος ο οποίος θά μπορεί νά ωφελήσει καί τόν ομοφυλόφιλο. Πού δέν θά ικανοποιεί τούς λογισμούς τής μιάς ή τής άλλης θέσεως. Λόγος ο οποίος θά βοηθά τόν ομοφυλόφιλο νά συνειδητοποιήσει τί χάνει από τό βάθος τού ανθρωπίνου μυστηρίου, προσκολλώμενος στήν επιφάνεια τού ναρκισσισμού καί τής ανταρσίας.Καί θά βοηθά καί τόν συντηρητικό χριστιανό νά συνειδητοποιήσει ότι καί αυτός ζεί στήν επιφάνεια τών πραγμάτων καί ότι άν δέν ζούσε τόσο πρόχειρα ίσως νά μήν καταλήγαμε απλοί θεατές τών πεπραγμένων τών άλλων
ΑπάντησηΔιαγραφή