Σημείωση: Στὶς 23 Ἰουνίου κοιμήθηκε ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς ἀλλὰ ἡ ἑορτὴ του μετατέθηκε γιὰ τὶς 19 Ἰανουαρίου ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Γεώργιο Σχολάριο
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄,
ἔκδ. Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
Πολλοὶ ἅγιοι Μάρτυρες, ὅταν δὲν ἤξεραν τὸ δόγμα, ἔλεγαν: «Πιστεύω ὅ,τι θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες». Ἂν κάποιος ἔλεγε αὐτό, μαρτυροῦσε. Δὲν ἤξερε δηλαδὴ νὰ φέρη ἀποδείξεις στοὺς διῶκτες γιὰ τὴν πίστη του καὶ νὰ τοὺς πείση, ἀλλὰ εἶχε ἐμπιστοσύνη στοὺς Ἁγίους Πατέρες. Σκεφτόταν: «Πῶς νὰ μὴν ἔχω ἐμπιστοσύνη στοὺς Ἁγίους Πατέρες; Αὐτοὶ ἦταν καὶ πιὸ ἔμπειροι καὶ ἐνάρετοι καὶ ἅγιοι. Πῶς ἐγὼ νὰ δεχθῶ μία ἀνοησία; Πῶς νὰ ἀνεχθῶ νὰ βρίζη ἕνας τούς Ἁγίους Πατέρες;» Νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὴν παράδοση. Σήμερα, δυστυχῶς, μπῆκε ἡ εὐρωπαϊκὴ εὐγένεια καὶ πᾶνε νὰ δείξουν τὸν καλό. Θέλουν νὰ δείξουν ἀνωτερότητα καὶ τελικὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν τὸν διάβολο μὲ τὰ δύο κέρατα. «Μία θρησκεία, σοῦ λένε, νὰ ὑπάρχη» καὶ τὰ ἰσοπεδώνουν ὅλα.
Ἦρθαν καὶ σ΄ ἐμένα μερικοὶ καὶ μοῦ εἶπαν: «Ὅσοι πιστεύουμε στὸν Χριστό, νὰ κάνουμε μία θρησκεία». «Τώρα εἶναι σὰν νὰ μού λέτε, τοὺς εἶπα, χρυσὸ καὶ μπακίρι, χρυσὸ τόσα καράτια καὶ τόσα ποὺ τὰ ξεχώρισαν, νὰ τὰ μαζέψουμε πάλι καὶ νὰ τὰ κάνουμε ἕνα. Εἶναι σωστὸ νὰ τὰ ἀνακατέψουμε πάλι; Ρωτῆστε ἕναν χρυσοχόο: «Κάνει νὰ ἀνακατέψουμε τὴν σαβούρα μὲ τὸν χρυσό;» Ἔγινε τόσος ἀγώνας, γιὰ νὰ λαμπικάρη τὸ δόγμα».
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν καὶ ἀπαγόρευσαν τὶς σχέσεις μὲ αἱρετικό. Σήμερα λένε: «Ὄχι μόνο μὲ αἱρετικὸ ἀλλὰ καὶ μὲ Βουδιστὴ καὶ μὲ πυρολάτρη καὶ μὲ....
δαιμονολάτρη νὰ συμπροσευχηθοῦμε. Πρέπει νὰ βρίσκωνται στὶς συμπροσευχές τους καὶ στὰ συνέδρια καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι. Εἶναι μία παρουσία». Τί παρουσία; Τὰ λύνουν ὅλα μὲ τὴν λογικὴ καὶ δικαιολογοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα. Τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα νομίζει ὅτι καὶ τὰ πνευματικὰ θέματα μποροῦν νὰ μποῦν στὴν Κοινὴ Ἀγορά.
Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους ποὺ ἔχουν ἐλαφρότητα καὶ θέλουν νὰ κάνουν προβολή, «Ἱεραποστολή», συγκαλοῦν συνέδρια μὲ ἑτεροδόξους, γιὰ νὰ γίνεται ντόρος καὶ νομίζουν ὅτι θὰ προβάλουν ἔτσι τὴν Ὀρθοδοξία, μὲ τὸ νὰ γίνουν δηλαδὴ ταραμοσαλάτα μὲ τοὺς κακοδόξους. Ἀρχίζουν μετὰ οἱ ὑπὲρ-ζηλωτὲς καὶ πιάνουν τὸ ἄλλο ἄκρο· λένε βλασφημίες γιὰ τὰ Μυστήρια τῶν Νεοημερολογιτῶν κ.λ.π. καὶ κατασκανδαλίζουν ψυχὲς ποὺ ἔχουν εὐλάβεια καὶ ὀρθόδοξη εὐσαισθησία.
Οἱ ἑτερόδοξοι ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔρχονται στὰ συνέδρια, κάνουν τὸν δάσκαλο, παίρνουν ὅ,τι καλὸ ὑλικὸ πνευματικὸ βρίσκουν στοὺς Ὀρθοδόξους, τὸ περνᾶνε ἀπὸ τὸ δικό τους ἐργαστήρι, βάζουν δικό τους χρῶμα καὶ φίρμα καὶ τὸ παρουσιάζουν σὰν πρωτότυπο. Καὶ ὁ παράξενος σημερινὸς κόσμος ἀπὸ κάτι τέτοια παράξενα συγκινεῖται, καὶ καταστρέφεται μετὰ πνευματικά. Ὁ Κύριος ὅμως, ὅταν θὰ πρέπη, θὰ παρουσιάση τοὺς Μάρκους τοὺς Εὐγενικοὺς καὶ τοὺς Γρηγορίους Παλαμάδες, ποὺ θὰ συγκεντρώσουν ὅλα τὰ κατασκανδαλισμένα ἀδέλφια μας, γιὰ νὰ ὁμολογήσουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ νὰ στερεώσουν τὴν παράδοση καὶ νὰ δώσουν χαρὰ μεγάλη στὴν Μητέρα μας Ἐκκλησία.
Οἱ ἑτερόδοξοι ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔρχονται στὰ συνέδρια, κάνουν τὸν δάσκαλο, παίρνουν ὅ,τι καλὸ ὑλικὸ πνευματικὸ βρίσκουν στοὺς Ὀρθοδόξους, τὸ περνᾶνε ἀπὸ τὸ δικό τους ἐργαστήρι, βάζουν δικό τους χρῶμα καὶ φίρμα καὶ τὸ παρουσιάζουν σὰν πρωτότυπο. Καὶ ὁ παράξενος σημερινὸς κόσμος ἀπὸ κάτι τέτοια παράξενα συγκινεῖται, καὶ καταστρέφεται μετὰ πνευματικά. Ὁ Κύριος ὅμως, ὅταν θὰ πρέπη, θὰ παρουσιάση τοὺς Μάρκους τοὺς Εὐγενικοὺς καὶ τοὺς Γρηγορίους Παλαμάδες, ποὺ θὰ συγκεντρώσουν ὅλα τὰ κατασκανδαλισμένα ἀδέλφια μας, γιὰ νὰ ὁμολογήσουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ νὰ στερεώσουν τὴν παράδοση καὶ νὰ δώσουν χαρὰ μεγάλη στὴν Μητέρα μας Ἐκκλησία.
Ἐὰν ζούσαμε πατερικά, θὰ εἴχαμε ὅλοι πνευματικὴ ὑγεία, τὴν ὁποία θὰ ζήλευαν καὶ ὅλοι οἱ ἑτερόδοξοι, καὶ θὰ ἄφηναν τὶς ἀρρωστημένες τους πλάνες καὶ θὰ σώζονταν δίχως κήρυγμα. Τώρα δὲν συγκινοῦνται ἀπὸ τὴν ἁγία μας πατερικὴ παράδοση, γιατί θέλουν νὰ δοῦν καὶ τὴν πατερική μας συνέχεια, τὴν πραγματική μας συγγένεια μὲ τοὺς Ἁγίους μας. Αὐτὸ ποὺ ἐπιβάλλεται σὲ κάθε Ὀρθόδοξο εἶναι νὰ βάζη τὴν καλὴ ἀνησυχία καὶ στοὺς ἑτεροδόξους, νὰ καταλάβουν δηλαδὴ ὅτι βρίσκονται σὲ πλάνη, γιὰ νὰ μὴν ἀναπαύουν ψεύτικα τὸν λογισμό τους, καὶ στερηθοῦν καὶ σ΄ αὐτὴν τὴν ζωὴ τὶς πλούσιες εὐλογίες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ στὴν ἄλλη ζωὴ τὶς περισσότερες καὶ αἰώνιες εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.
O Άγιος γ. Παϊσιος όπως και άλλοι άγιοι γέροντες του τελευταίου αιώνα, έζησαν όλα αυτά τα γεγονότα, την επέλαση της νέας εποχής, την εκκοσμίκευση και τον συγκρητισμό, τις διαιρέσεις και τα σχίσματα, και προσπάθησαν με το λόγο τους και την αδιάλειπτη προσευχή τους να πολεμήσουν το κακό. Έδωσαν αισιόδοξη οπτική των πραγμάτων την οποία πρέπει να έχουμε όλοι αφού ο Κύριος της ιστορίας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.Αυτή όμως η αισιόδοξη οπτική ήταν καθαρά πνευματική. Δηλ. τόνιζαν ότι πνευματικά όχι μόνο θα μας στηρίξει ο Κύριος αλλά και θα μας αυξήσει μέσω ακριβώς αυτών των πειρασμών και των θλίψεων. Θα είναι η φωτιά που θα κατακάψει τα αγκάθια της καρδιάς (τις μέριμνες του αιώνος τούτου, την απάτη του πλούτου, και την επιθυμία των άλλων πραγμάτων που συμπνίγουν τον λόγο και γίνεται άκαρπος σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου), και έτσι θα γίνει "γη αγαθή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε εποχή ο χριστιανός είχε "τον σταυρό του". Ειδωλολατρικοί διωγμοί, φυλακές, εξορίες, μαρτύρια, αιρέσεις, βασανιστήρια από αλλόθρησκους στην τουρκοκρατία, κομμουνιστική αθεϊα κτλ.. Ποτέ δεν έμειναν οι χριστιανοί χωρίς σταυρό.
Στην Π. Διαθήκη ο Θεός μας λέει "Άδραξε την παιδεία Μου, γιατί είναι η Ζωή σου". Ο Άγιος Λουκάς μετά από όλα όσα πέρασε και ενώ τα πρώτα χρόνια έφτασε στα όρια της απόγνωσης (ιδιαίτερα από την αθεϊστική προπαγάνδα που δέχτηκαν τα παιδιά του, ενώ ήταν εξόριστος στην Σιβηρία, που τα επηρέασε πολύ), προς το τέλος της ζωής του, βλέποντας σε ποια πνευματική κατάσταση τον είχε φέρει ο Κύριος, είπε "Αγάπησα το μαρτύριο γιατί με ένα παράξενο τρόπο έχει τη δύναμη να καθαρίζει την ψυχή".
Σήμερα μπορεί να μην υπάρχει μαρτύριο σώματος, υπάρχουν όμως άλλα πράγματα που κάνουν επέλαση, τα ζούμε τα μισούμε αλλά αδυνατούμε να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτό είναι ένα εξίσου μεγάλο μαρτύριο της συνειδήσεως. Όπως είπε ο Φ.Κόντογλου "το κακό δεν σταματάει πια με τίποτα".. Ένα σιχαμερό κράμα αθεϊας-συγκρητισμού-αποκρυφισμού-νεοσατανισμού-βουδισμού-πολιτικής ορθότητας. Ένα θανατηφόρο μίγμα με χίλια χρώματα σχήματα αρώματα. Οι νέες σειρήνες, το ουράνιο τόξο της νέας εποχής που μας διαβεβαιώνει ότι δεν κινδυνεύουμε πια από κατακλυσμό. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε "ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται". Είναι μια εποχή περίεργη με βασικό χαρακτηριστικό τις πολύ ραγδαίες αλλαγές. Το λένε και οι παλαιότεροι. Όσες αλλαγές δεν έζησαν σε όλη τους τη ζωή τις βλέπουν τα τελευταία χρόνια. Ανατροπές των πάντων. Χρειάζεται να θωρακιστούμε πάρα πολύ σε πνευματικό επίπεδο, να στηριχτούμε στο Βράχο της Σωτηρίας μας, τον Κύριό μας, να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα, να αγρυπνούμε κάθε στιγμή. Τα γεγονότα που συντελούνται σε πνευματικό επίπεδο είναι φοβερά. Αν μπορούσαμε να δούμε το πνευματικό παρασκήνιο θα τρομάζαμε. Πόλεμος ανελέητος. Βλέπουμε τα αποτελέσματα, η κοινωνία διαλύεται, οι άνθρωποι ζουν με αντικαταθλιπτικά, η πίστη εγκαταλείπεται.Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Εμείς πρέπει "αφού καταπολεμήσουμε τα πάντα, να σταθούμε" όπως λέει ο Απ. Παύλος. Και να ζητήσουμε φώτιση, ο καθένας στο περιβάλλον του και στην σκοπιά που τον έθεσε ο Κύριος (μικρή ή μεγάλη), πως να προχωρήσουμε εν μέσω πνευματικής σύγχυσης, διχογνωμίας, διαιρέσεων, και αιρέσεων.
Η μεγάλη διαφορά τής σημερινής μας εποχής είναι ότι τό ένδυμα φωτός έχει εγκατασταθεί γιά τά καλά πλέον μέσα στόν Ναό.
ΑπάντησηΔιαγραφή