Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η πολιτική ζωή ως να βρισκόμαστε στο 2009, ως να μη συμβαίνει τίποτα αρνητικό ή δυσάρεστο σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να σπαράσσεται από την οικονομική κρίση, οι πολίτες να βρίσκονται στο ύστατο σημείο πριν από το έμφραγμα, και οι ταγοί του πολιτικού κόσμου περί άλλα να τυρβάζουν. Η εταιρεία «Μαρινόπουλος» με 13.000 και πλέον υπαλλήλους και εκτεθειμένους πέρα των 3.000 προμηθευτών καταφεύγει στη Δικαιοσύνη για να διασωθούν βασικά οι μέτοχοί της που την οδήγησαν στην πτώχευση... Αλλες επιχειρήσεις, που κάποτε ανθούσαν, βρίσκονται κοντά στο τέλος. Ο ιδιωτικός τομέας, που σε άλλες εποχές αποτελούσε τα θεμέλια και τις κολώνες της ελληνικής οικονομίας, καταρρέει από μέρα σε μέρα... Ναι, τόσο άσχημα είναι τα πράγματα...
Την ίδια στιγμή, οι κίνδυνοι για την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία είναι υπαρκτοί. Η Τουρκία, που βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και ηττάται στο τουρκικό Κουρδιστάν από τους αντάρτες του PKK, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να εξαγάγει τα προβλήματά της στις γειτονικές χώρες. Στο Ιράκ και στη Συρία δεν τα κατάφερε, απέτυχε. Η «εύκολη» λύση είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Μερικοί θα γελάσουν, αλλά θα είναι οι απροετοίμαστοι στην περίπτωση υλοποίησης των σχεδίων. Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει εμπιστοσύνη, ούτε και μπέσα. Αδίστακτος ήταν, αδίστακτος είναι... Μην ξεχνάτε ότι εξαφάνισε πολιτικά όλους τους πιστούς συνεργάτες του και μεθοδεύει τη σύλληψη και τον εγκλεισμό στη φυλακή του μέντορά του, του ανθρώπου που τον έκανε πρωθυπουργό της Τουρκίας, τον ιμάμη Γκιουλέν.
Ενώπιον αυτών των προβλημάτων τι κάνουν οι πολιτικοί μας; Η γρήγορη απάντηση είναι ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ. Καταναλώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν λέω, σημαντικά θέματα είναι. Αλλά τι σχέση έχουν με τις προσπάθειες σωτηρίας της οικονομίας και της εξόδου από την κρίση.Βεβαίως δεν έχουν σχέση, αλλά είναι θέματα που η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα τη βοηθήσουν να συνεχίσει ένα «παραμύθι», έντονα εκνευριστικό. Ενα παραμύθι που στοχεύει στις μάζες. Αλλά και η αντιπολίτευση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Εχει και αυτή το δικό της παραμυθάκι για τους δήθεν φίλους και εταίρους Ευρωπαίους που μας... έσωσαν. Θα σας έλεγα τι μας έκαναν, αλλά δεν μου το επιτρέπουν οι κανόνες ευγενείας. Εχουν αυτοί τις λύσεις και ουδείς άλλος. Ναι, τους είδαμε και αυτούς...
Αυτή είναι η κατάσταση. Η χώρα στον αναπνευστήρα, η ιδιωτική πρωτοβουλία κυνηγημένη πληρώνοντας και δικά της λάθη να αδυνατεί να αναλάβει τον δικό της ρόλο, η κυβέρνηση στον κόσμο της και η αντιπολίτευση να διακρίνεται από τον κλασικό τρόπο άσκησης εξουσίας. Τις υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται ποτέ. Με τέτοιο πολιτικό προσωπικό δυστυχώς δεν έχουμε τύχη. Μην τρέφετε αυταπάτες. Μην τους πιστεύετε. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Η καταστροφή της οικονομίας ξεκίνησε από αυτούς, συνεχίζεται από τους ίδιους, οι οποίοι θα γράψουν και το... τέλος με τρόπο που να πιστεύουν οι πολίτες ότι δεν έφταιγαν αυτοί που κυβερνούσαν αλλά οι... άλλοι. Και με αυτά και εκείνα η Ελλάδα έγινε μια αναξιόπιστη χώρα...
Πηγή
Ερινύες...
Πριν έναν χρόνο, τέτοιο καιρό, νομίσαμε πως ζούσαμε ημέρες κοσμογονίας.
Ημέρες που θα μπορούσαν να άλλαζαν την μοίρα μας.
Ημέρες που για πρώτη φορά θα παίρναμε τις τύχες μας στα χέρια μας.
Σαν χθες ήταν η επική εκείνη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και σαν αύριο το ιστορικό νέο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον νέο ναζισμό που με πρόσχημα την οικονομία εξαπλώθηκε ήδη σε όλη την Ευρώπη.
Και μετά ήρθε το ξετσίπωτο και χυδαίο ανθρωπάκι και με ξετσίπωτο και χυδαίο τρόπο αγνόησε και πέταξε στα σκουπίδια την θέληση του ελληνικού λαού, που με τόση αυτοθυσία εκφράστηκε ανάμεσα σε ακραίους εκβιασμούς, και τεχνητή οικονομική ασφυξία.
Και μετά ο λαός έκανε το τραγικό λάθος να αντιδράσει όχι με οργή, αλλά με παραίτηση:"Άσε ρε που θα ξανασχοληθώ. Ούτε να ψηφίσω δεν θα πάω!".
Κι αυτή η μοιραία απογοήτευση με λάθος έκφραση του λαού, μαζί με χιλιάδες εύκολα καιπρόστυχα ψέματα, έδωσαν την ευκαιρία στο ξετσίπωτο χυδαίο ανθρωπάκι να αναρριχηθεί για δεύτερη φορά στην καρέκλα της εξουσίας.
Τώρα, ένα χρόνο μετά, και στην πρώτη επέτειο της ξετσίπωτης και χυδαίας προδοσίας του, το ξετσίπωτο και χυδαίο ανθρωπάκι, ανίκανο να διαχειριστεί ηθικά και συναισθηματικά το βάρος αυτής της επετείου, δραπετεύει στην Κίνα κυνηγώντας "επενδύσεις", κυνηγημένο το ίδιο από ανείπωτες κι ανομολόγητες Ερινύες, που αργά ή γρήγορα θα το οδηγήσουν στον γκρεμό.
Κι ο λαός;
Ο λαός, καιρός είναι κυνηγημένος κι αυτός απ' τις δικές του Ερινύες, αυτές της απάθειας, και της μοιρολατρίας, να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει πέρσι με την εκδήλωση της προδοσίας, να ξεσηκωθεί και να γίνει ο ίδιος η Αληκτώ (προσωποποίηση της οργής και της μανίας) , η Μέγαιρα (το μίσος και ο φθόνος) κι η Τισιφόνη (η εκδίκηση του φόνου) και να πετάξει στα τάρταρα τον σιχαμένο, ξετσίπωτο και χυδαίο προδότη, παρέα με την εμετική του κουστωδία...
Και μαζί βεβαίως και με όλους τους παλαιότερους προδότες, όλων των αποχρώσεων!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον" και "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους"
Ο καλός ηθοποιός και ο… πετυχημένος πολιτικός
Ηθοποιός σημαίνει φως… έλεγε ο αξέχαστος Δημήτρης Χορν και ο υποφαινόμενος συμπληρώνει… Εξαιρούνται οι πολιτικοί… Διότι ο καλός πολιτικός – στις μέρες μας – πριν και πάνω απ’ όλα είναι (και πρέπει να είναι ) καλός ηθοποιός… Και βέβαια αυτά που πράττει, σε πλήρη αντιδιαστολή με όσα λέει, μόνο ΦΩΣ στο τούνελ δεν φέρνουν… Ο Αλέξης Τσίπρας, αντικειμενικά είναι ένας εξαίρετος ηθοποιός… Αν αποδειχτεί καλός πολιτικός, θα το γράψει η ιστορία, μετά από μερικά χρόνια… Προς το παρόν, όμως, παρόλο που η τύχη τον έχει ευνοήσει με προκλητικό τρόπο, η ιστορία αρνείται πεισματικά να συμφωνήσει…
Είναι ξεκάθαρο πως ο πρωθυπουργός έχει άστρο… Ελάχιστοι πολιτικοί είχαν άστρο από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους… Το να έχει άστρο κανείς, δεν συνεπάγεται βέβαια ότι είναι σωστός, ικανός, έντιμος ή επιτυχημένος…
Έχει χάσει κάθε έξωθεν καλή μαρτυρία απέναντι στον ελληνικό λαό ο Αλέξης, αφού όλα όσα έλεγε από το 2010 και ύστερα του γύρισαν μπούμερανγκ… Παρόλ’ αυτά δείχνει ν’ αντέχει… Άλλος στην θέση του, θα είχε «επιστρέψει» στο 4%…
Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που αντέχει; Όχι πάντως επειδή δεν φοράει γραβάτες… Ούτε επειδή είναι όμορφος (για πολιτικός) και γελάει… Ούτε βέβαια επειδή είναι αριστερός (εδώ γελάνε όλοι οι άλλοι…)
Ο Τσίπρας αντέχει, επειδή είναι νέος και θεωρείται ακόμα άφθαρτος σε σχέση με τους προκατόχους του, αλλά και με τους αντιπάλους του…
Ο λαός γνωρίζει, ότι τον δουλεύει ψιλό γαζί ο Τσίπρας… Όμως γνωρίζει πολύ καλά πως δεν θα μειωθούν οι φόροι αν γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης. Ούτε θα ξαναγίνουν κανονικές οι κομμένες συντάξεις. Μνημόνια θα έχει έτσι κι αλλιώς… Και σου λέει, καλύτερα να με σκίζει ο Τσίπρας που είναι πιτσιρικάς, παρά εκείνοι που με έσκιζαν 35 χρόνια, χωρίς να το παίρνω είδηση…
Είναι ξεκάθαρο πως ο Κυριάκος, επενδύει στην οργή των πολιτών για τα ψέματα του Τσίπρα, «πουλώντας» ειλικρίνεια… Μόνο που με την ειλικρίνεια, της επιβεβλημένης ατομικής φτώχειας για ένα ασαφές, αόριστο και αβέβαια καλό της πατρίδας, κανείς δεν νίκησε την πείνα του… Όταν μάλιστα οι εκπρόσωποι του πολιτικού προσωπικού, παλιοί και νέοι, δεν βιώνουν την συγκεκριμένη πείνα…
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως ο Τσίπρας είναι καλύτερος ηθοποιός από τον Μητσοτάκη και μάλιστα το γνωρίζει πολύ καλά αυτό… Δεν γνωρίζω προσωπικά τον πρωθυπουργό… σε αντίθεση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τον έχω γνωρίσει προσωπικά και μάλιστα σε πολύ δύσκολες πολιτικά εποχές για εκείνον…
Προσωπικά αντιλαμβάνομαι πως θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του, για να παραμείνει πρωθυπουργός. Ακόμα και αυτή η απλή αναλογική που ευαγγελίζεται, όταν κρατάει το όριο του 3%, δείχνει πως ο Αλέξης Τσίπρας τα έχει υπολογίσει, ενδεχομένως και κανονίσει, όλα…
Μπορεί να χάσει από κυβερνητικό εταίρο έναν πολύ καλό φίλο που του στάθηκε στα δύσκολα, τον Πάνο Καμμένο, (άλλωστε στην πολιτική αν είσαι ισχυρός, βρίσκεις φίλους ότι ώρα θες), ωστόσο με αυτό το κόλπο θεωρεί πως ξεμπερδεύει μια και καλή με τους πρώην στενούς του φίλους και νυν θανάσιμους εχθρούς. Τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και την Ζωή Κωνσταντοπούλου… Καλώς ή κακώς ο Τσίπρας για λόγους που δεν γνωρίζουμε ακόμα, δείχνει τεράστια εμμονή απέναντι στους συγκεκριμένους πρώην συντρόφους του…
πηγή και koukfamily.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου