Ἀπελπισία ἤ βλακεία;

Πήξαμε στοὺς ἀπατεῶνες, στοὺς «ἐθνοσωτῆρες» καὶ στοὺς καραγκιόζηδες.
Ἔχει μάσα ἡ ἐξουσία… Πολλοὶ οἱ ξελιγωμένοι γύρω μας.
Κι ἀκόμη πιὸ πολλοὶ οἱ ὑποψήφιοι προπαγανδιστὲς τῆς ἀλητείας, ποὺ γιὰ μερικὰ ψίχουλα, θὰ ξεπωλοῦσαν ἀκόμη καὶ τὴν …μάννα τους!!!
Τὸ πλιάτσικο κυριαρχεῖ, ἡ …δικαιοσύνη (ποιός ἦλθε;) σφυρίζει ἀδιάφορα καὶ ὅλη ἡ χώρα μετατρέπεται, σταδιακῶς, σὲ ἕνα ἀπέραντο νεκραταφεῖον.

Ὅλο καὶ περισσότεροι συμπολῖτες μας ἀναγνωρίζουν τὸ ἀδιέξοδον τῆς δημοκρατίας, ποὺ καθοδηγεῖται κι ἐλέγχεται ἀπὸ τὰ μασσωνικὰ κέντρα, τὶς λέσχες καὶ τὶς συναγωγές.
Ὅλο καὶ περισσότεροι συνάνθρωποί μας ἀντιλαμβάνονται καθημερινῶς τὶς ἐξαπατήσεις ποὺ διαπράττονται εἰς βάρος μας καὶ ἀηδιάζουν, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἀγωνίζονται νὰ ἐπιβιώσουν.
Ὅλο καὶ περισσότερο σφίγγει ὁ κλοιός. Γιὰ ὅλους μας.

Κι ἐκεῖ ποὺ προσπαθοῦμε ἅπαντες, οἱ μὴ βολεμένοι, νὰ ἐπιβιώσουμε στοιχειωδῶς, σὰν πορδὲς πετάγονται κάποιοι πσωῤῥοκαμένοι γιὰ νὰ μᾶς δόσουν …«λύσεις». Τόσο πσωῤῥοκαμένοι ὅμως, ποὺ στὶς πρῶτες δύο τρεῖς ἐρωτήσεις φεύγουν …ξεβράκωτοι ἀπὸ τὶς ἀλήθειες ποὺ ἀρνοῦνται νὰ συνειδητοποιήσουν.
Ἀνεγκέφαλοι, ποὺ μαζὺ μὲ τὴν ἀτομική τους ἐλευθερία, ἐκχωροῦν καὶ τὴν ἐθνική μας κυριαρχία, σὲ ἕναν ἀπένταρο ἀπατεῶνα, μέσῳ τῶν ὑπογραφῶν τους.

Γιατί;
Πόσοι εἶναι πιά;
Πόση βλακεία κυκλοφορεῖ γύρω μας;
Πόσοι ἀπελπισμένοι ἔπιασαν τήν βλακεία τους καί τήν ἔκαναν σημαία;

Δὲν εἶναι φυσικὰ μόνον αὐτοί.
Εἶναι καὶ οἱ ἄλλοι, ποὺ ξέμειναν ἀπὸ κομματικὲς ὀμπρέλες καὶ σπεύδουν νὰ χωθοῦν κάτω ἀπὸ νέες.
Εἶναι κι αὐτοὶ δῆλα δὴ ποὺ ἐὰν δὲν ἀνήκουν σὲ κάποιο κόμμα θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους …τίποτα.

Καί τί νά πῇς;
Τί νά κάνῃς;
Νά πιάσῃς μίαν ντουντούκα καί νά τριγυρνᾷς στίς γειτονιές οὐρλιάζοντας;
Ἀξίζει;

Τελείωνει ἡ παράστασις καὶ κάποιοι, ἀρκετοὶ ἴσως, ἀκόμη ἐλπίζουν καί, κατὰ πῶς φαίνεται, θὰ ἐξακολουθήσουν ἀκόμη γιὰ πολὺ νὰ ἐλπίζουν. Ἐλπίζουν ἐλπίζοντας για νὰ ἐλπίζουν, γνωρίζοντας ὅμως μέσα τους πὼς ὅλα τελείωσαν.
Τελείωσαν τελείωσαν…
Καὶ οἱ ἐλπίδες πλέον σκοτώνουν…

Φιλονόη

Υ.Γ. Στὸν κόσμο μας κάθε τέλος σηματοδοτεῖ μίαν ἀρχή. Δὲν ὑπάρχουν κύκλοι, ἀλλὰ σπείρες, ποὺ διαρκῶς περιστρέφονται ἀλλά, πάντα σὲ διαφορετικὰ ἐπίπεδα, δίχως νὰ συγκρούονται. Δύσκολη ἡ συνειδητοποίησις αὐτῆς τῆς ἀληθείας, μὰ καὶ ἀναγκαία. Ὅλα τελείωσαν, ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ γνωρίζαμε, μὰ ἤδη ξεκίνησε νὰ κτίζεται ὁ δικός μας κόσμος. Τὰ ἀπόνερα τοῦ παλαιοῦ κόσμου μας θὰ μᾶς ταλαιπωροῦν γιὰ λίγο ἀκόμη, ἀλλὰ εἴπαμε… Τελειώνουν κι αὐτά…

Πηγή "Φιλονόη"
/kostasxan.