Χάθηκε η «μπάλα» στη δημόσια τάξη

Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι συνήθιζαν να λένε ότι υπάρχουν φορές που δεν χρειάζεται σχολιασμός των ειδήσεων. Οταν το γεγονός που μεταδίδεται είναι αποδεδειγμένο πέραν πάσης αμφιβολίας, καθώς και κραυγαλέο, τότε «η ίδια η είδηση είναι το σχόλιο».

Στην πατρίδα μας η επικαιρότητα βρίθει περιστατικών τέτοιας φύσεως. Οι εφημερίδες, το διαδίκτυο, οι ραδιοφωνικοί και οι τηλεοπτικοί σταθμοί δημοσιοποιούν συμβάντα που σε άλλες εποχές δεν θα τολμούσαν να τα διανοηθούν ούτε συγγραφείς ιστοριών τρόμου. Τα γεγονότα που θεωρούνται πλέον «συνηθισμένα» μιλούν από μόνα τους και περιγράφουν μια εικόνα ακρότατης παρακμής, σήψης και παντελούς αδιαφορίας της ιθύνουσας τάξης για την πορεία της χώρας και την καθημερινότητα του λαού.

Ενα από αυτά δημοσιεύτηκε στη «δημοκρατία» και έχει ως πρωταγωνιστές «δύο άστεγους αλλοδαπούς, που φέρεται ότι απαγχόνισαν έναν φίλο τους (επίσης άστεγο), κρεμώντας τον από ένα δέντρο, ύστερα από μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ. Το πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στην πλατεία Κλαυθμώνος, απέναντι από το κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο φυλάσσεται νυχθημερόν». Ο απαγχονισμός του μετανάστη έγινε στην καρδιά της Αθήνας, σε σημείο που δεν έχει μετατραπεί ακόμη σε «άβατον» λόγω εγκληματικότητας, μια και εκεί υπάρχουν πολλά σημεία που φυλάσσονται επιμελώς από την Αστυνομία.

Το κράτος έχει απολέσει τον έλεγχο στην επικράτεια και αυτό αποδεικνύεται από μια απλή (πλην επικίνδυνη) περιήγηση σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας αλλά και σημαντικών τμημάτων της περιφέρειας. Η εγκληματικότητα καλπάζει και οι πολίτες δεν έχουν ακόμα βιώσει το απόλυτο χάος λόγω της φιλοτιμίας και της αυταπάρνησης των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οι πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίζονται τις κοινές υποθέσεις ενδιαφέρονται κυρίως για την εξυπηρέτηση φίλων και κολλητών και για το άγριο χαράτσωμα των φορολογουμένων. Η απόδοση του υστερήματος των Ελλήνων γίνεται στους αδίστακτους δανειστές καθώς και στους λοιπούς επικυρίαρχους. Η πραγματικότητα των Ελλήνων κατάντησε θρίλερ, που κανείς δεν θέλει να το δει αλλά όλοι υποχρεούνται να το ζήσουν παίζοντας τον ρόλο του θύματος. 

Πηγή 

 online-pressblog