No Tsipras, No Syriza

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος 

Τη φωτογραφία αυτή μου την είχε στείλει το καλοκαίρι ένας φίλος από τη Νάπολη της Ιταλίας, ο οποίος είχε μείνει έκπληκτος με την ομοιότητα του Τσίπρα. Την κράτησα περιμένοντας την κατάλληλη περίσταση. Και πράγματι ήρθε σήμερα. Νομίζω πως αποδίδει με τον ιδανικότερο τρόπο τη σχέση Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ την «επόμενη μέρα» του 2ου συνεδρίου.

Τι έμεινε από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Τίποτα περισσότερο από την απόλυτη επικυριαρχία του Τσίπρα, γεγονός που επιβεβαιώνει αυτό που είχαμε επισημάνει από αυτή τη στήλη πριν από καμιά δεκαριά μέρες : Τσίπρας χωρίς ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτικό μέλλον. ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα δεν έχει κανένα. Αυτό το ξέρουν και ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Καθόλου παράξενο λοιπόν που ο Τσίπρας επανεξελέγη Πρόεδρος με ποσοστά Τσαουσέκου και ο ΣΥΡΙΖΑ με το δεύτερο συνέδριό του έδειξε πως έχει μετατραπεί σ’ ένα πλήρες συστημικό κόμμα, το οποίο με τη σειρά του και αυτό κάνει ό,τι έκαναν και όλα τα υπόλοιπα κόμματα εξουσίας: λέει, λέει, λέει και στο τέλος χειροκροτεί την κυβέρνησή του. Κι αυτό είναι τελικά το πολιτικό μήνυμα του συνεδρίου: η κομματική ψήφος στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση. Διότι δεν εξελέγη πανηγυρικά μόνον ο Τσίπρας. Εξίσου πανηγυρικά εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή, πρώτος σε σταυρούς, ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος! Αν δεν είναι αυτό ανοιχτή επιβράβευση της οικονομικής πολιτικής, τότε τι είναι;

Αλλά και ο Φίλης δεν έχει παράπονο. Φιγουράρει μεταξύ των πρώτων, εισπράττοντας τα αριστερά εύσημα για το γεγονός ότι λειτούργησε ως η φωνή της «αριστερής συνείδησης» στο θέμα των σχέσεων με την Εκκλησία αλλά και σε μια σειρά ζητημάτων της εκπαίδευσης. Σημειώστε εδώ πως ένα μεγάλο τμήμα του κομματικού στρατού του ΣΥΡΙΖΑ σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με το εκπαιδευτικό σύστημα.
Ακόμη και ο Παπάς, ο οποίος άνοιξε το ζήτημα των καναλιών και το έκλεισε όπως το έκλεισε, παρά το γεγονός πως αποδείχθηκε θέμα αδιάφορο για τη κοινή γνώμη, έλαβε την πλήρη υποστήριξη του κόμματος με την εκλογή του μέσα στην πρώτη δεκάδα.

Με δεδομένο λοιπόν πως βασικοί υπουργοί, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν αλλά και αρκετοί άλλοι, πήραν «ψήφο εμπιστοσύνης» από το συνέδριο, είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατον να βρεθούν εκτός κυβέρνησης. Γι αυτό και ο Τσίπρας αφήνει να εννοηθεί πως ο ανασχηματισμός θα αργήσει… Άλλωστε, με αυτά τα δεδομένα, τι να αλλάξει; Θα έμοιαζε όπως οι εξαγγελίες για «σαρωτικούς ανασχηματισμούς» του Καραμανλή, που συνοδεύονταν όμως από τον αστερίσκο που είναι αμετακίνητοι ο Ρουσόπουλος, ο Παυλόπουλος, ο Σιούφας, η Ντόρα, κλπ.

Από κει και πέρα στελέχη όπως ο Σκουρλέτης, μπορεί να έχουν την άποψη πως κόμμα και κυβέρνηση πρέπει να έχουν διακριτούς ρόλους κι αυτό να φαίνεται, αλλά μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έχει δείξει η τάση αυτή πως πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια απλή θεωρητική προσέγγιση.

Συμπέρασμα: Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για όποιον δεν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει όμως μεγάλη πολιτική σημασία, καθώς έδειξε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πως μπορεί να υπάρχει μόνο με Τσίπρα, αλλιώς θα γίνει το μπάχαλο του 3% που έχει υπάρξει. Και ο Τσίπρας από την πλευρά του πήρε μια εν λευκώ εξουσιοδότηση από το κόμμα του για να κυβερνήσει με τα πρόσωπα και τις πολιτικές που αυτός και μόνον επιλέγει.

Πάνε και τα ρεύματα, πάνε και οι τάσεις και οι «εξωκοινοβουλευτικοί» και οι «αναρχικοί» και οι «SOS Χαλκιδική» και η Ιγγλέση στον… πάτο.

Η «ενός ανδρός αρχή» επιστρέφει στο πολιτικό προσκήνιο.

Πηγή RizopoulosPost
https://kostasxan.blogspot.gr/