Πλησιάζει ταχέως η ώρα της κρίσης στην περιοχή μας…

Την ώρα που τα πράγματα στην Ελλάδα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και κανείς δεν πιστεύει ότι η κατάσταση στην ελληνική οικονομία είναι αναστρέψιμη, πλην της κυβέρνησης των φόρων (βλ. κυβέρνηση Τσίπρα) που δεν αντιλαμβάνονται ότι η φοροδοτική ικανότητα εξαντλείται πλέον τάχιστα, η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή πλησιάζει στην «τελική λύση»…

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Εκτός κι αν υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η παρουσία στα ύδατα της ανατολικής Μεσογείου δύο αεροπλανοφόρων (ρωσικό Kuznetsov, γαλλικό De Gaulle) και ένα αμερικανικό σε αναμονή (για να μη θεωρηθεί κλιμάκωση), με σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, ενός ελικοπτεροφόρου (USS Wasp), πλήθους ισχυρών πολεμικών πλοίων κατευθυνομένων βλημάτων και υποβρυχίων, είναι μια δύναμη η οποία ήρθε για ξεκούραση στα θερμά νερά της περιοχής, ή/και η πιθανότητα ενός λάθους που θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση είναι ένας αδικαιολόγητος φόβος…

Την ίδια ώρα ένας από τους κύριους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης, η Τουρκία που ξεκίνησε τη διαδικασία «αποκαθήλωσης» του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία, επιχειρεί να παίξει πάλι τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου και να προωθήσει τον εαυτό της στον «θρόνο» του τοπικού επιδιαιτητή, παρότι όλα γίνονται υπό την προϋπόθεση ικανοποίησης όλων των αναθεωρητικών διεκδικήσεών της…

Η ρητορική του Ερντογάν και αξιωματούχων του καθεστώτος του έχει στραφεί στον Ελληνισμό για να αποζημιωθούν για το ότι οι επιδιώξεις τους στη Μέση Ανατολή σε μεγάλο βαθμό δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Έχει στραφεί σε αυτόν που θεωρεί ως «μαλακό» στόχο, σε αυτόν που δεν αντιδρά, είτε διότι θεωρεί πως δεν μπορεί, είτε διότι δεν αντιλαμβάνεται ότι η «φιλειρηνική», όπως τη θεωρεί, πολιτική του, στην ουσία έχει στρέψει τα πυρά εναντίον του.

Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έχουν επιχειρησιακά σχέδια αντιμετώπισης κάθε κατάστασης που ίσως ξεφύγει από τον έλεγχο, αφού είναι σαφές ότι η ρωσική πολιτική, ακολουθώντας την πεπατημένη, επιχειρεί να πειθαναγκάσει τον αντίπαλο και να πετύχει τους αντικειμενικούς της σκοπούς δια της απειλής χρήσης στρατιωτικής βίας και επιβολής τετελεσμένων. Αυτά δεν είναι θετικά σημάδια, διότι το σχοινί που τεντώνεται συνεχώς, κάποια στιγμή θα σπάσει.

πηγή