Το Κυπριακό δεν λύνεται

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος 

Οι χθεσινές εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στην Ελβετία πιστοποιούν ένα γεγονός που αν και διαρκεί ήδη περίπου μισό αιώνα εμείς δεν θέλουμε ούτε να το αντιληφθούμε, ούτε να το αποδεχθούμε και, συνεπώς, με βάση αυτό να προχωρήσουμε: ότι το Κυπριακό δεν λύνεται. Και ο λόγος για τον οποίο δεν λύνεται είναι απλός: για την Τουρκία λύθηκε με τα όπλα και την κατοχή το 1974.

Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει σημειωθεί ούτε η ελάχιστη πρόοδος παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει από την Τουρκία όλων των ειδών οι κυβερνήσεις: δικτατορίες, σοσιαλιστές, δεξιοί, αυταρχικοί ισλαμιστές κοκ. Κοινό σημείο όλων τους: ότι η Τουρκία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο.

Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας το είπε άλλωστε χθες όσο πιο καθαρά μπορούσε: όχι μόνον δεν πρόκειται να τα αποσύρει, αλλά δεν θα διστάσει και να τα χρησιμοποιήσει αν κρίνει ότι τη συμφέρει κάτι τέτοιο.

Οι Τούρκοι δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ από την Κύπρο. Ο μόνος τρόπος για να φύγουν, θα ήταν ο αντίστροφος από αυτόν που ήρθαν: να εκδιωχθούν στρατιωτικά. Πολιτικά και ειρηνικά δεν πρόκειται να το πράξουν ποτέ.

Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα καλό θα είναι να αντιληφθούμε την πραγματικότητα. Και αυτό σημαίνει να μην υπογραφεί μία «λύση» που δεν θα πετύχει τίποτα άλλο παρά το να νομιμοποιεί και να ισχυροποιεί τελικά την υφιστάμενη κατάσταση της κατοχής, των στρατευμάτων και των εγγυήσεων.

Η διέξοδος είναι μία και μοναδική: να πειστούν οι σύμμαχοι της Ελλάδας και της Κύπρου όπως - και κυρίως – οι εκεί επενδυτές των φυσικών πόρων, ότι με την Τουρκία δεν πρόκειται να βγει ποτέ άκρη και συμπέρασμα. Και να αποφασίσουν ότι από κοινού με την Κύπρο και την Ελλάδα θα προστατεύσουν τα συμφέροντά τους εκεί, που είναι και δικά μας συμφέροντα.

Και επειδή έχει γίνει πολύς δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας με μία «λύση» που δεν θα έρθει ποτέ και ας κοιτάξουμε να φέρουμε την Τουρκία στο αδιέξοδο που – η αλήθεια είναι – κυρίως μόνη της οδηγείται: στο να πάει πλέον κόντρα σε όλους.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ούτε για την Κύπρο, ούτε για την Ελλάδα.

Πηγή "Το Βήμα"

kostasxan