Διήγηση Νικολάου Κουλούρη, Καθηγητού στο Τμήμα Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου:
«Το έτος 2012, ο φοιτητής μου στο Τμήμα Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Στέλιος Κρεούζος, ο οποίος είναι δημοσιογράφος του ΡΙΚ, διαγνώσθηκε με υγρό στους πνεύμονες και στην καρδιά. Ταλαιπωρήθηκε επί ένάμισυ έτος νοσηλευόμενος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε Νοσοκομείο. Τελικά, ο θεράπων ιατρός του συνέστησε να υποβληθή σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του υγρού, ώστε να σταματήση η ταλαιπωρία του. Η επέμβαση αυτή διακρίνεται από μη αμελητέο βαθμό επικινδυνότητας, όπως ανέφερε στον φοιτητή μου ο χειρουργός. Την παραμονή της προγραμματισμένης ημέρας για την επέμβαση, ο φοιτητής μου έκανε εισαγωγή στο Νοσοκομείο. Τον είχε καταλάβει εύλογη άγωνία για την έκβαση της επέμβασης. Το απόγευμα τον επισκέφθηκε μιά ξαδέλφη του και του έφερε ένα βιβλίο για τον Γέροντα και ήδη όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, λέγοντάς του ότι η ανάγνωσή του θα τον βοηθήση να ηρεμήση. Υπ’ όψη ότι ο φοιτητής μου μέχρι τότε είχε μόνο επιδερμική, τυπική σχέση μέ τον θεό και την Ορθόδοξη πίστη, όπως δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες. Ο φοιτητής μου άρχισε να διαβάζη το βιβλίο του Οσίου. Κάποια στιγμή, φθάνει στο σημείο, όπου σύμφωνα με τον βιογράφο του, ο Όσιος ζήτησε από τον Θεό «να του στείλη έναν καρκίνο για να τον δοκιμάση», γεγονός το οποίο εντυπώσιασε ιδιαιτέρως τον φοιτητή μου. Η επόμενη όμως ρήση του Οσίου ήταν αυτή πού τον συγκλόνισε: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στά χέρια Σου!». Ο φοιτητής μου τότε άρχισε να επαναλαμβάνη αδιαλείπτως τη ρήση αυτή του Οσίου, ενώ δάκρυα άρχισαν να του κατακλύζουν τα μάτια. Ο φοιτητής μου κλαίγοντας συνεχώς και ιδιαιτέρως συγκινημένος εξακολουθούσε να αναφωνή: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στα χέρια Σου!». Ήταν μια μορφή έμμεσης, αλλά ουσιαστικότατης προσευχής προς τον Θεό για την επιτυχία της επέμβασης.
Η σύζυγός του ακούγοντάς τον, μπήκε στο θάλαμο και θορυβημένη τον ρώτησε γιατί κλαίει, προσπαθώντας να τον καθησυχάση ότι όλα θα πάνε καλά με την επέμβαση. Αυτός της ζήτησε να τον αφήση μόνο του στον θάλαμο, να πάη σπίτι τους για να φροντίση τα δύο ανήλικα παιδιά τους και να κοιμηθή και της υποσχέθηκε ότι θα ηρεμήση. Έτσι, ο φοιτητής μου παρέμεινε μόνος του στον θάλαμο, εξακολουθώντας να αναφωνή τη ρήση του Οσίου και να κλαίη. Κάποια στιγμή, σε προχωρημένη ώρα της νύχτας, ο φοιτητής μου αντιλήφθηκε σαν σε οπτασία την παρουσία στο πλάϊ του ενός ρασοφόρου άνδρα. Ενστικτωδώς και δίχως να συναισθάνεται πλήρως την ουσία των λόγων του, απευθύνθηκε στον ρασοφόρο αυτόν λέγοντάς του: «Γέροντα Παΐσιε, εάν έχης έλθει για εμένα, σε παρακαλώ βοήθησέ με να έχη επιτυχή έκβαση η επέμβαση». Και εξακολούθησε κλαίγοντας να επαναλαμβάνη την ανωτέρω ρήση του Οσίου: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στα χέρια Σου!». Αυτό διήρκησε μέχρι τις 5.45΄ τα ξημερώματα της ημέρας της προγραμματισμένης επέμβασης, οπότε και τον φοιτητή μου τον πήρε ο ύπνος, θυμάται την ώρα αυτή, γιατί λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος είχε κοιτάξει το ρολόι του. Στις 7.00΄ το πρωί ήλθε ο νοσοκόμος και τον ξύπνησε, ώστε να τον προετοιμάση για την επέμβαση. Έκπληκτος ο νοσοκόμος διαπίστωσε ότι τα ρούχα και τα σεντόνια του κρεββατιού του φοιτητή μου ήταν μούσκεμα. Τον ρώτησε εάν χύθηκε νερό επάνω του, πράγμα το οποίο αρνήθηκε ο φοιτητής μου. Ο νοσοκόμος, άφου τον βοήθησε να βάλη στεγνά ρούχα, τον μετέφερε σε διπλανό θάλαμο, ώστε να κάνη μιά τελική μέτρηση για να διαπιστωθή η ακριβής θέση και ποσότητα του ύγρου στους πνεύμονες και στην καρδιά, ώστε να καθοδηγηθή ο χειρουργός για την επέμβαση. Ο χειριστής του μηχανήματος, αφού έκανε την μέτρηση, είπε στον νοσοκόμο να μεταφέρη τον φοιτητή μου σε ένα άλλο μηχάνημα μέτρησης, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο μηχάνημα, το οποίο πάθαινε συχνά βλάβες, δέν έδειξε κάτι. Πράγματι, τον μετέφερε στο άλλο μηχάνημα μέτρησης, το οποίο δεν είχε εμφανίσει ποτέ βλάβη και ήταν ιδιαίτερης αξιοπιστίας. Έκπληκτος ο χειριστής του διαπίστωσε από την μέτρηση ότι δεν υπήρχε υγρό σε κανένα σημείο του σώματος του φοιτητή μου. Αμέσως επικοινώνησε με τον χειρουργό, αναφέροντάς του το γεγονός. Υπ’ όψη ότι ο συγκεκριμένος χειρουργός είναι κοντά στον Θεό και είχε υπ΄ όψη του από μεσολαβήσασα διήγηση του φοιτητή μου τα διαδραματισθέντα κατά τη διάρκεια της νύχτας στον θάλαμό του. Ο χειρουργός είπε στον χειριστή του μηχανήματος: «Πάει το μυαλό μου στο τί έχει συμβή, αλλά για να βεβαιωθούμε πλήρως, να μεταφέρης τον ασθενή στον αξονικό τομογράφο με παραπεμπτικό σημείωμα περί διάγνωσης της θέσης και της ποσότητας του υγρού στο σώμα του». Όπερ και εγένετο. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης, ο ιατρός πού μελέτησε τα ευρήματά της, επικοινώνησε με τον χειρουργό του φοιτητή μου, λέγοντάς του ότι κάποιο λάθος έχει γίνει στο παραπεμπτικό σημείωμα και ότι για άλλο λόγο πρέπει να του έχη στείλει τον ασθενή για εξέταση. Και αυτό, γιατί από την εξέταση προέκυψε ότι «δεν υπάρχει ίχνος υγρού στο σώμα του ασθενούς!». Ο χειρουργός τότε έδωσε εντολή στον νοσοκόμο να επαναφέρη τον ασθενή στο θάλαμό του. Εκεί τον επισκέφθηκε αμέσως και του ζήτησε να βγάλη τη νοσοκομειακή φόρμα εγχείρησης, να φορέση τα ρούχα του και να φύγη για το σπίτι του. Στην εύλογη απορία του φοιτητή μου: «Μα, γιατρέ, τί θα γίνη με την εγχείρηση;», ο χειρουργός του απάντησε: «Την εγχείρηση στην έκανε τα ξημερώματα ο γέροντας Παΐσιος!».
«Τα ανωτέρω, μου τα διηγήθηκε ενώπιος ενωπίω ο ίδιος ο φοιτητής μου, ο οποίος έκτοτε δοξάζει καθημερινά τον θεό και μνημονεύει με ευγνωμοσύνη τον ήδη όσιο Παΐσιο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου