Του Τάκη ΜίχαTo καλοκαίρι του 2017 η Ελλάδα παρουσίαζε την ακόλουθη συγκλονιστική εικόνα: Περίπου 1 σε κάθε 3 παιδιά είναι καταδικασμένο να καταλήξει στην φτώχεια. Περίπου 1 στους 3 νέους με πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι καταδικασμένοι να μείνουν άνεργοι.
Με άλλα λόγια: Το 2017 οποιοσδήποτε ορθολογικός πολίτης αυτής της χώρας θα έπρεπε τόσο να αποφύγει να κάνει παιδιά και στην περίπτωση που είχε παιδιά να αποφύγει τις δαπάνες για την εκπαίδευση τους. Το τί σημαίνει αυτό για το μέλλον της χώρας το αφήνω στην κρίση του αναγνώστη.
Στο ερώτημα για το ποιος είναι υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση ο Ελληνικός λαός σήμερα δίνει μία ξεκάθαρη απάντηση: H ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ. Οπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία του λαού κρίνει ότι η χώρα δεν έπρεπε ποτέ να είχε γίνει μέλος της ΟΝΕ.
Ομως είναι εκπληκτικό ότι για την απόφαση ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ -ερήμην του λαού- πού οδήγησε στην τραγωδία που βιώνει η χώρα για έβδομο συνεχές έτος έχουν πάψει να αναζητούνται ευθύνες και υπεύθυνοι. Η συντεχνία των πολιτικών, συνεπικουρούμενη από το μιντιακό καταστημένο και την νομενκλατούρα των Βρυξελλών, έχει καταφέρει να αποπροσανατολίσει την συζήτηση εντοπίζοντας σε αμοιβαίες φιλοφρονήσεις για τις πραγματοποιούμενες «μεταρρυθμίσεις», για την «πάταξη της φοροδιαφυγής» και σε θριαμβολογίες κάθε φορά που η ανεργία των νέων μειώνεται από 50% σε 49,99%.
Εδώ ιδιαίτερα παραπλανητική είναι η άποψη που εκφράζει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας σύμφωνα με την οποία την ευθύνη φέρουν τα «μνημόνια» και οι πολιτικές δυνάμεις που τα υπέγραψαν.
Λάθος. Τα «μνημόνια» ήταν η νομοτελειακή κατάληξη του οργίου του δανεισμού στην οποία προέβησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις ως επακόλουθο της ένταξης στην ΟΝΕ καθώς και της κατάρρευσης της ανταγωνιστικότητας.
Η σημερινή κατάσταση οφείλεται στην ένταξη στην ΟΝΕ και όχι στα «μνημόνια». Το να λέμε ότι ευθύνονται τα «μνημόνια» παραγνωρίζοντας την ένταξη στην ΟΝΕ είναι σαν να λέμε ότι για τα εγκλήματα του «υπαρκτού» ευθύνοταν αποκλειστικά ο Στάλιν και να παραγνωρίζουμε τον ρόλο του Λένιν στην εγκαθίδρυση της τυραννίας.
Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι αυτό το καλοκαίρι κατέπεσε και το τελευταίο επιχείρημα των υποστηρικτών της υιοθέτησης του «σκληρού» ευρώ. Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα η υιοθέτηση του ευρώ απέτρεψε τον κίνδυνο του πληθωρισμού τον οποίο θα αντιμετώπιζε η χώρα αν παρέμενε εκτός ΟΝΕ.
Να σημειωθεί ότι αυτό το επιχείρημα είχε ιδιαίτερη απήχηση στους Ελληνες φιλελεύθερους οικονομολόγους που το ενστερνίσθηκαν προκειμένου να δικαιολογήσουν την –ακατανόητη κατά την άποψη μου -απόφαση τους να στηρίξουν την ένταξη στην ΟΝΕ.
Σε άρθρο του στο Project Syndicate ο καθηγητής του Harvard Kenneth Rogoffθέτει το ερώτημα αν υπήρχε καμία βάση στους φόβους ότι η μή ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ θα οδηγούσε την χώρα σε ένα ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Και η απάντηση του είναι σαφώς αρνητική.
«Αν λάβουμε υπόψη μας «γράφει» ότι πολλές φτωχές αφρικανικές χώρες κατάφεραν να κρατήσουν τον πληθωρισμό σε μονοψήφια επίπεδα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι και η Ελλάδα θα τα κατάφερνε. Μάλιστα αν οι χώρες της Νότιας Ευρώπης είχαν διατηρήσει τα νομίσματα τους, ποτέ δεν θα είχαν δημιουργήσει τέτοιο χρέος και θα είχαν την επιλογή της μερικής χρεωκοπίας μέσω πληθωρισμού».
Να σημειωθεί ότι ο καθηγητής Rogoff όχι απλά θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ειδήμονες σε θέματα δημόσιων οικονομικών αλλά επίσης υπήρξε και επικεφαλής του τμήματος Οικονομικών Ερευνών του ΔΝΤ την περίοδο 2001-2003.
Πηγή: euro2day.gr
Σχόλιο Blogger: Φυσικά και το γνώριζαν και το γνωρίζουν οι πολιτικοί, όμως οι πολιτικοί πάτρωνές τους έχουν διαφορετικά συμφέροντα και διαφορετική βούληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου