Υπάρχουν και όρια στην άτακτη υποχώρηση: Η Ελλάδα και η Ιστορία της ανήκουν στο λαό!

File Photo: Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, Αθήνα, Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, Andrea Bonetti
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

 “An appeaser is one who feeds a crocodile, hoping it will eat him last.” “Κατευναστής είναι αυτός που ταΐζει τον κροκόδειλο, ελπίζοντας ότι θα τον φάει τελευταίο. Winston S. Churchill – Ουίνστον Τσόρτσιλ 

Διαχρονικά οι ρήσεις του θρυλικού Ουίνστον Τσόρτσιλ έχουν αποδειχτεί σοφές και έχουν δικαιωθεί πλήρως από τα γεγονότα και την ιστορία. Η παραπάνω ρήση του αείμνηστου Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, ο οποίος κατά γενική παραδοχή έσωσε τον κόσμο από την μπότα του ναζισμού και το σκοτάδι, σήμερα αναδεικνύεται πιο επίκαιρη από ποτέ άλλοτε για τη χώρας μας. 
Με μια και μοναδική εξαίρεση, και όλοι γνωρίζουν ποια είναι αυτή, οι ηγεσίες του τόπου εδώ και αρκετά χρόνια, βουτηγμένες στα γρανάζια της στρεβλής παγκοσμιοποίησης η οποία προωθεί, προς όφελος των συμφερόντων που κρύβονται πίσω της, την εξαφάνιση της ιστορίας και των εθνών, έχουν οδηγήσει τη χώρα σε μια πορεία καταστροφής η οποία ξεκίνησε από την οικονομία, προχώρησε στις παραδοσιακές αξίες, τα ήθη και έθιμα του Ελληνικού Έθνους, και τώρα δυστυχώς εισέρχεται στο χώρο των εθνικών θεμάτων. 
Στο χώρο της οικονομίας δεν υπάρχει πλέον κανείς που να αγνοεί το ψέμα και την υποκρισία που έχει υποστεί ο λαός αυτού του τόπου. Αφού εξαπατήθηκε με ουτοπικές, αλλά όπως αποδείχθηκε ηθελημένες, εξαγγελίες περί σκισίματος μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο, άκουσε ότι δεν ήταν ψέμα αλλά μια αθώα αυταπάτη. Αλλά δεν είμαστε και εμείς ο λαός άμοιρος ευθυνών για αυτή την εξαπάτηση. Οι ίδιοι τη φέραμε στο κεφάλι μας όχι μια, όχι δύο, αλλά τρείς φορές, και σήμερα βιώνουμε την ισοπέδωση κάθε είδους αξιοπρέπειας και την αβεβαιότητα για το μέλλον. Παρόλα αυτά στο επίπεδο της οικονομίας, δεν υπάρχουν αδιέξοδα και έστω και με οδυνηρό τρόπο μπορεί να βρεθεί διέξοδος.
 Εκεί όμως που δεν υπάρχει διέξοδος όταν γίνουν εγκληματικά λάθη είναι σε θέματα που έχουν να κάνουν με την επιβίωση του έθνους. Στα εθνικά θέματα δεν υπάρχουν αυταπάτες και τα εγκλήματα δεν συγχωρούνται. Η ιστορία μας επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. 
Δεν είμαστε λίγοι αυτοί που αναρωτιόμαστε όταν ανακοινώθηκε η επίσκεψη του δικτάτορα, στον τρόπο διακυβέρνησης, Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ποια ήταν η χρησιμότητα – σκοπιμότητα της. Κάποιοι προχωρήσαμε ακόμη πιο παραπέρα χαρακτηρίζοντας την επικίνδυνη, στην περίπτωση που δεν υπήρχε διαμορφωμένη στρατηγική γύρω από αυτή. Τα γεγονότα, δυστυχώς, δικαίωσαν αυτή την ανησυχία και όλοι ζήσαμε το Βατερλό της διήμερης επέλασης Ερντογάν.
 Όλοι ταυτόχρονα αποδώσαμε τα εύσημα στον Πρωθυπουργό, ο οποίος είπε στα μούτρα του Ερντογάν, τα αυτονόητα για οποιονδήποτε επικεφαλής της Ελληνικής Κυβέρνησης. 
Ο απόηχος της τραγελαφικής επίσκεψης του Τούρκου δικτάτορα, άρχισε να περνά και κάποιοι πίστεψαν ότι οι πληγές θα μπορούσαν να επουλωθούν χωρίς κόστος. Για μια ακόμη φορά οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν πανηγυρικά.
 Η Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία αποτελεί προσφιλή στόχο της κυβέρνησης, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν συμβαδίζει πλήρως με τις επιταγές της, κατέληξε σε μια καθόλα λογική και εντός των πλαισίων του νόμου απόφαση, να παραχωρήσει άσυλο, σε έναν εκ των οκτώ τούρκων στρατιωτικών που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην γειτονική χώρα. 
Μια πραγματικά δύσκολη και θαρραλέα απόφαση, η οποία παρόλα αυτά συνάδει ιστορικά, με το νόμο, την ηθική και τον ανθρωπισμό ο οποίος διακρίνει την Ελλάδα και τον Ελληνικό Έθνος για χιλιάδες χρόνια. 
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με τα θέματα αυτά αναμέναμε την έντονη και απειλητική αντίδραση του δικτάτορα της Άγκυρας, στην απόφαση αυτή. Το αντίθετο θα προκαλούσε έκπληξη. Και δεν μας διέψευσε. Η απειλητική και υποτιμητική για την Ελλάδα, αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, μιλά από μόνη της. 
Εκείνο που κανείς μας δεν περίμενε, και άφησε ακόμη και τους πιο δύσπιστους άφωνους, είναι το γεγονός ότι μια ώρα μετά τις απειλές της Τουρκίας, με εντολή του Μεγάρου Μαξίμου και του Πρωθυπουργού, η Ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε αίτηση ακύρωσης της απόφασης παραχώρησης ασύλου. 
Δεν έχω κρύψει ότι σε θέματα εξωτερικής πολιτικής είμαι ένθερμος υποστηρικτής της ρεαλιστικής σχολής σκέψης. Στην εξωτερική πολιτική δεν χωράει συναίσθημα. 
Θέλοντας να προλάβω κάποιους που θα πουν ότι η κίνηση της κυβέρνησης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ρεαλιστικής σχολής σκέψης, πρόκειται για ακριβώς το αντίθετο. Διότι για τους ρεαλιστές σε θέματα εξωτερικής πολιτικής αποτελεί ανάθεμα και κάτι χειρότερο από ήττα σε σύγκρουση, ο κατευνασμός και η ηττοπάθεια. Με κανένα άλλο τρόπο δεν μπορεί να εξηγηθεί, όσο και να προσπαθήσουν κάποιοι η αντίδραση της κυβέρνησης στις ωμές απειλές της Τουρκίας του Ερντογάν, μετά την απόφαση για την παραχώρηση ασύλου. 
Πόλεμο δεν θέλει κανένας. Και σίγουρα οι φθηνοί λεονταρισμοί δεν αρμόζουν σε θέματα όπως η εθνική ασφάλεια της χώρας. Όμως ο χειρότερος τρόπος για να αποφύγει τη σύγκρουση είναι ο κατευνασμός και η ηττοπάθεια. Μόνο κατευνασμό και η ηττοπάθεια δείχνει η χθεσινή άστοχη κίνηση της κυβέρνησης. Και όπως λέει το ρητό ενός κακού, μύρια έπονται.
 Ο δικτάτορας της Άγκυρας, δεν αντιμετωπίζεται με φθηνούς λεονταρισμούς, αλλά σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με κατευνασμό και ραγιαδισμό. Το αντίθετο μάλιστα. Ο κατευνασμός ανοίγει την όρεξή του.
 Και για να αποδίδονται τα του Καίσαρος στον Καίσαρα, καλό είναι η αντιπολίτευση να στηλιτεύει την κίνηση της κυβέρνησης και να απευθύνει εύλογα ερωτήματα. Παρόλα αυτά ως Έλληνες και ως Έθνος, επιθυμούμε να δούμε πέρα από την κριτική και καθαρές θέσεις. Κυρίως έναντι της κατάπτυστης, απειλητικής, και υποτιμητικής ανακοίνωσης του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας. 

Σκόπια… 

Δυστυχώς το 2018, σε επίπεδο εθνικής ασφάλειας δεν ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς. Και δεν είναι μόνο η λογική του κατευνασμού έναντι της Τουρκίας. 
Το ίδιο επικίνδυνο είναι και το γαϊτανάκι που έχει ξεκινήσει γύρω από το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. 
Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες για την επίτευξη της δική τους στρατηγικής στην περιοχή επιθυμούν διακαώς την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ στη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας των Ιούλιο. Με γνώμονα αυτό θα κάνουν ότι είναι δυνατόν για να υπάρξει λύση στο θέμα της ονομασίας πριν τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. 
Η Ελλάδα σαν αποτέλεσμα, έχει μια πολύ γερή πλάτη για να πάρει μια λύση η οποία θα ικανοποιεί το εθνικό της συμφέρον, που δεν είναι άλλο από αυτό που είχε περιγράψει στη δήλωση παραίτησής του από το Υπουργείο Εξωτερικών, ο τότε Υπουργός και σήμερα πρώην Πρωθυπουργός. Μια λύση χωρίς το Μακεδονία. 
Ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζάεφ, εξαρτώμενος πλήρως από την Ουάσιγκτον, έχει πέσει στα γόνατα και παρακαλάει για λύση. Ποιος λοιπόν ο λόγος η Ελλάδα να μην αποκομίσει το μέγιστο κέρδος. Οτιδήποτε άλλο θα αποτελεί εθνική υποχώρηση και εκ του πονηρού. Ελπίζω και εύχομαι να πρόκειται απλά για τακτική επικοινωνίας και όχι για πραγματικότητα. 
Η Ελλάδα, το Ελληνικό Έθνος και η ιστορία μας δεν είναι για ξεπούλημα. Όπως αναφέρει η ρήση του αείμνηστου, Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην αρχή του κειμένου, το να ταΐζεις τον κροκόδειλο, ελπίζοντας ότι θα σε φάει τελευταίο, ισοδυναμεί με πρόσκληση εθνικής τραγωδίας και κανείς δεν νομιμοποιείται, ειδικά η παρούσα κατάσταση, για κάτι τέτοιο. 
Παρά τα προβλήματα τα οποία βιώνει η χώρα η μόνη ενδεδειγμένη στρατηγική είναι αυτή που είχε περιγράψει ο αείμνηστος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέηγκαν. “Peace through strength”, «Ειρήνη μέσω δύναμης». Την επιβάλει ο νόμος, η ηθική και πάνω από όλα η ιστορία του Ελληνικού Έθνους. 

*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και Μέλος του International Institute for Strategic Studies.

Πηγή: Υπάρχουν και όρια στην άτακτη υποχώρηση: Η Ελλάδα και η Ιστορία της ανήκουν στο λαό! http://mignatiou.com/2018/01/iparchoun-ke-oria-stin-atakti-ipochorisi-den-sas-aniki-i-chora-ke-i-istoria-tis/