Γέρων Εφραίμ της Αριζόνας Αμερικής

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

  Ἀρσένιος μοναχὸς Σκήτη Κουτλουμουσίου ἍγιονὌρος

  Επιτέλους λοιπόν, έδωσε ο Θεός μας, έναν μπροστάρη, έναν κατά Θεόν καθοδηγητή, στον αναμενόμενο αγώνα εναντίον της παναιρέσως του Οικουμενισμού. Ένας καθοδηγητής ηγέτης, με πλούσια την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Είναι ο σεβάσμιος γέρων της Αριζόνας στην Αμερική, Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης. Ένας σεβάσμιος γέρων που δεν έμαθε ποτέ να κλίνει, μήτε δεξιά μήτε αριστερά, αλλά πάντα την μεσαία και βασιλική οδό, που μόνον σε αυτήν περπάτησαν και αγωνίστηκαν όλοι οι Άγιοί μας. Είναι ένας πολυσέβαστος γέρων, που βγήκε από τα σπλάγχνα του μεγάλου ησυχαστού, Αγίου Ιωσήφ του σπηλαιώτου. Εκεί σε αυτόν τον μεγάλο Άγιο ησυχαστή, γαλουχήθηκε ο γέρων Εφραίμ της Αριζόνας, που μετέπειτα, με αριστοτεχνικό τρόπο, συνεργεία του Αγίου Πνεύματος, μετέτρεψε την έρημο της Αριζόνας σε επίγειο Παράδεισο. Αφού, περισσότερα από είκοσι Μοναστήρια, με δική του έμπνευση και πρωτοβουλία, κτισθήκανε. Έπρεπε να πραγματοποιηθεί και για την πλεονάζουσα σε αμαρτία Αμερική, το περίσσευμα της χάριτος Χριστού, κατά τους λόγους του Αποστόλου. Αφού πέρασε ως ηγούμενος, από το μοναστήρι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στο Άγιον Όρος, πήρε αμέσως την σκυτάλη, από τον άγιο της ιεραποστολής και πήγε στην Βόρειο Αμερική να στηρίξει τους ομογενείς, και όχι μόνον, που ήτανε πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.Καθ’υπερβολήν ευλόγησε ο Χριστός μας, την ιερά αποστολή του σεβαστού γέροντος. Δεν θα παρουσιάσω αυτά τα μεγάλα που επετέλεσε, διότι είναι όλα και σε όλους μας γνωστά. Ένα όμως, που δεν σκέφθηκε ποτέ κανείς πως θα συμβεί, τον φθόνο και τον κίνδυνο από τους ψευδαδέλφους του σεβασμίου γέροντος.

Πρόσφατα διάβασα πρωτοσέλιδο άρθρο του κυρίου Χρήστου Λιβανού, δημοσιευμένο στην έγκριτη εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος, με ημερομηνία 22/12/17. Ο τίτλος του άρθρου λέγει: «ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ «ΗΡΩΔΟΥ» Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ!». Μέσα σε αυτό το κείμενο αντικρύζουμε έναν λυσσαλέο πόλεμο από Ορθοδόξους της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, εναντίον του σεβαστού γέροντος. Αδυνατούμε να το πιστέψουμε και όμως είναι αληθινό. Βλέπουμε δηλαδή εδώ, έναν πόλεμο, παρόμοιο με αυτόν που διεξήγαγε ο αιρετικός Βαρλαάμ προς τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Το κείμενο είναι θαυμάσιο και μπορεί όποιος θέλει να το αναζητήσει στην εφημερίδα του Ορθοδόξου Τύπου. Εγώ, θα επαναλάβω πάλι και θα πω, πως εξαιτίας της λαίλαπας του Οικουμενισμού, που «τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά», βγήκε ένα πνευματικό ανάστημα και ύψωσε τα Ορθόδοξα λάβαρα, ο σεβαστός γέρων Εφραίμ της Αριζόνας. Χαιρόμαστε όλοι μας πάρα πολύ για αυτό. Διότι έχουμε έναν πνευματικό πατέρα, που μας λέει ξεκάθαρα την αλήθεια του Χριστού μας.

Δεν έχει ανακατέψει την φιλαλήθεια του Χριστού, με τις πλάνες και τις αιρέσεις, όπως κάνουν οι ασυνείδητοι Οικουμενιστές. Ίσως, να είναι από τους πολύ λίγους, που κράτησαν την παρακαταθήκη από τους Αγίους Γέροντες. Μετά λύπης το λέμε, πως το ορθόδοξο Πνεύμα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, δεν βλέπουμε αν υπάρχει, έστω και ένας από τους μαθητές του που να το κρατάει. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, είναι από τους μεγάλους πολέμιους του Παπισμού και του Οικουμενισμού. Έτσι λοιπόν, ενώ διάβαζα το κείμενο για τον γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας και τον φοβερό πόλεμο από τους ψευδαδέλφους του, πρώτον, λυπήθηκα πολύ που υπάρχουν τέτοιου είδους Ορθόδοξοι άνθρωποι, ώστε να μην θέλουν να βλέπουν την πρόοδο του ομοδόξου πλησίον τους και δεύτερον χάρηκα πολύ διότι επιτέλους φάνηκε ένας ποιμένας που τολμά να λέει ξεκάθαρα την αλήθεια του Χριστού. Έτσι λοιπόν, όλοι εμείς, που αγαπάμε να είμαστε στην ανόθευτη πίστη, συμφωνούμε και θα στηρίξουμε την προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει ο σεβάσμιος γέρων προς δόξαν του Αρχηγού και Κεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει πάσα δόξα τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας. Αμήν.

Ἀρσένιοςμοναχὸς

Σκήτη Κουτλουμουσίου

ἍγιονὌρος

AΚΤΙΝΕΣ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο μοναχος Αρσενιος εχει αποτειχισθη απο την Παναιρεσι του Οικουμενισμου ή παραμενει και κοινωνει μαζι της; Και μια ακομα ερωτησι: δεν γνωριζει οτι ο πατηρ Εφραιμ εχει μεγαλο προβλημα και δεν επικοινωνει πλεον με το περιβαλλον του; Και γιατι να χρειαζομεθα τον καθε πατερα Εφραιμ; Δεν εχουμε τους Αγιους Πατερας, που εχουν καταγραψει το τι δεον γενεσθαι σε περιοδο Αιρεσεως, για να τους συμβουλευθουμε και να μας κατευθυνουν σωστα και ορθοδοξα; Tι ειναι εκεινο που μας αποτρεπει να δεχθουμε και να υποταχθουμε στην ζωη και στην πρακτικη των Αγιων μας και να θελουμε την συμμαρτυρια απο τους ετι ζωντας γεροντας; Αυτους τους εχουμε περισσοτερη εμπιστοσυνη απο τους δικαιωθεντας και αναχωρησαντας στα Θεια Δωματα και συνδοξαζοντας μετα των Αγιων Αγγελων τον Υπερυψιστο Κυριο και Θεο μας; Μηπως ....χωλαινουμε αμφοτεροις ταις ιγνυαις;;;

ΣΧΟΛΙΟ: Αυτό είναι τό πνεύμα τών μόνων αληθινών χριστιανών τής εκκλησίας. Ανθρωποι μάλιστα τού Καντιώτη ο οποίος δέν επικοινωνούσε παρομοίως μέ τό περιβάλλον στά τελευταία του χρόνια. Ανθρωποι εξαρτημένοι από τήν κατάκριση. Ανθρωποι πού προσφέρουν καθημερινώς στούς περαστικούς λίγη από τήν λίγδα τής συκοφαντίας. Αυτόκλητοι σωτήρες τής εκκλησίας.

Αμέθυστος